MŁODZIEJOWICE

(1351 Gregorius Mloczewsky - Mp. 1, 233; 1355 Mloczeiow - Mp. 1, 240; 1359 Mloczeowicz - Mp. 3, 731; 1394 Mlodzeow - ZK 2 s. 49; 1395 Madzawi - ZK 2 s. 329; 1398 Mlodzeyouice - SP 8, 7947; 1401 Mlodzeouicz - ZK 3a s. 264; 1402 Mlodzeouice - ZK 3 s. 478; 1402 Mlodzeyowicze - KUJ 1, 24; 1404 Mlodzeowice - ZK 4 s. 154; 1405 Mlodzewicze - ZK 3b s. 683; 1410 Mlodzeijowicze - KSN 2653; 1420 Mlodzeyowice - GK 1 s. 257; 1420 Mlodzeuice, Mlodzeyouicze - GK 1 s. 258, 314; 1421 Mlodzewicze - GK 1 s. 452; 1424 Mlodzeouicze - GK 2 s. 285; 1427 Mlodzeiouice - ZK 8 s. 222; 1428 Mlodzeiowicze - ZK 8 s. 344; 1429 Mlodzeiouicze - ZK 9 s. 49; 1436 Mlodzyeyowycze - DSZ 182; 1433 Mloczeyowicze - ZK 10 s. 97; 1434 Mloczeywicze - ZK 10 s. 203; 1434 Mlodzieowicze - GK 5 s. 207; 1435 Myedzwiedzice [!] - GK 5 s. 233; 1438 Mlodzyeyouicze, Mlodzieyowicze, Mlodzeyocze - ZK 11 s. 264, 330; 1442 Mlodzeyo - ZK 12 s. 46; 1443 Mołodzeyouicze, Mlodzeocze - ZK 12 s. 165, GK 8 s. 192; 1444 Modzeyouicze - ZK 12 s. 240; 1447 Mlodzeowycze, 1447 Mlodczyenicze [!] - OK 8 s. 947, ZK 150 s. 288; 1449 Mlodzew - Metryka UK 1, 49e/164; 1450 Mlodzeyouicze - AGZ 6, 129; 1456 Modzeovice, Mlodzeovice - GK 13 s. 200; 1462 Mlodzeyow - GK 16 s. 158; 1464 Mlodzeovicze - ZK 17 s. 199; 1464 Mlodzeiovicze, Mlodzeyovicze - GK 17 s. 240, 283; 1466 Modzeyowicze - ZK 16 s. 322; 1469 Młodziejowice - Mp. 5 M 86; 1480 Mlodzyeyovicze - GK 21 s. 145; 1496 Mlodzowy, Mlodzowycze - GK 25 s. 776, 778; 1499 Mlodzeiowycze - SP 2 s. 932; 1504 Modrzyeyowycze, Mlodrzyeyowycze - MK 19 k. 139-40; 1505 Mlodzyeowycze - AA 284; 1529 Mlodzyewicze - LR s. 176; 1559 Modzyeyow - MPT →p. 7, 574; 1564 Młoczoczowicze - LK 2 s. 77), ok. 9 km na NE od centrum Krakowa.

1. 1500 n., 1530 pow. krak. (RP k. 245v; RP 1530 k. 10); 1539 pow. krak. (ZK 190 s. 195); 1581 pow. prosz. [= krak.] (ŹD s. 21); 1470-80, 1598 par. Więcławice (DLb. 1 s. 73, 123; 2 s. 48-9; WR k. 254v).

2. 1470-80 M. sąsiaduje ujazdami z Bosutowem i Książnicami [par. Więcławice] (DLb. 1 s. 35, 211-2, 486-7); 1559 droga z Michałowic do M. i Więcławic (ZK 36 s. 394); 1569 droga z M. do Więcławic →Dłubnia; 1569 rozgraniczenie między Książnicami kol. Ś. Floriana a M. Stan. Minockiego →Dłubnia i →Książnice par. Więcławice p. 2; 1584 spór o granice między wsiami: Bosutów kap. krak. a M. i Boleń Jana, Marka i Krzysztofa Minockich ss. Stan. Minockiego; rozgraniczenie Bosutowa od M. rozpoczyna się przy ścianie wsi Książnice (ZK 406 s. 135-42).

3. 3a. Własn. szlach. jednej z rodzin Szafrańców zwanej później Młodziejowskimi h. Starykoń. 1351-9, zm. 31 XII Grzegorz z M. w 1351 świadkował na pierwszym miejscu na dok. kaszt. sand. Wilczka dla kl. Ś. Andrzeja jako „dominus Gregorius Mloczewsky”, star. krak. 1359, poświadczony też 10 X 1359 bez tytułu, utożsamiany hipotetycznie ze star. chęc. o tym samym imieniu w 1363 r., ż. Anna (Mp. 1, 233, 240; 3, 731, 758; UM 1256, 1280; H. Zeissberg, Kleinere Geschichtsquellen Polens in Mittelalter, „Archiv für österreichische Geschichtsforschung” 55, 1877, s. 153 (nekrolog dominikanów krak.); Sperka Szafrańcowie s. 51-2)¹Identyfikację Grzegorza star. krak. z M. uzasadniają, poza argumentami przedstawionymi przez J. Sperkę, zebrane zapisy toponimów i antroponimów z l. 1351-9: Mloczewsky, Mloczeiow, Mloczeowicz.

1394-1408, zm. po 24 VII a przed 26 IX t.r. Stanisław Szafraniec h. Starykoń, dz. M., →Łuczyc 1398-1400, →Liplasu 1402-4, posesor zastawny zamku →Bobolice z wsiami 1398, s. Piotra Szafrańca z Łuczyc i Pieskowej Skały podstolego krak. i Kachny, br. Jana, Piotra i Tomasza, 1-sza ż. Małgorzata z Dulowy, 2-ga ż. Anna c. Andrzeja, Andrasza Schony z Bobolic h. Amadej, przed 12 XII 1398, 2^o v. ż. Mściwoja z Wierzchowiska, s. Stanisław [II] Młodziejowski (ZK 2 s. 49, 280, 329; 3 s. 470, 478; 3b s. 186, 683; 4 s. 154; 5 s. 69, 82; SP 2, 353; 8, 7947, 7950, 9461, 10228, 10258, 10376, 10498, uw. 300/64, 301/43, 305/37, 336/33; KUJ 1, 24, 37; DLb. 1 s. 246; ZDK 1, 143; KK 2, 432; Dworzaczek tab. 108; Sperka Szafrańcowie s. 418-9, tabl. genealogiczna; Sperka, Andrzej Schony →p. 7, s. 195-6); 1394 Małgorzata ż. Stanisława z M. sprzedaje za 40 grz. gr i za kopę gr Bodzęcie z Dalewic całą cz. dziedz. w Dalewicach. Bodzęta ma zapłacić Małgorzacie 22 grz. na Boże Narodzenie. Jeśli nie zapłaci da wwiązanie w 2 kmieci tamże i karczmę (ZK 2 s. 49); 1398 Andreasz i jego ż. Małgorzata dz. Bobolic zastawiają za 1000 grz. gr pras. Stan. Szafrańcowi dz. z M. zamek Bobolice z wsiami, z wyjątkiem wsi Ogorzelik [dziś Ogorzelnik] (SP 2, 353; 8, 7947; też →Bobolice p. 3); tenże Stanisław wyznaczył ż. Annie c. Andrasza z Bobolic 400 grz. wiana na swej wsi M. (SP 8, 7950).

1399-1421, zm. 28 VII 1433 Jan, Jaszek Szafraniec h. Starykoń, z →Łuczyc 1398-1428 i M., s. Piotra, br. Stanisława, Piotra, Tomasza i Konstancji, kan. i kustosz krak. 1403-10, scholastyk krak. 1411-8, rektor Uniw. Krak. 1404-5, dziekan krak. 1418-23, bp włocławski 1428-33, pkancl. 1418-23, kanclerz Królestwa 1423-33 (SP 2, 2126, 2513; 8, 9488, 9714; ZK 5 s. 175; 7 s. 283; 8 s. 231; GK 1 s. 442-3 zp.; UC 196, 619, s. 205; Sperka Szafrańcowie s. 419; E. Knapek, Szafraniec Jan, PSB 46, s. 439-47)²Nie można wykluczyć, że Jaszek M., który miał rozgraniczać w 1399 r. Przybynów i Wysoką to nie Jan kan. krak., ale stryj Stan. Szafrańca Jan z Łuczyc, który wystąpił jeden raz u boku br. Piotra 3 II 1394 r. (ZK 2 s. 25), można bowiem przypuszczać, że Szafraniec poprosił o rozgraniczenie starego stryja, pamiętającego dawne granice; 1399-1400 Stan. Szafraniec z M. i z Bobolic pozywa Jakusza Jakę z Przybynowa i Wilczyna [woj. kal.] oraz jego kmieci z Przybynowa: Jakuba, Bogutę, Mikołaja i Jana o przeoranie granic między Wysoką a Przybynowem. Strony uzgadniają, że Jaka i Janek z M. wyznaczą granice między tymi wsiami; 1400 tenże Stan. Szafraniec i Jaka mają w tej sprawie termin przed sądem; ww. Stan. Szafraniec i Jaka winni stawić się na miejscu rozgraniczenia, gdzie wcześniej woźny dokonał wizji. Stanisław winien we własnej osobie i pod przysięgą dokonać ujazdu zgodnie z wizją, nie więcej i nie mniej (SP 8, 9461, 9488, 10228, 10258, 10376, 10498, uw. 300/64, 301/43, 305/37, 336/33); 1400 br. Wojtek, Jakub oraz Wichna ż. tegoż Wojtka z Trątnowic, sprzedają Janowi Szafrańcowi z M. kan. krak. za 80 grz. gr pras. całą ich cz. w Trątnowicach. Wojtek ręczy za Jakuba, który jest niepełnoletni (annos non habet), zaś Wichna zrzeknie się oprawy na tej części (SP 8, 9714)³W edycji księgi błąd odczytu: „auos non habet” zamiast „annos non habet”; 1401 Pietrasz Szafraniec z M. [, Łuczyc, Pieskowej Skały, podstoli krak.] ma sprawę ze Stanisławem z →Adamowic (ZK 3a s. 266); br. Jan Szafraniec kan. i kustosz krak., Piotr Szafraniec podstoli krak., Stanisław z M. i Tomasz z Łuczyc nadają Uniw. Krak. swoją cz. Trątnowic z przeznaczeniem na fundację kolegiatury na wydziale sztuk (KUJ 1, 24).

1403 Stanisław Szafraniec młody (iuvenis) h. Starykoń z M., zapewne s. Piotra Szafrańca podstolego krak. lub Stanisława Szafrańca z 1-ego małżeństwa z Małgorzatą (ZK 3b s. 157, 186, 199, 683)⁴Stanisława należy uznać bądź za s. Stan. [I] Szafrańca z 1-szego małżeństwa (jego ż. Małgorzata zm. w 1398 r.) lub za s. Piotra Szafrańca z Łuczyc podstolego krak., gdyż Stanisław [I] nie mógł być nazwany młodym w 1403 r.. Nie mógł być też Stanisławem [II], znanym od 1409 r., bo w tym roku miał jeszcze opiekuna i nie mógł samodzielnie stawać przed sądem; Staszko, Stanisław iuvenis Szafraniec z M. pozwany przez Żyda Fetera (ZK 3b s. 157, 186, 199); 1405 Stan. Szafraniec z M. z archidiakonem krak. Zbigniewem o 120 grz. z racji pewnego długu i o tyleż szkody (ZK 3b s. 683); 1408 Andrzej Palczek z Budziejowic w sprawie z Anną ż. Stanisława z M. ustanawia swym pełnomocnikiem Jakusza z Łuczyc; tenże Andrzej nie stawił się przeciwko tejże Annie wd. po Stanisławie z M. o 4 grz. zabranego czynszu i o 3 grz. za zabitego konia (ZK 5 s. 69, 82).

