MAŁOSZÓW

(1243 Malosow – Pol. 3, 22 fals. z XIVw.; 1355 Malossow – Mp. 1,241; 1365 Malostow!, Maleszow – Mp. 3, 964 kop.; 1, 278; 1372 Molossoky! – Mp. 3, 847 kop. z pocz. XVI w.; 1381 Malusin! – SP 8, 1091; 1409 Maloschow – GK 1a k. 141r; 1470-80 Malozow, Malyeschow – DLb. 1 s. 527; 2 s. 169; 1504 Malochow -MS 3, 1942; 1510 Maloszew – ZK 155 s. 31) 5 km na SW od Skalbmierza.

1. 1444 n., 1581 pow. prosz. (Mp. 4, 1455; ŹD s. 14); 1381 n., [przed 1467] par. własna (SP 8, 899; DLb. 2 s. 169); [przed 1467] dek. Kazimierza Wielka lub Witów (DLb. 2 s. 169); 1529 dek. Witów (LR s. 82); 1598 dek. Wrocimowice (WR k. 245).

2. 1401 Wierzbięta z M. pozyskuje wieczyście od Birowy z Przybenic drogę przez groblę powyżej sadzawki zw. Przybynowska (ZK 3 s. 277); 1403 gaj Kośmiec (Cosmecz) należący do wsi Przybenice przy granicy małoszowskiej (ZK 3 s. 509); 1408-9 Mikosz z M. pozywa 5 kmieci z Sietejowa [graniczącego z M.] i 5 „auriges alias poganiaczy” o przeoranie gwałtem 5 pługów roli w M. (GK 1a k. 65r, 99v); 1409 Mik. [Białucha z Michałowa i Kurozwęk] kaszt. wojn. zawiera ugodę z Mikoszem z M. Na jej mocy ziemię, którą kaszt. objedzie między M. a Sietejowem zgodnie z sumieniem i wiarygodnie, będzie mógł wieczyście dla siebie zachować i w ciągu roku winien dojść [w sądzie] swych praw (SP 2, 1222); [przed 1467] M. graniczy ujazdem z → Baranowem (DLb. 3 s. 332); 1499, 1500 staw zw. Nadolny (ZK 153 s. 237-8; 264 s. 24); 1581 rozgraniczenie między wsią M. Walentego Dębieńskiego z Dębian kaszt. krak. a należącymi do Prospera Prowano wsiami Bolów i Bolowiec zaczyna się przy rzece, czyli potoku zw. Łaszowski Potok lub → Łaszówka [albo też Małoszówka – HW 55], na łące zw. Wiśniówka. Granica idzie kopcami wzdłuż ww. rzeki, ww. łąką przy drodze, która prowadzi przy tej łące z Bolowa do M., na E ku górze [zw. Małoszowska Góra – UN22 s. 29], aż do wału. Od wału kopce sypane są na S do ujazdu bolowieckiego, a od ujazdu, „który idzie krzywo”, do granicy czuszowskiej, do 3 kopców narożnych: czuszowskiego, małoszowskiego i bolowieckiego, k. drogi idącej do Gunowa. Stąd usypano 27 kopców na S i kopiec narożny na W, przy którym zamykają się ściany wsi Czuszów, M. i Bolowiec. Przy Łaszowskim Potoku komornik usypał 2 kopce narożne: jeden od strony M. w kierunku na N, drugi od strony Bolowa w kierunku na S. Od nich usypano 6 kopców ściennych i dalej 5 kopców ściennych na N, k. drogi z Bolowa do M. Dalej granica idzie ścieżką k. góry, starym ujazdem między dobrami małoszowskimi i bolowskimi, ku górze, na N. Następne kopce sypane są w dół ku ww. rzece (ZK 408 s. 205-9).

