(1376 Terpyczow, 1400 Terpiczow, villas Terpyczowy, 1407 utrasque villas Terpiczowi, 1443 Trpiczow, 1446 Superior villa Terpiczow, 1463 Tarpyczow Ulterior, Mediocris Tarpyczow, 1464 Mediocris villa Terpiczow, 1469 villa Szrednye Terpiczow, 1471 Terpisczow Srzednye, 1474 Superior Terpyczow, 1480 prima Terpiczow, secunda [Terpiczow]; posterior villa Terpiczow, Terpyczow i altera terpiczow, in Ultima alias w Zadnym Terpiczow, 1481 Terpyczow Posterior, 1482 Therpyczow Ulterior, 1483 in Therpyczow in Srzednya villa, 1485 Terpyczow et alia Terpyczow, 1489 Terpiczow Inferior, Terpiczow Superior, 1493 Srzedny Tyrpyczow, 1494 Posterior Terpyczow, 1498 utriusque Thyerpyczow villarum, 1502 Srzedny Terpiczow, 1515 Terpyczow uterque, 1654 Srednia Wieś, Terpiczow Zadni, Hoczew, Dziurdziow, Srednia Wies [CS 314 s. 375-376], 1655 Srednia Wieś sors seu Bachlowa, Srednia Wies, Terpiczow Zadni [CS 314 s. 335-336], 1663 de villis Hoczew cum Bachlowa seu Srednia Wies, de villa Srednia cum Zadnia Wies [CS 314 s. 437, 442], 1669 Srednia Wies cum Zadnia dicta Terpiczow, Srednia Wies quae vocatur Bachlowa [CS 314 s. 70-71], 1676 de villis Srednia et Zadnia Wies, de villis Hoczew, Bachlowa [CS 313 s. 129, 138]), dziś Średnia Wieś 7 km na SE od Leska i Bachlowa 6 km na SE od Leska.

1. 1376 starosta san. rozgranicza wsie T. i Myczkowce (ZDM IV 1030); 1400 star. san. rozgranicza T. i Hoczew od lasów król. (ZDM I 237); 1407 terra san. (ZDM VI 1707); 1427 [?] distr. san. (ZDM VII 2014); 1493 terra et distr. san. (XVI 2127); 1502 distr. san. (XVI 2808); 1515 z. san. (ŹD XVIII s. 148); 1523, 1526, 1530 z. san. (AS I 21 k. 98, 416, 353).

2. 1376 rozgraniczenie dokonane przez Benedika star. san. z udziałem ludzi starych między wsiami T. a Myczkowce i obszarami należącymi do tych wsi prowadzi po przejściu brodów [na Sanie między Hoczwią a Huzelami] od łąki i Zalesia a Zalyesye, przechodząc górą alias horbem do Grodziska ad Hrodyschoya [koło Myczkowiec po ponownym przejściu Sanu], stąd rosdzalem aż do miejsca zw. Kalyla, stąd do potoku Rybnego ad Stribnemw, od ujścia tegoż ab Wscye Rybneho przez Berezynoya [potok Bereźnica] do Berda ad Berdye, stąd przez Myczkow [potok?] do Peredneho pothoka, od tegoż ujścia do wierzchowiny Zawynneho [potoku?], od wierzchowiny grzbietem góry aż do wierzchowiny Polanskyego [potoku?], stąd grzbietem góry do Lukowskego [potoku], tegoż brzegiem, przez rz. Solinę per Solynam do Solothwynskyego, od tegoż ujścia aż do rozdroża ad Ponedziputhe seu mediantes vias i aż do Kolodyaschwya, stąd Roszdzalem do Chomyka i tegoż ujścia, brzegiem Chomyka do Kamienia, stąd do wierzchowiny Chomyka, od tej wierzchowiny górą Tołstą Tholstoyw horow