POSADA LESKA

(1436 Leszco, 1441 Lyesko, 1443 Liesko, 1449 Lesko, 1462 Lissko, 1473 Suburbium Leszko, 1477 Poszada, 1492 Posada) 1 km na NW od Leska miasta.

1. 1436 distr. san. (XIII 83); 1489 terra et distr. san. (XVI 1935); 1530 z. san. (AS I 21 k. 351).

2. 1473 obszar na przedmieściu miasta Leska od wsi Woli [Postołowej] (XVI 922); 1477 przywilej dla miasta Leska określa obszar od lasu Kostrzyn aż do Rozdziału, położonego między Wolą [Postołową] a Leskiem, oraz od rz. San po potoku Łukawica, w innym miejscu od drogi myczkowieckiej (via antiqua Mieczkowska) i Jankowiec po rz. San (Arch. m. Leska) → p. 31Z treści wynika, że miasto Lesko zostało założone na znacznym obszarze pierwotnej wsi Lesko, której część tworzyła później wieś Posadę Leską, a część przedmieście miasta.

3. Własn. szlach., dobra → Sobień, Lesko. 1436 Jan Goligyan jako zastępca ż. swej Małgorzaty występuje przeciw Mikołajowi [Kmicie], kaszt. przem., który zajął gwałtem dobra ojczyste Małgorzaty, przypadłe jej prawem bliższości po jej br. rodzonym zm. Janie Kmicie i dzieciach tegoż z Bachórza: zamek → Sobień z wsiami i wolami doń należącymi Łukawica, Lesko, Huzele i in. (XIII 83); 1441 na podstawie podziału między Małgorzatą, ż. Mościca z Wielkiego Koźmina, a jej stryjem Mikołajem [Kmitą] z Wiśnicza, kaszt. przem., Małgorzata odstępuje Mikołajowi i jego synom zamek → Sobień z wsiami do zamku należącymi Jankowce, L., Postołów i in. (XI 1370); 1443 Jan Kmita w sprawie między Marciszem z Iwonicza a tegoż stryjenką Jagienką, ż. Jana Krzywieckiego, ręczy za dotrzymanie umowy przez Jagienkę daniem intromisji Marciszowi we wsie Łukawica, L., Jankowce i in. położone pod zamkiem → Sobień (XI 1768); 1449 kmiecie z Kostarowiec ręczą za Klisza (Clysch) karczmarza z tej wsi, że nie będzie groził panu Janowi [Kmicie] Sobieńskiemu szczególnie w sprawie karczmy w L. (XI 2786, 2797); 1451 sąd gr. skazuje Jana karczmarza z Kostarowiec na zapłacenie 25 gr Kliszowi karczmarzowi z L. za zniesławienie alias za sromothu (XI 3052); 1452 Jan Kmita z Sobnia, kaszt. lw., gwarantuje Leonardowi z Pobiedna terminowy zwrot długu 50 grz. zastawem wsi L. (XI 3079); 1456-57 Stanisław, Mikołaj i Jan, br. niedzielni z Wiśnicza, synowie Mikołaja z Sobnia, pozywają Mikołaja [Kmitę] z Wiśnicza, kaszt. kw., o gwałtowne zajęcie dóbr przypadłych im sorte vulgariter loszem zamku → Sobnia i wsi Postołów, L., Myczkowce i in. (XI 3348); 1462 Wasyl z L. pozwany przez szl. Mikołaja z Siemuszowej (XI 3700 błędnie „de Lisne”, 3701); 1463 Wawrzyniec Mamay, kupiec z Wojnicza, oczyszcza zniesławionych poprzednio przez siebie Michała i Klemensa, synów Anthosa kuśnierza „de Lesky” [?] (XVI 12); 1465 Jan Tarnawski oskarża Jana [Kmitę] Sobieńskiego i tegoż wojewodę Jana Migdała o uwięzienie w L. 4 