1409-72, zm. 1474⁵Datę śmierci Stan. [II] Młodziejowskiego J. Sperka (Szafrańcowie s. 430) przyjął na 7 IV 1473 lub 1474 r. - datę dzienną (w 97 dniu roku) notuje Kalendarz i nekrolog klasztoru kanoników regularnych w Krakowie (APKr, Zespół Kazimierz, rps K 888, s. 59; Sperka Szafrańcowie s. 430). Jako żyjący został poświadczony z pewnością jeszcze 28 XI (nie 29 XII - jak Sperka Szafrańcowie s. 430) 1472 r. (SP 2, 4130). Jako zmarły wzmiankowany jest 13 V 1474 r. (GK 19 s. 945). Wydaje się jednak, że Stan. [II] Młodziejowski występuje jeszcze w zapisce z 4 X 1473 r., w której jego pełnomocnik Jan Świder z Modlnicy kwituje Martę Poborowską [z Młoszowej] z trzyletniej dzierżawy wsi Górki. Wiadomo, że Stan. [II] Młodziejowski był opiekunem dzieci zm. Jana Poborowskiego i w 1466 r. wydzierżawił tejże Marcie Górki na 7 lat (→p. 3a). Biorąc pod uwagę ten fakt można uznać, że mamy do czynienia ze Stan. [II] Młodziejowskim (gdyby chodziło o syna zapewne o tym by w zapisce wspomniano). Wydaje się więc, że datę jego śmierci możemy przesunąć na 7 IV 1474 r stren. Stanisław [II] Młodziejowski h. Starykoń z M., →Łuczyc od 1420, Pielgrzymowic od 1438, Sierachowic [dziś Sierakowice] i Mikołajowic [obie wsie w pow. pilzn.] 1434-38, →Bolenia od 1464, połowy zamku →Bobolice z wsiami Tarnawa i Wysoka oraz połową pr. patr. kościoła par. w Niegowej 1427-33, wsi Górki [pow. wiśl.] 1433-57, cz. wójtostwa w Myślenicach 1440-71, Bielczyc 1464-9, Czyżowic [pow. wiśl.] od 1452-3, cz. w Zbylutowicach [dziś Zbeltowice, pow. wiśl.] 1469, posesor zastawny Łękawy [Nadolan] 1459-70, tenut. Trojanowic 1460, 1469, Poręby [Marcinkowskiej] 1470, tenut. Rakowic 1447-69, wsi Juszczyn, Kojszówka i Trzebunia 1443-6, Borunic i Gunowa 1460, Podstolic 1463-4, Woli Chełmskiej 1456, wójtostwa w Wolbromiu 1459-61, Paśmiechów [dziś Pośmiechy] 1460-3, rycerz pasowany 1438, s. Stan. Szafrańca z M. i Anny c. Andrasza (Andrzeja) Schony z Bobolic h. Amadej; ż. przed 13 V 1428 Katarzyna (zm. 1472) c. Pełki Łapanowskiego ze Szczytnik zw. Prętkosz h. Drużyna⁶Sperka Szafrańcowie s. 430 podaje, że Katarzyna zm. między 24 IX 1470 a 29 XI 1472 r. Kat. Młodziejowska jako żyjąca występuje jeszcze 3 I 1472, zaś 24 VI t.r. jest określona już jako zm. (ZK 152 s. 289, 311); dzieci: Stanisław i być może drugi Stanisław⁷→przypis 12, Jan, Barbara ż. Jakuba z Trzonowa [h. Lis] 1454, Katarzyna z Kiełczewa [woj. kal.] ż. Jana Balińskiego z Balina [ziemia dobrzyńska] 1508 (ZK 5 s. 175; 7 s. 20, 96-7, 132, 135, 143, 162, 165, 283; 8 s. 221-2, 230-1, 344; 9 s. 26, 49, 64, 180, 240, 243; 10 s. 97, 99-100, 102, 142-4, 202-3, 240, 245, 262; 11 s. 73, 80, 177-8, 282, 312, 328-30, 336-7, 350-1, 353, 355, 363-4, 365, 371, 391, 397, 415-6, 432, 515, 535, 540, 581; 12 s. 20, 25-6, 28, 46-7, 67, 103, 109, 142, 152, 154, 158, 165, 169, 187-8, 216-7, 240, 245, 250-1, 262, 265, 270, 273-4, 276, 285, 301-3, 305, 308-12, 326, 329, 341, 356, 358-9, 368, 370, 378-9, 384-6, 400-1, 407-9, 412-4, 419, 422, 424, 432; 13 s. 11-2, 19, 30, 50, 54, 61-2, 76, 78, 80, 82-3, 91, 101, 111-2, 115, 117, 119, 135-6, 143, 151-2, 154, 158, 179-80, 209, 218-20, 225, 237, 248, 252-3, 260-1, 267, 279, 303, 307, 332-3, 343-4, 391, 401, 431-2; 14 s. 4, 34, 41, 49, 61, 119, 163, 264, 292, 297, 316, 344-5; 15 s. 20, 23, 37, 69, 88-9, 114, 140, 180, 231, 270, 348; 16 s. 25, 40, 61, 99, 118, 119-20, 122, 138, 154, 167, 180-2, 184, 186, 205-7, 211, 236b, 271, 304, 308, 311-2, 322-3, 351, 373, 378-9, 387, 389, 398, 402, 411, 418, 433, 466, 473, 481, 548, 554, 608; 17 s. 199, 270, 278, 287, 296, 334, 336-7, 419, 454, 551, 600, 625, 641, 657, 660; 18 s. 15; 146 s. 45-6, 63-4, 126, 169, 251, 263, 285, 317-8, 324, 335-8, 428, 439, 533, 569, 625, 637-8; 147 s. 24, 60, 69, 114, 134, 152-3, 168, 175-6, 181, 189, 199, 216, 239, 247, 254-5, 295, 312, 342, 393, 412, 425; 150 s. 20, 103, 141-2, 213, 273, 288, 329, 338, 343, 346; 151 s. 137, 165, 224-5, 239; 152 s. 9, 111, 249-50, 311; 196 s. 326, 339; 198 s. 214, 278, 353, 389, 400; 199 s. 19, 26, 279; 200 s. 281, 309; 201 s. 31; 312 s. 383; ZP 20 s. 306; 24 s. 190; 34 s. 84; GK 1 s. 452, 500; 3 s. 186, 317; 4 s. 244, 342, 514-515, 546, 592, 624-5, 692, 840, 851, 1035-6; 5 s. 207, 232-3, 262; 6 s. 42, 70-1, 75, 79, 82, 93, 98, 102, 104, 131, 147, 226-7, 304, 359, 455, 418, 460, 477-8, 528-30, 550; 7 s. 76, 104, 118, 150, 163, 168, 191, 208, 231-2, 244, 256, 275, 353, 403, 405, 410-1, 429, 445, 509, 519, 527, 533, 536, 539-40, 545, 552, 563-4, 566, 580, 595-6, 599, 613, 629, 631, 658, 667, 677, 681, 698, 703, 786, 842, 855, 904-7, 913-4, 918-21, 994, 1001-2, 1011, 1034, 1039, 1050, 1056, 1062, 1075, 1088; 8 s. 30-1, 44-5, 61, 82, 110, 137, 144, 149, 162, 185, 187, 192, 201, 209-10, 232, 246, 254, 269-70, 274, 288-90, 292, 319, 321, 335, 368, 394, 397, 437, 439, 456, 467, 477, 501, 611, 883, 1055; 9 s. 264, 310, 424-5, 433, 585, 590, 609, 653-4, 656, 669, 800, 842, 886, 889; 10 s. 4, 36-7, 61, 77, 124, 127, 196, 220, 244, 247, 265, 306, 430, 457, 470, 480, 494, 502, 558, 570, 596, 611, 622, 625-6, 649, 671, 688-9, 702, 707-8, 723, 776, 801, 820, 840, 849, 886-8, 900-2, 904-5, 910, 921, 925, 971-2, 978, 985, 1012, 1021, 1024-5, 1041; 11 s. 3-4, 95, 114, 124, 129, 157-8, 176, 184, 185, 209, 211, 305, 309, 380-1, 405-6, 417-8, 433, 456-7, 459, 517, 559-60, 584, 603-4, 653, 817, 908, 910, 921, 924-5, 944, 951, 966, 994, 1006, 1013; 12 s. 20, 32, 34, 70, 72, 76, 82-3, 91, 95, 140, 177, 181-2, 191, 293, 337, 426, 428-9; 13 s. 92, 100, 200, 210, 213-6, 218-9, 265, 358, 360-1, 364, 379, 381, 387-9, 392-6, 396a, 404a, 406-8, 423-5, 433, 465, 487-8, 513, 516-7, 520, 531-2, 538-9, 540-2, 548, 569-70, 610, 614-5, 646-8, 661, 668-70, 673-4, 777, 846; 14 s. 3-4, 6-7, 9, 33, 35, 122, 126-8, 140, 148-9, 160, 180-2, 265, 273, 281-3, 291, 307, 320-1, 344, 356, 358, 360, 362, 452, 469; 15 s. 13-4, 20, 62, 67, 163-5, 168-9, 184-6, 206, 213-4, 216, 263, 311-3, 346, 406; 16 s. 3-4, 72, 96, 108, 110, 157-8, 208, 254-5, 260, 329, 443, 539, 550-1, 566-7, 590, 600-2, 760-1, 767, 886-7, 991-2, 1049; 17 s. 57, 156, 240, 294, 405, 519, 523-4, 543, 557-8, 573-4, 608, 697-8, 707, 762-3, 774, 807, 817, 927-9; 18 s. 81, 93, 163, 201, 233, 317-8, 325, 391, 393, 439, 473-4, 480, 526, 580, 584-5, 608, 665-6, 711, 716, 735, 756, 758, 775, 795, 797, 803, 831-2, 857, 860, 862, 874, 879-80, 926, 936, 947-8, 967; 19 s. 8-9, 48-9, 51, 64, 77-8, 189, 194, 200, 206, 341, 466-8, 525, 539, 666, 818, 945 (13 V 1474 jako zm.); SWPM I/9 s. 192, 369; OK 1 s. 244, 249, 259; 5 k. 165v; 6 s. 332; 8 s. 274-5, 294; 9 s. 45, 639; 10 s. 278, 522; Mp. 5 G 4; L 64, M 86, M 97; BJ rps 5348 s. 386; SP 2, 1780-1, 2126, 2513-4, 2659, 2661, 2743-4, 2732, 2820, 2908, 2929, 2984, 2987, 3075, 3241, 3243, 3270, 3331, 3335, 3393, 3502, 3506, 3563, 3590, 3615, 3674, 3792, 3795, 3809, 3959, 3979-81, 3985-6, 4051; SP 7/2, 893, 931, 992-1002, 1004-35, 1037-43; AGZ 6, 129; Cracovia artificum suppl. 1451-1460, 71-2, 84, 91, 102, 390; DLb. 1 s. 47, 73, 123, 272; 2 s. 49; DSZ 182, 192; KUJ 1, 108, 117, 119, 122; AS 2, 135; Mp. 4, 1295; ZDM 3, 725; Dworzaczek tab. 108; Sperka Szafrańcowie s. 419-31).

1409 Jan Szafraniec kustosz krak. jako opiekun swego bratanka Stanisława s. Stanisława z M. zawiera ugodę z Mściwojem z Wierzchowiska i jego ż. Hanną [matką Stanisława]. Hanna kasuje i anuluje wszelkie dok. i umowy zawarte między jej ojcem Andraszem z Bobolic, jej s. Stanisławem i nią samą. Ponadto ustalają, że po śmierci Andrasza Hanna, wziąwszy uprzednio [od Stanisława] 200 grz., podzieli po połowie z synem wszystkie dobra dziedz. Z powyższej sumy 100 grz. przypadnie Hannie lub jej dzieciom z innych małżeństw, jeśli je będzie miała, zaś 100 grz. s. Stanisławowi (ZK 5 s. 175); 1420 →Łuczyce p. 3A; 1420-1 z wyroku sądu wiecowego a następnie nadwornego Anna ż. Mściwoja z Wierzchowiska [par. Szreniawa], wziąwszy uprzednio od s. Stan. [Szafrańca] z M. 200 grz., winna podzielić po połowie z tymże synem dobra należące do zamku Bobolice, mianowicie wsie: Tomaszowice, Lgota [par. Niegowa, dziś Antolka], Ogorzelik [dziś Ogorzelnik], Zdów, Bobolice, Niegowa, Wysoka, Tarnowa Wola [= Tarnawa], zamek Bobolice, 3 młyny i 3 sadzawki, odziedziczone po ojcu Andrzeju [Schonym] z Bobolic - obecnie te, które nie zostały skonfiskowane przez króla i są w jej posiadaniu, a w przyszłości także i te, które zostały skonfiskowane [przed 1413 r.] i będą zwrócone przez króla (ZK 7 s. 20, 132, 162; SP 2, 1780-1; też →Bobolice p. 3); 1421 →Łuczyce p. 3B; 1423 Jan Szafraniec dziekan krak. i kanclerz Królestwa oddalił roszczenie Katarzyny ż. Jana ze Skorczowa o 100 grz. posagu jej babki na M. (ZK 7 s. 283).

1427 Jan [Szafraniec z Łuczyc] dziekan krak., kanclerz Królestwa Polskiego i jego bratanek Stanisław z M. z jednej strony a Mściwój z Wierzchowiska ze swoimi dziećmi z drugiej strony, zawierają ugodę w sprawie podziału dóbr dziedz.: zamku Bobolice, wsi Niegowa, Wysoka, Tarnowa, Zdów, młynów i sadzawek, które są w ich posiadaniu, a także - licząc na odzyskanie tych dóbr, które są aktualnie w rękach króla: Tomiszowic, Ogorzelika, Lgoty, wsi Bobolice, młyna i sadzawki. Zamek i dobra podzielą po połowie (SP 2, 2126; też →Bobolice p. 3); Stanisław z M. oraz Mściwój, Andrzej, Dorota, Anna, Elżbieta i Katarzyna ss. i cc. Mściwoja z Wierzchowiska, przeprowadzają podział wszystkich dóbr macierzystych należących do Bobolic, które obecnie posiadają. Stanisławowi przypadają całe wsie Tarnowa i Wysoka z [połową] pr. patr. kościoła w Niegowej. Dzieciom Mściwoja przypada cała wieś Niegowa i cała cz. dziedz. w Zdowie oraz [połowa] pr. patr. kościoła w Niegowej. Zamek Bobolice strony podzielą po połowie. Podziału tego mają przestrzegać pod zakładem 1000 grz. Mściwój ręczy za nieletnie dzieci i kwituje Młodziejowskiego ze 100 grz., które otrzymał od niego jeszcze przed podziałem. Pozostałe 100 grz. Młodziejowski zobowiązuje się wypłacić pod rygorem wwiązania do Tarnowej (ZK 8 s. 221-3, 230); Stanisław z M. zastawia za 200 grz. [stryjom] ww. Janowi dziekanowi krak. i Piotrowi pkom. krak. i star. sier. Szafrańcom całe wsie Wysoka i Tarnowa (ZK 8 s. 231); 1428 Mściwój z Wierzchowiska składa protest ponieważ jego zachodźca Piotr Broda z Uliny nie otrzymał od Stanisława z M. obiecanych pieniędzy (ZK 8 s. 344); →Lubcza par. własna p. 3a; 1429 Stanisław z M. skazany na kary XV stronie i sądowi, gdyż nie zapłacił Andrzejowi s. zm. Mściwoja z Wierzchowiska [100 grz.], ani nie dał mu wwiązania w Tarnową. Woźny Boguta zostaje wyznaczony do wwiązania Andrzeja i jego rodzeństwa w tę wieś; otrzymuje wwiązanie (ZK 9 s. 26, 49, 64-5); →Lubcza par. własna p. 3a⁸W haśle →Lubcza błędnie podana strona ZK 196 s. 320. Winno być ZK 196 s. 326.

1430 Stanisław z M. kwituje Zbigniewa z Przestańska z 200 grz., które on i jego żona mieli zapisane w księgach wiecowych (ZK 9 s. 243); 1431 Stan. Młodziejowski zapisuje ż. Katarzynie 1000 grz. posagu i wiana na dobrach dziedz. M. i →Łuczyce. Gdyby Młodziejowski zmarł wcześniej, a Katarzyna wyszłaby powtórnie za mąż, ich dzieci oraz krewni wypłacą matce sumę oprawy, a dobra wrócą do nich. Jeśli Katarzyna pozostanie w stanie wdowim będzie mogła używać tych dóbr (GK 4 s. 342); 1432 Stanisław z M. pozywa Święszka z Trątnowic włodarza archidiakona krak. o kmiecia Jana Borowca. Święszek pod karą XV ma zwrócić kmiecia Młodziejowskiemu (GK 4 s. 514-5); 1432 Jakub włodarz z Luborzycy pozywa Stan. Młodziejowskiego o to, że z jego polecenia jego ludzie, wychodzący z jego domu, zadali mu na drodze publicznej 5 ran krwawych i 4 sine i powrócili do jego domu. Bp krak. występuje o swoją karę, a Młodziejowski zapłaci niestane (GK 4 s. 692; też →Luborzyca p. 3b - nieprecyzyjny regest).

1433 Stanisław z M. zamienia z Tomaszem z Korytnicy [pow. chęc.] kan. sand. połowę zamku Bobolice z wsiami Wysoka i Tarnowa oraz pr. patr. kościoła w Niegowej wraz z prebendą tamże należącą do Tomasza wieś Górki w ziemi sand. [pow. wiśl.] i za dopłatą 55 grz. Stanisław ręczy za ż. Katarzynę, że zrezygnuje ona z oprawy na tych dobrach (ZK 10 s. 97, 99-100); 1434 Stan. Pszonka z Łuczyc ma zwrócić 12 grz. długu Stanisławowi z M. w wyznaczonym terminie, a jeśli tego nie uczyni, pod karą XV będzie płacił 24 grz.; Piotr z Łuczyc ma zwrócić Stanisławowi z M. w wyznaczonym terminie 10 grz. za stóg pszenicy, w przeciwnym razie zapłaci 20 grz. pod karą XV (GK 5 s. 232-3); Piotr z Pieskowej Skały wwda krak. dzieli z bratankiem Stanisławem z M. dobra po zm. braciach Piotra bpie kujawskim Janie i Tomaszu dz. Łuczyc. Stanisławowi przypadają cz. w Łuczycach i Pielgrzymowicach oraz całe Sierachowice [Sierakowice] i Mikołajowice [obie wsie w pow. pilzn.]. Z dóbr tych wyłączono karczmę z przewozem w Mikołajowicach, która już wcześniej została przekazana kościołowi. Piotr będzie dożywotnio posiadał cz. w Łuczycach i Pielgrzymowicach i dopiero po jego śmierci przejmie te dobra Stanisław. Piotr i Stanisław przyrzekają wzajemnie przestrzegać tego podziału. Stanisław odstępuje od roszczeń Piotra w sprawie dóbr dziedz. oraz ruchomych i nieruchomych, które w jakikolwiek sposób będą ponad podziałem, a ponadto on i jego spadkobiercy nie wystąpią z roszczeniami co do tego podziału (SP 2, 2513)⁹Wydawca ujął w nawiasy ustęp dotyczący karczmy i przewozu dla kościoła. Najpewniej dlatego, że zetknął się z zapiskami, z których jednoznacznie wynikało, iż nadal te obiekty należały do dziedziców Sierachowic i Mikołajowic; Stanisław z M. oświadcza, że otrzymał od ż. Katarzyny c. zm. Pełki zw. Prętkosz ze Szczytnik z tytułu posagu 200 grz. w gotówce i całą dziedzinę Szczytniki, a w zamian oprawił jej 1000 grz. wiana na M., na cz. ojcowizny w Łuczycach i na cz. tamże, odziedziczonej po śmierci stryja Tomasza (SP 2, 2514); 1435 →p. 3b.

1436 Stanisław z M. przegrał sprawę, gdyż nie stawił się w sądzie przeciwko Wilczkowi ze Zdziesławic, którego pozwał o „zassyedzene” (= zasiedziane, czyli nieopłacony czynsz) w dziedzinie kmiecia zw. Doktor i o szkodę 4 grz. (ZK 11 s. 80); 1436 Katarzyna ż. Stanisława z M. oddala pretensje Zbigniewa z Przestańska o młyn i karczmę (ZK 146 s. 317); Piotr [Szafraniec] z Pieskowej Skały wwda krak. oświadcza, że Elżbieta wd. po Mikołaju z Kończyc winna była jego zm. br. Janowi bpowi kujawskiemu 160 grz. Sąd wyrokuje, że jeżeli odzyska te pieniądze, podzieli je po połowie ze Stanisławem z M. (ZK 146 s. 324); ww. Piotr wwda krak. oddala roszczenia bratanka Stanisława z M., z którym prowadził spór o aksamity, jedwabie adamaszkowe, postawy [sukna], czamelty wart. 600 grz. i tyleż szkody, a także o wałachy, stępaki i drabarze wart. 300 grz. po zm. bracie Piotra bpie kujawskim Janie, okazując dokument sądowy pod pieczęcią sędziego Pawła [z Bogumiłowic] i podsędka Zygmunta [z Bobowej], zachowując go przy treści tego dokumentu (SP 2, 2659); ww. Piotr z Pieskowej Skały wwda krak. i jego bratanek Stanisław z M. ugodzili się w sprawie przejętego przez Piotra skarbca i ruchomości po śmierci ww. braci wwdy a stryjów Stanisława, bpa Jana i Tomasza z Łuczyc: pereł, kamieni szlachetnych, klejnotów, złota, srebra, kubków, roztruchanów, pucharów, florenów, szerokich groszy, półgroszy, pierścieni, naszyjników, misek, kotar, aksamitów, jedwabi, postawów [sukna], purpur, tkanin jedwabnych, kobiercy, wałachów pod siodło, koni, bydła. Stanisław zwolnił stryja ze swoich roszczeń do tego skarbu i zobowiązał się nie naruszać podziału wcześniejszego (SP 2, 2661; →Łuczyce p. 3A i 3B - błędny regest).