3. Własn. kl. staniąt. przed 1243, potem książ., następnie szlach., od 1416 król. i ponownie szlach. 1444. -a. Sprawy własnościowe. 1243 Konrad Maz. swoich ludzi: Sądka, jego brata i synów mieszkających we wsi klaszt. → Gościradzice [tu błędnie Lantka zamiast Sądka], Pedona, jego s. Pardusza i bratanka Gołasia mieszkających we wsi klaszt. → Makocice (wszyscy ww. należący do wojstwa krak.), człowieka imieniem Żelazo, jego ojca Radosława i braci zw. pstrościcami, zamieszkujących wieś kl. stan. → Kargów, Jakuba z synami i bratem, należących do konarskiego krak. i zamieszkujących we wsi klaszt. → Dziewięczyce, rzemieślnika Mikołaja we wsi klaszt. → Klimontów [par. Proszowice], przenosi do wsi M., która niegdyś należała do ww. kl. i została przezeń wieczyście ustąpiona księciu, a ich źreby w ww. wsiach kl. obejmuje w posiadanie (Pol. 3, 22 – fals. z pocz. XIV w.; Stan. s. 32-7)1W autent. dok. z 1254 r. Bolesław Wstydl.

1355-1402 Wierzbięta, Wierzbka [h. Gryf] z M., → Banowic i → Błozowic2Kurtyka Tęczyńscy s. 79, 177 hipotetycznie, lecz niesłusznie, zalicza Wierzbiętę z M. do rodu Toporów, myląc poza tym M. w pow. prosz, z M. w pow. ksiąs. W tym ostatnim M. rzeczywiście jest epizodycznie poświadczona własn. Toporów, ale Wierzbięta z tego M. nie pochodził. Łączy Kurtyka – też hipotetycznie i chyba niesłusznie – Wierzbiętę z M. z Wierzbięta z Książnic, któremu Otto z Pilicy wwda sand. nadaje w 1375 r. wieś Mikulce w ziemi przem. Otto w nadaniu nazywa Wierzbiętę „bratem”, co w tym wypadku oznacza zapewne tylko bliżej nieokreślone pokrewieństwo. W SHGK 3 s. 318 pochopnie połączono Wierzbiętę z Książnic z Wierzbięta z M. Na pochodzenie Wierzbięty z rodu Gryfów wskazują związki dziedziców M. z dziedzicami Nasiechowic i Birowowami z sąsiednich Przybenic, ż. Barbara c. Geralda wójta bocheńskiego (Mp. 1, 241, 278; 3, 776, 783, 847, 964 – fals.; Pol. 3, 145; KK 1, 205; ZDM 1, 103; 4, 954, 980, 1053; AGZ 4, 2; MS 3, 1937; SP 8, 2317, 2410, 2476, 2597, 2677, 2803, 2853, 2918, 4501, 4527, 5946, 6518, 6739, 8396, 8556, uw. 69/9, 71/1, 96/3, 151/22, 155/5, 163/1, 168/4, 173/10, 248/13; ZK 1c s. 144, 483; 2 s. 68-9, 84, 452, 455; 3 s. 235, 254, 277, 353, 383, 408, 431, 442, 481, 550, 572, 617; 3a s. 383, 408, 646); 1357 → Brzeźna; 1364 → Banowice; 1365 → Łętownia; 1379 → Klecza; 1381 Wojciech z M. procesuje się z Piotrem Głazem o rzeczy, które zabrał z szopy i „pro iure aquarum” (SP 8, 1115); 1384 → Lekszyce p. 3a.

1388 Marcin z M. wyznacza Nastce ż. Wierzchosława z M. 200 grz. wiana i posagu na M. (SP 8 uw. 97/1); 1389-94 Barbara ż. Wierzbięty z M. (AS 2, 66, 68; ZK 2 s. 77); 1389-90 taż Barbara i Beata wd. po Spytku z Dziepołci [woj. sier.] cc. Geralda wójta bocheńskiego sprzedają za 600 grz. Piotrowi Kmicie kaszt. lub. cz. wójtostwa w Bochni (AS 2, 66, 68); 1396 Stanisław z Łękawy [Dalechowic] procesuje się z Wierzbiętą z M. i Domasławem młynarzem z M. o 3 1/2 grz. czynszu (ZK 2 s. 452, 455).

