MOKRSKO DOLNE i GÓRNE

(1306 Mokrsc — KK 1, 114 or.; 1334 Mocrsco — Bullarium 1, 1717; 1339 Morsko — KK 1, 168; 1355 Morzsko z kop. — Mp. 1, 240; 1372 Morksko — KK 2, 278; 1386 Moczsco — ZK 1b s. 159; 1390 Mogrsco — ZK 1c s. 208; 1396 Mokrzko — AKP 8/1, 40; 1397 Moskrzco — SP 8, 5937; Mokrzesco — SP 8, 229/72; 1408 Mokrsko — GK 1a k. 91r; 1411 Mocrzsko — AKP 8/1, 499; 1415 de Mocrsky — AKP 8/1, 646; 1417 Morzsco — ZK 6 s. 303; 1420 de Mogrska — GK 1 s. 313; 1421 Msskro — GK 1 s. 511; 1423 Morschco — ZK 195 s. 233; 1425 Morszko — ZK 146 s. 3; Mocrzcko — ZK 8 s. 90; Mokrzisko — ZK 195 s. 311; 1427 Morczko — ZK 8 s. 200—1; Morzko — ZK 196 s. 18; 1428 Morcszko — ZK 146 s. 142; 1429 Morkrsko — GK 3 s. 294; 1430 Morxschco, Morxscho, Morxssko — ZK 197 s. 2; Morzxsko, Moczxsko — ZK 197 s. 63; 1431 Morkxsko — GK 4 s. 247; 1432 Mokrszko — ZK 197 s. 201; 1436 Morzksko — GK 5 s. 597; 1438 Moczsko — ZK 256 s. 77; 1440 Mokrczco — GK 6 s. 397; 1444 de Mocrsky — GK 8 s. 67—8; 1449 Mokrrszco — ZK 257 s. 225; 1453 Mokrsiszko — ZK 151 s. 174; 1483 Mokrsko Superior — Ep. 3 k. 257v; 1495 Mokrszo — GK 25 s. 213; 1515 Mokrko — RP s. 734; 1522 Mokrzszko — ZK 317 s. 226; 1526 Dolne Mokrsko — ZK 267 s. 548; 1529 Mokrsko Gorne, Mokrsko Inferior — LR s. 107; 1540 Mokrsko Gorne — ŹD s. 558) 11 km na północny wschód od Jędrzejowa.

1. 1489—90 n. M. w pow. ksiąs. (ŹD s. 438—9); 1508 M. [G.] w pow. chęc. (ŹD s. 483); 1540 M.[D.] w ziemi krak. i pow. ksiąs.; M.G. w pow. chęc. (ŹD s. 558)1Właściwie do końca XV w. M. było jedyną jednostką administracyjną w ziemi krak., w której miały miejsce podziały na dziedziny pomiędzy poszczególnymi członkami rodziny Mokrskich. Dopiero w końcu XV w. M. rozpadło się na dwie osady, z których M.D. pozostało w woj. krak., a M.G. znalazło się administracyjnie w ziemi sand. w pow. chęc. Nazwa M. Superior poświadczona 1483. Obydwie osady łączyła jednak wspólna par. w M.D. Podobny proces miał miejsce w Michowie w pow. chęc., czyli Mnichowie po przejęciu tej wsi przez Mokrskich; 1. ćwierć XIII w. par. własna → p. 8; 1313 n. par. własna (Pol. 2, 210, 228)2B. S. Kumor, Dzieje diecezji krakowskiej do roku 1795, Kr. 2002, t. 4, s. 196, jako pierwszą wzmiankę o par. w M. podaje datę 1308, powołując się na MV 3 (nie 1) s. 96, gdzie jest dok. arcbpa gnieźn. Jakuba skierowany do plebanów z Wielunia i de Mokcrzsco. Chodzi więc tu o wieś par. Mokrsko w ziemi wiel. i diec. gnieźn., a nie M. w ziemi i diec. krak; 1328 n. dek. Jędrzejów (MV 1 s. 301—2).

2. 1437 Jadwiga wd. po Adamie z M. z s. Piotrem godzą się z Tomaszem z Kotlic w sprawie granic między M. a → Kotlicami p. 2 (ZK 256 s. 48); 1447 Świętochna wd. po Warcisławie z Michowa [dziś Mnichów, pow. chęc.] oddala roszczenia pozywającego ją Mikołaja z M. przysięgą 6 świadków o drogę z Michowa do M. Świętochna jeździła tą drogą od 15 lat, a jej mąż od 30 lat. Droga ta od dawna jest dostępna, otwarta alias wiloszona; Mikołaj z M. płaci karę XV tejże Świętochnie i sądowi, ponieważ przysięgą świadków w sprawie drogi z Michowa do M. jest prawnie pokonany (SP 2, 3297); Mikołaj z M. ma zapłacić 3 grz. kar tejże Świętochnie na ręce Niemsty z Książa Małego pod karą XV stronie i sądowi (ZK 257 s. 197); 1471 Stanisław z Goznej pozywa Piotra z M. alias Zawady o granice; Piotr pleban w M. pozywa Piotra z M. o granice (ZK 315 s. 178, 195); 1526 wyrokiem sądu Mik. Secygniowski z Kotlic zapłaci karę XV Jakubowi z D.M. i taką sądowi oraz naprawi i wygrodzi rozwalone i zniszczone płoty Jakuba blisko łąk w dziedzinie D.M. W sprawie rozwalonych płotów Mikołaj zeznał osobiście przed sądem, że były one grodzone w jego dziedzinie. Jeśli płoty będą grodzone i stawiane w jego dziedzinie, porozumie się z Jakubem; wyrokiem sądu Jakub Morski z D.M. ma być wolny od pozwu Mik. Secygniowskiego z Kotlic w sprawie ustalenia granic pomiędzy Kotlicami a D.M. i Chwaścicami, gdyż pozew był błędnie wniesiony do ksiąg ziemskich w Książu (ZK 267 s. 548—9); 1530 granice D.M. → Kotlice p. 2; 1540 w M.G. łąki, pastwiska i lasy wystarczające, młyny nad rz. Nidą i należący do wsi brzeg tej rzeki (ŹD s. 558); 1568 droga publiczna z M. przez Chwaścice do Jakubowa → Jakubów p. 2.

3. Własn. ryc. -3a. Sprawy własnościowe. 1306—30 Piotr Jelito z M. kaszt. małogojski 1306—10, kaszt. wiśl. 1315—6, kaszt. sand. 1317—30, ż. Krystyna (Mp. 1, 135, 152; 2, 569; KK 1, 114, 117, 149; KMK 1, 3; ZDM 4, 894; UM 624, 746, 1087; J. Bieniak, Mokrski Piotr, PSB 21, s. 606—7; Czyżak → p. 7, s. 9—14); 1306 Piotr kaszt. małogojski przywiesza pieczęć do dokumentu Władysława Łok. wystawionego na wiecu w Krakowie dla biskupstwa krak., po której pozostał do dziś pasek z napisem: S. comitis Petri de Mokrsc. (KK 1, 114).

1307—30 Tomisław, Tomek z M. h. Jelita podczaszy krak. 1307, łowczy krak. 1310—2, kaszt. sądec. 1313—6, wwda krak. 1317—20, wwda sand. 1320—30, ż. Elżbieta c. Stan. Szyrzyka (UM 179, 231, 459, 973, 1022; Mp. 1, 148, 160, 165; 2, 544, 557, 567, 593; KK 1, 7, 10, 115, 121—2 — falsyfikaty; Pol. 3, 75; ZDM 4, 894; ZDK 1, 37; RK 1, 52, 87; Z. Budkowa, Mokrski Tomisław, PSB 21, s. 607; Czyżak → p. 7, tab.); 1316 Tomisław kaszt. sand. poświadcza swoim dokumentem, że wziął od kl. Klarysek Ś. Andrzeja w Krakowie w dożywocie nową wieś Włoszczowice [pow. chęc.] z wszystkimi pożytkami z wyjątkiem korzystania ze starych barci pod warunkiem, że w ciągu roku przywróci do pierwotnego stanu granice trzech wsi klasztornych: dwóch Włoszczowic i Umianowic [pow. chęc.]. Jeśli tego nie uczyni, to w następnym roku zwróci mniszkom tę wieś. Po jego śmierci ani żona, ani dzieci lub krewni nie będą mieć praw do Włoszczowic. Do dok. Tomisława przywiesił swoją pieczęć książę Władysław Łok. Przy zachowanym or. wisi trójkątna pieczęć kasztelana z h. Jelita, z uszkodzonym napisem w otoku: + ...LAI . CO...TIS . DE . MOK . SKO. (Mp. 1, 153); 1320 → Łękorz p. 3.

ok. 1322—4, 1326—80 Florian z M. h. Jelita s. Piotra, ur. ok. 1305, rektor kościoła Ś. Szczepana w Krakowie ok. 1322—4, parafię tę otrzymał w wieku ok. 16 lat, kan. wiśl. ok. 1324—44, kanclerz łęcz. 1339—66, kan. opolski 1344, kustosz sand. przed 1350—2, kan. krak. 1352—67, prep. łęcz. 1355—6, prep. krak. 1356—67, kan. gnieźn. i pozn. przed 1367, bp krak. 1367—80 (UŁS A 428; Z. Budkowa, Mokrski Florian, PSB 21, s. 600—2; MPHn 10, fasc. 2: Katalogi biskupów krakowskich, wyd. i komentarzem opatrzył J. Szymański, W. 19743W poszczególnych katalogach różnie zapisywano przy bpie Florianie nazwę jego wsi M. jako położonej w ziemi sand.: Mokrzsko, Mokriszko, Moxkro — s. 68, 103, 115; Czyżak → p. 7, s. 14—32; M. D. Kowalski, Prałaci i kanonicy krakowskiej kapituły katedralnej od pontyfikatu biskupa Nankera do śmierci biskupa Zawiszy z Kurozwęk (1320—1382), Kraków 1996, 147—9; A. Kowalska-Pietrzak, Prałaci i kanonicy kapituły łęczyckiej do schyłku XV wieku, Łódź 2004, s. 41—5; L. Poniewozik, Prałaci i kanonicy sandomierscy w okresie średniowiecza, Toruń 2004, s. 168—70; tenże, Prałaci i kanonicy wiśliccy w okresie średniowiecza, Lublin 2004, s. 132—4).

1328/30 zapewne lub od 1333 do 1359 Tomisław, Tomek z M. h. Jelita kan. krak. zapewne od 1328—30 lub od 1333 do 1359, podkanclerzy krak. 1346—59, archidiakon łęcz. i kan. kujawski 1345—8, zm. 18 III 1359 (UM 1225; Z. Budkowa, Mokrski Tomisław, PSB 21, s. 607—8; Mp. 1, 243; KK 2, 253; Pol. 2, 496; MPHn 5, s. 132; Czyżak → p. 7, s. 100—5; M. D. Kowalski, Prałaci i kanonicy krakowskiej kapituły... jw., s. 270—1; A. Kowalska-Pietrzak, Prałaci i kanonicy... jw., s. 125).

1342—71 Stanisław Jelitko z M. s. Tomisława i Elżbiety, podczaszy krak. 1342—52, kaszt. żarn. 1363, kaszt. małogojski 1353—71, 1375, star. kal. 1346 (UM 171, 235, 626, 1180; KK 1, 195, 253; Pol. 1, 119; 2, 496; Paprocki s. 939; Katalog perg. bitb. 8, 9; ZDM 1, 71; Mp. 3, 702; DSZ 8; A. Marzec, Stanisław Jelitko z Mokrska, PSB 42, s. 58—60); 1352 Stanisław dz. z M., świadek dok. króla Kazimierza W. wystawionego blisko Szczebrzeszyna, wymieniony bez tytułu na ostatnim miejscu, po urzędnikach i po nie sprawującym jeszcze żadnego urzędu Zawiszy Gamracie z Kowali (Czanssa de Cowale, AGZ 5, 3 or.)4A. Marzec, Stanisław Jelitko z Mokrska, utożsamia go z późniejszym kaszt. małogojskim. Wypadnie więc przyjąć, że po 19 VI 1352 (ostatnie poświadczone wystąpienie z tytułem podczaszego) albo przez pewien czas nie pełnił żadnego urzędu, albo pisarz opuścił ten tytuł.

1348—87 Klemens I z M. s. Piotra i Krystyny, podstoli sand. 1348—63, kaszt. rad. 1363—87 (UM 682, 887; F. Sikora, Mokrski Klemens, PSB 21, s. 603—5; SP 8, 1900, 2093—4, 2449, 3179, 3636, 3770, 3797; ZDM 4, 936; Mp. 1, 272; 3, 172, 227, 232, 236, 248, 300, 305, 323, 335, 343, 758, 817; Katalog perg. bitb. 8—9, 12; DSZ 15—6, 20—2; AS 2, 43, 59); 1355 w M. w domu podstolego sand. Klemensa gościł król Kazimierz W., któremu towarzyszyli: br. Klemensa Florian kanclerz i prep. łęcz., ich br. stryjeczny Stanisław kaszt. małogojski, Pełka Ząbr chorąży krak., Piotr z Grodziny cześnik sand. i Grzegorz z Młodzaw [pow. wiśl.] (Mp. 1, 240); Kazimierz W. sprzedaje za 60 grz. gr pras. kanclerzowi łęcz. Florianowi dom z placem w Krakowie [zapewne przy ul. Kanoniczej] należący niegdyś do Szyszki, fletnisty dworu król., naprzeciw domu mgra Piotra kantora krak. Dom ten może przekazać kościołowi katedralnemu (ZDK 1, 55).

1367 bp krak. Florian Mokrski zbudował z kamienia kościół we wsi ojczystej Węgleszynie [który należał do jego bratanka Pielgrzyma, a wcześniej do Dziwisza br. biskupa] (MPHn 10/2 s. 200; Wiśn. J. s. 367).

1371, 1384—1419 Klemens I z M. i Dziewięciołów h. Jelita, s. Klemensa, dominus Radomiensis lub Radomski, kaszt. rad. od 1388, 1378—9 pielgrzymuje do Compostelli (MV 9 s. 58; UM 683; F. Sikora, A. Swieżawski, Klemens z Mokrska, PSB 21, s. 604; Czyżak → p. 7; H. Polaczkówna, Księga bracka Świętego Krzysztofa na Arlbergu, MH 10, 1931, s. 86; tejże, O podróżnikach średniowiecznych z Polski i do Polski, MH 16, 1937, s. 65—6; Bullarium 3, 75; SP 1, 126; 8, 267, 2708, 4150, 4794, 4884, uw. 96/21, 106/1; Mp. 4, 1074, 1116, 1149; ZK 1c s. 21, 54, 230; 2, 173, 175, 194, 202, 3734; 4 s. 300; 6 s. 521; 146 s. 3; 311 s. 29, 52, 57; 193 s. 122, 286; ZCz. 1 s. 153; AKP 8/1 wg ind.; DSZ 79, 88—91, 95, 111—2, 114, 131; AS 2, 108, 110, 119; AKH 8 s. 179; Codex epistolaris Vitoldi..., wyd. A. Prochaska, Kr. 1882, 845).

1374—1402 Piotr, Piotrasz Toporzysko z M. (SP 8, 1, 1305, 2368a, 4818, 6111, 6450, 9697, 10605, uw. 69/10, 187/8, 230/29, 242/18, 277/1, 289/5, 325/4; ZK 1c s. 208, 211, 221, 233, 250, 254, 268, 352, 367, 510, 524; 2, 3734; 3a s. 597; DSZ 23, 34); 1376 Jan sołtys ze Zdanowic w sporze z Klemensem kaszt. rad. o dom w Nieszkowicach (SP 8, 254, 296).

1378—1431 Dziwisz M. i Pacanowa s. kaszt. rad. Klemensa I, h. Jelita, kan. krak. od 1378, przed 1392 kan. sand. i kielecki — prebendy te zamienione w tym roku na prepozyturę skalbmierską trzymaną do śmierci, 1393 i 1394 występuje z tytułem kanclerza królowej Jadwigi (Bullarium 3, 75, 315; 4, 2432; KK 2 wg ind.; Mp. 4, s. 265, 1249; ZDK 1, 114, 124, 143, 151, 160, 174, 199; 2, 214, 251, 254, 274—6, 283, 290—1, 499; 2, 274—6, 283, 291; MPH 5 s. 958; AKP 8/1, 162, 191, 532, 1674; DHn. 1 s. 7, 14—5, 19; DP 2, 100; Czyżak → p. 7, s. 59—67; M. D. Kowalski, Prałaci i kanonicy... jw., s. 144—5); 1378 czterej rycerze z Polski, dworzanie króla węg., wśród nich Klemens z M., wnoszą do antypap. Klemensa VII w Fondi suplikę, m.in. o ekspektatywę na kanonię gnieźn. dla Dziwisza [br. Klemensa z M.]. Dla siebie Klemens uzyskuje przywilej ołtarza przenośnego (Bullarium 3, 75)5M. D. Kowalski, Prałaci i kanonicy, s. 145, przyjął, że suplikę składał ojciec Dziwisza, Klemens. M. Czyżak → p. 7, s. 42—4, wykazała jednak, że na pewno chodziło tu o Klemensa, który był br. Dziwisza. Jego ojciec Klemens, pełniący wówczas urząd kaszt. rad., w czasie podróży rycerza Klemensa z M. do Włoch, a następnie do Compostelli przebywał wówczas w Krakowie; 1379, 15 IV polscy rycerze w drodze do grobu ś. Jakuba w Compostelli dostają z kancelarii Piotra III Aragońskiego glejt bezpieczeństwa (H. Polaczkówna, O podróżnikach jw., s. 65—6; Czyżak → p. 7, s. 44—5); przed 1380 bp krak. Florian z M. h. Koźlerogi nadaje kapitule krak. dom w Krakowie (DLb. 1 s. 189).

Przed 1380, między 1376 a 1378 głównym spadkobiercą, a równocześnie jednym z wykonawców testamentu bpa krak. Floriana został wyznaczony jego brat, który w formule jego testamentu został oznaczony inicjałem J. Wówczas był nim kaszt. rad. Klemens, gdyż drugi ich brat, Dziwisz z Węgleszyna, już nie żył. Biskup przeznaczył dla szpitala ubogich w tej miejscowości, w której umrze, książki, szaty i przedmioty codziennego użytku z wyjątkiem tych, które chciałby zatrzymać brat, a także złota i srebra. Jeden z bratanków [najpewniej Dziwisz z M. i Pacanowa] dostanie 5 najlepszych ksiąg, a mianowicie: Dekret Gracjana, Dekretały z aparatami, Liber sextus Bonifacego VIII, Klementyny z komentarzem Jana Andrzejowego, Speculum iudiciale Wincentego z Beauvais, Rosarium oraz ten w lepszym stanie brewiarz. Co do innych ksiąg miał zadecydować brat, rozdając je pomiędzy bratanków. 200 fl. biskup zapisał bratanicy jako wsparcie, gdy będzie wychodzić za mąż, a do tego czasu mają być dobrze zabezpieczone. Gdyby nie starczyło pieniędzy na legaty, wówczas wyznaczony egzekutor może je zmniejszyć. Głównym spadkobiercą dóbr będzie brat bpa [Klemens] (M. Kowalczyk, Testament biskupa krakowskiego Floriana z Mokrska, SŹ 41, s. 65—70; K. Ożóg, Kultura umysłowa, s. 125)6S. Borkiewicz, Z. Linowski, Monografia powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937, s. 108, błędnie przyjmują, że bp Florian w 1380 przekazał swoje dobra bratankowi kaszt. rad. Klemensowi i kan. krak. Dziwiszowi. Co prawda dziedziczyli oni dobra po biskupie, ale dopiero po śmierci ich ojca Klemensa → 1387.

1381—6 Andrzej z M. (SP 8, 971, 1013, 1382, 1828, 2076—7, 2289, 2373, 2375; Mp. 3, 919); 1381—6 Andrzej z M. z kmieciem Maciejem w sporze z Tomkiem s. Tomka z Kotlic o 80 kop zboża, żyta i pszenicy (SP 8, 971, 1013, 1053, 1086—7, 1126, 1283, 1359, 2007, 2280, 2368a, 2458, uw. 5/7, 7/2 z 31 VIII 1386; Mp. 3, 919).

1382 Piotr z M. w sporze ze Staszkiem z Woli Lścińskiej i Lścina o przekopanie i wypalenie granic oraz apum vilaskone w Chwaścicach (SP 8, 1305, 1352, 1403, 1440 — termin wizji, 1507, 1592, 1637, 1694); Klemens kaszt. rad. przeciw Michałowi z Dziewięczyc i Mikołajowi ze Stępocic o wycięcie 6 tysięcy dębów (SP 8, 1353, 1439, 1509, 1587); Klemens Radomski [kaszt. rad.] w sporze z Mikołajem ze Stępocic, który pasł w jego dziedzinie, urządzał polowanie, wyciął 170 dębów i poranił kmieci na jego koniach z kuszami przybyłych do drogi (SP 8, 1504, 1587); Wyszek dworzanin Andrzeja z M. (SP 8, 1828); 1383 Tomek z Kotlic ma stawić kmiecia Grzegorza przeciw Andrzejowi z M. o 2 woły, które Grzegorz wziął na porękę (SP 8, 2077); 1383—4 Piotr z M. w sporze z Tomkiem z Kotlic o siano (SP 8, 2008, 2078, 2280, 2282a, 2368a, 2459).

1384 Tomek z Kotlic ma stawić Mikołaja kapelana z M. przeciw Klemensowi z M. (SP 8, 2708); Andrzej z M. w sporze z Mikołajem i Piotrem z Jurzykowic (SP 8, 2286); Mikołaj ze Święcic skazany na karę 6 grz. na rzecz Andrzeja z M., ponieważ wwiązał się do dziedziny Piotra, o którą Andrzej poręczał 6 grz. Żydom, i do dziedziny „Scluscoua” (SP 8, 2379); 1484—5 Andrzej z M. w sporze z wd. po Mikołaju ze Stępocic (SP 8, 2288, 2367, 2456, 2646, 2945, 3114); 1385 Andrzej z M. w sporze z żoną Pełki z Kaliny (SP 8, 3183, 3370); Piotrasz z M. w sporze z kmieciami z Lścina („de Sgzligrzecz”, SP 8, 3195); Piotrasz z M. w sporze z Marcinem kmieciem z Lścina („de Scilicerz”) płaci karę XV z powodu zabrania 5 wołów, 2 wieprzków, 4 kóz i rzeczy domowych. Woźny sądowy zeznał, że kapelan ze strony Piotra nie chciał przysięgać (SP 8, 3249, 3291); kmiecie z Karwina należący do Jakusza i Radomskiego [kaszt. rad. Klemensa] mają stawić swych panów i przedłożyć swój przywilej [pr. niem.] przeciw Mikołajowi z Czernichowa (SP 8, 3417, 3621 — kmiecie nie stawili się sami, nie stawili swoich panów i nie przedłożyli dok., zp., ponieważ była nieprawidłowa, 3668 — kmiecie utrzymani przy przywileju)71399 dziedziczy cz. w Karwinie Piotr z Sancygniowa, który powołuje się na swego ojca [czyli Klemensa] → Karwin p. 4.

1387 Dziwisz z M. i Pacanowa na roczkach w Wiślicy rezygnuje na rzecz br. Klemensa kaszt. rad. z pr. do spadku po ich stryju bpie krak. Florianie (S. Borkiewicz, Z. Linowski, Monografia powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937, s. 108).

1387—1430 Adamek, Adam Mokrski z M. s. Andrzeja, brat Jana i Piotra, 1-sza ż. Stachna c. Stanisława z Krakuszowic, 2-ga ż. Jadwiga c. Nawoja z Łękawy Marcinkowic i Klichny ze Złotnik, burgr. krak. 1424—8 (SP 2, 1978, 2221; 8, 4350, 5786, 5937, 6450, 9697, 10605—6, uw. 60/2, 230/29, 242/18, 277/1, 289/5, 325/3, 325/5; ZK 3a s. 508, 597; 3b s. 75; 146 s. 97; 193 s. 178; 7 s. 280; 195 s. 311; 196 s. 164; 197 s. 93; GK 1a k. 91r, 93v; 1 s. 543; 2 s. 220; 3 s. 41, 52; 4 s. 28, 95; AKH 8 s. 128; Burgr. krak. 40).

1387—1423 Janek, Jan dz. w M., po 1423 dziedziczy w Pałecznicy, Łaszowie i Pamięcicach, h. Jelita, s. Andrzeja, br. Adama i Piotra, ż. Nawojka c. Nawoja z Łękawy Marcinkowic i Klichny ze Złotnik (SP 8, 4350, 5786, 5937, 6111, 6450, 7918; uw. 60/2, 230/29, 325/3, 242/18, 277/1, 289/5; ZK 2, 259, 350; 3 s. 415; 5 s. 303; 9 s. 167; 194 s. 315; 195 s. 39; 197 s. 93, 616, 709; 198 s. 234; GK 1 s. 239; 3 s. 143; AKP 8/1, 658).

1387 Staszek z Woli Lścińskiej w sporze z Piotraszem z M. o 20 grz. (SP 8 uw. 51/5, 54/2, 56/6, 58/16); Szczepan kmieć z Woli Lścińskiej w sporze z Piotraszem z M. o 12 kop owsa, 10 kop grochu, 2 barcie (truncis apum), 2 kozy, szopę zamykaną, stóg siana (SP 8 uw. 51/6, 54/2, 56/3, 58/17); synowie zm. Andrzeja z M. Adamek i Janek w sporze ze Stan. Pojatką z Sancygniowa o 20 grz. szkody (SP 8, 4350, 4367, uw. 58/3, 60/2), ciż synowie w sporze z Wojszą [ze Święcic] o zabrane siano i padniętego konia; Michał kmieć z Knyszyna płaci karę 6 grz. przeciw Pełce ze Stępocic, ponieważ nie pozywając go o świnie, skarżył się na niego. Nie dopuszczono sprawy Piotrasza s. kaszt. rad. [Klemensa I] (SP 8, 4451).

