BOGUSŁAWICE

(1673 Boguslawice, 1688, 1747, 1815 Bogusławiec, 1780 Bogusławie, Bogusławice, 1787n. Bogusławice) dziś nie istnieją, znajdowały się między → Zawadą a → Rzepinem.

1. 1688 role (Wiś.Ił. 404), 1747n. wieś (AV XXXVII 197), 1815 zagroda (Gacki 262), 1819 osada (ib. 254); 1673n. pow. sand. (ASK I/67 236), 1827 pow. opat. (Tabela I 30); 1747n. par. → Pawłów (AV XXXVII 149).

2. 1747 leżą k. Zawady (AV XXXVII 197); 1780 graniczą tylko z innymi włościami Bened. święt., w tym z wsią → Dąbrowa (Inw.Rzep. 13); 1780 niwa Bogusławiec1Należąca do folw. w Rzepinie (ib. 4).

3. Własn. kl. święt.

1673 pogłówne od 65 poddanych we włości opata święt. Zawada, razem z → Kuczowem i B. (ASK I/67 236); 1688 → p. 5; 1780 należy do klucza rzepińskiego dóbr stołu opata komendatoryjnego. 3 domy, 2 zagr. (Stanisław Korpet, Antoni Sławek), z których pierwszy pracuje 3 dni tyg. pieszo, odrabia 6 łokci oprawy, płaci 3 gr czynszu i 50 zł najmu, a drugi pracuje 2 dni tyg., odrabia 4 łokcie oprawy, płaci 3 gr czynszu i 25 zł najmu. Subsidium charitativum wynosi 12 zł (Inw.Rzep. 13, 29-30); 1787 liczy 19 mkw (Spis I 414; II 135); 1815 opactwo oddaje zagrodę B. we wsi Rzepin w dożywotnią dzierżawę (Gacki 262); 1819 wieś Zawada z osadami B. i → Pisarka należy do stołu opata (AOkup. 112-2v); 1827 ma 4 domy i 26 mkw (Tabela I 30).

5. Dzies. należy do kl. święt., następnie do prep. → Wierzbnika.

1688 opat święt. nadaje nowo utworzonej prepozyturze w Wierzbniku dzies. z ról wsi Kuczów „alias Bogusławiec” nad rz. Kamienną2Zapewne chodzi tu o późniejszą niwę folw. rzepińskiego o tej nazwie, → p. 2, 1780, które w cz. uprawiają poddani klaszt., w cz. sołtys z Kuczowa, oraz z ról wsi B. (Bogusławiec) k. Zawady (Wiś.Ił 404); 1747 do pleb. Wierzbnika należy dzies. snop. z ról folw. i od 1 kmiecia w B. (AV XXXVII 197); 1780 dzies. snop. z wsi B. oraz z niwy B. w folw. rzepińskim należy do pleb. Wierzbnika (Inw.Rzep. 13).

7. ZDP rpsy 439a, 5692.

1 Należąca do folw. w Rzepinie.

2 Zapewne chodzi tu o późniejszą niwę folw. rzepińskiego o tej nazwie, → p. 2, 1780.