ŁOWINIA

(1376 Louina, 1398 Lowina, 1404 Lowynya, 1416 Lubonia, 1424 Lowyn, 1446 Lownya, 1489 Lowynye) 14 km na SW od Jędrzejowa.

1. 1489 n., 1581 pow. ksiąs. (RP k. 135v; ŹD s. 86); 1442 n., 1598 par. Sędziszów (OK 8 S. 399 → p. 5; WR k. 229).

2. 1397 w L. gaj i łąka za kopaninami w tym gaju k. Sadku → 3b; 1411-2 w L. graniczącej od N z Sieńskiem, Trzcieńcem i Desznem cz. zw. Międzyborze [nazwa terenowa nie notowana w UN i na Mapie Obrębów]; 1412, 1414 zarośla i rola zw. → Górki [dzisiaj w L. pole o tej nazwie – UN 21 s. 61] → p. 3a; 1412 w L. pagórki z zaroślami rozciągające się od Międzyborza do granicy → Deszna p. 2 i do drogi z Sieńska do Wiślicy – zp. i nie dokończona (ZK 193 s. 83); 1419 w L. droga trzcieńska [do Trzcieńca] i wzgórza; niwa Łazowska; 1421 rzeczysko, rzeka (na Mapie Obrębów zaznaczona jako potok bez nazwy, lewy dopływ Mierzawy; potok ten nosi dzisiaj nazwę Rzeczka – UN 21 s. 61); 1424 rzeka → p. 3a; dąbrowa → p. 3b; 1569 granica między Boryszowicami [dziś Borszowice, par. Sędziszów] a Pawłowicami biegnie wzdłuż odchodzącej od wielkiej drogi włodzisławskiej [do Wodzisławia] drogi do Boryszowic, dochodzi do rz. Mierzawy, przechodzi tę rzekę i biegnie do drogi prowadzącej do gaju zw. → Czarnki, i dalej wzdłuż tej drogi do ściany wsi L.; granice między Boleścicami, Olpicami [dziś nie istnieją] a Pawłowicami poczynają się u ściany wsi L.; granica między → Desznem i Trzcieńcem biegnie od tych wsi i Nowej Wsi do drogi prowadzącej z Nowej Wsi i Deszna do L., dalej do kopca narożnego obok tej drogi i wzdłuż niej do krzaków, a stąd w górę do ściany L. i do starych kopców narożnych L., Deszna i Trzcieńca (ZK 407 s. 286-9, 294-6).

3. Własn. szlach. – rodziny różnoherbowe. -a. Stosunki własnościowe.

[1361-76] Przedbor [z L.] ojciec Przedbora z L. [→ 1392-1409] naganiony przez Jana z Jurkowa dowodzi szlachectwa i h. Drzewica → 14091Dok. sądu ziemskiego krak. został wystawiony w tej sprawie sędziego Mikołaja i podsędka Andrzeja w czasie ich wspólnego urzędowania w 1. 1361-76.

1376-81 Mikołaj z L. (SP 8, 48, 63, 92, 160, 198, 265, 827, 941).

1376 Czcibor z L. (SP 8, 318); Janko z Zagórzyc z Mikołajem z L. o 6 sztuk rogacizny, 2 konie, psy, miecz, pas do kuszy i szkodę na 6 grz. (SP 8, 114, 161, 198, 265); Szczepan pleb. z Racławic z Mikołajem z L. o rogaciznę (SP 8, 149, 196).

1377-98 Lasota z L. (SP 8, 512, 5356; ZK 1c s. 323, 360, 364, 508, 518, 521, 523); 1377 zm. Klemens z L. i wdowa po nim (SP 8, 424, 455, 498); Mikosz de Jazorow [nie zid.] pozywa Lasotę z L. o zwrot 8 grz., które mu ukradł (SP 8, 512); dziedzina w L. → Lubachowy p. 3a.

1381-99 Janek, Jan zw. Kołaczek z L. i → Lubachów 1376-1401 (SP 8,2158, 3041, 3132, 3221, 3379, 3438, 3474, 3637, 3992, 9362, uw. 5/15, 9/7, 70/15; ZK 3b s. 248).

1381-2 Gniewomir, Gniewek z L. i → Lubachów 1376-81 (SP 8, 928-9, 1306, 1350, 1837); 1381 Spytek z Trzcieńca oddala pozew Janka dz. z L. o całe zboże w L. w dziedzinie Klemensa oraz wnosi o wpis, że spłacił Mikołaja (SP 8, 841); 1382 Mikołaj z Ilikowic z Janem z L. o 6 grz. mniej wiard. (SP 8, 1647, 1702, 1752, 1805).

1385-93 Mścisław, Mściszek, Mścigniew z L. i → Boleścic 1382-1402 [h. Pilawa] (SP 8, 3827, 4007, uw. 31/20; ZK 1c s. 272).

1385-7 Marcisz, Marcin z L. i → Lubachów 1376-87 (SP 8, 3438, 4395; SP 7/2, 1204).

1385 Paszek z L. (SP 8, 3474); Spytek z Probołowic z Janem z L. o 10 grz. poręki i szkodę (SP 8, 3040, 3121); Mikołaj z Ilikowic z Jankiem z L. o 5 grz. posagu i szkodę (SP 8, 3776, 3804, 3889, 3992); Mścisław z L. z Budką z Zegartowic o dziedzinę w Zegartowicach (SP 8, 3827); dziedzina w L. → Lubachowy p. 3a.

1386 Janek z L. w sporze z Włodkiem płaci karę zw. świeczna (sweczna) oraz karę XV, gdyż powiedział, że Włodek oskarżył go niesprawiedliwie (SP 8, 4039); Więcesław z Lubachów z Jankiem z L. o 60 grz. (SP 8, uw. 35/21).

1387-1413 Jakusz z L. br. Przedbora, s. Przedbor, pasierbowie Świętosław z L. i jego bracia (SP 8, 4334, 6263, uw. 56/22, 60/27; ZK 1c s. 323, 360, 364, 389, 397, 420, 455, 472, 482, 490, 492, 565, 567; 4 s. 218; 5 s. 178; 193 s. 79, 107, 117-8, 120, 122; DSZ 71; Roty 1, 23 – tu błędny odczyt: Lawrina zamiast Lowina).

1388-98 Więcesław, Więcek [Gila, Gil] z L. i → Lubachów 1376-1413 [h. Wąż] (SP 8, 4545, 6457); 1388 Więcek z L. oskarżony przez Mikołaja karczmarza z Olpic [dziś nie istnieją, leżały k. Boleścic] o zadanie mu 4 ran krwawych i 2 sinych (SP 8, 4545, uw. 86/8); Jakusz z L. ze Śmiechną z Piotrkowic o 20 kop jęczmienia, 16 kop pszenicy, 4 kopy owsa i 8 sk. oraz kopę soczewicy (SP 8, uw. 126/12, 131/10, 136/14); 1389 Lasota z L. zapisuje Piotraszowi z Piotrkowic na swojej dziedzinie 15 grz. do podjęcia po swej śmierci (SP 8, 5356); 1391-4 Jakusz z L. z Lasotą z L. o dziedzinę (ZK 1c s. 217, 223, 241, 246, 256, 263, 272, 332).

1392-1419, zm. 1420 Kmita z L. → Donosów 1410-15, br. Jaszka i Wichny (zm. przed 1416), br. stryj. Andrzeja Łowińskiego, 1-sza ż. Mścichna (1398), 2-ga ż. Jadwiga (→ 1403) i wd. po nim, dzieci: Niemierza z I-go małżeństwa, Mikołaj, Beata ż. Szczepana z Dąbia (SP 8, 6263, 6317, 8013; ZK 1c s. 242, 254, 263, 271, 278, 284, 389, 397, 420, 448, 490, 492, 499, 508, 565, 568-9, 574; 3a s. 306; 3b s. 491, 494, 511, 514; 5 s. 19, 25, 108, 284, 313, 425; 6 s. 360; 193 s. 34, 57, 76, 93, 102, 113, 138, 170, 198, 209, 213, 216, 253, 316, 353-4; 194 s. 16, 116, 121, 154, 167, 289-90; 311 s. 45, 63-4).

1392-1409, zm. przed 1411 Przedbor z L. [h. Drzewica?] br. Jakusza, br. cioteczny Więcesława z Lubachów, ż. Klichna c. Pawła ze Sławic i Zarogowa i wd. po nim 1411, s. Mikołaj (ZK 1c s. 262, 364, 482, 490, 492, 565, 567-8; 4 s. 218; 5 s. 178; 193 s. 54, 79, 151, 216; 311 s. 46; SP 8, 6263, 6317, 7797, 10261, uw. 297/45).

1393-1416 Jaszek, Jan Kmita, Łowiński z L. i Solczy br. Andrzeja Kmity z L., br. stryj. Kmity z L., ż. Elżbieta (Halszka), c. Dorota ż. Prandoty z Rzerzuśni (ZK 1c s. 342, 345-6, 348, 351, 355, 357, 360, 364, 377, 553; 2 s. 149, 188, 224; 5 s. 235; 193 s. 68, 72; Mp. 4, 1156; Roty 1, 27 – tu błędny odczyt Lowrisza zamiast Lowina); 1393 Jaszek z L. z Jaraczem z Deszna o wycięcie po złodziejsku 30 dębów i wyniesienie na brzemionach olszyny (ZK 1c s. 269, 275, 278, 282); [Małgorzata] ż. Drogosza z Kaliny [Wielkiej] z Mścisławem z L. [i → Boleścic] o 30 kop pszenicy i 20 żyta (ZK 1c s. 272 i → Kalina Wielka p. 3); 1394 Jakusz z L. z Kmitą z L. o ściegny (pro sczegni = ścieżki), 3 kopy żyta i po kopie owsa, prosa i jęczmienia; tenże Jakusz z Lasotą z L. o dwie cz. dziedziny w L. (ZK 1c s. 357-8, 360).

1394-1401 Piotr, Piotrasz z L. [i → Lubachów 1376-1402], ż. Piechna (ZK 1c s. 358, 377, 454, 518, 521, 523, 539; 3a s. 254; Roty 1, 23 – tu błędny odczyt Lawrina zamiast Lowina).

1394-1402 Szczepan Żelazko z L. [h. Pilawa] (SP 8, 7294; ZK 1c s. 348, 362; 3a s. 398, 516); 1394 Dorota z L. oraz Sadek i Stan. Soczek z Deszna procesują się z ż. Staszka z Ilikowic (ZK 1c s. 335).

1396 – zm. 1397 Borzuj z L. (ZK 1c s. 464, 512); 1396 jeśli Pakosz z Woli Olszowskiej nie zapłaci 48 grz. gr pras. Kmicie z L., wwiąże go do Woli (ZK 1c s. 442); Jakusz z L. z Jaszkiem czyli Janem z L. o cz. dziedz. tamże, którą trzyma wbrew prawu zastawnemu (ZK 1c s. 444, 448, 454); Kmita z L. z Jakuszem i Borzujem z L. o 500 zagonów i wykarczowanie gaju – zp.; tenże Kmita z ww. Jakuszem i Przedborem z L. mają termin wizji o rolę i las; tenże Kmita przywodzi świadków, którzy zeznają, że Przedbor i Jakusz karczowali w jego dobrach i zaorali 500 zagonów. Jeśli Kmita tego dowiedzie, otrzyma 10 grz. Przedbor ma przysięgać przeciwko Kmicie o [wycięcie] 50 drzew (ZK 1c s. 464, 470, 472, 475-6); Jakusz z L. oraz Borzuj i Przedbor winni przysięgać przeciwko Śmichnie z Piotrkowic (ZK 1c s. 476); → Kurów par. Wiśnicz p. 6; 1397 w wyniku ugody między Kmitą z L. a Jakuszem i Przedborem z L. Kmita ustępuje im to, o co ich pozywał, czyli karczunki zw. kopaniny w gaju, oni zaś odstępują mu niwy z łąką k. Sadku (circa Sadek) za ww. kopaninami. Strony anulują również poręki Piotrasza, Lasoty i Andrzeja (SP 8, 5823; ZK 1c s. 518)2W SP 8 odczyt: niwy z łąką „circa Sadonem”. Piotrasz i Lasota są najpewniej ident. z dziedzicami L. o tych imionach. Możliwe, że dziedzicem L. był także Andrzej, nie występujący w źródłach ok. tej daty, ani wcześniej, ani później; kmieć z L. stawił [ongiś] przed sądem jako świadka Borzuja z L., lecz Jakusz z L. naganił jego szlachectwo. W tym czasie Borzuj zmarł, wobec czego kmieć stawia w jego miejsce 3 innych świadków, z których Jakusz może sobie wybrać jednego. Ten jednak żąda najpierw dowodu szlachectwa Borzuja. Sprawa odesłana na wiec; Lasota z L. z Piotraszem i jego ż. Piechna z L. o 12 sztuk bydła, 30 owiec, 2 konie, 12 świń, zasiewy ozime i jare, 7 grz. oraz ruchomości i sprzęty domowe; Piechna z L. ma przysięgać, że Kmita z L. zadał jej 4 rany krwawe i 6 sinych; Kmita z L. z Lasotą z L. o 4 grz. poręki w sprawie drogi, którą miał urządzić; tenże Kmita z Andrzejem z Piotrkowic mają termin nadworny o 100 grz. szkody i wyrękę (ZK 1c s. 512 – wszystkie zapiski skreślone); → Krzcięcice p. 3 a.