1388—1400 Halszka, Elżbieta Radomska z Żurady, Witeradowa i Starczynowa wd. po kaszt. rad. Klemensie I z M., matka Warsza z Żurady i Michowa [dziś Mnichów, pow. chęc.] i Rafała z Michowa z pierwszego małżeństwa zapewne z Krystynem z Michowa (SP 8, 4799, 4825; Wroniszewski Rawicze 1 s. 14 i tab. 1); 1388 Przybek z Grodziny i synowie Andrzeja z M. w sporze z Piotrem z M., ponieważ synom Andrzeja z M. powinien wyłożyć 16 grz., 7 grz. na szaty, 20 ćw. żyta i 10 ćw. pszenicy w ciągu roku, a także o 200 grz. zakładu, gdyż nie wyłożył (SP 8, 4506, 4550, uw. 78/11, 125/16—8); Hanka wd. po Pakoszu z Pałecznicy, Hanka ż. Jakusza z Bożegodaru i Machna ż. Przybka z Grodziny [dziś Grudzyny] zastawiają za 115 grz. Klemensowi [z Kotlic i Łukowej] podczaszemu krak. Rogowice [pow. chęc.] i Bobin. Klemens ma trzymać wg prawa ziemskiego te dobra i ustąpić z nich. Wspomniane panie mają uwolnić te wsie od dzieci Andrzeja z M. Jeśli nie uwolnią, dadzą Klemensowi inną cz. swych dziedzin (SP 8, 4691); Przybek z Grodziny przeciw Piotraszowi z M. o konie wart. 8 grz., owce, 4 grz. utracone i 8 grz. — zp. (SP 8 uw. 102/23, 106/11, 110/5); po procesie, [Halszka] z Żurady i Witeradowa wd. po kaszt. rad. [Klemensie z M.] oddala roszczenia Dzierżka z Janowic stolnika sand. o dziczyznę zabraną gwałtem na drodze (SP 8, 4799, 4825, uw. 104/46, 123/11); Klemens kaszt. rad. toczy spór z Klemensem kaszt. czech. Kaszt. rad. ma okazać dok. królowej, że był zajęty w jej sprawach (SP 8, 4891, 4946, uw. 106/1, 111/12, 116/7, 130/19); synowie Andrzeja z M. w sporze z kaszt. rad. [Klemensem] uzyskują termin na wiec (SP 8 uw. 96/2); Piotrasz z M. ma stawić kapelana przeciw Piotrowi kmieciowi z Dziewięciołów. Termin do zgody (SP 8 uw. 109/72 zp., 114/3); Więcesław z Dziekanowic i Piotrasz z M. przeciw Przedwojowi i Michałowi z Boczkowic o 30 grz. i szkodę (SP 8 uw. 129/15); Marszałek dworzanin kaszt. rad. Klemensa w sporze z kaszt. czech. Klemensem (SP 8 uw. 130/16, 136/9); Przedwój z Boczkowic ma zapłacić 24 grz. Piotraszowi z M. pod warunkiem zastawienia mu połowy Boczkowic, a jeśli nie, będzie miał do zapłacenia 34 grz. (SP 8, 4959); → Dziewięcioły p. 4; 1388—9 Hosman i Jakub Żydzi krak. w sporze z synami Andrzeja z M. o długi żydowskie (SP 8, 4622, uw. 82/4, 123/6, 132/1 i 2, 150/7 i 8); 1388—9 Adam, Hanka i Jan dzieci Andrzeja z M. w sporze z Przybkiem z Grodziny [o spadek po Pakoszu ze Żmigrodu] (SP 8 uw. 106/12, 110/6, nr 5245); 1389 Przybek z Grodziny i jego żona ugodzili się z Piotrem z M. i synami Andrzeja (SP 8, 5245; uw. 170/9 i 10); synowie Andrzeja z M. w sporze z wdową po Mikołaju ze Stępocic (SP 8 uw. 178/42); 1389—92 Klemens kaszt. rad. i 4 jego kmiecie z Dziewięciołów: Staszek Obrosło, Staszek Królic, Marcin Gieszowic i NN toczą proces z Adamem z Janikowic; → Miechów — klasztor p. 3A; 1389—90 kaszt. rad. ma stawić świadków, że Adam, jadąc przez jego dziedzinę, zadał ranę jego poddanemu; podobnie kmiecie kasztelana; każdy z kmieci z Dziewięciołów 1392 skazany na karę XV przeciw Adamowi z Janikowic, ponieważ poranili go w jego dziedzinie (SP 8, 5398, uw. 208/5, 210/7; ZK 1c s. 6, 15, 21, 41, 46, 54, 230); Mikołaj ze Śladowa i kmieć Bartek z Rosiejowa przeciw Piotraszowi z M. o uwięzienie poddanego (ZK 1c s. 217, 224, 233, 236, 241, 251, 266); 1390—1 Piotrasz z M. w sporze z Jakubem, Jakuszem ze Święcic o zboże i inne krzywdy (ZK 1c s. 212, 216); 1391—2 Staszek z Lścina i Woli Lścińskiej z domownikiem Dominikiem w sporze z Piotraszem z M. oraz Piotrem i Mikołajem kmieciami z Chwaścic o rany (ZK 1c s. 224, 237, 240, 245, 249, 254, 258, 263); 1392 Barbara kmiotka (kmetha) ze Śladowa w sporze z Piotrem z M. (ZK 1c s. 236); pap. Bonifacy IX potwierdza Dziwiszowi s. Klemensa zamianę kanonii sand. i kieleckiej na prepozyturę skalbmierską (Bullarium 3, 315); Adam i Jan ss. zm. Andrzeja z M. w sporze z Prandotą z M. o dziedzinę w Irzykowicach (ZK 1c s. 234, 243, 246, 2538Wiadomość z tej strony błędnie zamieszczono w haśle Jankowice, uznając Andrzeja za żyjącego); gdy Prandota z Przyłęku wnosił skargę na synów zm. Andrzeja z M., posłaniec z ich strony zeznał, że są przetrzymywani u pana Radomskiego [kaszt. rad. Klemensa], nie mógł ich więc posłać (ZK 1c s. 243—4); 1392—3 Mikołaj z Kotlic w sporze z Piotraszem z M. o bór i wspólną łąkę, z której zabiera bydło (ZK 1c s. 233, 245, 266, 272, 275, 278, 296).

1393 Mikołaj z Kotlic w sporze z Piotraszem z M., któremu ściął 100 drzew i obrabował poddanego. Osobiście zwróci skradzione rzeczy i potrąci karę (ZK 1c s. 300); 1393—4 Piotrasz z M. w sporze ze sługą Wierzchosławem zw. Kielczec (Kelczec) o jego wynagrodzenie, które wysłużył. Piotrasz skazany na karę XV (ZK 1c s. 310, 315, 322); 1393—1403 Piotrasz Toporzysko z M. oskarża Mikołaja z Kotlic o to, że jego ludzie pokradli konie w jego stronach (in partes meis) i je zabrali (ZK 1c s. 306, 322, 334, 347, 349, 352, 361, 376, 378, 393, 396, 410, 422, 433, 444, 454, 461, 471, 474, 494, 525, 541, 565, 570, 572; 3b s. 82; SP 8, 6455).

1394 Jan i Adam synowie Andrzeja z M. mają stawić na wiec Macieja kapelana dworu kaszt. rad. [Klemensa] w sporze z Żydem Jakubem o dług (ZK 2, 173, 175, 1442); ww. Jan i Adam w sporze z żoną Przybka [z Grodziny] i Hanką ż. Jakusza z Bożegodaru [pow. sand.]. Termin na wiec [o spadek po Pakoszu ze Żmigrodu] (ZK 2, 250, 1425, 1429); ww. Jan i Adam mają stawić na wiec Macieja kapelana dworu pana Radomskiego [kaszt. Klemensa] przeciw pani podkomorzynie z Pałecznicy [czyli Hance wd. po Pakoszu] (ZK 2, 194; SP 8, 5937); wszystkie terminy między Hanką ze Żmigrodu a Janem i Adamem ss. Andrzeja z M. zostały skasowane (ZK 2, 1521); Piotrasz z M. przeciw synom Andrzeja z M. mają termin na wiec o czynsz, zwierzęta pociągowe w domu, konie i inne szkody (ZK 2, 169); Piotrasz z M. w sporze z domownikiem Wierzchosławem zw. Kołczek o wynagrodzenie za służbę. Piotrasz skazany na karę XV, gdyż wyłożył wynagrodzenie sub baculo (ZK 1c s. 310, 315, 322); 1394—6 Jan i Adam ss. zm. Andrzeja z M. w sporze z Janem, Jaszkiem Barczkowskim z Barczkowa, „de Barczkonem” — błąd pisarza (ZK 2, 240, 1391, 3850 — Jaszek oddala ich roszczenia); 1394—1405 Jan i Adam ss. zm. Andrzeja z M. jako pozywający w sporze z Mikołajem, Miczkiem Pieniążkiem z Węchadłowa o dług u Żyda Kanaana. Po 1400 spór toczy sam Adam → 1405 (ZK 2, 254, 1424, 3728; SP 8 uw. 229/72, 243/5, 266/15, 289/31, 311/2, 325/3, nr 9697, 10604, 10606; ZK 3a s. 305, 508, 597; 3b s. 78; 4 s. 336); 1394—7 Żyd Josman w sporze z Piotraszem z M. o 2 grz. długu głównego i procenty za 2 lata (ZK 2, 1676 zp., 5070); 1394—1400 Jan i Adam ss. zm. Andrzeja z M. w sporze z Piotraszem z M. (ZK 2, 169, 1436, 3851; SP 8, 6111, 9697, 10605—6, uw. 230/29, 242/18, 277/1, 289/5); 1394 Paszek Trestka w sporze z Klemensem z M. kaszt. rad. o 50 grz. poręki za Elżbietę (ZK 2, 2033 — tu quinquagint(a), 2451 — tu quinginta); 1395—6 Piotrasz z Sancygniowa nie stawił się w sporze z Piotraszem z M. o 2 grz. zakładu i tyleż szkody oraz porękę, czyli ma zapłacić 4 grz. lub dać 8 wołów (ZK 1c s. 352, 378, 446, 448, 460).

1396 pani [Beata] wd. po marszałku [Dymitrze] z Bożegodaru w sporze z Adamem i Janem z M. odesłani na wiec (ZK 2, 3869); Żyd Kaskiel z Adamem i Janem z M. mają termin na wiec o dług wg dok. (ZK 2, 3769); kaszt. rad Klemens spowiadany przez kapelana Mikołaja z M. w sprawie 100 grz. z racji poręki za synów Andrzeja z M. (SP 8, 5753); tenże Klemens zwolniony przez synów Andrzeja z M. z opieki nad ich dobrami oraz użytkowania tych dóbr (SP 8, 5786); Mikołaj ze Smogorzowa [pow. wiśl.] sprzedaje kaszt. rad. Klemensowi z M. za 200 grz. cz. w Szczucinie [pow. wiśl.] (AKP 8/1, 40); → Grodzina p. 3; 1396—7 bracia Klemens Radomski [kaszt. rad.], Dziwisz z Pacanowa prep. skalbmierski i Piotr z Sancygniowa w sporze z Florianem, Mikołajem i Tomisławem z Knyszyna o skarbiec po ich stryju [kan. krak. Michale z Knyszyna] (ZK 2, 3741, 3901; 1c s. 541, 552; SP 8, 5959, 6001).

1397 Hanka ż. zm. Pakosza ze Żmigrodu za zgodą Przybka z Grodziny i jego synów, Dymitra z Łady [ziemia chełmska] oraz Jana i Adama z M., a także innych przyjaciół zastawia za 54 grz. gr pras. wieś Żmigród Stary Jazdowi z Grodziny, który wyłożył pieniądze na zapłacenie długów u Żydów (SP 8, 5937—8; → Grodzina p. 3); po sporze Florian, Mikołaj i Tomisław z Knyszyna mają przysięgać w Książu przeciw Klemensowi Radomskiemu [kaszt. rad.], prep. skalbmierskiemu [Dziwiszowi] i Piotraszowi z Sancygniowa, że nie posiadają skarbu i korzyści z niego po stryju [kan. krak. Michale z Knyszyna] (SP 8, 6001); Klemens kaszt. rad. nie stawia się w sądzie w sporze z Mik. Korzekwicą z Mnikowa o 100 grz. (ZK 2, 4861, 4903, 5174); Paszek z Sierczy pozyskuje prawem na [Halszce] wd. po kaszt. rad. [Klemensie I] i Rafałce ż. Tomasza Wierzynka sprawę o to, że wwiązały się one bezprawnie do Osieczan (SP 8, 6022); gdy Małgorzata wd. po Paszku z Rytwian [pow. sand.] pozwała przed króla Władysława Jag. Klemensa z M. kaszt. rad. o zamek Rytwiany i wsie doń przynależne, wtedy na sejmie w Nowym Mieście Kor czynie król powierzył sprawę sądowi sand. (AKP 8/1, 152); Piotrasz zw. Toporzysko zastawia br. Adamowi i Janowi z M. za 20 grz. całą cz. dziedziny, która mu pozostała w M. (SP 8, 6111); Piotrasz zw. Toporzysko z M. ma zapłacić Żydowi Josmanowi 24 grz. od 17 VII do 11 XI pod warunkiem wzrostu długu do 30 grz. i płacenia po ś. Marcinie po 1 gr procentów tygodniowo od każdej grzywny (SP 8, 5865); 1397—8 Piotrasz z M. winien zwrócić 10 grz. Josmanowi Żydowi od 12 XI do 2 II 1398, a jeśli nie, będzie miał do zapłaty 30 grz. i po groszu procentów tygodniowo od każdej grzywny. 11 II 1398 Żyd Hosman zeznał, że Piotr dz. M. spłacił mu cały dług, który miał uregulować do 2 II tego roku, odstępuje więc od jakichkolwiek dok. w tej sprawie (SP 8 uw. 220/17, 230/29, 242/18, nr 6451; ZK 1c s. 548); 1397—1400 Paszek Trestka z Trestczyna w sporze z kaszt. rad. Klemensem z M. o 500 grz. zakładu (SP 8 uw. 230/30, 265/1, 277/15, 290/26, 311/24, 325/7, nr 6346).

1398 Piotrasz dz. z M. zastawia za 30 grz. Adamowi i Janowi dz. z M. całą pozostałą cz., którą ma w M., z wyjątkiem zabudowań, do czasu jej wykupienia (SP 8, 6450); kaszt. rad. Klemens ma mieć termin w sporze o pewne dziedziny z opatem koprz. ósmego dnia po pierwszym przyjeździe króla do Nowego Miasta Korczyna (SP 8, 6575); Jan i Adam z M. oraz Staniec karczmarz w Brusie pozyskują jako pozywający sprawę na Stanisławie Jelitce z Goznej, ponieważ Kosman prebendarz z M. nie chciał przysięgać na rzecz Jelitki (SP 8, 7267, 7488); ze strony Jana z M. Staniec Bębnek karczmarz z Brusa przysięga przeciw Stan. Jelitce o tuczonego wieprzka, 4 ćw. pszenicy i 2 ćw. żyta oraz o 26 ćw. żyta; tenże Stan. Jelitko z Goznej ma zapłacić Janowi karę XV i taką sądowi (SP 8, 7793—4); tenże Stanisław zobowiązuje się zapłacić Janowi z M. 3 grz. i dać 26 ćw. żyta, 4 korce pszenicy i 2 żyta pod karą XV i król. LXX (SP 8, 7849); tenże Stanisław skazany na powyższe kary, ponieważ nie zapłacił 3 grz. i nie oddał Janowi z M. pozyskanego zboża, wg zapisu w księdze (SP 8, 7993); bracia Jan i Adam z M. oddają w zarząd Wachnikowi z Dziekanowic wszystkie dobra ruchome i nieruchome w Rosiejowie (SP 8, 7994); sąd przydziela Janowi z M. woźnego Lamberta do egzekwowania od Stan. Jelitki tego, co na nim pozyskał (SP 8, 7999); 1398—1400 Mikołaj z Kotlic w sporze z Piotraszem Mokrskim z M. o kmiecia Mikołaja w Kotlicach (SP 8 uw. 265/2 i 3, 277/3, 289/3 i 4, 311/3, 325/4); 1398—1400 Piotr Kmita z Wiśnicza kaszt. lub. jako pozywający w sporze z kaszt. rad. Klemensem o 300 grz., Widuchową [pow. wiśl.] i inne wsie (SP 8, 7379, 9684 — Kmita nie stawił się).

1399 kaszt. rad. Klemens pozywa Goworka z Chrobrza [pow. wiśl.] na najbliższy wiec do Wiślicy (SP 8, 8344); Piotr Bizarek włodarz z Pałecznicy w sporze z Klemensem Radomskim [kasz. rad.] o 77 grz. (SP 8 uw. 274/1, 276/18, 284/3, 286/19, nr 8487 — Klemens ma okazać dok. z Szydłowa komornika sądowego Tomka, przed którym ma większą sprawę); Stachna c. zm. Stanisława z Krakuszowic ż. Adama z M. → Krakuszowice p. 3 — podział majątku po ojcu z siostrami (SP 8, 9174—7); Jan i Adam z M. w sporze ze Stan. Jelitką z Goznej (SP 8 uw. 295/33); 1399—1403 Adam z M. w sporze ze Stan. Jelitką z Goznej o wszystkie sprawy, o które go pozywał (SP 8, 9270; ZK 3a s. 505, 509, 524, 535, 560, 602, 644; 3 s. 413; 3b s. 94).

1400 Klemens kaszt. rad. ma zapłacić do Bożego Narodzenia 50 grz. kwartników Piotrowi Pieniążkowi z Witowic (SP 8, 9566 — zapłacił); Halszka Radomska [wd. po kaszt. rad. Klemensie] w sporze z Jakuszem z Mnina [h. Jelita, pow. chęc.] o dziewiątą cz. Korabnik (SP 8 uw. 332/60, 343/11); Prędota z Kosocic z Halszką Radomską z Żurady i jej s. Warszem [z pierwszego małżeństwa] mają termin na wiec o 20 grz. poręki i tyleż szkody (SP 8 uw. 334/2, 336/52, 338/12, 342/30); Spytka wd. po Warszu ze Szczeki [pow. sand.] w sporze z wdową Halszką, Elżbietą z Żurady o Sidzinę (SP 8 uw. 338/60, nr 10407); Klemens kaszt. rad. poręcza za dzieci Floriana z Korytnicy [pow. chęc.] podczaszego [sand. h. Jelita], że gdy wszystkie jego dzieci osiągną 15-ty rok życia, wówczas przybędą do sądu lub gdzie indziej i zrezygnują na rzecz Paszka i jego braci z Trestczyna z dóbr po matce i po ciotce, po śmierci sióstr Elżbiety i Pachny. Jeśli nie zrezygnują z tych dóbr i nie ustąpią z nich, Klemens zapłaci Paszkowi i jego braciom 500 grz. zakładu (SP 8, 10589); 1400—1 Adam z M. ma zapłacić od 11 V do Bożego Narodzenia Żydowi Hosmanowi 17 grz. kwartników, a jeśli nie zapłaci będą naliczane procenty po 1 gr od 1 grz. każdego tygodnia do czasu zwrotu długu. Jeśli Adam odda pieniądze, Żyd zwróci mu pętlik (SP 8, 10139; 3a s. 322—3, 332, 357); → Łuczyce p. 3Aa; 1400—3 Adam z M. w sporze z br. Piotrem z Chwaścic i M. o wszystkie rzeczy wcześniej zapisane (SP 8, 9697, 10605, uw. 325/5; ZK 3a s. 245, 309, 508, 597; 3b s. 75); 1401 Florian z Knyszyna przeciw Adamowi z M. o 20 grz. (ZK 3a s. 229); Paszek z Bedlna [pow. opocz.] w ramach pełnomocnictwa okazuje dok. wielkorządcy król. ze strony Anny ż. Warcisława przeciw Adamowi z M. (ZK 3 s. 318); Anna ż. Warcisława z Bedlna w sporze z Adamem z M. pro dotalicio wulgariter posag (ZK 3a s. 384, 391).

1402—39 Beata dz. Widuchowej, ż. Klemensa II z M. kaszt. rad. i wd. po nim od 1419 (ZK 3a s. 665; 3 s. 552; 6 s. 511; GK 1 s. 302, 313; 3 s. 252—3, 275, 358, 368; 4 s. 294, 712, 7270; OK 4 k. 280v; SP 2, 2275); 1402 Adam i Jan z M. mają zapłacić 30 grz. kwartników Klemensowi ze Strzeszkowic na ręce jego br. Jakusza pod warunkiem oddania mu w zastaw części w Święcicach (ZK 3 s. 415); Sławnik ze Śladowa i Jakusz z Bełzowa mają zapłacić 50 grz. kwartników Adamowi z M. pod warunkiem oddania mu w zastaw całej wsi Krakuszowice, poręczając za swoje żony, uwalniają go w ten sposób od posagu na tej wsi (ZK 3 s. 452); Klemens Czechowski [kaszt. czech.] w sporze z Adamem z M. o niewłaściwe zapisanie kar Stanisława z Goznej (ZK 3a s. 505, 535, 602); Adam z M. w sporze z br. Piotraszem z M. uzyskuje termin na wiec (ZK 3a s. 508, 597); Adam z M. pozyskuje na Stan. Jelitce z Goznej sprawę o wszystkie swoje rzeczy zapisane w księdze (SP 2, 898); → p. 3b; Piotrasz Mokrski w sporze z Mikołajem z Kotlic uzyskuje termin na wiec (ZK 3a s. 597); Piotrasz pleban piotrkowski, Paszek z Dąbrowicy i inni ich bracia [z Bedlna] wcześniej wymienieni przeciw Beacie ż. Klemensa kaszt. rad., Mikołaj i wd. po Paszku z Nawodzic oraz Annie i Małgorzacie cc. tegoż Paszka z Nawodzic (ZK 3a s. 665); 1402—4 Klemens Radomski, czyli kaszt. rad. w sporze ze Stanisławem z Goznej o 200 grz. (ZK 3a s. 602; 3b s. 82, 105 — Klemens pozyskuje prawem te 200 grz., gdyż Stanisław nie stawił się, 128 — Stanisław nie stawił się, 217, 254, 256 — pro controversia quadam dicta sspor, 417).

1403 Beata dz. Widuchowej, ż. Klemensa kaszt. rad. spowiadana przez Mikołaja kapelana z M. w sporze z Paszkiem, Piotraszem, Warcisławem i innymi bratankami zm. Piotra Rpiszki kaszt. wiśl. (ZK 3b s. 3); taż Beata dz. Widuchowej ma przedłożyć dok. większej sprawy sądu wiślickiego [rad. z roczków w Wiślicy] i stawić kapelana przeciw Piotraszowi pleb. z Piotrkowa [woj. łęcz.] oraz Paszkowi z Bedlna i jego braciom (ZK 3b s. 16, 38); Michał kaszt. lub. i Hosman Żyd krak. w sporze z Beatą z Widuchowej ż. Klemensa kaszt. rad. o dług żyd. i dokumenty (ZK 3b s. 46); taż Beata oddala przysięgą roszczenia Piotra, Warcisława, Krystyna i Mikołaja bratanków zm. Piotra Rpiszki z Bedlna o dług żydowski z procentami i szkodą, poręczony przez Piotra Mikołajowi z Bogorii, ponieważ nie wzięła żadnych dóbr po swym br. Mikołaju (ZK 3 s. 547); taż Beata oddala pozew Paszka Rpiszki z Bedlna o dług żydowski, procenty i szkody z racji poręki danej przez kaszt. wiśl. Piotra Rpiszkę za Mikołaja z Bogorii. Paszek niesłusznie oskarżył Beatę o niestawienie się w sądzie. Paszek skazany na karę XV Beacie i sądowi (ZK 3 s. 549); taż Beata w sporze z Paszkiem Rpiszką z Dąbrowicy i Bolęcina i innymi bratankami Piotra Rpiszki kaszt. wiśl. o dług żyd. (ZK 3 s. 522; 3b s. 53, 63, 95); Tomek s. Klemensa z M. główny dłużnik i jego poręczyciel Więcesław z Dziekanowic mają zapłacić w terminie 9 grz. Żydowi krak. Hosmanowi pod rygorem płacenia procentów 5 gr od grzywny (ZK 3 s. 576 zp., ponieważ zapłacił); Michał kaszt. lub. w sporze z Beatą i Mikołają z Nawodzic oraz z Praksą z Widuchowej (ZK 3b s. 90); kaszt. rad. Klemens, jako poręczyciel ż. Beaty i Praksy oraz wszystkich sióstr Beaty, zobowiązuje się zapłacić 40 grz. w bieżącej monecie z wyjątkiem małych denarów Michałowi sędziemu krak. i kaszt. lub. pod warunkiem zastawienia mu w tych pieniądzach wsi Poborowice k. Widuchowej. Jeżeli Beata i jej siostry prawnie pozyskają wieś Ratoszyn w ziemi lub., to tę wieś za 60 grz. gr pras. odstąpią Michałowi, a jeśli siostry tego nie uczynią, Michał będzie dochodził swoich praw na Klemensie (SP 2, 1014); Hanusz z Garlicy w sporze z kaszt. rad. Klemensem i jego żoną o porękę w sądzie i dług żyd.; Pełka z Bydlina w sporze z kaszt. rad. Klemensem o porękę w sądzie (ZK 3b s. 61, 81); kaszt. rad. Klemens w sporze z Mściszkiem z Wojsławic o bezprawnie zabranego wierzchowca wart. 20 grz. i znieważenie (ZK 3b s. 183, 194, 202, 324); 1403—5 Mścisz, Mścich, Mściszek, Mścisław z Boleścic w sporze z kaszt. rad. Klemensem i jego ż. [Beatą] o gwałtem zabraną dziesięcinę (ZK 3b s. 209, 233, 274, 357, 363, 365, 377, 387, 400, 495, 549, 606, 619).

1404 Henryk ze Świeradzic przeciw Adamowi z M. o bezprawie, pobicie, zabranie 3 grz. i zapis w pozwie (ZK 3b s. 433, 445, 452); kaszt. krak. Jan zeznaje, że prep. skalbmierski Dziwisz, udając się do kurii rzymskiej, zrezygnował przed nim wieczyście na rzecz Klemensa pasowanego rycerza i kaszt. rad. ze wsi Swi...necz i Niegosławice w ziemi sand. [pow. wiśl., par. Pacanów] (AKP 8/1, 315).