1438 Jan i Klemens ss. Piotra z Mokrska alias z Komornik [par. Raciechowice] odpowiadają Stanisławowi z M., że nie mają obecnie wsi Mikołajowice i Sierachowice i nie posiadają wwiązania do nich. Oddalają jego pozew o wwiązanie się w te wsie gwałtem (ZK 150 s. 103); sąd ziemski sand. poświadcza, że Stanisław z Mikołajowic i M. sprzedał za 1000 grz. Mikoszowi z Chotowej [pow. pilzn.] wsie Mikołajowice i Sierachowice z przewozem na rz. Dunajec w Sierachowicach i brzegami po drugiej stronie przewozu, połowę jeziora k. wsi Góra [Zbylitowska, pow. pilzn.] i las k. tego jeziora zw. Radomia (Radomya) oraz trzecią cz. pr. patr. kościoła w Mikluszowicach (AS 2, 135; ZP 34 s. 84); Stanisław z M. ręczy Zbig. [Oleśnickiemu] bpowi krak. spłatę 200 fl. przez Piotra z Pieskowej Skały pkom. krak. ewentualnym wwiązaniem w cz. Pielgrzymowic (ZK 150 s. 141-2); →Łuczyce p. 3A i 3B; 1439 Stan. Młodziejowski pozywa Stan. Pszonkę ongiś z Łuczyc o to, że bezprawnie mieszka w jego domu w Łuczycach, który od niego kupił. Z tego powodu poniósł szkodę na 30 grz. Pszonka twierdzi, że mieszka w swoim domu i nie dał mu jeszcze wwiązania (GK 6 s. 93); tenże Młodziejowski pozywa Krystyna z Koziegłów o 240 grz., ponieważ nie dał mu zgodnie z zapisem wwiązania do Tochołowa; pozywa też Krystyna o 9 gr kary, gdyż nie wywiązał się z poręki, którą mu poręczał. Sąd wyznacza woźnego do ciążenia dóbr Krystyna (GK 6 s. 102; też →Koziegłowy zamek p. 3b.

1440 Stanisław z M. zeznaje, że wziął 150 fl. węg. od kanclerza Królestwa Jana z Koniecpola [woj. sier.], które zobowiązuje się oddać na ś. Stanisława w jesieni (GK 6 s. 359); →Mirów zamek; Goworek ze Śmiłowic pozyskał na Stanisławie z M. 115 grz. półgr i 150 grz. gr posp. długu, a także 20 grz. gr posp. z racji szkody, ponieważ Stanisław miał stawić Franciszka Juntę, że Junta zwróci pieniądze w terminie, ale ten nie stawił się. Stanisław ma dać wwiązanie do kmieci osiadłych w swoich dobrach; tenże Stanisław obwinia Franciszka Juntę z Jawczyc o to, że nie stawił się jako jego zachodźca w sprawie powyższego odkupu i dlatego Goworek pozyskał na Stanisławie 115 grz. półgr, 150 grz. gr posp. i 20 grz. gr posp.; tenże Stanisław pozyskuje na Juncie 700 fl. szkody, którą to sumę, obciążającą jego kmieci w Polance i we wsi Podgórna [Górna Wieś?], Junta miał spłacić wierzycielowi, lecz tego nie uczynił; tenże Junta i jego matka Jadwiga wyłożyli pieniądze dla Stan. Młodziejowskiego, chcąc wykupić z zastawu wójtostwo w Myślenicach lecz pieniędzy nie miał kto przyjąć (GK 6 s. 477-8; 7 s. 104, 150, 163, 168, 191, 208); Stanisław z M. pozywa Marcina Polskiego krawca o to, że siłą wwiązał się w jego tenutę Polankę i kmieci, która to wieś i kmiecie należą do tej cz. wójtostwa myślenickiego, którą trzyma i ma do niej prawo. Młodziejowski szacuje szkody na 100 grz. w dochodach i robociznach tych kmieci (GK 7 s. 76, 104, 150, 163); Stanisław z M. oddala oskarżenie Anny i Stanisława ongiś z Łuczyc, że dał jej złe pieniądze (mala pecunia) [za kupioną od niej cz. Łuczyc] (ZK 11 s. 397; →Łuczyce p. 3B); Stanisław z M. zobowiązuje się stawić przed sądem ziemskim w Krakowie teściową Katarzynę wd. po Pełce ze Szczytnik i ż. Katarzynę, aby potwierdziły, że dały Maciejowi opatowi kl. [Bened.] Ś. Krzyża na Łysej Górze [pow. sand.] 130 grz. Pieniądze te Kat. Pełczyna zwróci klasztorowi w takiej formie, że wyznaczy 6 grz. czynszu, 1 połeć słoniny i po korcu grochu i prosa. Jeżeli Stanisław nie stawi tych kobiet zapłaci 100 grz. zakładu (ZK 11 s. 432); →Koziegłowy zamek p. 3b; →Łuczyce p. 3B.

1441 Stanisław z M. zobowiązuje się zapłacić Goworkowi [ze Śmiłowic] 170 grz. posp. monety i 115 grz. półgr (GK 7 s. 353); Stanisław z M. i Stanisław ze Złotej ręczą Janowi Pileckiemu z Pilicy za stren. Mik. Serafina miecznika i żupnika krak. spłatę 753 fl. węg. długu ew. wwiązaniem ich w sumie 1506 fl. w M. i Złotą; Chamiec z Dobranowic wysłannik Jana Pileckiego protestuje, gdyż gotów był odebrać od Stan. Młodziejowskiego i Stanisława ze Złotej pieniądze z tytułu poręki za Mik. Serafina, lecz nikogo nie było (GK 7 s. 403, 536, 539); Iwan z Obiechowa oświadcza, że wziął od Stan. Młodziejowskiego czerwoną szubę podbitą popielicami, a jeśli jej nie zwróci, zapłaci 20 fl. węg. (GK 7 s. 429); Stanisław z M. protestuje ponieważ był gotów zapłacić panom pieniądze, jak poręczył za niego Jan kaszt. i sta. krak., lecz byli nieobecni. Pieniądze te złożył w skarbcu kaszt. krak. chcąc go uwolnić od poręki (SP 2, 2984); Stan. Młodziejowski zeznaje, że pkom. krak. Piotr Szafraniec z Pieskowej Skały spłacił mu długi zm. jego ojca pkom. krak. Piotra. Kasuje wszelkie zapisy i dokumenty w tej sprawie (SP 2, 2987); z wyroku sądu Stanisław z M., zgodnie z prawem ziemskim, winien dać Wichnie wd. po Peregrynie ze Szczytnik i jej c. Katarzynie wwiązanie do swoich dóbr osiadłych w sumie 200 grz. półgr z tytułu posagu (ZK 146 s. 428); Mik. Gardziałek altarysta w kat. krak. odstępuje Piotrowi Szafrańcowi z Pieskowej Skały i Stanisławowi z M. jako opiekunom i kolatorom swojego ołtarza wszystkie pożytki, jakie pozyska na mistrzu Pawle z Kłobucka altaryście w kat. krak. i prokuratorze kapituły (GK 7 s. 698).

1442 →Mirów zamek p. 3c; Piotr Szafraniec star. sier. przekazał pod opiekę i zarząd Stanisławowi z M. swoje dobra dziedz. i król. w ziemiach krak., sand. i sier. dopóki nie wróci z Węgier (SP 2, 3075); Stanisław z M. ręczy za Piotra Szafrańca star. sier. Andrzejowi Zebrzydowskiemu, że jeśli Szafraniec nie zapłaci mu 150 grz. długu, Stanisław wwiąże go w sumie 300 grz. w Pielgrzymowice; Szafraniec zobowiązuje się uwolnić Stanisława od poręki pod rygorem wwiązania go w Przeginię (GK 7 s. 913-4); Piotr Szafraniec z Pieskowej Skały star. sier. i Stanisław z M. zobowiązuje się uwolnić Jana Poborowskiego od poręki 160 grz., jakiej udzielił za zm. Piotra Szafrańca z Pieskowej pkom. krak. ojca młodego Szafrańca, złotnikowi krak. Lubartowi. Gdyby Poborowski poniósł z tego tytułu jakieś straty zostaną one wyrównane przez poręczycieli (GK 7 s. 904-5); Stan. Młodziejowski ręczy za Piotra Szafrańca spłatę 295 grz. Tomaszowi Nawojowskiemu wwiązaniem w wójtostwo w Myślenicach; tenże Młodziejowski uzgadnia z Nawojowskim, że jeśli Szafraniec nie spłaci długu, to Stanisław, wwiązując Tomasza w swoją cz. wójtostwa, dopisze do sumy dłużnej 200 fl. węg., a w zamian Tomasz ustąpi mu Sidzinę, którą trzyma w tej sumie (GK 7 s. 918-20); Stanisław z M. zobowiązuje się zapłacić Laczkowi ongiś z Zebrzydowic 60 grz. posagu Katarzyny ż. tegoż Laczka. Zobowiązanie ma wpisać do ksiąg ziemskich (GK 7 s. 1001); Stanisław z M. ręczy Tomkowi z Nawojowej za Piotra Szafrańca z Pieskowej Skały spłatę 625 fl. ew. wwiązaniem Tomka w całą cz. wójtostwa w Myślenicach lub w całą dziedzinę M. (ZK 12 s. 46); →Modlnica Wielka p. 3a; zakonnik (religiosus et discretus) Forstek z Tczycy [wcześniej świecki] oskarża Stanisława z M. o najście jego domu w Kazimierzu, rozbicie drzwi i uprowadzenie jego nieletniej córki, którą woźny odnalazł w domu Młodziejowskiego, lecz ten nie chciał jej wypuścić. Ponadto zabrał ozdobną perłami odzież oraz srebrne i złote łyżki wart. 1000 grz. Po tym porwaniu ojciec wyruszył „gorącym kopytem” (ardenti transitu copitem) i wraz z woźnym odnalazł córkę i te rzeczy w domu Młodziejowskiego (GK 8 s. 187, 269-70, 290, 439, 456, 467, 501); Stanisław z M. oddala roszczenia Heleny i Jakuba z Nieznamierowic, którzy pozwali go o ojcowiznę, gdyż Helena nie stawiła się dla złożenia przysięgi (GK 8 s. 397); Katarzyna ż. Stanisława z M. potwierdza przed sądem ziemskim darowiznę 150 [właściwie 130 grz.] dla kl. Bened. na Łysej Górze, którą to sumę poręczyła jej matka Kat. Pełczyna (ZK 12 s. 142); Mikołaj z Brzezia marszałek Królestwa nie stawił się na terminie przypozwanym przeciwko Stanisławowi z M. o 100 grz. półgr sumy kapitałowej i inne 200 grz. półgr „subsidio pecunie” z tytułu poręki, której Stanisław udzielił za niego Pielgrzymowi ze Szczytnik (ZK 12 s. 152, 154); Piotr [Szafraniec] z Pieskowej Skały sprzedaje za 200 grz. półgr monety krak. Zbig. [Oleśnickiemu] bpowi krak. kamienicę w Krakowie przy ul. Kanoniczej k. domu Rafała oficjała krak. z jednej i opustoszałą działką Zygmunta z Bobowej z drugiej strony. Stanisław z Rudna i Stanisław z M. wstrzymują dok. sprzedaży (ZK 12 s. 165); →Juszczyn p. 3.

1443 →Lgota par. Niegowa p. 3; 1444 Stanisław z M. zastawia za 200 grz. półgr Wichnie wd. po Pielgrzymie ze Szczytnik i jej c. Katarzynie całą cz. dziedz. w Pielgrzymowicach wraz z zasiewami do ś. Jana Chrzciciela z tytułu poręki za Mikołaja z Brzezia marszałka Królestwa. Jeśli nie zapłaci pieniędzy do tego czasu, będą ją trzymać aż do wykupienia przez Stanisława (ZK 12 s. 187-8); Stanisław z M. ręczy Tomaszowi z Nawojowej za Marcina Zawiszyca z Rożnowa spłatę 500 grz. wwiązaniem w cała połowę wójtostwa w Myślenicach. Zawiszyc ręczy Stanisławowi wwiązaniem w Borunice (ZK 12 s. 216-7); Wichna i jej c. Katarzyna protestują, gdyż były gotowe odebrać od Stanisława z M. pieniądze z tytułu posagu, lecz ich nie otrzymały (GK 8 s. 883); Katarzyna ż. Stanisława z M. na podstawie zeznań 6 świadków pozyskuje na mistrzu Janie Gromczycu (Gromczicz) medyku z Krakowa 36 grz. (ZK 12 s. 276); →Dzibice p. 3; 1444 →Łuczyce p. 3B.

1445 Stanisław z M. otrzymuje woźnego do wwiązania w sumie 300 grz. w dobra Mikołaja z Brzezia marszałka Królestwa, za którego ręczył Pielgrzymowi ze Szczytnik (ZK 12 s. 285, 301-2); Barbara wd. po Zawiszy z Garbowa [pow. sand.] zastawia Stanisławowi z M. w sumie 500 grz., zgodnie z zapisem s. Marcina, tenutę Borunice (ZK 12 s. 310); Piotr Szafraniec z Pieskowej Skały pkom. krak. sprzedaje za 400 grz. Janowi z Tęczyna wwdzie krak. kamienicę w Krakowie przy ul. Żydowskiej k. bramy. Stanisław z M. wstrzymuje dok. sprzedaży; tenże Szafraniec krak. sprzedaje za 600 grz. Janowi z Tęczyna wwdzie krak. [tę samą] kamienicę w Krakowie za Kolegium Artystów przy ul. ś. Anny k. murów. Stanisław z M. wstrzymuje dok. sprzedaży (ZK 12 s. 302-3; 150 s. 273); Stanisław z M. zastawia za 500 grz. Tomaszowi z Nawojowej całą cz. wójtostwa w Myślenicach do ś. Jana Chrzciciela. Jeśli Stanisław nie zapłaci mu pieniędzy do tego czasu, Tomasz będzie trzymał wójtostwo wraz z przynależnymi wsiami w zastawie (ZK 12 s. 311).

1445-6 Jan z Czyżowa kaszt. i star. krak. oraz zastępca króla daje Stanisławowi z M. na mocy posiadanej władzy pr. wwiązania w dobra Mikołaja z Brzezia marszałka Królestwa z tytułu należnych mu sum: Sułkowice, Rudnik i Jasienica [w stwie lanckorońskim]; wpisano do ksiąg ziemskich w 1445 (GK 9 s. 310, 609); Stanisław z M. uzyskuje pr. bliższości do kamienicy Lewkowskiej przy ul. Żydowskiej w Krakowie, którą jego bratanek Piotr Szafraniec pkom. krak. sprzedał wwdzie krak. Janowi z Tęczyna. Młodziejowski twierdzi, że wedle wcześniejszego wpisu do księgi ziemskiej Tęczyński zapłacił 400 grz., a wedle późniejszego wpisu w grodzie, który przecież nie przyjmuje wieczystych rezygnacji, 600 grz. Z tego powodu chce zapłacić niższą sumę; 1446 ww. zawierają ugodę w sprawie kamienicy przy ul. Żydowskiej za Kolegium Artystów, że cokolwiek postanowi w tej sprawie Jan z Czyżowa wwda krak. i zastępca króla, zaakceptują wyrok; Jan z Czyżowa wyrokuje, że jeśli Młodziejowski chce wykupić kamienicę, musi zapłacić 600 grz. Ten wyraża zgodę; Jan z Tęczyna protestuje, gdyż gotów był odebrać od Stanisława pieniądze za dom, lecz on ich nie dał (ZK 12 s. 406; GK 9 s. 889; SP 2, 3243, 3270); Wojciech z Przylepic łowczy kal. zastawia stren. Stanisławowi z M. za 1500 grz. wsie [król.] Rakowice i Trojanowice (ZK 12 s. 413); Nikiel ongiś mieszczanin z Kleparza zastawia za 80 grz. Stanisławowi z M. dom w Stradomiu k. mostu przez Wisłę, który należał do Jana Gromczyca medyka z Krakowa; Szczepan ze Zborczyc płaci kary XV, ponieważ gwałtem wwiązał się do ww. domu (ZK 12 s. 419); Woźny oświadcza, że dał Stanisławowi z M. wwiązanie w Stanisławce należące do Piotra ze Sprowy wwdy krak. (ZK 13 s. 143); Stanisław z M. protestuje, gdyż gotów był zwrócić pieniądze Wichnie wd. po Peregrynie z Rudna i wykupić z zastawu Pielgrzymowice, lecz ich nie odebrała; tenże Stanisław złożył pieniądze dla Tomasza Nawojowskiego chcąc wykupić [wójtostwo] w Myślenicach, lecz ich nie odebrał (GK 9 s. 886); →Łuczyce p. 3B; Jasienica p. 3; 1447 Stanisław z M. i Mik. Nikiel mieszcz. z Kleparza odstępują Janowi Lubartowi złotnikowi z Krakowa wszystko, co pozyskali na Janie Gromczycu medyku krak. (ZK 150 s. 288); →Łuczyce p. 3B; 1448 Stanisław z M. zgłaszając pr. bliższości wstrzymuje dok. ustąpienia przez Zawiszę z Łąkty Iwanowi z Obiechowa wsi Skrzydłówka z tytułu zamiany (ZK 150 s. 346); Stanisław z M. protestuje, gdyż złożył pieniądze dla Katarzyny ż. Wydżgi z Przyłęku, chcąc wykupić z zastawu cz. Pielgrzymowic z jej rąk, lecz ona się nie stawiła (GK 10 s. 671); →Łapanów p. 3a.