1398 jeśli Kmita dz. L. nie zapłaci kary XV Przedborowi z L., to da mu 6 wołów; Kmita, Jakusz i Przedbor z L. godzą się we wszystkich sprawach, przy czym Kmita zezwoli Jakuszowi i Przedborowi na zbudowanie karczmy w L. (SP 8, 6257, 6465); Kmita dz. L. oprawia ż. Mscichnie 200 grz. posagu i wiana na całej cz. dziedz. w L. (SP 8, 6348); → Lubachowy p. 3a; Borek z Trzcieńca [h. Wąż] posiada w zastawie [→ 1410] cz. w L.; sprawę Jaszka z L. i Borka o cz. dziedziny w L., gdzie przeprowadzono wizję, odesłano na wiec. W tejże sprawie Jaszek zeznał i wyspowiadał się, że nigdy nie był w posiadaniu tejże dziedziny. Sąd nakazuje Jaszkowi okazać dok. na łąki; Borek oddala roszczenia tegoż Jana o łąki w L., ponieważ nie przedłożył on dok.; Jan z L. nie stawił się przeciwko Borkowi o połowę ról w L., które Borek dzierży (SP 8, 7039, 7061, 7099, 7588); 1399 Paweł ze Sławic wydziela i wyznacza zięciowi Przedborowi z L. dziesiątą cz. dziedziny w Sławicach i Zarogowie, którą będzie posiadał, dopóki Paweł nie zapłaci mu 30 grz. (SP 8, 8657-8); Klemens z Zarogowa z Przedborem z L. o 10 grz. szkody oraz z jego ż. Klichną i jej matką o dziedzinę tejże Klichny; tenże Przedbor oddala pozew Klemensa z Zarogowa o 10 grz. szkody i dziedzinę w Zarogowie, ponieważ Klemens wyszedł z sądu; tenże Klemens jako pozywający nie stawił się przeciwko ww. Przedborowi zachodźcy Marcina i Szymona z Zarogowa o 10 grz. szkody i gaj, gdyż sam Klemens nie zgodził się na termin wizji. Płaci kary XV stronie i sądowi oraz LXX królowi (SP 8, 8868, 9010, 9057-8, 9070, uw. 295/45, 296/94); → Krzcięcice p. 5a.

1403-26 Jadwiga 2-ga ż. Kmity z L. i wdowa po nim 1420 (ZK 3b s. 174; 195 s. 227, 330); → Giebołtów par. Książ Mały3Zapiska ta dot. Łownicy w pow. sand; 1403-4 Dzierżek z Probołowic z Jadwigą ż. Kmity z L. o cz. dziedz. w Węchadłowie (ZK 3b s. 174, 179, 216, 271); Kmita z L., poręczając za swe dzieci, zobowiązuje się wypłacić w ciągu 3 lat pannie Klarze c. Dziwiszą [lub Floriana] z Mojkowic [dziś Majkowice] 30 grz. posagu swej matki pod gwarancją wwiązania jej w 3 grz. czynszu od swych kmieci (ZK 3b s. 209, 221, 239: 4 s. 115 – tu nazwana c. Dziwisza)4W pozostałych zapiskach terminy z Kmitą z L. ma Klara c. Floriana z Majkowic; 1405 taż Klara przysięga, że Kmita nie wypłacił jej w terminie 3 grz. – zp. Ugodzili się (ZK 3b s. 480); Dziersław z Probołowic ma stawić w sporze z Kmitą z L. dwóch rzeczoznawców i 4 świadków, którzy przysięgną, że Kmita poręczał za [2-gą] ż. Jadwigę, że podejmie ona 40 grz. (ZK 3b s. 482, 489,494, 511,514); podsędek krak. Dobiesław i Mik. Płaza z Sieciechowie, jako poręczyciele Mik. Żelaznego, mają zapłacić 62 grz. br. Przedborowi i Jakuszowi z L. (ZK 4 s. 218); → Grzybowa p. 3; 1407 Przedbor z L. pozyskuje 20 grz. na Bodzęcie z Radziczowa [w par. Mieronice, dziś nie istn.], który nie dał mu wwiązania do swej wsi. Wyrokiem sądu Bodzęta ma wwiązać Przedbora w tej sumie w Radziczów (ZK 311 s. 45, 47-8); Mik. Pieniążek z Węchadłowa zeznaje, że Przedbor i Jakusz z L. zabrali w Radziczowie jego ludziom 8 koni i 2 woły; ww. oddalają oskarżenia Pieniążka, ponieważ, wg zeznania woźnego, kazał on zabrać stamtąd drewno (robora wulgariter noczyne) już po wwiązaniu Przedbora i Jakusza w Radziczów. Pieniążek płaci karę XV (GK 1b s. 138-9); 1408 Piotr Bobrek z Solczy zwalnia Kmitę z L. ze sprawy o szkodę 60 grz. (ZK 5 s. 19); Stanisław z Charbinowic [pow. wiśl.] i Prandota Gałka poręczają Kmicie z L. spłatę 100 grz. półgr przez Domarada z Kobylan [par. własna] pod rygorem wzrostu długu do 200 grz. (ZK 5 s. 25)5W haśle Kobylany [par. własna] p. 3 błędny odczyt Mikołaj Kmita; Andrzej z Trzewlina i Janusz z Kobylan poręczają, że Parys ze Starzenie [ziemia wiel.] zapłaci Kmicie z L. 100 grz. pod groźbą wzrostu długu do 150 grz. (ZK 5 s. 108 – zapłacił); 1409 Przedbor z L. naganiony w szlachectwie przez Dawida z Sułoszowej okazuje dok. sędziego krak. Mikołaja [Puszcza 1361-76] i podsędka Andrzeja [z Wawrowic], który potwierdza, że jego ojciec Przedbor naganiony przez Jana z Jurkowa przysięgą świadków dowiódł h. dwie gwiazdy z księżycem pośrodku, zaw. Drzewica; Jaszek z L. zobowiązuje się w określonym terminie zwrócić 30 grz. szer. gr Andrzejowi z Nowego [pow. sand.] lub dać mu wwiązanie do swej cz. dziedz. w L. Gdyby chciał zwrócić dług w innej monecie, to zapłaci 33 grz. półgr (SP 2, 1193, 1195); 20 V Domarad z Kobylan, Dziersław ze Zdziesławic, Cztan i Wilczko ze Strzelec [pow. wiśl.] zobowiązują się zwrócić do 23 XII Przedborowi i Jakuszowi z L. 140 grz. pod rygorem wzrostu długu do 200 grz. (ZK 5 s. 178)6W haśle Kobylany p. 3 błędnie dodano trzeciego dziedzica L. Tomasza, gdy tymczasem w zapisce chodzi o dzień ś. Tomasza; 1410 Kmita z L. dokumentem sędziego Jana z Oleśnicy [pow. sand.] i podsędka Dobiesława [wystawionym między 1405-9] oddala roszczenia Katarzyny wd. po Janie z Lubachów do cz. dziedziny w L., którą miał w zastawie za 58 grz. Borek [z Trzcieńca, → wyżej 1398] (ZK 5 s. 213); cz. Kmity z L. w → Donosach p. 3; Jaszek z L. z c. Dorotą i zięciem Prandota [z Rzerzuśni] sprzedają za 150 grz. Kmicie z L. całą ich cz. w Donosach (ZK 5 s. 235).

1411-27 Mikołaj Łowinia z L. h. Drzewica, s. Przedbora i Klichny, od 1428 pisał się ongiś z L. lub z Piotrkowic (zestawienie sygnatur → p. 6), ż. Małgorzata c. Mikołaja z Gołczy 1419, dziedziczka po matce Dołowatki [pow. chęc.] (ZK 8 s. 91; 193 s. 54, 90, 104, 151, 170, 182-3, 215, 353; 194 s. 42, 154, 274-5, 279, 299, 304; 195 s. 15, 40, 64, 70, 94, 119, 121, 163, 196, 219, 257, 266, 300-2, 308, 321-2, 330, 334, 337-8, 340-1, 349, 354-7, 360, 378, 407; 196 s. 39, 61, 129; GK 1 s. 225; 2 s. 278, 336, 340, 381, 570)7Niektóre z przytoczonych tu sygnatur mogą dotyczyć Mikołaja s. Kmity → 1417.

1411-24 Świętosław, Święszek z L. s. Piotra Czarnego (Czornego) z L., br. Andrzeja, pasierb Jakusza z L. (ZK 193 s. 64-5; 195 s. 87, 121, 236).

1411-5 Przedbor z L. s. Jakusza (ZK 193 s. 64-5, 107, 215); 1411 Jakusz z Boleścic ręczy za Mikołaja s. Przedbora z L. jego stryjowi Jakuszowi z L., że po osiągnięciu lat sprawnych za 3 lata i 3 miesiące nie wystąpi o 35 grz. posagu, które stryj miał zapłacić jego matce Klichnie wd. po Przedborze. Pierwszy dług [posagowy] Jakusz w ten sposób unieważnia, pozostałe długi Przedbora Jakusz z bratankiem zapłacą po połowie; Jan z Kwiliny, poręczając za Mikołaja z Bieganowa, ma zapłacić 10 grz. tejże Klichnie i jej synowi; tenże Mikołaj zabezpiecza Janowi zwrot tej sumy pod rygorem jej wzrostu do 20 grz. (ZK 193 s. 54); Kmita z L. przysięgą oddala pozew Dobka z Pawłowic o 2 grz. poręki; ww. Kmita oddala zeznaniami świadków pozew Jakusza z L. o 20 grz. poręki za Stan. Niemstę (ZK 193 s. 57); Jakusz z L. poręcza Kmicie z L. za s. Przedbora, że nie będzie wg zwyczaju ziemskiego niepokoił go o połowę Międzyborza. Również pasierb (privignus passirb) Jakusza Świętosław, poręczając za pozostałych braci, odstępuje Kmicie cz. swych praw do Międzyborza (ZK 193 s. 64-5).

1412-24 Andrzej Łowiński, Łowinia, z L., od 1424 pisał się ongiś z L., potem dzierżawca → Biskupic od 1426 (zestawienie sygnatur → p. 6), br. Jakusza, brat stryj. Kmity, 1-sza ż. Helena c. Piotra Babskiego, 2-ga ż. Mroczka z Pogwizdowa, s. Jan z Pogwizdowa, cc. Anna ż. Jana z Pielgrzymowic 1443 i Katarzyna 1443 (ZK 7 s. 10, 14; 193 s. 83, 249; 194 s. 160, 163, 167-8, 228; 195 s. 92, 219)8Niektóre z przytoczonych sygnatur mogą dotyczyć Andrzeja s. Piotra Czarnego lub Andrzeja s. Ścibora; 1412 Kmita z L. przysięgą świadków oddala pozew br. Jaszka z L. o 38 grz. i 15 sk.; Abraham z Goszyc i jego ż. Apolonia zwrócą Kmicie z L. 80 grz. pod rygorem podwojenia długu (ZK 5 s. 293, 313); Jaszek z L. sprzedaje Andrzejowi z Nowego za 80 grz. półgr całą cz. dziedz. w L.; Kmita z L. traci wieczyście pr. bliższości do cz. dziedz. w L., którą Janek z L. sprzedał ww. Andrzejowi (ZK 193 s. 76, 85); Jakusz z L. ustępuje Kmicie z L. zarośla i role zw. Górki, ciągnące się obok Międzyborza, za drogą Sieńską i do granic Deszna; sąd daje Mik. Przedborowicowi z L. w sporze z Przedborem z Piotrkowic 2 lata do dojrzałości (ZK 193 s. 87, 104); Jaszek z L. sprzedaje za 12 grz. Janowi z Niezwojowic całą cz. dziedz. w Solczy [par. Racławice]; Kmita z L. zeznaje, że Mikołaj z Racławic zapłacił mu 30 grz. długu (ZK 193 s. 109, 112); → Klimontów p. 3; Klichna wd. po Przedborze z L. zeznaje, że Jakusz z L. spłacił ją z posagu zgodnie z poręką; Katarzyna wd. po Mik. Słupskim oddala pozew Beaty c. Kmity z L. o płaszcz (ZK 193 s. 113, 117); Kmita kupuje cz. w → Donosach p. 3.

