ŁUBIENKO

(1397 Lubenco, 1478 Llubenco, 1511 Lubyenko, 1530 Lubyenco) 12 km na SE od Jasła.

1. 1508, 1530 pow. biecki (RP, RP k. 50); 1397, 1470-80, 1529 par. własna ŚŚ. Szymona i Judy, dek. jasielski (ZDM 1217; DLb. 1 s. 481; LR s. 285-6).

2. 1272 wydzielenie cz. Lubna zwanej Stare Lubno → p. 3; 1437 → Łajsce p. 2; 1511, 1516, 1518 → Lubno p. 2; 1570 droga z Dukli do Jasła przez L. (LDK s. 46).

3. Własn. książęca do 1272, potem kol. Ś. Floriana w Krakowie, -a. Sprawy własnościowe. 1272 Bolesław Wstydl. nadaje kol. Ś. Floriana, [w dożywotnie użytkowanie] Piotrowi kanonikowi Ś. Floriana i swemu kapelanowi, część włości książęcej Lubno zwaną Stare Lubno [potem L.] wraz z imm. Część ta została wydzielona przez książęcych urzędników. Piotrowi wolno będzie założyć karczmę, a jego kmiecie będą mieli prawo korzystania z pożytków leśnych, łąk i pastwisk (Mp. 1 82)1J. Kurtyka, Terytorium żmigrozkie, w: Kościół – kultura – społeczeństwo. Studia z dziejów średniowiecza i czasów nowożytnych, Warszawa 2000, s. 288 domyśla się, że w wyniku ww. nadania dla kanonika Piotra Bogoriowie uzyskali cz. Lubna, która była w ich posiadaniu w r. 1316 → Lubno p. 3A. Identyfikację tej wsi z Łubienkiem potwierdza jednak nota dorsalna na org. (BJ perg. nr 2) „littera super villa Lubno spectante ad prebendam quondam magistri Stanislai in ecclesia Sancti Floriani”. Zdaniem dr M. Kowalczyk, której autor dziękuje za konsultację, notę tę napisał Franciszek z Brzega, a dotyczyła ona najpewniej Stanisława ze Skalbmierza jako posesora L. Niewątpliwie jednak do 1362 r. całość książęcych włości nosiła nazwę Łubno; 1470-80 L. własn. dziekanii w kol. Ś. Floriana, którą obecnie posiada mgr Maciej z Kobylina, we wsi łany kmiec. (DLb. 1 s. 481); 1480 prałaci i kanonicy Ś. Floriana pozywający mają termin na wiec z Marcinem, Stanisławem i Jakubem oraz ich rodzeństwem, dziedzicami Skotnik i Lubna (ZK 147 s. 445); 1510 doktorzy i magistrzy kolegium sztuk Ak. Krak mają termin z Barbarą wd. po Stan. Skotnickim dzierżawczynią L. (ZB 3 s. 126); 1515 Jan i Stanisław Kwilińscy z Nienaszowa stają wobec star. biec. z pozwu Wojc. Oziębłowskiego dzierżawcy L. o napad na jego dom i dwór w dzierżawionych majątkach. Star. wyznaczył wadium 100 grz. (GB 5 s. 237-8); 1517 doktorzy i magistrzy Kolegium Sztuk Ak. Krak. przeciw Stan. Skotnickiemu z Lubna (ZB 3 s. 170); 1527 Mikołaj Rataj woźny oświadcza wobec sądu grodzkiego w Bieczu, że doktorzy i magistrzy Kolegium Sztuk Ak. Krak. dz. L. protestowali przeciw synowi Klemensa Kamienieckiego kaszt. san. oraz przeciw [niejakiemu] Dedeńskiemu, którzy najechawszy gwałtem dwór ww. doktorów w L. dopuścili się gwałtów. Woźny widział i zbadał 21 dziur w oponach i płóciennej zasłonie (poklethnicza), dwie pocięte story, ścięty posąg i cięcia mieczów w przedsionku (GB 6 s. 516); 1528 ww. doktorzy dz. L., ich prokurator Bernard oraz kmiecie z L.: Jan Kaczka, Stanisław sołtys i Maciej Pospiech przeciw Stan. Kwilińskiemu z Nienaszowa (ZB 6 s. 465; ZB 3 s. 236-7); 1529 czynsz w L. wart. 2 grz. dla dziekanii i kustodii kol. Ś. Floriana czyli Kolegium Większego Ak. Krak. (LR s. 301); 1529-30 Bernard pełnomocnik ww. doktorów z. L. ma termin ze Stan. Kwilińskim z Nienaszowa; kmiecie Benedykt (Bieniek), Maciej Rakssa i Andrzej z L. przeciw ww. Kwilińskiemu (ZB 3 s. 245, 255-6).

