DYNÓW

(1423 Denow, 1432 Dynow [w kopii z XVII w.], 1449 Denoph, 1476 Denowf, 1494 nazwisko Dinowsky, Dynowsky, 1498 Dynow, 1500 Dynow, 1504 Dinovia (miasto 28 km na N od Sanoka).

1a. Miasto: 1436 in distr. san. (XIII 87); 1496 in terra et distr. san. (XI 2286, 2293; Arch. Sang. I 109); 1508 z. san. (ŹD XVIII s. 117, 120); 1515 z. san. (ŹD XVIII s. 175); 1448 n. par. łac. własna (ZDM VIII 2515).

1b. Districtus [czyli włość] Denowiensis: przed 1434 distr. (SPPP II 2549); 1446 distr. D. (XI 2118); wsie in districtu D.: 1448 Siedliska (XI 2617); 1453 Kąkolówka (XI 3105); 1453, 1459 Hyżne i Dąbrówka (XI 3122, 3469); 1461 Hyżne i Dylągówka (XI 3610); 1462 Ulanica (XI 3658); 1467 Dąbrówka (XVI 360).

2a. Miasto: 1447 granica z Bartkówką (XI 2465); 1462 wieś Ulanica w sąsiedztwie D. (XI 3658); 1487 droga z miasta D. do Dubiecka (XVI 1822); 1535 droga z D., Harty i Szklar do wsi Piątkowej (TS 26 k. 111).

2b. Dobra: 1451 granice dóbr D. z dobrami [tyczyńskimi] Jana Pileckiego → p. 3a; 1453, 1454, 1458, 1460, 1465, 1466-68, 1475-76, 1478, 1487 sprawy o granice dóbr → p. 3a; 1488 sprawa o lasy nie rozgraniczone między dobrami Denowskiego a bpstwa przem. → p. 3a; 1570 rozgraniczenie między miastem D. i wsiami Bachórz, Chodorówka i działem wsi Laskówki Andrzeja Wapowskiego kaszt. przem. a wsiami Dąbrówka, Bartkówka i Pawłokoma Stanisława, Marcina Mikołaja, Jana Samuela i Andrzeja Stadnickich dz. z Dubiecka: począwszy od granicy wsi Nozdrzec na brzegu potoku Łubienka w miejscu jego ujścia do Sanu, koło drogi prowadzącej z miasta D. do wsi Nozdrzec usypano 2 kopce narożne oznaczające granice D. i wsi Dąbrówki, stąd ścieżką między 2 drogami publicznymi z Nozdrzca, jedną koło pastwiska do wsi Łubno i drugą do D., koło brzegu Sanu przez pole albo błonie w kierunku góry i pola od dawna należącego do D., aż do drzewa bukowego pod górą i przez krzaki. Pola albo wyspy po prawej ręce koło Sanu naprzeciw zwierzyńca i ujście Łubienki do Sanu zostają przysądzone do Nozdrzca, a pola po lewej ręce do D. Dalej granice wiodą koło drzewa bukowego ścieżką przez górę Zorawiecz w kierunku Królewskiego Potoku, koło miejsca zw. Kastel, przez zarośla do łąk zw. Błonie, po przekroczeniu Królewskiego Potoku strumykiem wpadającym do jeziora na Błoniu, w którym jeziorze obie strony mogą łowić ryby. Dalej rz. San stanowi granicę między D. a wsią Bartkówka aż do wyspy naprzeciw D. i do końca granic wsi Bartkówki. Dalej San stanowi granicę między wsiami Bachórz i Pawłokoma aż do miejsca, gdzie San zmienił stare koryto i nowym przebił się przez obszar wsi Bachórz. Tu granica prowadzi starym korytem do miejsca, gdzie San wskutek zmiany biegu stworzył podobne „oderwisko” przysądzone do wsi Chodorówki. Od miejsca, gdzie San wraca do swego starego koryta, stanowi on granicę biegnącą w dół naprzeciw pola zw. Oszrzodek otoczonego jeziorem (CS 317 s. 639-642).

3. Własn. szlach. 3a. Stosunki własnościowe. 1425-30 Piotr Lunak, Lunag, s. Piotra wwdy sandom. i krak., podczaszy sandom. (VIII 54, XI wg indeksu; ZDM V 1375, 1393); 1425 Piotr Lunag podczaszy sandom. wydaje w D. pismo do starosty i sądu z. san. dot. zamku → Sobień (XI 150, 151); 1429 tenże, pan na → Bachórzu, wydaje w D. przywilej Stanisławowi Kąkolowi na sołectwo w → Kąkolówce. Świadkowie rajcy z D. (ZDM V 1375); 1432 [?]1Rok 1432 wątpliwy, ponieważ 9 V 1430 Piotr, podczaszy sandom., już nie żył (XI 401, 403); a Małgorzata była zapewne drugą żoną Piotra Lunaka. Red.: Bardzo szeroki opis uposażenia kościoła zawarty w dok. (znanym z kopii z 1634 r.) wskazuje, że jest to falsyfikat tenże, dz. z D. i Błażowej, wraz z ż. Małgorzatą uposaża kościół w Błażowej. Przywilej wydany w Bachórzu, świadkowie rajcy z D. (ZDM V 1393); 1130-34 Jan Tempi, Tampi, s. Piotra Lunaka, Kmita z Sobnia, z Bachorza (XI wg indeksu; ZDM V 1375; SPPP II 2549); 1430 9 V star. i sędzia san. z asesorami przyjmują w D. zeznania Jana s. zm. [Piotra Lunaka] podczaszego sandom., w sprawie zastawu przez podczaszego wsi → Wary i w sprawie długu Jana, oraz zeznanie Mikołaja brata podczaszego dot. długu Mikołaja (XI 401, 403, 403a); 1434 Mikołaj [Kmita] z Wiśnicza, przem., Piotr ze Smolic, san. kasztelanowie, i Klemens Wątróbka ze Strzelec zaświadczają, że po śmierci Jana Kmity [Tępy] dobra ruchome i nieruchome przypadły wdowie po nim Barbarze c. Klemensa Wątróbki, a ta odstąpiła je swym synom (pueri). Są to: zamek Sobień z wsiami i czynszami przynależnymi oraz dobra należące od dawna do włości (districtus) dynowskiej z miastem D., folwarkiem pod miastem, z połową młynów położonych pod miastem. Barbara zleciła zarząd nad nimi Mikołajowi kaszt. przem. aż do czasu pełnoletności synów, zachowując na swój użytek wsie Bachórz i Denowiec z młynem w Bachórzu, z robocizną i dochodami a to miodem i wszystkimi pożytkami i robocizną z wsi Harty dla folwarku w Bachórzu, także wsie swej oprawy, Błażowę, Damianice, i Drwena z Wolą i połową Lipnicy, część dóbr przypadłych po śmierci Małgorzaty Rzeszowskiej [ż. Piotra Lunaka Kmity], połowę młynów pod miastem D. Barbara winna otrzymać od Mikołaja rocznie 60 baranów, 20 wieprzy. Mikołaj winien dawać jej synom 50 grz. rocznie na spłatę długów. Gdyby dobra zostały zniszczone przez nieprzyjaciół, nie on poniesie szkodę. Winien on zachowywać zamek Sobień bez szkód, a gdyby zamek został spalony przez ogień, ma go odbudować i oddać chłopcom [synom Jana] jak go przejął. Gdyby Barbara wyszła za mąż, winna oddać dobra nie należące do jej oprawy (SPPP II 2549); 1436 Jan Goligyan [ze Strzałkowa] jako zastępca ż. swej Małgorzaty [c. Piotra Lunaka] występuje przed sądem z. przem. przeciw Mikołajowi [Kmicie, br. Piotra Lunaka] kaszt. przem., który zajął gwałtem i dokonał intromisji w dobra ojczyste Małgorzaty przypadłe jej prawem bliższości po jej br. rodzonym zm. Janie Kmicie i dzieciach tegoż z Bachórza, wartości 20 000 grz. a mianowicie: miasto D. z jego przedmieściami i wsiami przynależnymi, Bachórz z dworem, Denowiec, Chodorówka, Błażowa, Harta, Szklary, Hadle, Hyżne, Kąkolówka, Futoma, Mosczenica, Ulanica, Łubno, Dąbrówka, Niewistka, Nozdrzec, Hłudno, Izdbica, Izdebka, Siedliska, Laskówka, Lipa, Wołodź i Wara. Nadto chodzi o dobra należące do zamku → Sobień oraz o skarbiec, kosztowności, futra, 200 wołów, 100 krów, 100 klaczy, 200 macior a także o przywileje i dokumenty dotyczące wym. dóbr, zabrane i zatrzymane przez Mikołaja. Zastępca Mikołaja żąda odesłania sprawy do powiatu san., gdzie te dobra są położone (XIII 83, 87-93).

