(1403 Lyssagora, 1423 Llyssagora, 1435 Lisschagora, Lisszagora, 1438 Lissagora, 1466 Liza Góra, 1469 Lyssa Góra, Llysagora, 1480 Lyszagora, 1528 Lysagora), 4,5 km na SE od Żmigrodu.
1. 1462 ziemia i pow. biec. (ZK 17 s. 23); 1530, 1581 pow. biec. (RP k. 50; ŹD s. 122); 1470-80 par. Żmigród Stary (DLb. 1 s. 482).
2. 1467 Mikołaj i Katarzyna [Stadniccy] oraz Jan i Krzesław [Wojszykowie] rodzeństwo [przyrodnie] pozywają Jana Kobyleńskiego o rozgraniczenie dóbr, m.in. L. G. → Draganowa p. 2; 1481 pola zw. Leszczyny przynależą do L. G. jako pozostałość po opust. cz. Leszczyn → tamże p. 3; 1497 młyn w L. G. → p. 3a; 1503 L. G. graniczy z → Iwlą, p. 2; 1570 droga na Węgry przez L. G. (LDK s. 45).
3. Własn. szlach. -a. Sprawy własnościowe. 1410 w wyniku podziału dóbr po śmierci Pakosza ze Żmigrodu pkom. krak. L. G. przypada Przybysławowi z Grodziny [dziś Grudzyny] oraz jego br. Pakoszowi i Jakuszowi (→ Grodzina p. 3, ZDM 6, 1738); 1423 Pakosz ze Żmigrodu zastawia za 120 grz. L. G. Piotrowi Mleczce z Jedlicz [pow. pilzn.] (ZB las. 263); 1429 ww. Pakosz zastawia za 120 grz. ww. Mleczce L. G. (ZK 378 s. 42-3); 1435 Piotr z Żarnowicy oświadcza, że Piotr Mleczko spłacił wszystkie swe długi ciążące na L. G., Polance i Świeżowej; ww. Mleczko ustępuje Mikołajowi z Żarnowicy L. G. posiadaną w zastawie za 120 grz. od Pakosza ze Żmigrodu (ZB 1a s. 282); 1438 br. Pakosz z Grodziny i Przybysław ze Żmigrodu dzielą się dobrami. Przybysławowi przypada Żmigród wraz z wsiami, m.in. z L. G. (→ Grodzina, p. 3; ZK 146 s. 400); 1443 Piotr Mleczko ustępuje Mik. z Żarnowicy za 120 grz. trzymaną w zastawie od Pakosza ze Żmigrodu L. G. (BPAN rps 1538 s. 22).
1453 Katarzyna z L. G. [h. Szreniawa] c. Elżbiety i Pakosza ze Żmigrodu i Grodziny, ż. Krzesława Wojszyka z Wojczy [2-gi mąż Katarzyny] pokojowca król. i burg. krak., daje mężowi 1/3 wszystkich dóbr należących do zamku w Żmigrodzie, w tym L. G. (ZK 151 s. 210); 1462 taż Katarzyna wd. po ww. Wojszyku, ż. Pawła Gołuchowskiego zapisuje 700 grz. synowi z 1-go małżeństwa Mik. Stadnickiemu na dobrach ojczystych Żmigród Stary, L. G. i → Leszczyny (ZK 17 s. 22-3); Katarzyna z L. G. zastawia tę wieś Miklaszowi z → Lipnicy Górnej p. 3, par. Brzyska; Elżbieta wd. po Pakoszu ze Żmigrodu zezwala c. Katarzynie ż. Pawła Gołuchowskiego zastawić za 100 grz. L. G., którą trzyma w ramach oprawy alias posagu od zm. męża Pakosza. Elżbieta zawiesza swoje pr. posagowe i wienne w tej wsi, która ma do niej wrócić po wykupieniu zastawu przez córkę. Katarzyna odstępuje matce tytułem wiana łan zw. Czadrowskie i folwark w Mytarzy, całą Mytarkę z wyjątkiem stawu, który może jeden raz spuścić (na geden spust), 30 owiec (oves alias barbacze), 3 kamienie łoju z miasta [Żmigrodu], 1 słód z młyna w Żmigrodzie, 2 ćw. (mensuras sive metretas) pszenicy i żyta rocznie oraz 1/3 cła w Żmigrodzie; ww. Katarzyna