1413 Klichna ż. Piotrasza [z Otfinowa, pow. wiśl] sprzedaje za 60 grz. grpras. komornikowi [sądu ziem. krak.] Florianowi z Knyszyna łan w L. (ZK 5 s. 366)9W haśle Knyszyn pod błędną datą 1414; ww. Florian odstępuje Gawłuszowi z Węchadłowa ten łan w L.; Klichna z L. zeznaje, że Mikołaj z Bieganowa zapłacił jej i jej s. Mikołajowi 10 grz. długu (ZK 193 s. 145, 151); → Donosy p. 3; → Knyszyn p. 3; 1413-4 Kmita z L. nagania Mikołajowi z L. s. Przedbora szlachectwo i h. Drzewica; tenże Mikołaj oczyszcza się z nagany okazując dok. sądu krak. [z 1. 1405-9] sędziego Jana z Oleśnicy i podsędka Dobiesława z Koszyc [→ 1409]. Kmita płaci Mikołajowi podwójna karę XV (SP 7/2, 223-4)10Mikołaj przedstawił najpewniej dok. ojca Przedbora, który oczyszczał się z zarzutu nieszlachectwa w r. 1409; 1414 jeśli Jan ze Szczekocin kaszt. lub. nie zwróci Kmicie z L. 130 grz. długu, to wwiąże go do Małyszyc z sołectwem (ZK 5 s. 454); Przedbor z Piotrkowic wziąwszy 10 grz. od Mikołaja z L. za cz. dziedz. ongiś Jakusza w Piotrkowicach, uwalnia Mikołajowi tę część z zastawu i od pretensji swych sióstr; Kmita z L., zgodnie z dok. sądowym, ma ogrodzić płoty Mikołajowi z L. (ZK 193 s. 166, 170); Andrzej z L. oprawia ż. Helenie c. Piotra Babskiego [z Bab, woj. sier.] 40 grz. posagu i 60 grz. wiana na całej cz. dziedz. w L.; Mikołaj z L. ma zapłacić br. [stryjecznemu] Przedborowi 6 grz. mniej wiard. za bydło, zboże, zasiewy i czynsz z ról do rąk Klemensa ze Strzeszkowic; Andrzej z L. oddala roszczenia Kmity z L. o 6 grz. za przegrodę; Świętosław z L. zeznaje, że Mikołaj z L. zapłacił mu 2 grz. za bydło, zboże i sprzęty domowe (ZK 193 s. 176-8); Andrzej z L. zobowiązuje się wobec Mikołaja z L. w określonym terminie ogrodzić przegrodę i wągród (pregrodam et wangrodam – SP 2, 1328); Mikołaj z L. ustępuje Kmicie z L. zarośla zw. Górki [w L.] po drogę Sieńską [z Sieńska] do granic Deszna, Międzyborze i drogę naprzeciw Wojciechowic (ZK 193 s. 183); → Kozłów p. 3: Piotr Kozłowski.

1415 Kmita z L. oddala oskarżenia Katarzyny ż. Sądka z L. o to, że nie stawił w sądzie swych sług Piotra i Jana, którzy ją poranili, ponieważ nie miał ich stawić (ZK 193 s. 215); Piotr Lunak podczaszy sand. zastawia na 3 lata za 220 grz. Kmicie z L. Damianice zw. Piotrkowicami z folw. i młynem. Jeśli tej wsi nie wykupi w terminie, Kmita będzie ją trzymał w zastawie 400 grz. lepszej monety do czasu wykupienia (ZK 6 s. 10-l)11Ta transakcja wpisana do ksiąg 2 lata później → Damianice p. 3; Przedbor z Piotrkowic jako pozywający nie stawił się przeciwko Mikołajowi z L. o dom i bydło (ZK 6 s. 81); Przedbor i jego siostra Klichna z Piotrkowic przez zeznanie świadków oddalają pozew Mikołaja z L. o cz. dziedz. w Piotrkowicach (ZK 193 s. 224); → Lubachowy p. 3a12Tutaj błędna cytacja źródła: winno być ZK 193 s. 253; → Donosy p. 3; 1416 Kmita z L. ręczy Michałowi ze Stradowa [pow. wiśl.] za swoich braci stryjecznych, że nie wystąpią przeciwko niemu o 30 grz. posagu po Wichnie siostrze Kmity; tenże Michał i jego poręczyciel zobowiązują się zwrócić ww. Kmicie, Jaszkowi i Andrzejowi 18 grz. z tytułu wiana ich zm. siostry Wichny – zp.; ciż bracia wyspowiadali się, że Michał ze Stradowa wypłacił im posag Wichny i nic więcej nie jest im winien, Michał zaś uwalnia Kmitę z poręki za braci stryjecznych (ZK 6 s. 261; 194 s. 27); Andrzej Niemsta ze Skroniowa winien zwrócić Mikołajowi z L. w kilku ratach 100 grz. (ZK 193 s. 361); Andrzej z L. nie będzie zabraniał Mikołajowi z L. korzystać ze ścieżek, tak jak dawniej nie zabraniał tego Kmita z L. (ZK 194 s. 3); 1416 → Kozłów p. 3: Piotr Kozłowski; → Lubachowy Damiany p. 3a.

1417-23, zm. 1424 Niemierza z L. s. Kmity i NN z I-go małżeństwa, br. Mikołaja i Beaty, br. przyrodni Andrzeja s. Jadwigi (ZK 7 s. 14, 247; 194 s. 48; 195 s. 87; GK 1 s. 663; 2 s. 247).

1417-25 Mikołaj z L. s. Kmity, br. Niemierzy, Andrzeja i Beaty (ZK 194 s. 54, 60; 195 s. 391); 1417 Dziersława c. Dziersława ze Zdziesławic w sprawie długu, o który pozywany był jej ojciec przez Mikołaja z L., winna być zastępowana w sądzie przez swego opiekuna Stan. Gamrata kaszt. poł. do czasu uzyskania lat sprawnych (ZK 6 s. 301); Kmita z L. przez okazanie dok. sądu ziemskiego krak. oddala roszczenia Elżbiety ż. Boksy i Katarzyny c. Stefana z Wilczkowie z tytułu pr. bliższości do cz. w L. (ZK 6 s. 357); Dorota ż. Piotra ze Stradowa uwalnia Kmitę z L., jego ż. Jadwigę i dzieci od pozwów we wszelkich sprawach dotyczących córki zm. Andrzeja ze Stradowa; Beata c. Kmity z L., ż. Szczepana z Dąbia [pow. chęc.] oświadcza, że została wyposażona przez ojca i braci Mikołaja i Niemierzę, i zrzeka się pr. do dóbr ojczystych i macierzystych (ZK 194 s. 48, 54); Andrzej z L. skazany na kary XV za zabór Kmicie z L. 3 wieprzków i 2 świń oraz niestawienie zachodźcy; Andrzej zwraca ww. trzodę; Andrzej oddala oskarżenia Kmity o gęsi, kozy, uprowadzenie ludzi i poranienie jego syna; Andrzej ma zapłacić Kmicie potrójną karę i za 2 wozy siana po 3 gr każdy (ZK 194 s. 55, 60); Kmita i jego s. Niemierza oraz Andrzej z L. godzą się o wszystkie sprawy i rzeczy i umarzają terminy między sobą. Jakub domownik Kmity również uwalnia Andrzeja od wszystkich spraw (ZK 194 s. 74,77); 1417 → Donosy p. 3; 1418Dobek z Olpic winien 30 grz. Kmicie z L.; Mikołaj s. Kmity z L. zeznaje, że z br. Niemierza, ojcem Kmitą i jego dziećmi podzielili dobra ojczyste i macierzyste. Mikołaj bierze z tego podziału 120 grz. i ustępuje ww. z tychże dóbr (ZK 194 s. 121, 133); Jan z Czapel z Andrzejem z L. [mężem Heleny z Baby] zobowiązują się [jako poręczyciele Stogniewa z Baby] za 200 grz. z tytułu niezapłaconego posagu i wiana dać w zastaw Boguszowi ze Swięcic 2 grz. czynszu od dobrych kmieci w Babie; ciż zapłacą 60 grz. ww. Boguszowi albo dadzą mu w zastaw 6 grz. czynszu od dobrych kmieci w Babie, a także zapłacą mu 30 grz. wyprawy, w przeciwnym razie dadzą nowy posag (ZK 194 s. 160, 163, 167); ciż jako poręczyciele Stogniewa z Baby winni zapłacić ww. Boguszowi 100 grz. posagu i 50 grz. wiana (ZK 194 s. 168); → Kurów par. Wiśnicz p. 3a.

1419-58, zm. przed 1465 Andrzej Kmita z L. s. Kmity i Jadwigi, br. przyrodni Mikołaja, Niemierzy i Beaty, ż. Anna c. Macieja Barańca z Ilikowic → 1465 (ZK 11 s. 257, 284; 197 s. 617, 619-20; 256 s. 261, 328, 333; 257 s. 232, 323; 258 s. 7; GK6 s. 223, 245, 260, 281, 391; 10 s. 152, 194, 219; OK 6 s. 238; SP 2, 2787; Mp. 4, 1183; Bobrzyński i Smolka, Długosz, s. 322).

1419-20 Andrzej z L. s. Piotra Czarnego, br. Świętosława (ZK 194 s. 290; 195 s. 2); 1419 Mik. Luhyna [= Łowinia] z L. oprawia ż. Małgorzacie po 100 grz. posagu i wiana na połowie dóbr (ZK 194 s. 273); Święszek z L. sprzedaje za 10 grz. Kmicie z L. zagrodę i 2 stajania roli k. drogi trzcieńskiej [do Trzcieńca] do wzgórza; tenże Święszek i jego br. Andrzej ss. Piotra Czarnego z L. sprzedają za 100 grz. półgr oraz za zagrodę i niwę Łazowską w L. Niemierzy i Andrzejowi z L. całą cz. ojczystą i macierzystą w L.; ciż winni zapłacić Święszkowi i Andrzejowi 50 grz. (ZK 194 s. 290-1, 298-9); → Goszyce p. 3; 1420 Andrzej z L. ustępuje Niemierzy [i jego braciom] z L. z pr. bliższości do cz. dziedz. Swięszka i jego br. [Andrzeja] w L.; Niemierza z L. spłaca Święszkowi z L. 20 grz. (ZK 195 s. 2); Mik. Niegibała z Racławic zobowiązuje się zastąpić na wiecu w Krakowie Mikołaja i Piotra ze Słupi w sprawie o posag matki od dzieci Kmity z L. (ZK 195 s. 4); Mikołaj z L. zastawia za 4 grz. półgr Jakuszowi z Piotrkowic łąkę w Piotrkowicach szeroką na 15 prętów (ZK 195 s. 64 zp.); Jadwiga wd. po Kmicie z L. płaci podwójną karę XV Mikołajowi z L. za zabór drzew i przepędzenie bydła (ZK 195 s. 83-4); Dzierżka ze Zdziesławic nie stawiła się przeciwko Mikołajowi z L. o 160 grz. długu z tytułu poręki jej ojca; Andrzej z L. zobowiązał się poręczyć Annie wd. po Boguszy ze Święcie, jako jego poręczyciel, 150 grz. wiana (ZK 7 s. 9-10); → Krzcięcice p. 3b; → Kurów par. Wiśnicz p. 3a; 1421 Mikołaj zw. Łowinia dz. L. płaci kary XV stronie i sądowi za naganę szlachectwa Stan. Czapki z Piotrkowic (ZK 7 s. 179); Mik. Łowinia z L. winien w ciągu 4 tygodni pod karą XV zapłacić Marciszowi mieszcz. z Szydłowa [pow. wiśl.] 4 grz. mniej 1 wiard., które to pieniądze ma złożyć u [sędziego grodzkiego] Jaszka Lucjanowskiego; tenże Łowinia płaci sądowi kary 3 grz., ponieważ ww. Marcisz zatrzymał u niego we dworze wołu, którego siłą zabrała Marciszowi służba Łowini (GK 1 s. 509-10, 610); Mikołaj z L. bierze w zastaw za 25 grz. od Andrzeja Niemsty jego kmiecia w Szczytnikach, płacącego 2 1/2 grz. czynszu; tenże Mikołaj zeznaje, że ww. Andrzej zapłacił mu 88 grz. poręki za Andrzeja z Tęczyna (ZK 195 s. 94-5); Święszek z L. zeznaje, że Niemierza z L. spłacił mu 30 grz. i nic więcej nie jest mu winien; Dziersław z Brzezia poręczyciel za Andrzeja s. Oty z Klimontowa zobowiązuje się zwrócić Święszkowi i Andrzejowi z L. 25 grz. półgr (ZK 195 s. 108, 110); Niemierza z L. zeznaniami świadków oddala pozew Mikołaja z L. o siedliska (sedlisca), ogrody na nawsiu w L. oraz o rzeczysko (Rzeczisco) i połowę rzeki (ZK 195 s. 118).