1441 na podstawie podziału dóbr między tąż Małgorzatą, teraz ż. [2 v. Przedpełka] Mościca z Wielkiego Koźmina, a jej stryjem Mikołajem [Kmitą] z Wiśnicza kaszt. przem., Mikołaj odstępuje Małgorzacie wsie: Bachórz, Denowiec, D. miasto z przedmieściem, Dąbrówka, Siedliska, Wołodź, Wara, Izdebka, Hlodne [dziś Hłudno], Nozdrzec, Łubno, Ulanica, Futhimyna [dziś Futoma], Kąkolówka, Błażowa, Piątkowa, Chisne [dziś Hyżne], Hodlye [dziś Hadle Szklarskie], Szklary, Harta. Zarazem zostają unieważnione wszystkie długi z wyjątkiem długu 2400 grz. drobnej monety lub 1200 grz. półgroszków, za który ręczył Jan z Pilczy (XI 1372); równocześnie Małgorzata odstępuje Mikołajowi i jego synom zamek → Sobień z wsiami do zamku należącymi oraz → Bachórzec i miasto → Dubiecko z wsiami i dobrami (XI 1370, 1371; Arch. Sang. II 137); Mikołaj i Małgorzata kwitują się nawzajem z dóbr w pow. san. i zwalniają poręczycieli Jana z Pilczy i Mikołaja z Piotraszówki z poręki z racji dóbr w pow. san., co nie dotyczy dóbr w pow. krak. (XI 1373); Mikołaj własne długi a Małgorzata własne oraz jej ojca i brata winni spłacać i dać sobie dokumenty, a jedynie dokumenty dot. dóbr wspólnych winni złożyć do wiernych rąk w Krakowie (XI 1374); Mikołaj z synem Janem, zlecając Janowi z Pilczy porękę za zapłacenie przez nich Małgorzacie 600 grz. półgroszków lub 1200 grz. drobnej monety, gwarantuje to intromisją w zamek Sobień z wszystkimi wsiami (XI 1375-1377); w sporze między Małgorzatą z D. a Mikołajem kaszt. przem. Mikołaj winien zapłacić 2400 grz. i oddać dokumenty dot. dóbr D. z przyległościami. Ręczy za niego Jan Pilecki (XIII 1585, 1856); 1441-65 Małgorzata c. Piotra Lunaka, ż. [Przedpełka] Mościca z Wielkiego Koźmina, Mościcowa, Denowska, właśc. miasta D. i wsi w pow. [włości] bachórskim zwanym następnie pow. [włością] dynowskim (XI, XIII, XVI wg indeksów; Arch. Sang. II 137; ZDM III 785, VIII 2515); 1442 [Przedpełk] Mościc z Wielkiego Koźmina i zastępca jego ż. Małgorzaty szl. Jan Potarzycki [z Potarzycy, woj. kaliskie?] oświadczają, że szl. Maciej z Miroszowa winien posiadać wieś Hisdbycza [dziś → Izdebki] z takim prawem jak poprzednio posiadał według dokumentu i za pieniądze wymienione w dokumencie, i że ani Mościc ani jego żona nie powinni mu czynić żadnych gwałtów w posiadaniu tej dzierżawy. Zgadzają się również na odstąpienie jej, jeśli Maciej znajdzie nabywcę (XI 1508, 1602); Maciek z Miroszowa pozywa Małgorzatę ż. Mościca, w której imieniu występuje Solecki, wwda dynowski (XI 1568, 1569, 1573, 1574, 1594, 1599, 1601); 1443-44 szl. Krzystek z Wary pozywa Małgorzatę ż. Mościca, w której imieniu występuje Piotr Solecki (XI 1684, 1704-1706, 1803, 1828, 1844, 1864); 1445 Małgorzata ż. Mościca zastawia Krzystkowi ze Wzdowa wieś → Siedliska jako uzupełnienie dochodu z zastawionej wsi → Wary (XI 2031, 2032); 1446 Małgorzata zapisuje swemu mężowi Mościcowi dożywotnio na wypadek swej śmierci połowę wszystkich swych dóbr w pow. [włości] dynowskim. W razie jego śmierci dobra mają wrócić do krewnych Małgorzaty. Mościc nie będzie mógł sprzedać ani zastawić tych dóbr (XI 2118); Wilam Czeszykowicz zastawia Mikołajowi z Burzyna [woj. krakowskie] za 40 grz. wieś Gisdbycza [dziś Izdebki] i zobowiązuje się zastępować go przed Mościcem i tegoż żoną (XI 2124); 1447 wieś Łubno należy do dóbr dynowskich (XI 2502, 2505); 1448 Małgorzata z D. wdowa po Mościcu za radą swego s. [z 1. męża] Stanisława ze Strzałkowa [woj. kaliskie] powierza Janowi Dylągowi osadzenie wsi → Dylągówki na prawie niem. magd. (ZDM III 785); taż, dz. z D. i Rzeszowa, oraz inni uposażają kościół parafialny Św. Stanisława w Rzeszowie (ZDM VIII 2515); 1449 Jan Kmicic z Sobnia kaszt. lw. ręczy za zapłacenie przez Małgorzatę wdowę po Mościcu 30 grz. i 12 gr Mikulcowi ze Smolic [woj. krakowskie] (XI 2740); 1451 Paweł Sławięcki w imieniu Jana Pileckiego pozywa Małgorzatę Mościcowa z D. o granice (XI 2958, 2970, 2988, 2991, 2998); 1453 Małgorzata z D. zastawia szl. Andrzejowi sołtysowi z Błażowej wieś swą → Kąkolówkę (XI 3105); taż zastawia szl. Stanisławowi synowi sołtysa z Błażowej, kmieci w → Błażowej (XI 3106); taż zastawia szl. Pawłowi Nabrzuchowi sołtysowi w Harcie, kmieci w → Harcie (XI 3107); taż zastawia szl. Zygmuntowi sołtysowi w Harcie, kmieci w → Harcie Nowej (XI 3108); taż zastawia Annie wdowie po Januszu z Dukli, wieś → Hartę Starą (XI 3109); taż zeznaje, że Jan Kmita z Sobnia kaszt. lw., Piotr Smolicki z Zarszyna kaszt. san. i Dobiesław Kmita z Wiśnicza ręczyli za nią Andrzejowi Odrowążowi wwdzie lw. na 1500 grz. posagu. W razie niezapłacenia Małgorzata winna dać poręczycielom intromisję w D. i okoliczne wsie, gdzie będą mieli 100 grz. czynszu kmiecego. W wypadku jej śmierci należną sumę spłacą jej spadkobiercy (XI 3113); taż zastawia Piotrowi Smolickiemu kaszt. san. za 200 grz. wsie swoje → Hyżne i → Dąbrówkę w pow. [włości] dynowskim (XI 3122); 1453-54 Jan z Pilczy pozywa Małgorzatę z D. o granice. Obie strony winny przedstawić rozjemców, a w razie braku zgody rozstrzygnie podkomorzy (XI 3137, 3207); 1454 Mikołaj bp. przem. z kapitułą i Małgorzata Mościcowa z D. pozywają się nawzajem o granice (XI 3204); 1454 Małgorzata Mościcowa z D. gwarantuje szl. Zygmuntowi sołtysowi z Harty terminowy zwrot 50 grz. zastawem wsi → Harty Nowej (XI 3206); taż wdowa po Mościcu zastawia Dorocie wdowie po Racławskim oraz Stanisławowi i Piotrowi jej synom, za dług 210 grz. wieś swą → Wołodź oraz 14 grz. czynszu kmiecego we wsi → Harta Stara (XI 3220); Jan Kmita z Sobnia kaszt. lw. gwarantuje Małgorzacie z D. terminowy zwrot długu 50 grz. zastawem wsi Stupnicy (XI 3221); 1457 [Małgorzata] Mościcowa pozwana w sprawie poboru podymnego (XI 3360); 1458 taż zapisuje Annie i Piotrowi Soleckim za zasługi 60 grz. na wsi → Futoma (XI 3394); Jan z Wiśnicza kaszt. lw., Piotr ze Smolic kaszt. san. i Małgorzata z D. ręczą Andrzejowi Odrowążowi ze Sprowy wwdzie i star. ruskiemu, że Stanisław ze Strzałkowa [syn Małgorzaty] zapisze ż. swej Małgorzacie [Odrowążównie], siostrze Andrzeja wwdy, 2000 grz. oprawy i wiana na częściach miasta Rzeszowa, tamtejszego wójtostwa, wsi Krasne, Strażów (Strozow), Wilkowyja i przedmieścia Ruska Wieś (XI 3399); Stanisław z D. zapisuje ż. swej Małgorzacie, siostrze Andrzeja Odrowąża, 4000 grz. na dobrach Rzeszów (MS I 501); Małgorzata z D. gwarantuje Pawłowi Nabrzuchowi z Harty zapłacenie 48 grz. intromisją w wieś → Piątkową (XI 3400); taż gwarantuje Mikołajowi Schirschenowi z Pantalowic [z. przem.] terminowy zwrot długu 250 grz. intromisją w wieś → Hyżne (XI 3402); taż pozywa Pawła i Mikołaja, dz. z Dydni, Temeszowa i Krzemiennej, o granice (XI 3416); taż pozywa Jerzego Czeszykowicza (XI 3422); taż pozywa Jana Tarnawskiego (XI 3428); wzajemne pozwy Jana Pileckiego przez jego zastępcę Pawła Sławięckiego, i Małgorzaty z D. przez jej zastępcę Jana Płaczkowskiego „de Byradz” [Beradź, woj. sandom.] o granice między wsiami Hadle [Kańczudzkie] Pileckiego a → Hadle [Szklarskie] Małorzaty, → Kąkolówka Małgorzaty a → Straszydle Pileckiego, → Hyżne Małgorzaty a → Błędowa i → Borek Pileckiego, → Hermanowa Pileckiego a → Błażowa Małgorzaty, → Błędowa Pileckiego a → Dylągowa Małgorzaty (XI 3426, 3427, 3429-3432, 3434-3437); Jan z Wiśnicza kaszt. lw., zwalnia od poręki Małgorzatę Mościcowa, która ręczyła za niego Janowi Dolińskiemu (XI 3443, 3451); 1459 Małgorzata z D. gwarantuje Janowi Szczęsnemu terminowy zwrot długu 45 grz. intromisją w wieś → Piątkowę (XI 3468); taż zastawia szl. Henrykowi z Pawłokomy za 50 grz. wieś swą → Dąbrówkę (XI 3469); taż gwarantuje szl. Zygmuntowi z Bojszowy [Śląsk] albo z Jabłonicy terminowy zwrot długu 100 zł czystego złota monety kremnickiej (Cremnyciensis) instromisją w 2 młyny miasta D. i w jatki rzeźników i szewców w D. (XI 3485); 1460 Piotr Smolicki kaszt. san. ręczy Janowi z Pilczy wwdzie krak. za Małgorzatę z D., która winna dobrać 2 przyjaciół i 2 starców, a ci wspólnie z tyloma przyjaciółmi i starcami Pileckiego ustalą wszystkie granice. Małgorzata winna zwrócić Pileckiemu wszystkie pozwy i zapisy oraz unieważnić zapisy w aktach z. san. (XI 3508, XIII 4642); Małgorzata z D. powódka i Jan z Tarnawy odesłani do podkomorzego san. w sprawie granic między wsiami Wołodź, Niewistka i Gdyczyna a wsią Jabłonicą [Ruską] (XI 3521); Jan Doliński chor. przem. i Małgorzata z D. pozywają się (XI 3528, 3533); Małgorzata z D. pozywa Mikołaja i Pawła z Dydni (XI 3532); szl. Mikołaj Chabri z Krzywczy [z. przem.] i Marcin sołtys z Krzywieckiej Woli pozywają Małgorzatę z D. (XI 3539); Jerzy Czeszyk z Bukowa pozwany przez Małgorzatę z D. za porękę na 6 grz. daną za Mikołaja Dedeńskiego (XI 3540); 1461 Małgorzata z D. zapisuje Mikołajowi Biernaszowskiemu dług 20 grz. na wsi → Siedliska, którą Mikołaj dzierży za 80 grz. od Leonarda z Pobiedna, i daje mu w nią intromisję (XI 3608); taż sprzedaje Dobiesławowi Kmicie kaszt. wojnickiemu za 80 grz. połowę swego domu w Krakowie, położonego między domami Niewierowskiego a Stadnickiego i Gałczyńskiego, z placem począwszy od tego domu aż do domów miejskich i z miejscem od dawna do domu należącym (XI 3609); taż daruje swemu wnukowi Janowi synowi Stanisława ze Strzałkowa 2 wsie swoje Hyżne i Dylągowa z wszystkimi wodami spływającymi do potoku Moszczenicy (XI 3610); 1462 taż sprzedaje Janowi Dolińskiemu chor. przem. za 400 grz. wieś → Kąkolówkę z sołectwem, z prawem odkupu do 6 lat, w ciągu których winna mu dawać 12 wozów siana z łąk wokół D. (XI 3656, 3657); taż nadaje kościołowi NP Marii w D. wieś swą → Ulanicę z sołectwem i powinnościami według zwyczaju innych wsi okolicznych w pow. [włości] dynowskim, oraz 2 łany, jeden obok łanu plebańskiego i drugi na → Przedmieściu Denowskim od strony wsi Łubno, bez szkody innych łanów miasta i Przedmieścia. Nadaje także dziesięciny z folwarku w Bachórzu i na Przedmieściu od upraw dworu w D. oraz kamień łoju rocznie z jatek miasta D. (XI 3658-3660); → p. 5; taż sprzedaje Stanisławowi Błażowskiemu za 400 grz. z prawem odkupu do 8 lat wieś → Kąkolówkę graniczącą m.in. z wsiami Małgorzaty Wesoła, Barycz i Futoma (XI 3664); taż gwarantuje Dobiesławowi Kmicie kaszt. wojnickiemu terminowy zwrot długu 50 zł w złocie zastawem wsi Chodorówka i Laskówka (XI 3669); taż zapisuje Filipowi z Niezamyśla [dziś Zaniemyśl, woj. kaliskie] kaszt. międzyrzeckiemu wieś swą → Błażową za 1000 grz., które zapisała mu tytułem posagu córki swej Anny na trzeciej części dóbr w Rzeszowie (XI 3705); taż funduje kościół w → Wesołej (TS 16 s. 175-176); 1463 taż daje szl. Pawłowi Podleskiemu za zasługi tytułem zastawu 20 grz. na łanie Mathischowsky albo Sloszarzowsky na → Przedmieściu Denowskim (XVI 85); 1465 taż zastawia Pawłowi Nabrzuchowi sołtysowi w Nozdrzcu za 100 zł węg. wieś swą → Dąbrówkę (XVI 190, 192); taż sprzedaje z prawem odkupu Krystynowi ze Wzdowa sędziemu z. san. za 100 grz. wieś → Warę (XVI 193).

