(1434 Strozanczino, Stroszanczino, Troszanczyno, Stroszancyno, Stroszyancyno, Stroschaczino, Strozeczino, Strozącino, Stroszaczino, Strozaczino) 5 km na S od Raciąża.
1. 1442 n. distr. płoc. (MK 336, 17); 1578 pow. rac., par. Gralewo (ŹD 88, 96).
2. 1452 cz. Kiełbowa od granic Gralewa do granic Kwasieborzyna i od granic Kiełbowa do granic S. (MK 335, 128v); 1549 pole Falkowisko w Kiełbowie od gościńca wiodącego do Gralewa do granic S. (PG 14, 438); 1550 pole w Kiełbowie naprzeciwko S., od drogi kościelnej do granic S. (PG 15, 475); 1581 pole w S. od granic Kaczorowych do drogi wiodącej do Raciąża (PG 75, 156).
3. Włas. szlach. 1434 ks. Bolesław IV potwierdza Niemierzy, Piotrowi, Ściborowi, braciom z S., akt nadania 20 wł. w Drożęcinie w pow. kol. (MK 3, 131); 1434 Andrzej z S. poręcza transakcję zawartą między Stanisławem ze Strzegowa a dziećmi zm. Mikołaja z Dalanowa (MK 335, 9-9v); 1436 tenże Andrzej z S. sprzedaje całą swą cz. w Łępinie Pawłowi z Borzewa za 100 kóp gr w półgr. (MK 335, 78-78v); Lassota z Kotlewa sprzedaje Andrzejowi ze S. cz. w Kiełbowie za 40 kóp gr w półgr. (MK 335, 66); 1441 Andrzej z S. poręcza za stren. Mikołaja z Niedarzyna przez 3 lata w sprawie sprzedaży przez tegoż wsi Rydzyn (MK 340, 173v); 1442 tenże Andrzej sprzedaje Piotrowi, Kuźmie, Marcinowi i Boleszowi, swym synom, dziedzicom z Lutomierzyna, całe swe dziedzictwo w S. za 200 kóp gr w półgr. (MK 336, 17); 1444 Wojciech, Stachna i Małgorzata z Maławy zastawiają Pawłowi z Łępina swą cz. w S. w 60 kopach gr w półgr. (MK 336, 11v); 1445 tenże Paweł sprzedaje cz. S., zastawioną przez szlachtę z Maławy, Piotrowi, Zdzisławowi, Sasinowi, Jakubowi, Mikołajowi, Wojciechowi, Pawłowi i Maciejowi z Kwasieborzyna za 60 kóp gr w półgr. (MK 337, 118v); 1450 Kuźma z T. kupuje cz. w Kiełbowie za 44 kopy gr (MK 335, 91v); 1458 tenże Kuźma ze S. kupuje od Jakuba i żony jego Małgorzaty ich własność w Cieciersku (MK 335, 151); 1465 a następnie 4 wł. os. w Kaczorowych (MK 337, 14v); 1468 oraz 9 1/2 wł. os. z 5 ogrodnikami i z cz. folwarku w Kaczorowych (MK 337, 26v); 1475 Piotr ze S. wraz ze szlachtą z Kiełbowa proszą księcia o konfirmację dokumentu z 1244; ks. Janusz II dokument ten potwierdza (MK 6, 202v-203)1Akt z 1244 r. jest falsyfikatem, pochodzącym ze schyłku XIV i początku XV w.; potwierdził to K. Buczek, Prawo rycerskie i powstanie stanu szlacheckiego w Polsce, PH 1978 nr 1, s. 33; 1478-1510 Piotr Kuźma h. Ślepowron ze S. (MZH nr 534, 890); 1496 król Jan Olbracht daje Pawłowi Ziemakowi z Rościszewa m. in. skonfiskowane dobra szlachty ze S. (MS II nr 789); 1497 król Jan Olbracht daje Piotrowi ze S. skonfiskowane dobra szlachty w powiatach biel., płoc. i rac. (MS II nr 1021); 1521 Apolonia c. zm. Piotra ze S. żona Jana s. zm. Piotra z Begna (WT 10, 22v); 1526 Jan Łosowski z Bród Małych i z Zagórzyc z żoną Anną i s. Marcinem zamienia z Marcinem Stróżęckim s. zm. Andrzeja Stróżęckiego Zagórzyce i cz. w Wilkowujach Większych na cz. w Łychowie (MK 41, 102); 1531: Jakub – 3 wł. os.; Jan i Cibor w dzierżawie od Jakuba – 1/2 wł. folw.; Bartłomiej – 5 wł. folw. (RP 41, 104-104v).
4. 1471 ks. Kazimierz III nadaje Kuźmie ze S. pr. chełm. na dobra S., Cieciersk i Kaczorowy (MK 5, 1v).
1 Akt z 1244 r. jest falsyfikatem, pochodzącym ze schyłku XIV i początku XV w.; potwierdził to K. Buczek, Prawo rycerskie i powstanie stanu szlacheckiego w Polsce, PH 1978 nr 1, s. 33.