1449-60, zm. po 30 VII 1460¹⁰J. Sperka podał, że Jan Młodziejowski zmarł po 1451 r. (Sperka Szafrańcowie s. 431, tabl. genealogiczna) Jan Młodziejowski z M., s. Stan. [II] Młodziejowskiego, br. Stan. [III] Młodziejowskiego kaszt. rad., 1449 student Uniw. Krak.¹¹Wydawcy Metryki UK uznali, że chodzi tutaj o Młodzawy w woj. sandomierskim (Metryka UK 2 s. 313) zapewne z powodu zapisu „Mlodzeysky de Mlodzew”. Należy jednak przyznać rację J. Sperce, że chodzi tu o Młodziejowice (Sperka Szafrańcowie s. 431). Wskazuje na to też imię ojca - Stanisław, 1451-6 altarysta w kaplicy Bożego Ciała i Ofiarowania NMP w kat. krak., fundowanej przez Szafrańców, 1456-8 pleb. i 1458-9 prebendarz w Niedźwiedziu (ZK 14 s. 61; OK 1 s. 270, 278; 9 s. 159, 250, 810, 908, 926, 968, 996; 10 s. 354, 441, 446, 522; Cracovia artificum suppl. 1451-1460, 57, 258 (błędna data 1455); Metryka UK 49h/164; Sperka Szafrańcowie s. 431 i tabl. genealogiczna); 1449 Jan Marsztec (Marszthecz) mieszcz. z Krakowa zastawia za 400 fl. węg. Stanisławowi z M. dom w Krakowie przy ul. Floriańskiej, należący do Mik. Żyzny (ZK 13 s. 332); Mik. Szelwa mieszcz. krak. zwraca Stanisławowi z M. dok. króla Władysława [Jag. lub Warn.] z przywieszoną pieczęcią na młyn w Rakowicach (ZK 13 s. 333); Stanisław z M. pod zakładem 1000 grz. poręcza za Mikołaja z Kamieńca, że będzie żył w pokoju z Janem z Czyżowa kaszt. i star. krak. (SP 2, 3393).

1450 Jan z Tęczyna wwda krak. zobowiązuje się zwrócić Stanisławowi z M. 1000 fl. węg. w przeciwnym razie wwiąże go do Łętkowic (ZK 13 s. 343-4); Tomasz z Nawojowej kwituje Stanisława z M. ze spłaty 500 grz. zapisanej na połowie wójtostwa Stanisława w Myślenicach (ZK 13 s. 391); Mikołaj pleb. w Więcławicach zobowiązał się zwrócić 20 grz. Grzegorzowi pleb. Ś. Mikołaja za murami Krakowa i Stan. Młodziejowskiemu z M. W przypadku, gdyby nie zwrócił długu w terminie odda im swoje dzies. w →Masłomiącej, Wilczkowicach, Sieborowicach i Zdziesławicach (OK 9 s. 45); Jan Rokosz z Koszyc i Paweł z Przecławic ręczą Stanisławowi z M. za Jana z Czyżowa kaszt. i star. krak. spłatę 200 fl. węg. długu (GK 11 s. 305); →Krużlowa p. 3a.

1451 Mik. Żyzno mieszcz. krak. nie stawił się na terminie liczowanym przeciwko Stanisławowi z M., który oskarżył go o to, że naszedł jego dom [w Krakowie], rozbił 7 skrzynek skarbnych, z 4 spośród nich zabrał po 30 grz., a z piwnicy 20 grz. Woźny Piotr Sitko zeznał, że zatrzymał Żyznę w tym domu i widział owe 4 rozbite skrzynki (ZK 13 s. 401); tenże Żyzno nie stawił się na terminie przypozwanym przeciwko Stanisławowi z M. w celu uregulowania długu. Zachodźca Stanisława stwierdził, że wbrew twierdzeniom Żyzny nie jest to dług żupnika [Mik. Serafina] lecz inny (ZK 14 s. 34); Stanisław z M. pozywa Zdziebora ze Świeradzic, gdyż nie stawił przed sądem swych kmieci Stan. Zawady karczmarza, Wojc. Krala i Stan. Wczesnego. Kmiecie ci nocną porą wycieli gaj Młodziejowskiego w Borunicach na szkodę 10 grz. i zabrali jego kmieciowi czapkę, siekiery i miecz. Zdziebor wnosi o wyłączenie ich z pr. ziemskiego i oddanie pod jego sąd, lecz Młodziejowski się nie zgadza, gdyż był to gwałt (GK 11 s. 405-6, 459); Przybek z Poręby ręczy Stanisławowi z M. za Piotra Szafrańca z Pieskowej Skały pkom. krak. spłatę 260 fl. węg. Jeśli Szafraniec nie zapłaci, Przybek złoży u Piekły w Wieliczce 260 beczek dobrej soli kupieckiej (bonos venales alias cupieczskye) wartości poręczonej sumy, którą Młodziejowski może sprzedać komukolwiek. Sól ta ma być wydobyta z szybu tego dnia, którego ma ją zdeponować. Przybek ma przewieź sól własnym kosztem z szybu do miejsca składowania u Piekła. W ciągu 2 tygodni winien też przyprowadzić do ksiąg grodzkich Andrzeja z Tęczyna, który złoży podobną porękę za Szafrańca i za tę sól. Jeśli Przybek nie spełni tych warunków, zapłaci 520 fl. (GK 11 s. 456-7); szl. Anna ż. „Maysi de Mihalouicze de Hungaria” ustanawia Stanisława z M. pełnomocnikiem w sprawie wykupu z jej rąk wsi król. Rzeczyca w pow. łęcz. przez osobę wyznaczoną przez króla, Piotra Szafrańca z Pieskowej Skały lub kogoś innego. Młodziejowski może w jej imieniu pobrać pieniądze i przekazać jej do wskazanego przez nią miejsca, jeśli tylko uzyska ona zgodę króla (GK 11 s. 559); Stanisław z M. kwituje Jana Grabowskiego i Marcina z Przybenic ze spłaty 350 grz. i zobowiązuje się umorzyć wszystkie zapisy na najbliższych rokach w Wiślicy. Jeśli tego nie zrobi wwiąże ich w sumie 500 grz. w Borunice (GK 11 s. 603-4); →Łuczyce p. 3B.

1451-4 Stanisław Młodziejowski z M., altarysta ołtarza w kaplicy [Bożego Ciała i] Ofiarowania NMP w kat. krak, fundowanej przez Szafrańców 1451-3, pleb. w Niedźwiedziu 1454 (Cracovia artificum suppl. 1451-1460, 57; OK 9 s. 159, 250, 411; 1 s. 244, 249, 320, 342, 344, 379, 391, 422; 7 s. 149)¹²Nie ulega wątpliwości, że Stan. Młodziejowski był drugim z rodziny, obok Jana, altarystą kaplicy Szafrańców w kat. krak. Był on również pleb. w Niedźwiedziu przed Janem. Dalej aktualne pozostaje pytanie J. Sperki (Sperka Szafrańcowie s. 431 przypis 431): czy Stan. [III] Młodziejowski był początkowo duchownym, a później zrezygnował z tego stanu, czy też Stanisław [II] z M. miał trzeciego s., a drugiego o imieniu Stanisław, który był duchownym. Może miał on związek z Janem M., który w →1518 r. podawał się za bratanka Stan. [III] Młodziejowskiego, s. NN br. tegoż Stanisława; 1452 →Łuczyce p. 3a; 1453 mistrz Mik. Goleszko altarysta w kat. krak. i dzierż. Sidziny nie stawił się przeciwko Stanisławowi z M., który wbrew prawom Królestwa wwiązał się bezprawnie do Sidziny wartej 400 grz., a Mikołaj jest do niej bliższy (SP 2, 3506); →Łuczyce p. 3; Barbara c. Stanisława z M., ż. Jakuba z Trzonowa oświadcza, że ojciec spłacił ją z dóbr ojczystych i macierzystych i zrzeka się pr. do tych dóbr (ZK 14 s. 163); →Januszowice par. Działoszyce p. 3; 1455 Katarzyna ż. Stan. Młodziejowskiego z M. oświadcza przed sądem, że chce zwrócić Annie ż. Jana Burzeńskiego w ciągu 3 dni dwóch zatrzymanych przez nią kmieci Stanisława i Jana z Sieborowic wraz z rzeczami, które zabrała; sąd odsyła sprawę do panów, gdyż Katarzyna, która miała stawić w sądzie 3 kmieci odpowiedziała zachodźcy Anny, że nie jest gotowa się sądzić ani mieć w tej sprawie zachodźcy, i że Anna żądała od niej odszkodowania (GK 12 s. 426, 428-9).

1456 Stanisław z M. kwituje br. Dunina i Piotra z Prawkowic z sumy 120 grz. 30 fl. węg. z tytułu pożyczki, jaką u niego zaciągnęli w Nowym Mieście [Korczynie, pow. wiśl.] (GK 12 s. 12); Jan Kościuszko z Rudna pożycza od Stanisława z M. 10 grz., gwarantując zwrot pieniędzy wwiązaniem w połowę karczmy w Rudnie, którą ma Stan. Lisz (GK 12 s. 100); Stanisław z M. ręczy za dzieci Stan. Wronińskiego z Rudna Górnego i za inne osoby Zdzieborowi ze Świeradzic, że nie będą go nachodzić o pieniądze jakie zapisał w księgach ziemskich Wronińskiemu; tenże Stanisław zapisuje Helenie c. Stan. Wronińskiego i ż. Andrzeja z Wyżyc 8 grz. czynszu na swoim cle w Woli Chełmskiej z tytułu 80 grz. posagu. Wyżycki i Jan Kościuszko zobowiązują się stawić Helenę do ksiąg, aby zrzekła się praw do ojcowizny i miacierzyzny (GK 12 s. 200).

1456 Stanisław z M. skarży Stanisława dworzanina Jana Lisowskiego o to, że przybył do jego domów i folwarków i wszystkie przeszukał poszukując go. Następnie przybył konno z kuszą do jego dworu w M. i wypytywał o niego dziewczynę, jego poddaną, która odpowiedziała, że jej pan znajduje się w jednym z wielu swych folwarków. Dworzanin Lisowskiego oświadczył, że miał od Młodziejowskiego otrzymać pismo dla swego pana, a następnie wyjechał z domu Młodziejowskiego, prowadząc z sobą ludzi, którzy mieli go zabić lub zatrzymać. Ludzi tych Młodziejowski śledził aż do domu Jana Lisowskiego w Rakowicach. Gdyby Lisowski zaprzeczał oskarżeniu, wówczas Młodziejowski będzie się domagał przesłuchania świadków - mieszczan z Proszowic i szlachty osiadłej w tym rejonie. Lisowski zgłosił swe zachodźstwo za swego dworzanina. Młodziejowski skarży więc Lisowskiego, powtarzając zarzuty, tak jak przedstawił je przeciwko dworzaninowi. Lisowski wszystkiemu zaprzeczył, ale ponieważ uznał, że zarzuty uderzają w jego honor, domaga się oddania sprawy przed sąd król.; Klemens z Wojczyc [pow. wiśl.] ręczy za Stanisława dworzanina i za samego Lisowskiego, że zachowają pokój z Młodziejowskim, a następnego dnia Anna ż. Lisowskiego ręczy pod takim samym zakładem za dworzan (clientibus) jej męża, że stawią się w grodzie; Mikołaj z Zakrzowa kaszt. wiśl. i ww. Anna z Rakowic ręczą pod zakładem 300 grz. za jej męża i za jego dworzan: Tomasza Boraszkowskiego, Krystyna Kostrzeckiego, Jana Janka i Stanisława, że do ogłoszenia wyprawy na obecną wojnę w Prusach zachowają pokój ze Stan. Młodziejowskim. Gdyby Lisowski wyruszył na wojnę, to za niego i za jego dworzan winni złożyć porękę wiarygodni poręczyciele z ziemi krak. i sądec., wtedy kasztelan wiśl. i Anna Rakowska będą zwolnieni od rękojemstwa. Jeśli wyprawa nie zostanie ogłoszona poręka Anny i Zakrzowskiego będzie obowiązywała do ś. Michała [29 IX] i dopiero we wtorek [5 X] Lisowski stawi ww. innych poręczycieli. Za Stan. Młodziejowskiego i za jego dworzan porękę składa Jan Melsztyński. Sąd wyraża na to zgodę. Gdyby jednak wyprawa się odbyła, to strony stawią się [w polu] przed kasztelanem i starostą oraz wojewodą krakowskimi, którzy rozstrzygną, jak długo ma trwać poręka. Jeśli nie rozstrzygną, to pozostanie wyznaczony termin rozprawy na 5 X. Jeśli do tej pory szlachta nie wróci z ewentualnej wyprawy, to poręka będzie obowiązywać tak długo, dopóki w grodzie nie rozpoczną się sądy; Stanisław z M. pozwał Jana Lisowskiego i jego ż. Annę o to, że najechali młyn w tenucie Młodziejowskiego w Rakowicach, rozbili zamki w skrzyniach i zabrali mąkę wart. 20 grz., a ponadto w ciągu roku zabrali stamtąd ćwiertnie [zboża i mąki] wart. 50 grz. Lisowski został zatrzymany na rabunku przez woźnego (GK 12 s. 361; 13 s. 213-4 zp. oraz nota, że skasowano ją za zgodą stron w wyniku zawartej ugody; SP 7/2, 992-8; 1001-2).

1457 na polecenie Jana z Czyżowa kaszt. i star. krak., po rozstrzygnięciu sprawy przez wielu dostojników z ziemi krak., Jan Lisowski [tenut.] Rakowic zostaje skazany na banicję, ponieważ nie stawił się przed starostą. Nikomu nie wolno go ukrywać (SP 2, 3590); sąd grodzki krak. orzeka, że ponieważ Stan. Młodziejowski nie nakazał woźnemu złożyć przysięgi i nie dowiódł Janowi Wilczkowi z Boczowa najścia domu, Wilczek może się oczyścić z zarzutu przysięgą 6 świadków współklejnotników w ciągu 6 tygodni; świadkowie Wilczka mają zeznać, że nie najechał domu Młodziejowskiego z 16 ludźmi swojego stanu, przyprowadzonymi z Pławca [dziś Słowacja]¹³Wilczek wykorzystał chyba do najazdu zaciężnych ze Słowacji, gdyż przed wyprawą wojska zwykle gromadziły się właśnie w okolicach Rakowic i Prądnika, nie wyłamał z framug 30 drzwi we dworze i w domu, nie zdobywał domu, ani zdobytego nie ostrzeliwał strzałami i nic nie wie o tej sprawie. Także w sprawie Mikołaja z Pękowic dworzanina (cliens) Młodziejowskiego, który twierdzi, że został poraniony podczas tego najazdu sąd orzeka, że Wilczek zapłaci karę XV, jeśli nie dowiedzie niewinności. Jego świadkowie przysięgną, że nie rozbił skrzyni i nie zabrał z niej pasa srebrnego wart. 20 grz., 12 srebrnych łyżek wart. 9 grz., pierścienia wart. 9 grz. i pieniędzy w kwocie 3 grz. i 42 gr. Jan z Czyżowa kaszt. i star. krak. ustanawia zakład 1000 grz., pod którym strony zachowają pokój (SP 7/2, 1004-7 = GK 13 s. 422-4 - zap. 1006 wydana z błędami, 433-4, 465, 513); tenże Jan oczyszcza się z zarzutów Młodziejowskiego o najazd jego domu i o rozbicie skrzyni i zabranie rzeczy wymienionych w rocie przysięgi przez przysięgę swych krewnych ze strony ojca, matki i babki: 2 z h. Róża, 2 z h. Mądrostki i 2 z h. Jelita. Wilczek z wyroku sądu ma zapłacić karę XV Młodziejowskiemu i sądowi i stawić w sądzie swego domownika Jana ze Sławkowa, którego pod taką karą ma wyręczyć z wieży (SP 7/2, 1023-5); tenże Wilczek pozwał Młodziejowskiego, że niesprawiedliwie go oskarżył, a nie miał z nim ani jednej rozprawy, czym wyrządził mu szkodę na 60 grz. Zachodźca Młodziejowskiego Jan Świder [z Modlnicy] żąda przysądzenia kary XV i płaci pamiętne, że Wilczek nie pozywał jego pana o taką sumę. Woźny potwierdza, że pozywał Młodziejowskiego ze strony Wilczka jedynie o niesprawiedliwe oskarżenie; Wilczek płaci Młodziejowskiemu kary za niestawienie w sądzie swego domownika Jana ze Sławkowa, sąd zaś stwierdza, że pozew Młodziejowskiego był sprawiedliwy (SP 7/2, 1027-42).