1405 Adam z M. dziś, czyli 11 V, ma poręczyć 30 grz. długu Żydowi Abrahamowi s. Lewka pod karą XV jemu i sądowi oraz król. LXX (ZK 4 s. 234); Mik Pieniążek z Węchadłowa i Adam z M. zobowiązują się 12 V uregulować do ś. Michała dług i procenty u Żyda krak. Kanaana zgodnie z dokumentem, a jeśli tego nie uczynią, Adam da Żydowi wwiązanie do dóbr Mikołaja w Węchadłowie (ZK 4 s. 336); Harsz krawiec z Krakowa przeciw Klemensowi Radomskiemu [kaszt. rad.] o 6 grz. i szkodę (ZK 3b s. 488); Klemens Radomski [kaszt. rad.] z M. przeciw Klemensowi z Nasiechowic o 14 drzew zabranych z jego gaju; tenże Klemens przeciw księdzu Dziersławowi z Dziemierzyc o zniszczenie sieci (ZK 3b s. 606, obie zp., 616); Stanisław ze Skarbisławic [Śląsk opolski] pozywa kaszt. rad. Klemensa o wwiązanie się do części łąki w Widuchowej, która należała do Praksy (czyli Prachny) ż. Paszka z Widuchowej, twierdząc, że pozyskał ją prawnie na Prachnie. Klemens twierdzi, że był w posiadaniu tej łąki wcześniej od Praksy, jak ją pozywał o tę część. Po przysiędze Klemensa sąd ziemski sand. uwalnia go od roszczeń Stanisława (AKP 8, 372).

1407—25 Klemens Radomski z M. h. Jelita, s. Klemensa II kaszt. rad., brat Jana, kan. krak. od 1407, posesor prebendy Dziewięcielskiej, wg Długosza Klemens Mokrski z domu Jelitów kan. krak. źle gospodarzył tą prebendą (KK 2, 313, 532 — błędnie de Morsko; KUJ 1, 249; ZDK 2, 214, 251; ZK 6 s. 511; 195 s. 39, 49; GK 2 s. 8; DLb. 1 s. 66); 1407 przy dok. bpa krak. i kapituły wisi osiemnasta okrągła pieczęć kan. Klemensa wyciśnięta w czerwonym wosku, na tarczy h. Jelita, w otoku napis: + s . Clementis . de . mocrzko . can . crac . (KK 2, 496); Mik. Płaza z Sieciechowic, Spytek z Siedlca i Żegota z Grzegorzowic zobowiązują się zapłacić 172 grz. szer. gr Adamowi z M. pod warunkiem wwiązania go do cz. w Złotnikach należących do Mik. Żelaznego pod zakładem 200 grz. (ZK 5 s. 7); Klemens Radomski [z M.] kan. krak. w sporze z Ninotą pleb. w Morawicy o dzies. w Gnatowicach (GK 1a k. 6r, 16v, 20r; 1b s. 160, 168).

1408—12 Niemierza z M., później z Łukowej, brat Stanisława (ZK 5 s. 84, 232, 300).

1408—12 Stanisław z M., później z Łukowej, brat Niemierzy (ZK 5 s. 84, 152, 281); 1408 m.in. kaszt. rad. Klemens poświadcza szlachectwo i h. Nagody Floriana z Knyszyna (SP 7/2, 188); Klemens Łanię z Bilska godzi się z Andrzejem z Tropia (de Roszten), że ten pod zakładem 100 grz. będzie zachodźcą, gdy zajdzie potrzeba, Klemensa i jego braci o wszystkie sprawy gardłowe, które mogą mieć miejsce między nimi w czasie sporu; Stanisław i Niemierza z M. jako poręczyciele Andrzeja z Tropia mają zapłacić pod karami 36 grz. półgr i kwartników temuż Klemensowi; ww. Andrzej zobowiązuje się zwrócić tę sumę Stanisławowi i Niemierzy z M. pod warunkiem wwiązania ich do Witowic9Nie dziedziczyli już oni w M., ale w Łukowej (ZK 5 s. 84); Adam z M. jako pozywający uzyskuje termin na Henryku krawcu króla, zamieszkującym pod zamkiem [wawelskim], o 3 łokcie postawu weneckiego sukna każdego wart. 1 grz. (GK 1a k. 49r); Jan z M. wyznacza ż. Nawojce 200 grz. posagu i 200 grz. wiana na połowie swych dóbr (ZK 5 s. 85); 1409 Stanisław z M. ma zapłacić 25 grz. szer. gr Klemensowi Łani z Bilska. Jeśli nie zapłaci od 14 III do tygodnia po ś. Janie Chrzcicielu, będzie miał do zapłacenia pod karami 50 grz. (ZK 5 s. 152); br. Jan i Adam z M. dzielą dobra z Anną ż. Warcisława z Bedlna i Ewą ż. Mik. Pieniążka z Iwanowic. Obydwu braciom przypada 6 kmieci w Pałecznicy oraz połowa dworu i siedliska z rolami dworskimi, a siostrom druga ich połowa. Bracia dostają też 4 zagrody, karczmę przed wsią, 3 sadzawki i połowę wielkiego gaju, jadąc ze wsi po prawej stronie drogi proszowskiej. Małe gaje podzielą strony po połowie. Wieś Pamięcice zostanie podzielona po połowie, podobnie przysługujące tym wsiom pr. patronatu. Siostry dostają w Pałecznicy 6 kmieci, 4 zagrody, karczmę za wsią, wielką sadzawkę i wielki gaj po lewej stronie drogi proszowskiej, jadąc ze wsi; ww. Anna i Ewa dzielą się dobrami. Annie przypada 3 kmieci, 4 zagrody i karczma oraz połowa gaju w Pałecznicy, a w Pamięcicach 1½ kmiecia [czyli 1½ ł.]. Ewie przypada 3 kmieci, sadzawka, młyn i połowa gaju w Pałecznicy, a także 1 kmieć w Pamięcicach. To przypada siostrom po śmierci pana Pakosza [ze Żmigrodu]. Mik. Pieniążek poręcza za swoją żonę, że te zapisy będą przestrzegane; Mik. Pieniążek z Iwanowic zobowiązuje się zapłacić 150 grz. półgr Adamowi i Janowi z M.; Anna ż. Warcisława z Bedlna zobowiązuje się zapłacić 125 grz. półgr Janowi i Adamowi z M. (ZK 193 s. 26—7).

1410 Władysław Jag. zatwierdza ugodę zawartą między Beatą z Bożegodaru wd. po marszałku Dymitrze, Przybysławem z Grodziny i jego braćmi Pakoszem i Jakuszem, a także Janem z M. i jego br. Adamem w sprawie dóbr po ich zm. wuju pkom. krak. Pakoszu (ZDM 6, 1738); Niemierza z M. [właściwie z Łukowej] ma zapłacić pod karą XV 4 grz. kupcowi Piotrowi zw. Osman (ZK 5 s. 232); Klemens Radomski [kaszt. rad.] kupuje dzies. z ról kmiec. w Widuchowej i wymłócił dzies. Mikołajowi z Usciszowic [pow. wiśl.] (OK 4 z 31 V).

1411 Marcin Koza z Goznej nie stawił się przeciw kaszt. rad. Klemensowi o 12 pni pszczelich po złodziejsku zabranych; tenże Klemens pozyskuje na Kozie 12 pni pszczelich, ponieważ przekładał on termin przez swego kapelana, za co kara XV dla strony i sądu; tenże Koza przysięgą oddala roszczenia Klemensa o 12 pni pszczelich; Koza nie stawia się na termin, a Klemens ma przysięgać (ZK 193 s. 52, 54, 60, 63); Jura z Bronocic w sprawie, którą mają Jazdek i Przybek z Grodziny z Adamem i Janem z M., jako przypozwany zobowiązuje się być zachodźcą na roczkach w Proszowicach (ZK 193 s. 55); Adam z M. poręcza Jazdkowi z Bolowa za panią marszałkową [Beatę wd. po Dymitrze] oraz dwie swoje siostry rodzone i braci, że sami osobiście stawią się w sądzie o 7 koni zaniedbanych; Jura z Bronocic zachodźcą Jazdka z Bolowa o 3 konie — ta zp. (ZK 193 s. 58); Piotr z Morawicy zobowiązuje się zapłacić Klemensowi z M. kaszt. rad. 2 grz. pod gwarancją 2 wołów i w następnym terminie 1½ grz. pod gwarancją 2 innych wołów; Adam z M. z braćmi i siostrami puszczają wolno Jazdka z Bolowa ze sprawy o puściznę i wszystkie konie z wyjątkiem 4 koni, które sobie prawem pozyskał. Zwalniają też ze sprawy Jurę z Bronocic (ZK 193 s. 60—1).

1412 Niemierza i Stanisław z M., poręczając za pozostałych braci, a mianowicie Tomka, Piotra i Mikołaja, sprzedali wieś Szczodrkowice [dziś Szczotkowice] za 300 grz. półgr i cz. dziedziny w Łęgu Michałowi kaszt. sand. Poręczają także za matkę, siostrę i synów Jana z Łukowej; Michał kaszt. sand. zobowiązuje się 18 I zapłacić pod karami do Bożego Narodzenia 100 grz. półgr Stanisławowi, Niemierzy i pozostałym ich braciom (ZK 5 s. 281); Piotr z Sancygniowa i Adam z M. jako poręczyciele Niemierzy z Łukowej (de Mocrsko przekreślone i nadpisane de Lucowa) zobowiązują się zapłacić Mikołajowi z Wilkowa 40 grz. półgr, a jeśli nie, to tydzień po terminie zapłacą 60 grz. (ZK 5 s. 300, 302 zp., zapłacili); Adam i Jan z M. mają zapłacić 70 grz. półgr Janowi z Kwiliny pod warunkiem wwiązania go do ich części w Pałecznicy (ZK 5 s. 303); Klemens kan. krak. pozyskuje na Mik. Wierzynku ze Śledziejowic 18 grz., z których pod karami ma mu zapłacić połowę w szerokich gr i połowę w półgr (ZK 5 s. 325).

1413 Klemens kaszt. rad. pozyskuje przysięgą na Piotrze z Sancygniowa kopę ryb zw. karasie, które pod karą XV ma dać do następnych roczków; Włost z Knyszyna pod karą XV ma zapłacić 3 grz. kaszt. rad. Klemensowi (ZK 193 s. 122 obydwie zapiski skreślone, gdyż zapłacili); Adam z M. dzieli gaje w Rosiejowie z Klemensem i jego s. Janem z Nasiechowic. Adamowi i jego bratu przypada Przedgaje, Lipie i Czyżówka po drogę Wodczaną (Wothczana) aż do drogi gajowej (gagy, do gaju). Klemens z synem jako swoją cz. otrzymują Sebątkę, Zborów, Dół i Dębowiec (ZK 193 s. 153); Mik. Wierzynek ze Śledziejowic ma zapłacić pod karami 5 grz. szer. gr i 5 grz. półgr Klemensowi s. Radomskiego [kaszt. rad. Klemensa] (ZK 5 s. 347); 1414 Klemens Radomski kan. krak. nie stawił się przeciwko Wierzynkowi o karę z racji niezapłacenia 18 grz. przez Mikołaja (ZK 5 s. 389); Jan z Niezwojowic ma zapłacić Adamowi z M. 9 grz. półgr i 9 grz. gr posp., które poręczył za swoich poddanych (ZK 5 s. 447).

1415 Piotr Szczuka uwalnia wstrzymanie dok. w sprawie dziedziny Przybka w Dziemierzycach sprzedanej Klemensowi kaszt. rad. (ZK 193 s. 247); Niemierza z Łukowej i Jan z M., poręczając za dłużnika Stan. Jelitkę, zobowiązują się zapłacić Mikołajowi z Otwinowa 40 grz. półgr do ś. Michała. Jeśli do tego czasu zapłacą 20 grz., będą wolni od płacenia pozostałych 20 grz. Gdyby zaś zapłacili wtedy całe 40 grz., będą wolni od obciążeń zastawnych i dok. królewskich (ZK 6 s. 31 zp., zapłacili); Jan z Niezwojowic ma zapłacić 20 grz. półgr i 21 grz. posp. Janowi i Adamowi z M. pod rygorem wzrostu długu do 80 grz. pod karami (ZK 193 s. 251); Jan z Niezwojowic ma zapłacić Janowi z M. 21 grz. pod rygorem podwojenia długu; Katarzyna ż. Wojtka Ociosny z Paszkowic przysięgą oddala roszczenia Klemensa kan. krak. zwanego Radomskim o dzies. w Trzebolu (ZK 6 s. 39—40); Klemens kaszt. rad. rozjemcą w sporze Jana z Olganowa i Mikołaja z Kotlic z racji długu Tomka z Węgleszyna (ZK 6 s. 77); Jan z M. poświadcza z h. Jelita szlachectwo Mściszka s. Jaszka z Potoku (ZK 6 s. 128—9).

1416 Klemens kaszt. rad. ma zapłacić Paszkowi Jaźwiecowi z Krzyszkowic od 5 II do ś. Mikołaja [6 XII] 45 grz. półgr, w przeciwnym razie dług wzrośnie do 70 grz. (ZK 6 s. 172); Grot z Makocic zwalnia Klemensa kaszt. rad. ze sprawy o cz. dziedziny w Dziemierzycach, która należała do Przybka (ZK 6 s. 174); Jan z Mnikowa nie stawił się przeciw Klemensowi kaszt. rad. w sprawie 240 grz. poręki (ZK 6 s. 214); Klemens z M. kaszt. rad. z h. Nagody poświadcza szlachectwo Dziwisza s. Floriana z Łukowej, obecnie z Kupimierza [pow. opocz.]; Klemens Radomski kan. krak. zwalnia ze sprawy Mik. Wierzynka ze Śledziejowic o 18 grz. kary (ZK 6 s. 260—1); Mik. Żydówka z Racławic ma stawić Klemensowi kaszt. rad. osadnika Szczepana, a jeśli nie stawi, zapłaci 3 grz. kary (ZK 193 s. 334); 1416—7 Augustyn pleb. w Pobiedrze zachodźcą kmieci z dwu karczem w Trzebolu i z Jaszkowic w sporze o dzies. z Klemensem Radomskim kan. krak. Strony zostały odesłane do biskupa do sądu duchownego (ZK 6 s. 222, 326; SP 2, 1458); 1417 Jadwiga ż. Piotra z M. połowę wszystkich dóbr ojczystych na br. Marcinie z → Dobczyc [i Moskorzowa] pozyskuje prawnie wieczyście, gdyż ten, nie będąc chory, przekładał terminy (ZK 6 s. 303, 350, 382); Piotr z Sancygniowa główny dłużnik i jego poręczyciele Jan z M. i Jakub z Sokołowa 2 X zobowiązują się zapłacić Piotrowi z Pisar 200 grz. do Bożego Narodzenia i 100 grz. do następnego tego święta pod warunkiem zastawienia mu wsi Nieszków. Zakład 100 grz. (ZK 6 s. 354); Śmiechna ż. Dziersława z Włostowic z Beatą ż. Klemensa kaszt. rad. uzyskują termin przed królem (ZK 6 s. 380); sprawa o dzies. między Augustynem z Trzebola a kan. krak. Klemensem Radomskim wniesiona do Konstancji (SP 2, 1511).

1419 Piotr z Fałkowa sędzia i Zawisza z Oleśnicy podsędek sand. poświadczają, że synowie Klemensa [błędnie Floriana! zamiast świeżo zmarłego Klemensa II kaszt. rad., bratanka bpa krak. Floriana] podzielili dobra. Piotr otrzymał Dziewięcioły, Komorniki [pow. chęc.], Dziemierzyce i Obrażejowice; Florianowi przypadł Pacanów, Niegosławice, Rataje i Szczucin [w pow. wiśl.]; Jan dostał Brudzów, Widuchową, Podborowice. a Mikołaj zamek Mokrsko, Ossową [Wola Ossowska], Mzurową, Michów [Mnichów], Bizorędkę (Paprocki s. 257—8 — reg. ze świadkami; RI s. 238 — tylko wzm. o podziale bez szczegółów)10W regestach błędnie zapisano, że majątek dzieliły „syny Floryanowe z Mokrska”. Na ewidentny błąd filiacyjny zwróciła uwagę Czyżak → p. 7, dobra dzielili bowiem synowie świeżo zmarłego Klemensa II kasz. rad., bratanka bpa krak. Floriana. Obydwa regesty pochodzą ze wspólnego źródła, czyli Inwentarza Zamojskiego. W tym czasie imię Florian w rodzinie Mokrskich miał tylko jeden z synów kasztelana Klemensa, który brał udział w podziale majątku. Wystawcy dok. wspólnie pełnili urzędy w l. 1417—27. Jako pierwszy wśród świadków dok. został wymieniony bliski krewny Mokrskich Niemierza z Łukowej (u Paprockiegpo błędnie de Lutova). Dobrze poświadczeni są Paweł z Sędziszowa, Marcisz z Karsów i Jan z Tworowa (Kartoteka Pracowni Słownika). Nic bliższego nie da się powiedzieć o Janie Borku z Januszowic, Zygmuncie z Minostowic i Andrzeju z „Garbic”. Nie przemawia to jednak przeciw autentyczności dok. z uwagi na skąpość źródeł dla ziemi sand. Dodać tu trzeba, że nazwa Garbice również jest zepsuta.

1419—32 Florian z M., od 1423 do 1487 z Pacanowa, h. Jelita, s. Klemensa II kaszt. rad., jako podstoli krak. w l. 1440—74 i podstoli nadworny 1454—9 pisze się z dziedziczonego Pacanowa, a rzadko z M., uczestnik konfederacji Spytka z Melsztyna jako Florian z Pacanowa (Paprocki s. 257; ZK 197 s. 2, 62; AKP 8/1, 1004; UM 349 i sygnatury źródeł, w których pisał się z M.; UC s. 811; SP 2 s. 594; CE 2, 248, 255; MI 2, 78; DH 4 s. 627; Mp. 4, 1317; 5, AB/2 99, C 13 i 17, G 11; ZDM 5, 1475; OK 1 s. 516; 2, 52—4; Teki Naruszewicza 19; Teki Pawińskiego 2, 168; GK 5 s. 596; 6 s. 397).

1419—65 Jan Bejzat z M. i Nidy h. Jelita, s. Klemensa II kaszt. rad., marszałek kor. 1442, chorąży krak. 1442—60, marszałek dworu król. 1449—61, kaszt. wiśl. 1461—5, uczestnik konfederacji Spytka z Melsztyna (UC 435, 439, s. 187; UM 75, 1107; PSB 21 s. 603—5; Proch. 122; MI 30, 46, 51, 53—5, 78, 111—3; MK 11 s. 454, 463—5; Mp. 5, G 11 i 18; ZK 151 s. 174—6; 152 s. 13—4; 195 s. 34, 49; GK 8 s. 74; 14 s. 271; SP 2, 3658; CE 2, 255; 3, 99 — błędnie jako Mikołaj; AKH 8 s. 187; OK 1 s. 516; 8 s. 408).

1419—54 Mikołaj Mokrski z M. i Pacanowa h. Jelita s. kaszt. rad. Klemensa II, bratanek Dziwisza z Pacanowa, chorąży sand. 1447—54, zginął w bitwie pod Chojnicami (DHn.; UM 709; SP 2, 3508; ZK 7 s. 280; 151 s. 165; 196 s. 337, 352; 197 s. 62, 93, 167, 187; 256 s. 282—3, 349—50; 257 s. 22, 171, 182, 225, 242; 258 s. 35, 92; GK 1 s. 511; 2 s. 25; 7 s. 175; 8 s. 333, 520, 538; 13 s. 661; ZCz 3 s. 140; ZDK 2, 295; AKH 8 s. 201; MI 30, 46, 109, 111—3, 126; OK 1 s. 516)11Wymieniony wśród świadków fals. z datą 1415 wystawionego rzekomo przez pkom. krak. Jana z Tęczyna (Mp. 4, 1151).

1417—52 Piotr Mokrski, Komornicki z M., Dziewięciołów i Komornik h. Jelita, s. kaszt. rad. Klemensa II, burgr. krak. 1447—52, rycerz pasowany 1430—40, uczestnik konfederacji Spytka z Melsztyna (Burgr. krak., nr 72 i s. 64; PSB 21 s. 604; ZK 6 s. 511; 8 s. 90; 146 s. 3, 390—2, 404; 257 s. 407; GK 3 s. 355, 368, 385; 4 s. 660; 5 s. 596; 6 s. 397; 7 s. 177; 8 s. 538; 10 s. 188, 668, 700, 729, 734, 748, 757, 765, 768, 772, 776—7; 783—5, 790—2, 847, 899; 11 s. 555, 560, 562; DSZ 215; Mp. 4, 1418; MS 1, 47; AKH 8 s. 131; Cracovia artificum suppl. 1451—1460, nr 61; CE 2, 255; OK 8 s. 655).

1419 Mik. Pieniążek z Węchadłowa i Piotr s. Klemensa kaszt. rad., poręczając za Klemensa kan. krak., zobowiązują się zapłacić 16 grz. półgr Piotrowi Gawłowi z Racławic pod karą XV stronie i sądowi (ZK 6 s. 511); Stan. Jelitko z Goznej ma pod karą XV zapłacić 20 grz. półgr Mik. Pieniążkowi prep. krak. na ręce Mik. Łysego mansjonarza krak. z racji poręki danej za Klemensa kaszt. rad. (ZK 6 s. 521); Klemens Wątróbka ze Strzelec i Adam z M. jako poręczyciele za Jana z Melsztyna mają zapłacić pod karami 200 grz. półgr Janowi Karwacjanowi (ZK 6 s. 561); Wisław z Jelowic winien stanowić sąd księdzu Klemensowi kan. krak. ze swoimi kmieciami (GK 1 s. 107); Klemens i jego s. Jan z Nasiechowic winni zapłacić 17 grz. Adamowi z M. pod rygorem podwojenia długu (ZK 194 s. 284—5); Jan z Melsztyna zobowiązuje się pod karami uwolnić poręczycieli Adama z M. i Klemensa Wątróbkę ze Strzelec od 200 grz. zapłaconych Janowi Karwacjanowi z Janowic (ZK 194 s. 287).

1420 Beata wd. po Klemensie kaszt. rad. oddala roszczenia Ścibora z Trzcieńca o 5 grz. (ZK 195 s. 7); Klemens z M. kan. krak. sprzedaje za 150 grz. półgr Mikołajowi z Marchocic całą cz. po ojcu w Dziemierzycach, zobowiązując się wraz z br. Janem bronić go przed wszelkimi przeszkodami. Florian z Knyszyna wstrzymuje wystawienie dokumentu (ZK 195 s. 39); jeśli Florian z Knyszyna da 30 grz. półgr Mikołajowi z Marchocic, wówczas przejmie pr. bliższości całą cz. dziedziny w Dziemierzycach, którą sprzedali Mikołajowi Klemens i Jan z M. Jeżeli nie da tych pieniędzy, wtedy utraci to prawo (ZK 195 s. 49); 1421 Stan. Jelitko z Gosscensski [z Goznej] poręcza za Mikołaja s. [Klemensa kaszt.] rad. z M., że pod karą XV zapłaci 10 grz. pstar. krak. Stan. Poddębskiemu (GK 1 s. 511); Klemens s. Klemensa z M. kan. krak. zostaje przydzielony na scholasterię skalbmierską opuszczoną przez Krzesława s. Dobka z Grzybowa z powodu zawarcia małżeństwa (Bullarium 4, 692); Piotr sługa z zamku krak. [Adama] Mokrskiego burgr. krak. (GK 1 s. 639).

1422 Piotr Rak kuśnierz z Krakowa z Beatą wd. po kaszt. rad. o sprawy zapisane w księdze (GK 1 s. 697); Jan Mokrski uzyskuje dodatkowy termin na celniku Alberyku o 24 łokcie sukna mechelskiego (GK 1 s. 713, 716, 719); 1423 m.in. Jan Mokrski doprowadza do ugody w sprawie zwrotu posagu Magdaleny z Goszyc przez Hinczę z Rogowa po śmierci jego brata Henryka (GK 2 s. 456—7); br. Adam i Jan z M. dzielą się dobrami po ojcu i matce. Adamowi przypadają wszystkie cz. w M., cała wieś Brus, połowa Rosiejowa w ziemi krak. oraz cała cz. w Bolminie w ziemi sand. [w pow. chęc.], Janowi zaś przypada połowa Pałecznicy i cała cz. w Pamięcicach (SP 2, 1892; ZK 7 s. 278)12Jan właściwie konsekwentnie pisał się z M., którego nie posiadał, rzadko z Pałecznicy, choć już w 1424 wystąpił jako Jan z Pałecznicy pozwany przez Piechnę ż. Jana Wałacha z Baranowa o 300 grz. szer. gr, które jej przysługują z Pałecznicy (ZK 7 s. 276); Adam z M. daje ż. Jadwidze. c. Nawoja z Łękawy cz. dziedziny ojczystej w Rosiejowie w zamian za cz. w Złotnikach i Kanicach w ziemi sand.; Mikołaj z M. zwalnia Adama z M. ze sprawy o karczmę wystawioną w cz. dziedziny Piotra zw. Toporzysko, nie sprzeciwiając się jej zbudowaniu; Klemens z M. kan. krak. pod karą XV ma zapłacić 6 grz. mniej wiardunek Piotrowi Gawłowi z Racławic (ZK 7 s. 280—1); Piotr z M. protestuje, ponieważ uwolnił Marcina z Moskorzowa ze wszystkich spraw, tak jak Paszek Złodziej poręczył wykreślenie z księgi przez Marcina (ZK 7 s. 286); 22 XI Marcin z Moskorzowa alias z Dobczyc został odesłany z wiecu w Krakowie na ś. Stanisława w maju do sądu nadwornego do Nowego Miasta Korczyna przed oblicze króla przeciw siostrze Jadwidze ż. Piotra z M. o połowę wszystkich dóbr dziedzicznych ojczystych. Tę notę wpisano na polecenie Mikołaja wwdy sand. i star. krak. (ZK 7 s. 303); Mikołaj z Marchocic przysięgą oddala roszczenia Klemensa z M. kan. krak. o 10 kop orkiszu (ZK 195 s. 152); Dziwisz z Pacanowa prep. skalbmierski rezygnuje na rzecz bratanka Mikołaja z M. z cz. dziedziny w Kliszowie [pow. chęc.], co potwierdzają imiennie wymienieni świadkowie (GK 2 s. 25).