1448-74 Stanisław z D., Strzałkowa, syn [Jana Gołego i] Małgorzaty z D., Denowski, 1465-74 współwłaśc. D. (XI, XVI wg indeksów); 1462 - Anna córka Małgorzaty z D., ż. 1 v. Filipa z Niezamyśla [dziś Zaniemyśl], 2 v. Jana Sapieńskiego, 1465 - współwłaśc. D. (XI, XVI wg indeksów); 1465 Stanisław dz. z D. albo ze Strzałkowa, sprzedaje Mikołajowi Czarnockiemu z prawem odkupu do 7 lat za 500 (? 400) grz. → Kąkolówkę albo Białkę, tak jak jego zm. matka Małgorzata sprzedała ją Stanisławowi Błażowskiemu (XVI 197); Anna siostra Stanisława Denowskiego a wdowa po Filipie kwestionuje tę sprzedaż za 400 grz. (XVI 198); Stanisłw z D. albo ze Strzałkowa gwarantuje Mik. Czarnockiemu terminowy zwrot długu 100 grz. zastawem 10 grz. czynszu w → Błażowej. Gdyby Błażowa nie przypadła mu działem, wówczas da zastaw w innych swych dobrach w z. san. (XVI 199); Mikołaj bp przem. wraz ze swą kapitułą oraz Stan. Denowski i Anna wdowa po Filipie, pozywają się nawzajem o granice (XVI 206 1784); kmiecie z Domaradza, Bliznego, Starej Wsi i Przysietnicy pozywają Stan. Denowskiego i Annę, wdowę po Filipie (XVI 207, 1787); Maciek kmieć z Przysietnicy pozywa o rany Stan. Denowskiego i Annę wdowę po Filipie (XVI 208, 1786); ciż Stanisław i Anna z D. oraz Paweł i Mikołaj z Dydni mają sprawę o granice (XVI 215); ciż pozywają Jerzego z Bukowa o granice (XVI 216, 1788); ciż mają sprawę z Janem Tarnawskim (XVI 219); Stan. Denowski pozwala Mikołajowi z Czarnocina Czarnockiemu wykupić Stanisława, sołtysa z Błażowej, z wsi → Kąkolówki, którą zm. Małgorzata [z D.] sprzedała Stanisławowi z Błażowej (XVI 250); 1466 Stan. Denowski wraz z siostrą Anną pozywają Jana Tarnawskiego, że nie chce sypać kopców granicznych między wsią ich Jabłonicą [Ruską] a wsiami Tarnawskiego Wołodź, Niewistka i Gdyczyna (XVI 299, 302); Mikołaj Czarnocki pozywa Stan. Denowskiego w sprawie Błażowej (XVI 320, 323-327, 330-332, 336); woźny w imieniu Anny Denowskiej wdowy po Filipie aresztuje wszystkie zapisy Stan. Denowskiego na rzecz Mikołaja Czarnockiego dot. Błażowej (XVI 340); 1467 Stanisław z D. sprzedaje Pawłowi Nabrzuchowi sołtysowi z Nozdrzca wieś → Dąbrówkę za 150 zl węg. z prawem odkupu do 3 lat (XVI 360); tenże zgodnie z zapisem testamentowym swej matki Małgorzaty 20 grz. dla szl. Doroty, ż. Pawła Podleskiego, za jej zasługi, po dokonaniu podziału dóbr z siostrą [Anną] Filipową, zapisuje Dorocie 10 grz. na roli albo łanie Slosarsky [na Przedmieściu Dynowskim] (XVI 361); tenże daje Mikołajowi Czarnockiemu intromisję w wieś → Hartę na 116 grz. i 100 grz. zakładu (XVI 373) [zob. r. 1477]; 1467 Mikołaj bp przem. ze swą kapitułą oraz Stanisław Denowski czynią ugodę w sprawie granic między wsiami biskupstwa Przysietnica, Golcowa, Domaradz, Blizne i Stara Wieś a wsiami Denowskiego Izdebki, Wesoła i Hodle [? raczej Hłudno]. Rozjemcy obu stron winni w 3 tygodnie po Zielonych Świętach udać się na miejsce granic i po wysłuchaniu informacji ludzi oznaczyć granice. Jeśli rozjemcy nie będą w tym zgodni, obie strony wybiorą Mikołaja Pieniążka star. san. jako superrozjemcę (superarbitrum alias obermana), który rozstrzygnie spory, a obecny przy tym podkomorzy san. lub komornik usypie kopce. Obie strony winny dostosować się do orzeczenia pod zakładem, a ludzie z wymienionych wsi korzystać z lasów do tego czasu w pokoju (XVI 374, 393, CCCII, 771); Stanisław z D. pozywa Jerzego z Humnisk kaszt. san. (XVI 389-391); tenże skazany przez burgrabiego zamku san. na karę królewską (XVI 412); 1468 tenże pozywa Jana z Tarnawy (XVI 440, 484, 498); tenże jako powód oraz Paweł i Mikołaj z Dydni odesłani do podkomorzego w sprawie granic między wsiami Wara, Izdebki i Niewistka a wsiami Dydnia, Wydrna i Jabłonka (XVI 441); tenże pozywa Jerzego Czeszyka z Bukowa (XVI 442, 488); tenże pozywa Mikołaja bpa przem. i tegoż kapitułę o niechęć wytyczenia granic między wsiami bpstwa Przysietnica, Blizne, Stara Wieś, Golcowa i Golcowska Wola a wsiami Stanisława Wesoła, Hłudno i Izdebki (XVI 480, 482); Anna z Rzeszowa wdowa po Filipie z Żerkowa [woj. kaliskie] kaszt. międzyrzeckim pozywa Mikołaja bpa przem. i kapitułę, właścicieli Domaradza o granice (XVI 481, 483); Mikołaj Czarnocki pozywa Annę wdowę po Filipie z Żerkowa w sprawie lasów [Kąkolówki ?] (XVI 501); starosta z polecenia króla ustanawia zakład między Anną wdową po Filipie, a Mikołajem Czarnockim z powodu napadów przez Annę na kmieci Mikołaja z Kąkolówki i Białki (XVI 545); starosta ustanawia zakład między Stanisławem Denowskim a J[anem] Racławskim (XVI 547, 715); 1469 Stanisław Denowski gwarantuje szl. Pawłowi Podleskiemu terminową zapłatę długu 20 grz. intromisją w młyn w Bachórzu (XVI 590); 1469-70 Paweł Dedeński pozywa Szczęsnego z Niewistki, którego Stan. Denowski przez swego sługę szl. Radeckiego stara się wyłączyć z kompetencji sądu gr. jako swego sołtysa i pana. Radecki skazany na karę za stanie przed sądem z mieczem i niezdjęcie nakrycia głowy (XVI 611, 612, 715); Stan. Denowski pozywa Pawła Temeszowskiego z Temeszowa (XVI 671, 679, 739, 753, 761); 1470 Anna, ż. [2 v.] Jana Sapieńskiego [z Sepna, woj. poznańskie] dz. z Rzeszowa i Kąkolówki, pozywa Mikołaja Czarnockiego (XVI 684, 685); szl. Dorota z synem Stanisławem dzierżawcy z Wołodzi pozywają Stanisława Denowskiego, którego zastępuje Jan Kunowski (XVI 689, 767); Krystyn ze Wzdowa sędzia san. pozywa Stan. z D. (XVI 690, 715); Stan. Denowski pozywa Jerzego z Bukowa (XVI 691, 715); tenże pozywa Jana z Tarnawy (XVI 692, 715); tenże zobowiązuje się wobec Anny z Rzeszowa ż. Jana Sapieńskiego, do przyprowadzenia ż. swej Małgorzaty do sądu z. w Przeworsku celem skwitowania przez nią oprawy, wiana i wyprawy oraz unieważnienia pism dot. oprawy Anny w Rzeszowie i należących doń wsiach. Jeśli Denowski tego nie spełni, wówczas da Annie intromisję w miasto swe D. i we wsie Harta, Bachórz wieś i folwark, Nozdrzec, Przedmieście Dynowskie, oraz w wójtostwo miasta D. z młynami (XVI 708); Mikołaj Czarnocki zeznaje, że Anna z Rzeszowa ż. Jana Sapieńskiego zapłaciła pełną należność wykupując od niego wieś Kąkolówkę, którą miał w zastawie za 350 grz. od Stan. Denowskiego brata Anny (XVI 713); Stan. Denowski gwarantuje Dobiesławowi Kmicie kaszt. [lubelskiemu] terminową zapłatę 250 grz. intromisją w wieś Bachórz oraz folwark Denowiec z młynem (XVI 716); 1471 tenże zastawia Mikołajowi Czarnockiemu za dług 45 zł węg. całą swą wieś → Hartę, nie naruszając pierwszego zastawu, i z młynem w Bachórzu (XVI 799, 800); 1472 król Kazimierz zaświadcza, że Mikołaj i Piotr br. z Żerkowa zapisali Annie z Rzeszowa, swej matce a c. Małgorzaty, 533 grz. i 16 sk. z 800 grz., zapisanych ich ojcu zm. Filipowi przez ich babkę Małgorzatę z Dynowa na wsiach Swyncza [dziś Świlcza, z. przem.] i Szwynyeczka Wola (MRPS I 900); 1473 sprawa między Stanisławem Denowskim a Mik. Czarnockim (XVI 937, 940, 949); 1474 Stanisław Denowski stara się wyłączyć z kompetencji sądu gr. Jana albo Szczęsnego z Niewistki w sprawie tegoż z Mikołajem i Pawłem Dedeńskimi (XVI 982, 983, CDXXVII, 984); sprawa między Mikołajem bpem przem. i kapitułą a Stan. Denowskim, którego zastępuje Krystyn z Wary. Starosta ustanawia zakład między stronami, a sędzia z polecenia kasztelana san. odracza sprawę z powodu wojny (XVI 1003, 1004, 1006, 1784); 1475-76 Piotr i Jan z D. pozywają Jana Tarnawskiego z Jabłonicy [dziś J. Ruskiej] o granice (XVI 1029, 1053, 1140); ciż pozywają Jerzego z Bukowa. Marcin Sopiechowski zastępca obu braci (XVI 1030, 1054, 1142); 1475 Jan dz. z D. sam i ręcząc za br. swego młodszego Piotra Annie z Rzeszowa ż. Jana Sapieńskiego zobowiązuje się zwolnić od matki swej Małgorzaty ze Sprowy [ż. Stanisława Denowskiego] czwartą część wójtostwa w Rzeszowie i dać intromisję oraz połowę miasta Rzeszowa z przynależnymi wsiami: Krasne, Strażów, Wilkowyja, Ruska Wieś i połową przedmieścia Ruska Wieś [z. przem.], na których to dobrach Małgorzata ma oprawę i wiano. Jan z D. winien dać Annie z Rzeszowa intromisję w dobra i miasto D., wójtostwo z młynami, folwark i we wsie: Nozdrzec, Harta, Bachórz i Przedmieście Dynowskie (XVI 1036); Jan i Piotr z D. ss. zm. Stanisława Denowskiego ze Strzałkowa przenoszą zapis 2000 grz. ich matki Małgorzaty z dóbr Rzeszów na dobra ojczyste Strzałków i in. w pow. kaliskim, z powodu podziału dóbr Rzeszów i przypadnięcia ich Annie siostrze Stanisława a ż. Jana de Sepno (MRPS I 1320); Jan z D. gwarantuje Stanisławowi Racławskiemu terminowe zapłacenie 24 1/2 zł węg. intromisją w wieś swą Hłudno (XVI 1039); 1475-76 Małgorzata wd. po Stan. Denowskim i Jan z D. jej starszy syn, gwarantują Stanisławowi Burzyńskiemu terminowy zwrot pożyczonych 80 grz. zastawem 8 grz. czynszu we wsi → Hyżne (XVI 1044, 1146); sprawa między Anną Sapieńską a Mikołajem Czarnockim (XVI 1059); 1476 Mikołaj [Czarnocki] z Zahutynia pozywa Annę Sapieńską z Rzeszowa, którą zastępuje Zych sołtys z Piątkowej (XVI 1139); 1477 [? zob. r. 1467] Stanisław Denowski daje Mikołajowi Czarnockiemu za 116 grz. i zakład 100 grz. intromisję w wieś swą Hartę (XVI 1207); 1478 Jan z Pilczy i Straszydła kaszt. biecki pozywa Annę z Rzeszowa i Błażowej o granice (XVI 1279); Jan Denowski ma sprawę o granice z Janem, Zygmuntem, Jakubem, Stanisławem i Mikołajem z Dydni i Krzemiennej. Jego zastępca Marcin Sopiechowski (XVI 1280); 1467-95 Jan s. Stanisława, z D., Denowski, 1494-95 pkom. san. (XVI wg indeksu); 1478 tenże pozywa o granice Jana, Rafała, Mikołaja, Seweryna i Józefa [Tarnawskich] z Jabłonicy [Ruskiej]. Jego zastępca Marcin Sopiechowski (XVI 1281); Marcin Sopiechowski jako zastępca Jana Denowskiego