Przed 1423 Ścibor z L. [i Trzcieńca h. Wąż], ojciec Andrzeja → 1423-4 Andrzej s. Ścibora z L. (ZK 195 s. 160-1, 246); 1423 Jadwiga wd. po Kmicie z L. oddala pozew Andrzeja z L. o zaoranie drogi, ponieważ woźny na wizji stwierdził, że droga, w sprawie której była wizja, nie była zaorana; Andrzej obraził woźnego, a sąd skazał go na karę XV; taż Jadwiga oddala oskarżenia Jagnieszki służącej Andrzeja w L. o zadanie jej 18 ran krwawych i 17 sinych, ponieważ woźny nie widział tych ran; Jadwiga ma zapłacić Jagnieszce za 2 rany, sama zaś pozyskuje na Andrzeju z L. 38 grz. z tytułu kar za zadanie jej 4 ran krwawych, 1 sinej i zabór koni; Andrzej pozyskuje 19 grz. na Niemierzy z L. za ranę krwawą i siną oraz kary; Andrzej uwalnia Niemierzę ze sprawy o 10 współuczestników zajścia; Andrzej skazany na karę XV dla sądu i LXX dla króla za odbicie ciąży (ZK 195 s. 160-1, 163, 168-9, 173-5, 188); Mikołaj z L. zastawia za 11 grz. Jakuszowi z Piotrkowic łąkę w Piotrkowicach naprzeciw Zakrzowa od brzegu do brzegu (ZK 195 s. 172); 30 IV Andrzej s. Ścibora z L. sprzedaje za 120 grz. półgr Jadwidze wd. po Kmicie z L. i ich s. Niemierzy całą cz. ojczystą w L. i inną cz. tamże zakupioną. Kupujący zobowiązują się wypłacić tę sumę w dwóch ratach, 100 grz. do najbliższego Bożego Narodzenia, a pozostałe 20 do następnego. Andrzej będzie mógł mieszkać w domu w L. do najbliższego Bożego Narodzenia; komornicy sądu krak. zatrzymują u Niemierzy i jego macochy [Jadwigi] na pokrycie kar sądowych wszystkie pieniądze należne Andrzejowi; Andrzej alias z L. zeznaje, że dał ww. Jadwidze i Niemierzy wwiązanie w cz. dziedz. tamże (ZK 195 s. 180, 193); Mikołaj ze Śladowa winien 33 grz. Niemierzy z L.; Dzierżka c. Dziersława ze Zdziesławic nie stawiła się przeciwko Mikołajowi z L. o 160 grz. poręki za jej ojca i tyleż szkody (ZK 7 s. 247, 278); 1423-4 Małgorzata z L. pozywa Świętopełka z Rząbca [pow. chęc.] o to, że nie wygrawszy sprawy w sądzie, sam wjechał w granice między jej macierzystą Dołowatką a Rząbcem bez pozywania Małgorzaty o rozgraniczenie. Szkoda 100 grz.; świadkowie tejże Małgorzaty przysięgają że była ona dziedziczką Dołowatki wcześniej, niż były wytyczone granice między tą wsią a Rząbcem (AKP 8, 956, 1028).

1424 sąd wyrokuje, że jeśli Mikołaj z L. wypłaci Stan. Gamratowi kaszt. poł. 200 grz. półgr, to on zwróci mu dok. zastawu i wieś Zdziesławice, którą Mikołaj pozyskał na Dzierżce c. zm. Dziersława ze Zdziesławic. Mikołaj będzie trzymał tę wieś w zastawie aż do wykupienia przez Dzierżkę (ZK 7 s. 278); Andrzej alias z L. zeznaje, że dał ww. Jadwidze i Niemierzy wwiązanie w cz. w L. (ZK 195 s. 218); → Kępie p. 5; Mikołaj z L. ma zapłacić 16 grz. mniej 1 wiard. za rany zadane Maszkowi [włodarzowi z Włodzisławia, czyli Wodzisławia] i kary dla marszałka Zbigniewa na ręce Bernarda z Kowalowa; Paszek z Sędziszowa i Paszek z Gniewięcina przyrzekają złożyć 46 grz. na ręce Mikołaja ze Śladowa i Andrzeja z L. do zakończenia procesu; Jadwiga wd. po Kmicie z L. zeznaje, że Andrzej z Sędziszowa (!) i Paszek z Gniewięcina spłacili ją z 40 grz. poręki za pleb. Zbyszka z Sędziszowa, uwalnia mu zatem połowę dziedziny w Michałowicach i dzies. w Sieńsku (ZK 195 s. 217-9); Mikołaj z Piotrkowic oddala pozew Maszka włodarza z Wodzisławia o 10 ran krwawych i 10 sinych, ponieważ o te rany Maszek pozywał wcześniej Mikołaja z L. i uzyskał za nie zadośćuczynienie; Mikołaj z L. poręcza pisarzowi sądu ziemskiego za br. Mikołaja z Piotrkowic zapłatę pół kopy gr za wpis do ksiąg (ZK 195 s. 246-7); Mikołaj z L. ma zapłacić 13 grz. Zbyszkowi pleb. z Sędziszowa; Jadwiga wd. po Kmicie z L. oddala roszczenia Szczepana z Dąbia o 100 grz. poręki za Niemierzę z L. z tytułu [nie wypłaconej] macierzyzny [dla jego żony], ponieważ Niemierza zmarł; Jadwiga oddala roszczenia [a] Beaty ż. ww. Stefana o 2 konie wart. 10 grz., o pierzynę wart. 8 grz., o ręczniki i prześcieradła kolińskie [z Kolonii] oraz o skrzynię i inne rzeczy (ZK 195 s. 255); Andrzej z Sędziszowa poręcza za Mikołaja s. Kmity z L. w sprawie przeciwko „lacolum” z L13Nie było imienia Lacolus. Wg opinii dr. Krzysztofa Pawłowskiego z Pracowni Słownika Łaciny Średniowiecznej może chodzić o zawód, bo „laculus” (nie „lacolus”) mogło oznaczać stawowego lub jeziorowego o 5 grz., że nie będzie go pozywał o te pieniądze, a jeśli tak, to szkody z tego wynikłe obciążą poręczyciela; Mikołaj z L. kupuje za 30 grz. od Mikołaja z Piotrkowic jego cz. macierzystą w Piotrkowicach; Jadwiga wd. po Kmicie z L. oddala roszczenia Szczepana z Żarczyc [i Dąbia] o pancerz, ponieważ jego świadkowie nie przysięgali (ZK 195 s. 260-1); ww. Mikołaj i Jadwiga godzą się w ten sposób, że Jadwiga będzie mogła zastawić (stawycz) rzekę wg swego uznania, budując przegrodę, a Mikołaj nie będzie jej w tym przeszkadzał. Ponadto Jadwiga będzie mieć ogród nie dalej jak do starej i nowej przekopy (alias poprzecop anticum et novum), pozostała zaś część będzie przeznaczona na nawsie. Mikołaj będzie miał dla siebie villanium alias nawsze położone przed jego bramą wg znaków, a także wolne użytkowanie wspólnego nawsia i rzeki, podobnie jak Jadwiga; Mikołaj z L. sprzedaje za 100 grz. Andrzejowi z L. całą cz. ojczystą w L.; tenże Mikołaj ustępuje ww. Andrzejowi całą cz. macierzystą w L. Beata ż. Szczepana z Żarczyc wstrzymuje wystawienie dok.; Andrzej z L. z matką Jadwigą wd. po Kmicie z L. zobowiązują się pod karą XV zapłacić jego br. Mikołajowi z L. 45 grz. w 2 ratach; Mikołaj z L. ma stawić ww. br. Andrzeja i jego matkę Jadwigę w sprawie o dług z Piotrem z Kurowa. Jeśli Piotr pozyska te pieniądze na ww., to Mikołaj do ich odbioru przywiedzie poręczycieli ww. Andrzeja i Jadwigi, że połowa długu zostanie wypłacona. Jeśli poręczyciele nie będą chcieli się stawić, to wypłata tych pieniędzy zostanie wstrzymana do zakończenia ww. sprawy. Mikołaj zostaje uwolniony od pozostałych długów (ZK 195 s. 264-5).

1425 Pakosz z L. (ZK 195 s. 360); Mikołaj z L. zastawia za 19 grz. Mik. Piczkowi z Niedośpielina [woj. sier.] 2 kmieci w Górze Tamowej z czynszem 2 1/2 grz., których ma w zastawie od Mikołaja z Trzcieńca (ZK 195 s. 300-1); Andrzej z Sędziszowa, działając z ramienia Jadwigi z L. okazuje dok. sądowy ze strony tejże Jadwigi przeciwko Mikołajowi z L. o siedliska, zagrody, stare rzeczysko (rzeczysko antiquo) i połowę rzeki. Dok. ten chciał zwrócić Mikołajowi, lecz on nie chciał go przyjąć; tenże Andrzej poręczyciel Jadwigi wd. po Kmicie z L. zobowiązuje się zapłacić 6 grz. Dorocie ż. Kmity z Borczyna [pow. chęc.] do rąk Więcesława z Dziekanowic; tenże Więcesław zeznaje, że ww. Jadwiga zapłaciła ww. Dorocie za spadek i za prawa w L. 6 grz. i nic więcej nie musi płacić; Mikołaj z L. winien 30 grz. Bernardowi z Kowalowa (ZK 195 s. 302-3, 312, 322, 329); Andrzej ongiś z L. kupuje za 300 grz. od Mikołaja z Tochołowa cz. w Małoszowie i zapłacił już za nią 130 grz. (ZK 195 s. 312); Mikołaj z L. zastawia za 30 grz. półgr Janowi Naszonowi z Ostrowiec [pow. wiśl.] 2 ł. i 2 karczmy w Górze Tamowej (ZK 195 s. 329); Mikołaj z L. płaci karę XV stronie i sądowi, ponieważ bezprawnie obwinił Katarzynę wd. po Janie z Łuczanowic w grodzie krak. przed sędzią wielkorządcy krak. Klemensa Wątróbki ze Strzelec; Mikołaj płaci karę 6 sk. Katarzynie i tyleż sądowi wstecznego; Mikołaj pod karą XV stronie i sądowi ma uwolnić Katarzynę od obwinienia w aktach wielkorządcy Klemensa; Mikołaj ma zapłacić Katarzynie 3 grz. i 1 wiard. (ZK 195 s. 354, 357).

1426 Mikołaj z L. winien zwrócić w określonym terminie 40 grz. Januszowi z Tuliszkowa [woj. kal.] s. zm. kaszt. kal. (GK 2 s. 570); tenże Mikołaj zobowiązuje się zwrócić 50 grz. Mikołajowi z Trzcieńca pod rygorem podwojenia długu (ZK 195 s. 375); Jadwiga wd. po Kmicie z L. przez okazanie dok. sąd. oddala pretensje [c] Beaty ż. Szczepana z Żarczyc o 130 grz. półgr i 60 grz. szer. gr pras., których to pieniędzy Jadwiga nie chciała położyć na L. (ZK 1 s. 374); taż Jadwiga pozyskuje na Janie Mężyku z Boleścic 4 woły i 2 krowy, które nie zostały stawione jako wadium, i tyleż z tytułu szkody, ponieważ Mężyk przez swego posłańca Mikołaja z L. po raz trzeci przełożył termin z powodu większej sprawy (ZK 195 s. 391).

1427-38 Mikołaj Borek z Trzcieńca [h. Wąż] dz. cz. L. (ZK 196 s. 74-5; SP 2, 2751); 1427 Mik. Borek z Trzcieńca deleguje br. Jana Borka do odbioru pieniędzy od Mikołaja z L., na którym Borek pozyskuje 100 grz. (ZK 146 s. 42, 57; 196 s. 16-7; 311 s. 17); Mikołaj z L. ma zapłacić w ciągu 2 lat dziecku zm. Michała kmiecia z Woli Piotrkowskiej 3 grz. pro bonis alias za mene [czyli mienie] (ZK 196 s. 17); Mikołaj z L. oprawia ż. Małgorzacie po 50 grz. posagu i wiana na całej cz. dziedz. w Piotrkowicach; tenże Mikołaj sprzedaje za 130 grz. Mik. Borkowi z Trzcieńca całą cz. w L. Małgorzata ż. Mikołaja ustępuje z oprawy posagu i wiana na tych dobrach. Jakub wstrzymuje dok.; Jakub z Piotrkowic winien zapłacić temuż Mikołajowi 28 grz. w dwóch ratach (ZK 196 s. 74-5); 1428 Wilczek z Zakrzowa ma zwrócić Mikołajowi z L. 70 grz. pod rygorem podwojenia długu (ZK 146 s. 123); Jakub ze Strzeszkowic zastawia na 2 lata za 40 grz. Małgorzacie ż. Mikołaja z L. wieś Strzeszkowice, którą po upływie tego czasu winna zwrócić z połową zasiewów ozimych (ZK 146 s. 127-8); Beata ż. Szczepana ongiś z Żarczyc pozywa Andrzeja s. zm. Kmity z L. o pr. bliższości do dziedziny zm. Mikołaja z L., sprzedanej temuż Andrzejowi, do której Beata jest bliższa (ZK 146 s. 156-7); 1430 sąd wyrokuje, że jeśli Jakub ze Strzeszkowic da Mik. Borkowi z Trzcieńca 130 grz., to pr. bliższości pozyska na nim cz. w L., kupioną od Mikołaja z L. W przeciwnym razie część ta pozostanie przy Borku (ZK 146 s. 202).