1424 Maciek i Jan kmiecie z Polanowic nie stawili się przeciw Mikołajowi z M. o 2 grz. 6 gr i szkodę (ZK 195 s. 233); Czader kmieć z Dziekanowic [par. Raciborowice] przeciw Klemensowi Radomskiemu kan. krak. o to, że go bezprawnie uwięził i powiązał (GK 2 s. 215); 1425 Beata wd. po kaszt. rad. Klemensie oddala roszczenia Andrzeja krawca z Krakowa o długi zm. męża prawem i dokumentem król., a ponadto sąd wyrokuje, że długów Klemensa Andrzej może dochodzić na jego dzieciach (SP 2, 2025; ZK 8 s. 75, 115 — ponownie Beata oddala te roszczenia w 1426 r.); Stanisław [Niemsta] ze Skroniowa poręcza za Piotra z M. zwrot jego długu 30 grz. Mikołajowi z Marchocic pod warunkiem zastawienia mu cz. Piotra w Dziemierzycach, którą wcześniej trzymał Mikołaj za 60 grz; Jeśli Mikołaj z Marchocic pozyska od Piotra za 60 grz. w zastaw cz. w Dziemierzycach, wówczas każdego roku, poczynając od Bożego Narodzenia, będzie sobie odliczał 3 grz. procentów z tej dziedziny, a przy wykupnie odbierze owe 30 grz.; Piotr z M. (błędnie Morszko) zobowiązuje się uwolnić z poręki Stan. Niemstę; Mikołaj z Marchocic z Piotrem i Klemensem kan. krak. z M. (błędnie Morszko) wszystkie terminy i spory między sobą wieczyście umarzają (ZK 146 s. 3); Więcesław z Dziekanowic podzastawia za 20 grz. Jakuszowi z Pirocic łan w Rosiejowie, który ma w zastawie od Adama z M. (ZK 195 s. 311); → Dziewięczyce p. 3; 1425—6 Adam z M. w sporze z Birzowojem o 10 bałwanów soli. Adam pozyskał na nim niestane (GK 2 s. 432, 437—8, 475); 1427 br. Mikołaj i Jan z Brzezia ss. zm. Zbigniewa marszałka kor. zobowiązują się zapłacić 52 grz. Janowi z M. pod warunkiem wwiązania go w 100 grz. do Wywły (ZK 146 s. 38—9); Adam z M. wstrzymuje dok. i rozporządzenie Prokopa z Krużlowej na rzecz Jadwigi Junty z Jawczyc w sprawie cz. dziedz. w Pałecznicy i Pamięcicach (ZK 146 s. 74—5); Adam z M. uzyskuje 14 grz. szkody do pewnego długu od Stanisława z Dziekanowic (ZK 196 s. 18); tenże Adam wyznacza wieczyście ż. Jadwidze 600 grz. gr krak. na cz. w Rosiejowie za jej ojcowiznę, którą wziął dla siebie (ZK 8 s. 268); → Krużlowa p. 3; 1428 Dziwisz z Pacanowa i M. prep. skalbmierski i kan. krak. h. Jelita alias Koźlerogi uposaża altarię NMP Śnieżnej (DLb. 1 s. 241—2; ZDK 2, 283); Adam z M. (błędnie de Morszko) i Stan. Jelitko z Goznej z h. Jelita poświadczają szlachectwo br. Lamberta z Bobina h. Warnia (ZK 146 s. 97); Jan z M. (Mors przekreślone) z Krystynem Białoniem z Więckowic poręczają za bpa pozn. Stan. Ciołka zapłatę 200 grz. Annie wd. po marszałku Zbigniewie z Brzezia (ZK 146 s. 142); br. Jan i Pakosz z Pieczeniegów winni zapłacić w terminie Adamowi z M. (błędnie de Morsko) 20 grz. pod rygorem wzrostu długu do 40 grz. (ZK 146 s. 177); Sędek ze Zborowa [pow. wiśl.] nie stawił się przeciw Maciejowi kmieciowi z Mzurowej [pow. chęc.] o główszczyznę za jego ojca Jakuba. Piotr [z M.], pan Macieja, stał przy nim o swoją karę; tenże Sędek płaci karę XV Piotrowi i sądowi; tenże Sędek nie stawił się przeciw Maciejowi kmieciowi z Mzurowej i jego panu Piotrowi z M., który stanął o swoją karę w sprawie o 13 ran krwawych zadanych temuż kmieciowi; Klemens Wątróbka ze Strzelec skazany na karę XV Piotrowi z M. i sądowi z powodu odbicia ciążenia; Klemens nie stawił się w sprawie kary; Piotr z M. uzyskuje na Klemensie termin do ciążenia (ZK 196 s. 218); Maciej kmieć z Mzurowej i jego pan Piotr z M. stojący o swoją karę uzyskują kolejne ciążenie Sędka ze Zborowa zgodnie z zapisem w aktach (ZK 196 s. 229, 237, 248); Anna z M. pozywa br. Jana z M. o 40 grz. (GK 3 s. 143); Adam Mokrski burgr. krak. poręcza za Jana s. kasztelana lub. Andrzejowi z Boczkowa (Boczkow) zwrot 15 grz. pod rygorem wzrostu długu do 30 grz. i wwiązania przez Adama do 3 grz. czynszu (GK 3 s. 56); → Dziewięczyce p. 3.

1429 Adam z Głupczowa ma zapłacić 20½ grz. Adamowi z M. pod rygorem wzrostu długu do 43 grz. i kary XV (ZK 9 s. 5); Beata wd. po Klemensie z M. jako pozywająca w sporze z prep. zwierzyn. Nankerem, który polecił zabrać 1½ strugeis [struges czyli wanczos, stos klepek lub belek] drewna wart. 1½ grz., i tyleż szkody (GK 3 s. 285, 294, 305); Piotr Mokrski z Dziewięciołów zabiera kmieciowi z Miechowic konia wart. 60 gr → Miechowice p. 3b; → Marchocice p. 3b.

1430—43 Beata wd. po Janie Kłodziejskim z Kłodziejska [woj. pozn.], teściowa Mik. Mokrskiego, ochmistrzyni królewny Jadwigi, 1443 pisze się z Wietrzychowic (SP 2, 2302; GK 4 s. 163—4, 176; 5 s. 634, 643, 646, 651, 665, 733; G. Rutkowska, Dwór polskich królowych Anny Cylejskiej i Elżbiety Granowskiej w: Narodziny Rzeczypospolitej. Studia z dziejów średniowiecza i czasów wczesnonowożytnych, red. W. Bukowski, T. Jurek, Kr. 2012, t. 2, s. 875—6); 1430 Paszek z Klimontowa zw. Sędzia (Sandza), poręczyciel za kmieci z Ostrowa, ma zapłacić Adamowi z M. 6 grz. do niedzieli Invocavit [5 III], 10 grz. do ś. Michała [29 IX] i 14 grz. do ś. Marcina [11 XI]. Jeśli nie zapłaci, każdy z tych długów ulegnie podwojeniu i będzie płacony pod karą XV (ZK 9 s. 167); Katarzyna ż. Goworka z Makocic sprzedaje za 100 grz. lepszej monety stren. Piotrowi z M. cz. w Dziemierzycach. Jeśli w ciągu 5 lat Katarzyna lub jej mąż Goworek (Borco, zamiast Goworco) dadzą 80 grz. Piotrowi, odzyskają tę część, a jeśli nie, Piotr dopłaci im 20 grz. i posiądzie ją wieczyście (ZK 9 s. 239); Jakub [Pieniążek] z Iwanowic, Zawisza z Boryszowic i Mik. Wierzynek ze Śledziejowic jako poręczyciele za panią Beatę ochmistrzynię królewny Jadwigi (filie domini Regis) mają zapłacić 50 grz. półgr pol. Mikołajowi z M., pod rygorem wzrostu długu po Bożym Narodzeniu do 100 grz. i płacenia kary XV (ZK 146 s. 191); Beata wd. po Janie [Kłodziejskim] była gotowa dać 50 grz. monety posp. swemu zięciowi stren. Mik. Mokrskiemu z tytułu wiana, uwalniając w ten sposób swoich poręczycieli Wierzynka, Zawiszę Różę i Pieniążka (GK 4 s. 176—7); 3 II Jakub z Iwanowic zobowiązuje się jako poręczyciel pani Beaty wd. po Janie [Kłodziejskim z Kłodziejska], dawnej ochmistrzyni królewny [Jadwigi], spłacić Mikołajowi z M. nowy wóz dobrze okuty żelazem i dobrze wymoszczony skórami z 2 silnymi końmi do wozu zw. woźnikami do 26 III oraz 1 tunikę z sukna brugijskiego podbitą nowogródkami [tj. skórkami z popielic] do Wielkanocy [16 IV]. Jeśli nie zapłaci w tych terminach, po Wielkanocy będzie miał do zapłacenia 40 grz. pod karą XV (SP 2, 2302 — tu błędnie domina antiqua Reginali zamiast domina antiqua Reginule); Jakub z Iwanowic protestuje przed sądem, ponieważ był gotów dać Mikołajowi z M. 2 konie vectigalorum alias woszniky z wozem jak zapisał w aktach wiecowych i poręczał za Beatę wd. po Janie [Kłodziejskim], aby nie płacić kar, ale zobowiązał się dać Mikołajowi z M. szkodę i kary jeśli takowe będą (ZK 9 s. 233); Spytek z Jeżowa i Adam z M. poręczają 63 grz. na ręce Klemensa Wątróbki za główszczyznę Jana br. Piotra Kępskiego; Andrzej Gałka z Niedźwiedzia poręcza Spytkowi i Adamowi, że ich uwolni z tej poręki (GK 4 s. 28); 4 XII Mikołaj z Rębieszyc i Jan z M. poręczają Beacie wd. po panu Radomskim za jej s. Piotra z M., który winien jej płacić czynsz z Dziewięciołów w ciągu całego roku od ś. Stanisława w maju do następnego tego święta, a po tym święcie winien ustąpić z tych dóbr z wszystkimi prawami. Jeśli nie ustąpi, poręczyciele zapłacą Beacie 20 grz. (GK 4 s. 163—4 zp., Piotr wypełnił zobowiązanie); Piotr Gagat z pełnomocnikiem swego br. Tomka z Knyszyna zeznaje, że brat jest winien 6 grz. Florianowi z M. z racji poręki danej za Piotra z Bejsc [pow. wiśl.]; tenże Tomek skazany na karę po 6 sk. na rzecz Floriana z M. i sądu, ponieważ jego brat przybywszy do sądu z pieniędzmi zeznał, że są to pieniądze z racji rękojemstwa; sąd daje Florianowi z M. przeciw Tomkowi z Knyszyna pierwszy termin do wwiązania (ZK 197 s. 2); Piotr Gagat z Knyszyna jako poręczyciel br. Tomka ma zapłacić pod karą XV 6 grz. Florianowi z M.; Mikołaj z M. przeciw Mikołajowi z Knyszyna o uzyskanie drugiego wwiązania wg zapisu w aktach; Mikołaj z Knyszyna płaci karę XV Mikołajowi z M. pro non signacione obligacionis (ZK 197 s. 62); Mikołaj z M. w sporze z Mikołajem z Knyszyna uzyskuje po raz czwarty termin do wwiązania, zgodnie z zapisem w aktach (ZK 197 s. 93); → Dziemierzyce p. 3; → Dziewięcioły p. 3; 1431 wwda sand. i star. krak. Piotr [Szafraniec zw. Starszym] oraz burgrabiowie krak. Żegota z Grzegorzowic i Jan z M. wyrokują, że Piotr z M. winien dać swej matce wd. pani Radomskiej [Beacie] wszystko zboże, które zajął po rezygnacji na jej rzecz z wsi Dziewięcioły, oddać jej 17 grz. czynszu i dać 30 kapłonów. To wszystko pod karą XV (GK 4 s. 400).

1432—46 Klemens z M. i Komornik, s. Piotra, br. Jana, student 1432 (ZK 150 s. 103; 256 s. 173; 259 s. 161; 314 s. 253; Metryka UK 2 s. 316); 1432 Piotr Gagat z Knyszyna nie stawił się na drugi termin przeciw Mikołajowi z M. o zapis w księdze. Posłaniec Piotra oznajmił, że ten był na wyprawie wojennej, a posłaniec Mikołaja nie chciał tego uznać (SP 2, 2416; ZK 197 s. 167, 187); Zawisza z Boryszowic ma zapłacić pod karą XV w ciągu ośmiu tygodni Mikołajowi z M. 10 grz. 17 sk. (ZK 10 s. 24, 31, 48 — Zawisza wyłożył pieniądze, ale Mikołaja nie było w sądzie); Murcz pełnomocnik Jakuba z Iwanowic protestuje, gdyż był gotów dać Mikołajowi z M. tunikę zgodnie z wyrokiem sądu nadwornego w Nowym Mieście Korczynie, którą pokazał w sądzie, ale nie było nikogo, żeby ją zabrać. Pełnomocnik położył pamiętne (ZK 10 s. 39); Tomasz z Knyszyna pod karą XV zastawia Mikołajowi z M. kmiecia osiadłego w Knyszynie za 9 grz. monety krak., w tym 6 grz. z tytułu kar i 3 grz. pewnego długu. Od kmiecia przychodzi 1 grz. czynszu rocznie i 1 dzień robocizny w tygodniu. Zastaw do pełnej spłaty. Tomasz winien dać 40 wartościowych owiec za 3 grz. (ZK 197 s. 209—10)13Pierwsza zapiska nieskreślona, w której jest wykreślone zdanie o tym, że to jest zastaw na podstawie zapisu Piotra Gagata, brata Tomka. Wydaje się, że pierwsza zapiska miała być anulowana; Jan z Chwaścic zastawia Jadwidze wd. po Adamie z M. 3 ł. w → Chwaścicach p. 3; Beata wd. po kaszt. rad. Klemensie pozywa [s.] Piotra Mokrskiego o to, że zabraniał jej korzystania z należących do niej gajów w Dziewięciołach i innych dochodów, wyrządzając jej szkodę na 40 grz. (GK 4 s. 695); taż Beata jako pozywająca w sporze z Piotrem Mokrskim (GK 4 s. 712, 727); Florian z M. s. Klemensa kaszt. rad. z braćmi stryjecznymi Tomaszem i Janem Secygniowskimi ss. Piotra z Sancygniowa dzielą dobra [po prep. skalbmierskim Dziwiszu]. Florian otrzymał dwór w Pacanowie k. kościoła z przynależnościami i pewnymi cz. miasta, a także wsie [w pow. wiśl.] Wilkowyję, Górę i Sadowe. Tomasz i Jan dostali inne cz. Pacanowa, Karsy [w pow. wiśl.] oraz 100 grz. na Zgórsku [pow. wiśl.] (W. Semkowicz, Przyczynki dyplomatyczne z wieków średnich w: Księga pamiątkowa ku uczczeniu 250-tej rocznicy założenia Uniwersytetu Lwowskiego, Lwów 1912, s. 20—1; Czyżak → p. 7, s. 57—8); → Janowice p. 3; 1432—3 Mikołaj z Marchocic ma zapłacić Piotrowi z M. 9 grz. pod rygorem wzrostu długu do 18 grz. i pod karą XV (ZK 10 s. 73, 188); 1433 Jadwiga wd. po Adamie z M. pozywa Żegotę z Grzegorzowic o 20 grz.; [jej s.] Jan Mokrski pozywa tegoż Żegotę o 20 grz. i o dziedzinę (GK 4 s. 882); Tomasz z Chwaścic sprzedaje za 180 grz. Jadwidze wd. po Adamie z M. wieś Chwaścice. Tomasz poręcza za siostry, że wyrażą zgodę na tę transakcję i odstąpią od swych praw, zobowiązuje się także uwolnić z zastawu od Jelitki łąki należące do Chwaścic pod zakładem 100 grz.14W haśle Chwaścice regest z błędami; 12 V taż Jadwiga zobowiązuje się zapłacić Tomaszowi 50 grz. na Boże Narodzenie pod warunkiem dania mu w zastaw 5 grz. czynszu; taż Jadwiga zobowiązuje się zapłacić Tomaszowi kolejne 50 grz. na następne Boże Narodzenie również pod warunkiem zastawienia mu 5 grz. czynszu; dopóki Jadwiga nie zapłaci Tomaszowi tych pieniędzy, Tomasz nie zjawi się z siostrami w sądzie ziemskim, aby dokonać rezygnacji [z Chwaścic] i uwolnić łąki z zastawu; Krzesław alias Puzdro z Racławic zobowiązał się pod karą XV zwrócić 5 grz. Jadwidze wd. po Adamie z M. (GK 4 s. 919—20; → 1436); Imram z Chrząstowa wyznacza ż. Jachnie c. zm. Adama z M. 40 grz. posagu i 40 grz. wiana na połowie dóbr w Glanowie (ZK 10 s. 169 zp.); 1434 Stanisław z Polanowic ma zapłacić pod karą XV 7 grz. Piotrowi z M. (ZK 197 s. 301—2); Mik. Żydówka z Racławic ma oddać pod zwyczajowymi karami 7 grz. Piotrowi z M. (ZK 197 s. 342); Jan Beczka i Maciej Kania kmiecie z Zielenic mają zapłacić 9 grz. za stóg pszenicy pasowanemu rycerzowi Piotrowi Mokrskiemu z Dziewięciołów pod rygorem wzrostu długu do 18 grz. (GK 5 s. 24); 1435 Piotr z M. zeznaje, że ustąpił Goworkowi z Makocic kupionych od niego 2 kmieci i pół młyna w Dziemierzycach, a ten zwrócił mu 100 grz. (ZK 197 s. 395—6); Mik. Żydówka z Racławic ma zapłacić pod karą XV 3 grz. mniej wiardunek Piotrowi z M. (ZK 197 s. 410).

1436—94 Piotr Mokrski dz. M., Brusa, Chwaścic i Jakubowa oraz cz. Rosiejowa i cz. Pałecznicy, s. Adama i Jadwigi, brat Jakuba i Jana (ZK 146 s. 404; 197 s. 478; 198 s. 234, 240; 200 s. 281; 201 s. 398; 202 s. 179, 375; 256 s. 48; 257 s. 120—1; 260 s. 329b; 261 s. 44, 58, 66, 81, 89, 100, 109, 111, 125, 133, 135, 148, 152, 177, 180—1, 199, 202, 215, 223, 235—6, 253, 261, 269—70, 278, 285—6, 295, 307, 309, 323, 334, 336, 351, 368; 262 s. 14, 131, 223, 328; ZCz. 5 s. 35; GK 16 s. 452, 521—2; 17 s. 94; 20 s. 37; DP 2, 18a—b; DLb. 1 s. 30—1, 42; 2 s. 76; SP 2, 3481).

1436—52 Jan z M. s. Adama, br. Piotra (ZK 197 s. 478; SP 2, 3481); 1436 Florian z M. i Mik. Gamrat z Sowoklęsk [Samoklęk], poręczając za Jakuba alias Przekorę z Morawian, zobowiązują się zapłacić 75 grz. Mikołajowi z Michałowa kaszt. i star. krak. oraz Klemensowi Wątróbce ze Strzelec kaszt. biec. pod warunkiem zastawienia im każdy w połowie tej sumy: Florian wsi Kuźminy [ziemia san.], a Gamrat wsi Tarchowej (GK 5 s. 597); Jadwiga wd. po Adamie z M. i jej ss. Piotr, Jakub i Jan przysięgą sześciu świadków ze szlachty oddalają roszczenia pozywającego ich Mikołaja dz. z M. o karczmę, którą ona zbudowała w M. w cz. dziedziny Piotra zw. Toporzysko; Tomek z Chwaścic sprzedaje za 180 grz. monety krak. Jadwidze wd. po Adamie z M. i jej spadkobiercom całą cz. w Chwaścicach z łąkami w Łęgach leżących w dziedzinie Kotlice → 1433; Jan z M. poręcza za ww. Jadwigę, że pod karą XV zapłaci 45 grz. Tomkowi z Chwaścic (ZK 197 s. 478—9); Mik. Żydówka z Racławic skazany na karę XV na rzecz Piotra z Komornik alias z M. i sądu za niezapłacenie pieniędzy wg zapisu w księdze (ZK 197 s. 483, 532); Jakub z Koczonowa poręcza dwukrotnie pamiętne za Piotra z M. (ZK 197 s. 486); Mikołaj z M. skazany na karę XV na rzecz Jadwigi wd. po Adamie z M. i sądu z powodu niestawiania się na terminy (ZK 197 s. 504); Jan z Grzegorzowic pozywa Jadwigę wd. po Adamie z M. i jej ss. Piotra, Jana i Jakuba o 100 grz. (GK 5 s. 574); Jan z Niezwojowic ma zapłacić pod karą XV 20 grz. Jadwidze wd. po Adamie z M. (ZK 197 s. 515); 18 V stren. Mikołaj z M. zobowiązał się przed sądem zapłacić 40 grz. do Bożego Narodzenia ur. Beacie wd. po Janie Kłodziejskim z Kłodziejska [woj. pozn.] pod karą XV stronie i sądowi, a także 2 grz. do ś. Michała pod takąż karą; tenże Mikołaj ma zapłacić tejże Beacie 40 grz. pod karą XV do następnego Bożego Narodzenia, ma też zapłacić jej 4 grz. również pod karą XV (GK 5 s. 634 zp.); 26 VII Jan z Sancygniowa ma zapłacić 40 grz. półgr do Bożego Narodzenia Mikołajowi z M. pod rygorem wzrostu długu do 80 grz. do zapłaty pod karą XV na roczkach w Książu; tenże Jan na następne Boże Narodzenie ma zapłacić Mikołajowi z M. 50 grz., w przeciwnym razie dług wzrośnie do 100 grz. płaconych w Książu pod karą XV i ciążeniem (ZK 197 s. 557—8); Mikołaj z M. był gotów dać 2 grz. Beacie z Wietrzychowic [wd. po Janie Kłodziejskim] (GK 5 s. 733); Przecsław z Waźlina poręcza za Mikołaja z M., że ten pod karą XV stronie i sądowi zapłaci Janowi z M. 3 grz. mniej wiardunek z tytułu kar (ZK 197 s. 580—1).

1437—47 Jan z M. i Komornik s. Piotra, brat Klemensa (ZK 146 s. 384, 405, 437; 147 s. 44, 161; 150 s. 103, 149); 1437 Piotr z M. pozyskuje na Klemensie Wątróbce ze Strzelec 6 grz. za 1 stóg zboża dziesięcinnego bezprawnie wymłócony, ponieważ Świętosław za Zgłobic [pow. pilzn.], posłaniec Wątróbki, przekładał termin chorobą, nie mając do tego prawa (ZK 196 s. 86—7); Jan Secygniowski protestuje przed sądem, gdyż był gotów dać pieniądze Mikołajowi z M., ale go nie było (ZK 197 s. 586); Jakub z Iwanowic zamienia Grzybów w ziemi sand. na należące do Zawiszy Wysocice, który m.in. ma wykupić zastaw w Grzybowie z rąk Barbary ż. Mikołaja z M. (ZK 150 s. 82); Mik. Żydówka z Racławic skazany na karę XV na rzecz Piotra z M., gdyż nie dał mu wwiązania. Sąd wyznacza woźnego do kolejnego wwiązania (ZK 256 s. 31); Jadwiga wd. po Adamie z M. (ZK 256 s. 48); Mik. Kot ze Zdzisławkowic oddala prawem roszczenia Klemensa, Jana i Jadwigi, dzieci Piotra z M., który zeznał, że nic nie trzyma we wsiach Niezdów, Wiśniowa, Komorniki, Bukowiec, Wola Bukowska (ZK 11 s. 274), → Komorniki, gdzie wyjaśnienia.

1438 Mikołaj z Chlewic okazuje w sądzie dwa dok. otwarte, spisane na perg., z których jeden wystawił Mikołaj z Michałowa wówczas wwda sand. i star. krak., drugi zaś Paweł z Bogumiłowic [pow. pilzn.] sędzia i Jakub podsędek krakowscy, opieczętowane pieczęciami, nieuszkodzone i nienaruszone w całości, przeciw Janowi, Klemensowi i Jadwidze dzieciom Piotra z M. alias Komornickiego (Comorniczsky). Wg tych dokumentów Klemens z Moskorzowa zastawił za 326 grz. lepszej monety krak. Mikołajowi z Motycz całą wieś Chlewice z pr. patr. kościoła tamże i specjalnie z łąką w Ołpicach na rok i do pełnej spłaty tej sumy. W dokumentach stoi, że Mikołaj dał te pieniądze i przejął tę wieś; Klemens, Jan i Jadwiga dzieci Piotra z M. alias z Komornik pozyskują zgodnie z dok. sądowym na Klemensie z Moskorzowa połowę wszystkich dóbr w Moskorzowie, Woli i Jaronowicach, które Klemens z Moskorzowa kupił od Marcina z Moskorzowa (ZK 146 s. 390—2); Stanisław i Mikołaj kmiecie z Budziejowic mają zapłacić 23 grz. stren. Piotrowi Mokrskiemu za stóg żyta (GK 6 s. 37); Jan z Sancygniowa składa protest, gdyż chciał dać pieniądze Mikołajowi z M. zgodnie z zapisem w aktach, ale Mikołaja nie było (ZK 256 s. 77, 92); 1439 Jan i Klemens ss. Piotra z M. zeznają na rzecz Stanisława z Młodziejowic, że dobra Mikołajowice i Sierakowice [w pow. pilzn.] nie są ich dziedziczne, a następnie ustępują Stanisławowi z dzierżawy tych dóbr (ZK 146 s. 384); Piotr Tata kmieć z Czechów winien zapłacić 13½ grz. stren. Piotrowi Mokrskiemu [z M. i Komornik] za 1 stóg zboża pod rygorem ciążenia (GK 6 s. 114); Stanisław z Bnina [woj. pozn.] jest winien 56 grz. Janowi Mokrskiemu (GK 6 s. 208).