aż do wierzchowiny rz. Soliny ad verticem Solyny. Potoki płynące do Soliny (in silva raczej in Solinam) przysądzone zostają do Terpiczowa, a które spływają do Sanu, te przysądzone zostają do Myczkowiec (ZDM IV 1030); 1400 rozgraniczenie dokonane przez star. san. z udziałem ludzi starych między wsiami → Hoczew i Terpiczowy wraz z obszarami należącymi do tych wsi a lasami królewskimi nad Osławą i górą Bieszczad. Potoki spływające z obu stron do rz. Soliny [dziś Solinka] wraz sz wyerzchowynamy i z górami alias sz dzyaly przysądzone zostają do wsi Terpiczowy (ZDM I 237); 1427 [?] król Władysław na prośbę Matiasza ze Zboisk potwierdza dokument Benedika, star. san., z r. 1376 → wyżej (MRPS IV S. 616); 1478 granice → p. 3; 1488 Maciej, pkom. san., i ks. Piotr, kustosz przem., bracia niedzielni dziedzice z Hoczwi, Terpiczowa, innego Terpiczowa, skarżą Stanisława [Kmitę] z Sobnia, że nie chce sypać granic, gdzie ich brak, i odnawiać dawnych między Hoczwią, Terpiczowem i innym Terpiczowem a Huzelami, Leskiem i Manastercem (XVI 1878); ciż skarżą Stanisława z Sobnia, że nie chce sypać granic, gdzie ich brak, i odnawiać dawnych między ich posiadłościami Terpiczów, inny Terpiczów, Brzozka, Wołkowyja i Terka a wsiami Myczkowce, Solina, Rajskie, Bóbrka i Tworylne (XVI 1879); 1510 król Zygmunt potwierdza dokument króla Władysława z r. 1427, zatwierdzający dokument star. san. Benedika z r. 1376 (MRPS IV 2, 9647); 1511 w rozgraniczeniu wsi Piotra Odnowskiego Zahoczewie i Żernica Niżna od wsi Mikołaja Bala Żernica Wyżna, Odnowski wskazuje granicę od niższej wierzchowiny potoku Graniczni przez wierzch góry drogą uczęszczaną aż do wierzchu góry zw. Rozdzyele Bachlyewa i tym wierzchem przez pola wsi Terpiczów (Berdiczow!) Mikołaja Bala aż do pól wsi Żernicy Wyżnej Mikołaja Bala (XIX 3112); 1518 skazanie Mikołaja Bala z Hoczwi, pkom. san., z racji granic między jego wsiami Dziurdziów, Hoczew, oba Terpiczowy i Berezka, wsiami Adama Wzdowskiego Wołkowyja, Olchowiec [dziś Zawóz], Terka i wsiami Piotra marszałka i Stanisława Kmitów Huzele, Weremień, Myczkowce, Solina, Bóbrka, Rajskie i Tworylne (MRPS IV 2, 11895).

1519 rozgraniczenie na polecenie króla z r. 1518 między wsiami Huzele, Weremień, Myczkowce, Solina, Bóbrka, Rajskie i Tworylne Piotra i Stanisława Kmitów a wsiami Dziurdziów, Hoczew, oba Terpiczowy, Brzozka Mikołaja Bala oraz Wołkowyja, Olchowiec [dziś Zawóz], Bukowiec i Terka Adama Wzdowskiego: począwszy od grzbietu góry Gruszka, dalej w lewo do lasu Veremyn, przez las do Zlobow Lyassek nie ruszając pól Mikołaja Bala, od miejsca Zlobow Lyassek koło lasu również nie ruszając pól Mikołaja Bala aż do łąki położonej koło rz. San, przez tę