LUBOSZ

1379 kop. 1390 Lubosz (Wp. 3 nr 1763), 1390 or. Lubos (Lek. 1 nr 792), 1397 Lubosze (Lek. 1 nr 2472), 1400 Luborz, Lubosa, Lubosza, Lubasz (KP nr 128, 133, 246, 448), 1417 Lubosch (KoścZ 4, 277), 1435 Lyubosz (PG 1, 137v), 1499 Lyubosch (PG 62, 41), 5 km na W od Pniew.

1. 1473 n. pow. pozn. (PZ 19, 156), 1398 par. własna (Wp. 3 nr 1986), 1510 par. własna w dek. Wronki (LBP 174).

2. 1400 proces o rozgraniczenie dziedzin L. i Niemierzewa → p. 3; 1435 jeziora k. L.: [Wielkie], Lewoszyna, Gogoline, Oćmiech, Obierze, Czarne, Uścięcino, Dobrzyczno, Zamorskie1Na MTop. jeziora te oznaczono błędnymi nazwami: topografowie pol. powtórzyli omyłki poczynione przez geometrów niem. Na podstawie badań w terenie J. Gołaski, Badania materiałów źródłowych przy opracowaniu wód na mapach, „Przegląd Geodezyjny” 56 nr 7, s. 12-14, przedstawił prawidłową lokalizację tych jezior. W Nazwach geograficznych R.P., Warszawa 1991, s. 684, 770 jez. Dobrzyczno (błędnie zw. Lubosz Wielki i Jez. Wielkie błędnie zw. Luboszek) figurują pod swymi historycznymi nazwami; [obiekty nieokreślone]: Wilcze Ostrowy, Jankowice, Rozpędowo, Ochodza, Obryciec, Wierzbowiec (PG 1, 137v); 1465 [obiekty nieokreślone] k. L.: Wilcze Ostrowy, Obryciec (PG 7, 204v).

3. Własn. szlach. 29 VI 1379 Maciek dz. z L. przyrzeka Bieniaszowej Żydówce [z Poznania], że zapłaci na najbliższe Boże Narodzenie 12 grz. gr pras., bez odsetek; jeśli nie zapłaci w terminie, to wówczas winien będzie płacić od każdej grz. [sumy główej] tytułem odsetek po 1 gr tygodniowo, aż do całkowitego spłacenia sumy główej z odsetkami; jeśli wierzycielka zażąda spłaty [sumy głównej, a Maciek tego nie dokona], to będzie zobowiązany udać się do Poznania in verum... obstagium2Obstagium, staropolska załoga: dodatkowe umocnienie umowy; zgodnie z nim dłużnik zobowiązywał się, że jego swoboda poruszania się może być ograniczona i tam pozostawać, dopóki nie zostanie spłacona suma główna z odsetkami (Wp. 3 nr 1763; Lek. 1 nr 832).

1390-91 Stanisław z L., ze Studzieńca [k. Chodzieży], z Chwarstnicy [k. Tuczna]: 1390-91 tenże, z L., w sporze z Bieniaszową, Żydówką [z Poznania] o długi (Lek. 1 nr 792, 1101, 1107); 1390 tenże, ze Studzieńca, ma wyznaczony termin w tej sprawie; jeśli jeszcze nie powróci z Rzymu3Była to zapewne pielgrzymka w związku z rokiem jubileuszowym, A. Sachetnik, Prośba świętej Jadwigi królowej o pierwszy odpust jubileuszowy w Polsce, w. Dzieło Jadwigi i Jagiełły, Warszawa 1989, s. 255 n, to jego brat Tomisław ma występować w jego imieniu; wpisano tu tekst dok. z 1379 r. (Lek. 1 nr 832); 1391 Stanisław i Tomek zw. Ostapiec dziedzice w Chwarstnicy odparli roszczenia Bieniaszowej, oparte na wspomn. dok., który został określony jako fałszywy (Lek. 1 nr 897).