1440, 1446 Jan Górski sędzia grodu chęc. stwierdza, że wyznaczył Nieustępowi opatowi jędrz. i mieszczanom jędrz. na dzień 19 X termin w sprawie z Mikołajem z M. o 300 grz. i gwałt (ZDM 2, 568; GK 9 s. 831); 1440 Jan dz. z M. umarza zapis z Piotrem Szafrańcem pkom. krak. o 230 grz. (GK 6 s. 355); Mikołaj ze Stadnik i Piotr z M. zeznają, że poręczyli stawić w sądzie Jana Gałkę z Niedźwiedzia pod zakładem 1000 grz. i że będzie on żył do tego czasu w pokoju z Mik. Synowcem z Kociny (GK 7 s. 64 zp.); Piotr z M. jako pozywający ma termin przypozwany z Mik. Gorelem z Budziejowic i z Tatą [kmieciem] z Czech (GK 7 s. 65); stren. Jan z M. zeznaje, że zobowiązał się 8 XI zapłacić 10 grz. do ś. Michała Katarzynie ż. Konopki z Działoszyc za Jadwigę z Rosiejowa wd. po Adamie [Mokrskim] pod rygorem wzrostu długu do 20 grz.; Mik. Konopka z Działoszyc poręcza za ż. Katarzynę, że będzie zastępować Jadwigę wd. po Adamie z Rosiejowa w razie roszczeń braci Katarzyny do dóbr po ich bracie (GK 7 s. 118—9); Piotr z M. płaci karę 6 sk. Niemście z Krzcięcic i sądowi, gdyż pozywał bez dokumentu (ZK 256 s. 141); Piotr z Komornik [i M.] obwinia Piotra Tatę [z Czech] jako głównego odbijającego ciążenie oraz jego ż. Tacinę (Thaczina) z Czech i zięcia Jakuba jako pomocników w tym odbiciu o karę XV stronie i sądowi oraz król. LXX. Sąd przydziela po raz czwarty woźnego do ciążenia (GK 7 s. 124, 139, 177); Piotr z Komornik pozywa Grzegorza kmiecia z Czech o odbicie ciążenia Piotrowi, gdy do ciążenia Taty sąd wyznaczył woźnego. Tacie zabrano wtedy 2 woły, a za krowę złożył przysięgę (GK 7 s. 144); 1441 Jan z M. burgr. krak. ma zapłacić z racji testamentu pewnej panny Jadwigi Różanki 6 grz. Piotrowi wicekustoszowi katedralnemu i 50 grz. Janowi Roli wikaremu krak. kościoła katedralnego (OK 8 s. 147); Piotr Mokrski daje w dożywocie dzies. ze swych ról w Dziemierzycach Wojciechowi pleb. w Racławicach, który w każde Suche Dni będzie odprawiał wigilie i msze (OK 8 s. 177); Mik. z Chlewic okazuje dok. z sądu wiecowego spisany na perg. przez Jana Reja sędziego i Filipa z Chrobrza podsędka z pieczęciami przeciw Klemensowi, Janowi i Jadwidze dzieciom Piotra z Mokrska, wg którego Mikołaj jest zachowany przy dziedzinie Chlewice z pr. patr. i łące w Ołpicach w 626 grz. i będzie trzymać przez rok od Bożego Narodzenia i do czasu wykupienia tych dóbr (ZK 146 s. 405—6); Stachna ż. Wojciecha Giemzy z Lubachów zastawia Piotrowi z M. za 12 grz. całą cz. po ojcu w Lubachach (ZK 256 s. 173); Piotr z M. jednym z arbitrów w sprawie podziału zarośli w Sędziszowie przez Pawła i Andrzeja (GK 7 s. 292); Mikołaj z M. pod karą XV zobowiązuje się zapłacić 20 grz. Beacie wd. po Janie Kłodziejskim (GK 7 s. 444—5); Beata wd. po Janie z Kłodziejska upoważnia pstar. krak. stren. Jana Rokosza do odebrania od stren. Mik. Mokrskiego 20 grz. pewnego długu. Pieniądze ma dać Prędocie z Konina alias Konińskiemu. Podobnie następne 20 grz. pozyskane od tegoż Mikołaja (GK 7 s. 530—1); → Łętkowice p. 5a; 1442, 26 I w obozie pod Bratysławą Władysław III zapisuje Janowi Bejzatowi (Beyzath) z M. marszałkowi dworu 300 grz. na wsiach Mogielnica i Wojtowice w pow. trembowelskim (ZDM 8, 2356); Andrzej z Tęczyna sprzedaje stren. Janowi Mokrskiemu za 400 grz. z pr. wykupu do 6 lat wieś Zielenice (GK 7 s. 857—8); po sporze stren. Jan z M. zeznaje, że Klemens Szczecina i Wojciech Biały zapłacili mu 20 grz. z racji poręki danej mu za Łoszka (Losscone). Puszcza ich wolno od tej poręki i umarza zapis (GK 7 s. 796, 824, 858).

1443 br. Piotr i Mikołaj z Kamieńca [ziemia sanocka] odstępują wszystkim dzieciom Piotra z M., swoim siostrzeńcom (sorobrinis alias syesztrzenatham) i ich potomstwu wieś Chlewice z wszystkimi przynależnościami i łąką w Ołpicach. Piotr i Mikołaj poręczają za swych młodszych braci i siostry, że nie będę występować przeciw tym dzieciom o te dobra a wszelkie szkody spadną na braci, którzy zobowiązują się przekazać dzieciom wszystkie posiadane dokumenty dotyczące tych dóbr (ZK 146 s. 437—8); Tomasz z Sancygniowa zastawia Mikołajowi z M. za 24 grz. gr posp., 10 grz. półgr, 11 grz. szer. gr pras. oraz 15 fl. węg. do pełnej spłaty wieś Jastrzębniki [pow. wiśl.]. Gdyby chciał tę dziedzinę wykupić we florenach, wówczas każdy ma zawierać 19 sk. (ZK 256 s. 282—3); Piotr z M. i Zbyszek z Rosiejowa godzą się w sprawie stawów w Rosiejowie (ZK 198 s. 134 — bez szczegółów, wymieniono tylko wielki ogród i villatorium alias nawsie); Beata wd. po Janie Kłodziejskim z Kłodziejska protestuje, gdyż była gotowa wziąć pieniądze od Mik. Mokrskiego zgodnie z zapisem; taż Beata występuje przeciw Mikołajowi o kary wg zapisu w księdze (GK 8 s. 81, 333); 1443—4 Paweł sędzia i Piotr Wszolgo z Chomętowa [pow. chęc.] mają zapłacić 22 grz. Jakubowi Mokrskiemu z M. za zboże w Rosiejowie (OK 8 s. 509, 553).

1444, 20 I Piotr z Sancygniowa sprzedaje Mikołajowi z M. za 300 grz. gr posp. całą cz. w Nieszkowie w ten sposób: jeśli Piotr do Bożego Narodzenia da Mikołajowi 100 grz., to odzyska tę część, a jeśli nie da, wówczas Mikołaj doda mu 200 grz. w ciągu 2 lat i obejmie tę część wieczyście (ZK 256 s. 349—50); Mikołaj z M. płaci karę XV Annie z Konar ż. Stanisława z Lipia i sądowi, ponieważ pozwał Annę pozwem opieczętowanym pieczęcią ziemi sand. (ZK 257 s. 3); Mik. Mokrski z Michowa pozywa stren. Niemstę sędziego grodzkiego krak. o to, że w sporze z Anną z Konar założył na niego pamiętne (GK 8 s. 935); stren. Mik. Mokrski ma okazać dok. większej sprawy w sporze z Rokoszem z Koszyc pstar. krak. (GK 8 s. 972, 1002, 1011); 21 VIII Waradyn, chorąży krak. Jan Bejzat (Meysath) z M. świadkuje na dokumencie król. (ZDM 8, 2487); sześciu świadków ze strony Anny z Konar ma przysięgać w sądzie, że wiedzą, iż Mik. Mokrski alias „Smichowa” [czyli z Michowa] przyjechał do jej dziedziny do Konar i wraz z 14 pomocnikami zabrał gwałtem kmiecia Michała i wiódł go, gdzie chciał, a ona poniosła szkodę na 20 grz. (SP 2, 3206, 3212); sąd grodzki wyznacza termin na przesłuchanie między stren. Janem [Rokoszem] pstar. krak. pozywającym a stren. Mik. Mokrskim. Podstarości chciał się oczyścić przed sędzią komisarycznym Stanisławem ze Złotej powołanym przez Jana z Czyżowa kaszt. i star. krak., gdy Jana Rokosza pozwał Mikołaj, a dziś Mikołaja pozwał Jan Rokosz. Przed sądem stanął Piotr Gagat [z Knyszyna] i oznajmił ze strony Mikołaja, że ten ma większą sprawę o 200 grz. przed Janem Górskim sędzią starosty chęc. z Borkiem z Woli. Podstarości rzekł: „quod maior est honor meus, et hec auctoritas, quam ducente marce”. Ideo interrogatur si juste disponit vel non (SP 2, 3214); 1445 Piotr z M. s. Adama zeznaje, że Mikołaj ongiś z Obrażejowic wykupił od niego z zastawu za 44 grz. łan w Rosiejowie z kmieciem Sobkiem, który mu ustępuje z wszystkimi prawami (ZK 198 s. 240).

1446 Zbyszek z Rosiejowa zastawia za 25 grz. Piotrowi z M. s. Adama łan opust. zw. Paciorkowski w Rosiejowie (ZK 198 s. 285); tenże Piotr główny dłużnik i poręczyciel za br. stryjecznego Andrzeja z M. ma zapłacić 70 grz. Janowi ongiś z Wojwanowic pod warunkiem zastawienia mu cz. w Rosiejowie do pełnej spłaty długu. Piotr poręcza za matkę Jadwigę i braci. Jeśli tę część zastawi z zasiewami, to zwróci także z zasiewami. Piotr winien przekazać pieniądze Janowi w jego domu w Krakowie (ZK 257 s. 120—1); Piotr z Sancygniowa zeznaje, że Mikołaj z M. zapłacił [właściwie dopłacił] mu 200 grz. za kupioną od niego cz. w Nieszkowie (ZK 257 s. 137); kl. jędrz. i jego poddani z Jędrzejowa mają termin większej sprawy w sądzie grodzkim w Chęcinach o 300 grz. i bezprawie ze stren. Mik. Mokrskim przed sędzią starosty Górskim (GK 9 s. 812); 1446—7 Jadwiga i Jan [z M.] dzieci Piotra [Mokrskiego] z Komornik procesują się z Piotrem i Stanisławem z Kotek (ZK 147 s. 106, 161); 1447 Tomasz z Sancygniowa pozyskuje pr. bliższości cz. w Nieszkowie, którą jego brat Piotr sprzedał Mikołajowi z M. Jeśli w wyznaczonym terminie zapłaci Mikołajowi 300 grz., wówczas przejmie wieczyście ową część (ZK 257 s. 182); sąd wydaje dok. Mikołajowi z M. poświadczający, że Tomasz z Sancygniowa nic nie uczynił w sprawie odzyskania Nieszkowa. Mikołaj zapłacił [za dok.] 4 gr; sąd wydaje temuż Mikołajowi dok. poświadczający, że poprzedniego roku Mikołaj z M. zapłacił Mikołajowi z Sancygniowa 200 grz. za dziedzinę Nieszków (ZK 257 s. 189); sąd wyrokuje, że Mikołaj z M. ma oddać Michałowi kmieciowi ze Słupowa zabrane mu bydło i konie, świnie i inną trzodę oraz wszystkie rzeczy z komory i przed najbliższymi roczkami dać kmieciowi do poręki, a za inne, które mu zabrał, pod karą XV Nieustępowi z Książa Małego panu tego kmiecia i sądowi zapłacić do czasu ogłoszenia wyroku (ZK 257 s. 196); Mikołaj z M. własną przysięgą oddala roszczenia Świętochny wd. po Warcisławie z Michowa, ponieważ nie polecił tego swoim domownikom, lecz oni z własnej woli na drodze korzystną rzeczą zabrali jej kmieciowi Jakubowi z Michowa buty, siekierę i 6 sk. (ZK 257 s. 214); Michał kmieć ze Słupowa przyprowadził przeciw Mikołajowi z M. 4 świadków, którzy przysięgali, że Mikołaj zabrał z domu jego żony 3 konie dobre na 5 grz. i ich nie zwrócił (ZK 257 s. 242); 1448 Kazimierz Jag. daje Piotrowi Mokrskiemu w dożywocie burgrabstwo krak. (MS 1, 47); dom Piotra Mokrskiego przy ul. Grodzkiej, idąc od Kazimierza k. domu Stanisława z Krakuszowic (ZK 13 s. 227); Mikołaj z M. zeznaje, że Tomasz z Sancygniowa wykupił od niego pr. bliższości cz. w Nieszkowie, do której daje mu wwiązanie (ZK 257 s. 260); Mikołaj z Sancygniowa ma zapłacić 50 grz. gr krak. Mikołajowi z M. chorążemu sand. (ZK 257 s. 275, 318); stren. Piotr Mokrski alias z Komornik pozywa kmieci z Nasiechowic o to, że wraz z rodzinami spalili mu dąbrowę [w Rosiejowie] wart. 20 grz. (GK 10 s. 490); → Dziewięcioły p. 3; → Krakuszowice p. 3a; → Książ Wielki p. 3h.

1448—9 stren. Piotr Mokrski jako pozywający w sporze z Mik. Serafinem o dług (GK 10 s. 668, 700, 729, 734, 757, 765, 772, 899); 1449 tenże Piotr obwinia Serafina o karę XV za odbicie trzeciego wwiązania (GK 10 s. 785, 791, 840, 912, 977); Piotr Mokrski z M. (de Pelcznicza skreślone, a dopisane de Mocrsko) zobowiązuje się zapłacić 53 grz. gr pol. pewnego długu Bohunowi z Donosów pod warunkiem wwiązania go pod karą XV do 3 ł. osiadłych w Rosiejowie z Pawłem Skałą, Klemensem Baranem i Mironem (GK 10 s. 765); Maciej krawiec Piotra Mokrskiego (GK 10 s. 783, 791, 847); stren. Piotr Mokrski z Komornik burgr. krak. obwinia Zawiszę z Chlewic o to, że nie chciał przyjąć od niego pieniędzy za zastaw wsi Chlewice i nie chce ustąpić z tej wsi, wyrządzając mu szkodę na 400 grz. (GK 10 s. 784, 792); Zawisza z Chlewic zeznaje, że dał stolnikowi lwow. Pawłowi ze Sprowy wwiązanie do Chlewic, które ma w zastawie od stren. Piotra Mokrskiego z Komornik, ponieważ Paweł za zgodą Piotra wykupił odeń tę wieś i dokumenty (GK 10 s. 813—4); stren. Piotr Mokrski burgr. krak. obwinia Mik. Serafina żupnika o odbicie ciążenia na karę XV. Sąd wyznacza woźnego do przeprowadzenia ponownego ciążenia (GK 10 s. 815, 896); sąd grodzki pozostawia uczc. Urszulę ż. Mik. Serafina żupnika przy swoim dok., który ma na ogród i siedlisko przed nową bramą za murami Krakowa naprzeciw stajni komunalnych, przeciw Piotrowi Mokrskiemu z Komornik, gdy chciał się wwiązać w te dobra przy wyroku korzystnym dla strony (GK 10 s. 896); woźny sądowy zeznaje, że gdy przyjechał wwiązać Piotra Mokrskiego z Komornik w dobra Mik. Serafina, to na nic nie natrafi ł. Sąd wyznaczył Piotrowi kolejnego woźnego do ujęcia żupnika Serafina; Jan sędzia ze Słomnik, Mikołaj i Jakub ze wsi Słomniki zobowiązują się pod karą XV zapłacić 44 grz. w określonych ratach Piotrowi Komornickiemu za stogi zboża kupione w Dziewięciołach (GK 10 s. 994—5); Piotr Gol z Bochni ma zapłacić pod karą XV 20 grz. stren. Janowi Bejzatowi [z M.] chorążemu krak. (GK 10 s. 919); Piotr Kania z Zaszczytowa ma zwrócić pod karą XV 23 grz. długu i 3 achtele piwa słomnickiego stren. Piotrowi Mokrskiemu z Komornik; podobnie Kania ma zwrócić Mokrskiemu 9½ grz. (GK 10 s. 1007); Jan dz. ze Sławic oraz Mikołaj i Tomasz kmiecie ze Szczepanowic jako dłużnicy mają pod karą XV zapłacić 26 grz., dać 2 achtele piwa i 1½ talentu pieprzu Piotrowi z Komornik za 3 stogi zboża kupione w Dziewięciołach (GK 10 s. 1010—1); Jan Offiema mieszcz. z Miechowa ma zapłacić 11 grz. Piotrowi Mokrskiemu z Komornik pod warunkiem wwiązania go do domu w Miechowie (GK 10 s. 1013); Jadwiga ż. Pawła ze Sprowy stolnika lwow. c. Piotra Komornickiego burgr. krak. → Chlewice p. 3; Paweł Siekierka, Maciej Konior i Piotr Pudło kmiece z Prandocina winni zapłacić pod karą XV stren. Piotrowi Komornickiemu 20 grz. długu i dać 2 achtele piwa, jak im polecił (GK 10 s. 1021); Piotr z M. zeznaje, że Zbigniew z Rosiejowa oddał mu 2 grz., za które miał od niego w zastawie łan Paciorkowski w Rosiejowie (ZK 199 s. 14); stren. Piotr Mokrski burgr. krak. obwinia Mik. Serafina miecznika krak. na 78 grz. pensji burgrabiego, których ten nie chciał mu zapłacić (SP 2, 3394).

1450—1518 Mikołaj Mokrski z M.G., Michowa i Dobrakowa, s. Mikołaja, student 1450 (Metryka UK 2 s. 316; GK 13 s. 661; 15 s. 372; ZK 158 s. 165; 264 s. 280—1; MS 4, 600); 1450 Mikołaj z M. sprzedaje za 500 grz. gr krak. Piotrowi z Pieczeniegów wieś Zbikały; Piotr zapłacił Mikołajowi 200 grz. z tych 500 grz. (ZK 257 s. 380—1); Zbyszek z Rosiejowa składa protest, ponieważ wyłożył przed sądem zapisane pieniądze, czyli 20 grz. przeciw Piotrowi z M., chcąc je zapłacić (ZK 199 s. 80); Piotr z M. zeznaje, że Zbyszek i Jarosz z Rosiejowa zapłacili mu 20 grz., wykupując odeń 1 niwę łąki Na Zatokach i gaj w Rosiejowie (ZK 199 s. 85); stren. Piotr Mokrski w sporze z Janem z Goznej i jego domownikami Andrzejem i Maciejem (GK 11 s. 216); Piotr Mokrski burgr. krak. i Jan z Czyżowa kaszt. i star. krak. poświadczają, że Piotr złożył protest, gdyż był gotów przyjąć ciążenie i wwiązanie od Mikołaja Serafina (GK 11 s. 255); 1451 Piotr z M. ma zapłacić 14 grz. Stan. Niemście z Krzcięcic pod rygorem zastawienia mu 2 ł. osiadłych w Rosiejowie (ZK 258 s. 40); Mikołaj z Balic kaszt. wojn. winien 200 fl. węg. Piotrowi Komornickiemu burgr. krak., które ma oddać pod karą XV; ww. Mikołaj ma zapłacić pod karą XV stren. Janowi Bejzatowi chorążemu krak. (przekreślone sand.) albo Piotrowi Komornickiemu 215 fl. węg. i 1 wiard. (GK 11 s. 478—9); ww. Piotr zeznaje, że kaszt. wojn. na dług 200 fl. zapłacił mu 60 fl. (GK 11 s. 562); Piotr Komornicki i Jan Bejzat z M. występują przeciw Mikojałowi z Balic kaszt. wojn. o karę XV (GK 11 s. 593, 609); → Łaszów p. 3a; → Łętkowice p. 3Bb; → Miechowice p. 5; 1451—2 Jan z Czyżowa kaszt. i star. krak. główny dłużnik i jego poręczyciel Jan Rokosz z Koszyc [pow. pilzn.] mają zapłacić pod karą XV Piotrowi Mokrskiemu z Komornik 152 fl. węg. i 17½ grz. półgr lub po 30 fl. za każde pół grz. (GK 11 s. 488, 830—1); Jan ze Sławic zobowiązuje się pod karą XV zapłacić Piotrowi z Komornik 17½ grz. (GK 11 s. 678, 695).

1452 Mik. Serafin miecznik krak. i żupnik winien 600 grz. Janowi Bejzatowi z M. chorążemu krak. i marszałkowi nadwornemu, które mu zapłaci w dwóch ratach, a jeśli nie, to bez pozwu będzie go ciążył na soli, koniach, bydle, trzodzie i innych rzeczach (ZK 151 s. 155); Piotr Komornicki i Jan Kowalowski mają płacić karę król. LXX (sedemdzescza), ponieważ kłócili się przed sądem i bili się wraz ze wspólnikami; Mikołaj kmieć z Dziewięciołów ma termin z Janem Kowalowskim, a Piotr Komornicki staje o swoją karę przy poddanym (GK 11 s. 711); stren. Piotr z Komornik alias Mokrski zeznaje, że Mikołaj z Balic kaszt. wojn. zapłacił mu 220 fl. za należny mu dług (GK 11 s. 720); Mikołaj kmieć z Dziewięciołów ma termin jako pozywający z Zawiszą z Masłomiącej. Piotr Mokrski staje przy swym poddanym o swoją karę (GK 11 s. 801, 821); Jan z Czyżowa ma zapłacić pod karą XV Piotrowi Mokrskiemu z Komornik 45 grz. (GK 11 s. 831); 1453 Piotr z M. protestuje, gdyż był gotów wziąć 107 grz. zgodnie z zapisem od Zbyszka z Rosiejowa za dobra dziedziczne w tym zapisie, o co pozywał go Zbyszek, który nie zjawił się z tymi pieniędzmi (ZK 199 s. 198); Jan Bejzat z M. chorąży krak. i marszałek nadworny bierze w opiekę wszystkie dobra dzieci Pawła ze Sprowy stolnika lwowskiego, a mianowicie całe Dziewięcioły, cz. w Dziemierzycach i Obrażowicach w ziemi krak. oraz cz. w Górach i całe Komorniki w ziemi sand., do czasu dojścia do lat sprawnych Mikołaja, najstarszego syna stolnika. Chorąży będzie korzystał z tych dóbr bez ograniczeń. Z gajów chorąży może korzystać jako opiekun dóbr, nie wyrządzając w nich szkód. Po uzyskaniu lat sprawnych przez Mikołaja, Jan Bejzat zwróci te dobra w takim stanie, w jakim je wziął w opiekę. Z tych dóbr chorąży będzie płacił na każdego ś. Piotra w Okowach [1 VIII] 80 grz. w ratuszu krak. Jeśli nie wyłoży tych pieniędzy w którymś roku, Paweł wystąpi o karę XV bez pozwu. Kary Paweł będzie brał dla siebie. Jeśli Mikołaj i Piotr ss. Pawła zostaną przez Jana wysłani do szkoły, wtedy będą dostawać po 16 grz., a panna Jadwiga 2 grz. rocznie. Jeśli tych chłopców nie pośle do szkół, wówczas będzie im płacił po 6 grz. rocznie na szaty z owych 80 grz. Paweł poręcza za dzieci, że po osiągnięciu lat sprawnych nie będą one pozywać o cokolwiek Jana Bejzata i jego braci, ale po osiągnięciu lat sprawnych przez najstarszego Mikołaja Jan z jednej strony, a dzieci z drugiej strony, postawią przyjaciół w sprawie szkód, gdyby jakieś Jan wyrządził w czasie opieki. Cokolwiek owi przyjaciele zarządzą, obie strony winny tego przestrzegać. Jeśli dzieci nie zastosują się do tego, mogą sądzić Jana. Obie strony anulują wszelkie pozwy i terminy przeciw sobie (SP 2, 3510)15Umowa ta została zawarta 2 VIII wg ZK 151 s. 192—3. Na wcześniejszych stronach tej księgi umowę tę w skróconej wersji wpisano pod 1 VIII na s. 174 i ją skreślono. Na następnych stronach 175—6 wpisano prawie taką samą wersję umowy, jak na s. 192—3, ale również ją skreślono. Obydwie wersje mają tę samą listę świadków. Ma ją także wersja drukowana w SP 2, ale jej listę świadków już na s. 194 wydawca opuścił. Umowę poświadczali: Mikołaj z Brzezia marszałek kor., Piotr z Pieskowej Skały pkom. krak., Mikołaj z Korzennej kaszt. czech., Mikołaj z Pęchowa podsędek sand., Jan z Wodzisławia i Zdziebor ze Świeradzic. Paweł Odrowąż ze Sprowy ożenił się z Jadwigą z Komornik c. Piotra Mokrskiego z M. i Komorniki — w ten sposób Dziewięcioły z cz. w Dziemierzycach i Obrażowicach przeszły w ręce Odrowążów; 28 VIII panowie ustanawiają wadium 4000 grz. w sporze pkom. krak. Piotra Szafrańca z Pieskowej Skały i Mik. Serafina żupnika. Marszałek dworu Bejzat przybył do sądu nadwornego od króla i zeznał, że to król nakazał wpisać do ksiąg to wadium [bardzo wysokie] (SP 2, 3520—a).

1454 Paweł podstoli lwowski z ss. Mikołajem, Piotrem i innymi dziećmi protestują, gdyż byli gotowi przyjąć od stren. Bejzata i Mik. Mokrskich zapis 80 grz., ale nie dostali tych pieniędzy (GK 12 s. 320); Piotr Mokrski wyznacza ż. Katarzynie c. zm. stren. Mik. Morawca z Konaszówki 150 grz. posagu i 150 grz. wiana na M., Brusie i Chwaścicach (GK 12 s. 390); 1455 Piotr z M. zastawia Mikołajowi z Jasiony za 25 grz. gr posp. i 12 fl. węg. wieś Chwaścice (GK 12 s. 566); Piotr domownik Mokrskiego (GK 12 s. 610); → Mikluszowice p. 5b; 1456 Szczepan Czech dworzanin pana Mokrskiego (GK 13 s. 8); Piotr Mokrski poręcza za Jakuba Płazę z Sieciechowic, że winien wykreślić z księgi ziemskiej zapis w sprawie długu 106 grz. u Mik. Secygniowskiego (GK 13 s. 156); 1457 Mik. Mokrski uwalnia z poręki Andrzeja Mokrskiego burgr. krak. (GK 13 s. 661).