Przed 1434 Ścibor z Trzcieńca, dz. cz. L. [h. Wąż] → 1434 tenże Ścibor sprzedaje za 130 grz. półgr Mik. [Borkowi] z Trzcieńca całą cz. w L. (ZK 197 s. 327; 257 s. 252); 1434 Małgorzata ż. Mikołaja ongiś z L. nie stawiła się w sądzie przeciwko Mik. Borkowi z Trzcieńca podkomorzemu ruskiemu [królowej], którego pozywała o to, że trzyma cz. w L., na której, jak mówi, ma zapisane 100 grz. posagu i wiana. Ponieważ jej mąż jako jej zachodźca nie chciał przed sądem przedłożyć ww. sprawy, lecz wyszedł z sądu, a woźny czterokrotnie wywoływał nieobecną Małgorzatę do złożenia zeznań, przegrywa ona sprawę (ZK 146 s. 261); 1435 ww. Borek oddala roszczenia Małgorzaty o 100 grz. i tyleż szkody, ponieważ cz. w L., na której miała ona zapisane te pieniądze, dzierży zgodnie z prawem (ZK 146 s. 278); 1438 Andrzej z L. przysięgą świadków oddala pozew tegoż Borka o zalewanie pastwiska alias nawsia (exitorij alias nawssya) powyżej znaków alias znamion (ultra signa singnata alias znamyon, SP 2, 2751); 1441-4 Andrzej z L. procesuje się z Janem z Koniecpola [woj. sier.] podkancl. kor. (ZK 147 s. 20, 46, 77); 1441 Andrzej Kmita z L. jest obow. bronić i uwolnić Mikołaja z Rzerzuśni od roszczeń innych osób oraz szkód z tytułu 60 grz. posagu po zm. Dorocie ż. Prandoty z Rzerzuśni. Pieniądze te Mikołaj winien zwrócić Kmicie jako bliższemu – zp., gdyż zapłacił (ZK 256 s. 189-90); Jan z Pielgrzymowic zeznaje, że oprawił ż. Annie c. Andrzeja ongiś z L. 100 grz. posagu na połowie Pielgrzymowic. Zapis ten winien do drugich terminów wnieść do ksiąg ziemskich, gdyby jednak przeszkodziła mu w tym śmierć, to Anna sama będzie mogła to zrobić (GK 7 s. 377-8); 1443 Mikołaj z Rzerzuśni zobowiązuje się zapłacić Andrzejowi z L. s. Kmity 60 grz. [posagu] pod rygorem wzrostu długu do 120 grz. i wwiązania go w tej sumie w Rzerzuśnię – zp.; Jan z Pielgrzymowic, Andrzej z L., Andrzej z Pyrzyn [dziś Perzyny, h. Pilawa] i Elżbieta ż. Piotra z Dziewięczyc kwitują tegoż Mikołaja z sumy posagowej 60 grz. wniesionej na Rzerzuśnię po zm. Dorocie c. Jaszka z L., czyli z tego, co wyszło z L. Wszyscy uwalniają Mikołaja ze sprawy o 60 grz. i będą w tej sprawie jego zachodźcami. Mikołaj z Rzerzuśni unieważnia Andrzejowi z L. stary zapis 60 grz. na L., podobnie Andrzej Mikołajowi; Andrzej z L. s. Kmity zobowiązuje się zapłacić 30 grz. Janowi z Pielgrzymowic, Andrzejowi z Pyrzyn i Elżbiecie ż. Piotra z Dziewięczyc pod rygorem podwojenia tej sumy, w której otrzymał od Mikołaja z Rzerzuśni wwiązanie do połowy tej wsi – zp., zapłacił; Jan z Pielgrzymowic poręcza Andrzejowi Kmicie z L. za ż. Annę, szwagra Jana ongiś z L. i Katarzynę siostrę Anny, że ww. nie będą go nachodzić o 13 grz. posagu po ich zm. ciotce Dorocie z L. (ZK 256 s. 251-3, 306-7); Andrzej z L. zobowiązuje się zapłacić 10 grz. Janowi z Rzeszowa [dziś Rzeszówek]; tenże Jan składa protest przeciwko Andrzejowi z L., gdyż gotów był podjąć ww. sumę, lecz jej nie otrzymał (ZK 256 s. 261, 328); Ścibor z Trzcieńca ma zapłacić Andrzejowi z L. 30 grz. pod rygorem podwojenia tej sumy (ZK 256 s. 285); tenże Scibor poręcza Andrzejowi Kmicie z L. za Jakuba ze Zdanowic, że następnego dnia zastawi mu za 50 grz. dziedzinę Raków [w cz. szlach.]; Andrzej Kmita z L. oprawia ż. Annie c. Macieja Barańca [z Ilikowic] po 60 grz. posagu i wiana na połowie L. (ZK 256 s. 307, 332); 1445 → Dziewięczyce p. 3.

1446 Andrzej Kmita z L. zeznał, że wziął od Piotra Pieniążka z Marcinowic zapisane pieniądze [suma nie odczytana], które należą do Jana s. Andrzeja ongiś z L. (ZK 257 s. 127); Scibor z Trzcieńca zobowiązuje się zapłacić 38 grz. Andrzejowi z L. (ZK 257 s. 174); → Dziewięczyce p. 3; → Krzcięcice p 3a.

1447 Piotr [Borek] z Tczycy [i Trzcieńca] dz. cz. L. [h. Wąż], br. Tomasza → jeśli Scibor z Trzcieńca nie zapłaci Andrzejowi Kmicie z L. 60 grz., wwiąże go w całą cz. w L., która należy do jego bratanka Piotra z Tczycy – zp. (ZK 257 s. 252-3); → Dziewięczyce p. 3; 1449 Andrzej z L. zeznaje, że Scibor z Tczycy spłacił mu 60 grz. ze starego zapisu, z wyjątkiem 60 grz. ostatniego zapisu; tenże Scibor pod karą XV zobowiązuje się zapłacić Andrzejowi Kmicie z L. 60 grz., a Andrzej umarza stary zapis (ZK 257 s. 353, 372); Jan z Pielgrzymowic pod karami XV ma zwrócić 8 grz. długu Janowi z L. [właśc. z Pogwizdowa, s. zm. Andrzeja ongiś z L. → p. 6] i jego siostrze Katarzynie, które to pieniądze przypadły im po zm. ciotce Dorocie (ZK 256 s. 376); → Dziewięczyce p. 3.

1451-99 Tomasz [Borek] z Tczycy [i Trzcieńca] dz. cz. L. [h. Wąż], br. Piotra, ss. Marcin, Jan, Stanisław, Andrzej i Krzysztofor, c. Jadwiga ż. Stanisława z Bystrzanowic (ZK 258 s. 69; GK 18 s. 843; 20 s. 37; RP 1499 k. 10); 1451 Ścibor z Trzcieńca winien zwrócić Andrzejowi Kmicie z L. 50 grz.; tenże Scibor zastawia za 10 grz. temuż Kmicie łan w L. z kmieciem Maciejem, który to łan należy do jego bratanka Tomka, Kmita z kolei umarza stary zapis na 60 grz. (ZK 258 s. 69).

1457-72 Jakub Bużeński z L., ż. Anna c. Mik. Barańca z Ilikowic, wd. po Andrzeju Kmicie (GK 14 s. 28, 411, 415, 428, 468, 484-6; 15 s. 289, 333; ZK 152 s. 287, 290; 258 s. 121; 260 s. 285); 1458 Scibor Borek z Trzcieńca pozwany przez Andrzeja z L. o 50 grz. (ZK 258 s. 145).

1460-66, zm. 1467 Jan Gżegżułka, Żegżułka z L. i Gołyszyna 1464-6, dz. cz. Dziewięczyc i Tczycy, br. Katarzyny, ż. Jadwiga c. Stan. Niedźwieckiego z Gołyszyna (GK 16 s. 20, 97, 209; 17 s. 193, 196, 219, 229, 456, 712, 727, 759; 23 s. 489 -jako zm.; ZK 17 s. 260-1; 259 s. 26; 260 s. 15, 54, 75 – z Gołyszyna, 80, 85, 98, 100, 104, 111)14W 1. 1464-6 Jan Gżegżułka przeprowadza liczne transakcje finansowe – pożyczki innym pod zastaw dóbr ziemskich lub zwyczajowe zabezpieczenia – z których poniżej, ze względów oszczędnościowych, przytoczono tylko znaczniejsze. Sprostowania wymaga informacja Bon. 16 s. 41, który na podstawie mocno zepsutego wpisu do metryki Ak. Krak. identyfikuje Jana Gżegżułkę z L. z rzekomym Janem Gżegżułka z Woli ojcem Stanisława studenta tejże Ak. w 1488 r. (Al. 1 s. 287: Stanislaus Johannis de Sczezulkavola). Taka identyfikacja jest zbyt daleko posunięta. Jest wielce prawdopodobne, że chodzi o Wolę Szczygiełkową zw. też Wolą Dębieńską w pow. sand., której nazwę zapisywano: Sczegolkoua, Scygielkova Volia. Wieś była co prawda własnością bpstwa krak., ale funkcjonowało tu również sołectwo. Przypadkową może być również zbieżność imienia tego Stanisława z występującym w 1 poł. XVI w. Stan. Łowieńskim h. Drzewica → p. 6. ; 1460 br. Jakub, Mikołaj i Bartosz z Gór [pow. wiśl.], poręczając za innych braci, biorą od Jana Gżegżułki z L. 200 fl. węg. i zobowiązują się oddać tę sumę do Bożego Narodzenia, w przeciwnym razie dadzą wwiązanie do Stogniewic; Marcisz z Tczycy s. Marcisza zastawia za 300 grz. Janowi Gżegżułce z L. całe cz. w Tczycy i Swojczanach, które są w zastawie (GK 15 s. 262, 282); Jan z Balic rezygnuje na rzecz Jana Gżegżułki [z L.] z cz. posiadłości w Tczycy, którą trzymał w sumie 50 grz. od Miroszka ojca Marcisza (ZK 152 s. 19); → p. 6; → Krzcięcice p. 3a.

1461 Stan. Wiślicki z Korytnicy [pow. wiśl.] dworzanin król. zastawia za 100 fl. węg. Janowi Gżegżułce z L. 20 grz. rocznego czynszu na wójtostwie krak., płatnego po 5 grz. kwartalnie, które ma od króla z racji wysługi, do czasu wybrania owych 100 fl. Gdyby Jan zmarł wcześniej, czynsz może wybierać ta osoba, która będzie dysponować dok. z treścią tej zapiski, lub od niego zostanie wykupiony tak, jak od samego Jana. Na ten zastaw Stanisław ma uzyskać zgodę króla w ciągu miesiąca pod zakładem 100 fl. Jan bierze na czas życia Stanisława dok. króla w sprawie 20 grz. czynszu, który ma zwrócić po odzyskaniu pieniędzy. Stanisław stawia poręczycieli ugody – zp., spłacił Gżegżułkę (GK 15 s. 338-9); br. niepodzieleni Piotr i Jan Ziarnowie z Charsznicy, ręcząc za br. Jakuba, zastawiają za 120 grz. ww. Gżegżułce 4 ł. osiadłe w Tczycy. Gdyby Mościcowa i jej s. Stanisław wykupili inne od tych dobra w Tczycy od Gżegżułki, wówczas oni także wykupią zastawione mu dobra, nie bacząc na termin zastawu (GK 15 s. 360-1); Stan. Wątróbka ze Strzelec jako dłużnik i jego poręczyciel Jan Poborowski z Poborowic zobowiązują się zwrócić temuż Gżegżułce 220 fl. węg. pod rygorem wwiązania go: Wątróbka do Strzelec Małych, Poborowski do Poborowic (GK 15 s. 365, 389-90); Jan Balicki z Tczycy wziąwszy 50 grz. od tegoż Gżegżułki z L. podzastawia mu połowę Tczycy, którą ma w zastawie od Mirosza i Mąkolskiego (GK 15 s. 381); Jakub z Marcinkowic zastawia temuż Gżegżułce 4 ł., na których siedzą kmiecie Błażek, Bieniek, Nowak, Janikowie i Stanisław oraz 1/3 karczmy z Koczem w Swojczanach, za sumę, w jakiej sam te łany posiada. Jednocześnie pod zakładem 100 grz. ręczy za braci, że to potwierdzą: za starszego, jeśli wróci z Prus, i za młodszych, gdy dojdą do lat sprawnych (GK 15 s. 409).

1462 Stan. Wątróbka ze Strzelec i jego poręczyciele Mik. Secygniewski i Piotr Skała ze Zdziesławic mają zwrócić Janowi Gżegżułce z L. 270 fl. węg. pod rygorem wwiązania go do wsi poręczycieli – Biedrzychowic w pow. ksiąs. i Zdziesławic w pow. prosz. (GK 16 s. 9 zp., 13); jeśli Jakub Obulec z Gór podczaszy król. nie zwróci pożyczonych od Gżegżułki 140 fl. węg., wwiąże go do Stogniewic w pow. prosz. (GK 16 s. 44-5); jeśli Jan Gżegżułka z L. nie zwróci Gradowi alias Krzeszowi z Kunic 30 fl. węg., wwiąże go w łany osiadłe w Swojczanach, które ma w zastawie od Jana Beskiego (GK 16 s. 97-8); tenże Gżegżułka z Piotrem Czeskim z Czechów o 100 grz., tyleż szkody i gwałt; Gżegżułka składa protest, gdyż gotów był wziąć pieniądze od Przybysława z Poręby pleb. w Koniuszy, lecz ten nie przybył; jeśli Mikołaj pleb. z Kazimierzy Wielkiej i dz. tej wsi nie zwróci Janowi Gżegżułce z L. 14 grz. mniej wiard., wwiąże go w tę wieś i należną mu z niej dzies. (GK 16 s. 126, 138, 140 zp.); jeśli Jan Ziarno z Charsznicy nie zwróci Janowi Gżegżułce z L. 18 fl. węg. i 1 grz., wwiąże go w 4 ł. osiadłe w Charsznicy; br. niepodzieleni Jan i Piotr Ziarnowie z Charsznicy, ręcząc za br. Jakuba, oświadczają, że mając dług 140 grz. u ww. Gżegżułki, dają mu wwiązanie do 4 ł. osiadłych w Tczycy, z tym wszak warunkiem, że jeśli Mościcowa lub jej s. Stanisław czy inni bliżsi wykupią dobra w Tczycy zastawione Gżegżułce, wówczas Jan i Piotr winni także wykupić swój zastaw za floreny (GK 16 s. 218, 412-3).