1397-1400 Przybysław z L., Luboski, z Przesieki [k. Skoków w pow. gnieźn., obecnie Przysieka]: 1397-98 tenże, z L. występuje w procesie z Dobiesławem Kwileckim w sprawie swych 4 kmieci o 10 grz. (Lek. 1 nr 2472, 2629); 1400 tenże, z Przesieki w procesie o wieś L. odpiera roszczenia Sędziwoja Psarskiego [ze wsi Psarskie k. Pniew] (KP nr 128).

1400-34, wspomn. jako zm. 1435 Niemierza [Starszy] dz. z L., Luboski (KP nr 486; H. Wuttke, Accessiones..., Leipzig 1864, s. 3-4; K 2, 404 cytuje 1407 PZ k. 64, lecz zapiski nie udało się odszukać; CP 14 s. 613; PZ 6, 70; PZ 12, 127; KoścZ 7, 30; KoścZ 8, 261v; WR 1 nr 708, 1073; WR 2 nr 788; Wp. 8 nr 851, 984; ACC 9, 77v), 1407 wicewojewoda na rokach pozn. (ZSW s. 323, 342), 1410, 1422 asesor w Kościanie (ZSW s. 408; MHP s. 328-32), w 1401 z Pierzchną4Pierzchno k. Kórnika albo Pierzchno k. Środy (obie te wsie w pow. pyzdr.), od 1417 także z → Grodziska [Wlkp.]: 1400 tenże toczy proces z Mik. Bielejewskim, jego matką i braćmi o rozgraniczenie między dziedzinami L. i Niemierzewo (KP nr 133, 246); 1400-02 tenże toczy procesy ze Szczedrzykiem [ze Szczodrzykowa] o 20 grz. tytułem poręczenia i o 2 grz. czynszu oraz o 10 grz. sumy głównej i o 3 grz. tytułem szkód oraz o 6 grz. tytułem dwóch czynszów dla kat. pozn. (KP nr 448, 474, 699, 727, 993); 1401 tenże toczy proces z Pachlerzem z Krzyżewnik [k. Kórnika, obecnie Krzyżowniki], który dowodzi, że jego syn nie pokradł koni kmieciom Niemierzy (WR 1 nr 524); 1401 tenże poręcza, że Dobiesław Kwilecki zapłaci [sądowi] za dwie kary wielkie; jeśli Dobiesław tego nie uczyni, to Niemierza winien samotrzeć udać się do Poznania in verum obstagium5→ przyp. 2, a jeśli Niemierza tego nie uczyni, to sąd przeprowadzi egzekucję na Pierzchnie oraz innych wsiach (KP nr 592); 1402 tenże toczy proces z Janem mieszcz. i „seniorem” w Szamotułach, jego ż. panią Dzierżką, niegdyś wójtem (advocata) w Kamionnej, jej s. Sędziwojem o 20 grz. sumy głównej i o 2 grz. czynszu; Sędziwój Psarski poręcza za Niemierzę (KP nr 949, 994, 1001, 1049); 1403 tenże, współporęczyciel za [Wichnę z → Grodziska [Wlkp., kasztelanową] kal.; jeśli ta nie wywiąże się ze zobowiązań co do posagu i wyprawy swej c. [Burnety], ż. Janowskiego [z Janowca w pow. gnieźn., obecnie Janowiec Wlkp.], to Niemierza ma go wprowadzić w posiadanie czynszu w wysokości 5 kóp [gr] na wsi Uścikowo [k. Obornik] (KP nr 1627, por. nr 1397, 1457, 1482, 1628, 1650 i WR 1 nr 740); Janowski wygrywa od Niemierzy oraz Wierzbięty z Gołańczy [pow. kcyn.] 200 kóp [gr] tytułem poręczenia za posag i wyprawę [swej ż. Burnety]; Niemierza i Wierzbięta mają trzykrotnie pozwać [Wichnę, kasztelanową] kal., a jeśli ta nie uwolni ich od zobowiązań, to winni tę sumę zapłacić (KP nr 1397, 1457, 1482); 1407 Dorota Pniewska [wd. po Wincentym z Pniew kaszt. radz.] w sporze z Niemierzą o 26 grz. zastawu (obligacio) na młynie Olszewka k. Gośliny [Murowanej] ma przedstawić w sądzie [swojego pasierba] Mikołaja i [swojego syna] Jana Pniewskich (PZ 3, 8v), zaś Jan dowodzi, iż trzymał ten młyn podług ziemskiego obyczaju (WR 1 nr 619); 1412 ludzie pana Niemierzy toczą proces o ukradzione im konie z Wichną [z Grodziska Wlkp.] panią [kasztelanową] kal., która dowodzi, że tych koni nie posiada (WR 1 nr 879); 1417 stren. Niemierzą w sporze z Janem z Pniew o 5 kóp wołów, owiec, świń, które zostały zajęte na wypasie żołędzi w dziedzinach Chudopsice i Zamorze (PZ 5, 6v); 1417 tenże przedkłada sądowi dok. przeniesienia na jego rzecz własności → Grodziska [Wlkp.] z przynależnościami (KoścZ 4, 277, dawniej 11; KoścZ 5, 48, dawniej 151); 1419 tenże sprzedaje na swej dziedzinie Mościejewo 10 grz. szer. gr czeskich czynszu rocznego za 120 grz. szer. gr pras. Dobrogostowi z Szamotuł dla altarii w kościele par. w Szamotułach, która ma być tam erygowana (ACC 4, 20v); 1419 młyn pana Niemierzy z L. przy granicy Lwowskiego Lasu k. Lwówka (PG 167, 481v-484); 1420 Niemierza dz. z L. (validus dominus) w procesie z Przecławem dz. w Lutomiu zostaje zasądzony na zapłatę 1/2 grz. sumy głównej oraz kary umownej w wysokości 10 grz. dla sądu i 10 grz. dla Przecława (PZ 6 k. 107, 116); 1421 tenże z ż. Anną sprzedają 10 grz. szer. gr pras. czynszu rocznego na wsi L. za 120 grz. szer. gr dla altarii Ś. Stanisława w kościele par. w Szamotułach (ACC 5, 36); 1424 tenże, współuczestnik procesu z Dobrogostem z Kolna o 200 grz. (PZ 7 k. 165v, 197); 1425 tenże (magnificus) superarbitrem w sporze między rodzeństwem Femą6DwMat. 14406, 524 na podstawie tej zapiski nietrafnie określił Femę jako ż. Niemierzy i Dziersławem z Orzeszkowa [wice?]podkomorzym pozn. (PZ 8, 18); 1434 tenże toczy proces z księdzem Pawłem Drdzeńskim, za jego zgodą zostaje zwolniony z ekskomuniki, a spór mają rozstrzygnąć sędziowie polubowni (ACC 18, 77v); 1435 Anna wd. po stren. Niemierzy z Grodziska przekazuje swoim dzieciom Niemierzy, Sędziwojowi i Barbarze pr. własności swoich części Sarnowej i Zołędnicy (PG 1, 103v).