1457 Stanisław z M. sprzedaje Janowi z Oleśnicy [pow. wiśl.] za 800 fl. węg. wieś Górki w pow. wiśl. Katarzyna ż. Stanisława ma pod zakładem 1000 fl. zrzec się oprawy na tej wsi. Grzegorz z Branic kaszt. rad. i Andrzej Mokrski burgr. krak. ręczą pod takim zakładem za Młodziejowskiego, że dokona odpowiednich zapisów w księgach wiśl. (GK 13 s. 392-6, 396a, 404a); Jan z Czyżowa kaszt. i star. krak. i Jan Pieniążek z Iwanowic ręczą pod zakładem 100 grz. za Stanisława z M. a Spytek z Wieruszyc, Andrzej ze Zbigniewic i Jan z Zakrzowa br. Mikołaja kaszt. wiśl. pod takimże zakładem za Jana Wilczka z Boczowa, że obie strony zachowają pokój do ś. Stanisława [8 V]; Wilczek ponadto nie może do tego czasu udzielać schronienia Lisowskiemu ani mu pomagać; tenże Wilczek winien stawić świadków na ś. Stanisława i oczyścić się z zarzutów ze względu na ugodę z Młodziejowskim, którą mają zawrzeć we wtorek po niedzieli Invocavit [7 III] w kl. Ś. Trójcy w Krakowie przed południem, pod rygorem zwrotu 10 grz. wydatków (GK 13 s. 516-7); na polecenie króla Stan. Młodziejowski ma złożyć dla Mik. Róży z Boryszowic wszystkie dok., jakie ma na król. wieś Borunice (GK 13 s. 614); Stan. Młodziejowski ręczy pod zakładem 1000 grz. Dobkowi Kmicie z Wiśnicza za Jakuba i Zaklikę z Wilczyc, że w ciągu tygodnia bracia dadzą Katrzynie wd. po Zaklice Międzygórskim wwiązanie do wsi Jankowice, Wilczyce i Bogatczyn [wszystkie w pow. sand.] (GK 13 s. 777-8); Stan. Młodziejowski protestuje, gdyż wyłożył 800 fl. dla Jana z Oleśnicy wwdy sand. na wykup wsi Górki w pow. wiśl., lecz Oleśnicki nie stawił się; Młodziejowski żąda od Przecława z Dmoszyc alias Ogrodzieńca i Andrzeja Mokrskiego uwolnienia tej wsi (GK 13 s. 846); br. Przecław i Paweł z Dmoszyc [pow. sand.] zobowiązują się płacić Andrzejowi z Mokrska 100 fl. węg. czynszu od sumy 1000 fl. węg., który to czynsz Mokrski ma płacić Stanisławowi z M. (ZK 15 s. 270); →Dłużec p. 3; →Łaszów p. 3a; →Łękawa Nadolany p. 3a; →Łuczyce p. 3B.

1458 Mik. Pieniążek z Witowic star. krak., Jan z Melsztyna, Grzegorz z Branic kaszt. rad., Jakub z Dębna podczaszy krak. i Piotr Nosal z Turzy potwierdzają ugodę jaką zawarli Stan. Młodziejowski i Jan Lisowski w sprawie Rakowic i Trojanowic. Młodziejowski złoży dok. król. na te wsie u mieszcz. krak. Szarleja do wiernych rąk, zastrzegając, że gdy Lisowski, jego ż. Anna i dzieci zm. Wojc. Przylepskiego łowczego kal. zapłacą mu pieniądze za Trojanowice i we czwórkę odbiorą przysięgę od Młodziejowskiego, że został spłacony, to odbiorą dok. od Szarleja. Jeśli któreś z nich, przed zapłatą pieniędzy, będzie potrzebować tych dok., to mogą je za przysięgą wziąć od Szarleja, ale potem muszą je zwrócić. Lisowski i Anna z dziećmi przed upływem roku winni wykupić od Młodziejowskiego za sumę, jakiej zażąda, odzież, naszyjniki, perły i pierścienie i również we czwórkę złożyć przysięgę, że je otrzymali. Jeśli w ciągu roku nie będą go oskarżać, ze odzież się zestarzała, to rzeczy będą uznane za wykupione. Anna ma stawić osiadłych poręczycieli za dzieci i za bliskich, że gdy osiągną pełnoletność, nie będą go pozywać o dok. i wadia, zaś dok. sądu ziemskiego, który Młodziejowski posiada na Trojanowice i Rakowice w sumie 1400 grz., po ich wykupieniu zostanie anulowany, podobnie zapis w księdze. Także Lisowski wszystkie dok. Młodziejowskiego, które posiada, winien mu zwrócić do Wielkanocy i tego dnia, gdy Młodziejowski będzie składał przysięgę w sprawie pieniędzy i wadiów, także złoży przysięgę, że zwrócił wszystkie dok., Młodziejowski zaś i jego rodzina w sprawie krzywd doznanych od Lisowskiego mają wieczyście milczeć. Ugoda ma być przestrzegana pod zakładem 1000 grz. (GK 15 s. 13-4); rada i wójt m. Skała protestują przeciwko uwolnieniu Stan. Młodziejowskiego od poręki 100 grz., gdyż gotowi byli zawrzeć ugodę ze szl. Piotrem Dulowskim zgodnie z poręką (GK 14 s. 33); →Łękawa Nadolany p. 3a.

1459-60 Stan. Młodziejowski oskarża Andrzeja Mokrskiego z Łaszowa o 1000 fl. węg. zakładu, zgodnie z zapisem w księdze ziemskiej; tenże Stanisław przeciw temuż Andrzejowi o 100 fl. i tyleż szkody, zgodnie z zapisem (GK 14 s. 140, 148-9, 160, 362); 1459 Stanisław z M. kwituje Pawła z Przecławic ze spłaty 200 fl. (ZK 146 s. 625); Stanisław z M. protestuje, gdyż gotów był przyjąć zapis [1000 fl. węg.] od Andrzeja Mokrskiego z Łaszowa i Przecława z Ogrodzieńca zgodnie z zapisem w księgach grodzkich pod zakładem 1000 fl., lecz z ich strony nikogo nie było (ZK 199 s. 279); Przybek z Poręby ustępuje Stan. Młodziejowskiemu z tytułu pr. bliższości wójtostwo w Wolbromiu, które miał w sumie 160 grz. od zm. Piotra Szafrańca z Pieskowej Skały pkom. krak. Wójtostwo to Przybek pozyskał na Klemensie Wojcieskim (GK 15 s. 163-4); ur. Stan. Młodziejowski składa protest, gdyż był gotów wziąć 110 fl. węg. od Pawła z Olsztyna z jego poręczycielami, ale ów nie dał tych pieniędzy (GK 14 s. 307); Paweł z Przesławic składa protest, gdyż był gotów zapłacić 200 fl. panu Stan. Młodziejowskiemu zgodnie z zapisem, lecz on nie przybył, aby je odebrać (GK 14 s. 320); →Łękawa Nadolany p. 3a; →Łuczyce p. 3B; →Borunice p. 3.

1460-1514, zm. po 13 VII 1514 i przed 17 X 1515 Stanisław [III] Młodziejowski h. Starykoń dz. M., →Bolenia, Pielgrzymowic, →Łuczyc, [cz.] →Łękawy [Nadolan], Zdziesławic 1483, Zbylutowic 1475, Czyżowic, cz. Aleksandrowic 1507, dzierż. Sławic 1495-1503 i cz. Połajowic 1475-96, star. krak. (wspólnie z Mik. Kamienieckim) 1495-6, ochmistrz dworu królowej Elżbiety Rakuskiej 1496-1500, kaszt. rad. 1499-1508, kaszt. sądec. 1509-14, poborca czopowego w ziemi krak. 1490, 1493, s. Stan. [II] Młodziejowskiego i Katarzyny c. Pełki ze Szczytnik, ż. Felicja c. Jordana z Zakliczyna h. Trąby 1487-1501¹⁴1 X 1487 Felicja występuje jako ż. Jana [!] z M. - zapewne jest to błąd pisarza (ZK 20 s. 437), zm. przed 25 II 1510; 2-ga ż. Katarzyna 1510 c. Krystyna Minockiego z Minogi i Sieciechowic h. Nowina, później przed 14 III 1528 ż. Marcina Grodowskiego z Grodowic h. Lis; ss. Stanisław, Mikołaj 1517, Andrzej 1528-38, cc. Katarzyna 1530 i Anna ż. Mik. Grodowskiego 1539 (BPAU/PAN Teki Ulanowskiego 58; ZK 16 s. 662, 681-2; 17 s. 580; 18 s. 203-4, 206, 264-5, 310a, 317; 19 s. 5, 13, 36, 57, 90, 107, 119, 132, 257, 338; 20 s. 18-9, 199, 229, 363, 365, 389, 437; 21 s. 166-70, 357; 22 s. 263-4; 24 s. 189, 284-6; 25 s. 341-4, 464; 147 s. 466, 468; 153 s. 130, 196, 220; 154 s. 239-40, 267, 306-8, 373, 382, 539; 155 s. 90-1, 111; 201 s. 136, 220, 249, 346-7; 202 s. 16-8, 27, 98; 203 s. 256, 260; 206 s. 286; 264 s. 219; 368 s. 924-5, 1017-8; GK 14 s. 356; 19 s. 189, 466, 468, 600, 945; 20 s. 19, 188, 194-5, 330, 339, 405, 413, 433, 490, 533-4, 681, 1052; 21 s. 185, 191, 295, 974; 22 s. 21, 550, 577, 628-30, 665-6, 704, 818, 820, 826, 843-4, 854-5, 870, 879, 976, 995, 1004, 1035, 1067, 1084; 23 s. 21, 97, 143, 185, 244, 459, 690-1, 781, 807-8, 841, 1050; 24 s. 161, 398, 504, 1044-5; 25 s. 122-3, 129-30, 135, 138, 179, 186-7, 196-8, 236, 240, 242, 246, 248, 261, 266, 270, 296-7, 302-4, 315, 317a, 318, 322, 332, 460, 502, 504, 516, 527, 558, 562, 565, 602, 709, 895; 27 s. 476, 838, 868, 902-3, 975, 1148, 1229-30; BJ dypl. 630; OK 13 s. 766, 934; RP k. 7v, 37, 73, 110, 134v, 148, 161, 176, 191, 205v, 225, 245v, 274v, 338, 365v, 541, 595, 624v, 709; s. 569; Mp. 5 P 80, 183; AA 284; CE 1, 255; 3, 394; Katalog perg. bitb. 115-6; KMK 1, 228; KUJ 3, 313; MS 1, 2124; MS 2, 158; 3, 323, 1231, 1943, 2043; 4/1, 421, 712, 1220; 4/2, 8500, 9743, 9923; 11893; 4/3, S. 1254; Proch., 224 s. 152; SP 2, 4130, 4134, 4162, 4167, 4205, 4342, 4407, 444-5, 4448, 4456, s. 902, 932; UM 691, 1302, 1303, s. 365; UK 477, s. 243; US 433, s. 213; Kowalska, Młodziejowski →p. 7, s. 435-6; Sperka Szafrańcowie s. 430-2)¹⁵Stan. [III] Młodziejowski występuje po raz ostatni jako żyjący 13 VII 1514 r. (ZK 25 s. 341-4 - wpisu tej sprawy do księgi ziemskiej krak. dokonano 7 I 1516). Na pewno nie żył już przed 17 X 1515 (wówczas jako kaszt. sądec. został poświadczony Jan Oleśnicki z Bochotnicy - UK 478). W dotychczasowej literaturze przyjęto, że Stan. [III] Młodziejowski zm. przed 17 XI 1512 r. (Kowalska, Młodziejowski →p. 7, s. 435; Sperka Szafrańcowie s. 432; UM 691, 1302-3, s. 365; UK 477, s. 243; UŁS 433, s. 213). W UK 477, podano, że Stan. [III] Młodziejowski pełnił urząd kaszt. sądec. od 23 VIII 1509 do 17 XI 1512. Tymczasem na urzędzie tym został poświadczony od 12 VII 1509 (ZK 154 s. 539) do 13 VII 1514 (ZK 25 s. 341-4).

1460 Dobiesław Kmita z Wiśnicza kaszt. wojn. zobowiązuje się zwrócić Stan. Młodziejowskiemu 50 grz. długu. Jeśli nie zapłaci wwiąże go w młyny w Bochni (GK 15 s. 206 - Jan Świder z Modlnicy odbiera pieniądze w imieniu swego pana [Młodziejowskiego] i kasuje zapis); Jakub Obulec z Gór ręczy za Jakuba Dębińskiego podczaszego krak. Stan. Młodziejowskiemu spłatę 100 fl. węg. długu wwiązaniem do swej wsi Stogniewice - Jakub Obulec spłacił dług (GK 15 s. 213, 216); Mik. Pieniążek z Witowic pkom. i star. krak. winien jest Stan. Młodziejowskiemu 200 fl. węg., i jeśli nie zwróci długu, wwiąże go do Witowic (GK 15 s. 213-4); z nakazu króla ustanowiono zakład 500 grz. między Stan. Młodziejowskim i jego s. [Stanisławem] a Janem Królewskim, że będą żyć w pokoju do czasu rozprawy sądowej (GK 14 s. 356); Stan. Młodziejowski występuje o karę XV przeciw Jadwidze i Annie cc. Piotra Pasimieskiego z Pasimiechów z powodu trzykrotnego odbicia ciążenia (GK 14 s. 344, 362); Stanisław z M. daje szl. Janowi Świdrowi z Modlnicy swemu domownikowi 170 grz. z tytułu wysługi, i w tej sumie zastawia mu wieś Trojanowice (ZK 15 s. 140; Tomasz Secygniowski ręczy za Przecława z Dmoszyc alias z Ogrodzieńca Stan. Młodziejowskiemu spłatę 130 fl. węg. długu wwiązaniem do swej wsi Buszków (GK 15 s. 263) Jakub z Dębna podskarbi Królestwa i podczaszy król. winien jest Stanisławowi z M. 360 grz. i jeśli nie zwróci długu wwiąże go w Biadoliny w pow. krak. (GK 15 s. 311); 1461 →Dłużec p. 3; →Łękawa Nadolany p. 3a.

1462 Katarzyna ż. Stanisława z M. sprzedaje za 7 grz. Wojc. Momoja z Woli bróg żyta (GK 16 s. 96); →Dłużec p. 3; →Łobzów par. Wolbrom p. 3a i 3b; →Łękawa Nadolany p. 3a; →Łękawa Marcinkowice p. 3a; 1463 panna Helena sprzedaje Katarzynie ż. Stan. Młodziejowskiego za sumę jaką pozyskała na Janie Burzyńskim całą wieś Boleń (GK 17 s. 57 zp.)¹⁶Transakcja nie doszła do skutku →1465; →Górka par. Brzezie p. 3; 1464 →Bielczyce p. 3A; 1465 Jan Burzyński ze Zwoli [niezid., woj. sand.], będąc winien Kat. Młodziejowskiej ż. Stanisława 100 grz., zastawia jej w tej sumie wieś Zwolę (ZK 17 s. 287); Piotr z Sieciechowic i jego ż. Jadwiga zastawiają za 30 grz. Katarzynie ż. Stan. Młodziejowskiego karczmę zw. Nowa i zagrodę, na której siedzi Mik. Tobola w Sieciechowicach. Karczmarz płaci 3 grz. czynszu, a zagrodnik 1½ grz. (GK 17 s. 557-8); Stanisław z M., Jan Synowiec z Rzędowic i Mikołaj z Kamieńca ręczą pod zakładem 4000 fl. węg. Stanisławowi z Tęczyna za Małgorzatę [c. Piotra Szafrańca] wd. po [Janie] Zawiszycu z Garbowa, że po Bożym Narodzeniu tydzień przed Siedemdziesiątnicą wyda c. Barbarę za mąż za Stan. Tęczyńskiego (ZK 17 s. 336); →Masłomiąca p. 3a; →Boleń p. 3; →Łobzów par. Wolbrom p. 3a.

1465-6 Stanisław z M. przypozywa Przybka, Marcina i Stanisława ss. Przybka z Poręby, który dwukrotnie poręczył Młodziejowskiemu za zm. Piotra Szafrańca z Pieskowej Skały pkom. krak. zwrot 100 i 230 grz., lecz poręki tej nie uiścił; Przybysław z Poręby pozywa Piotra Szafrańca z Pieskowej Skały o uwolnienie go od poręki 200 grz., której jego zm. ojciec udzielił za jego zm. ojca temuż Młodziejowskiemu (GK 17 s. 697, 929); 1466 na mocy mandatu król. wyznaczono zakład 500 grz. w sporze między Stan. Młodziejowskim i jego s. [Stanisławem] a Janem Królewskim (GK 14 s. 356); Stan. Młodziejowski jako opiekun Macieja i córki zm. Jana Poborowskiego wydzierżawia na 7 lat Marcie ż. Żegoty z Młoszowej i matce ww. dzieci wieś Górkę [Jaklińską]. Marta przez 6 lat będzie płacić rocznie po 15 grz., a ostatniego roku zapłaci 10 grz. W tym czasie będzie te dzieci wychowywać i dbać o ich utrzymanie i odziewek - zp. Maciej s. Marty kasuje zapis, gdyż matka go wykonała (GK 18 s. 201).

1468 Stanisław z M. alias z Pielgrzymowic przywodzi 6 świadków przeciwko Janowi z Pielgrzymowic, którzy zeznają, że trzymał on cz. Prokopowską w Pielgrzymowicach między cz. tegoż Jana a jego domem zgodnie z zapisem aż do upływu terminu, i oddala jego roszczenia (ZK 17 s. 551; 146 s. 425); 1469 →Modlnica Wielka p. 3A; Stanisław z M. w sporze z Zdzieborem ze Świeradzic o cło w Woli Chełmskiej (SP 2, 3979-1, 3985-6); Stanisław z M. oświadcza, że Jan Przylepski s. Wojciecha spłacił mu wszystkie długi zapisane na Rakowicach i Trojanowicach i umarza zapisy. Przylepski zobowiązał Młodziejowskiego, aby wszystkie dok. na te wsie zwrócił Jakubowi z Dębna kanclerzowi Królestwa i star. krak. (ZK 17 s. 641); br. Piotr i Krzysztof Szafrańcowie z Pieskowej Skały, ręcząc za pozostałych braci Piotra i Stanisława, zobowiązują się uwolnić Przybka, Marcisza i Stanisława z Poręby od poręki Stan. Młodziejowskiemu (GK 18 s. 856-7); Jakub z Dębna kanclerz Królestwa posiada wieś król. Trojanowice, którą wykupił z rąk Stanisława z M. (ZK 17 s. 657); Stanisław z M. 330 grz., które pożyczył od prep. kl. Bożego Ciała w Kazimierzu, i 300 fl. węg. przeznaczone w testamencie za zbawienie duszy, zapisuje temuż klasztorowi na swojej połowie wsi Bielczyce. Gdyby po jego śmierci ktoś chciał tę wieś pozyskać pr. bliższości, musi zapłacić klasztorowi tę sumę. Stanisław będzie tę wieś dzierżył dożywotnio (ZK 17 s. 660-1; Mp. 5 M 86)¹⁷W haśle →Bielczyce niedokładny regest; →Górka par. Koniusza p. 3; →Bielczyce p. 3B.