1458—1501 Klemens Mokrski z M., Michowa i Dobrakowa, s. Mikołaja (GK 14 s. 27; 20 s. 15; 25 s. 146; 28 s. 113; ZK 315 s. 261; BPAN, rps 2753 k. 49); 1458 Stan. Niemsta z Krzcięcic zeznaje, że Piotr z M. zapłacił mu 13 grz. (ZK 158 s. 154); Piotr z M. poręczycielem długu braci Jakuba i Stanisława z Sieciechowic (ZK 258 s. 148); tenże Piotr zapisuje ż. Katarzynie c. Mik. Morawca z Konaszówki 150 grz. posagu i tyleż wiana na całej cz. w Rosiejowie (ZK 258 s. 164); Piotr Zebrzydowski składa protest, ponieważ był gotów przyjąć zapis w sprawie 20 grz. od Jana Sieteckiego i Klemensa Mokrskiego jego poręczyciela, lecz nie zjawili się w sądzie (GK 14 s. 27); br. Florian i Dziwisz z Kotlic, poręczając za młodszych braci Stanisława i Mikołaja, że nie wystąpią przeciw kontraktowi, za zgodą stryjów Floriana Marzęckiego i Jakuba Sobowskiego, a także wuja Piotra Jasieńskiego wydzierżawiają Piotrowi Mokrskiemu z M. wieś Kotlice od najbliższego Bożego Narodzenia na 4 lata, który każdego roku będzie im płacił 4 grz. i deponował je u Piotra Jasieńskiego na utrzymanie młodszych braci. Jeśli z tych pieniędzy za wiedzą Jasieńskiego Mokrski wyłoży ich siostrze Katarzynie na jej potrzeby, to bracia policzą mu to za czynsz (GK 15 s. 49); 1459 Andrzej Morawiec za zgodą starszego br. niepodzielonego Stanisława zobowiązuje się zapłacić 32 grz. Piotrowi z M. pod karą XV (ZK 258 s. 195); Piotr Mokrski zeznaje, że Mik. Secygniowski zapłacił mu 50 grz., kasuje więc zapis (GK 14 s. 130); Mikołaj z Kotlic wyraża zgodę na zapis i dzierżawę dokonaną przez br. Floriana i Dziwisza wsi Kotlice na 4 lata za rocznym czynszem 4 grz. Piotrowi Mokrskiemu, który za pierwszy rok zapłacił mu 4 grz. (GK 15 s. 186); Maciej karczmarz z Rosiejowa i jego pan Zbigniew stojący o swoją karę występują przeciw Piotrowi Mokrskiemu z M. zgodnie z treścią pozwu (GK 14 s. 311).

1460 Florian z Pacanowa podstoli krak., Jan [Mokrski] z Nidy [i M.] chorąży krak., Piotr z M., Andrzej z Dziebałtowa [pow. opocz.], Mikołaj z Chełmiec [Chełmie, pow. chęc.] i Andrzej z Mieronic [pow. chęc.] doprowadzają do ugody pomiędzy Mikołajem z M. a Janem z Michowa [Mnichowa] i Mik. Gronostajem z Mzurowej. Mikołaj z M. i jego br. rodzony Klemens będą urządzać i posiadać barcie w Borze należącym do Mzurowej na N w kierunku Bizorędki [pow. chęc.] przez bagno alias po ług w końcu Mzurowej wg dawnych znaków, ale Jan Mnichowski i Mik. Gronostaj oraz ich poddani z Mzurowej będą mieć tam prawo wycinania drzew na cele budowlane i wolne pastwiska aż do granic bizorędzkich. Z kolei Jan i Mik. Gronostaj będą wieczyście urządzać i posiadać barcie w ww. Borze w części rozciągającej się na W od granic mnichowskich [Mnichowa czyli Michowa] i od wsi Mzurowej do rz. Nidy, ale Mikołaj z M. i jego poddani z Mzurowej będą mieć prawo wycinania drzew na cele budowlane i wolne pastwiska w tej cz. Boru. Mikołaj z M., Jan i Gronostaj oraz ich poddani mieszkający w Mzurowej nie będą karczować ról, jeśli wcześniej nie podzielą borów i dąbrów przeznaczonych do karczunku, którego zasięg będzie uzależniony od wielkości posiadanej części z wyjątkiem niwy blisko Błonia Mzurowskiego, należącej do Jana Mnichowskiego w oznaczonych szczegółowo granicach. Zasięg ów został również określony szczegółowo wg obiektów fizjograficznych w granicach między Michowem i Mzurową. Określono także korzystanie z lasów przez poddanych i karczmarzy z Mzurowej i Miąsowej [pow. chęc.]. Strony pod zakładem 100 grz. mają wieczyście przestrzegać tej ugody (BPAN, rps 2753 k. 49—50); 1460 Katarzyna ż. Piotra z M. c. zm. stren. Mik. Morawca z Konaszówki zeznaje, że br. Stanisław i Andrzej spłacili ją z dóbr ojczystych (ZK 258 s. 282); tenże Stanisław zobowiązuje się pod karą XV zapłacić 10 grz. Piotrowi z M. (ZK 258 s. 304); Piotr Mokrski w sporze z Maciejem kmieciem i karczmarzem z Rosiejowa nie stawił się, gdyż miał termin większej sprawy w Chęcinach przed sędzią grodzkim o 50 grz., szkodę i bezprawie z Jakubem Sokołowskim (GK 14 s. 382); 1461 Abraham z Wilkowa pozywa Klemensa z M. (Morczko), który ma przysięgać, że 4½ grz. zapłacił swemu szwagrowi Zbigniewowi i ma jeszcze zapłacić ½ grz. (ZK 315 s. 171); opat jędrz. Mikołaj ma termin o 200 grz. i bezprawie z Piotrem z M. przed sędzią grodzkim w Chęcinach (GK 14 s. 482); Jan z Siadczy zeznaje, że wykupił pr. bliższości po Jakubie zw. Gawin połowę Siadczy od Piotra Zebrzydowskiego za 90 grz. posagu swej ż. Barbary c. zm. stren. Mik. Mokrskiego, które wziął od jej br. Mik. Mokrskiego (GK 15 s. 372); 1462 Spytek Karniowski z Giebołtowa zeznaje, że jego br. Piotr zapłacił mu 120 grz. za cz. podziałową w Rzewuszycach w pow. chęc.; Piotr Karniowski z Karniowa zastawia za 120 grz. Klemensowi Mokrskiemu z M. wieś Rzewuszyce; Klemens daje Piotrowi wolny pobyt w Rzewuszycach. Gdy Klemens da mu 20 grz., wówczas ten wyprowadzi się z Rzewuszyc. Jeśli nie da tych pieniędzy, Piotr będzie trzymał zastawem dwór tamże z rolami folw., łąkami, karczmą i 2 zagr. (ZK 152 s. 36—8); Żegota z Pisar burgr. krak. wyznacza ż. Annie c. Jana Bejzata z M. marszałka król. po 200 grz. posagu i wiana na połowie dóbr (ZK 152 s. 55); Florian z Kotlic, poręczając za swych braci niepodzielonych, daje Piotrowi Mokrskiemu na pełne 3 lata w dzierżawę wieś Kotlice. Wziął już od Piotra 8 grz. za 2 lata (GK 16 s. 192—3); → p. 3b.

1463 Andrzej Mokrski z Łaszowa burgr. krak. i Piotr drugi Mokrski z M. bracia [germani przekreślone, bo byli stryjecznymi] poręczają Janowi Masłowskiemu, że jeśli zastawią mu wieś Przesławice kupioną z pr. wykupu albo wziętą w zastaw od Pawła Przesławskiego, to mu ją uwolnią i pokryją wszelkie szkody (GK 16 s. 521—2); w Rosiejowie w cz. [Piotra] Mokrskiego kara XIV za niezapłacenie wiardunkowego (GK 16 s. 706); Piotr ze Sprowy kaszt. lwow. zeznaje, że Andrzej Dzibałtowski z Dzibałtowa i Imbram Marzęcki z Marzęcina jako poręczyciele za Jana Bejzata z M. kaszt. wiśl. za 50 grz. za lancę i szyszak dla Mikołaja, Piotra i Jadwigi, dzieci Pawła, zadośćuczynili temuż Pawłowi, dlatego on zwalnia ich z poręki i wraz z Janem Barczkowskim sędzią grodzkim krak. poręczają, że spośród dzieci Pawła sam Piotr pod zakładem 1000 grz., poręczając za Mikołaja i Jadwigę, stanie wobec akt ziemskich do poświadczenia tego zadośćuczynienia i pod takim zakładem wykreślenia zapisu Jana Bejzata w aktach sądu nadwornego. Jeśli Paweł i Barczkowski nie wywiążą się ze zobowiązania, wówczas o zakład 1000 grz. będą odpowiadać pr. ziemskim w Chęcinach (GK 16 s. 844—5); bracia stryjeczni Andrzej Mokrski burgr. krak. i Piotr drugi Mokrski z M. mają zapłacić 240 grz. pewnego długu bratowej Dorocie wd. po Mik. Mokrskim z Pałecznicy pod warunkiem wwiązania jej przez Andrzeja do Łaszowa, a przez Piotra do swej cz. w Rosiejowie. Gdyby nie wwiązali jej w te dobra, pokryją szkody wg orzeczenia wiecu. Jeśli po tym czasie zapłacą jej te 240 grz., wówczas po przyjęciu zapłaty Dorota zwróci Andrzejowi dobra w Pałecznicy, które trzyma w ramach posagu i wiana, w ciągu 3 tygodni od przyjęcia pieniędzy. W tym czasie Andrzej i Piotr nie będą zgłaszać w stosunku do niej roszczeń (GK 16 s. 905—6).

1464 Katarzyna c. stren. Morawca z Konaszówki ż. Piotra Mokrskiego ustępuje Mik. i Janowi Synowcom z Rzędowic z ojcowizny i macierzyzny w Częstoszowicach (ZK 258 s. 406); 1465 Jan z Siadczy wyznacza ż. Barbarze c. zm. Mik. Mokrskiego chorążego krak. [błędnie zamiast sand.] po 100 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w Siadczy i Dobrakowie; tenże Jan zeznaje, że za 90 grz. należących do ż. Barbary wykupił połowę Siadczy zastawionej kiedyś przez jego ojca Zadorę Piotrowi Zebrzydowskiemu. Te 90 grz. wyznacza Barbarze na tych dobrach (ZK 314 s. 228—9); 1468 Barbara ż. Piotra Trojanowskiego i panna Elżbieta zwana Rębieska (Rambyeska) protestują przed sądem, ponieważ były gotowe dokonać zapisu w sprawie spuścizny po zm. księdzu Jakubowskim z dziećmi Piotra Mokrskiego, uwalniając w ten sposób swoich poręczycieli, mianowicie szlachetnych Andrzeja z Mironic [nie wpisano następnego poręczyciela], ale inne siostry nie zjawiły się (ZK 260 s. 216); Piotr z M. wraz z dziećmi protestuje, gdyż gotów był przyjąć zapis od Doroty Balickiej i Kat. Korzeńskiej w sprawie poręczycieli, lecz te nie zjawiły się (ZK 260 s. 218); Tomasz Pielgrzym ze Szczytnik ma zapłacić pod karą XV 17½ grz. Piotrowi Mokrskiemu (GK 18 s. 539—40).

1469—97 Mikołaj Mokrski z M. i Rosiejowa, s. Piotra, h. Jelita (ZK 152 s. 183—6; 203 s. 124; 204 s. 9, 32, 41, 50, 86—7, 95b, 105, 217; 262 s. 14, 27, 47—8, 66, 90, 131; 263 s. 123; GK 24 s. 137; 25 s. 213—4 — de Mokrszo, 368, 470, 472; 26 s. 69—70, 177, 286); 1469 Klemens M., czyli z Michowa zeznaje, że Jan Michowski zapłacił mu 60 grz. gr pol., które miał zapisane w aktach wiśl. Kwituje go z tego, ale pod warunkiem, że kwitację tę wniesie do akt wiśl. na najbliższych roczkach. Ma to uczynić pod zakładem 100 grz., a następnie oddania mu w zastaw cz. w Michowie (in Mychouicze) z wszystkimi przynależnościami. Jeśli Jan zapłaci Klemensowi 39½ grz., wówczas będzie wolny od zakładu (ZK 260 s. 250); Mik. Siadecki z Dobrakowa zeznaje, że Klemens z M. za zgodą króla wykupił od niego za 27½ grz. cz. dziedziczną w Dobrakowie. Zbigniew z Siadczy poręcza za Mikołaja, że jeśli któryś z ich braci chciałby wykupić tę część, Zbigniew zwróci Klemensowi te pieniądze (ZK 260 s. 284); Zbigniew z Siadczy pozywa Piotra Mokrskiego z Brusa, który poręczał 100 grz. posagu od Mik. Mokrskiego za Helenę ż. Zbigniewa, dotąd nieotrzymanych. Strona pozwana twierdzi, że suma jest wielka i nie na wasze [komorników] głowy do osądzenia i wnosi o odesłanie na wiec. Komornicy odesłali strony na wiec (ZK 315 s. 141); Jan Pieniążek z Iwanowic zobowiązuje się zapłacić pod karą XV 110 grz. gr pol. posagu swej siostry Piotrowi Mokrskiemu (GK 18 s. 784 zp., Piotr polecił skreślić zapis); Piotr z M. i Rosiejowa poręczycielem Stanisława z Imielna w sprawie sprzedaży cz. wójtostwa krak. Janowi Naszanowi z Widuchowej; Stanisław zobowiązuje się uwolnić Piotra z tej poręki (GK 18 s. 823—5); Piotr z M. ma zapłacić 100 grz. Janowi Chamcowi z Dobranowic pod warunkiem zastawienia mu dziedziny w Rosiejowie do pełnej spłaty długu (GK 18 s. 854); 1469—70 Zbigniew z Siadczy jako pozywający w sporze z Piotrem Mokrskim z Brusa (ZK 315 s. 156, 379); → Klonów; → Miechowice.

1470 Klemens z M. sprzedaje z prawem odkupienia za 50 grz. Janowi z Michowa dwa siedliska w Michowie w ziemi krak. nad starym dworem (ZK 260 s. 306); Stanisław z Jemielna s. zm. Mik. Zakrzowskiego kaszt. wiśl. zastawia za 45 grz. Piotrowi Mokrskiemu wieś Dzierszyn w pow. żarn. (GK 19 s. 13—4 — zp., gdyż Mokrski polecił usunąć); Piotr Mokrski występuje przeciw Janowi Pieniążkowi z Iwanowic o karę XV z powodu niezapłaconych pieniędzy wg zapisu w aktach (GK 19 s. 45); Bartosz Obulec z Brunocic ma zapłacić Piotrowi Mokrskiemu 8 grz. pod karą XV (GK 19 s. 106); Stan. Zakrzowski z Jemielna sprzedaje z pr. wykupu cz. wójtostwa krak. Imramowi i Piotrowi Salomonom z Krakowa. Piotr Mokrski poręcza za Stanisława (GK 19 s. 123—4); 1471 Mikołaj z Sancygniowa i Piotr z M. jako poręczyciele za Mikołaja z M. mają zapłacić Zbigniewowi z Siadczy 100 grz. pod warunkiem wwiązania go przez Mikołaja do jego cz. dziedzicznej w M., Woli [Kawęckiej] i zamku (castrum) zw. M. ze wszystkimi przynależnościami. Gdyby nie dał wwiązania wówczas pod karą XV Mik. Secygniowski wwiąże Zbigniewa do 5 ł. osiadłych w Opatkowicach płacących 5 grz. czynszu, a Piotr Mokrski do łanów osiadłych w Rosiejowie, z których jest 5 grz. czynszu. Jeśli Mik. Mokrski da wwiązanie do zamku M. oraz wsi M. i Wola [Kawęcka], poręczyciele będą wolni od poręki (ZK 260 s. 329); Stanisław z Zakrzowa s. kaszt. wiśl. Mik. Zakrzowskiego zobowiązuje się uwolnić Piotra z M. z poręki danej za jego ojca Piotrowi i Imramowi Salomonowicom z Krakowa, co gwarantuje ewentualnym zastawem Jemielna i Dzierszyna (GK 19 s. 401); Piotr Mokrski zachodźcą w sporze o wójtostwo krakowskie między Krzesławem Kurozwęckim a Salomonowicami; Imram i Piotr Salomonowice obwiniają ww. Piotra o nieuwolnienie wójtostwa krak. wg zapisu jako zachodźcy Stan. Zakrzowskiego z Jemielna w sprawie całej cz. wójtostwa (GK 19 s. 441—2, 454); Mikołaj z Sancygniowa zobowiązuje się zapłacić Piotrowi z M. 50 grz. pod warunkiem zastawienia mu kmieci w Opatkowicach płacących 5 grz. czynszu (GK 19 s. 455 zp., Piotr Mokrski polecił skreślić zapiskę); Piotr Mokrski z Rosiejowa zastawia za 387 fl. węg. i 31½ grz. br. Piotrowi i Imramowi Salomonom z Ogrodzieńca wieś Rosiejów. Bracia dostają wwiązanie, ale odtąd czyli od 21 VI Piotr może zamieszkiwać w Rosiejowie i korzystać z dochodów z tej wsi. Jeśli do Bożego Narodzenia nie zwróci pieniędzy, wówczas wjadą oni do tej wsi jak do swojej i będą ją trzymać w zastawie do czasu zapłacenia im tych florenów i grzywien. Piotr ma uwolnić wieś od zapisów, gdyby takowe były. Zwrot pieniędzy ma być tej samej wartości (GK 19 s. 461—2 zp., Piotr Salomonowic polecił skreślić); Stan. Zakrzowski z Jemielna zastawia Piotrowi Mokrskiemu z Rosiejowa za 387 fl. węg. i 31½ grz. wsie Jemielno i Dzierszyn, w których może pozostać do Bożego Narodzenia i korzystać z dochodów z tych wsi. Gdyby do tego czasu nie zwrócił tych pieniędzy, Piotr wjedzie do tych wsi jak do swoich i będzie je trzymał do spłaty długu (GK 19 s. 463 zp., Mokrski polecił skreślić); 1472 Jan Bohun z Donosów sędzia krak. wyznacza ż. Katarzynie c. Piotra z M. 300 grz. posagu i 300 grz. wiana na połowie dóbr w Donosach, Chroszczynie [Wielkiej], Szlembarku i Knurowej, na całym dworze w Donosach i Wielkim Stawie Dolnym wraz z młynem tamże. Na zapis wyraża zgodę Elżbieta c. Bohuna [z jego pierwszego małżeństwa], ż. Jana z Żórawnik16Reg. tej zapiski jest też u Kniaz. 33, ale z opuszczeniami, a m.in. Szlembarkiem i Knurową → Donosy p. 3; jeśli Piotr Mokrski z M. nie da w tych dniach 200 grz. sędziemu [Janowi Bohunowi] za swoją córkę [Katarzynę], wtedy sędzia nakaże anulować ten zapis (ZK 201 s. 81); Jan Bohun z Donosów sędzia ziemi krak. zapisuje c. Elżbiecie ż. Jana z Żórawnik, zrodzonej z pierwszą swą żoną, 300 grz. na tej połowie dóbr w Donosach, Chroszczynie [Wielkiej], Knurowej i Szlembarku, na której nie ma opisanej oprawy jego obecna ż. Katarzyna c. Piotra Mokrskiego (ZK 201 s. 82); 1473 Piotr Mokrski poręcza Mik. Róży z Boryszowic kaszt. zawich. i ochmistrzowi królowej za Piotra alias Wyszka ongiś ze Stępocic, że ten uwolni Różę od pozwu Piotra alias Molendy i służebnych Mik. Secygniowskiego. Ten Molenda wniósł pozew na Piotra Wyszka na dobra Stępocice, które przedtem zostały sprzedane Mik. Róży (GK 19 s. 778); 1474 Piotr z M. winien 20 grz. Klemensowi Łapce z Kobylca pod warunkiem zastawienia mu 2 ł. w Rosiejowie z czynszem 2 grz. (ZK 201 s. 120).

1475 Piotr z M., odstępując od pow. prosz., zobowiązuje się zapłacić 100 grz. Zbigniewowi z Siadczy pod warunkiem zastawienia mu cz. w Rosiejowie (ZK 260 s. 366); Klemens z M. w sporze ze Stanisławem z Goznej (GK 20 s. 15); Piotr Mokrski posiada M., Brus, Chwaścice, Jakubów i Rosiejów, które nie zapłaciły 2 gr regaliów (GK 20 s. 37); 1475—6 Mik. Rej z Nagłowic jako pozywający w sporze z Piotrem z M., termin przekłada. Goczałek, posłaniec od Piotra Mokrskiego (ZK 315 s. 213, 229, 260); 1476 Andrzej Mokrski z Pałecznicy i Ławszowa i jego bratanek Andrzej s. zm. Mik. Mokrskiego dzielą dobra (ZK 201 s. 190—1); Mikołaj (przekreślono) Anna z Piekar alias Sokołowic obwinia Mik. Mokrskiego z M. o pozwanie na Sokołowice jej syna Mikołaja na zapłacenie 10 grz. i tyleż szkody (ZK 201 s. 224; 204 s. 176); Klemens z M. i Michowa pozywa Mikołaja z Trzebienic (ZK 315 s. 261); 1476—7 Piotr z M. zeznaje, że przez woźnego sądowego dał Zbigniewowi z Siadczy wwiązanie do Rosiejowa zgodnie z zapisem. Mikołaj s. Piotra dał mu osiadłość w tej wsi w 100 grz. (ZK 262 s. 14, 27, 47—8).

1477—1524 Jakub z M., od 1521 z G. M., s. Piotra z M. i Rosiejowa, h. Jelita (ZK 201 s. 235; 263 s. 166, 486; 264 s. 20, 30, 135; 266 s. 45, 412, 465; 155 s. 86, 93, 136, 150, 161, 203; 159 s. 478—9; 161 s. 3; GK 25 s. 1073; 27 s. 1042; 28 s. 939, 991, 1038, 1367—8).

1477 Jan z Mniszowa ma zapłacić 10 grz. na ręce Piotra z M. na polecenie Elżbiety wd. po Marcinie z Marcinkowic, a jeśli tego nie uczyni, to pod karą XV będzie płacić 1 grz. procentów na każde Boże Narodzenie (ZK 201 s. 232); Jan Bohun z Donosów sędzia ziemski krak. daje i zapisuje ż. Katarzynie [c. Piotra z Mokrska] sadzawkę, nad którą stoi dwór w Donosach. Jeśli z posagu i wiana zostanie wykupiona z Donosów, winna zwrócić tę sadzawkę. Bez warunków może spożywać ryby i przekopać tę sadzawkę; Piotr z M. i jego s. Mikołaj z Rosiejowa, poręczając za Jakuba s. Piotra, zeznają, że jeśli Katarzyna ż. Jana Bohuna wcześniej umrze, wtedy jej ojciec Piotr i jej br. Mikołaj zachowają Bohuna przy posagu i dożywotnio nie będą zgłaszać roszczeń (ZK 201 s. 235); Zbigniew z Siedlca pozywa Piotra z M. (GK 20 s. 494); Piotr kmieć alias Nos ze Stawu pozywający i jego pan Piotr Mokrski występują przeciw Stanisławowi z Jemielna o bezprawie (GK 20 s. 537); 1478 Elżbieta dz. Donosów ż. zm. Jana z Żórawnik pod karą XV ma zapłacić 16 grz. Piotrowi z M. (ZK 201 s. 271); Elżbieta wd. po Janie z Żórawnik dz. z Donosów ma zapłacić 16 grz. Piotrowi z M. pod warunkiem wwiązania go do łanu w Donosach (ZK 201 s. 298); Piotr z M. protestuje, ponieważ był gotów do umorzenia zapisu dla Zbigniewa z Siadczy w sprawie 100 grz., gdyż je już zapłacił i gotów był stanąć o czynsz i dochody (ZK 262 s. 66); Piotr z M. zastawia za 100 grz. Zbigniewowi z Przestańska 4 ł. w Rosiejowie z kmieciami Stan. Głową, Klemensem Pankiem, Andrzejem Dębem i Maciejem Skałą, płacącymi po 2 grz. czynszu, 2 ł. opust. Paciorkowski i Wolnowski oraz zagrodę z Lizakiem. Piotr z s. Mikołajem będą bronić Zbigniewa przed przeszkodami w posiadaniu tych dóbr (ZK 262 s. 67, zp., ponieważ Piotr zapłacił te 100 grz.); 1479 Piotr z M. zastawia Pawłowi z Dmoszyc za 176 fl. całą cz. w Rosiejowie (GK 20 s. 936 — zp., Paweł nakazał skreślić); Paweł z Dmoszyc protestuje, gdyż był gotów wziąć pieniądze wg zapisu od Piotra Mokrskiego (GK 21 s. 25).

1480 Jan z Mniszowa zeznaje, że zapłaci 14 grz. pod karą XV Piotrowi z M. (ZK 201 s. 314—5 — zp., zapłacił); Stanisław z Kazimierzy Wielkiej pod karą XV ma zapłacić 6 grz. Piotrowi z M. (ZK 201 s. 316); Piotr z M. jako plenipotent Elżbiety Marcinkowskiej zeznaje, że Stanisław z Kazimierzy Wielkiej zapłacił zapisanych jej 30 grz. na ręce Piotra, a ten zrzeka się plenipotencji (ZK 201 s. 321); Piotr z M. zeznaje, że zapłacił 6 grz. długu Elżbiecie z Marcinkowic zapisanych przez ręce tegoż Piotra (ZK 201 s. 341); Piotr z M. i jego s. Mikołaj zastawiają za 100 grz. gr pol. Florianowi Marzęckiemu wieś Jakubów z wszystkimi przynależnościami (ZK 262 s. 90 zp.); 1481 Piotr z M. poręcza za Katarzynę z Kliszowa [pow. chęc.] i jej c. Annę, że przybędą na najbliższe roczki w Wiślicy i zeznają, że mają od Hieronima z Kostek cz. dziedziny tamże (ZK 262 s. 145); Piotr z M. z s. Mikołajem zastawiają za 100 grz. Zbigniewowi z Woli Lubeckiej 5 ł. i 1 ł. opust. z kmieciami Głową, Pankiem, Skałą, Dębem i Osmolą w Rosiejowie (ZK 262 s. 231—2); Piotr z M. dopłacił Janowi z Mniszowa 3 grz. do sumy 14 grz.; tenże Piotr zeznaje, że wwiązał za 20 grz. Elżbietę ż. Marcina z Marcinkowic do łanu w Rosiejowie z kmieciem Maciejem Skałką (ZK 201 s. 417—9); Piotr Mokrski z Rosiejowa zeznaje, że Marcin z Pałecznicy wypłacił go z 8 grz. 1 wiard. 2 gr (GK 21 s. 479, 487); → Mniszów p. 3B; 1483 Piotr dz. M. występuje o oddalenie pozwu Mikołaja z Tokarni z powodu niezwrócenia tecture alias kołdry postawcowej (posthawczowey, czyli wykonanej z pewnego rodzaju jedwabiu) wartej 20 grz., którą wypożyczył od jego br. Jana z Siedlca, a także kuszy z pasem i kijem wart. 2 grz. (ZK 261 s. 205); Piotr z M. zobowiązuje się zapłacić 50 grz. Mikołajowi z Sancygniowa pod warunkiem zastawienia mu wsi Brus (ZK 262 s. 234); Piotr z M. zastawia za 100 grz. Zbigniewowi z Woli Lubeckiej 4 ł. osiadłe i dwa opust. w Rosiejowie (ZK 262 s. 237—8); 1486 Piotr z M. zobowiązuje się zapłacić 97½ grz. Mikołajowi z Sancygniowa pod warunkiem zastawienia mu wsi Chwaścice, gdzie będzie 10 grz. czynszu. Gdyby brakowało coś do tej sumy, Piotr doda brakującą kwotę (ZK 262 s. 322); 1488 dom Mokrskiego na zamku krak. k. nowej rotundy wieży (MS 1, 1924).