1435-64 stren. Niemierza [Młodszy] (PZ 12, 127) z → Grodziska, h. Nałęcz, brat Sędziwoja i Barbary, 1449-64 tenut. w Międzyrzeczu (G.Star. s. 49, 77; MS 4 supl. nr 839, 846; Pot. 304 s. 41; CMP nr 131; KBR nr 130, 138; Bledzew A 20): 1435 Niemierza zapisuje ż. Annie [c. Piotra Bnińskiego] po 300 grz. posagu i wiana na cz. m. Grodzisk i na wsiach Chrostowo i Bukowiec (PG 1, 103v); 1435 Niemierza i Sędziwój, bracia niedz. z Grodziska zapisują [matce] Annie 200 grz. szer. gr posagu i wiana na dziedzinie L. wraz z jeziorem [Wielkim] k. Lubosza (rezerwując w tym jeziorze tylko 1 toń dla wsi Charzewo), z jeziorami Lewoszyna, Gogoline, Oćmiech, Obierze, Czarne, Uścięcino i Dobrzyczno7→ przyp-1 (rezerwując w tym jeziorze tonie Zgon, Postrzalna, Sitka i Sosnka dla wsi Chudopsice) oraz z [obiektami nieokreślonymi] Wilcze Ostrowy i Jankowice, przynależnymi do L., a także z [obiektami nieokreślonymi] Rozpędowo, Ochodza, Obrycicc, Wierzbowiec, z folwarkiem Uścięcino oraz z częścią jezior zw. Zamorskie (PG 1 k. 137v, dawniej 187v); 1439 Anna ż. Niemierzy, c. Piotra Bnińskiego kaszt. gnieźn. (Wp. 5 nr 636); 1440 [bracia] Niemierza i Sędziwój, dziedzice w Grodzisku, h. Nałęcz, patronowie kościoła par. w L. (ACC 28, 35v); 1443 Wojc. Jarogniewski w sporze z Niemierzą dowodzi, że dał mu Głuchowo [k. Wronek] w zamian za Konin [pod Pniewami8→ Konin pod Pniewami, przyp. 1] (WR 1 nr 1600); 1445 obaj bracia, Niemierza i Sędziwój, określeni jako dziedzice w Grodzisku i L. (ACC 28, 35v).