łąkę do brodu na Sanie zw. Laczky Broth, przez San, za brodem prosto wierzchem góry albo Dzyalu do góry zw. Jałowy, dalej wierzchem tej góry albo Dzyalem przez las i zarośla nie ruszając pól wykarczowanych wsi Terpiczowy Mikołaja Bala aż do końca łąki zw. Zaluze, gdzie jest ziemia wzniesiona przy Sanie na wzór grobli, stąd schodząc w dół oba brzegi Sanu mają Kmitowie aż do miejsca zw. Brzezynsky Wyr na Sanie naprzeciw Skały, które miejsce po połowie mają Kmitowie i Mikołaj Bal aż do zbiegu potoku Luczyn, następnie tym potokiem pozostającym na lewo koło góry zw. Hostra Gorka, dalej na wierzchowinę tego potoku koło Hostrey Gorky aż do potoków zw. Brzesznycze, dalej przez dwa mniejsze potoki zw. Brzesnycze aż do dużego potoku zw. Brzesnycze [dziś Bereźnica], widząc pola Adama Wzdowskiego od dawna już orane, pozostawiając na stronę Kmitów łąkę nad brzegiem dużego potoku Brzesnycza, aż do ujścia potoku zw. Iwanyerthko, tu przekraczając duży potok Brzeznycza, dalej potokiem Iwanyerthko, następnie pozostawiając go na lewo na stronę Kmitów, prosto na górę Bardo, wierzchem tej góry do miejsca zw. Bagno, stąd wierzchem góry albo Rozdzyalem aż do drogi na górze Bagno prowadzącej z wsi Brzoski do wsi Soliny. Następnie za drogą przez górę do Przeslupye, od Przeslopye do wierzchowiny potoku Łukowski, a stąd do jego ujścia, przechodząc rz. Solinę, stąd do początku góry znajdującej się między potokami Holchowsky a Szlothwynsky, wierzchem tej góry aż do wyerzchu Holchowcza et Slothwyny. Od tego miejsca wierzchem góry albo działem między potokami płynącymi do Sanu, a innymi płynącymi do Soliny aż do wierzchu góry Thlusta Gorra [dziś Tołsta], z Tłustej Góry działem do końca góry Sczyczyscze [dziś Szczycisko], tu usypano 2 duże kopce na lewo i na prawo i od prawego zeszli prosto do rz. Soliny [ściślej dziś strumień Wetlina dopływ Solinki]. Tu robiono znaki na drzewach, ponieważ nie można było sypać kopców dlya thwardosczi skaly. Od zejścia do Soliny [Wetliny] podążano w górę jej biegiem i tam połowę [jeden brzeg] tego strumienia posiadali Kmitowie, a połowę [drugi brzeg] Mikołaj Bal aż do ujścia potoku Bystrego [na W od wsi Smerek]. Tu usypano 2 kopce po obu brzegach Bystrego, pozostawiając potok Solinę [Wetlinę] na lewo po stronie panów z Sobnia [Kmitów], następnie podążano w górę potokiem Bystry aż doszli naprzeciw góry Fereczathi Fereszeth, gdzie mieszkaniec Szczawnego, krajnik wszystkich wsi pr. wołoskiego stwa san. oraz woźny ziemski z zamku san. i inni ludzie stanęli na granicy dóbr król. [ciągnących się wzdłuż granicy węgierskiej] i tu usypano ostatnie 2 kopce po obu brzegach potoku Bystry (TS 4 k. 194-200; MK 33 s. 109; MRPS IV 11985).