zastawia za 100 grz. L. G. z przynależnościami, m.in. sołectwem, młynami, barciami Janowi Kobyleńskiemu stolnikowi krak. Kobyleński ma wykupić za 100 grz. u Miklasza z Lipnicy w oznaczonym terminie zastawioną mu L. G., a jeżeli tego nie uczyni, powyższa umowa utraci ważność (ZB 1 s. 220-1); ww. Katarzyna reguluje sprawy spadkowe po 1-szym mężu [Mik. Stadnickim] i zapisuje dzieciom z tego małżeństwa Mikołajowi i Katrzynie ż. Jana Trzecieskiego 1000 grz. otrzymane od męża. Mikołajowi przypadło 700 grz., zaś Katarzynie 300. Sumy te Katarzyna zapisuje na swej ojcowiźnie, m.in. na L. G. i → Leszczynach, p. 3; 1466 Mik. Stadnicki z siostrą Kachnąż. Jana Trzecieskiego oraz Jan i Krzesław synowie zm. Wojszyka pkom. krak., będąc dziećmi tej samej matki [ww. Katarzyny], zawierają układ w sprawie dóbr macierzystych: miasta i zamku Żmigrodu wraz z przynależnymi wsiami, m.in z L. G. Wojszykowie mają otrzymać 1/3 dóbr, zaś Stadniccy zachowają 2/3 dóbr, w tym L. G., aż do spłacenia przez Wojszyków 700 grz. Mik. Stadnickiemu i 300 Katarzynie (→ Leszczyny p. 3; SP 2, 3824; ZK 146 s. 284-5 osobna wklejka, 689-90); 1469 Jan i Krzesław Wojszykowie pozywają Mikołaja [z Lipnicy] dzierżawcę w L. G. o wydzielenie trzeciej cz. tamże według zapisu ich matki Katarzyny (ZK 146 s. 713); 1469-70 Mikołaj z Lipnicy dzierżawca w L. G. jest zobowiązany do wydzielenia w ciągu tygodnia br. Janowi i Krzesławowi ss. zm. Rrzesława z Wojczy pkom. krak. trzeciej cz. w L. G., którą to część zapisała mężowi Katarzyna, matka ww. braci. Wydzielenie nastąpi pod warunkiem, że bracia będą wypłacać Mikołajowi 5 grz. czynszu z dwóch pozostałych cz. wL.G,; ww. Mikołaj ma na mocy wyroku w ciągu tygodnia wydzielić br. Krzesławowi i Janowi z Wojczy trzecią cz. w L. G (ZCz. 4 s. 397,403, 430).
1470-80 Jan i Krzesław Wojszykowie oraz Mik. Stadnicki dziedzicami L. G. (DLb. 1 s. 482, 489-90)1Na s. 489-90 Długosz błędnie przydał Stadnickiemu imię Jan, zamiast Mikołaj; 1478 Anna z Niedźwiedzia c. zm. Jana Szlanty z Niedźwiedzia ż. Jana Pielsza ze Świeradzic daje Mik. Stadnickiemu ze Stadnik cz. ojczyste i macierzyste w Niedźwiedziu, Brusie i Waganowicach w ziemi krak. i pow. prosz., w zamian za L. G. w ziemi i krak. i pow. biec. i 1200 fl. węg. Jeśli Stadnicki nie wypełni swoich zobowiązań, to wwiąże Jana Pielsza do Łyszkowic (ZK 201 s. 263 zp., 267-8); 1480 Mik. Stadnicki ze Żmigrodu pozywa na wiec braci niedzielnych Jana i Krzeszława Wojszyków o niewydzielenie 1/3 dóbr, tj.: zamku i m. Żmigrodu, Starego Żmigrodu i m.in. L. G.; Adam, Tomasz, Jan, Andrzej i Elżbieta, rodzeństwo niepodzielone ze Żmigrodu pozywa ww. Jana i Krzesława o wydzielenie 1/3 ww. dóbr po matce Katarzynie Trzecieskiej ze Żmigrodu (ZB 3 s. 15-6); Jan z Lipnicy Wielkiej i Nieczwi w imieniu swych dzieci odsprzedaje Mik. Stadnickiemu dobra po zm. żonie, [siostrze