MICHAŁÓW

(1229 Micholou - KK 1, 22; Imbr. 2) wieś nie zid., dziś nie istnieje, leżała zapewne k. Jangrotu.

[Pow. krak.]

1229 Grzegorz IX bierze w opiekę opatkę i siostry kl. w Dłubni [→ Imbramowice], zatwierdza im regułę premonstratensów oraz posiadanie kaplicy Ś. Benedykta w Dłubni z dzies. w Dłubni, Tczycy, we wsi → Leonarda i w M. (KK 1, 22; Imbr. 2).

Uw. Z. Kozłowska-Budkowa, Uposażenie klasztoru PP. Norbertanek w Imbramowicach (1228-1450), w: Studia historyczne ku czci Stanisława Kutrzeby, t. 2, Kr. 1938, s. 378 zauważyła, że trudno ustalić położenie wsi → Leonarda i M. Słusznie stwierdziła, że M. nie można utożsamiać z → Michałówką [par. Jangrot], jak to uczynił F. Piekosiński (KK 1, 22 przypisy), ponieważ wieś ta powstała dopiero po 1324 r., tj. po lokacji Jangrotu. W poszukiwaniu identyfikacji ww. wsi Kozłowska-Budkowa wskazała na kompleks wsi dzies. w pobliżu Tczycy na N od Imbramowic, gdzie klasztor pobierał dzies. w Swojczanach, Jedlczy [dziś Jelcza] i z roli Studziennicznej k. Żarnowca. Podobnie J. Laberschek (→ Leonarda wieś) uważa, że niezid. wsie wymienione w dok. z 1229 leżały w pobliżu Tczycy i zidentyfikował wieś Leonarda z Jedlczą. Wydaje się jednak, że M. należy ostrożnie lokalizować w pobliżu → Michałówki, charakterystyczny jest bowiem deminutyw nazwy tej wsi, sugerujący lokację nowej wsi w pobliżu lub nawet na gruntach starszej wsi M., a także nazwy terenowe: pola Michałowskie w Jangrocie (WR k. 228) oraz Michałowiec - wielki las w → Gołaczowach i → Braciejówce, sięgający po Michałówkę (UN 11 s. 92, 129).