1519 układ przez rozjemców między Piotrem Kmitą, marsz. nadw. dz. z Sobnia, i jego br. Stanisławem, a Mikołajem Balem z Hoczwi, pkom. san., z racji granic między dobrami Kmitów Huzele, Weremień, Myczkowce, Solina, Bóbrka, Rajskie i Tworylne z jednej, a dobrami Bala Dziurdziów, Hoczew, oba Terpiszowy i dobrami Adama Wzdowskiego Wołkowyja, Olchowiec [dziś Zawóz], Bukowiec i Terka (MRPS IV 2, 12018); 1523 na prośbę Mikołaja Bala, pkom. san., król potwierdza akt graniczny Klemensa, star. san., z r. 1400 (MRPS IV 1, 4306); 1529 rozgraniczenie dóbr sobieńskich Piotra Kmity z lasami królewskimi ciągnącymi się wzdłuż granicy węgierskiej rozpoczęte od 2 kopców narożnych nad potokiem Bystry naprzeciw góry i lasu zw. Fereczet na granicy dóbr Mikołaja Bala (TS 4 k. 203); 1533 król na prośbę Mikołaja Bala, pkom. san., nadaje mu wielką polanę trawiastą przyległą do jego góry i lasu zw. Minor Iaszyel [dziś Małe Jasło], położoną na wierzchołku góry królewskiej Maior Iaszyel [dziś Wielkie Jasło]. Król postanawia, że kiedy będą przeprowadzane granice między dobrami król. a Mikołaja Bala, począwszy od potoku Leschna, wówczas lasy Magna Iaszyel pozostaną na prawo jako królewskie a Parva Iaszyel na lewo dla Mikołaja Bala aż do wierzchu góry Przeslop, którą idzie się z lasu Parva Iaszyel do wymienionej polany, dalej aż do miejsca zw. Srubowyska [dziś Strubowiska] naprzeciw kopców narożnych panów z Sobnia [Kmitów] (CS 14 s. 54-56); 1534 rozgraniczenie między dobrami król. a dobrami Mikołaja Bala z Hoczwi, pkom. san., począwszy od góry Nyeszyaplcza na dol nie sięgając przesłopu który szia obroczyel ku gorze Mathragonye, vyerzchem vyrzchovyny Zubraczey ku rz. Solince, opuściwszy górę Matragonę w prawo ku Byesczadu, Solinką między góry, gdzie się schodzi Matragona z Howorlatą, na górę Howorlat, jej grzbietem do końca dzieląc ją na pół, jedną stronę od Bieszczadu do dóbr królewskich, a drugą do dóbr Mikołaja Bala, dalej w dół do potoku Lesna, po jego przekroczeniu między lasy i góry zw. Jasły, zostawiając Wielki Jasiel [dziś Jasło] po stronie królewskiej, a Mały Jasiel po stronie Mikołaja Bala, dalej okrążając Wielki Jasiel między lasem Srubovyscze a Wielkim Jasielem do granic dóbr panów sobieńskich [Kmitów] na potoku Bystry (CS 14 s. 66-68).

3. Własn. szlach. 1376 właściciele Jaczko, Jurko i Iwanko, bracia rodzeni (ZDM IV 1030); 1376-1407 Jaczko Rusin, 1400-07 sędzia san. (ZDM I 237, 261, IV 1030, VI 1707; AGZ XIX 3130); 1376-88 Iwanko, Ywanus, Jan, 1386-88 sędzia san. (AGZ VIII 17; ZDM IV 1030, 1072); 1376-86, w r. 1407 już nie żyje, Jurko, Jerzy (ZDM IV 1030, 1072, VI 1707); 1400 Jaczko Rusin, sędzia san. właściciel wsi Hoczew i Terpiczowy (ZDM I 237); 1407 król Władysław za zasługi i udział w wyprawach z 3 łucznikami potwierdza Jaczkowi, sędziemu san., i Matiaszowi Węgrowi posiadanie obu wsi Terpiczowy z przynależnościami w od dawna wyznaczonych granicach (ZDM VI 1707); 1407-31 Matiasz Węgier ze Zboisk (ZDM VI 1707, VII 2014; AGZ XI