1463 Jan Gżegżułka z L. zastawia za 17 fl. węg. długu Boguszowi Szczaworyskiemu ze Szczaworyża [pow. wiśl.] łan osiadły w Tczycy z kmieciem Janem płacącym 1 grz. czynszu (GK 16 s. 483-4); br. niepodzieleni Mikołaj i Jakub zw. Bejscy z Marcinowic podzastawiają Janowi Gżegżułce z L. zastaw w Swojczanych, który mają za 70 grz. od Marcisza Sulisławskiego; Jakub Obulec podczaszy krak. winien zapłacić temuż Gżegżułce 101 i 1/2 fl. węg. pod rygorem wwiązania w Stogniewice (GK 16 s. 561-4); Stan. Wątróbka ze Strzelec oraz jego poręczyciele Mik. Secygniewski i Piotr Słąka ze Zdziesławic zobowiązują się zwrócić Janowi Gżegżułce z L. 256 fl. węg. pod rygorem wwiązania go do wsi poręczycieli Biedrzychowice i Zdziesławice (GK 16 s. 649-50); → Grodzina p. 3.

1464 br. niepodzieleni Jakub Obulec podczaszy krak. i Jan z Bronocic zobowiązują się zwrócić Janowi Gżegżułce z L. 190 fl. węg. pod rygorem wwiązania go do Stogniewic (GK 17 s. 137-8 zp.); ww. Gżegżułka podzastawia za 70 grz. Annie ż. Mikołaja z Adamowie 4 kmieci w Swojczanach: Kocza, Nowaka, Janiczowica i Błażeja, których ma w tej sumie od Beskiego (GK 17 s. 143-4); Stan. Wątróbka ze Strzelec kaszt. sądec. i jego poręczyciele Piotr Słąka ze Zdziesławic i Rudki [pow. pilzn.] oraz Michał i Mikołaj z Donatkowic zobowiązują się zwrócić ww. Gżegżułce z L. 264 grz. długu pod rygorem wwiązania go do Zdziesławic Słąki i trzymanych w zastawie przez Donatkowskich Piotrkowic (GK 17 s. 151-2 zp.); Anna Niedźwiecka wd. po Stan. Niedźwieckim z Nieźwiedzia i jej niewydzielony s. Paweł zastawiają za 800 grz. Janowi Gżegżułce z L. Gołyszyn w pow. krak.; Mik. Szydłowiecki pstar. krak. ustanawia wadium 60 grz. w sporze między ww. Gżegżułka a Anną Niedźwiecka z Gołyszyna (GK 17 s. 199-200, 367); tenże Gżegżułka winien zwrócić 50 grz. długu Mik. Grzymale sędziemu nadw., a pod jego nieobecność jego ż. Jadwidze (GK 17 s. 200-1); Franciszek Gliwic mieszcz. krak. pozywa ww. Gżegżułkę o to, że nie stawił przed sądem Pawła z Gołyszyna pod zakładem 200 fl.; Jakub Wężyk przekłada kolejny termin tej sprawy, ponieważ Gżegżułka ma termin większej sprawy o 800 grz. z Janem z Giebołtowa przed sędzią grodzkim w Brześciu Litewskim; Gżegżułka pod karami XV ma zapłacić Gliwicowi 120 fl. węg.; Gliwic ustanawia ż. Annę pełnomocnikiem do ściągania wszystkich jego długów wg zapisów w aktach grodzkich i ich kwitowania, szczególnie od Jana Jarosławskiego i Jana Gżegżułki; tenże Gżegżułka składa protest, ponieważ gotów był zapłacić Gliwicowi pieniądze, lecz ten nie chciał ich przyjąć (GK 17 s. 248, 258, 260, 381-2, 391-2, 441, 469); Jan Laudamus [mieszcz. krak.] oskarża Gżegżułkę o odbicie wwiązania w Gołyszyn; Mik. Szydłowiecki podstar. krak. ustanawia wadium w sporze między ww. Gżegżułka a Stanisławem i Janem ss. Laudamusa, że będą żyć w pokoju; tenże Gżegżułka pod karami XV winien zwrócić ww. Janowi Laudamusowi 30 fl. węg. długu; tenże Jan zaskarża Gżegżułkę o kary XV, ponieważ dotąd nie zapłacił on pieniędzy (GK 17 s. 292, 309, 438); Jan Gżegżułka z L. i Gołyszyna zobowiązuje się zwrócić 10 grz. długu Jakubowi Wierzchowskiemu ze Szreniawy lub dać mu wwiązanie w trzymany w zastawie od Jana Ziarny łan w Tczycy, na którym siedzą bracia Zolowie (Zolovye – GK 17 s. 347); Gżegżułka oskarża Tomasza pleb. w Grodzinie, że jego nieosiadli chlebojedźcy (commensales alias chleboyeczcze), mieszkający w domu tegoż plebana, napadli na dom Gżegżułki, wyważyli wrota, dwoje drzwi, wtargnęli do izby i zabrali rzeczy wart. 29 grz., a następnie wywieźli dobra na wozie do domu plebana, gdzie też zatrzymał je woźny. Pleban żąda, aby jego sprawę odesłano do sądu duchownego; tenże Gżegżułka odracza terminy spraw z ww. pleb. Tomaszem i [Janem] Karskim z Grodziny, ponieważ ma przed sędzią w Rytwianach [pow. sand.] termin większej sprawy z Janem Ilikowskim o 100 grz. i najście domu (GK 17 s. 396-7, 416, 430); Jan Gżegżułka z L. pozwał Marcisza Chełmskiego o to, że ten oskarżył go, iż z 17 napiętymi kuszami (czyli z 17 kusznikami) przybył do kościoła i chciał go podstępnie zabić. Jakub z Dębna podskarbi kor. i star. krak. odstępuje od oskarżenia Gżegżułki o próbę zabójstwa, a oskarża go jedynie o napad. Stąd będzie on sądzony jako dobry człowiek, po czym strony ugodzą się bez uszczerbku na honorze (GK 17 s. 462); → Gołyszyn p. 3; → Grodzina p. 3.

1465 Anna c. [Macieja] Barańca [z Ilikowic] ż. Jakuba Bużeńskiego [z L.] ustępuje mężowi trzecią cz. posagu, który miała oprawiony ongiś przez [pierwszego] męża Kmitę Łowinieckiego (ZK 17 s. 314); Mik. Grzymała ze Zwierzyńca sędzia nadw. wnosi o kary XV od Jana Gżegżułki z L., ponieważ nie zapłacił mu on obiecanych pieniędzy; tenże Gżegżułka zobowiązuje się zapłacić ww. Grzymale 50 grz. – zp., zapłacił (GK 17 s. 483, 515, 538, 544-5); Jakub Obulec z Gór zgodnie z pierwotnym zapisem daje ww. Gżegżułce wwiązanie do Stogniewic; tenże Gżegżułka kwituje tegoż Obulca z tytułu zwrotu 200 fl. węg. poręki za br. Bartosza z Gór (GK 17 s. 490, 510); Jakub z Dębna podskarbi kor. i star. krak. zobowiązuje się zwrócić Janowi Gżegżułce z L. 80 fl. węg.; Franciszek Gliwic mieszcz. krak. kwituje Jana Gżegżułkę z L. ze 120 fl. węg. poręki za szwagra (ierarchus) Pawła Gołyszyńskiego (GK 17 s. 510-1); Jan Gżegżułka z L. alias z Gołyszyna wyznacza Annie wd. po Stan. Niedźwieckim a matce swej żony 5 grz. wypłacanych dożywotnio na Boże Narodzenie każdego roku. Jeśli nie będzie płacił w terminie, da wwiązanie w 5 ł. osiadłych w Gołyszynie (GK 17 s. 545-6 zp.); → Gołyszyn p. 3; → Grodzina p. 3; → Klonów p. 6.

1466 Jan Gżegżułka z L. alias z Gołyszyna podzastawia za 290 grz. Mik. Grzymale ze Zwierzyńca sędziemu nadw. cz. dziedz. w Tczycy i Swojczanach, które ma w zastawie od Marcisza, z tym jednak, że Grzymała będzie musiał wykupić dobra w Swojczanach z zastawu, na co Gżegżułka da pieniądze; Gżegżułka podzastawia Grzymale cz. dziedz. w Tczycy, którą trzyma w sumie 140 grz. od Jana Ziarno z Charsznicy; ww. Grzymała zobowiązuje się zapłacić Gżegżułce 110 grz. do rąk Stanisława z Dąbia burgr. myślenickiego. Grzymała umarza zapis na 50 grz. od Gżegżułki (GK 17 s. 747-9); Anna wd. po Stan. Niedźwieckim kwituje Gżegżułkę z sumy 5 grz. (GK 17 s. 752); ww. Gżegżułka oprawia ż. Jadwidze c. Stanisława z Gołyszyna 50 grz. posagu i 150 grz. wiana na połowie Gołyszyna (GK 17 s. 830); 1466 → Grodzina p. 3.

1467-8 Katarzyna z L. siostra rodź. Jana Gżegżułki z L., siostra cioteczna Jakuba Kuropatwy z Grodziny [w księdze błędnie z Grotkowic] (ZK 17 s. 486, zapiski nr 1-2; 152 s. 154); 1467 Jakub Kuropatwa z Brodzie [woj. sier.] wraz z siostrą cioteczną Katarzyną z L. a siostrą zm. Jana Gżegżułki z L. sprzedają za 800 grz. Pawłowi alias Niedźwieckiemu z Gołyszyna przypadłe im pr. bliższości dobra w Gołyszynie, które uwalniają od oprawy posagu i wiana Jadwigi ż. Gżegżułki i od zastawów (ZK 17 s. 486); → Działoszyce p. 3; 1468 ww. Katarzyna ustanawia Kuropatwę pełnomocnikiem w sprawie z Jadwigą dzierż. Gołyszyna i wdową po Gżegżułce o lepsze pr. bliższości do długów 50 grz. od podskarbiego Jakuba z Dębna i 50 fl. od Stan. Pieniążka, natomiast pozwy o konie i uzbrojenie wart. 100 grz., srebrne łyżki, całe srebro, gotówkę i czynsze wart. 100 grz. i tyleż szkody umarza i uwalnia ją od pretensji (ZK 152 s. 154); Anna ż. Jakuba z Bużenina 1/3 posagu opisanego jej przez zm. Andrzeja Kmitę w L. (in Lowina), wg dok. w sprawie posagu i wiana, oraz na 2/3 swej oprawy w L. po 1-szym mężu Andrzeju, czyli 30 grz., zapisuje mężowi Jakubowi, który zapłacił jej długi (ZK 260 s. 194).

1469 Jakub z Rzeszowa [dziś Rzeszówek, pow. chęc.] i L. [h. Wąż] (ZK 146 s. 717); Jakub Bużeński z L. poręcza za Hanka z Chełmu prebendarza S. Marcina w Krakowie Janowi Balińskiemu i Janowi Morawickiemu spłatę 130 fl. węg. na Chełmie wiązaniem w L. (GK 18 s. 891-2; 19 s. 399-400, 410, 442); 1475 Anna wd. po Jakubie z L. całą 1/3 posagu po mężu Jakubie na L. oraz 1/3 trzody i bydła rogatego dużego i małego, szat czyli tunik, płaszczy, futer, chustek, pościeli i prześcieradeł daje [swej bratanicy] pannie Annie c. Jana Barańca z Pawłowic, którego wyznacza na swego opiekuna i zarządcę dóbr (ZK 260 S. 391-2).

1476 Jan z L. s. zm. Jakuba z L. procesuje się z braćmi niepodzielonymi Janem i Jakubem z Trzcieńca (ZK 261 s. 13)15Jan z L. był albo synem Jakuba Rzeszowskiego, albo Jakuba Bużeńskiego i Anny wd. po Andrzeju Kmicie, co jest jednak mniej prawdopodobne, ponieważ Anna wyszła ponownie za mąż za Bużeńskiego po 1458 a przed 1465 r., była więc zapewne kobietą niemłodą. Brak źródeł nie pozwala również jednoznacznie zidentyfikować Jana z L. z występujacym w źródłach dopiero od → 1491 r. Janem Rzeszowskim.