1470 Stanisław z M. otrzymuje woźnego do wwiązania w połowę Poręby ww. Przybysława, Marcisza i Stanisława w sumie 500 fl. Ponieważ, wedle zeznania woźnego, czynsz z tej połowy wynosi tylko 2 grz. mniej 6 gr, Młodziejowski żąda wwiązania w dobra przynoszące 50 grz. czynszu. Dziedzice Poręby oświadczają, ze nie mają tylu dóbr, a sąd zezwala Młodziejowskiemu na ich poszukiwanie; tenże Młodziejowski oddala oskarżenie Fenny wd. po Przybku z Poręby o to, że w chwili, gdy przysięgał, że nie mógł się stawić na jej pozew z powodu choroby, jego s. Stanisław z jego polecenia wwiązał się siłą wraz z pomocnikami w jej dobra ojczyste w Porębie i zabrał stamtąd zboże, czynsz, żyto, siano i inne prowenty wart. 29 grz. i wywiózł do swego domu w Wolbromiu, zaś jej ludzi gwałtem zapędził do pracy [u siebie?], które to robocizny mają wart. 10 grz. (GK 19 s. 8-9, 77, 206); Kat. Młodziejowska dz. Bolenia i Szczytnik w zamian za wzięte 120 grz. zapisuje kl. Ś. Trójcy w Krakowie 4 grz. czynszu każdego roku na wsi Boleń do czasu wykupienia (SP 2, 4018); Jakub z Dębna star. krak. ustanawia zakład 200 grz. w sporze między Stanisławem s. Stan. Młodziejowskiego a jego matką Katarzyną, aby nie wyrządzał matce krzywd (GK 19 s. 189); →Łękawa Nadolany p. 3a; 1470-80 →Łuczce p. 3B.

1471 Tomasz Nawojowski pozywa Stanisława z M. o 100 grz. z racji dzierżawy wójtostwa w Myślenicach. Pełnomocnik Stanisława zeznał, że od 15 lat nie dzierżawił tego wójtostwa od Nawojowskiego. Wyrokiem sądu Stanisław oddala te roszczenia (SP 2, 4051); Jan z Rytwian marszałek Królestwa winien jest 150 fl. węg. Stanisławowi z M., i jeśli nie zapłaci do pierwszej niedzieli wielkiego postu [8 II 1472], wwiąże go w wieś Górki w pow. wiśl. (GK 19 s. 525 zp.); 1472 br. Andrzej, Marcisz i Jan z Aleksandrowic protestują, ponieważ gotowi byli przyjąć 140 fl. węg. od Stanisława z M., które to pieniądze zgodnie z zapisem w księgach nadwornych zobowiązała się wydać im tego dnia zm. Katarzyna ż. Stanisława, lecz niczego nie otrzymali (ZK 152 s. 311); br. Przybysław i Marcisz z Poręby ręcząc za br. Stanisława zobowiązują się zapłacić Stan. Młodziejowskiemu 150 fl. z tytułu przezysków, jakie na nich pozyskał z powodu długów i był wwiązany w Porębę. Jeśli nie zapłacą wwiążą go w tę wieś. Młodziejowski zezwala ww. braciom do tego czasu mieszkać w Porębie i ją dzierżyć (GK 19 s. 666); Kazimierz Jag. na wniosek Jana, Marcisza i Andrzeja z Aleksandrowic nakazuje Stanisławowi z M. i Bolenia i jego niepodzielonemu s. Stanisławowi stawić się na najbliższych rokach sądowych o to, że zm. Katarzyna ich żona i matka zapisała Aleksandrowskim 140 fl. węg. pewnego długu w aktach sądu nadwornego. Katarzyna długu nie spłaciła i zmarła. Mąż i syn jako spadkobiercy przejęli jej wieś Boleń, na której były zapisane owe 140 grz., i tej sumy nie zwrócili (SP 2, 4130); →Kobylec p. 3a; 1473 →Górka par. Koniusza p. 3; →Górka par. Brzezie p. 3; 1474 Stanisław s. zm. Stanisława z M. oświadcza, że unieważnia wszystkie zapisy i poręki, jakie udzielił jego ojcu zm. Piotr Szafraniec z Pieskowej Skały pkom. krak., jak i wszystkie przezyski, kary, zapisy i terminy w sprawach między jego ojcem Stanisławem a br. Krzysztofem, Piotrem i Stanisławem ss. Szafrańca, w księgach grodzkich i ziemskich, i kwituje tychże braci ze spłaty długów i zadośćuczynienia za krzywdy (GK 19 s. 945).

1475 br. Jan, Marcin i Andrzej z Aleksandrowic pozywają przed sąd ziemski Stanisława z M. i Bolenia o to, że nie chce spłacić 140 fl. węg. zapisanych im w aktach sądu nadwornego przez zm. matkę Stanisława Katarzynę. Okazali dok. sądu ziemskiego krak. w sprawie zapisu. Stanisław utrzymywał, że nie on był pozwany, ale jego ojciec. Wpisano do akt mandat król. z →1472 r. (SP 2, 4130)¹⁸W haśle →Boleń błędny regest; →Górka par. Koniusza p. 3; Stan. Młodziejowski z M. sprzedaje Stan. Pierzchale z Mokrzesk za 700 grz. całą cz. w Zbylutowicach (ZK 201 s. 136); Andrzej z Aleksandrowic z wyroku sądu oddala oskarżenie Stanisława z M. o to, że po śmierci jego matki Katarzyny zabrał z domu w Krakowie srebrny pas pozłacany wart. 100 fl. oraz 34 złote pierścienie z drogimi kamieniami wart. 105 fl., a ze skrzyni 28 srebrnych łyżek i 20 grz.; tenże Andrzej przez przysięgę oddalił pozew Stanisława z M. i wyrokiem sądu ziemskiego krak. został uwolniony od jego zarzutów, ponieważ nie zabrał skrzyni z wyprawą, z białymi prześcieradłami, obrusami, ręcznikami, czapką rycerską czyli kiwiorem („mitra militalis alias kywyor”) z aksamitu z perłami, i z innymi rzeczami przechowywanymi w tej skrzyni, wart. 29 grz. oraz, że nie zajął szafy przechowywanej u zakrystiana kl. Ś. Trójcy z ręcznikami kąpielowymi i z różnymi ubraniami wart. 20 grz., po zm. Katarzynie, matce Stanisława (ZK 18 s. 203-4; SP 2, 4134); 1476 Stanisław z M. na terminie zawitym, wyznaczonym na rozeznanie sprawy, ponownie oskarża Aleksandrowskiego o zabranie ww. pasa wart. 100 fl. i 34 pierścieni wart. 105 fl. (ZK 18 s. 264-5); Stan. Młodziejowski z M. zobowiązuje się zwrócić pod cenzurami kośc. Janowi Długoszowi kan. krak. 100 fl. długu, w tym 40 w złocie i 60 w zwykłej monecie za zm. wielebnego Piotra z Chorzenic [woj. sier.], niegdyś włodarza [bpa] krak., które to pieniądze pożyczył od Długosza. Długosz zobowiązuje się bronić Młodziejowskiego przed roszczeniami braci Piotra (OK 13 s. 766).

1477 Zbig. Tęczyński z Przecławic zastawia Stanisławowi z M. za 150 grz. całą cz. w Polekarcicach, z tym, że Tęczyński będzie miał pożytek z tej wsi do końca roku (ZK 201 s. 249); 1477→Lgota par. Płoki p. 3A (błędnie 1476); 1478 →Milonki p. 3a; 1479 →Boleń; 1480 Stanisław z M. pożycza od Jana Potockiego z Głupczowa 33 grz., a jeśli ich nie zwróci da wwiązanie w Pielgrzymowice (GK 21 s. 191); →Milonki p. 3a; 1484 br. Mikołaj i Gabriel z Tęczyna zastawiają swoje dobra stren. Żegocie z Rytra za 2000 fl. węg. Mikołaj dobra Kozubów z przyległościami w pow. wiśl., a Gabriel Łętkowice. Zwrot tej kwoty poręczają wwiązaniem do swoich dóbr: Andrzej z Tęczyna kaszt. wojn. do Przybysławic [ziemia lub.] i Zalasu, Stanisław z Młodziejowic do M. i Łuczyc, a Jan z Pleszowa do Pleszowa (ZK 202 s. 16-8; też →Łuczyce p. 3B); Stanisław z M. kupuje za 6 grz. od Stachny ż. zm. Marcina z Ochonina [dzis Ochojno] rolę Przelesie w Ochoninie (ZK 20 s. 229); →Łuczyce p. 3B; 1487 Felicja ż. Jana z M. [błędnie zamiast Stanisława] wyraża zgodę, aby dokonać zapisu na rzecz Jana Rożna z Kąśnej na jej oprawie na dobrach Łuczyce (ZK 20 s. 437); →Łuczyce p. 3B; 1488 Stan. Młodziejowski dz. M zastawia Jakubowi Mlecznemu z Charsznicy za 50 grz. całą cz. w Pielgrzymowicach (GK 22 s. 854); tenże Stanisław pożycza od Jana z Zakliczyna 60 grz., a jeśli ich nie zwróci da wwiązanie do wsi Boleń (GK 22 s. 870); →Łuczyce p. 3B; 1489 →Łuczyce p. 3B.

1490 Kazimierz Jag. zobowiązuje się wobec swych poręczycieli Mik. Stadnickiego wwdy bełzkiego i Stan. Młodziejowskiego, którzy poręczyli za niego i za jego s. Jana Olbrachta pożyczkę 3800 fl. węg. od Hieronima i Piotra z Nowego Miasta [Mazowsze], że w przypadku gdyby tych pieniędzy nie zwrócił i poręczyciele musieliby sami zapłacić dług, wwiąże ich w dobra król. Sochaczew [Mazowsze] z miastem i wsiami (MS 1, 2124); 1491 Stan. Młodziejowski z M. i Mik. Kreza z Niegowej i Bobolic zobowiązują się zwrócić Mik. Pieniążkowi z Iwanowic 22 fl. węg., a jeśli nie zapłacą wwiążą go pod zakładem 110 fl.: Młodziejowski do M., a Kreza do Niegowej i Ogorzelika [dziś Ogorzelnik] (GK 23 s. 690-1, 841: skwitowani 1492); 1492 Stan. Młodziejowski protestuje, gdyż był gotów zapłacić 300 fl. prep. kl. Bożego Ciała w Kazimierzu zgodnie z zapisem [z tytułu wykupu czynszu →Łuczyce p. 3B pod r. 1489], chcąc uwolnić od tego zapisu Łuczyce, lecz nikt się nie stawił po ich odbiór (GK 23 s. 1050); →Łuczyce p. 3B; 1494 Wojc. Szczekocki dz. Szczekocin zastawia Stanisławowi z M. za 100 grz. połowę m. Szczekociny, na której jego ż. ma oprawę, wraz z połową dworu, ról folw., zasiewów, bydła i trzody, z tym, że Szczekocki będzie mógł tam przebywać i używać tych dóbr do ś. Jana Chrzciciela [24 VI] i jeśli do tego czasu nie zwróci mu pieniędzy, wwiąże go w dobra (GK 24 s. 504-5); →Łuczyce p. 3B.

1495 Mikołaj z Wierzchowiska [par. Szreniawa] opat sulejowski daje Stanisławowi z M. trzecią cz. dziedziny w Wierzchowisku Wielkim (Maiori) i w Starym Wierzchowisku (in antiquo W.) i zobowiązuje się pod zakładem 400 fl. wnieść ten zapis do ksiąg ziemskich ksiąs.; tenże opat zastawia temuż Młodziejowskiemu za 400 fl. węg. ⅔ dziedziny w Wierzchowisku Wielkim i Starym i zobowiązuje się wnieść do ksiąg ksiąskich także ten zapis (GK 24 s. 1044-5); tenże Młodziejowski zobowiązuje się zwrócić Janowi Pielszowi ze Świeradzic [dziś Sieradzice] 900 fl. pol. długu pod rygorem wwiązania go do M., Łuczyc, Pielgrzymowic i Bolenia. Stanisław zobowiązał się pod zakładem 900 zł doprowadzić do tych akt swą ż. [Felicję], która ma oprawione posag i wiano na ww. dobrach, aby wyraziła zgodę na ten zapis (GK 25 s. 197-8; też →Łuczyce p. 3B); 1496 Stanisław z M. ochmistrz dworu królowej umarza wszystkie zapisy, jakie miał od Mik. Mściwoja [niegdyś opata sulejowskiego] z Wierzchowiska na obydwu Wierzchowiskach (ZK 153 s. 130); 1498 →Masłomiąca p. 3a; 1499 Stanisław z M. kaszt. rad. i ochmistrz dworu królowej ustępuje ż. Felicji całe cz. w Łuczycach w pow. krak. i w Łękawie [Nadolanach] w pow. prosz. (GK 27 s. 902-3 zp.)¹⁹W haśle →Łuczyce p. 3B błędnie podano urząd Młodziejowskiego: kuchmistrz zamiast ochmistrz; 1499, 1500, 1501 →Łuczyce p. 3B.

1502 Aleksander Jag. na życzenie br. Zygmunta ks. głogowskiego i opawskiego zwalnia Stanisława z M. kaszt. sądec. z udziału we wszystkich wyprawach wojennych ze względu na jego podeszły wiek (MS 3, 323); 1504 Stanisław z M. kaszt. rad. jednym z egzekutorów testamentu króla Jana Olbrachta (MS 3, 1231); 1507 Anna ż. Biedrzycha z Trzcieńca c. zm. Katarzyny ż. Mik. Laskowskiego, za zgodą męża ustępuje Stanisławowi z M. kaszt. rad. prawo do babizny na dobrach Aleksandrowice i Kleszczów [par. Morawica] i oświadcza, że została przez niego spłacona (ZK 154 s. 239-40); Piotr Szafraniec z Pieskowej Skały kaszt. wiśl. oświadcza przed sądem król., że Stanisław z M. kaszt. rad. spłacił go z sumy 1000 fl. zapisanej w księgach wiśl. na wsi Czyżowice [pow. wiśl.] i umarza zapisy (ZK 154 s. 382); 1508 Katarzyna z Kiełczewa [woj. kal.], ż. szl. Jana Balińskiego kwituje wobec króla br. Stanisława z M. kaszt. rad. z posagu i ustępuje mu pr. do dóbr ojczystych i macierzystych, tj. M., Łuczyc, Bolenia, Pielgrzymowic, Łękawy czyli Nadolan i Czyżowic (MS 4/1, 421; też →Łękawa Nadolany z błędami); →Łuczyce p. 3B.

1509 Stanisław Chobędzki z Chobędzy ustanawia ż. Dorotę c. Piotra Pełki z Kojkowic [dziś cz. wsi Puńcowa, Śląsk] opiekunem wszystkich swoich dóbr oraz Gołczy i Buku i swoich dzieci. Dodaje jej za opiekuna Stanisława z M. kaszt. sądec. Gdyby Dorota wyszła powtórnie za mąż, opiekę nad dobrami i dziećmi przejmie Młodziejowski (ZK 154 s. 539); Stanisław z M. kaszt. sądec. z powodu podeszłego wieku zwolniony z wyprawy wojennej do Wołoszczyzny (MS 4/1, 712); 1510 tenże Stanisław z M. oprawia ż. Katarzynie, c. Krystyna Minockiego z Minogi [h. Nowina] 1300 fl. posagu i 1200 fl. wiana na całym dworze w M. i wszystkich rolach folw., na wszystkich robociznach należących do tego dworu oraz na połowie wszystkich dóbr dziedz. i zastawnych w M., Pielgrzymowicach, Łuczycach, Boleniu, Łękawie [Nadolany] i Czyżowicach (ZK 24 s. 189); Mik. Jordan z Zakliczyna kaszt. biec. oraz jego bratankowie, br. Zygmunt, Achacy, Hermolaus i Krzysztof oświadczają, że Stanisław z M. kaszt. sądec. spłacił ich z tytułu należnej im oprawy po zm. Felicji ż., a siostrze Mikołaja i stryjence tychże (MS 4/1, 9743; MK 24 k. 383).