w sprawie z Jerzym z Bukowa o rany 2 mieszczan z D. (XVI 1286); 1479 Jan dz. z D., gwarantuje Marciszowi de Badzymysle Sopichowskiemu terminowy zwrot 88 grz. intromisją w wieś swoją → Hyżne (XVI 1361); szl. Anna Solecka dzierżawczyni z Futomy kwituje swego s. Mikołaja Soleckiego z części w → Futomie, którą to część ma za zasługi od zm. Małgorzaty Mościcowej z D. (XVI 1362); Jan z D. zastawia Marciszowi de Badzymysle za 116 grz. kmieci w → Harcie, których trzymał zastawem Mikołaj Czarnocki od Jana (XVI 1366, 1367, 1369); 1480 karczmy (XV 1934); 1480-81 pozew na instancję Anny z Rzeszowa ż. Jana Sapińskiego przeciw Janowi z D., który wbrew zobowiązaniu i zapisowi w aktach z. san. [→ r. 1475] nie spełnił zobowiązania i nie zwolnił od matki swej Małgorzaty ze Sprowy czwartej części wójtostwa w Rzeszowie, połowy miasta Rzeszowa i wsi Krasne, Strażów, Wilkowyja i Ruska Wieś, a z racji zakładu nie dał intromisji w miasto D. i wsie Harta, Bachórz, Nozdrzec, wójtostwo w D. i w folwark z młynami i karczmami. Jan odwołuje się do zjazdu generalnego, sąd postanawia przedłożyć sprawę do najbliższego zjazdu w Nowym Mieście Korczynie z udziałem króla (XVI 1394, 1489, 1498, 1500); 1481 Jan z D. pozywa Jana, Rafała, Mikołaja i Seweryna braci z Tarnawy (XVI XVI 1490); tenże pozywa Jana, Zygmunta, Jakuba i Stanisława braci z Dydni (XVI 1491); tenże pozywa Jerzego z Bukowa o 7 grz. poręki za Mikołaja z Dydni mieszczanom z D. (XVI 1492); starosta ustanawia zakład między Andrzejem [Kmitą] z Wiśnicza a Janem z D. z powodu sporów i niezwyczajnych wojen między nimi (XVI 1527); ks. Szczepan de Mydlow jako zastępca powoda Jana z D. pozywa Andrzeja albo Henryka [Kmitę] z Bachórca, Pawłokomy i Bartkówki, że mimo ustanowionego zakładu dokonał gwałtem zajazdu na dobra Jana Przedmieście Dynowa z 60 szlachty i 100 niższego stanu, uzbrojonymi we włócznie, kusze, pancerze, miecze i inną broń, znieważał go słownie, zabrał 2 psy myśliwskie, strzelał do rybaków, porąbał umocnienia (antemuralia alias kobylenye) przed miastem na przedmieściu, porąbał ogrodzenia, za kilka dni uczynił podobnie rąbiąc umocnienia i ogrodzenia, rozpędzając ludzi na przedmieściu i innych raniąc i ostrzeliwując strzałami, a Jana wyzywając hańbiącymi słowami (XVI 1530-1532); 1482 Jan z D. zastawia Janowi Sopichowskiemu s. Marcisza de Bądzymyslye, za 209 1/2 grz. wieś swą → Hyżne (XVI 1568); 1484 Henryk z Kamieńca kaszt. san. pozywa Jana z D. o zakład 1000 grz. (XVI 1663, 1666, 1667); 1485 Mikołaj Biernaszowski zwraca Janowi z D. wieś Siedliska, którą posiadał od Stanisława Denowskiego ojca Jana za pieniądze obecnie otrzymane (XVI 1691); Jan Denowski zapisuje ż. swej Jadwidze z Kalinowej, c. zm. Jana Zaremby wwdy kaliskiego, 2000 zł węg. oprawy oraz 600 zł i 200 grz. na mieście D. i wsiach przynależnych (MRPS I 1755), król Kazimierz zaświadcza powyższy zapis, wymieniając miasto D. z przedmieściem i wsie Bachórz, Hyżne (Cziszni), Hartę, Łubno i Nozdrzec (MRPS II S. 98); Małgorzata ze Sprowy wd. po Stansławie Denowskim odwołuje zapis oprawy na 4000 grz. na dobrach Rzeszów, dany s. Janowi (MRPS I 1750); Kaspar z Leszna pkom. kaliski ręczy za Jana Denowskiego, że ten uwolni dobra D. z wsiami od wszelkich długów (MRPS I 1756); 1486-87 Henryk z Kamieńca kaszt. san., pozywa Jana z D. (XVI 1736, 1818); 1487 Andrzej Kmita z Wiśnicza cześnik i stolnik krak. oraz Jan z D. pozwalają na dokonanie zgody między nimi przez Stanisława Pieniążka star. san. i innych rozjemców w sprawie granic między wsiami → Dąbrówka a → Bartkówka (XVI 1822); Jan Denowski zastawia Klemensowi z Pakoszówki za pożyczone 170 zł węg. wieś swą Siedliska (XVI 1825); tenże zastawia Mikołajowi Malowskiemu za 100 grz. czynsz kmiecy 10 grz. w swej wsi → Hyżne (XVI 1826); 1488 Anna z Rzeszowa ż. Sapińskiego, zastawia Maciejowi z Niebieszczan za 1000 grz. połowy wsi Błażowa z folwarkiem, Kąkolówka z folwarkiem, Barycz, Futoma i Piątkowa (XVI 1885); taż zastawia swej córce Jadwidze za 1000 grz. połowy wsi Błażowa, Kąkolówka, Barycz, Futoma i Piątkowa (XVI 1886); Jan Pilecki pozywa Annę dziedziczkę z Rzeszowa i Błażowej (XVI 1889); Jan z D. żąda od Stanisława Turopolskiego wydania swego kmiecia zatrzymanego na dobrowolnej drodze (XVI 1906); starosta ustanawia zakład między Janem bpem przem. a Janem Denowskim. Biskup i jego ludzie winni mieć wolne korzystanie z lasów nie rozgraniczonych, znajdujących się między dobrami bpa a Denowskiego aż do wytyczenia granic (XVI 1915); 1489 Jan z D. gwarantuje Janowi Sopichowskiemu de Bandzyemyszlye terminowy zwrot długu 210 zł, w tym 50 zł węg., w złocie i 160 zł w szerokich groszach praskich, intromisją w Przedmieście miasta D., poczynając od wsi Bachórz z folwarkiem przed dworem położonym obok miasta D. i z łąką (XVI 1933); tenże zastawia Klemensowi z Pakoszówki za dług 200 zł w złocie wieś swą Siedliska (XVI 1934); Jan z Pilczy wwda ruski drogą zamiany z Janem z D. daje mu połowę wsi Brzezówka w z. san. i 3000 zł węg. za dobra Udorz, Jedlicza, Tczyca i Swojczany w pow. ksiąskim ziemi krak. (XVI 1936); Jan z D. sprzedaje Janowi z Tarnowa chor. krak. za 600 grz. połowę wsi Brzezówka, uzyskanej drogą zamiany od Jana z Pilczy (XVI 1937); tenże zastawia Marcinowi Biernaszowskiemu sołtysowi w Łubnie za pożyczone 85 zł kmieci w → Łubnie (XVI 1945); 1490 Jadwiga ż. Jana Wojszyka [ze Żmigrodu w woj. krak.] zastawia mu za 1000 grz. za zgodą braci, zapis swój otrzymany od matki swej Anny z Rzeszowa na dobrach Błażowa, Barycz, Kąkolówka, Piątkowa, Futoma i nowy folwark, gdzie jest nowy dwór. (XVI 1979); 1490-91 Jan z D. gwarantuje Jakubowi Pieniążkowi terminowy zwrot 300 zł węg. intromisją w swe wsie Harta Nowa i Harta Stara (XVI 1983, 2032); 1492 tenże gwarantuje Mikołajowi Jaćmirskiemu Niemcowi terminowy zwrot pożyczonych 100 zł węg. zastawem 10 łanów we wsi swej → Wesołej (XVI 2081); 1493 woźny stwierdza szkody wyrządzone przez Jana Denowskiego, który wysłał służbę swą i kmieci, we wsiach → Krzemienna i → Jabłonica Stanisława Dedeńskiego, → Dydnia Zygmunta Dedeńskiego i → Wydrna Jana Dedeńskiego (XVI 2161-2165); 1494 Jakub Pieniążek kwituje Jana z D. z zapłaty 300 zł węg., za które Pieniążek trzymał zastawem wieś Hartę (XVI 2192); Jan z D. daje Przecławowi Brzeczce (Brzeszka, Brzeczka) za pożyczone 475 zł węg. intromisję we wsie → Harta Stara i Harta Nowa. Jadwiga ż. Jana wyraża zgodę (XVI 2193); tenże gwarantuje szl. Michałowi Żuczkowi de Byestryowycze, urzędnikowi w Zalesiu, terminowy zwrot długu 100 zł węg. i 60 grz. intromisją w wieś Dylągówkę (XVI 2194); tenże daje szl. Janowi Kaszubie i tegoż dzieciom za pożyczone 30 grz. intromsję w 5 kmieci w swej wsi Laskówce (XVI 2196); 1494 król Jan Olbracht pozwala Mikołajowi Gardzinie z Ludbrańca kaszt. spicymierskiemu wykupić wieś król. Kamionna w pow. kaliskim z rąk Małgorzaty wd. po Stanisławie z D. i jej syna Jana (MRPS II 358); Jan Dynowski skazany na kary za niezapłacenie podatków król. (XVI 2225, 2227, 2230, 2235); starosta ustanawia zakład na Jana z D. za pojmanie i więzienie ziemianina szl. Stanisława Nabrzuszka dz. z Dąbrówki [dziś D. Starzeńska], zobowiązanie go do zrzeczenia się tej wsi, na którą Stanisław posiada dokumenty. Jan winien pod zakładem dochodzić prawem swych pretensji (XVI 2232); 1495 Jan z D. daje Stanisławowi Burzyńskiemu za dług 150 zł węg. intromisję w wieś swą → Nozdrzec (XVI 2251); 1496 król zatwierdza przywilej króla Kazimierza z 5 III 1485 r. aprobujący oprawę Jadwigi z Kalinowej, daną jej przez męża Jana Denowskiego (MRPS II 604); Jan z D. gwarantuje Klemensowi Radwanowi terminowy zwrot 242 zł węg. intromisją w wieś swą Siedliska (XVI 2256); Mikołaj i Piotr z Rzeszowa, D. i Dąbrówki, które to posiadłości przypadły im po Janie z D. ich bracie [ciotecznym], składają 200 zł Stanisławowi Nabrzuszkowi, dzierżawcy z → Dąbrówki, za tę wieś zgodnie z wolą Jana Amora z Tarnowa kaszt. krak., lecz Nabrzuszek nie chce przyjąć pieniędzy (XVI 2315, 2316, 2322, 2323); Jadwiga Denowska z Kalinowej wdowa po Janie Denowskim z D. i Łubna gwarantuje Marcinowi Biernaszowskiemu sołtysowi z Łubna terminową zapłatę 50 zł intromisją w 12 kmieci w → Łubnie (XVI 2324); Mikołaj i Piotr bracia rodzeni niedzielni Rzeszowscy, dziedzice z D. i Wesołej, pozywają Jadwigę wdowę po Janie Denowskim dzierżawczynię z D., o to, że wtargnęła siłą do młyna w → Bachórzu i zabiera tam mlewo wartości 40 grz. rocznie, choć młyn przypadł obu braciom po bezpotomnym Janie Denowskim, ich bracie ciotecznym, że jej służba w liczbie 30 golothi z dworu w D. najechała na wieś → Wesołą i rozrzuciła stóg siana wartości 40 grz. oraz zabrała kmieciowi Jaczkowi, który również ją pozywa, sieć z rybami i siekierę wartości 2 grz., że zabrała z folwarku w Bachórzu 40 krów, 24 woły, 400 owiec, 120 macior wartości 80 grz., że wtargnęła do wsi Chodorówki i zabiera od kmieci czynsze, robociznę i wszystkie dochody wartości 30 grz. rocznie, że wtargnęła do młyna koło miasta D. na potoku Denowiec i zabiera miary słodu i mąki z pszenicy, żyta i jęczmienia, który to młyn z dochodami wart jest 98 grz., że wtargnęła do młyna dolnego na potoku płynącym z Harty i tam jak wyżej, że wtargnęła do młyna na rz. San koło miasta D. zw. „Rolnyky” i tam jak wyżej wartości 88 grz., że służba jej zabrała z łąk między D. a Bachórzem 7 stert siana (cumulos alias styrth) wartości 20 grz., z czego część zawiozła na folwark w Bachórzu, a część do D. Zastępca Jadwigi szl. Michał Żuczek i dzierżawca z Dylągówki odracza sprawę oraz żąda przeniesienia sprawy z sądu gr. do sądu z. (XVI 2333, 2334, 2337-2350, 2357).