1397-1415, jako zm. 1416 Jan, Janusz z M. s. Wierzbięty, br. Mikołaja, c. Jadwiga ż. Prędoty z Nakła 1425-34 (ZK 1c s. 484, 487; 3b s. 459, 529; 4 s. 145; 5 s. 261, 298, 330, 416; 6 s. 139; 193 s. 1, 60, 64, 95, 298, 306; 312 s. 298, 459; AKP 8, 94; SP 8, 6520, 8393); 1397 tenże procesuje się z kmieciem z Waźlina [dziś Warzyn] (ZK 1c s. 484, 487, 492, 498); 1398 Wojciech z → Łuszczewic i Wilczkowic pozywa Wierzbiętę z M. o 3 grz. za suknię i o 6 grz. posagu; Wierzbiętą oddala roszczenia Stachny [c. lub siostry Wierzbięty?] (SP 8, 6518, 6739); ww. Jan zadośćuczynił za wszystkie długi u Żydów (SP 8, 6520); 1399 → Bolów; → Bolowiec; 1401 Żyra z Mękarzowa sprzedaje za 300 grz. Wierzbięcie z M. całą wieś Błozowice (ZK 3 s. 254); → p. 2; 1401-2 Piotr Szafraniec pkom. krak. jako opiekun Nastki wd. po Januszu z Rogowa pozywa Wierzbiętę z M. o najście z 12 towarzyszami, o spasienie łąki, owsa i wyki, zajęcie bydła na łące, zabranie zboża (ZK 3 s. 353, 383, 408, 431, 442, 481, 550, 572, 617).

1401-10, jako zm. 1411 Mikosz, Mikołaj Małoszowski z M. s. Wierzbięty, br. Jana (GK 1a k. 6r, 8r, l1r, 65r, 141r; ZK 3 s. 482, 569; 3a s. 383, 408, 646; 3b s. 4, 29, 34, 98, 103, 112, 173, 182, 190, 209, 221, 224, 239, 243, 251, 267, 280, 282, 302, 309, 454, 608, 611, 617, 630, 645, 665, 672, 674, 683; 4 s. 19, 50, 62; 5 s. 172, 205; 193 s. 1, 13,28,59; 198 s. 3, 6 – na kartach wszytych na końcu księgi z 1. 1441-8; SP 2, 1222; KK 2, 501); 1403-4 Jakusz z Cianowic pozywa Mikosza z M. o przegnanie gwałtem trzody z Sietejowa do M. w czasie dzierżawy Sietejowa (ZK 3b s. 173, 182, 190, 224, 243); 1403 tenże Jakusz pozywa Słomka karczmarza z M. o 12 świń, zranienie i okaleczenie nóg; ww. Jakusz odstępuje od skargi na Słomka (ZK 3b s. 210, 143); 1403-5 Heliasz i Osman Żydzi z Krakowa pozywają Mikosza z M. o długi (ZK 3b s. 221, 282-3, 302, 336, 541, 575, 645); Mikosz z M. procesuje się z Andrzejem, Siemą i Klemensem ss. Marka z Turska z racji poręczenia długu żydowskiego ich zm. ojca (ZK 3b s. 230, 467, 674; 4 s.62); 1404 Mikosz z M. z Andrzejem i Siemą z Chorążyc o dług żydowski (ZK 3b s. 239, 251, 267, 282, 454); Mikosz i Jan z M. ss. Wierzbięty z M. sprzedają za 300 grz. Zbigniewowi archidiakonowi krak., Klemensowi i Zbyszkowi z Nasiechowic całą ich wieś Błozowice (ZK 4 s. 145); 1404-5 ww. bracia oświadczają że Zbigniew archidiakon krak. oraz Klemens i Zbyszko dziedzice Nasiechowic zapłacili mu 300 grz. za kupioną od nich wieś Błozowice (ZK 3b s. 459, 529); 1405 Wierzbiętą z Branic stolnik krak. i Jakusz Cianowski procesują się z Mikoszem z M. (ZK 3b s. 665); Piotr Szafraniec pozywa Mikosza z M. o przekopę, którą ten kazał wykonać w swoich dobrach (ZK 3b s. 617, 649); pełnomocnik mniszek ze Zwierzyńca procesuje się z Mikoszem z M. (ZK 3b s. 608, 636); 1407 → p. 5; 1408 Mikosz z M. gwarantuje Jaszkowi z Czuszowa zwrot 10 grz. ewentualnym wwiązaniem w 2 kmieci w M.; tenże gwarantuje Prędocie ze Stogniewic zwrot 10 grz. wwiązaniem w 2 ł. osadzone w M. (ZK 198 s. 3, 6 – karty wszyte na końcu księgi z 1. 1441-8); → p. 2; 1409 → p. 2; → Krzyszkowice, par. Gorzków, p. 3a; 1410 Mikosz z M. winien do Bożego Narodzenia zapłacić Zbigniewowi z Przestańska 20 grz. Jeżeli w tym terminie nie zapłaci, wówczas po 2 tygodniach ma zapłacić 40 grz. (ZK 5 s. 205); 1411 Jaszek z Łuczanowic gwarantuje Elżbiecie wd. po Mikoszu z M. zwrot 40 grz. ewentualnym wwiązaniem w wieś M. (ZK 193 s. 59 zp.); 1412 Jan z M. gwarantuje Janowi z Łuczanowic zwrot 20 grz. ewentualnym wwiązaniem w 3 kmieci lub 3 ł., które sobie wybierze (ZK 193 s. 95); Jan z M. ma zwrócić Zbigniewowi z Przestańska 25 grz., jeżeli nie zwróci w terminie, winien będzie 30 grz.; 1413 Jan z M. zwrócił ww. Zbigniewowi 25 grz. (ZK 5 s. 298, 330 zp.); 1414 → Banowice; 1415 → Łuczanowice p. 3a; 1416 Jan z M. [zapewne już nieżyjący] nie stawił się jako pozywający Birowę i Klemensa z Przybenic o cz. dziedziny Spytka w Przybenicach, Banowicach, Trzemeśni i we wszystkich innych dobrach ze spuścizny (ZK 6 s. 266 – w SHGK 1 s. 19 błędny reg.).