wg indeksu); 1427 [1425?] król na prośbę Matiasza ze Zboisk transsumuje dokument starosty san. z r. 1376 → p. 2 (ZDM VII 2014); 1435 Piotr, chor. san., Jan i Jerzy [synowie Matiasza ze Zboisk], bracia ze Zboisk, oznajmiają, że w wyniku podziału ojcowizny Piotr otrzymuje → Zboiska, Zahoczewie i inne wsie, i że poddani wszystkich braci będą mieli wolność we wszystkich lasach i wodach, lecz obcy poddani pasący bydło w lasach winni dawać osep, który przypadnie właścicielowi wsi T. i Hoczew. Wszelkie szkody w dobrach ojczystych ponoszą do 6 lat wszyscy bracia wspólnie, później każdy w swoich dobrach (XI 708, 709); 1435-79 Jan Bal s. Matiasza, Matiaszowicz → Hoczew; 1443 dwaj mieszczanie san. ręczą, że Nestor tywon z T. stawi przed starostę kmiecia Chodora z T. lub jego żonę z koniem jako licem (XI 1730, 1734, 1949); 1446 Jan Bal Matiaszowicz zapisuje ż. swej Zuzannie 500 grz. na mieście Nowotańcu z przedmieściami, na górnej wsi T. i na połowie młyna w T. (XI 2150); 1463 na żądanie szl. Matiasza, sługi [Jana] Bala, stolnika san., 4 mieszczanie san., kniaziowie, w tym z Wołkowyi, podwójci z Berezki, tywon z Terpiczowa Zadniego (Ulterior) oraz inni z Terki, Średniego Terpiczowa i Hoczwi z wszystkimi kmieciami z tych wsi ręczą za stawienie przed starostę Michała s. Kostia z Wołkowyi (XVI 19); 1464 Jan z Nowotańca, stolnik san., zastawia za 60 grz. szl. Stanisławowi z Błędowej 5 kmieci w T. Średnim, którzy aż do wykupu winni płacić czynsz 5 grz., przysięgać i wraz z całą gromadą wyprawiać wóz na wojnę (XVI 88); tenże ze swymi ludźmi Maszem z braćmi i Hryskiem z braćmi z T. staje przed sądem z powodu obwinienia tych ludzi przez Szczepana dziedzica de Hvm[nysk]a [?, raczej z Humennego na Słowacji, zob. XI 3194 Stephani de Humenna] i tegoż ludzi o zabójstwo Machny, człowieka i poborcy Szczepana i rabunek 300 zł. Ludzie Jana zostają uwolnieni od winy (XVI 166); 1469 tenże otrzymuje od syna swego Matiasza 110 grz. za tegoż ż. Annę i zapisuje im tę kwotę na wsi Średni Terpiczów. Jan będzie posiadał tę wieś dożywotnio, a po jego śmierci wieś przejdzie na wszystkich braci [Matiasz, Piotr i Mikołaj] po zapłaceniu 110 grz. Matiaszowi i Annie (XVI 571); 1471 tenże zastawia Annie ż. Matiasza za pożyczone 150 grz. wieś Terpiczów Średni (XVI 791); 1474 tenże ręcząc Janowi Tarnawskiemu na 561 zł za Jana z Pilczy, zobowiązuje się dać intromisję w swoje wsie Górny Terpiczów, Berezkę i Wołkowyję (XVI 964); 1475 tenże gwarantuje Janowi Tarnawskiemu terminowy zwrot 786 zł intromisją w swoje wsie Górny Terpiczów, Berezkę i Wołkowyję (XVI 1103); 1477 tenże gwarantuje Janowi Tarnawskiemu terminowy zwrot 486 zł węg. intromisją w swoje wsie Górny Terpiczów i Brzoskę (XVI 1220); tenże gwarantuje Janowi, Rafałowi i Mikołajowi, braciom z Tarnawy, terminowy zwrot 84 zł intromisją w wieś Średni Terpiczów i barcie leśne (XVI 1257); 1478 Maciej, Piotr i Mikołaj, dziedzice z Nowotańca, T. i Berezki, pozywają o granice Jana, Piotra i Andrzeja [Kmitów], dziedziców