1496 Mikołaj i Piotr Rzeszowscy bracia rodzeni niedzielni z D. sprzedają sposobem zamiany Janowi Amorowi z Tarnowa kaszt. krak. miasto D. z oboma przedmieściami i wsiami: Hyżne, Harta, Szklary, Laskówka, Bachórz, Łubno, Niewistka, Wesoła, Izdebki, Chodorówka, Hłudno, Nozdrzec, Dylągówka, Ulanica, Siedliska, Wara, Dąbrówka, Wołodź, należącymi od dawna do miasta D. i położonymi w z. san., otrzymując część wsi Czechy w pow. proszowskim z. krak. i 15 000 zł węg. Dają Janowi Amorowi intromisję przez woźnego i kwitują go z 15 000 zł węg., oraz zobowiązują się chronić go od innych osób, a szczególnie od starszego brata Jana i sióstr rodzonych Małgorzaty i Jadwigi. Jan Amor przejmuje do spłaty długi zapisane na tych dobrach, w tym oprawy i wiana Jadwigi Denowskiej ż. zm. Jana Denowskiego (XVI 2286, 2287; Arch. Sang. I 109, 110); Jan Amor z Tarnowa kaszt. krak. zabezpiecza Mikołajowi i Piotrowi Rzeszowskim terminowe zapłacenie 1400 zł w półgroszkach, dając im intromisję we wsie Wesoła, Izdebki i Hłudno (XVI 2289); tenże daje wieczyście swemu synowi z drugiego małżeństwa, Janowi Amorowi młodszemu, miasto swe D. z przedmieściami i wsiami: Harta, Szklary, Laskówka, Bachórz, Łubno, Niewistka, Wesoła, Izdebki, Chodorówka, Hłudno, Nozdrzec, Dylągówka, Ulanica, Siedliska, Wara, Dąbrówka i Wołodż oraz miasto Jaćmierz z przedmieściem i wsiami: Posada [Jaćmierska], Bażanówka, Bzianka, druga Posada i Wróblik, oddalając te dobra od synów pierworodnych Jana i Aleksandra oraz od córek Elżbiety i Zofii, w zakonie Reginy (XVI 2293); tenże, pragnąc zabezpieczyć s. Jana Amora aż do jego pełnoletności w posiadaniu dóbr D. z wsiami i Jaćmierz z wsiami, ustanawia jego opiekunami króla Jana Olbrachta, Barbarę [Zawiszankę z Rożnowa] ż. swą a matkę Jana Amora oraz innych (XVI 2294); Maciej z Niebieszczan kwituje Mikołaja i Piotra z Rzeszowa z 200 grz. i 150 zł tytułem spadku jego ż. Małgorzaty a siostry ich obu po zm. Janie z D. z dóbr miasta D. i wsi przynależnych, oraz zobowiązuje się pod zakładem do przyprowadzenia Małgorzaty do akt z. i stwierdzenia przez nią pokwitowania. Maciej tytułem zakładu daje intromisję w swe dobra Morochów i Wola Morochowska [dziś Mokre] (XVI 2296); Jadwiga Denowska z Kalinowej wdowa po Janie Denowskim gwarantuje Marcinowi Biernaszowskiemu sołtysowi z Łubna terminowy zwrot 50 zł węg. intromisją w 12 kmieci we wsi → Łubno (XVI 2297); Jan z Pilczy wwda sandom. kwituje Mikołaja i Piotra Rzeszowskich dziedziców z Błażowej, z 1000 grz. za dobra Błażowa, Kąkolówka, Barycz, Futoma i Piątkowa, zastawione Janowi Wojszykowi ze Żmigrodu [woj. krak.], które to dobra Wojszyk zastawił Janowi z Pilczy, wówczas jeszcze wwdzie ruskiemu (XVI 2302); 1497 Piotr Felsztyński [Herburt] z Odnowa pozywa Mikołaja i Piotra Rzeszowskich, niegdyś dziedziców z Hłudna i Izdebek, o to, że zm. Jan z D. kupił od niego stóg żyta za 8 grz. i wałacha za 36 zł węg. i nie zapłacił przed śmiercią, a oni posiadłszy jego dobra nie chcieli zapłacić (XVI 2362, 2363); Mikołaj i Piotr w sporze ze swą siotrą rodzoną Jadwigą Wojszykową (XVI 2366); woźny w imieniu Piotra marszałka kor. i Stanisława kaszt. przem. [Kmitów] z Wiśnicza zakłada protest przeciw wydaniu dokumentów z akt z. Janowi Amorowi kaszt. krak. na dobra D. z przynależnościami, które kupił on od Piotra i Mikołaja Sapieńskich [Rzeszowskich] (XVI 2368); Jadwiga wdowa po Janie Denowskim gwarantuje Stanisławowi Burzyńskiemu terminowy zwrot 110 grz. intromisją w część wsi → Hyżne, gdzie zmarły jej mąż zapisał jej oprawę i wiano (XVI 2388); Mikołaj i Piotr z Rzeszowa i niegdyś z D. chcą wypłacić pieniądze za wieś Dąbrówkę dzierżawcom Nabrzuchom, którzy się nie jawią (XVI 2411, 2413); 1497-1500 ciż pozywają Jadwigę Denowską (XVI 2414, 2417, 2682); 1499 starosta ustanawia zakład między Jadwigą wdową po Janie Denowskim a Stanisławem Nabrzuchem z Dąbrówki (XVI 2495); 1499-1500 Stanisław Kmita kaszt. przem. pozywa Mikołaja i Piotra braci rodzonych dziedziców z Rzeszowa, Świlczy i in. jako spadkobierców zm. Jana z D., który na wolnej drodze z Hyżnego do Bachorza zabrał z wozu aksamitną szubę Stanisława podbitą sobolami wartości 29 grz. i 44 gr i nie zapłacił za nią przed śmiercią, a oni nie chcą zapłacić (XIX 656-663); 1500 Marcin Biernaszowski sołtys z Łubna winien jest Janowi Zieleniowskiemu opiekunowi Elżbiety, dzierżawczyni z Nowego Miasta, 70 zł z racji poręki danej za Jadwigę Denowską Elżbiecie za perły. Jadwiga z tytułu tych 70 zł daje Biernaszowskiemu intromisję w wieś → Nozdrzec, gdzie ma zapis oprawy (XVI 2641, 2642, 2664); 1501 Jadwiga Denowska dzierżawczyni dóbr D. i Nozdrzec zapisuje Marcinowi Biernaszowskiemu dług 150 zł na swej oprawie w całej wsi Nozdrzec (XVI 2719); Mikołaj Rzeszowski dopuszcza Barbarze Racławskiej zapis na kmieci wsi Futomy (XVI 2766, 2771); 1502 Jadwiga Denowska dziedziczka z Kalinowej i Łubna zastawia Mikołajowi Jabłowskiemu za pożyczone 72 zł węg. kmieci w → Łubnie, stanowiących jej oprawę i wiano (XVI 2834); taż, dziedziczka z Kalinowej i Hyżnego, zapisuje Janowi Bienikowskiemu za 70 zł i 12 gr kmieci w → Hyżnem, stanowiących jej oprawę i wiano (XVI 2836); 1503 taż daje intromisję Mikołajowi Jabłowskiemu za 92 zł w kmieci w → Łubnie (XVI 2881); taż daje intromisję Stanisławowi Burzyńskiemu za pożyczone 30 zł w kmieci w → Hyżnem, stanowiących jej oprawę i wiano (XVI 2883); taż zapisuje Janowi Bienikowskiemu za 58 zł i 12 grz. kmieci w → Hyżnem, stanowiących jej oprawę i wiano (XVI 2887); taż skazana na karę 14 grz. z powodu niezapłacenia podatku 8 gr z łanu (XVI 2954); 1508 Jan Zaremba [br. Jadwigi Denowskiej] płaci z dóbr swych miasta D., przedmieścia, Bachórca i Łubna 12 1/2 grz. 9 gr (ŹD XVIII s. 117); 1512 Jan Zaremba z Kalinowej wwda kaliski (MRPS IV 1759); 1517 król Zygmunt ustanawia zakład między Stanisławem Nabrzuchem z Dąbrówki a Janem Zarembą z Kalinowej wwdą kaliskim, z racji posiadania dóbr D., i zawiadamia o tym Stanisława Ottę z Pilczy star. san. (MRPS IV 11192); 1518 Jan Zaremba z Kalinowej wwda kaliski rezygnuje na rzecz Stanisława Stadnickiego z prawa swego przysługującego mu po Jadwidze Denowskiej, jego siotrze rodzonej, oraz ustępuje mu posiadanie dóbr D. (MRPS IV 2768); Małgorzata wd. po Macieju Niebisczeńskim z Niebieszczan rezygnuje na rzecz Jarosława de Lasko z działu swego dziedzictwa we wsiach Strzałków i in. w pow. kaliskim, przypadłego jej po śmierci Jana i Piotra ss. zm. Stanisława Dynowskiego (MRPS IV 11448); 1523 Jan Amor z Tarnowa kaszt. wojnicki sprzedaje Piotrowi i Hieronimowi br. rodzonym Wapowskim, jedną, i Mikołajowi, ich br. stryjecznemu, drugą połowę dóbr: miasto D. z wsiami Harta, Łubno, Izebki, Hłudno, Bachórz, Hyżne, Dylągowa, Chodorówka, Nozdrzec, Wesoła, Szklary, Laskówka, Wara, Siedliska, Cholusch [! Ulanica ?] i zwierzchnictwo prawne w Niewistce w pow. san. za 11400 zł (MRPS IV 13448); 1527 Piotr Wapowski dz. w Pacanowie i D. zapisuje ż. swej Beacie z Tęczyna 2000 zł na połowie swych dóbr (MRPS IV 15071); 1531 Piotr i Hieronim Wapowscy br. rodzeni dz. w D. i Pacanowie, dokonują podziału dóbr (MRPS IV 16014); 1532 Piotr Wapowski z D. stolnik san. zastawia Janowi z Tęczyna kaszt. i star. lubelskiemu, marsz. dworu król., wieś Warę za 300 zł (MRPS IV 16652); 1533 król pozwala Piotrowi Wapowskiemu stolnikowi san., dz. w D., zapisać prepozytowi i bractwu kościołów parafialnych sanockich [w z. san.] za 480 zł czynsz roczny 12 grz. na dobrach Wesoła (MRPS IV 17115); 1535 Piotr Wapowski stolnik san., dz. z D. (XIX 3133).