1416 [wierzyciele zm. Jana z M.] „manu coniuncta” darowują i wyznaczają królowi za 1100 grz. poręki całą wieś M., która należała do Jana, z zasiewami, plonami, bydłem, trzodą, z wszystkimi przynależnościami i rzeczami przez tegoż Jana w M. pozostawionymi (derelictis), przyrzekając chronić króla od wszelkich pretensji i szkód. Świadkowie: bp krak. Wojciech [Jastrzębiec], Krystyn [z Ostrowa] star. krak., Jan z Tarnowa wwda krak., Michał [z Bogumiłowic kaszt.] sand., Krystyn [starszy z Koziegłów kaszt.] sądec, Mikołaj [Białucha z Michałowa] wwda sand. (ZK 6 s. 245 – brak początku zapiski z powodu źle wszytej karty w księdze); 1417 Paszek Złodziej z Pilchowic [Śląsk] z Klemensem Birową mają wyznaczony termin w sprawie o 150 grz. poręki za Jana z M. i o tyleż szkody. [Pod zapiską dopisano:] „revocata per dominum Regem”; por. wyżej → 1416 (ZK 6 s. 317); Siema z Turska z dwoma świadkami przysięgą oddala roszczenia Jana Reja z Szumska [pow. sand.] o 150 grz. poręczenia za Jana z M. (ZK 6 s. 354); 1418 Jan ze Słaboszowie oddala roszczenia Klemensa Birowy z Przybenic o 500 grz. z poręczenia za Jana z M. (ZK 6 s. 406); 1426 Władysław Jag. zapisuje Piotrowi z Potoku 400 grz. na król. wsi M. (AG perg. 5028)3WRI s. 199 zapis dla Potockiego pod r. 1420; 1429 → p. 3b.