Stadnickiego], m.in. L. G.; tenże Stadnicki i Jan Trzecieski w imieniu swej zm. ż. Katarzyny z jednej strony i Jan Wojszyk z drugiej umarzają zapisy na 1070 grz. m.in. na L. G. (→ Kąty, p. 3; ZK 146 s. 728-31); 1481 Krzesław Wojszyk ze Żmigrodu umarza zapis w aktach zawarty pod wadium 1000 grz. z Mik. Stadnickim na podział dóbr macierzystych, tj. zamku Żmigród i m.in. L. G. (ZB 2 s. 54, 56-7); podział dóbr żmigrodzkich → Leszczyny p. 3; 1490 Jan Wojszyk zapisuje ż. Jadwidze c. zm. Żyrkowskiego 2000 grz. posagu i wiana na poL. swych dóbr, m.in. L. G. (MS 4, 2130); 1495-6 Jan Wojszyk zobowiązuje się zapłacić Wojciechowi Szebieńskiemu 50 grz. i 28 fl. W razie nie zapłacenia musi wwiązać Szebieńskiego do młyna i 10 dobrze osadzonych kmieci w L. G. (GB 4 s. 48 zp., 77-8); 1497 Wojciech z Szebni [pow. pilzn.] oświadcza, że pożyczył Janowi Woj szykowi 70 i pół ćwierci grz., w sumie tej zawarte jest także 28 fl. w złocie. Jeśli Wojszyk nie zwróci ww. kwoty w wyznaczonym terminie, to wwiąże Szebieńskiego do 10 dobrze osadzonych kmieci w L. G. i 2 młynów, jednego w Skalniku, drugiego zaś w L. G. (GB 4 s. 123 zp.); 1498 ww. Wojszyk oświadcza, że jeżeli nie zwróci Szczepanowi z Długiego 73 grz. i zawartych w tej kwocie 25 fl. w złocie, to wwiąże go do L. G. i młyna w Skalniku (GB 4 s. 196-7 zp.); 1499 po podziale dóbr żmigrodzkich Janowi Wojszykowi przypada połowa L. G., począwszy od sołtysa, a jego bratu Krzesławowi podczaszemu krak. druga połowa tej wsi (ZK 153 s. 232-3).
1511 Jan Wojszyk sprzedaje z prawem odkupu i za zgodą króla za 600 fl. burmistrzowi i rajcom Biecza czynsz 12 grz. w L. G. i na cz. Żmigrodu (MS 4, 1149); 1513 Krzesław Wojszyk ze Żmigrodu zobowiązuje się zapłacić 50 grz. Adamowi Bylickiemu z Bylic [ziemia przem.] pod warunkiem wwiązania go do całych Toków i połowy L. G.; Jan Wojszyk ze Żmigrodu i L. G. zastawia za 23 grz. Szczepanowi z Długiego role dziedz. w L. G., które uprawiają: dwaj br. Ryniowie, Baluluka, Piotraszek Żarnowiecki i Białek (GB 5 s. 213-4; ZB 4 s. 300-1 zp., 305-6); 1514 ww. Bylicki dzierż. Toków i połowy L. G. oddaje na rok dzierżawione przez siebie Toki oraz połowę L. G. Przecsławowi [= Krzesławowi] Wojszykowi ze Żmigrodu (ZB 4 s. 318-9); 1516 Jan Wojszyk zobowiązuje się zapłacić Hieronimowi Kobyleńskiemu 500 fl. pod rygorem wwiązania go do swoich dóbr dziedz.: cz. w Żmigrodzie, cła tamże oraz do Mytarki, L. G. wraz z sołectwami, Myscowej, Świątkowej, Krempnej i Grabią oraz do posiadanych przez niego dóbr król.: m. Osieku i wsi Skalnik. Zobowiązanie Jana Wojszyka poręczają jego ż. Jadwiga i Krzesław Wojszyk (ZB 5 s. 39-41); 1517 Anna ż. Stan. Wróblowskiego z Lusławic, dzierżawczyni Toków i połowy L. G. oświadcza, że oddaje na dwa lata te dobra ww. Krzesławowi. Jeśli Wojszyk nie zapłaci jej 90 fl. za dzierżawę, Anna wejdzie do tych dóbr bez przeszkód i będzie je trzymać do czasu ich wykupienia (ZB 5 s. 57-8); 1518 Szczepan Żarnowiecki z Długiego przeciw Hier. Kobyleńskiemu z Kobylan o zbrojny najazd na jego dobra dziedziczne w L. G. (ZB 3 s. 179). 