KRAWICE albo KROWICZ

1313 Craweicz, Craweiz, 1421 Crowicz, 1564 Krawiec, niezident. struga, bagno, bór i łąka na W od rz. Obry i m. Skwierzyny.

[Pow.pozn.]

1313 sąd polubowny rozsądza spór między klasztorem cyst. w Ząbrsku [obecnie Zemsko, → Bledzew] a m. Skwierzyna: klasztorowi przysądzono [bliżej nie określony] teren, do którego zakonnicy mają dostęp przez dobra nal. do miasta; teren ten jest oddalony o przestrzeń 1 morgu (iuger) od bagna C. i graniczy z borem C. (Wp. 2 nr 961).

1421 gran. m. Skwierzyny z Ząbrskiem przecina rz. Obrę i [idąc na W] mija Mniską Łąkę oraz wzgórze k. Bukowego Lasu, następnie dochodzi do strugi C. płynącej k. Brzozowej Łąki, a potem przez wzgórze „Dwye Zprzyąsszy” [sic] dochodzi do gran. [z wsią Trzebiszewo] bpa pozn. (Wp. 5 nr 333).

1564 król Zygmunt August potwierdza mieszczanom ze Skwierzyny posiadanie łąk i jezior, które wg ich zeznania wymienione były w zaginionym przyw. Kazimierza Jag.; dot. to m. in. łąki K. (Pot. 304, 45v).

Uwaga: Po 1945 nazwę Krowice nadano osadzie podmiejskiej Raki (1944 Krebse), 5 km na W od Skwierzyny; osada ta powstała rzekomo na osuszonych błotach K. (SG 10, 751).