z Sobnia, Myczkowiec i Soliny (XVI 1282, 1283); 1480 29 I Matiasz, chor. san., ks. Piotr i Mikołaj Balowie z Nowotańca, bracia, dokonują podziału dóbr pozostałych po ojcu ich Janie Balu, stolniku san., Mikołaj otrzymuje połowę dóbr w należących do → Hoczwi wsiach: Hoczew, w pierwszym Terpiczowie począwszy od Hrynia aż do Deyasczą włącznie oraz ludzie mający wolniznę począwszy od Ioszka aż do końca, w drugim [Terpiczowie] począwszy od Fiedora aż do Sienka włącznie oraz ludzie mający wolniznę Michno i Fiedor, nadto połowę we wsiach Berezka, Wołkowyja, Dziurdziów, Terka, Bereźnica [Wyżna], Żernica i we wsiach, które będą założone na surowym korzeniu, połowę lasów i daniny z nich w wieprzach i in. Mikołaj otrzymuje sadzawkę w drugim T. Matiasz z Piotrem otrzymują → Nowotaniec z miastem i inne wsie. Mikołaj winien dodać Matiaszowi i Piotrowi 60 grz. oraz 48 grz., które zabezpiecza na 5 kmieciach w Zadnim Terpiczowie in posteriori villa Terpiczow, z czego 18 grz. do 25 XII pod gwarancją intromisji w 2 z tych kmieci Hrycia Charaszowicza i Fiedora, a jeśli w ciągu roku nie da 30 grz., da w posiadanie trzech: Demkowicza, Holanowicza i Sgrysza (XVI 1417); 1480 19 XII wymienieni bracia, synowie zm. Jana Bala dziedzice z Nowotańca, dokonują nowego podziału dóbr, mocą którego Maciejowi i Piotrowi, braciom starszym, przypadają wsie: → Hoczew, Dziurdziów, Terpiczów, drugi Terpiczów, Brozka, Wołkowyja Wielka, Terka, dwie wole Bereźnica [Wyżna] i Żernica z lasami do nich należącymi z możnością lokowania, cokolwiek w tych lasach i potokach tych wsi zechcą lokować, wszystkie wypasy albo zyry w tych lasach. Mikołajowi przypada → Nowotaniec z miastem, Mątna, Wołkowyjka [dziś Górzanka]. Wszystkie role, które od dawna posiadali na polu Lukowa, będą posiadali wieczyście. Wpędy na wypasy albo na zir będą należeć do Macieja i Piotra. Maciej chor. i Piotr pleban san. winni zapłacić Mikołajowi 18 1/2 grz. pod gwarancją intromisji w 2 kmieci w Zadnim Terpiczowie Andrzeja i Smolenia, płacących 2 grz. [czynszu] (XVI 1410-1412).

1480-1506 Maciej, Matiasz Bal z Nowotańca, s. Jana, 1480-94 ks. Piotr Bal z Nowotańca, s. Jana → Hoczew; 1481 Matiasz i Piotr Bal, pleban san., gwarantują Piotrowi z Rytarowiec, podkomorzemu san., terminowy zwrot pożyczonych 30 zł intromisją w wieś T. (XVI 1508); ciż gwarantują Piotrowi z Rytarowiec terminowy zwrot pożyczonych 44 zł intromisją w wieś T. Zadni (XVI 1517); kniaź i kmieć z Mchawy [Jana] Felsztyńskiego oraz kmiecie z Hoczwi i T. Matiasza, chor. san., ręczą za Michnę i Lukacza z Olszawki, kmieci gubernatora z Węgier, że ci nie będą grozić żadnemu człowiekowi z Sanoka ani z tych stron za ujęcie i uwięzienie. Gdyby grozili, wówczas poręczyciele winni ich stawić przed starostę na zamku w Sanoku (XVI 1521); 1482 Matiasz, chor. san., i ks. Piotr, pleban san., bracia niedzielni dziedzice z Hoczwi, pożyczają od brata swego Mikołaja 60 grz. i gwarantują terminowy zwrot intromisją w następujących kmieci we wsi