1445-46 tenże stren. Niemierza z L. i Mościejewa toczy proces z Wojc. Watą [z Bobowicka], niegdyś z Nądni; powinien mu zapłacić 139 zł węg. i 8 1/2 gr w półgr tytułem 1/3 swojego dok. [poręczenia ?] (PZ 15 k. 75, 138v); 1446 Dobrogost z Kolna podsędek pozn. zeznaje, że powinien zapłacić Niemierzy z L. 139 zł węg. i 8 1/2 gr w półgr tytułem 1/3 swojego dok. [poręczenia ?] (PZ 15, 138v); 1446 Dobrogost z Kolna zeznaje, że powinien zapłacić braciom Niemierzy z L. i Sędziwojowi z Grodziska 150 grz. szer. gr pras. (PZ 15, 139); 1447 Niemierza Grodziski z L. powinien zapłacić braciom niedz. Wojciechowi, Jakubowi i Maciejowi ss. zm. Dziersława Orzeszkowskiego 74 3/4 grz. tytułem szkód (PZ 16, 12v); 1447 temuż Dobrogost z Kolna podsędek pozn. powinien zapłacić 74 3/4 grz. tytułem szkód (PZ 16, 12v); 1447 tenże z L. procesuje się z Wojciechem, Jakubem i Maciejem, ss. zm. Dziersława Orzeszkowskiego (PZ 16, 42); 1447 Niemierza z Grodziska i Sędziwój z L. procesują się z podsędkiem pozn. Dobrogostem z Kolna, Bielska i Prusimia o jakąś sumę i uzyskują wwiązanie w jego dziedziny (PZ 16, 46-47); 1448 Niemierza toczy proces z bratem Sędziwojem (PZ 16, 125); 1448 tenże toczy proces z braćmi Wyszkiem i Andrzejem dziedzicami z Milina (PZ 16, 125); 1448 tenże w sporze o granice Mościejewa (PZ 16, 222); 1448 tenże oraz bracia Bodzęta i Jan dziedzice z Lutomia toczą proces z Wyszkiem i Andrzejem dziedzicami z Milina (PZ 16, 235v); 1449 woźny sąd. wywołuje dok. przeniesienia własności 1/2 [m.] Grodzisk, [wsi] Bukowiec i Chrostowo, które Dobrogost z Ostroroga kaszt. kam. kupił od Niemierzy z L. (KoścZ 13 k. 435 B); 1449 ur. Niemierza swojemu bratu Sędziwojowi z Grodziska sprzedaje 1/4 m. Sarnowa z 1/4 zamku, 1/4 wsi Sarnówka i Żołędnica za 250 grz. (PG 3, 52v); 1452 Niemierza z L., Charzewa i Mościejewa, tenut. w Międzyrzeczu, toczy spór z Dobrogostem z Ostroroga o 100 grz. półgr, winien mu tę sumę zapłacić w ciągu 6 tygodni (PZ 17, 7v); 1452 tenże zostaje zasądzony na kary w procesie z Dobrogostem z Ostroroga, ponieważ nie zapłacił mu 2000 grz. sumy głównej i 500 grz. tytułem szkód (PZ 17, 18).