1444 król Władysław III nadaje Idziemu z Sudołu [pow. wiśl.] za liczne zasługi dla króla i Królestwa Węgier w czasie wyprawy przeciw Turkom, gdy był narażony stale na liczne niebezpieczeństwa, wieś król. M. w pow. prosz. (Mp. 4, 1455); tenże Idzi sprzedaje za 1200 grz. Krzesławowi z Kurozwęk kaszt. lub. M. wraz z pr. patr. kościoła w M. (ZK 198 s. 235); tenże Idzi w sprawie przeciw Janowi Potockiemu ma przedłożyć 2 dok.: jeden z zapisem 280 grz., drugi z zapisem 40 grz. na wsi M. (GK 8 s. 1052); 1445, 1446, 1447 Marek z M. → Kalina Wielka p. 3; 1463 br. Dobiesław z Kurozwęk i Stanisław kan. krak. [ss. Krzesława] gwarantują Jakubowi Ciele z Paniowa [Śląsk] tenut. Barwałdu i Janowi Smolikowi ze Strzeszkowic zwrot 600 fl. węg. ewentualnym wwiązaniem m.in. w M. (GK 16 s. 759 zp.); 1464 → p. 5; wieś M. własn. kasztelanowej lub. [Ewy wd. po Krzesławie z Kurozwęk] → p. 3c; 1465 ww. br. Stanisław i Dobiesław z Kurozwęk oświadczają, że chcieli wykupić z zastawu wsie M. i Kadzice, lecz ww. Jakub Ciele nie stawił się, by przyjąć pieniądze (GK 17 s. 578-9); ww. Dobiesław zobowiązuje się zapłacić Jakubowi Ciele w ciągu 4 tygodni 301 fl. węg. i gwarantuje tę spłatę ewentualnym wwiązaniem w swoją wieś M. (GK 17 s. 622 zp., 636 zp.); woźny wwiązuje Mik. Osieckiego na zasadzie zastawu na sumę 301 fl. węg. w wieś Dobiesława z Kurozwęk M. (GK 17 s. 671); 1466 ww. Dobiesław, poręczając za swych braci, zastawia M. za 600 fl. węg. Piotrowi Komorowskiemu komesowi liptowskiemu i daje wwiązanie (GK 17 s. 884 zp.); [przed 1467] dz. Jan z Kurozwęk h. Róża [s. Krzesława, br. Dobiesława i Stanisława] (DLb. 1 s. 62; 2 s. 169).

1467 br. Jan, Wilczek i Dziersław z Boczowa i Cerekwi pozywają Stanisława z Kurozwęk kan. krak., dz. Kadzie, Śmiłowic i M. o 40 fl. z poręczenia Bieniasza z Cerekwi ich br. stryj, za [dzierż. M.] Mik. Osieckiego. Dany jest im woźny dla ciążenia; ww. bracia wnoszą o karę XV dla ww. Stanisława za odbicie ciążenia (GK 18 s. 181, 279, 287); Jan z Tęczyna kaszt. krak. zabezpiecza Piotrowi Farurejowi z Garbowa m.in. 1200 fl. na wsi M. [kupionej w tymże roku od Kurozwęckich] dla swego syna Stanisława z Tęczyna i jego ż. Barbary c. Jana Zawiszy z Garbowa [wnuczki Zawiszy Czarnego, bratanicy ww. Farureja]. Na dobrach tych i na Charbinowicach [pow. wiśl.] zostaje zapisana oprawa Barbary (SP 2, 3878; Kurtyka Tęczyńscy s. 405); 1473 własn. br. Stanisława i Gabriela z Tęczyna → Łętkowice; 1475 → p. 3b; 1480 Stan. Tęczyński kaszt. wiśl. zastawia za 100 grz. Zbigniewowi z Przestańska całą wieś M. (GK 21 s. 237 zp); 1482 Mikołaj z Tęczyna [br. ww. Stanisława] zastawia za 325 fl. węg. Jakubowi Boturzyńskiemu całą wieś M. (GK 21 s. 618-9).