Terpiczów Zadni: Sienko, Michałko, Dąnąyko, Hryczkovyątha, Hrysz i Jaczko (XVI 1577); 1483 Piotr Bal pleban i Maciej, chor. san., bracia niedzielni, gwarantują Bartłomiejowi Mrochowskiemu terminowy zwrot pożyczonych 14 grz. zastawem 2 kmieci Oleksy i Danyła w Terpiczowie Średniej Wsi (XVI 1615); 1484 Maciej, Piotr i Mikołaj Bal, bracia dziedzice z Hoczwi i T. pozywają Piotra, Andrzeja i Stanisława [Kmitów] z Sobnia i Myczkowiec o granice (XVI 1662, 1673); 1485 Matiasz Bal, podkomorzy san., za zgodą br. swego niedzielnego ks. Piotra Bala, kustosza przem., zapisuje ż. swej Annie, córce zm. Piotra Weszmuntowskiego, 400 grz. na połowie swego działu we wsiach → Hoczew, Dziurdziów, Terpiczów, inny Terpiczów, Brzozka, Wołkowyja, Terka, Żernica i Brzesznycza oraz na połowie swego działu wszystkich sadzawek w tych wsiach (XVI 1699); 1488 Maciej, podkomorzy san., i ks. Piotr, kustosz przem., bracia rodzeni niedzielni dziedzice z Hoczwi, T., innego T., Brzozki, Wołkowyi i Terki → p. 2; 1489 ks. Piotr Bal, kustosz przem., gwarantuje Mikołajowi Zarszyńskiemu terminowy zwrot długu 78 zł intromisją w swoją część wsi Terpiczów Dolny i Terpiczów Górny (XVI 1948); tenże z bratem Matiaszem, dziedzice z Hoczwi, gwarantują Mikołajowi Zarszyńskiemu terminowy zwrot długu 105 zł intromisją w 2 wsie T. Dolny i T. Górny (XVI 1950); 1492 ks. Piotr Bal, kustosz przem., wraz z bratem Matiaszem Balem, podkom. san., zabezpieczają szl. Mikołajowi Radwanowi z Prusieka terminowy zwrot pożyczonych 22 zł na następujących 5 kmieciach wsi Terpiczów Zadni: Jaczko Smoleyowicz, Nagornyątha, Wasyl Danaykowycz, Danayko i Sienko Michalkowycz (XVI 2088); 1493 Matiasz Bal, podkom. san., i ks. Piotr gwarantują Leonardowi i Mikołajowi Jasieńskim terminowy zwrot długu 195 zł intromisją w wieś zw. Srzedny Terpiczow, położoną koło dworu w Hoczwi (XVI 2127); 1494 ciż, bracia niedzielni, gwarantują Piotrowi Felsztyńskiemu terminowy zwrot 40 zł węg. intromisją w wieś Zadni Terpiczów (XVI 2207); 1497 Jan Targowicki z braćmi Marcinem, Andrzejem i Mikołajem z Targowisk pozywają Macieja Bala z Hoczwi, kaszt. san., jako spadkobiercę dóbr Hoczew, Dziurdziów i Terpiczów po tegoż br. ks. Piotrze Balu, kustoszu przem., którego pozywał kiedyś ojciec Targowickich Jan o 20 grz. (XVI 2369); 1498 Maciej Bal, kaszt. san., zapisuje ż. swej Annie z Weszmuntowa 420 grz. na połowie wsi → Hoczew i in., w tym obu wsiach Terpiczów (XVI 2427); Leonard Jasieński prosi starostę o wydanie pisma w sprawie przeciw Matiaszowi Balowi, kaszt. san., o odbicie posiadania zapisanej Jasieńskiemu dzierżawy we wsi T. Woźny i Paweł z Pakoszówki stwierdzają, że dali intromisję Jasieńskiemu i polecili gromadzie posłuszeństwo, wobec czego starosta poleca woźnemu ponowne wprowadzenie w posiadanie wsi Górnego Terpiczowa (XVI 2437-2441); Leonard Jasieński wydzierżawia Maciejowi Balowi, kaszt. san., za 12 zł całą wieś T. Górny, którą ma zapisaną przez niego za pewną sumę tytułem zastawu (XVI 2473); 1502 Maciej