1452 ur. Anna ż. Niemierzy toczy proces z Dobrogostem z Ostroroga, ponieważ, powołując się na swoje pr. do wiana, nie dopuściła do wprowadzenia go w posiadanie wsi L., Charzewo i Mościejewo oraz do egzekucji jego roszczeń, które przysądzono mu tytułem szkód (PZ 17, 104v); 1453 taż w procesie z Piotrem i Winc. Pniewskimi miała okazać dok. dot. jej posagu i wiana, zapisanych na wsiach L., Charzewo i Mościejewo, lecz nie stanęła w sądzie (PZ 17, 147); 1453 sąd wyrokuje, że Niemierza powinien dopuścić do wprowadzenia braci niedz. Piotra i Wincentego z Pniew w posiadanie swoich dóbr L., Mościejewa i Charzewa zgodnie z wyrokiem, jaki uzyskał ich zm. ojciec Jan Pniewski (PZ 17, 179v); 1453, 1464 Dobrogost z Ostroroga procesuje się z Niemierza [jako właścicielem] L., Charzewa, Mościejewa oraz sum, zapisanych na zamku i m. [król.] Międzyrzecz z przynależnościami, ponieważ Niemierza nie uwolnił od roszczeń innych osób 1/2 m. Grodzisk z wsiami Bukowiec i Chrostowo, które Dobrogost kupił od niego za 8000 zł węg. i szacuje swoje szkody na tęż sumę (PZ 17, 147; PZ 18, 23v); a. 1457 L. zastawiony albo sprzedany z zastrz. pr. wykupu Dobrogostowi z Ostroroga przez Niemierzę [tenut.] w Międzyrzeczu (CP 29, 196v); 1457 → p. 5; 1459 Sędziwój z Grodziska procesuje się z [bratem] Niemierzą o szkody, które poniósł, ponieważ poręczył Dobrogostowi z Ostroroga, iż Niemierza uwolni 1/2 m. Grodzisk z wsiami od roszczeń innych osób, [czego ten nie uczynił] (PZ 17, 267v); 1459 → niżej: Jan s. Niemierzy; 1460 król Kazimierz w sporze między Niemierza z L., tenut. w Międzyrzeczu a opatem kl. w Paradyżu o robocizny kmieci wsi klaszt. dla zamku międzyrzeckiego wydaje wyrok co do ich wysokości (Pot. 304, 41; MS 1 nr 547; KBR nr 138); 1464 Niemierza uposaża altarię Ś. Trójcy i NMP w kaplicy Korzboków [w kat. pozn.] w 10 grz. czynszu [rocznego] na nie wymienionych dobrach, a bp pozn. eryguje ją i przyznaje mu pr. patronatu tej altarii (CP 18, 257); 1470 wspomn. jego c., zm. Katarzyna ż. Jana Gryżyńskiego oraz zm. Małgorzata ż. Jana Drzeczkowskiego → niżej: Piotr.