1510-28, zm. przed 5 III 1530 Katarzyna Młodziejowska c. Krystyna Minockiego h. Nowina z Minogi i Sieciechowic, posesorka oprawna wsi M. i Łękawy Nadolan, ż. 1^o v. Stan. Młodziejowskiego z M., 2^o v. przed 14 III 1528 (zapewne już przed 17 III 1526) Marcina Grodowskiego h. Lis z Grodowic i Królowic [obie wsie w pow. wiśl.] (ZK 24 s. 284-6; 26 s. 123, 594; 27 s. 234; 28 s. 21, 29-31; 187 s. 43; 206 s. 286; MS 4/2, 13990; Bon. 7 s. 85; Budka, Papiernia →p. 7, s. 200).

1511-17 Stanisław ([IV] Młodziejowski h. Starykoń, s. Stanisława [III] Młodziejowskiego z M. kaszt. sądec. i Kat. Minockiej (ZK 22 s. 263-4, 24 s. 285-6; 25 s. 464, 530); 1511 Stan. Młodziejowski z M. kaszt. sądec. oprawia ż. Katarzynie c. Krystyna Minockiego z Sieciechowic 1300 fl. posagu i 1200 fl. wiana na dobrach i wsiach dziedz. Pielgrzymowice i M. z dworem, folwarkiem, gumnem, z bydłem i trzodą oraz wszystkimi rzeczami i dobrami ruchomymi i nieruchomymi, także na stawie położonym pod dworem w Łuczycach, zaś połowę innych dóbr dziedz., mianowicie Czyżowice [pow. wiśl.], Łuczyce i Boleń zastrzega dla siebie; taż Katarzyna ustępuje ojcu ze wszystkich dóbr ojczystych i macierzystych; Stan. Młodziejowski kaszt. sądec. wyznacza na opiekunów swego s. Stanisława poczętego z ż. Katarzyną oraz innych dzieci z nią spłodzonych, a także wszystkich jego dóbr dziedz. i zastawnych swą ż. Katarzynę jako główną opiekunkę oraz jej br. Stanisława s. Krystyna Minockiego i jej stryja Mik. Minockiego z Tomaszowic. Jednocześnie wyznacza on Jakuba z Siekluki [dziś Sieklówka, pow. pilzn.] kaszt. wojn., Mik. Jordana z Zakliczyna kaszt. wiśl., Mik. z Szydłowca [pow. rad.] kaszt. rad. i pkom. krak. oraz Andrzeja z Tęczyna kaszt. biec. na obrońców i doradców ww. opiekunów. Młodziejowski stawia też dodatkowy warunek: jeśli Katarzyna po jego śmieci wyjdzie powtórnie za mąż, wówczas ma uzyskać zadośćuczynienie za oprawę i nie będzie mogła już więcej pełnić opieki nad dziećmi i dobrami, a będą ją sprawować i zarządzać dobrami już tylko Stan. i Mik. Minoccy (ZK 24 s. 284-6).

1517 Mikołaj Młodziejowski h. Starykoń, z M., s. Stan. [III] Młodziejowskiego z M. kaszt. sądec. i zapewne Katarzyny c. Krystyna Minockiego (ZK 22 s. 263-4; 25 s. 464, 530); szl. Elżbieta ż. sław. Macieja Ujmy mieszcz. z Sambora [ziemia przem.] pozywa br. niepodzielonych Stan. i Mik. [Młodziejowskich] z M., ss. zm. Stan. Młodziejowskiego kaszt. sądec., na najbliższe roki ziemskie w Krakowie o to, że nie żyjący już jej dziadowie br. Andrzej i Marcin zw. Leksandrowscy (Aleksandrowscy), po śmierci jej matki Anny ż. zm. szl. Jana wójta krośnieńskiego a ich siostrzenicy, powierzyli zm. Młodziejowskiemu w imieniu swej małoletniej wnuczki (nepta) Elżbiety do wiernych rąk 120 fl. pol. w półgr z tym warunkiem, że gdy Elżbieta dojdzie do wieku sprawnego, albo wyjdzie za mąż, albo którykolwiek z nich zażąda zwrotu pieniędzy, Młodziejowski je wypłaci lub da Elżbiecie posag. Pieniądze te nie zostały dotąd wypłacone. Elżbieta domaga się zwrotu całej sumy (ZK 22 s. 263-4; 25 s. 464); sąd ziemski postanawia, że sprawa ww. Elżbiety przeciw ww. br. niepodzielonym Stanisławowi i Mikołajowi z M. o 120 złp. zostaje przesunięta o 12 lat (ZK 25 s. 530)²⁰Powodem przesunięcia sprawy był niewątpliwie małoletni wiek ss. Stan. [III] Młodziejowskiego; 1518 Stan. Szafraniec z Pieskowej Skały kaszt. sądec., star. sand. i chęc. poświadcza, że słyszał od zm. Stan. Młodziejowskiego kaszt. sądec., że ma on brata w Czechach. To zeznanie złożył na prośbę ww. Jana Młodziejowskiego, który podaje się za syna brata tegoż Stan. Młodziejowskiego (MS 4/2, 11893; MK 33 s. 118); 1526 →p. 3b; 1528 →p. 3b; →Łękawa Nadolany p. 3a.

1528-38, zm. bezpotomnie po 30 IX 1538 a przed 9 V 1539 Andrzej Młodziejowski h. Starykoń z M., dz. →Bolenia, Pielgrzymowic, →Łuczyc, Czyżowic, Sokoliny [obie w pow. wiśl.] 1538, s. Stan. Młodziejowskiego kaszt. sądec. i Kat. Minockiej (ZK 28 s. 29-30, 126-7, 170-2; 29 s. 722-3; 30 s. 740-1, 909; 187 s. 648-9; 189 s. 729-30; 190 s. 195-6; Budka, Papiernia →p. 7, s. 199-200).

1528 - przed 1549, zm. przed 20 III 1556 Stanisław Minocki h. Nowina z →Minogi, Sieciechowic, wspólnie z br. Markiem z Minogi (do 1530) dz. M., Bolenia, Pielgrzymowic Łuczyc, Czyżowic [pow. wiśl.], s. Krystyna Minockiego z Minogi, br. Marka i Kat. Minockiej 1^o v. Młodziejowskiej, ż. Agnieszka Lanckorońska, s. Stan. Minocki z Minogi 1511-51, dz. M., burgr. krak. 1554-66, pstar. nowokorczyński 1536-40, opiekun dzieci Stan. Młodziejowskiego kaszt. sądec. (ZK 28 s. 29-31, 126-7, 172; 29 s. 722-3; 30 s. 909; 187 s. 648-9; 189 s. 729-30; 190 s. 195-6; 73 s. 704-6; UK 898, s. 243; Budka, Papiernia →p. 7, s. 200).

1528-30 Marek Minocki h. Nowina z →Minogi 1526 - przed 1551, wspólnie z br. Stanisławem dz. M., Bolenia, Pielgrzymowic, Łuczyc, Czyżowic, s. Krystyna Minockiego z Minogi i Sieciechowic, br. ww. Stanisława i Katarzyny (ZK 28 s. 29-30, 172; 30 s. 909; 190 s. 195-6; Budka, Papiernia →p. 7, s. 200).

1528-9 Jan Mężyk Słabosz z Putnowic [ziemia chełmska] h. Wieniawa dz. M, Bolenia, Pielgrzymowic, Łuczyc, Czyżowic, burgr. krak. 1518-48, podsędek krak. 1532-45, pstar. krak. 1537, zm. 1548 (ZK 28 s. 30, 172; 30 s. 909; 190 s. 195-6; Wypisy 1516-1525 s. 133; UK 253, 874, s. 242; Budka, Papiernia →p. 7, s. 200); 1528 Katarzyna wd. po Stan. Młodziejowskim kaszt. sądec. oświadcza, że jej s. Andrzej jest już pełnoletni i może występować osobiście w sprawach dotyczących zapisów dóbr. Potwierdza to także Stan. Minocki wuj Andrzeja i jego opiekun wyznaczony przez zm. Stanisława z M. (ZK 28 s. 29); ww. Katarzyna za zgodą s. Andrzeja daje wieczyście swoim br. Stan. i Markowi Minockim całą oprawę posagu, którą ma od zm. męża na wsiach M., Pielgrzymowice, Łuczyce, w ziemi krak. i Czyżowice w ziemi sand., wyłączając wiano, które zatrzymuje dla siebie (ZK 28 s. 29-30); Andrzej Młodziejowski za zgodą wujów Stan. i Marka Minockich daje wieczyście Janowi Mężykowi Słaboszowi z Putnowic [ziemia chełmska] swe dobra dziedz. M., Boleń, Pielgrzymowice i Łuczyce w ziemi krak. oraz Czyżowice w ziemi sand. (ZK 28 s. 30; też →Boleń p. 3); ww. Katarzyna rezygnuje na rzecz Stan. i Marka Minockich z całego spadku, który miała w wyniku zapisu od swego ojca Krystyna, po śmierci jej stryja Marka Minockiego (ZK 28 s. 30-1).

1529 Andrzej Młodziejowski za zgodą stryja herbowego Mik. Kwaśniowskiego kwituje wuja Stan. Minockiego z opieki nad dobrami (ZK 28 s. 126-7; Budka, Papiernia →p. 7, s. 200); Elżbieta ż. szl. Pawła Rodeckiego pstar. samborskiego [wcześniej ż. Macieja Ujmy mieszcz. samborskiego] zeznaje, że tenże Andrzej zadośćuczynił jej z tytułu 120 fl. pol., stanowiących jej posag, które oddał do wiernych rąk jego ojcu nieżyjący już Andrzej Aleksandrowski (ZK 28 s. 170-1); Jan Mężyk burgr. krak. ceduje dobra, które ma od Andrzeja Młodziejowskiego [→1528] br. Stan. i Markowi Minockim (ZK 28 s. 172; Budka, Papiernia →p. 7, s. 200); 1530 Andrzej Młodziejowski za zgodą wuja i opiekuna Stan. Minockiego oraz stryja herbowego Kaspra Wielogłowskiego, ustępuje siostrze Katarzynie ze swego pr. do wsi Sokolina [pow. wiśl.], która przypadła mu po zm. matce Katarzynie. Katarzyna ceduje swe pr. do tej wsi na Jana Grodowskiego z Pieczeniegów swego opiekuna (ZK 187 s. 43).

1538 Andrzej Młodziejowski zastawia Mik. Frykaczowi z Mnikowa za 1000 fl. pol. dobra M.; tenże Frykacz podzastawia dobra M. temuż Młodziejowskiemu (ZK 30 s. 740-1); Jan [Mężyk] Słabosz z Putnowic potwierdza cesję dóbr z →1529 r. (ZK 30 s. 909; 190 s. 195-6); 1539 przed sądem król. Anna ż. ur. Mik. Grodowskiego z Królowic [pow. wiśl.], jako sukcesorka po śmierci br. Andrzeja Młodziejowskiego, za zgodą męża oraz swoich krewnych Andrzeja Wielogłowskiego z Tymowej oraz Andrzeja Wielogłowskiego z Lewniowej potwierdza Stan. Minockiemu z Sieciechowic pstar. nowokorczyńskiemu pr. do dóbr M., Łuczyce, Pielgrzymowice, Boleń i Czyżowice [pow. wiśl.], które posiada z darowizny od Jana Mężyka Słabosza z Putnowic (ZK 187 s. 648-9).

1545 szl. Piotr Frykacz z Mnikowa wpisuje do ksiąg ziemskich, że Stan. Minocki wypłacił mu w grodzie krak. 900 fl. pol., z czego go kwituje. Jednocześnie Frykacz unieważnia zapisy, pierwszy w księgach ziemskich krak. zm. Andrzeja Młodziejowskiego dla zm. Mik. Frykacza na M. i na 6 innych wsiach, oraz drugi zapis w księgach grodzkich nowokorczyńskich Stan. Minockiego sumy 1000 fl. pol. na tychże dobrach (ZK 29 s. 722-3).

1549 Stan. Szafraniec z Secemina [pow. chęc.] zwalnia z pozwu wuja Hier. Szafrańca z Pieskowej Skały i Sułoszowej star. chęc., w którym pozwał go o to, że mając go pod opieką, gdy był małoletni [ur. ok. 1530/1], wystąpił z procesem w jego imieniu przeciwko Stan. Minockiemu o wsie M., Łuczyce i in. dobra do niego należące, które przeszły na tegoż Minockiego po zm. bezpotomnie Andrzeju Młodziejowskim na mocy ugody [zawartej w okresie 1538/9-45] między przodkami Młodziejowskiego i przodkami Szafrańców. W jej wyniku Walenty Dembiński referendarz [świecki] dał Stan. Minockiemu 2 wsie w ziemi sand. i w pow. chęc.: Częstków i Jedle, a w zamian Minocki dał mu ½ wsi Łuczyce [Dembiński poświadczony jako dz. tej wsi 1545]. Tę ugodę podano do potwierdzenia królowi [Zygmuntowi I], który na tej podstawie uwolnił Minockiego od roszczeń Stan. i Hier. Szafrańców (ZK 189 s. 728-30).

3b. Kmiecie i zagrodnicy, młynarze, karczmarze, włodarze, rzemieślnicy.

Kmiecie i zagrodnicy. 1420 Stan. Boczka kmieć z M. pozywa Piotra Królika, Króla (Crol) z Sieborowic, kmiecia Stachny wd. po Marciszu z Więcławic o główszczyznę. Boczka winien stawić świadków; ww. Boczka skazany na karę 6 sk. sądowi; tenże Boczka ma zapłacić Markowi z Czarnochowic 1 wiard. do najbliższych roków pod karą XV (GK 1 s. 251, 257-8 zp., 267, 269 zp., 285, 314); 1421 Stan. Gamrat kaszt. poł. zobowiązał się dać Stanisławowi kmieciowi z M. 5 klaczy w ciągu 2 tygodni, a jeśli ich nie da, wówczas za każdego konia zapłaci 2 grz. Gdyby nie dał tych pieniędzy zapłaci kmieciowi tyleż szkody, a [Janowi Szafrańcowi] pkancl. [Królestwa] karę XV. Jeśli któryś z tych koni ulegnie okaleczeniu, Gamrat zapłaci 2 grz.; tenże Gamrat zobowiązał się zapłacić w ciągu 3 tygodni temuż kmieciowi za 12 korców pszenicy i tyleż żyta miary krak. Za pszenicę winien dać tyle pieniędzy, ile płaci się za nią na rynku krak. Jeśli nie uiści należności, to zapłaci kmieciowi za szkodę, a podkanclerzemu i sądowi karę XV; tenże Gamrat ma oddać temuż kmieciowi 3 grz. Jeśli nie zwróci wówczas zapłaci mu tyleż za szkodę, a podkanclerzemu karę XV (GK 1 s. 442-3 zp.).

1424-5 Jan Parkoszowic pleb. kościoła Ś. Stanisława na Skałce w Kazimierzu pozywa kmieci z M. Piotra Wilka, Bernarda Pawłowica, Jana Mirkowica, Piotra Nockę i zagrodników Mikołaja, Stanisława Trojna („Troyn”), Bernarda Wrzoska i [skreślone: Piotra Niziołka] oraz Mikołaja włodarza z M. o to, że najechali zbrojną ręką z tarczami i inną bronią na dziedzinę tegoż Jana [właściwie kap. krak.] w Bosutowie, gdzie wycięli zarośla i spowodowali szkodę 20 grz., co potwierdza Andrzej woźny, który zatrzymał ww. ludzi przy wycinaniu zarośli (GK 2 s. 285, 294, 338).

1434 Mik. Ciechosz kmieć z M. pozywa Macieja włodarza z M., który bezprawnie go nie zwolnił i sam mu czynił prawo. Szl. Stanisław z [M.] zeznał, że tego pozwu nie zatrzymał w powiecie (GK 5 s. 207); 1435 Henryk włodarz bpa krak. winien rozsądzić sprawę Bernarda kmiecia z M. z Mikołajem włodarzem z Luborzycy (GK 5 s. 221); Stan. Młodziejowski zastępuje Macieja włodarza z M. w sporze o 23 owce, 2 woły, 2 krowy i 2 konie, zabrane przezeń Mikołajowi niegdyś kmieciowi z M.; tenże Mikołaj [obecnie] kmieć z Zdziesławic przysięgą uwalnia się od płacenia Stanisławowi z M. 4 grz., 3 grz. kar i 1 grz. czynszu. Wilczek z Zakrzowa poręcza te 4 grz. - zp.; Stanisław z M. pod karą XV ma zwrócić Mikołajowi kmieciowi ze Zdziesławic 23 owce, 2 woły, 2 krowy i 2 konie, które zabrał jego włodarz Maciej (GK 5 s. 233); Wilczek z Zakrzowa był gotów zapłacić Stan. Młodziejowskiemu 4 grz. z racji poręki długu za Mik. Ciechosza z Zdziesławic. Pieniądze chciał odebrać szl. Jan Pielgrzymowski, jako posłaniec, ale Wilczek nie chciał mu dać tych pieniędzy (GK 5 s. 262); Jan Miłosz włodarz prep. miech. z Michałowic z wyroku panów jest zobowiązany do zwrotu zasiewów ozimych na 40 kop kmiecia Bieńka, który wyszedł z Michałowic do M.; Bieniek rolę w Michałowicach powinien osadzić albo sprzedać prep. miech. i przed sądem gajonym dokonać rezygnacji, obsiać ją zbożem jarym i ozimym oraz dać 10 gr czynszu (GK 5 s. 463).