1490 Piotr z M. zastawia za 30 grz. Janowi z Kliszowa 3 ł. w Chwaścicach z kmieciami Stan. Wójtem, Bartłomiejem Wrzoskiem i jego synem Andrzejem (ZK 263 s. 98—9); Mikołaj s. Piotra z M. wyznacza ż. Katarzynie c. Andrzeja Siodłkowskiego 90 fl. węg. posagu i 90 fl. węg. wiana na swoich dobrach, które ma obecnie i może mieć w przyszłości. Piotr wyraża zgodę na ten zapis na dobrach, z których będzie sam korzystał dożywotnio, na co wyraża zgodę s. Mikołaj (ZK 263 s. 123); Piotr z M. zastawia za 40 fl. węg. synowi Mikołajowi część w Jakubowie (ZK 263 s. 123—4, zp.); 1490—1 Zofia z Pielgrzymowic ż. Marcina Sokołowskiego obwinia Piotra Mokrskiego z Rosiejowa, ponieważ zabrał bezprawnie prac. Jana Króla karczmarza w Pielgrzymowicach i osadził na folwarku w domu w Rosiejowie. Mąż Zofii wyśledził to, ale Piotr nie dopuścił do zatrzymania zbiega. Szkoda 10 grz. (GK 23 s. 445, 454, 507); 1492 Elżbieta Marcinkowska zeznaje, że Piotr Mokrski z M. zapłacił jej 20 grz., w których miała w zastawie kmiecia Skałkę w Rosiejowie (ZK 202 s. 375); Stan. Korytko dzierżawca w Witowicach zobowiązuje się zapłacić 300 fl. węg. za Stan. Pieniążka star. sanockiego Mikołajowi Mokrskiemu pod warunkiem zastawienia mu trzymanej w zastawie dziedziny w Witowicach pod karą XV (GK 23 s. 772—3); Piotr Mokrski winien 30 grz. Hieronimowi z Chomętowa [pow. chęc.]. Pieniądze te zapisuje mu na 1½ ł. w Rosiejowie z 3 grz. czynszu (GK 23 s. 920—1).

1493 Piotr z M. zeznaje, że Elżbieta Żórawińska wd. zapłaciła mu 15 grz. zapisanych na łanie Skwarczyńskim w Donosach (ZK 202 s. 449); Elżbieta Żórawińska zeznaje, że zapłaciła Katarzynie wd. po Piotrze Kocie z Przybenic, c. Piotra Mokrskiego z M., 60 grz. ze 100 grz. jej oprawy opisanej jej przez zm. Kota (ZK 202 s. 451); br. Mikołaj i Jakub z M. umarzają i kasują oprawę posagu i wiana dokonaną przez ich ojca Piotra z M. na rzecz Katarzyny c. Morawca (Morawiecz) na pewnych dobrach (ZK 263 s. 163); Piotr z M. i jego ss. Mikołaj i Jakub dzielą dobra. Jakubowi przypadają wsie M., Chwaścice, Brus i opust. Zawada z wszystkimi przynależnościami, z pr. patr. kościoła w M., cum castro seu fortalicio, dworami i folwarkami. Mikołaj dostaje Jakubów, Staw i cz. w Dalechowach oraz pr. patr. kościoła w Jemielnie. Bracia podzielą Rosiejów po połowie. Jakub dopłaci Mikołajowi 100 grz. pod warunkiem dania mu w zastaw swej cz. tej wsi. Piotr, ich ojciec, będzie korzystał z tych dóbr do końca życia (ZK 263 s. 166); Mikołaj z Sancygniowa zeznaje, że Piotr z M. zapłacił mu 100 grz. zapisanych na Chwaścicach i umarza zapis; Mik. Rej (Reg) z Nagłowic z braćmi z jednej strony oraz Stanisław z Goznej i Piotr z M. z drugiej strony zeznają, że umarzają między sobą pozwy i kontrowersje z powodu poręki tych ostatnich; Jan s. zm. Zbigniewa z Woli Lubeckiej umarza zapis 100 grz. dokonany na rzecz jego ojca w Rosiejowie na 4 ł. osiadłych i 2 opust. przez Piotra z M., ponieważ został spłacony (ZK 263 s. 172—3, 188); Mik. Mokrski z M. i Jakubowa i ksiądz Jan notariusz s. zm. Piotra z Jakubowa zamieniają się dobrami, rolami, łąkami i sadzawkami. Janowi przypada łąka, na której niegdyś była fassata alias sadzawka ze śladami do dziś widocznymi w końcu roli zw. Słup, i tak szeroko jak ta rola, aż do potoku alias strugi płynącej przez sam środek wsi. Ponadto ogród z drugiej strony tego potoku, który trzyma kmieć Jana, Jan Błozno, oraz cz. dwóch ogrodów tego Błozna od jego domu rozciągającasię do dołu czyli tyle, ile woda będzie się rozlewać z nowej sadzawki do tej części naprzeciw roli Słup i innych łąk Mikołaja, które on urządził. Mikołajowi przypadają łąki alias brzegi w końcu ról Siewierkowskich blisko lścińskiej drogi [do Lścina] i Kuszowskie z tej strony starej sadzawki, Błoznowskie i Siewierkowskie z drugiej strony wspomnianej sadzawki, nie szkodząc wywrotem Mikołaja. Ponadto łąka na Pogrzebaczu alias na Porębie poniżej i ku granicom wsi Jakubów w sąsiedztwie łąki Jana, którą trzyma Mik. Myto (Mytho), na długość i szerokość po obu brzegach potoku od brzegu do brzegu i z tymi brzegami do drogi, która z dawna biegnie przez wspomnianą Porębę, obwiedzioną płotami z prawem założenia sadzawki na tej łące (ZK 263 s. 204); Mik. Mokrski obwinia Stan. Korytkę dzierż. w Witowicach na karę XV dla siebie i sądu, gdyż nie dał mu wwiązania do Witowic (GK 24 s. 116); woźny sądowy zeznaje, że trzykrotnie odbite było ciążenie przez Stan. Korytkę w Witowicach na rzecz Mik. Mokrskiego (GK 24 s. 126); Mikołaj dz. M. obwinia Stan. Korytkę dzierż. Witowic na trzecią karę XV z powodu niedopuszczenia do wwiązania do tej wsi, jak zeznał woźny sądowy (GK 24 s. 134—5, 192, 208, 236, 282—3); woźny sądowy zeznaje, że odbito ciążenie Mik. Mokrskiemu we wsi Witowice; Mik. Mokrski dz. M. obwinia o karę XV Stan. Korytkę dz. z Witowic z powodu odbicia ciążenia w Witowicach. Sąd wyznacza woźnego do ponownego ciążenia (GK 24 s. 159, 170); Mik. Mokrski występuje o karę XV przeciw Stan. Korytce z Witowic z powodu odbicia drugiego wwiązania w Witowicach, co zeznał woźny sądowy (GK 24 s. 273); Mik. Mokrski obwinia o karę XV tegoż Korytkę z powodu odbicia drugiego i trzeciego ciążenia w Witowicach (GK 24 s. 283—4); Mik. Mokrski protestuje, ponieważ Stan. Korytko wyrokiem sądu miał być wyprowadzony z dóbr Witowice w ciągu sześciu tygodni, które już upłynęły; woźny Stanisław z Miechowa zeznał, że wobec niego Stan. Korytko i jego familia stwierdzili, iż Mik. Mokrski nie ma żadnego dok. na jego eksportację z dóbr Witowice (GK 24 s. 331—2); Jan Kociński posłaniec Mik. Mokrskiego protestuje, ponieważ Mikołaj był gotów wziąć pieniądze wg zapisu od Stan. Korytki na dobrach Witowice, ale Stanisław nic nie dał (GK 24 s. 387); Jakub dz. M. potwierdza, że jego br. Mik. Mokrski zapłacił mu 440 grz., a zapis w tej sprawie w aktach ziemskich w Proszowicach skasuje pod karą XV (GK 26 s. 356—7).

1494 Jan z Woli Lubeckiej umarza zapis w sprawie 110 grz. na dobrach Rosiejów od Piotra dz. z M. i Rosiejowa, gdyż uzyskał satysfakcję (ZK 263 s. 252); Stan. Ossowski protestuje przed sądem jako posłaniec Mik. Mokrskiego dzierż. z Witowic przeciw sław. Pawłowi Czarnemu mieszcz. krak., który pozywał na dobrach w Witowicach osobę, która nic tam nie posiada, czyli na Mik. Pieniążka z Witowic (GK 24 s. 894); Mik. Mokrski dzierż. z Witowic zastaw za 300 fl. węg., który ma od Stan. Korytki dzierż. z Witowic, odstępuje za tę sumę sław. Pawłowi zwanemu Swarcz [Czarny] (GK 24 s. 904); Stanisław z Miechowa woźny sądowy zeznaje, że wwiązał tegoż Pawła do cz. dziedziny Witowice i do przezysków Mik. Mokrskiego z Jakubowa (GK 24 s. 914); Stan. Korytko z Korytka obwinia Mik. Mokrskiego dzierż. z Witowic na karę XV, a także Mik. Pieniążka z Witowic z powodu niepozyskania dóbr Witowice zgodnie z zapisem dla Pawła Czarnego dz. Witowic i innych dóbr do nich przynależnych. Protestuje też Korytko na wieczystość dzierżawy, wygrania sprawy w sądzie, przeniesienia pozwu na Mik. Mokrskiego, który w dobrach Witowice nic nie posiada (GK 24 s. 941—2).

1495 Mikołaj z M. (błędnie de Morszko) i Jakubowa zamienia się z księdzem Janem z Jakubowa domami, łąkami i rolami w obecności Mikołaja opata jędrz., Piotra Balickiego, Mik. Jasieńskiego i Jana Krota. Ksiądz Jan bierze swoją łąkę zw. Blezowska, którą trzyma kmieć Blezno, w końcu łąki zw. Obrytka pana Korzeńskiego w kierunku wsi Dalechowy, a także 3 łąki alias Brzegi w końcu trzech ról alias łanów — dwóch zw. Kostrzowskie i jednej zw. Siewiorkowskie, w kierunku wsi Dalechowy, z prawej strony rzeczki idąc w kierunku tychże Dalechów, nie naruszając wolnego nawrotu wołów w czasie orki, czyli wrothum (uwrotu), a nadto pewną cz. roli na półtora kroku poniżej, jak jest wyznaczone. Z tej roli daje Mikołajowi cz. na założenie sadzawki, jednak Mikołaj ze swej roli blisko roli Słup odmierzy Janowi cz. roli ze zbożem na niej, za łąką zw. Świątkowska w kierunku Poręby z tej strony wsi Jakubów, którą obecnie trzyma Piotr Kotek. Mik. Mokrskiemu dostaje się łąka Świątkowska za jego łąki dla Jana w kierunku wsi Dalechowy, natomiast Janowi cz. roli z tegorocznymi zasiewami rozciągająca się do nowej sadzawki. Jan dostaje tyle roli, ile zajęła grobla koło roli Słup w kierunku wsi. Po tej zamianie mogą sobie założyć sadzawki: Jan na łące Poręba, a Mikołaj na łąkach Brzegi w kierunku wsi Dalechowy. Mikołaj ma zwrócić Janowi rolę z zasiewami w kierunku boru alias „Vgleszku”. Ponieważ wspólna droga z Jakubowa ku Dalechowom z prawej strony rzeczki płynącej przez wieś została zniszczona przez sadzawki, wytyczono nową drogę koło stodół (penes alodia) i płotów kmieci Stan. Sołtyska karczmarza i Marcina Wspora. Droga ta prowadzi obecnie do Jędrzejowa (ZK 263 s. 321—2); Mik. Mokrski z M. (Rosiej… niedokończone i skreślone) zeznaje, że brat Jakub dał mu 100 grz. jako dodatek do części uzyskanej z podziału dóbr (ZK 263 s. 345); Piotr z M. (błędnie de Morszko) zastawia za 77 fl. węg. Janowi z Morawicy wieś Brus (ZK 263 s. 285); → Marcinowice p. 3a (GK 25 s. 26—7); Jakub Mokrski dz. M. ma zapłacić 300 fl. węg. Janowi Michowskiemu z Michowa za Piotra Halickiego pod warunkiem zapłacenia po terminie 600 fl. węg. i zastawienia mu w tej sumie całej wsi M. pod karą XV (GK 25 s. 76—8); Stan. Kula z Książa Małego całe swoje części podziałowe w Krzęcinie i Ołpicach zastawia za 100 grz. Mik. Mokrskiemu z racji poręki danej Ocie Halickiemu, a Mokrski przyzwala Stanisławowi na korzystanie z tych dóbr od 15 IV do Bożego Narodzenia (GK 25 s. 100—1, zp.); star. krak. ustanawia zakład 120 grz. pomiędzy Klemensem Mokrskim z Dobrakowa a Michałem z Dobrakowa, że będą żyć w pokoju, a Klemens nie wyrządzi szkód w dobrach Michała i nie najedzie jego i jego ról w Dobrakowie (GK 25 s. 146); Jan Marcinowski z Marcinowic zastawia Stan. Płazie z Mstyczowa Marcinowice, które ma uwolnić z zastawu u Mik. Mokrskiego (GK 25 s. 188—9); → Miechowice p. 3a, błędnie Mik. Mokrski z Morska.

1496 Jakub z M. sprzedaje za 440 grz. br. Mikołajowi z M. całą cz. w Rosiejowie; Mikołaj zeznaje, że zapłaci br. Jakubowi tę sumę w terminie pod warunkiem wwiązania go do swojej części w Rosiejowie i do części tamże kupionej od brata (ZK 203 s. 135—7); Mik. Mokrski z M. pod karą XV ma zapłacić 30 grz. Hier. Chomętowskiemu (GK 25 s. 463); Stan. Kula z Książa Małego zastawia za 100 grz. gr pol. Mik. Mokrskiemu swoje cz. z podziału w Krzcięcicach i Ołpicach z tytułu poręki za Otę Halickiego. Mikołaj zezwala Stanisławowi korzystać z tych dóbr od 22 I do Bożego Narodzenia. Jeśli do tego czasu nie zapłaci tych pieniędzy Mikołaj wjedzie do owych dóbr jak do własnych (GK 25 s. 476 zp. z dopiskiem — Mokrski uzyskał satysfakcję od Mik. Kuli i polecił skasować zapis. W haśle Książ Mały błędnie Morski zamiast Mokrski); kl. mog. wydzierżawia na 6 lat Mik. Mokrskiemu z M. całą cz. klaszt. w Opatkowicach w pow. ksiąs. Mikołaj nie będzie płacić opatowi Janowi i konwentowi żadnej pensji, ale w ciągu tych lat wybuduje tam dwór, a mianowicie izbę, komnatę i komory oraz gumno z okołem (horeum cum circulo alias szokolyem), a także inne potrzebne dla dworu budynki tj. 2 komnaty i inne dla 2 kmieci, których osadzi w tej dziedzinie. Gaje, a nie lasy, będzie sam sprzedawał na potrzeby dworu i pozwalał kmieciom ścinać na ich potrzeby. Po upływie 6 lat, jeśli Mokrski będzie chciał, może wziąć te dobra w dzierżawę na 10 lat, z tym że wówczas będzie płacił klasztorowi po 4½ grz. na każde Boże Narodzenie pod karą XV. Gdyby zmarł w międzyczasie, dobra wrócą do klasztoru. Strony będą przestrzegać umowy pod zakładem 20 grz. (GK 25 s. 399); star. krak. ustanawia zakład 120 grz. pomiędzy Mik. Mokrskim z Rosiejowa a Maciejem Świdrem z Rosiejowa, że będą żyć w pokoju (GK 25 s. 605); Hier. Chomętowski obwinia w pierwszym terminie o karę XV Mik. Mokrskiego z M. i Rosiejowa z powodu niezapłacenia 30 grz. zgodnie z zapisem w tych aktach (GK 25 s. 957, 998 — drugi pozew).

1497 Hier. Chomętowski wnosi o karę XV przeciw Mik. Mokrskiemu z Rosiejowa z powodu niezapłacenia 30 grz. zgodnie z zapisem (GK 26 s. 102, 139, 194); Mik. Mokrski z Rosiejowa wnosi o karę XV przeciw Stan. Kuli z Wojciechowic i Krzcięcic z powodu niezapłacenia 100 grz. zgodnie z zapisem w tych aktach; Mik. Mokrski z Rosiejowa jako pozywający przeciw Janowi Chyszowskiemu i Mik. Barańcowi z Ilikowic uzyskuje termin do przepytania (GK 26 s. 286); Mik. Mokrski z Rosiejowa zastawia br. Jakubowi Mokrskiemu z M. za 484 grz. gr pol. całą cz. w Rosiejowie. Jakub z dobrej woli pozwala bratu korzystać z tych dóbr i trzymać je w dzierżawie do Bożego Narodzenia, a jeśli do tego czasu nie zwróci owych 484 grz., wówczas Jakub wjedzie do tej dziedziny jak do swojej i będzie ją posiadał do czasu jej wykupienia. Będzie też korzystał z bydła i trzody oraz zboża ozimego i jarego, a także sprzętów domowych i innych rzeczy. Mikołaj ma bronić Jakuba od przeszkód i być jego zachodźcą. Gdyby nie dał Jakubowi wwiązania lub nie dopuścił do objęcia owych dóbr, zapłaci wadium 500 grz., które jako główne wadium na przyszłość może wynosić 978 grz. (GK 26 s. 352—4); Łukasz Zebrzydowski z Połajowic i Wojciech Szczekocki ze Szczekocin mają zapłacić 240 grz. Mik. Mokrskiemu z racji poręki za star. krak. Mik. z Kamieńca pod warunkiem zastawienia mu przez Łukasza cz. w Połajowicach i Nasiechowicach i przez Wojciecha m. Szczekocin do pełnej spłaty tej sumy. Zakład 240 grz. (GK 26 s. 396—7, nad zapiską nadpisano, że w 1501 Łukasz Zebrzydowski do tej sumy 240 grz. dopisał Mokrskiemu [błędnie zamiast któremuś z synów] 10 grz., została skreślona w dopisku osoba Wojciecha Szczekockiego); Mik. Mokrski z Rosiejowa zobowiązuje się pod zakładem 300 fl. wpisać Mik. Barańcowi z Ilikowic i Janowi Chyszowskiemu do akt ziemskich prosz. zapis w sprawie 300 fl. (GK 26 s. 402—3).

1498 Piotr z Jasiony i Lścina zeznaje, że zapłaci 400 fl. węg. do Bożego Narodzenia Jakubowi z M. pod warunkiem oddania mu w zastaw Lścina, Jasiony i Rakówka. Piotr poręcza za swoich nieletnich braci, którzy po uzyskaniu lat sprawnych poręczą ten zapis. Będzie też bronił Jakuba od roszczeń innych osób. Katarzyna wd. po Mik. Jasieńskim wyraża zgodę na ten zapis. Piotr może zapłacić Jakubowi 200 fl. do najbliższego Bożego Narodzenia, a pozostałe 200 fl. zapłaci mu w ciągu 2 lat; Katarzyna ż. Jakuba z M., odstępując od swych powiatów i ziem, rezygnuje na rzecz swych braci Piotra, Ninogniewa, Adama, Jana, Więcesława i Feliksa z Jasiony z dóbr ojczystych i macierzystych, gdyż została z nich spłacona (ZK 263 s. 486—7); Jakub z M. i Rosiejowa wyznacza ż. Katarzynie c. zm. Mik. z Jasiony 400 fl. węg. posagu i 500 fl. węg. wiana na połowie swych dóbr dziedz.; Katarzyna ż. Jakuba z M. rezygnuje na rzecz swych braci Piotra, Ninogniewa, Adama, Jana, Więcesława i Feliksa z oprawy 100 grz. opisanej jej przez matkę Katarzynę na swej oprawie na dobrach w ziemi sier. (ZK 263 s. 488); Jakub Mokrski z Rosiejowa ma zapłacić 20 grz. Janowi Potockiemu z Potoku pod warunkiem wwiązania go do 3 kmieci osiadłych w Rosiejowie (GK 27 s. 180, zp. z dopiskiem: Jan Potocki zeznał, że ten mu zapłacił w 1499 r.); Jan z Potoku protestuje, gdyż był gotów wziąć 20 grz. od Jakuba Mokrskiego wg zapisu, ale mu nic nie dano (GK 27 s. 325).

1499—1526 Walenty Mokrski z M., dz. Jakubowa h. Jelita, s. Mikołaja, br. Krzysztofora (GK 27 s. 438; ZK 159 s. 380, 478—9; 266 s. 262, 451; 267 s. 548).

1499—1515 Krzysztof Mokrski z M., dz. Jakubowa h. Jelita, s. Mikołaja, br. Walentego (GK 27 s. 438; ZK 156 s. 379—82); 1499 Walenty i Krzysztofor ss. zm. Mik. Mokrskiego w sporze z Łukaszem Zebrzydowskim z Połajowic przekładają termin za zgodą strony (GK 27 s. 438); Jakub dz. z M. winien w ciągu dwóch tygodni stawić w grodzie krak. konia wart. 12 fl., a jeśli nie, to zapłaci staroście te pieniądze (GK 27 s. 727); rozjemcy: kaszt. wojn. Andrzej z Tęczyna, star. krak. Mikołaj z Kamieńca, Jan ze Słupczy i sędzia sand. Marcin ze Skotnik [pow. wiśl.] doprowadzają do zgody pomiędzy Jakubem Mokrskim a Katarzyną ż. Jana Konarskiego w sprawie jej oprawy opisanej w dok. po pierwszym mężu zm. Mik. Mokrskim. Ustępuje ona na rzecz Jakuba z tej oprawy w zamian za 400 fl. Jakub daje jej prawem dziedz. dobra ojczyste Siodłkowice, Kamień i Kuniczki. Z kolei za 500 fl. Jakub ustępuje Katarzynie połowę Jakubowa z dworami i rolami folwarcznymi z osiewkiem ozimym i jarym oraz połowę wsi Staw, a ponadto daje i zapisuje zastawy we wsiach Widuchowa i Międzygórzyce w ziemi sand. oraz wwiązuje ją do czasu wykupienia tych dóbr za 500 fl. Wwiązania dokonuje woźny Mazur z Łanów Włodzisławskich. Jakub ma też bronić Katarzyny przed roszczeniami innych osób, a zwłaszcza dzieci zrodzonych przez nią z jej pierwszym mężem [Mikołajem] i uwalniać ją od nich. Jakub będzie jej zachodźcą pod zakładem 900 fl. Po uzyskaniu owych 500 fl. Katarzyna na najbliższych roczkach w Książu umorzy w aktach zapis o oprawie i pod zakładem 90 fl. odda mu dokument oprawny. Każda ze stron ma dotrzymać ugody pod zakładem 900 fl. (GK 27 s. 879—80); → Lścin p. 3.

1500 Jakub Mokrski był gotów wziąć pieniądze od Piotra Jasieńskiego z Jasiony (ZK 264 s. 20); Mik. Łukowski z Łukowej całą swoją spuściznę w dobrach Gozna i Czarniszyce po zm. księdzu Piotrze Mokrskim z Goznej, plebanie [w M.], swoim stryju, sprzedaje za 56 grz. i konia wart. 5 fl. Stanisławowi z Goznej (ZK 264 s. 75); 1501 Jakub dz. z M. ma zapłacić Hieronimowi Chomętowskiemu 10 grz. na pierwsze Boże Narodzenie i 20 grz. na następne Boże Narodzenie. Jeśli owych 10 grz. nie zapłaci w terminie, wówczas będzie płacił 1 grz. procentu od tej sumy na każde Boże Narodzenie pod karą XV do czasu zapłaty. Jeśli nie zapłaci owych 20 grz., będzie płacił 2 grz. procentów na każde Boże Narodzenie pod karą XV również do czasu uregulowania długu (GK 28 s. 12); Jakub Mokrski w imieniu bratanków składa protest, gdyż chciał wziąć 250 grz. od Łukasza Zebrzydowskiego podsędka krak. i Wojciecha Szczekockiego zgodnie z zapisem w tych aktach, ale mu ich nie dali (GK 28 s. 102); Jerzy Niemierza z Lubczy obwinia na 10 grz. Jakuba Mokrskiego, których nie zapłacił za prac. Dorotę, jego kmiotkę zbiegłą z Lubczy do Rosiejowa, gdzie w jego dworze zatrzymał ją woźny sądowy (GK 28 s. 113); Szczepan Świętopełk z Irządz występuje o karę XV przeciw Klemensowi Mokrskiemu z Dobrakowa, który nie dopuścił do aresztowania prac. Stan. Madeja zbiegłego z Irządz do Dobrakowa (GK 28 s. 154); Jakub Mokrski wnosi o oddalenie pozwu kl. tyn. o stawienie kmiecia Jakuba Widlaka z Opatkowic przed sądem grodzkim. Kmiecia tego woźny aresztował w dobrach dzieci zm. Mik. Mokrskiego w Jakubowie, które jako opiekun trzyma Jakub Mokrski. Kmieć z robocizną i czynszami wart. 20 grz. (GK 28 s. 203—4); Stan. Koścień z Sędziszowa wnosi o karę XV przeciw Janowi Mokrskiemu z Dobrakowa o niedopuszczenie do zatrzymania u niego przez woźnego konia gniadego wart. 10 fl. (GK 28 s. 205); Stan. Mokrski tenut. Dobrakowa płaci karę 3 grz. Stan. Kościeniowi z Sędziszowa (GK 28 s. 233—4); Mokrski [który?] z cz. Rosiejowa obwiniony o odbicie ciążenia (GK 28 s. 358).