1485 wieś M. należy do wwdy [lub. Dobiesława z Kurozwęk]4Brak informacji, na mocy jakiej transakcji, po kilkunastu latach należenia do Tęczyńskich, M. stał się znowu włan. Kurozwęckich (GK 22 s. 720-1); 1496 własn. Piotra z Kurozwęk kaszt. sand., br. ww. Dobiesława (ZK 153 s. 121); Piotr z Kurozwęk kaszt. sand. i podskarbi Królestwa gwarantuje Mik. Morskiemu zwrot 1000 grz. ewentualnym wwiązaniem we wsie M. i Zakrzów (GK 26 s. 847-8); 1499 Mikołaj z Morska zastawia za 600 fl. węg. Piotrowi Olsztyńskiemu z Włoszczowej [pow. chęc] Sietejów oraz wieś M., które sam trzyma zastawem od Piotra z Kurozwęk z wszystkimi przynależnościami, z wyłączeniem stawu Nadolnego w M. (ZK 153 s. 237-8); woźny zgodnie z zapisem zm. [w 1499 r.] Piotra z Kurozwęk, za zgodą króla, wwiązuje Mik. Morskiego w dobra Sietejów i M.; ww. Morski z Marchocic gwarantuje Piotrowi Łaganowskiemu spłacenie 400 fl. węg. z poręczenia za Mikołaja z Kamieńca star. krak. i san. ewentualnym wwiązaniem w M., który ma w zastawie (GK 27 s. 453, 507-8 zp.); 1500 ww. Morski zapisuje ż. Annie 225 grz. na wsi Sietejów i na stawie [Nadolnym] w M., a w zamian Anna ustępuje z zapisu na cz. Jana w Marchocicach (ZK 264 s. 24); 1502 karczma zw. Małoszowska → Marchocice; w podziale dóbr po zm. Piotrze z Kurozwęk M. z folwarkiem przypada Krzesławowi z Kurozwęk bpowi włocławskiemu i kanclerzowi Królestwa (MS 3, 296); 1504 w nowym podziale dóbr po śmierci ww. Krzesława z Kurozwęk M. otrzymuje Mikołaj z Kurozwęk wwda lub. i star. sier. (MS 3, 1371, 1942); → Łętownia; Mik. Morski z Morska i M. zastawia za 600 fl. pol. Andrzejowi Olsztyńskiemu swoje wsie M. i Sietejów (ZK 154 s. 94-5); 1508 → Goszyce; 1510 br. Andrzej, Piotr i Stanisław zw. Olsztyńscy [ss. Anny ż. Mik. Morskiego z jej 1-go małżeństwa z Pawłem Wodą Olsztyńskim] umarzają wszystkie zapisy, które mieli od Mik. Morskiego na wsiach M., Nasiechowice i Miechowice, tak w aktach król., jak i w aktach sądu ziemskiego ksiąs., ponieważ zostali z nich całkowicie spłaceni (ZK 155 s. 31); 1516 Jan Zajfret z Pałecznicy i Zofia ż. Seweryna Bonera, dzieci zm. Seweryna Zajfreta, dzielą dobra. Jan dostaje Pałecznicę, Gruszów, Imbramowice, Jelowice, Pamięcice, → Łaszów i cz. Winiar oraz dzierżone zastawem dobra Zakrzów, Kózki, Bolów, Sietejów i M. (ZK 25 s. 345-7 – w haśle Łaszów błędnie „Sietniów” zamiast „Sietejów” ); 1523 Mik. Morski z Morska zastawnik M. i Sietejowa podzastawia te wsie Benedyktowi Glińskiemu za 1100 fl. pol. (ZK 206 s. 141-2 zp.); 1529 Jadwiga c. [zm.] Mik. Morskiego dz. [zastawnika?] M. i Sietejowa pozywa Stan. Gnojeńskiego dzierż, ww. wsi o niestawienie się w sądzie (ZK 206 s. 335 – w zapisce błędnie „Mokrski” zamiast „Morski” ).