1449 Maciej kmieć z M. (GK 10 s. 776); 1454 w sporze Stanisława z M. z Marcinem z Przybenic o kmiecia Piotra sąd przysądza tegoż kmiecia Młodziejowskiemu, gdyż indagowany przez sąd o to czyj jest, kmieć odpowiedział, że pana Młodziejowskiego. Marcin i jego włodarz mają zwrócić kmieciowi bydło i wszystkie jego rzeczy (GK 12 s. 182); 1457 Maciej Doktor, Piotr Białocha („Byalocha”) [kmiecie] z M. i Maciej z Książnic zobowiązują się zwrócić Piotrowi prezbiterowi z →Masłomiącej 13 grz. za brogi kupione u Mikołaja z Masłomiącej, br. Piotra. Dług winni oddać w ratach (OK 10 s. 78); 1464 Urban [kmieć] z M. (GK 17 s. 283).

1466-8 Benedykt, Bieniek kmieć z M. pozywa Mikołaja pleb. w Raciborowicach o to, że Marcin [szlachcic] nie posesjonat alias gołota wyszedł z domu ww. plebana, zadał mu po 3 rany krwawe i sine po czym wrócił do siebie. Pleban domaga się przeniesienia sprawy do sądu duchownego (ZK 16 s. 322, 398, 466); 1469-70 br. Jan i Mik. kmiecie z M. pozywają Jakuba Halasza z Suliszowa [pow. chęc. lub sand.] dzierż. z →Michałowic o zabicie ich ojca Marcina z M. Stan. Młodziejowski staje przy swych kmieciach o karę (ZK 16 s. 481, 523, 548, 554, 575, 608; 18 s. 15, 74; SP 2, 3959; też →Michałowice p. 6); 1471 Jakub [Halasz] niegdyś dzierż. z Michałowic skazany na karę XV za uniemożliwienie wwiązania (ZK 18 s. 96-7)²¹Data zapiski 11 III 1471. W haśle →Michałowice p. 6 błędnie 1470 r.

1475 Stachna kmiotka vel zagrodniczka z M. przeciwko Jakubowi Hoszowi pleb. w Więcławicach (GK 20 s. 106, 154, 188); wd. Stachna zagrodniczka z M. pozywa ww. Jakuba pleb. z Więcławic o to, że jego sługa Jan, nie posiadający dóbr ziemskich, wynajęty do tego przez Jakuba, przybył z jego dworu w Bosutowie i zabił Jana s. tej Stachny, po czym wrócił do dworu w Bosutowie. Jakub żąda odesłania sprawy do sądu duchownego (SP 2, 4143); 1477 ww. br. Jan i Mikołaj zagr. z M. pozywają Jakuba [Halasza] dzierż. z Michałowic o zadośćuczynienie za zabójstwo ich ojca Marcina; ww. Jakub skazany na 1 grz. za brak rękojmi (ZK 18 s. 310a)²²Data zapiski 3 III 1477. W haśle →Michałowice p. 6 błędnie 1470 r.

1528 Tomasz prep. miech. oddala pozew prac. Zofii Knapskiej z M. o to, że nie rozsądził jej sprawy z Elżbietą wd. po Jakubie Chebdzie z Michałowic oraz ich cc. Barbarą i Katarzyną (ZK 28 s. 21-2).

Młynarze. 1410 Mikołaj (KSN 2644, 2653); 1474 młynarz z M. bez imienia (ZK 16 s. 662); 1526 Stan. Śmietanka woźny z Książa [Wielkiego] zeznaje, że ze strony prep. miech. Tomasza Krzysztof Sadowski złożył w karczmie w Michałowicach sąd pr. niem. dla rozsądzenia sprawy Grzegorza s. Bernarda młynarza z M., poddanego Marcina Grodowskiego, z karczmarzem i jego ż. [Anną] z Michałowic i innymi ludźmi (ZK 27 s. 234)²³Zapiska zaklejona. W haśle →Michałowice p. 4b błędny regest; 1528 Tomasz prep. miech., oddala pozew Grzegorza s. zm. Bernarda młynarza z M., poddanego Marcina Grodowskiego o to, że nie rozsądził jego sprawy ze Stan. Boczką i jego ż. Anną z Michałowic (ZK 28 s. 21).

Karczmarze. 1432 Mikosz z Owczar pozywa Jana Czecha karczmarza niegdyś z Owczar a obecnie z M. o złorzeczenia, o 2 grz. za siano zabrane z łąki, a ponadto o 2 garnce masła za 8 sk., 15 gr czynszu oraz o 2 rany „przedrapane” i niestawienie się na terminie zawitym (GK 4 s. 519, 537-8); 1445 Szczepieniec („Sczepyenecz”) (OK 6 s. 791); 1456 Maciej Doktorowicz i Piotr karczmarze z M., Jakub Doktorowicz i Stan. Broda ze Zdziesławic zobowiązują się zapłacić Piotrowi z Masłomiącej 4 grz. i 1 wiard. za bróg żyta (OK 9 s. 928); Piotr i Maciej Doktor karczmarze z M. oraz Jan Kurek z Pielgrzymowic i Jakub Walek karczmarz Wilczka ze Zdziesławic zobowiązują się zapłacić do ś. Marcina księdzu Piotrowi z Masłomiącej 7 grz. za brogi zakupione w Masłomiącej (OK 9 s. 948).

Rzemieślnicy. 1457 Wawrzyniec blecharz (Cracovia artificum suppl. 1451-1460, 354); 1471 Stanisław blecharz z M. (OK 13 s. 57 (dawniej 81); 1478 Łukasz krawiec (OK 13 s. 948, 992); 1581 →p. 3c.

Włodarze. 1424 Mikołaj; 1434-5 Maciej →wyżej p. 3b: kmiecie.

3c. Areał, folwark, pobór. 1456 dwór; 1457 dwór i folwark →p. 3a; 1470-80 w M. dwór i folwark z rolami, 4 ł. kmiece, karczma z rolą i 4 zagrody z rolami (DLb. 1 s. 73, 123; 2 s. 49); 1480 wieś M. skazana na karę król. XIV za niezapłacenie poboru (GK 21 s. 145); 1500-1 wieś M. wymieniona bez danych o poborze; 1502-10 wieś M. zwolniona z poboru (RP k. 245v, 274, 296, 299v, 303v, 308, 314, 321v, 337v, 365, 594v); 1510-1 dwór, folwark, role folw. i robocizny →p. 3a; 1529 role folw., 2 ł. →p. 5 (LR s. 176, 271, 322); 1511-20 M. wymieniona bez danych o poborze (RP s. 568, k. 541, 624v, 676, 681, 686v, 695, 708v, 731, 765 779v, 809v, 824v, 847); 1530 pobór z karczmy i młyna dorocznego z jednym kołem (RP k. 10); 1563 pobór z cz. Stan. Minockiego z 1 karczmy dorocznej, 5 kół młynów dorocznych, 4 rzemieślników (RP s. 85-6).

Obiekty gospodarcze. 1457, 1471 blech →p. 3b: rzemieślnicy; 1553 papiernia →p. 3d; 1581 blech i folusz (ŹD s. 21; J. Wyrozumski, Tkactwo małopolskie w późnym średniowieczu, Kr. 1972, s. 71).

3d. Młyn papierniczy i papiernicy. Papiernia w M. należąca do Minockich, zbudowana na rz. Dłubni, funkcjonowała co najmniej od 1553 r.²⁴W. Budka na podstawie najstarszego datowanego papieru pochodzącego z papierni w M. przesunął datę jej założenia na co najmniej 1553 r. (Ptaśnik, Papiernie →p. 7, s. 55 przypis 103 - komentarz W. Budki). Wcześniej ten sam autor uważał, że papiernia zaczęła wyrabiać papier najwcześniej w 1559 r. (Budka, Papiernia →p. 7, s. 201, wyd. 2 s. 114-5) aż do pocz. XVII w. (Ptaśnik, Papiernie →p. 7, s. 55 przypis 103 - komentarz W. Budki; Budka, Papiernia →p. 7, s. 201; wyd. 2 s. 114); 1559 Jan Weiss zw. Biały papiernik z M. zobowiązuje się przed radą m. Krakowa zwrócić Jakubowi Szarfenbergowi z Krakowa dług 200 zł i zabezpiecza go na całym swym majątku (MPT →p. 7, 574; Budka, Papiernia →p. 7, s. 201, wyd. 2 s. 114; Ptaśnik, Papiernie →p. 7, s. 24); 1566 Zygmunt August na prośbę Jakuba Szarfenberga, jego ż. Barbary i s. Krzysztofa, nadaje im przywilej na produkcję papieru w młynie papierniczym w M. na takich samych prawach, jakimi cieszą się inni mistrzowie papiernicy. Prawo do tego młyna Szarfenbergowie wykupili dożywotnio od Stan. Minockiego burgr. krak. i jego matki Agnieszki. Pewni mistrzowie papiernicy, wbrew prawom i statutom, powodowani nienawiścią, przyjęli uchwałę, aby nie przyjmować do siebie tych mistrzów i ich socjuszy (= członków cechów), którzy pracowali dla Szarfenbergów. Król więc nadaje im przywilej zatrudniania i zwalniania z pracy kogokolwiek, a jeśli mistrzowie nie przyjęliby ich później do pracy w swoich młynach, zapłacą 200 fl. węg. kary, zaś ich socjusze, którzy będą słuchać ich pomówień na temat Szarfenbergów zapłacą 50 fl. węg. (MPT →p. 7, 601; Budka, Papiernia →p. 7, s. 202-3, 206-8, wyd. 2, s. 116-17; MS 5/1, 3429); 1569 Młyn zw. Papierny Stan. Minockiego →Dłubnia i →Książnice par. Więcławice p. 2.

4. 1425 Władysław Jag. dok. wystawionym w Brodni na prośbę pkom. krak. Piotra Szafrańca z Pieskowej Skały przenosi z pr. pol. na niem. magd. jego miasta i wsie w ziemi krak., m.in. M. (ZDM 8, 2559)²⁵Dok. znany jedynie z kopii, w której zapisano datę roczną jako vicesimo. Data dzienna jest prawidłowa dla r. 1425, podobnie świadkowie. Wydawca poprawił datę roczną na 1425 i przyjął, że data 1420 odnosi się do czynności prawnej, dok. zaś spisano w 1425 r., a jego relatorem był kanclerz Jan Szafraniec, który objął urząd kanclerza w 1423 r. Wydawca przyjął też, że miejsce wystawienia jest niezgodne z datą 1420. Nie wydaje się jednak słuszne kombinowanie z actum i datum, ponieważ w 1425 r. król mógł być w Brodni 14 VIII, choć nie poświadczają tego inne źródła, gdyż 1 VIII był w Wolborzu, a 15 VIII w Przedborzu. Na dodatek data 15 VIII w Przedborzu jest tylko u Długosza (GItin., s. 82). Trzeba zatem przyjąć, że kopista zamiast vicesimo quinto napisał tylko „vicesimo”, opuszczając „quinto”. To, że Szafraniec wystąpił o przeniesienie dóbr M. z pr. pol. na niem. można wytłumaczyć tym, że choć nie ma go wśród dziedziców M., to identyfikował się jeszcze z M. i Łuczycami.

5. 1447 Maciaszek [= Maciejaszek] kmieć z →Książnic w par. Więcławice zobowiązuje się zapłacić Dobiesławowi kanonikowi krak. 25½ grz. [długu] z tytułu dzies. w M. i Książnicach w trzech ratach, pod karą ekskomunki (OK 8 s. 947); 1451 Urban wikary z kat. krak., w imieniu Dymitra [z Sienna] kan. krak., kwituje Stan. Rządcę (Rzancza) z Kleparza z 15 grz., które zapłacił mu za dzies. z Michałowic. Pozostałe 15 grz. Rządca dopłaci później. Dymitr zastrzegł dla siebie konopne i rękawiczne, a dodaje dzies. z M., która należy do jego kanonii (OK 9 s. 148); 1452 Jan Polski złotnik krak. zobowiązał się pod karą ekskomuniki zapłacić temuż Dymitrowi pozostałe 10 grz. długu bez wiard. za dzies. w M. i Michałowicach, które kupił od niego wraz z konopnym i rękawicznym (OK 9 s. 336 = Cracovia artificum suppl. 1451-1460, 99: wyd. nie podał kwoty długu); 1454 Maciej Maciejaszek kmieć z Książnic czyli Prądnika zobowiązał się zapłacić Dobiesławowi z Kurozwęk kan. krak. 11 grz. z tytułu dzies. tamże w Książnicach i w M. w dwóch ratach (OK 9 s. 744); 1470-80 dzies. snop. i dzies. kon. po 4 kity z 4 ł. kmiec. dla dwóch prebend w kat. krak.: Krzesławskiej i Czechowskiej. Jednego roku większa część plonów z ról ozimych i jarych przypada preb. Krzesławskiej, a mniejszą preb. Czechowskiej, zaś drugiego roku na odwrót. Większą cz. dzies. szacuje się na 3 grz., a mniejszą na 2 [lub 1½] grz. Dzies. kmiecie wożą własnymi wozami do stodół kanoników. Dzies. snop. z folw., karczmy i zagród z rolami wart. 2 [lub] 4 grz. dla pleb. w Porębie [Górnej] k. Wolbromia (DLb. 1 s. 73, 123; 2 s. 49 - tu podano wart. dzies. dla pleb. 4 grz.); 1529 dzies. snop. z ⅓ ról folw. wart. 1½ grz. dla kościoła par. w Porębie Górnej w dek. wolbromskim; dzies. snop. wart. 36 gr z pewnej roli folw. dla preb. Czechowskiej w kat. krak., a z 2 ł. wart. 1 grz. dla preb. Krzesławskiej tamże (LR s. 176, 271).

6. Dworzanie, domownicy i służba Młodziejowskich. 1432 Stan. Młodziejowski pozywa Gniewosza z Psar, ponieważ zabrał mu wóz szyn (schin = wóz z metalowymi obręczami na kołach) wart. 16 gr (GK 4 s. 625); 1433 Maciej woźnica pana Młodziejowskiego pozywa Grzegorza i Stasza z Węgrzec oraz ich wspólników. Stan. Młodziejowski staje przy woźnicy o swoją karę. Również i on ich pozywa (GK 4 s. 840, 851); 1442 Grzegorz domownik (familiaris) Stan. [II] Młodziejowskiego z M. (GK 7 s. 1034, 1062, 1068, 1075, 1088); 1444-73 Jan Świder z Modlnicy Wielkiej i Małej, Pękowic 1441 i Dobrej 1470, h. Prus, dworzanin (cliens) 1457-69 i pełnomocnik 1449, 1469, 1473 Stanisława [II] z M., komornik sądu ziemskiego krak. 1471-87, asesor sądu ziemskiego krak. 1481, podsędek krak. 1490-9, pstar. i sędzia grodzki krak. 1496-8 (GK 10 s. 840, 901-2; 13 s. 610; 14 s. 164, 281, 320-1, 358, 373; 16 s. 886; 18 s. 711, 897; 19 s. 818; ZK 15 s. 140; 17 s. 625; 198 s. 353; SP 7/2, 1027; UM 327; →Modlnica Wielka p. 3Aa); 1445, 1447 Stanisław z M. nie stawił się przeciwko Wojciechowi kmieciowi z Piekar, który pozwał go o to, że jego domownik Jan wyjechał z domu Stanisława, zabił w Piekarach Szczepana ojca Wojciecha, po czym wrócił do tego domu. Jan oddala oskarżenie (ZK 198 s. 278, 353); 1457 Mikołaj z Pękowic dworzanin Stan. [III] Młodziejowskiego →p. 3a; 1495 szl. Bernard Radziechowski dworzanin [Stan [III]] Młodziejowskiego (GK 25 s. 318).

7. W. Budka, Papiernia w Młodziejowicach, w: Studia nad książką poświęcone pamięci Kazimierza Piekarskiego, Wr. 1951, s. 19-210; wyd. 2: w: Antologia prac historyka papiernictwa Włodzimierza Budki, Duszniki Zdrój 2009, s. 114-25; tenże, Początki papiernictwa krakowskiego, tamże, s. 91; tenże, Znaki wodne papieru Rzeczypospolitej Polskiej XVI w., w: Papiernie w Polsce. Prace F. Piekosińskiego, Jana Ptaśnika, Kazimierza Piekarskiego, wyd. W. Budka, Wr. 1971, s. 74-5; tabl. nr 115-21 (filigrany z Młodziejowic); J. Ptaśnik, Papiernie w Polsce XVI w., tamże, s. 21, 24, 55 (przypis 103 komentarz W. Budki z ważnym uzupełnieniem); H. Kowalska, Młodziejowski Stanisław, PSB 21, s. 435-6; Sperka Szafrańcowie s. 418-32 (rozdz. VII: Młodziejowscy - boczna linia Szafrańców); J. Sperka, Andrzej Schony z Bobolic i Jan Schoff z Toplina. Z dziejów kariery i awansu rycerzy obcych w Polsce późnośredniowiecznej, Średniowiecze Polskie i powszechne, t. 4, pod red. I. Panica i J. Sperki, Katowice 207, s. 188-201.

MPT - Monumenta Poloniae Typographica XV et XVI saeculorum, 1: Cracovia impressorum XV et XV s., ed. J. Ptaśnik, Lwów 1922.

8. Wczesnośredniowieczna osada w M. (Żaki s. 521).