1522 br. niepodzieleni Jan i Krzesiw Wojszykowie zastawiają Mik. Stasiowskiemu L. G. i Mytarkę z folwarkami i innymi przynależnościami; tenże Stasiowski wydzierżawia tymże Wojszykom na rok trzymane od nich w zastawie za 100 fl. L. G. i Mytarkę (GB 6 s. 193-4, 233); 1523 woźny Mik. Rataj oświadcza, że wniósł pozew króla w imieniu Anny ż. Stan. Wróblowskiego i Adama Sułowskiego przeciw Krzesławowi Wojszykowi o niedopuszczenie do wwiązania w Toki i połowę L. G. (GB 6 s. 275); 1524 Stasiowski ponownie ustępuje na rok ww. Wojszykom Mytarkę i L. G; 1525 Stasiowski znów wydzierżawia Wojszykom na rok trzymane w zastawie L. G. i Mytarkę (GB 6 s. 310, 372); 1527 Przecsław [Krzesław] Wojszyk zobowiązuje się zapłacić Mik. Zakrzewskiemu 240 fl., a w razie niezapłacenia wwiazać go do L. G., młyna i cła w Żmigrodzie. Przecsław zobowiązuje się uwolnić ww. dobra od wszelkich zobowiązań oraz przyprowadzić br. rodź. Jana, aby potwierdził jego zobowiązanie (ZK 162 s. 123-4; potwierdzenie Jana ZB 6 s. 416); Zygmunt I zezwala swemu pokojowcowi Przecsławowi [Krzesławowi] Wojszykowi [s. Jana] sprzedać za 40 grz. czynsz 2 grz. w L. G.; Krzesław Wojszyk ze Żmigrodu s. zm. [po 16 V, a przed 7 VI] Jana Wojszyka [i Jadwigi], dworzanin król. oddaje w dożywocie stryjowi Krzesławowi Wojszykowi cześnikowi krak. i kuchmistrzowi król. 1/4 m. Żmigrodu oraz m.in. 1/2 L. G.; tenże cześnik daje bratankowi Krzesławowi s. zm. Jama 1/4 dóbr (MS 4, 15240, 15267-8); 1528 br. niedzielni Krzesław i Jan Wojszykowie [ss. zm. Jana] zastawiają za 300 fl. Marcinowi Strzeszowi i jego ż. Jadwidze sołtysom z Rzepiennika Suchego połowę L. G. wraz z sołectwem, 1/4 młyna w Żmigrodzie, 1/4 cła tamże i 1/4 Myscowej. Bracia Wojszykowie zobowiązują się po wadium 300 fl. wpisać zastaw do ksiąg ziemskich biec. Zastaw ten mają potwierdzić także żony obu Wojszyków oraz ich matka Jadwiga; ww. Strzesz z ż. Jadwigą oddają Wojszykom w roczną dzierżawę pozyskane zastawem dobra. Po upływie dzierżawy wejdą w posiadanie tych dóbr bez przeszkód, jak do własnych (GB 6 s. 546-7); Krzesław Wojszyk [s. Jana] zapisuje bractwu duchownych dystryktu jasielskiego 2 grz. czynszu na L. G. od sumy 40 grz. które pożyczył od ww. bractwa (ZB 6 s. 478-9); 1532 Jan Kobyleński pozywa braci Jana i Krzesława Wojszyków [ss. Jana] o niewydanie 2 kmieci: Macieja i Tomasza, zbiegłych do L. G.; ciż Wojszykowie zastawiają za 300 fl. półgr Janowi i Piotrowi Strzeszom połowę L. G., całe sołectwo tamże, 1/4 młyna i cła w m. Żmigrodzie oraz 1/4 Nieczwi (ZB 6 s. 561-6); 1544 Jan Myszkowski z Mirowa rezygnuje na rzecz Andrzeja Stadnickiego ze Żmigrodu kaszt. san. z 1/4 m. Żmigrodu i m.in. L. G. (MS 4, 21703).