1435 Sędziwój, brat Niemierzy [Młodszego], 1435 i prawdop. 1440, 1445 w niedziale z → bratem (PZ 15, 48; PG 1, 187v; ACC 28, 35v), jeszcze 1447 z L. (PZ 16 k. 12, 46), potem w → Grodzisku, 1466 niegdyś Grodzicki z Tuczęp (PG 7, 290v); 1440 → brat Niemierza; 1445 Sędziwój Luboski w sporze z Barbarą ż. Sędziwoja z Gośliny Kościelnej: Barbara nie dopuszczała do wprowadzenia Sędziwoja w posiadanie [dóbr jej męża] zasłaniając się swoją oprawą [na tych dobrach]; nie stanęła w sądzie i nie okazała dok. oprawy; sąd wyrokuje, że Sędziwój ma zostać wprowadzony w posiadanie [tych dóbr] przez woźnego sąd. (PZ 15, 100); 1447 tenże winien zapłacić braciom niedz. Maciejowi, Jakubowi i Wojciechowi, ss. zm. Dziersława Orzeszkowskiego 75 grz. tytułem szkód (PZ 16, 12); 1447 temuż Dobrogost [z Kolna] podsędek pozn. powinien zapłacić 75 grz. tytułem szkód (PZ 16, 12); 1448 tenże toczy proces z bratem Niemierzą (PZ 16, 125); 1459 → wyżej: Niemierza, Jan.

1459-74 Jan s. Niemierzy [Młodszego]: 1465, 1474 tenże, tenut. w Międzyrzeczu (Now. 1, 436-437; G.Star. 49; PG 7, 248; PG 9, 15v); 1459 tenże nie dopuścił do wprowadzenia w posiadanie wsi Mościejewo: a) Sędziwoja z Grodziska [swojego stryja], b) Piotra Pniewskiego, kantora kat. pozn. z bratankiem Wincentym; Jan podnosił zarzut, że Mościejewo jest jego mieniem po zm. matce Annie, która miała zapisaną oprawę na tej wsi; sąd wyrokuje, że dok. oprawy jest umorzony, a Jan nie ma podstaw do wstrzymywania egzekucji i poleca ją przeprowadzić (PZ 17, 267v-268); 1465 tenże sprzedaje wsie L., Charzewo, Uścięcino, [obiekty nieokreślone] Wilcze Ostrowy i Obryciec Dobrogostowi z Lwówka kaszt. kam. za 2000 dobrych grz. (PG 7, 204v); 1466 tenże oraz Piotr, bracia niedz., niegdyś z L., tenutariusze w Międzyrzeczu toczą proces ze Stanisławem z Ostroroga (PZ 18, 144v); 1467-74 tenże, tenut. w Kopanicy (G.Star. 45); 1474 tenże z bratem Piotrem z Mościejewa jako patronowie altarii Ś. Trójcy i NMP w kat. pozn. przedstawiają kandydata na altarystę (Now. 1, 436-437); 1474 tenże z [bratem] Piotrem [tenutariusze] w Kopanicy sprzedają swoją wieś Wituchowo Krystynowi Gościchowskicmu za 300 grz. (PG 9, 15v).

1466-67 Piotr niegdyś z L.: 1466 → wyżej: jego brat Jan; 1467 tenże, bratanek ur. Sędziwoja z Tuczęp, kupuje Mościejewo za 900 grz. od Stanisława z Ostroroga wdy kal. (PG 5, 245v); 1470 tenże, dz. w Mościejewie, pozwany o 400 zł węg. przez siostry niedz. Katarzynę i Zofię, cc. Jana Gryżyńskiego i zm. Katarzyny, ponieważ jego ojciec Niemierza z L., tenut. w Międzyrzeczu, gdy wydawał za mąż swoją c. Katarzynę, a matkę Katarzyny i Zofii za Jana Gryżyńskiego, to obiecał dać jej 400 zł węg. posagu, czego nie uczynił, chociaż taki posag dał innej c., zm. Małgorzacie, ż. Jana Drzeczkowskiego (PZ 19, 72).