Bal, dziedzic Hoczwi i T., kaszt. san., gwarantuje Józefowi [Tarnawskiemu], sędziemu z. san., terminowy zwrot pożyczonych 60 zł węg. i 60 zł w półgroszkach intromisją w wieś swą Srzedny Terpiczów (XVI 2808); 1503 Piotr Herbort z Felsztyna kwituje Macieja Bala, kaszt. san., z kwoty 40 zł węg., którą miał na dobrach T. (XVI 2893); 1506-19 Mikołaj Bal s. Matiasza → Hoczew; 1511 Anna, wd. po Matiaszu Balu z Nowotańca, kaszt. san., zapisuje c. swej Magdalenie (Barbarze), ż. Mikołaja Myssopada, kaszt. czchowskiego, 100 grz. na połowie górnej wsi T., które otrzymała jako oprawę od swego męża (MRPS IV 1, 1140); w związku z różną interpretacją aktu podziału z r. 1435 i praw do korzystania z wszystkich lasów i rzek poddanych wsi Hoczew, T. Mikołaja Bala i Zahoczewie Piotra Odnowskiego, główny rozjemca orzeka, że tylko poddani tych wsi, wymienionych w akcie z r. 1435, posiadają te prawa, a mieszkańcy wsi później założonych, nie wymienionych w akcie, praw tych nie posiadają. Strony przyjmują orzeczenie (XIX 3114); 1515 właśc. [Mikołaj] Bal. Terpyczow uterque 18 ł., pop 15 gr (ŹD XVIII s. 148); 1518-19 właśc. Mikołaj Bal (MK 33 s. 109; TS 4 k. 194-200); 1523 podymne 37 gr (AS I 21 k. 98); 1525 Piotr Odnowski, star. sądecki, zapisuje Janowi z Oleśnicy, wwdzie lubelskiemu, jako posag swej c. Anny, a ż. Jana, 400 zł zapisanych przez Mikołaja Bala z Hoczwi, pkom. san. na połowach obu wsi T. (MRPS IV 1, 4615); 1526 18 ł., młyn, karczma, pop (AS I 21 k. 416); 1530 Terpyczow uterque 18 ł., młyn, karczma, pop (AS I 21 k. 353); sołtys z 1 ł. (AS I 21 k. 539); 1536 18 ł., młyn opustoszały, karczma, pop (AS I 21 k. 562); 1552 47 gosp., karczma, pop (AS I 21 k. 1007).

Mieszkańcy: 1443 Chodor kmieć (XI 1730); 1463 Masch ze Średniego Terpiczowa (XVI 19); 1464 Trvchan, Pyotrasch, Hanko, Thysko, Nyesczyor kmiecie (XVI 88); Masch z braćmi, Hrysko z braćmi (XVI 166); 1473 Truchan z T. (Oss. 9764 s. 8); 1480 Andreas, Smolen kmiecie w Zadnim T. (XVI 1411); Hryn, Deyasczą, Ioszko w pierwszym T., Fyedor, Szyenko, Michno, Fyedor w drugim T., Fyedor, Hrycz Characzovycz, Demkovicz, Holanovicz, Sgrysz kmiecie w Zadnim T. (XVI 1417); 1481 Michalko kmieć (XVI 1521); 1482 Syenko, Michalko, Dąnąyko, Hryczkovyąthą, Hrysz, Jaczko kmiecie w Zadnim T. (XVI 1577); 1483 Olexa, Danylo kmiecie w Średniej Wsi T. (XVI 1615); 1492 Iaczko Smoleyowycz, Nagornyątha, Waschyl Danaykowycz, Danayko, Michalkowycz Syenko kmiecie w Zadnim T. (XVI 2088).

4. 1443 Nestor tywon w T. winien stawić obwinionego kmiecia z T. lub żonę tegoż z licem (XI 1730); 1463 Piotr tywon z Zadniego T. z wszystkimi kmieciami, Masch ze Średniego T. z wszystkimi kmieciami oraz kniaziowie, podwójci i inni z wszystkimi kmieciami z innych wsi ręczą za stawienie przed starostę mieszkańca Wołkowyi (XVI 19); 1530 sołtys z T. (AS I 21 k. 539).

5. 1515, 1526, 1530, 1536 pop → p. 3.

6. 1559 Fedorius Ambrosczę przyjmuje prawo miejskie Leska (Oss. 9764 s. 269).

7. T. Mańkowski, Hoczew i Balowie, Lwów 1910.