-b. Kmiecie, młynarze, karczmarze. 1396 Domasław młynarz; 1403 Słomko karczmarz; 1408 2 kmieci na 2 ł. → p. 3a; 1410 Jan kapłan ze Skalbmierza przeciw Wojciechowi kmieciowi z M. o 1 grz. długu (OK 4 k. 71r); 1412 3 kmieci na 3 ł. → p. 3a; 1420 Krzystek kmieć z M (GK 1 s. 343); 1421 Piotr Potoski włodarz i zagrodnik w M. → p. 5; 1423 Pęska karczmarz z Sietejowa oskarża Wawrzyńca karczmarza z M. i jego żonę o rozbój i kradzież na szkodę wart. 5 grz. i Mikołaja włodarza w M. o to, że nie chciał dać poręki (GK 2 s. 27, 35, 49); 1426 Mikołaj kmieć → p. 5; 1429 Andrzej Kreza z Zawady [par. Racławice] i Polikarcic pozywa Stanisława kmiecia z M. o zbiegnięcie z 2 grz. czynszu, z sepem, 2 miarami owsa, 4 korczykami pszenicy, 30 owcami, 2 kogutami i zaniechaną robocizną wart. 2 grz., o zniszczenie siedliska na szkodę 10 grz., a także o grożenie podpaleniem przez zawieszenie żagwi (quod ticionem pependit) i o szkodę wart 20 grz. (SP 2, 2288; GK 3 s. 398, 410); 1434 Sobek i Wojciech kmiecie → p. 5; 1466 br. Michał Pilkowicz i Marcin z M. mają zapłacić 8 grz. za dzies. w Kadzicach z tego roku Jakubowi z Grocholic kan. krak. (OK 12 s. 693); 1475 Klemens kmieć Jana bpa krak. w Winiarach pozywa Stan. Tęczyńskiego z M. i jego młynarza w M. z ss. Janem i Andrzejem (GK 20 s. 80, 97, 157).

-c. Areał, pobór, folwark, karczma, młyn. 1396, 1406, 1408, 1412 → p. 3a; 1463 kmiecie wsi M. skazani na karę XIV za odbicie ciążenia (GK 16 s. 706); 1464 wieś M. własn. kasztelanowej lub. [Ewy wd. po Krzesławie z Kurozwęk] skazana na karę król. XIV za niezapłacenie wiard. (GK 17 s. 257, 292); [przed 1467] 9 ł. kmiec., zagrody, folwark (DLb. 1 s. 62, 527-8); 1485 wieś M. należąca do wwdy [lub. Dobiesława z Kurozwęk] skazana na karę XIV za niezapłacenie wiard. i łanowego (GK 22 s. 720-1); → p. 3a; 1529 folwark, role kmiece, karczma z rolą (LR s. 82, 180); 1563 pobór z 3 ł., uprzednio z 2 ł. (RP k. 19).