kmieci Tarnawskiego duos in cathenis alias w lączvch et duos in baculis alias vykyoch (XVI 251-255); 1473 Jan Kmita z Sobnia zastawia Dziersławowi, s. Jerzego z Bukowa, za 150 grz. wieś → Huzele, role wójtostwa miasta → Leska i obszar na przedmieściu Leska od wsi Woli, oraz winien dać intromisję w przedmieście Lesko, a gdy da Dziersławowi zastaw na Huzele, ten winien zwrócić Lesko (XVI 922); 1477 Jan, Piotr, Stanisław i Andrzej Kmitowie, dziedzice na Sobniu synowie Jana Kmity kaszt. lw., nadają miastu → Lesku prawo niem. magd., określają prawa i obowiązki mieszczan, którym nadają m.in. łany aż do Rozdziału, położonego między Wolą [Postołową] a Leskiem, i od rz. San po potok Łukawica (Archiwum m. Leska); 1489 Stanisław Kmita, kaszt. san., zapisuje ż. swej Katarzynie, c. Jana Amora z Tarnowa, 6000 zł węg. na połowie swych dóbr: zamek → Sobień, wsie do zamku należące, miasto Lesko z przedmieściem i in. (XVI 1935); 1491 tenże kaszt. przem. daruje dożywotnio księciu Jaczkowi [z Przedzielnicy] z racji wyświadczonych sobie usług miasto → Lesko z przedmieściem. Jeśli Jaczko umrze, to wówczas bez żadnej spłaty jego spadkobiercom Lesko wróci do Kmity. Katrusza ż. kasztelana wyraża zgodę (XVI 2034); 1513 Piotr, star. przem., i Stanisław Kmitowie, dziedzice z Sobnia, dokonują podziału dóbr po śmierci ojca ich Stanisława Kmity, wwdy ruskiego, mocą którego miasto Lesko z Posadą i in. wsiami przypadają br. starszemu Piotrowi (Muz. Hist. Sanok, Akta m. Leska); 1515 wieś L. należy do dóbr [Kmity] Sobieńskiego wraz z wsiami Uherce, Jankowce, Łukawica, Manasterzec, Załuż, Olszanica, Solina, Rajskie, Myczkowce, Huzele, Chrewt, Postołów (ŹD XVIII s. 147-148); 1523 Uherce, Jankowce, Lesko, Łukawica, Manasterzec i Załuż płacą razem podymne 3 grz. 1 gr (AS I 21 k. 99); 1526 1 ł. (AS I 21 k. 415); 1530 2 ł. (AS I 21 k. 351); 1536 2 ł. (AS I 21 k. 562); 1580 w dobrach pozostałych po Piotrze Kmicie i jego żonie Barbarze: folwark Posada ze wsią Posadą, ze wszystkiemi rolami, łąkami, których folwark Posada był i jest w używaniu (Fastnacht, Działy s. 18, 24).

Mieszkańcy: 1427 Woytka Cosil de Lisko przyjęty do prawa miejskiego w Krakowie (Kacz. 3978); 1449-51 Clysch, Clisz z Kostarowiec karczmarz (XI 2786, 2797, 3052); 1462 Wasil (XI 3700, 3701); 1463 Michał i Klemens synowie Antosa z L. (?, Anthos de Lesky; XVI 12); 1477 prov. Arthimi, 1489 Stan Unkyanowycz, 1492 prov. Jaczko f. Petri, przyjmują pr. miejskie Leska (Oss. 9764 s. 16, 52, 57).

4. 1477 miasto Lesko, otrzymujące prawo niem., obejmuje teren pierwotnej wsi L. → p. 3.

5. Przed 1511 cerkiew → Lesko miasto, p. 5.

1 Z treści wynika, że miasto Lesko zostało założone na znacznym obszarze pierwotnej wsi Lesko, której część tworzyła później wieś Posadę Leską, a część przedmieście miasta.