-b. Kmiecie i pobór. 1481 kmiecie z L. G. obrabiają role dworskie w Leszczynach → Leszczyny p. 3; 1497 10 kmieci → p. 3a; 1513 → p. 3a; 1532 kmiecie Maciej i Tomasz → p. 3a.
1508 pobór z 7 ł. (RB s. 460); 1530 pobór w L. G. z 6 1/2 ł., karczmy dorocznej, młyna 1-kołowego dorocznego (RP k. 50); 1536 pobór z 6 1/2 ł., karczmy, 2 komorników, młyn opust. (RP).
4. 1403-4 Michał Czyż sołtys z L. G. w sporze z Tyłonem wójtem z Dukli; tenże Michał ma przedstawić dokument w sądzie oraz wiarogodnych świadków (GB 1 s. 105-7)2Spór trwał jeszcze przypuszczalnie w 1407 r. Wskazuje na to zapiska w GB 3 na s. 518, wklejonej pod r. 1466, o terminie zawarcia ugody między stronami. Datowanie tej zapiski na r. 1407 jest możliwe na podstawie dwóch dat dziennych znajdujących się na stronie z ww. zapiską. Pierwsza data (feria tercia ipso die beati Johannis Evangeliste) czyli wtorek wypada na ten dzień w r. 1401 lub 1407, zaś druga (feria tercia post dominicam Jubilate) dla tych samych lat daje opowiednio dla 1401 26 kwietnia, zaś dla 1407 16 kwietnia. W GB 1 s. 89 w r. 1401 w dniu 26 IV odbył się sąd leński w Bieczu i nie ma wzmianki o ww. zapisce. Dla r. 1407 nie zachowały się księgi i można przypuszczać, że zapiski w GB 3 to ich szczątki; 1429 Piotr sołtys w L. G. (Teut. 1a s. 322); 1437 Jakusz z → Lisowa pozywa Wawrzyńca [najpewniej sołtysa] z Leśniówki o wzięcie w opiekę w L. G. bratanków tegoż Jakusza, synów zm. Wierzchosława, do której to opieki Jakusz jako stryj ma pr. bliższości, a także o zabranie im w L. G. 70 grz., 3 koni wart. 14 grz., bydła, owiec, kogutów, wieprzków, gęsi, sieci na ptactwo leśne i zające wart. 20 grz. i tyleż szkód (ZB 1 s. 12); 1462, 1528 sołectwo → p. 3a; 1532 całe sołectwo należy do Wojszyków → p. 3a.
5. 1470-80 dzies. snop. z łanów kmiec. wart. 4 grz. dla dziekanii w kol. S. Floriana w Kleparzu (DLb. 1, s. 482, 489-90 – tu podana jako dzies. pień. po 1/2 wiard. z łanu pierwszej prebendzie tejże kol.); 1515-16 dzies. w L. G. tejże kolegiacie (BJ rps 6035 k. 33, 73v).
1 Na s. 489-90 Długosz błędnie przydał Stadnickiemu imię Jan, zamiast Mikołaj.
2 Spór trwał jeszcze przypuszczalnie w 1407 r. Wskazuje na to zapiska w GB 3 na s. 518, wklejonej pod r. 1466, o terminie zawarcia ugody między stronami. Datowanie tej zapiski na r. 1407 jest możliwe na podstawie dwóch dat dziennych znajdujących się na stronie z ww. zapiską. Pierwsza data (feria tercia ipso die beati Johannis Evangeliste) czyli wtorek wypada na ten dzień w r. 1401 lub 1407, zaś druga (feria tercia post dominicam Jubilate) dla tych samych lat daje opowiednio dla 1401 26 kwietnia, zaś dla 1407 16 kwietnia. W GB 1 s. 89 w r. 1401 w dniu 26 IV odbył się sąd leński w Bieczu i nie ma wzmianki o ww. zapisce. Dla r. 1407 nie zachowały się księgi i można przypuszczać, że zapiski w GB 3 to ich szczątki.