5. 1381 kapelan (SP 8, 1091); Jan pleb. (SP 8, 899); 1384-5, 1394-6 kapelan (SP 8, 2597, 3817; ZK 2 s. 140, 430); 1403-11 Świętosław pleb. (ZK 3b s. 103, 209, 636; Cracovia artificum suppl. 1410-1412 oraz 1421-1424, 45); 1405 Mikołaj z M. zawiera ze Świętosławem pleb. w M ugodę we wszystkich spornych sprawach (ZK 3b s. 630); 1407 Mikosz z M. nie stawił się przeciw Herszowi krawcowi z Krakowa o gwałtem zabraną dzies. w M. wart. 12 grz. i o tyleż szkody (GK Ib s. 168); 1421 Piotr Potoski włodarz i zagrodnik w M. pozywa Klemensa kan. krak. o 15 grz. za zabraną gwałtem dzies. i o tyleż szkody, mianowicie za 30 kóp owsa, 8 kóp grochu, 6 kóp soczewicy, 8 kóp prosa i 10 kóp wyki (GK 1 s. 478); 1434 Dziersław prep. wiśl., kan. krak. [posesor preb. Dziewięcielskiej] pozywa Klemensa z Przybenic o to, że przybywszy z 2 sobie równymi do M. zabrał gwałtem 13 korców pełnej miary pszenicy wraz z wozem z gumna, a resztę dzies. kazał sobie wymłócić, wyrządzając szkodę wart. 12 grz.; ww. Dziersław pozywa Sobka i Wojciecha kmieci z M. o bezprawne wymłócenie dzies. na rozkaz ww. Klemensa Birowy, na szkodę wart. 10 grz. (GK 5 s. 4, 12); 1444 pr. patr. kościoła w M. → p. 3; 1450 Dziersław z Krzyżanowic prep. wiśl. i kan. krak. sprzedał za 33 fl. węg. księdzu mgr. Stanisławowi z Wilna 3 dzies. snop. i w polu z M., Wronińca i Chorążyc (OK 9 s. 147); 1452 Marcin Jakuszowic [kmieć] z M. ma zapłacić 9 1/2 grz. i 6 gr w ratach temuż Stanisławowi prokuratorowi w konsystorzu za dzies. z M. stojącą w brogach (OK 9 s. 223); 1464 pr. patr. kościoła w M. → Lubień p. 4; Katarzyna i Felicja cc. Stanisława s. Rafała z Koźmic sprzedają Stan. Kotowi z Kotek [pow. wiśl.] części dóbr w Przybenicach, → Bełzowie i Boszczynie wraz z pr. patr. kościoła w M. (ZK 17 s. 193-4); [przed 1467] drewn. kościół par. Do par. należy dzies. snop. z folwarku w M., oraz z folwarku, 2 zagród z rolami i karczmy z rolami w Przybenicach. Pleban ma do swego użytku własne wolne role i łąki. Dzies. snop. i kon. wart. 12 grz. z 9 ł. kmiec. w M. należy do preb. Dziewiątelskiej w kat. krak. i jest zwożona własnymi wozami (DLb. 1 s. 62, 527-8; 2 s. 169); 1497 Jakub pleb. (OK 17 s. 396); 1516 Mikołaj pleb. (OK 33 s. 574); 1518 bp krak. mianuje księdza Andrzeja Mączkę bakałarza artium plebanem w M. z prezencji Mik. Cikowskiego kaszt. połan. i Mik. Lanckorońskiego burgr. krak. jako opiekunów Anny c. zm. Adama z Kurozwęk, jedynego patrona tegoż kościoła po dobrowolnej rezygnacji księdza Mikołaja z Mińska (de Mynsko – Ep. 8 k. 65v-66r); 1529 Wojciech z Bodzentyna pleb. (LR s. 82); 1529 do par. należy dzies. snop.: 3 grz. z folwarku i 6 gr z 1 stajania karczmarza w M., 5 grz. z folwarku i 8 gr z karczmy w Przybenicach, a także 12 gr kolędy. Dochód z par. wynosi 8 grz. 26 gr. Dzies. snop. z ról kmiec. w M. wart. 11 grz. należy do ww. prebendy (LR s. 82, 180); 1598 do par. M. należy wieś M. (WR k. 245).

6. 1401-2, 1403 → p. 3a; 1423 → p. 3b.

1 W autent. dok. z 1254 r. Bolesław Wstydl.

2 Kurtyka Tęczyńscy s. 79, 177 hipotetycznie, lecz niesłusznie, zalicza Wierzbiętę z M. do rodu Toporów, myląc poza tym M. w pow. prosz, z M. w pow. ksiąs. W tym ostatnim M. rzeczywiście jest epizodycznie poświadczona własn. Toporów, ale Wierzbięta z tego M. nie pochodził. Łączy Kurtyka – też hipotetycznie i chyba niesłusznie – Wierzbiętę z M. z Wierzbięta z Książnic, któremu Otto z Pilicy wwda sand. nadaje w 1375 r. wieś Mikulce w ziemi przem. Otto w nadaniu nazywa Wierzbiętę „bratem”, co w tym wypadku oznacza zapewne tylko bliżej nieokreślone pokrewieństwo. W SHGK 3 s. 318 pochopnie połączono Wierzbiętę z Książnic z Wierzbięta z M. Na pochodzenie Wierzbięty z rodu Gryfów wskazują związki dziedziców M. z dziedzicami Nasiechowic i Birowowami z sąsiednich Przybenic.

3WRI s. 199 zapis dla Potockiego pod r. 1420.

4 Brak informacji, na mocy jakiej transakcji, po kilkunastu latach należenia do Tęczyńskich, M. stał się znowu włan. Kurozwęckich.