1473-97 Dobrogost z Ostroroga, → Lwówka i L.: 1473 tenże kaszt. gnieźn. (PZ 19, 156).

1482-97 Dobrogost z Ostroroga, → Lwówka i L. [s. Dobrogosta], → Lwówek – dobra (PG 9, 168v; PG 7, 133v). 1538, 1545, 1559 działy dóbr Ostrorogów Lwowskich: m.in. wzmianki o L. → Lwówek – dobra (PG 80, 195v-197v; PG 18, 180; PG 87, 74-77).

1579-80 L. w dobrach → Lwówek (PG 134, 531v-533; PG 136, 156-157).

1592-94 Jan Ostroróg podczaszy koronny: 1592 sprzedaje na 3 lata z zastrz. pr. wykupu Janowi Broniewskiemu s. Prokopa wsie L., Charzewo, Chudopsice za 7500 zł pol., a w 1594 r. te same wsie wraz z pr. patronatu kościoła par. w L. temuż Broniewskiemu w 1/2 daje, a w 1/2 sprzedaje za 17000 zł pol. (PG 23, 821v-822; PG 24, 236v-237v).

1478-1580: 1478, 1499 L. w wykazach zaległości podatkowych (PG 58, 72v; PG 62 k. 11, 12v, 41); 1508 pobór z L.: 20 ł., od 3 karczem po 6 gr (ASK I 3, 11v); 1509 pobór z L.: 19 ł., od 3 karczem po 3 gr (ASK I 3, 49); 1510 L. wieś panów z Lwówka: 23 ł. os., 5 ł. opust., 4 ł. wójtostwa, 1 karczma, 10 zagród os., 3 zagrody opust., 2 zagrody opust. wójtostwa, folwark (LBP 174); 1563 pobór z 28 ł., 2 ł. opust., 2 ł. sołtysie, 2 karczmy dor., 1 kowal, 1 krawiec (ASK I 5, 226); 1577 płatnik poboru: pani kasztelanowa międz. [Zofia Tęczyńska, wd. po Stanisławie] z Ostroroga (ASK I 5, 691v); 1580 Jan Strzelecki płaci pobór: 10 ł., 2 ł. opust., karczma z 1 ł. opust., 1 kowal, 5 zagr., 1 rataj (colonus) z pługiem (ASK I 6, 116v).

Kmiecie: 1401, 1412 → p.3.

4. 1496 szl. Marcin wójt w L. za 33 grz. sprzedaje Janowi Górskiemu 2 ł. os. we wsi Góra w pow. pozn. [prawdop. k. Szamotuł], które jego ojciec zm. Jan Luboski kupił od tegoż Jana za tę samą sumę z zastrz. pr. odkupu (PG 7, 130v); 1510 wójtostwo: 4 ł., 2 zagrody opust. (LBP 174); 1563 pobór od 2 ł. sołtysich (ASK I 5, 226); 1577-79 Ostrorogowie z → Lwówka dysponują sołectwem w L.: 1577 Anna Sieniawska przenosi pr. własności sołectwa we wsi L. na swego służebnika szl. Jana Cetnarowskiego (PG 21, 735); 1579 Marcin [s. Wojciecha] zobowiązuje się przenieść pr. własności różnych dóbr, m.in. sołectwa w L., na rzecz Zofii z Tęczyna [Małopolska] wd. po Stan. Ostrorogu (PG 134, 532v-533).