3b. Wojewodowie dynowscy: 1442-43 szl. Solecki „woyewoda” i zarządca dynowski występuje w sądzie w imieniu Małgorzaty Mościcowej z D. (XI 1573, 1574, 1594, 1705, 1706); 1444 Piotr Solecki zastępuje w sądzie z. Małgorzatę Mościcową (XI 1864); 1445 Solecki wwda dynowski, pozwany przez wwdę san. w sprawie podatków (XI 2041); 1446 tenże obwiniony o niewydanie 2 kmieci sotnych zbiegłych z Kostarowiec (XI 2299, 2309); tenże jako asesor sądu z. san. (XI DCXCIX); 1447 Solecki wwda pana Mościca, w tegoż imieniu prosi star. san. o przekazanie sprawy obwinionych rajców dynowskich z sądu gr. do sądu właściciela dóbr dynowskich (XI 2465-2471, 2475); Piotr Solecki wwda dynowski dworzanin (familiaris) pana Mościca zobowiązany jest stawić przed starostę ludzi pozwanych o rabunek (XI 2502); 1448 Piotr Solecki h. Gozdawa (XI 2666); 1451 tenże zastępuje w sądzie z. san. Małgorzatę Mościcową z D. pozwaną (XI 2958, 2970); 1458 Piotr Solecki z ż. Anną otrzymują za zasługi od Małgorzaty z D. 60 grz. zapisanych dożywotnio na wsi Futoma (XI 3394); 1467 szl. Jan Wyszkowszky voyevoda dynowski (XVI 360).