1491-1504 Jan Rzeszowski z L. i Rzeszowa [h. Wąż], ż. Elżbieta z Mzurowa i Dąbrówna c. Andrzeja Bystrzanowskiego [h. Amadej] → 1491 (GK 23 s. 581; ZK 23 s. 228-9; 153 s. 171, 178: żona; 264 s. 156); 1491-1510 w L. cz. Goleskiego vel Goliskiego (Goleczski, Goliczski = Gołyszyński) czyli Rzeszowskiego16W RP 1495, k. 226, zapisano pobór z cz. Goleskiego alias Rzeszowskiego. Wynika z tego, że Goleski, czyli Gołyszyński (może Piotr Niedźwiecki z Gołyszyna), a więc spadkobiercy Gżegżułki i jego ż. sprzedali swą część Rzeszowskiemu. Przez długi czas jednak w rejestrach poborowych przepisywano z roku na rok formularz z wyszczególnieniem w L. cz. spadkobierców Gżegżułki, czyli Gołyszyńskich → p. 3b; 1491 Jan Rzeszowski dz. L. zobowiązuje się oddać Mik. Barańcowi z Ilikowic 46 grz. długu, w przeciwnym razie da mu wwiązanie do całej cz. dziedz. w L. w pow. ksiąs. Za te pieniądze Rzeszowski wykupi od Barańca dobra w L., które przypadły mu pr. bliższości po jego przodkach, a które Baranieć trzyma w zastawie po swej ciotce Annie Bużeńskiej [c. Macieja Barańca i ż. Jakuba Bużeńskiego]. Na tych dobrach Anna miała oprawiony posag w ww. sumie; tenże Baraniec kwituje Jana Rzeszowskiego z 12 fl. węg. od sumy 46 grz. i pod zakładem tyluż grzywien będzie go chronił przed pretensjami Stan. Biegańskiego i Marcisza Barańca (GK 23 s. 581-3); jeśli Mik. Kreza z Bobolic nie zapłaci Janowi Rzeszowskiemu z L. 200 fl. węg., wwiąże go do Racławic, które dzierżawi od Jana Rabsztyńskiego kaszt. wiśl.; tenże Rzeszowski pod zakładem 200 fl. zobowiązuje się wobec ww. Krezy, że przywiedzie do ksiąg lel. ż. Elżbietę, która zezna, że Kreza spłacił ją z dóbr ojczystych i macierzystych Mzurów i Dąbrówno w pow. lel., tymczasem Rzeszowski złoży dla Krezy w umówionym miejscu dok. na te wsie. Gdyby Jan nie mógł mieć tych dok., to Mikołaj zwróci wsie i umorzy zapis na Racławicach (GK 23 s. 640-1); 1492 ww. Kreza procesuje się z Janem Rzeszowskim w powyższej sprawie (GK 23 s. 848); 1493 tenże Rzeszowski składa protest przeciwko Krezie, ponieważ zgodnie z umową gotów był tego dnia odebrać 200 fl. węg. za ww. wsie; Kreza protestuje, gdyż gotów był wypłacić powyższą sumę Rzeszowskiemu, lecz ten nie chciał mu wydać dok. zgody król. na zastaw wsi król. Mzurów (GK 24 s. 193, 238-9); Łukasz Zebrzydowski z Połajowic zobowiązuje się pod karami XV zapłacić w ciągu roku Rzeszowskiemu z L. 30 grz. (GK 24 s. 276); 1494 Jan Rzeszowski z L. składa protest, gdyż gotów był podjąć sumę 200 fl. węg. od Krezy, lecz ten nic mu nie dał; starosta krak. ustanawia 120 grz. wadium w sporze między poddanymi i chlebojedźcami Jana Rzeszowskiego z L. i Tomasza Borka z Trzcieńca, że zachowają pokój (GK 24 s. 388, 398).

1494-6 Mik. Pieniążek z Iwanowic i Łukasz Zebrzydowski winni zapłacić Janowi Rzeszowskiemu z L. 230 fl. węg., w przeciwnym razie Pieniążek da mu wwiązanie do Adamowic, a Zebrzydowski do Połajowic; Rzeszowski protestuje, ponieważ nie otrzymał od ww. 230 fl., ponadto nie dopuścili Rzeszowskiego do wwiązania w ich dobra; tenże Rzeszowski kwituje ww. ze spłaty tegoż długu; ww. Pieniążek winien zapłacić Rzeszowskiemu 50 fl. lub dać mu wwiązanie do Adamowic (GK 24 s. 467-9, 970; 25 s. 621, 629); 1496 ww. Rzeszowski procesuje się z Tomaszem z Trzcieńca, który posiada cz. dziedz. w L., o cz. tej wsi. Strony spierają się, czy właściwy tej sprawie jest sąd grodzki, czy ziemski. Sąd odracza sprawę do rozstrzygnięcia tego sporu (GK 26 s. 69).

1498-1500 Jan Rzeszowski z L. procesuje się z Janem Marcinowskim z Marcinowic i Janem Płaza z Mstyczowa o 142 fl. długu: ciż zobowiązują się zwrócić ww. sumę, w przeciwnym razie dadzą mu wwiązanie, Marcinowski do Marcinowic, a Płaza do cz. Mstyczowa, Przełaja i Czepca; Rzeszowski oskarża Płazę, że nie dał mu wwiązania do swych wsi; Marcinowski ustępuje Rzeszowskiemu pr. do 70 fl., które należą mu się od Łukasza Zebrzydowskiego z tytułu złożonej za niego poręki (GK 26 s. 901-2; 27 s. 373, 530, 1001, 1018, 1249, 1271); 1499 Jan [Rzeszowski] z L. dzierż. Marcinowic (GK 27 s. 622a).

1500-17 w L. cz. duchowna, z której pobór płacą zagrodnicy (RP k. 247v, 276v, 299v, 304, 308v, 314v, 322v, 339v, 366v, 542v, 570v-571, 596v, 710, 733v, 780)17Nie jest znana z ksiąg ziemskich i grodzkich żadna transakcja sprzedaży cz. L. instytucji Kośc. przez dziedziców tej wsi. Najpewniej więc była wydzierżawiona osobie duchownej, zobowiązanej do płacenia podatku. Tak np w 1509 r. cz. wsi Sieciska trzyma „tenutarius” pleb. z Sędziszowa i ma on obowiązek służby wojskowej, a więc i podatku (AKH 9, 624); 1500 Mikołaj i Marcisz z Miroszowa zeznają, że Jan Rzeszowski z L. zapłacił im 4 grz. zapisane na L. (ZK 264 s. 35); Elżbieta ż. Jana Rzeszowskiego z L. c. zm. Andrzeja Bystrzanowskiego → Bystrzanowice p. 3.

1502-4 Jan Rzeszowski z L. pozywa br. niepodzielonych Stanisława i Jakuba z Łazów o to, że za ich wiedzą i zgodą ich niewydzielony br. zm. Jan przygnał (pepulit alias przignal) do domu zm. Stanisława w Rzeszowie, br. nie wydzielonego tegoż Rzeszowskiego, dwa woły, które następnie zamienił (cambiuit alias zafrymarczil) za dwa inne woły, konia, tarczę alias kotrigal, włócznię alias rohatynę. Obecnie Jan jako dz. dóbr Rzeszów został pozwany przed sąd duchowny o te woły przez Jana pisarza ziemskiego krak. i ongiś pleb. w Więcławicach, ponieważ twierdzi, że zostały mu one zabrane. Ww. Stanisław i Jakub spadkobiercy i opiekunowie dóbr Łazy nie chcą być zachodźcami Rzeszowskiego, gdyż postanowieniem sądu duchownego obciążeni są sumą 4 grz. i takąż sumą szkody (ZK 23 s. 70, 228-9; SP 2, 4541); 1502 Jan z Mychowa [pow. sand.] zobowiązuje się zwrócić Janowi Rzeszowskiemu z L. 136 fl. węg. pod rygorem wwiązania w Słaboszów; Jan Rzeszowski z L. oprawia ż. Elżbiecie c. zm. Andrzeja Bystrzanowskiego po 100 fl. węg. posagu i wiana na połowie dóbr dziedz. (ZK 264 s. 95); 1504 tenże Rzeszowski kwituje Jana z Mychowa z sumy 136 fl. węg. (ZK 264 s. 128); 1506 Jadwiga ż. Stanisława z Bystrzanowic zrzeka się na rzecz swych br. Mikołaja, Marcina, Stanisława, Jana, Andrzeja i Krzysztofa z Trzcieńca pr. do dóbr ojczystych i macierzystych m.in. w L. i → Kleszczowej, z wyjątkiem cz. we wsiach Pierszyce, Dzietrzychowice i Biała, ponieważ została przez nich spłacona (ZK 264 s. 202-3).

1508 Marcin Borek dz. cz. L., Trzcieńca, Lubachów 1508 i → Kleszczowej oraz Siedliszowic, Pierszyc i Białej [wszystkie wsie w pow. wiśl.], s. Tomasza Borka, br. Mikołaja, Stanisława, Jana, Andrzeja i Krzysztofora z Trzcieńca oraz Jadwigi ż. Stanisława z Bystrzanowic (ŹD s. 486); 1515 → Kobyle [par. Wiśnicz Stary] p. 318Tu zapis „Louina” niesłusznie zid. jako L. zamiast → Łomna; 1519 Elżbieta wd. po Janie Rzeszowskim zastawia za 10 grz. Piotrowi Rejowi z Nagłowic [pow. chęc.] rolę w L. (Kniaź. 208).

1539-46 Andrzej Rzeszowski zw.Łowiński dz. L. (ZK 190 s. 107; 31 s. 1006); 1539 Hieronim Łowiniecki z L. i jego s. Stanisław (ZK 31 s. 63); jeśli Mik. Nasiłowski z Chruście [pow. wiśl.] nie zwróci Andrzejowi Rzeszowskiemu zw. Łowiński z L. 60 fl., wwiąże go do L.; tenże Rzeszowski oświadcza, że winien jest Hier. Szafrańcowi z Pieskowej Skały 300 fl. i w tej sumie zastawia mu należącą do jego br. stryj. Hier. [Kwilińskiego] wieś Dołowatkę [pow. chęc.], którą dzierżawi z tytułu opieki, i zobowiązuje się uwolnić ją od Mik. Nasiłowskiego, który pobiera z niej dochody pozyskane na Katarzynie wd. po [zm. przed 1530] Andrzeju Rzeszowskim [dz. → Kwiliny i Kosowa] (ZK 190 s. 107, 127-8); 1546 Hier. Kwiliński dz. Kwiliny oświadcza, że został przez br. stryj. Andrzeja Rzeszowskiego z L. spłacony z dóbr po zm. jego br. Andrzeju Kwilińskim; tenże Rzeszowski kasuje wszystkie zapisy i sumy pieniężne zm. Andrzeja Kwilińskiego ojca ww. Hieronima na m. Kosów i wsiach Kwilina, Chycza, Tworów, Pawęzów [pow. pilzn.] (ZK 31 s. 1006-7).

-b. Kmiecie, zagrodnicy, karczmarze w L. 1397 → 3a; 1398 Przedbor z L. z kmieciami: Stanisławem o najście domu i nacięcie 10 znaków na drzwiach oraz Andrzejem z L. o najście domu i nacięcie 6 znaków na drzwiach; Marcin karczmarz z tymże Andrzejem o nocne najście domu, nacięcie 10 znaków na drzwiach i zabicie cielęcia; kmieć Stanisław z kmieciem Marcinem o 4 rany otwarte i 6 sinych (ZK 1c s. 565); 1412 Andrzej z L. nie stawił się przeciwko kmieciowi z L. o odmowę zrobienia przegrody (ZK 193 s. 93 zp.); 1413 Kmita z L. płaci karę za poranienie kmiecia Mikołaja (ZK 193 s. 144); 1415 Sadek [kmieć] z L. i jego ż. Katarzyna → p. 3a; 1418 Mikołaj ongiś z Sieńska płaci kary XV za poranienie kmiecia z L. (ZK 194 s. 161); 1420 Jadwiga wd. po Kmicie z L. winna złożyć przysięgę przeciwko Katarzynie wd. po kmieciu Stanisławie, że nie uczyniła ona tego, do czego zobowiązywało ją prawo, czyli nie uiściła gościnnego i zbiegła z roli bez pozwolenia Jadwigi. Jadwiga winna oddać krowy jako wadium; taż Jadwiga winna pod karą XV zwrócić ww. Katarzynie krowę z cielęciem, wszystkie pozostawione przez nią rzeczy, w tym te, które były w izbie. Katarzyna nie będzie w przyszłości pozywać o te rzeczy Jadwigi i jej dzieci (SP 2, 1752; GK 1 s. 300); 1424-5 Mikołaj [Łowinia] z L. pozywa kmiecia Wawrzyńca o to, że spalił mu dąbrowę na szkodę 20 grz.; tenże Łowinia przekłada termin, ponieważ ma większą sprawę o 30 grz. przed sądem chęc.; ww. Wawrzyniec stawia świadków przeciwko Mikołajowi z L.: kmieci Bogusława i Michała, którzy przysięgają, że nie spalił on zarośli Łowini; Mikołaj z L. oddala pozew tegoż kmiecia o krwawą ranę; tenże Mikołaj płaci karę 6 sk. w ww. sprawie, ponieważ powiedział ww. kmieciowi, że jest on ekskomunikowany; tenże Mikołaj płaci kary XV sądowi i stającej o swoją karę Jadwidze wd. po Kmicie z L. oraz 2 grz. kmieciowi Wawrzyńcowi za poranienie; tenże kmieć wnosi sprawę przeciwko Mik. Łowini z L., który oskarżył go o podpalenie zarośli. Łowinia oddala te oskarżenia, ponieważ [świadek] Maciej Philomena [= słowik lub rudzik] utracił pr. składania przysięgi (GK 2 s. 278, 286, 294, 303, 316; ZK 195 s. 299-301); 1441 Andrzej z L. procesuje się Marcinem karczmarzem z L. (ZK 147 s. 10); 1451 Maciej → p. 3a; Andrzej Kmita z L. i Paweł z Sędziszowa wyręczają z wieży kmiecia Stan. Ruska i zobowiązują się stawić go przed pstar. krak. pod zakładem 10 grz.; tenże Rusek oskarżony o złodziejstwo wespół ze Snożkiem (Snogek) decyzją sądu przysięga z 6 świadkami, że nie kradł z owym Snożkiem i nie miał ze złodziejstwa żadnego pożytku. Świadkowie, m.in. kmiecie z L.: Jan, Maciej, Piotr i Paweł (GK 11 s. 541); 1460 Jakub Bużeński z kmieciem Jakubem Skałąj Stan. Niemsta z Krzcięcic zobowiązuje się pod karami XV zapłacić 20 grz. Jakubowi Bużeńskiemu z tytułu kmiecia Jakuba Skały, którego zabrał z L. (GK 14 s. 424; 15 s. 289-90); 1500-17 zagrodnicy → p. 3c