5. 1440 Niemierza i Sędziwój, dziedzice w Grodzisku, jako patronowie kościoła par. w L., przedstawiają Stanisława (discretus vir) jako kandydata na plebana w L. (ACC 28, 35v); 1457 kap. kat. pozn. jako sąd polubowny wyrokuje, że pr. patronatu kościoła [par.] w L. ma należeć do Dobrogosta z Ostroroga, dopóki Niemierza [tenut.] w Międzyrzeczu nie wykupi od niego tej wsi (CP 29, 196v, MS 1 nr 547); 1485 pleban Piotr przegrywa proces z uczc. Dorotą ż. Mikołaja z Wronek o 6 grz. ojcowizny Doroty, które podjął od władz miejskich we Wronkach i wnosi apelację do Stol. Apost. (ACC 63 k. 17v, 22, 27v, 33, 41, 47, 55); 1488 tenże rezygnuje z kościoła par. w L., ponieważ zamienia się z Maciejem z Lwówka altarystą w kościele par. we Lwówku na jego altarię (ACC 66, 46); 1510 do kościoła par. w L. należą: L., Charzewo i Chudopsice; pleban pobiera w L. dzies. wiard. z ł. [kmiecych] i meszne oraz dzies. z folwarku, w Charzewie po 6 gr dzies. z ł. [kmiecego] i meszne, w Chudopsicach po 6 gr dzies. wiard. z ł. [kmiecego] i meszne (LBP 174); 1594 pr. patronatu → p. 3.

Plebani w L.: 1398 Wojciech, otrzymuje altarię w kościele Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu (Wp. 3 nr 1986); 1404 Jan; 1408-38 Mikołaj Gredis; 1438-40 Mikołaj; 1440 – zm. 1457 Stanisław; 1457 Andrzej z Międzyrzecza; 1469-88 Piotr; 1488-94 Maciej; 1494 – zm. 1534 Jan Lis albo Lisek ze Lwówka, 1519 lector [missarum] we Lwówku (ACC 94, 38), 1524 altarysta we Lwówku (ACC 99, 72v-73); 1534-35 Anzelm Łukowski [z Łukowa w pow. kcyn.] kantor pozn.; 1535-36 Jan z Trzciela; 1536 – zm. 1557 Wojciech z Michorzewa Mokrego; 1557-63 Walentyn Barzycki, kleryk o niższych święceniach, nie rezydował w L. i został usunięty; 1563 – zm. 1575 Wacław ze Lwówka; 1575-76 Piotr z Poznania, zabity; 1576-91 Jan z Buku; od 1591 Mikołaj Niniński (do wszystkich plebanów: Now. 1, 462, przyp. 63).

7. SzPozn. 201-202; Now. 2, 462.

Uwaga: Wątpliwe jest, aby informacje o grodzie Lubosz, który w 1372 r. skonfiskowano Jankowi z Czarnkowa (Wp. 6 nr 236), można było łączyć z L. k. Pniew; → Lubasz.

1 Na MTop. jeziora te oznaczono błędnymi nazwami: topografowie pol. powtórzyli omyłki poczynione przez geometrów niem. Na podstawie badań w terenie J. Gołaski, Badania materiałów źródłowych przy opracowaniu wód na mapach, „Przegląd Geodezyjny” 56 nr 7, s. 12-14, przedstawił prawidłową lokalizację tych jezior. W Nazwach geograficznych R.P., Warszawa 1991, s. 684, 770 jez. Dobrzyczno (błędnie zw. Lubosz Wielki i Jez. Wielkie błędnie zw. Luboszek) figurują pod swymi historycznymi nazwami.

2 Obstagium, staropolska załoga: dodatkowe umocnienie umowy; zgodnie z nim dłużnik zobowiązywał się, że jego swoboda poruszania się może być ograniczona.

3 Była to zapewne pielgrzymka w związku z rokiem jubileuszowym, A. Sachetnik, Prośba świętej Jadwigi królowej o pierwszy odpust jubileuszowy w Polsce, w. Dzieło Jadwigi i Jagiełły, Warszawa 1989, s. 255 n.

4 Pierzchno k. Kórnika albo Pierzchno k. Środy (obie te wsie w pow. pyzdr.).

5 → przyp. 2.

6 DwMat. 14406, 524 na podstawie tej zapiski nietrafnie określił Femę jako ż. Niemierzy.

7 → przyp-1.

8 → Konin pod Pniewami, przyp. 1.