3c. Sprawy miejskie: 1423 Szczepan Muldener [z Krościenka Wyżnego] winien jest Andrzejowi Wernerowi z D. 4 grz. hereditalis pecunie (SPPP XI 1166); 1429 rajcy dynowscy świadkowie dokumentu wydanego w D. świadczą o istnieniu miasta (ZDM V 1375); 1434 cum oppido Denow ac predio ante civitatem (SPPP II 2549); 1436 miasto D. z jego przedmieściami (XIII 87) → p. 3a; 1441 miasto D. z przedmieściem (XI 1372) → p. 3a; 1451 szl. Krzystek z Wary w imieniu mieszczan z D. pozywa szl. Pełkę z Zahutynia i Mikołaja Dedeńskiego o rany (XI 2902-2906, 2922, 2942, 2972, 2987); 1459 jatki rzeźnicze i szewskie (XI 3485) → p. 3a; 1462 kamień łoju i 1 grz. z jatek miasta D. dla kościoła w D. (XI 3658) → p. 5; 1470 Vrbanus szewc (XVI 742); 1478, 1481 sprawy o zadane rany i porękę dla mieszczan z D. (XVI 1286, 1492) → p. 3a; 1481 umocnienia (antemuralia alias kobylenye) przed miastem D. na przedmieściu (XVI 1530) → p. 3a; 1491 przez. Piotr Wayspelcz (Wospelcz, Waspelcz) z D. ma sprawę z Janem klerykiem z D. (Rolny II 447, 448, 502, 531, 539); 1504 króla Aleksander zwalnia miasto D. na 3 lata od wszelkich podatków (MRPS III 1114); 1507 pismo król. zwalniające mieszkańców miasta D. od podatku miejskiego za rok 1507 z powodu szkód wyrządzonych przez Tatarów i Turków (MRPS IV 8492); 1508 miasto D. płaci czopowe za kwartał 5 1/2 grz. 16 gr (ŹD XVIII s. 120); 1512 na prośby Jana Zaremby wwdy kaliskiego i Stanisława z Przedborza plebana dynowskiego, altarysty lw. i pisarza kancelarii król., król ustanawia jarmarki doroczne w mieście D. w dzień św. Wawrzyńca [10 VIII] i w trzeci dzień po oktawie Trzech Króli, nie znosząc jarmarków i targów tygodniowych nadanych wcześniej (MRPS IV 1759); 1515 miasto D. płaci szos 14 grz., młyn wartości 70 grz. wg taksy miejskiej płaci 1 1/2 grz. (ŹD XVIII s. 175); 1521 Iacobus rymarz (XVI 3690); 1552 miasto D. płaci szos 14 grz., młyn o 1 kole, pop, Przedmieście 1 grz. 5 gr (AS I 21 k. 1021).