-c. Areał i pobór. 1456 wieś L. skazana na karę XIV za nieuiszczenie poboru król. 5 gr (GK 13 s. 112); 1461 wieś L. skazana na takąż karę za nieuiszczenie wiardunkowego 2 gr (GK 14 s. 22); 1463 wieś L. skazana na takąż karę za nieuiszczenie poboru król. 6 gr (GK 16 s. 1041); 1478 wieś L. skazana na karę XIV za nieuiszczenie poboru 8 gr (GK 20 s. 820); 1480 wieś L. skazana na karę król. XIV za nieuiszczenie wiard. (GK 21 s. 146).

Pobór z cz. Tomasza i Marcina Borków. 1469 nie zapłacono 1 wiard. z cz. Borka (GK 18 s. 843); 1476 nie zapłacono 12 [gr] (GK 20 s. 37); 1489-95, 1507-15, 1518 pobór z 1 ł.; 1503-6 pobór z 1/2 ł.; 1508 pobór z cz. Marcina Borka w wysok. 4 grz. łącznie z Siedliszowic, Pierszyc i Białej [wszystkie wsie w pow. wiśl.] oraz Trzcieńca, Kleszczowej i L. – pobór w pow. wiśl.; 1496-1501 brak danych; Pobór z cz. Goleskiego vel Goliskiego [= Gołyszyńskiego]19Zob. przyp. 16. 1491 4, 1514 z 1 ł.; 1495-1501, 1508-10 brak danych; 1503-7, 1511-13 vacat, czyli poboru nie zrealizowano. Pobór z cz. duchownej. 1500-1, 1503-6, 1508, 1513-4 pobór płacili zagrodnicy; 1507, 1509-12 vacat, czyli poboru nie zrealizowano; 1515 cz. duch. wykreślona; 1517 brak danych. Z 1. 1519-20 brak danych dla wszystkich części (ŹD s. 438, 486 pobór w pow. wiśl; RP k. 10, 39, 75, 112, 135v, 162, 177v, 192, 207, 226, 247v, 276v, 299v, 304, 308v, 314v, 322v, 339v, 366v, 542v, 570v-571, 596v, 710, 733v, 780, 812, 826v, 849); 1530 pobór z 1 1/2 ł. i karczmy dorocznej (RP k. 14); 1564 pobór z 1 1/2 ł. (LK 2 s. 79).

5. 1439 Zbigniew pleb. z Sędziszowa pozywa Andrzeja [Kmitę] z L. [o dzies.] (GK 6 s. 161); 1442 tenże Andrzej z L. uwolni pleb. Zbigniewowi dzies. z L. za rok bieżący, za inne zaś lata, zgodnie z postanowieniem, za oddaną przez Andrzeja dzies. pleb. podług obyczaju na każdą Wielkanoc będzie święcił jego placki tak, jak innej szlachcie (OK 8 s. 399); 1529 dzies. z pewnych ról kmiec. wart. 1 kopy dla bpa krak.; dzies. snop. z pozostałych ról wart. 5 grz. pobiera na przemian bp krak. i pleb. w Sędziszowie (LR s. 3, 188).

6. 1460 Jan Gżegżułka z L. pozwany przez Stanisława i Jana ss. Mikołaja z Brzezia i Lanckorony [= Lanckorońskiego] marszałka kor. o to, że obu lub jednego z nich chciał podstępnie wywieść z Królestwa, i że miał do tego pomocników w kraju. Gżegżułka zgodnie z postanowieniem sądu grodzkiego krak. oczyścił się z oskarżenia własną przysięgą (SP 2, 3653).

Osoby piszące się z L., lecz działające poza nią: 1424-36, zm. 1436 Andrzej Łowiński, Łowinia ongiś z L., nie posiadający dóbr dziedz., od 1412 dz. L. → p. 3a, 1426-32 dzierż. Biskupic w par. Iwanowice (ZK 8 s. 135, 357; 9 s. 76, 116, 219, 226-7; 10 s. 1-3, 133, 139-40, 210, 240, 271, 280, 284, 313, 343, 367, 379; 11 s. 68-9, 74, 280, 346, 354, 356, 508; 146 s. 186; 195 s. 92, 219, 258, 280 – wd. Mroczka, 312, 326, 388; 196 s. 80, 111, 142, 196; 197 s. 121, 130, 151, 278, 305, 330, 341, 343, 356, 448, 499, 555; 256 s. 112, 146, 177; GK 2 s. 702; 3 s. 81; 4 s. 169-70, 295; SP 2, 2515, 2517, 2601-2; DSZ 175); 1434 Andrzej ongiś z L. oddala roszczenia Tomka z Knyszyna o 3 grz. z tytułu budowy domus alias ossedla (ZK 195 s. 350).

1428-35, zm. przed 1441 Mikołaj Łowinia, Łowiński ongiś z L. alias z Piotrkowic, od 1411 dz. L. → p. 3a, ż. Małgorzata z Gołczy, pisała się ongiś z L. do 1446 (ZK 9 s. 6-7, 60, 79-80, 143, 251; 146 s. 181, 188; 196 s. 150, 230, 237, 240, 242, 254-5, 283, 301, 327; 197 s. 12-3, 72, 75, 97, 225, 246, 265, 269, 325, 411, 416; 256 s. 154, 167 – wd. Małgorzata; 257 s. 68, 101, 103; GK 2 s. 679; 3 s. 442; 4 s. 617; SP 2, 2306).

1437-49 Jan s. Andrzeja ongiś z L., dz. Pogwizdowa (OK 5 s. 211; ZK 11 s. 346, 354, 356); 1446, 1449 → p. 3a.

1503-37 Stanisław Łowieński h. Drzewica, pleb. w Borownie [Śląsk Opolski, dystr. lubliniecki] 1503, 1507, prebendarz w kol. stęszewskiej 1506, dziekan wiel. 1507-37: rezygnacja, kan. wiel. 1512, 1522, z prezenty Kurozwęckich altarysta w kaplicy Różyców na Wawelu: Oczyszczenia NMP od 1505, Trzech Króli 1517, 1523, Ś. Trójcy 1535, komendarz prep. wiel. 1529 (Wypisy 1516-1525, 306; MS 4, 8322, 18881)20Osobę Łowieńskiego łączymy z L. na podstawienazwiska i herbu Drzewica używanego przez współwłaścicieli tej wsi.

7. Bon. 16, s. 41-2.

Uw. W r. 1424 w sporze o karę rycerską Mikołaj z Łapanowa prep. kielecki ustąpił Sylwestrowi z Włochów [pow. sand.] łąki in Lowino (SP 2, 1950). Wieś ta nie ma związku z L. Chodzi tu o Łomno prepozytury kielec. w pow. sand. Wydawca błędnie odczytał tę nazwę (→ ZK 1 s. 354).

1 Dok. sądu ziemskiego krak. został wystawiony w tej sprawie sędziego Mikołaja i podsędka Andrzeja w czasie ich wspólnego urzędowania w 1. 1361-76.

2 W SP 8 odczyt: niwy z łąką „circa Sadonem”. Piotrasz i Lasota są najpewniej ident. z dziedzicami L. o tych imionach. Możliwe, że dziedzicem L. był także Andrzej, nie występujący w źródłach ok. tej daty, ani wcześniej, ani później.

3 Zapiska ta dot. Łownicy w pow. sand.

4 W pozostałych zapiskach terminy z Kmitą z L. ma Klara c. Floriana z Majkowic.

5 W haśle Kobylany [par. własna] p. 3 błędny odczyt Mikołaj Kmita.

6 W haśle Kobylany p. 3 błędnie dodano trzeciego dziedzica L. Tomasza, gdy tymczasem w zapisce chodzi o dzień ś. Tomasza.

7 Niektóre z przytoczonych tu sygnatur mogą dotyczyć Mikołaja s. Kmity → 1417.

8 Niektóre z przytoczonych sygnatur mogą dotyczyć Andrzeja s. Piotra Czarnego lub Andrzeja s. Ścibora.

9 W haśle Knyszyn pod błędną datą 1414.

10 Mikołaj przedstawił najpewniej dok. ojca Przedbora, który oczyszczał się z zarzutu nieszlachectwa w r. 1409.

11 Ta transakcja wpisana do ksiąg 2 lata później → Damianice p. 3.

12 Tutaj błędna cytacja źródła: winno być ZK 193 s. 253.

13 Nie było imienia Lacolus. Wg opinii dr. Krzysztofa Pawłowskiego z Pracowni Słownika Łaciny Średniowiecznej może chodzić o zawód, bo „laculus” (nie „lacolus”) mogło oznaczać stawowego lub jeziorowego.

14 W 1. 1464-6 Jan Gżegżułka przeprowadza liczne transakcje finansowe – pożyczki innym pod zastaw dóbr ziemskich lub zwyczajowe zabezpieczenia – z których poniżej, ze względów oszczędnościowych, przytoczono tylko znaczniejsze. Sprostowania wymaga informacja Bon. 16 s. 41, który na podstawie mocno zepsutego wpisu do metryki Ak. Krak. identyfikuje Jana Gżegżułkę z L. z rzekomym Janem Gżegżułka z Woli ojcem Stanisława studenta tejże Ak. w 1488 r. (Al. 1 s. 287: Stanislaus Johannis de Sczezulkavola). Taka identyfikacja jest zbyt daleko posunięta. Jest wielce prawdopodobne, że chodzi o Wolę Szczygiełkową zw. też Wolą Dębieńską w pow. sand., której nazwę zapisywano: Sczegolkoua, Scygielkova Volia. Wieś była co prawda własnością bpstwa krak., ale funkcjonowało tu również sołectwo. Przypadkową może być również zbieżność imienia tego Stanisława z występującym w 1 poł. XVI w. Stan. Łowieńskim h. Drzewica → p. 6.

15 Jan z L. był albo synem Jakuba Rzeszowskiego, albo Jakuba Bużeńskiego i Anny wd. po Andrzeju Kmicie, co jest jednak mniej prawdopodobne, ponieważ Anna wyszła ponownie za mąż za Bużeńskiego po 1458 a przed 1465 r., była więc zapewne kobietą niemłodą. Brak źródeł nie pozwala również jednoznacznie zidentyfikować Jana z L. z występujacym w źródłach dopiero od → 1491 r. Janem Rzeszowskim.

16 W RP 1495, k. 226, zapisano pobór z cz. Goleskiego alias Rzeszowskiego. Wynika z tego, że Goleski, czyli Gołyszyński (może Piotr Niedźwiecki z Gołyszyna), a więc spadkobiercy Gżegżułki i jego ż. sprzedali swą część Rzeszowskiemu. Przez długi czas jednak w rejestrach poborowych przepisywano z roku na rok formularz z wyszczególnieniem w L. cz. spadkobierców Gżegżułki, czyli Gołyszyńskich.

17 Nie jest znana z ksiąg ziemskich i grodzkich żadna transakcja sprzedaży cz. L. instytucji Kośc. przez dziedziców tej wsi. Najpewniej więc była wydzierżawiona osobie duchownej, zobowiązanej do płacenia podatku. Tak np w 1509 r. cz. wsi Sieciska trzyma „tenutarius” pleb. z Sędziszowa i ma on obowiązek służby wojskowej, a więc i podatku (AKH 9, 624).

18 Tu zapis „Louina” niesłusznie zid. jako L. zamiast → Łomna.

19 Zob. przyp. 16.

20 Osobę Łowieńskiego łączymy z L. na podstawienazwiska i herbu Drzewica używanego przez współwłaścicieli tej wsi.