-b. Kmiecie. 1516, 1517 siedmiu kmieci i karczmarka płacą czynsz kol. Ś. Floriana (BJ rps 6035 III k. 78r, 104r); 1528-30 → p. 3a. -c. Pobór. 1508 pobór w L. z 4 L. (RP); 1530 w L. z 2 L., 4 prętów, młyna 1-kołowego dorocznego (RP, k.50).

4. 1470 Kaz. Jag. przenosi z pr. pol. na magd. wsie Czaple Małe i L. (Katalog UJ 190)2Czaple Małe zostały już w r. 1416 (→ SHGK 1 s. 435) przeniesione na pr. średz. W haśle Czaple Małe brak wzmianki o ww. dok. z 1470 r; 1478 Katarzyna sołtyska z L. oświadcza poprzez swego pełnomocnika, że wraz z mężem Mikołajem otrzymała od doktorów Kolegium Sztuk Ak. Krak. 16 1/2 grz. i 8 gr za trzecią cz. sołectwa w L.; Piotr niegdyś sołtys w L. oświadcza, że zrezygnował na rzecz doktorów i magistrów Ak. Krak. ze swoich dziedzicznych części sołectwa w L.; Jan niegdyś sołtys w L. oświadcza poprzez Grzegorza plebana w L., że otrzymał 15 fl. za swoją cz. sołectwa w L., którą ustąpił ww. doktorom; ww. Katarzyna potwierdza, że jej syn ww. Jan zeznał, że była posiadaczką trzeciej cz. sołectwa w L.; dziedzice sołectwa w L. Jan, Piotr, Walenty i Elżbieta zeznają, że otrzymali pełną zapłatę za sołectwo w L. od doktorów Kolegium Sztuk Ak. Krak. (GB 3 s. 702, 705-6, 713); 1479 ww. dziedzice. L. [dziedzicznego sołectwa] sprzedają, wobec sądu najwyższego pr. niem. w Bieczu, sołectwo w L. doktorom i magistrom Kolegium Sztuk Ak. Krak. za 80 grz. (Mp. 5 O 31); 1480 Tomasz Strasz z Humnisk [pow. sanocki] został usatysfakcjonowany z tytułu praw do cz. sołectwa w L., które należały się jego ż. Annie i jej siostrze Elżbiecie Cabalinie ze Starej Wsi, sumą 12 grz. przez Walentego, Jana i ich siostrę Elżbietę. W związku z tym ww. Piotr zrezygnował na rzecz ww. doktorów z praw do cz. sołectwa, która należała się jego żonie i jej siostrze (GB 3 s. 748-9).

5. 1397 Mikołaj pleb. w L. (ZDM 1, 217); 1470-80, 1515 dzies. dla kol. Ś. Floriana (BJ rps 6035 III k. 33; DLb. 1 s. 481); 1470-80 w par.: L., Piotrówka, Łajsce (DLb. 1 s. 482, 494);) 1501 Jan pleb. w L. (Wypisy 1501-1515 nr 13); 1529 pleb. Wawrzyniec z Lipnicy, uposażenie: dzies. snop. z folwarków w L. wart. 3 wiard. i w Poniebylu wart. 30 gr oraz meszne w L. w życie i owsie miary żmigrodzkiej wart. 1 grz.; dzies. snop. [z łanów kmiec.] wart. 3 grz. dla kol. S. Floriana w Kleparzu (LR s. 285-6, 300); 1596 w par. tylko L. (WR k. 120v).

8. Wczesnośredn. cmentarzysko kurhanowe. A. Tyniec, P Valde-Nowak, Wyniki badań cmentarzyska kurhanowego w Łubienku, woj. krośnieńskie, AAC 29, 1990, s. 215-227.

1 J. Kurtyka, Terytorium żmigrozkie, w: Kościół – kultura – społeczeństwo. Studia z dziejów średniowiecza i czasów nowożytnych, Warszawa 2000, s. 288 domyśla się, że w wyniku ww. nadania dla kanonika Piotra Bogoriowie uzyskali cz. Lubna, która była w ich posiadaniu w r. 1316 → Lubno p. 3A. Identyfikację tej wsi z Łubienkiem potwierdza jednak nota dorsalna na org. (BJ perg. nr 2) „littera super villa Lubno spectante ad prebendam quondam magistri Stanislai in ecclesia Sancti Floriani”. Zdaniem dr M. Kowalczyk, której autor dziękuje za konsultację, notę tę napisał Franciszek z Brzega, a dotyczyła ona najpewniej Stanisława ze Skalbmierza jako posesora L. Niewątpliwie jednak do 1362 r. całość książęcych włości nosiła nazwę Łubno.

2 Czaple Małe zostały już w r. 1416 (→ SHGK 1 s. 435) przeniesione na pr. średz. W haśle Czaple Małe brak wzmianki o ww. dok. z 1470 r.