3d. Mieszczanie: 1423 Andreas Werner (SPPP XI 1166); 1449 Stanislaus (Wara 5); 1451 Beze Merten, Thomas Czepsar, Clyosz Nicz, Hanzel Kyer, Ber Barthosch (XI 2902-2906); Hanzl Kir, Bes Bartosch, Cios Niczcz (XI 2942, 2972, 2987); 1465 Iacobus S...arz (XVI 256); 1470 Rynych, Panek, Stanczel, Vrbanus szewc, Crogulecz rajcy (XVI 742); 1478 Iohanes Kyer, Barthossius (XVI 1286); 1486 Martinus (Wara 121); 1491 prov. Petrus Wayspelcz (Wayschpelcz, Wospelcz, Waspelcz) (Rolny II 447, 448, 502, 531, 539); 1521 Iacobus rymarz podwójci (XVI 3690); 1525 Iacobus Vanthuch (Wara 195).

4a. Miasto: 1429 rajcy dynowscy świadkowie przyw. lok. wsi Kąkolówki, wydanego w. D. (ZDM V 1375); 1447 rajcy dynowscy obwinieni o zabójstwo, zranienia i napad na dom kmiecia w Bartkówce (XI 2465-2471, 2475); 1465 rada miejska z D. w sprawie z radą miejską san. (XVI 256); 1466 rada miejska dynowska wydaje ortyl na wniosek sądu ławniczego wsi Wary w sprawie obwinienia młynarza (Wara 64); 1470 Stanisław Denowski zobowiązuje się dać Annie z Rzeszowa ż. Jana Sapieńskiego intromisję m.in. w wójtostwo w D. (XVI 708); szl. Paweł Nabrzuch sołtys z Dąbrówki ma sprawę ze szl. Janowskim sołtysem z Iskrzyni przed radą miejską w D. (XVI 742); 1475 Jan z D. [s. Stanisława] zobowiązuje się dać Annie z Rzeszowa ż. Jana Sapieńskiego intromisję m.in. w wójtostwo w D. (XVI 1036); 1480-81 Jan dz. z D. zobowiązuje się dać Annie z Rzeszowa intromisję w miasto D. i m.in. w wójtostwo dynowskie (XVI 1394, 1498); 1521 Jakub rymarz podwójci z ławą miasta D. (XVI 3690); 1523 podwójci i ława miast D. pozwani przez Michała Niczowicza przed sąd wyższy prawa niem. w Sanoku, nie chcą odpowiadać i zostają skazani na karę król. 14 grz. za nieposłuszeństwo (XVI 3693).

4b. Sąd leński prawa niem. dla dóbr dynowskich. 1470 Krystyn z Wary zobowiązuje się wraz z ż. Elżbietą dać w D. Mikołajowi Czarnockiemu sołectwo w Warze i przywilej [co wskazuje na istnienie sądu leńskiego w D.] (XVI 735); 1495 szl. Mikołaj Harcki sołtys z Harty Starej i Nowej, ręcząc za swego pana, Jana dz. z D., na 106 zł othstapuye ius suum supremum w D. [czyli od kompetencji sądu leńskiego w D.] (XVI 3547, 3559); 1501-02 szl. Mikołaj i Michał bracia sołtysi z Dąbrówki [dziś D. Starzeńskiej] sprzedając sołectwo w → Dąbrówce szl. Stanisławowi Nabrzuchowi dz. z Dąbrówki rezygnują z niego przed sądami prawa niem. sołtysiego, sanockim i dynowskim (XVI 2775, 2813); 1505 zapis in libro iuris scultetorum in Denow na kmieciach [w Nozdrzcu] (XVI 3071).

5. 1448 Strzesko pleban w D. (ZDM VIII 2515); 1462 Małgorzata dz. z D., wdowa po Mościcu, daje kościołowi NP Marii w D. i plebanowi Aleksemu wieś swą Ulanicę, położoną w sąsiedztwie miasta, wraz z sołectwem, czynszami, robocizną i świadczeniami, oraz 2 łany, jeden koło łanu plebana i drugi na Przedmieściu Dynowskim w kierunku wsi Łubno, z sadzawkami na tych łanach. Daje również dziesięcinę z folwarku w Bachórzu, także na Przedmieściu od wszystkich upraw dworu w D., kamień łoju i 1 grz. z jatek miejskich. Pleban i jego następcy winni odprawiać msze w poniedziałki i środy oraz inne nabożeństwa za zbawienie duszy Małgorzaty oraz jej przodków i spadkobierców (XI 3658, 3659; CPr 359 s. 57); nieco odmienna redakcja [projekt] powyższego aktu mówiąca, że pleban Aleksy otrzymuje 1 łan do 2 łanów od dawna danych, i że winien wraz z 4 kapłanami odprawiać nabożeństwa (XI 3659); Małgorzata z D. odstępuje Dobiesławowi Kmicie z Wiśnicza i Bartkówki, swemu br. stryjecznemu, połowę prawa patronatu kościoła par. Narodzenia NP Marii w D., z tym że za jej życia oboje jednomyślnie będą wybierać plebana, a po jej śmierci na zmianę jej spadkobiercy i Dobiesław, i że prawo patronatu będzie zawsze należało do rodu Kmitów h. Szreniawa (XI 3668); 1481 ks. Prokop [Błażowski] pleban z D. kwituje Henryka Kamienieckiego z długu 300 grz. należnego jemu i siostrzeńcowi Janowi (XVI 1511, zob. też 429 z r. 1468); 1482 discretus Adam minister z D. w imieniu ks. Prokopa plebana z D. (Rolny I 67); 1510 Stanislaus Przedboriensis pleban w D. świadek dokumentu erekcyjnego kościoła w Hoczwi (Oss. 5659 s. 15); 1512-13 Stanisław z Przedborza pleban dynowski, altarzysta lw., pisarz kancelarii król. (MRPS IV 1528, 1759, 1908); 1513 Mikołaj z Krosna pleban dynowski (MRPS IV 2148).

6. 1425 Petrus Nicolai szewc z D. Polonus, 1452 Mathis Dynowsky, 1476 Micolay Banosch de Rzessowa, portavit litteram civitatis Denowf, 1498 Jan Russek de Dynow, 1505 Georgius Wierunshowicz frenifex de Denow przyjęci do prawa miejskiego miasta Krakowa (Kacz. 3802, 6053, 7659, 8927, 9389); 1430 posiedzenie sądu san. pod przewodnictwem star. san. i z udziałem sędziego i ziemian w D. (XI 401, 403, 403a); studenci Ak. Krak. z D.: 1431 Iohannes Jaclini 1 gr, Iacobus Georgi 1 gr, Andreas Nicolai 1 gr, 1432 Michael Jacobi 2 gr, 1440 Mathias Jocobi 2 gr, 1447 Martinus Bartholomey 2 gr, 1460 Georgius Petri Jasinger 3 gr, 1463 Stanislaus Iohannis 2 gr, 1464 Mathias Martini 2 gr, 1468 Petrus Nicolai 8 gr (Album stud. I s. 77, 79, 95, 115, 163, 173, 176, 191); 1504 Iacobus Martini 3 gr, 1516 Iacobus Martini (Album stud. II s. 88, 168); Mathias 1443 bak. 1447 magister sztuk wyzw.; Martinus 1449 bak. sztuk wyzw. (Muczkowski, Statuta nec non Liber promotionum s. 34, 38, 41); 1451 Michał z D. rector ecclesiae in Crasnepole [dziś Niżankowice, z. przem.] (VI 23); 1466 sąd z. odbywa posiedzenie w D. podczas zarazy (XVI 310); 1503 spalenie miasta D. prawdop. podczas najazdu Tatarów (B. Jaśkiewicz, Dynów s. 57; → p. 3c z r. 1504); 1509 Andrzej z D. sekretarz Mikołaja Kamienieckiego wwdy i star. krak., otrzymuje szlachectwo i h. Pilawa (MRPS IV 8996).

7. B. Jaśkiewicz, Dynów do początków XVI stulecia, Rocznik Przemyski t. IX z. 1, 1958 s. 25-62; Parczewski, Osadnictwo s. 31-36.

8. 1782 nazwa Przygrodzie zapisana w „Inwentarzu miasta Dynowa z przedmieściem Przygrodzie zwanym” (Oss. 2820 s. 1); Ułamki naczyń z wczesnego do późnego średniowiecza, nazwa Zamczysko (Parczewski, Osadnicwo s. 32-35; tenże, Pogórze s. 50).

1 Rok 1432 wątpliwy, ponieważ 9 V 1430 Piotr, podczaszy sandom., już nie żył (XI 401, 403); a Małgorzata była zapewne drugą żoną Piotra Lunaka. Red.: Bardzo szeroki opis uposażenia kościoła zawarty w dok. (znanym z kopii z 1634 r.) wskazuje, że jest to falsyfikat.