1502 Jakub Mokrski w imieniu bratanków Krzysztofora i Walentego protestuje przeciw Łukaszowi Zebrzydowskiemu i Wojciechowi Szczekockiemu, gdyż był gotów wziąć pieniądze wg zapisu w tych aktach, ale ich nie było (GK 28 s. 430); star. krak. ustanawia zakład 300 grz. pomiędzy Jakubem Mokrskim dz. Rosiejowa i M. a Katarzyną wd. po Piotrze Frykaczu, że mają żyć w pokoju (GK 28 s. 803); 1503 bracia Walenty i Krzysztofor Mokrscy dz. Jakubowa pozywają braci niepodzielonych Grzegorza, Jan, Feliksa i Marka dz. Polanowic i Nasiechowic, ss. zm. Łukasza Zebrzydowskiego podsędka krak., o zakład 240 grz., ponieważ Łukasz w aktach krak. ze zm. Wojciechem Szczekockim ze Szczekocin dokonał zapisu na rzecz zm. Mik. Mokrskiego na sumę 240 grz. Łukasz nie zapłacił i miał wwiązać Mokrskiego do cz. w Polanowicach i Nasiechowicach. Dług odziedziczyli synowie Mik. Mokrskiego Walenty i Krzysztofor prawem naturalnym post manum mortuam devolutam, a wspomniane dobra Łukasza dziedziczą jego synowie (GK 28 s. 1197—9); Kat. Kotowa dz. M., wd. po Piotrze Kocie z Przybenic oznajmia, że Andrzej Róża arcbp lwow., bp przem. oraz elekt i postulat gnieźn. za cz. dóbr w Dalechowach, którą trzymał Mik. Jasieński z Lścina, a także za przezyski, pozyskane ongiś przez braci Łukasza i Zbigniewa z Włodzisławia, spłacił ją w całości, dlatego Katarzyna rezygnuje na jego rzecz z tych dóbr (GK 28 s. 1269—70); br. niepodzieleni Grzegorz, Jan, Feliks i Marek dz. z Polanowic i Nasiechowic protestują wobec prawa przeciw Walentemu i Krzysztoforowi dziedzicom Jakubowa, którzy ich pozwali do zapisu ojcowskiego, jak opiewa cytacja, a przecież nie oni dokonali zapisu, ale ich ojciec; br. Walenty i Krzysztofor dz. Jakubowa obwiniają br. niepodzielonych Grzegorza, Jana, Feliksa i Marka dz. Polanowic i Nasiechowic o zakład 240 grz. Pozew o zapis w aktach grodzkich krak., dokonany ongiś przez Łukasza Zebrzydowskiego, ojca Grzegorza i innych ze zm. Wojciechem Szczekockim ze Szczekocin dokonany na rzecz zm. Mik. Mokrskiego na sumę 240 grz. Sumy tej Łukasz nie zapłacił i miał dać Mokrskiemu wwiązanie do Polanowic i Nasiechowic. Po śmierci ojca sumę tę pozyskali Walenty i Krzysztofor (GK 28 s. 1324—6); 1504 Jakub Mokrski i Katarzyna ż. Jana Konarskiego przed sądem ziemskim wnoszą zapis ugody dokonanej w grodzie krak. do akt ksiąs. Zapis jej następujący: ugodę zawarli przy mediacji rozjemców Andrzeja z Tęczyna kaszt. wojn., Mikołaja z Kamieńca star. krak., Jana ze Słupczy i Marcina ze Skotnik sędziego sand., o oprawę Katarzyny opisaną jej przez pierwszego męża Mik. Mokrskiego. Katarzyna ustępuje Jakubowi tę oprawę zgodnie z dokumentem. W miejsce tego ustąpienia w 400 fl. bona sua paternalia ipsam nunc propinquitatis concernencia in Siodłkowice, Kamień et Konyczki, que iure hereditarie perpetuo et in aevum, in 500 fl. pol. połowę wsi Jakubów z całym dworem z rolami folwarcznymi obsianymi oziminą i jarzyną, połowę wsi, staw oraz wszystkie zastawy we wsiach Widuchowa i Międzygórzyce w ziemi sand. Jakub zapisał i dał wwiązanie w formie zastawu. Zobowiązuje się bronić ją przed roszczeniami innych osób, a zwłaszcza dzieci zrodzonych przez Katarzynę z pierwszym mężem. Jeśli Jakub zapłaci owe 500 fl., wówczas Katarzyna umorzy zapis w sprawie jej oprawy w aktach ksiąs. pod zakładem 90 fl. Równocześnie Jakub składa protest, ponieważ był gotów przyjąć od niej umorzenie oprawy dokonanej przez Mik. Mokrskiego i zwrotu dokumentu z akt grodzkich krak.; Katarzyna ż. Jana Konarskiego składa protest przeciw Jakubowi Mokrskiemu, ponieważ chciała przyjąć od niego 500 fl. i umorzyć zapis oprawy w tych aktach oraz zwrócić dotyczący jej dok. (ZK 264 s. 148—50); 1505 Katarzyna ż. Jana Konarskiego za zgodą krewnych Szczepana ze Strzeszkowic, Andrzeja de Syrkow [niezid.] i męża Jana Konarskiego ustępuje Jakubowi z M. za 900 fl. węg. oprawę posagu i wiana na dobrach Rosiejów, Jakubów, Staw, Widuchowa i Międzygórzyce, opisaną jej przez zm. pierwszego męża Mik. Mokrskiego (ZK 264 s. 189—90); 1507 Ninogniew, Adam, Więcesław i Feliks br. niepodzieleni Jasieńscy z Lścina zabezpieczają jako posag na Lścinie, Jasionowej i Rakówku ich siostrze Katarzynie sumę 400 fl., którą ich brat Piotr uczynił na rzecz Jakuba Mokrskiego (ZK 264 s. 240—2); Jan z Michowa z ziem. sand. i pow. chęc. s. zm. Klemensa Mokrskiego z Michowa sprzedaje za 500 fl. pol. Janowi z Michowa części w Michowie i Ujeździe w ziemi krak. w pow. ksiąs. oraz w Ossowej i Czarnocinie w ziemi sand. i pow. chęc. Dobra te odziedziczył po ojcu Klemensie (ZK 264 s. 280—1); 1508 dobra Jakuba Mokrskiego zagrożone konfiskatą z powodu nieobesłania wyprawy wojennej i przyrzeczone Janowi Królewskiemu z Królewic [pow. wiśl.] (MS 4, 398); M. [G.] w pow. chęc. należy do Stan. Szafrańca (ŹD s. 483).

1509 Mik. Mokrski (Moczeski) dz. z M.G. za zgodą neposów swoich Mikołaja i Jana z Ossowej, Mzurowej i Dobrakowa sprzedaje za 2000 fl. węg. Andrzejowi z Boryszowic arcbpowi gnieźn. i jego neposowi Janowi Róży chorążemu krak. zamek nad rzeką Nidą z folwarkiem i dwoma wsiami M. i Wolą Kawęcką (MS 4, 600); Zygmunt I nadaje Jakubowi Secygniowskiemu dworzaninowi król. za służbę u króla Aleksandra i za inne zasługi 1000 grz. kar król., na które sądownie został skazany Mik. Mokrski z M.G. ipsiusque boves (MS 4, 8852); Zygmunt [I] nadaje Janowi Łabędziowi zagrożone konfiskatą za niestawiennictwo na wyprawę dobra Więcława i Hieronima [błąd pisarza, winno być: Walentego i Krzysztofora] ss. zm. Mik. Mokrskiego z Jakubowa, Stawu (błędnie Jacubowstaw) i Rosiejowa (AKH 9, 711); 1510 Piotr Łaganowski z Rosiejowa wnosi o skazanie na karę z powodu niestawienia się w sądzie Jakuba Mokrskiego z M. dz. w Rosiejowie, pozwanego o 4 rany sine; podobnie występuje Piotr o karę z powodu pozwu o: 12 ran krwawych, 2 rany krwawe otwarte, 2 rany krwawe otwarte zadane w lewą nogę, 3 rany krwawe kaleczące lewą rękę i zatrzymanie siłą (ZK 155 s. 85—6, 110, 120—3); Jakub z M. dz. w Rosiejowie i jego dworzanin Jeronimus zw. Jarosz jako pozywający mają mieć termin do zgody z Piotrem Łaganowskim z Rosiejowa (ZK 155 s. 93); Jan Róża z Boryszowic chorąży krak. jako pozywający w sporze z Jakubem Mokrskim z M. i Rosiejowa (ZK 155 s. 150, 161, 203); Kat. Łatkowa mieszczka krak. pozywa Mik. Mokrskiego dz. z Łopuszna [pow. chęc.] (ZK 155 s. 250, 253); Zofia Mokrska [błędnie Morska] pozywa Kat. Łatkową mieszczkę krak., która pozwała na jej dobra Łopuszno osobę nic tam nieposiadającą (ZK 155 s. 255); 1511 → Jemielno p. 3.

1513 Zygmunt I zezwala Janowi Łabędziowi podstolemu nadwornemu zastawić Jakubowi Mokrskiemu dz. z M.D. dobra król. Brzegi, Żerniki i Brzeźno w pow. chęc. (MS 4, 2020); 1514 Stanisław z Jemielna zastawia za 17 grz. Jakubowi Mokrskiemu osiadły łan roli zw. Pawlikowski i 2 ł. opust. Kleszczybokowski i Grodziński w Jemielnie do czasu wykupienia. Mokrski może sobie odkupić z zastawu opust. łan Grodziński (ZK 266 s. 6—7); 1515 Walenty Mokrski dz. Jakubowa w swoim i br. Krzysztofora imieniu kwituje stryja Jakuba Mokrskiego z opieki nad spuścizną po ojcu Mik. Mokrskim pod zakładem 900 fl.; tenże Walenty kwituje stryja Jakuba z sumy 400 fl., którą miał zapisaną jego ojciec Mikołaj i poręcza za br. Krzysztofora; tenże Walenty zobowiązuje się pod zakładem 400 fl. skasować zapis w Opocznie w sprawie 400 fl. zapisanych jego ojcu Mikołajowi przez Jakuba w Opocznie na wsiach Kanice, Szydłowice i Kamień; Walenty Mokrski z Jakubowa całe bydło i trzodę posiadane przezeń w Rosiejowie przekazuje stryjowi Jakubowi Mokrskiemu w zamian za bydło i trzodę Jakuba w Jakubowie; tenże Walenty dopisuje Jakubowi Mokrskiemu dzierż. w Rosiejowie 100 fl. na tej wsi do sumy wcześniej mu zapisanej (ZK 156 s. 379—82); Stan. Jemielnicki z Jemielna zastawia za 6 grz. Jakubowi Mokrskiemu opustoszały łan roli zw. Mączyński w Jemielnie (ZK 266 s. 45).

1518 Jakub Mokrski dz. Mokrska i dzierż. w Rosiejowie swe prawa, które ma zapisane od br. Mikołaja i jego syna Walentego na Rosiejowie, za 900 fl. pol. wydzierżawia Marcinowi Borowskiemu i wwiązuje go do Rosiejowa (ZK 157 s. 175—6); Stan. i Mik. Mokrscy oraz Jan Siedecki z M. i Siadczy zobowiązują się dopisać Stan. Górskiemu z Gór 200 fl. do sumy 1000 fl., jeśli je pozyskają od ich stryja Mik. Mokrskiego. Jeśli pozyskają te 1000 fl., ale ich nie otrzymają, wówczas najpierw wypłacą Górskiemu 200 fl. Gdyby w ramach owej sumy przejęli jakieś dobra, dopuszczą do nich Górskiego (ZK 158 s. 165); Walenty Mokrski z Jakubowa i Stawu wyznacza ż. Jadwidze c. Marka Potockiego z Potoku po 400 fl. posagu i wiana na połowie dóbr w Jakubowie i Stawie; Jan Róża z Boryszowic chorąży krak. ma zwrócić 130 fl. Walentemu Mokrskiemu z Jakubowa pod warunkiem zastawienia mu połowy wsi Boryszowice. Elżbieta ż. Jana ma wyrazić zgodę na ten zapis (ZK 266 s. 261—2); Mik. Secygniowski z Kotlic pozywa Jakuba [błędnie Mikołaja] Mokrskiego z M.D. o karę niestane; Jakub Mokrski z M. obwinia Mik. Secygniowskiego z Kotlic o karę niestane w trzecim terminie (ZK 266 s. 280, 380); Jakub Mokrski z M. zeznaje, ze został spłacony przez Stan. Pilata i jego ż. Katarzynę z zastawu 3 ł. w Jemielnie, które miał od Stan. Jemielińskiego z Jemielna (ZK 266 s. 412); 1519 Zofia Melsztyńska, Anna Dębieńska i Dorota Psarska pozywają Jakuba Mokrskiego dz. M.G. i innych dóbr o 100 fl. pol., których nie zapłacił jego bratanek Walenty. Pieniądze te wziął Jakub od swego br. zm. Mikołaja, będąc opiekunem bratanka jako poręczyciel zm. Kota. Pieniądze te Jakub winien dać bratankowi (ZK 159 s. 338); Walenty Mokrski z Jakubowa protestuje przeciw Janowi Róży z Boryszowic, ponieważ był gotów przyjąć zeznanie jego ż. Elżbiety w sprawie jej oprawy posagu i wiana na połowie dóbr w Boryszowicach, na których on ma zapis (ZK 266 s. 451, 475); tenże Walenty protestuje, ponieważ był gotów wziąć od Jana Róży z Boryszowic chorążego krak. 130 fl. pol., ale ich nie dostał (ZK 266 s. 451); Stan. Pilat z Wilczkowic protestuje przeciw Jerzemu Niemście z Krzcięcic, który winien stawić w sądzie Jakuba Mokrskiego z M. w sprawie zeznania do akt co do łanu osiadłego i 2 ł. opust. w Jemielnie wg zapisu w aktach grodzkich (ZK 266 s. 465); Gotard z Bzowa wyznacza ż. Barbarze c. Klemensa Mokrskiego z M. 6 fl. posagu i 6 fl. wiana na połowie dóbr w Bzowie (ZK 317 s. 121); Jan Ciołek z m. Żelechowa i Wilczysk [obydwie osady w pow. stężyckim] zastawia za 600 fl. Jakubowi Secygniowskiemu zamek M. z wsiami (MS 4, 12195).

1520 Walenty Mokrski protestuje, gdyż był gotów wziąć pieniądze wg zapisu w tych aktach od chorążego krak. Róży z Boryszowic (ZK 267 s. 117); 1521 Walenty Mokrski obwinia Dorotę Psarską ż. Wawrzyńca Psarskiego o karę niestane (ZK 159 s. 398); Walenty Morski dz. Jakubowa pozywa Dorotę Psarską ż. Wawrzyńca Psarskiego o nie uwolnienie go od pozwu, którym pozwał go Jan Michowski przed sąd starościński, o połowę zakładu 400 fl., czyli o 200 fl. z racji dzierżawy dóbr Widuchowa, Kotki, Podborowice i Międzygórzyce. Dorota winna być odesłana do pr. miej. krak., ponieważ nie może więcej odpowiadać przed sądem ziemskim, gdyż nie posiada dóbr ziemskich (ZK 159 s. 470); 1522 Stan. Mokrski dz. Dobrakowa spłacił siostrę Barbarę ż. zm. Stan. Wojszyka, dlatego rezygnuje na rzecz brata z dóbr ojczystych i macierzystych (ZK 317 s. 226); 1523 br. Stan. i Mik. Mokrscy protestują, gdyż byli gotowi zapisać [siostrze] Barbarze wd. po Stan. Wojszyku z Bzowa 2 ł. w Dobrakowie z racji jej posagu; taż Barbara protestuje przeciw ww. swym braciom, gdyż była gotowa przyjąć od nich 10 grz. swego posagu (ZK 317 s. 238); 1524 Jakub Mokrski za wstawiennictwem królowej zwolniony od wyprawy wojennej, ponieważ ktoś inny ją obesłał (MS 4, 4512); → Dobraków p. 3; 1524—5 Julian kan. krak., Jan i Marcjan Chełmski z Chełmu winni oddać 20 grz. Jakubowi Mokrskiemu z M., które pożyczył od niego ich ojciec Mikołaj, mają też zapłacić Mokrskiemu za konia gniadego ambulatorem alias inochodnyk wart. 24 fl., którego ich ojciec Mikołaj wziął od niego (ZK 161 s. 3, 137—8, 240, 505); 1526 Adam Jasieński dworzanin król. bierze 200 grz. od Walentego Mokrskiego z Jakubowa pod zastaw części w Jakubowie, którą ma wykupić od Barbary ż. Stan. Sieneńskiego pkom. bełskiego za jego zgodą (ZK 267 s. 491—3, 548); 1530 Mik. Mokrski rezygnuje wieczyście na rzecz Piotra Zborowskiego ze Zborowa [pow. wiśl.] ze wsi M.G. i Wola Kawęcka w pow. chęc. (MS 4, 15914); 1531 Piotr Zborowski kaszt. małogojski ustępuje Mik. Secygniowskiemu pokojowcowi królowej za 2000 fl. zamek (fortalicium) M. z wsiami Wola Kawęcka, Tokarnia i Wolica (MS 4, 6090); Mik. Secygniowski z Sancygniowa i M. s. zm. Jakuba star. buskiego zobowiązuje się zastępować Piotra Zborowskiego, kaszt. małogojskiego i bronić go od pozwu ziemskiego chęc. Zofii ż. Mik. Reja z Topoli, który to pozew wziął do siebie (MS 4, 6091); Mik. Secygniowski ustępuje królowej Bonie za 2000 fl. zamek M. z wsiami Wola Kawęcka, Tokarnia i Wolica (MS 4, 6094); 1532 Stan. Górski pstar. krak. ustępuje królowej Bonie zastawione mu przez Mik. Secygniowskiego dobra: M. z Wolą Kawęcką i inną Wolą, Sancygniów, Opatkowice i Biedrzychowice, łącznie z dobrami Sylwestra, wojewodzica rogozińskiego za 2000 fl. (MS 4, 16647); 1533 Katarzyna c. zm. Jakuba Mokrskiego, ż. Jana Wrzesińskiego z Wrześni [Wielkopolska] (MS 4, 16867); 1540 Jakub Secygniowski star. buski posiada M.G., Wolicę, Kawęcin czyli Wolę Kawęcką i Tokarnię; [M.] wieś Jakuba Mokrskiego (ŹD s. 558); 1542 Zygmunt I zezwala Katarzynie ż. Feliksa Mokrskiego zapisać mężowi pewne sumy na hucie szkła radoszyckiej w starostwie chęc. (MS 4, 6898); 1546 Mik. Secygniowski z M. winien 2821 fl. 10 gr Marcinowi Wolskiemu podskarbiemu nadwornemu króla, któremu zapisuje na dobrach król. Żerniki, Brzeźno i Brzegi w pow. chęc. (MS 4, 22555); 1563 → p. 3c.

-3b. Kmiecie, karczmarze, jatka rzeźnicza. 1381—2 Maciej kmieć z M. Andrzeja z M. w sporze z Tomkiem z Kotlic o 80 kop zboża, 20 pszenicy i 70 żyta oraz zabranie 3 płaszczy i 2 czapek (SP 8, 1013, 1053, 1542); 1383 Tomek z Kotlic skazany na karę LXX przeciw kmieciowi pana Andrzeja z M., ponieważ nie zwrócił wołów do poręki (SP 8, 2076); 1384 Janek faktor pana Andrzeja z M. (SP 8, 2456); 1385 Żyra z Mękarzowa w sporze z Ubysławem rządcą kaszt. rad. [Klemensa I] o 10 grz. (SP 8, 3636, 3770, 3797); 1389 Staszek kmieć z Miroszowa nie stawił kapelana przeciw Piotraszowi z M., pozwany o odejście przed czasem, biorąc od niego osiadłość, ma więc szkodę 10 grz.; kmieć ten skazany na karę XV, gdyż nie poręczył tego, co Piotrasz na nim pozyskał (SP 8, 5299, uw. 185/15); 1390 Piotrasz z M. przeciw Bartkowi [kmieciowi] ze Zbikał, który zbiegł od niego przed czasem (ZK 1c s. 204, 208); 1390—2 Piotr z M. w sporze z Bartkiem kmieciem ze Święcic ma przyprowadzić świadków, którzy zeznają, że zabraniał stawiać 3 płoty przed domem (ZK 1c s. 211, 239); 1392 → Jasiona p. 3; 1394—6 Stanisław kmieć z M. w sporze z Piotraszem z M. o poranienie uzyskuje termin wraz z panem Radomskim [kaszt. rad. Klemensem II] na wiec (ZK 2, 170, 1443, 3734—5); 1398 Stanisław z Goznej ma zapłacić 1 grz. i 9 sk. za rany kmiecia panu Radomskiemu [kaszt. rad. Klemensowi] i sądowi pod karą XV oraz królewską LXX (SP 8, 7848); 1402 Stan. Jelitko z Goznej ma zapłacić trzykrotną karę XV przeciw Adamowi z M., ponieważ powiedział: „bezprawnie mnie obwiniasz”, nie dał jego kmieciowi bydła i trzody do poręki i nie zwolnił jego kmiecia w czasie wychodu (ZK 3 s. 416; 3a s. 562; SP 2, 898); Stan. Jelitko z Goznej w sporze z Adamem z M.; wyrokiem sądu Stan. Jelitko z Goznej winien zwrócić w ciągu 14 dni zabrane kmieciowi bydło i inne rzeczy pod karą XV i królewską LXX (ZK 3a s. 602, 634); Adam z M. i jego kmieć mają termin na wiec ze Staszkiem z Goznej o wszystkie sprawy (ZK 3a s. 644); 1404 Mściszek z Boleścic w sporze z Klemensem kaszt. rad. i jego żoną oraz ich kmieciami z wyjątkiem kmiecia zw. Chrust (Hruszth, ZK 3b s. 431); 1409 Klemens kaszt. rad. pozyskuje prawnie 1 ranę krwawą na Mikołaju karczmarzu i Wawrzyńcu kmieciu z M. z powodu zabicia poddanego, ponieważ kapelan spowiednik nie chciał przysięgać z ich strony. Kasztelan pozyskał na nich także bezprawne najście na jego dom (ZK 5 s. 202); 1410 Klemens kaszt. rad. pozyskuje sprawę na Mikołaju kmieciu i karczmarzu z M., ponieważ ten nie stawił się w sądzie i nie stawił kapelana; Andrzej i jego br. Mikołaj kmiecie z M. przysięgą rozjemców pozyskują prawem 10 grz. z powodu zabicia ich br. Grzegorza na Święchu Korczaku kmieciu z M. Pobranie tych pieniędzy przekazali kaszt. rad. Klemensowi; Święch Korczak kmieć z M. pod karą XV ma zapłacić 2 grz. Klemensowi kaszt. rad. (ZK 193 s. 31—2); 1411 Wawrzyniec z Woli Kuliszkowej w sporze z Klemensem kaszt. rad. o ranę krwawą i bezprawne wypędzenie z domu; Mik. Kot karczmarz z M. nie stawił się przeciw kaszt. rad. Klemensowi o ranę krwawą i bezprawną napaść na dom; Wojtek ze Lścina nie stawił się przeciw Klemensowi kaszt. rad. oskarżony o zbiegostwo przed czasem z czynszem z karczmy 1½ grz. (ZK 193 s. 48); 1417 Klemens kaszt. rad. oddala prawem roszczenia Żegoty z Morska o kmiecia i pasterza owiec, gdyż przekładał termin chorobą (ZK 194 s. 40 zp.); 1418 Maciek włodarz z Kaczkowic oddala prawem roszczenia Jana Mokrskiego o nieodesłanie kmiecia (ZK 194 s. 118); 1419 Jan z Miroszowa skazany na podwójną karę XV Janowi z M. i sądowi za 4 rany kmiecia Jana z M. (ZK 194 s. 315); 1420 Jan i Adam z M. pozyskują na Mikołaju z M. postawienie karczmy w cz. dziedziny zwanej Toporzysko w M. i prawo korzystania z niej; Beata wd. z M. zwalnia ze sprawy Jana z M. o karczmę w M.; Mikołaj z M. jako pozywający nie stawił się przeciw Janowi i Adamowi z M. o jatkę rzeźniczą (pro carnificio) (ZK 7 s. 84—6); 1422 Mikołaj karczmarz z M. (OK 4 k. 308v); 1423 Mikołaj z M. zwalnia wieczyście Adama z M. ze sprawy o karczmę postawioną w cz. dziedziny Piotra zw. Toporzysko w M. (ZK 7 s. 280); 1427 Beata wd. po kaszt. rad. Klemensie pr. i przysięgą uzyskała Paszka kmiecia z Prandocina (ZK 196 s. 22—3); 1428—9 po sporze o zbiegłego kmiecia z M. między Mikołajem z Knyszyna a Mikołajem z M. wyznaczono woźnego Mikołajowi z M. do ciążenia Mikołaja z Knyszyna (ZK 196 s. 222, 249, 337, 352); 1429 Piotr Mokrski z M. jako pozywający w sporze z Janem z Tęczyna o kmiecia Stan. Lorenca, zbiegłego od Piotra przed czasem do Gnatowic (GK 3 s. 322, 354, 365, 383, 385, 389, 396); 1444 stren. Mik. Mokrski z Michowa i M. najście z 14 wspólnikami Konar Anny ż. Stan. Lipskiego i zabranie kmiecia Michała (GK 8 s. 794, 815, 843—4, 856); stren. Mikołaj z M. zobowiązuje się zwrócić Annie z Konar kmiecia Michała z dobytkiem w ciągu 2 tygodni pod zakładem 50 grz. (GK 8 s. 1015); 1462 Stan. Chyła kmieć z M. i jego pan Piotr Mokrski w sporze ze Stanisławem kmieciem z Białej i jego panem Janem z Białej o uwięzienie Chyły. Piotr z M. oskarża Stanisława kmiecia z Białej, że więził Chyłę u siebie skrępowanego łańcuchami, zatrzymanego przez woźnego na wolnej drodze król. Z tego powodu Piotr nie miał żadnej korzyści ze swego kmiecia na szkodę 10 grz. rocznie. Piotr występuje o karę XV. W imieniu kmiecia z Białej Andrzej z Naramy usprawiedliwiał go w sądzie lekką chorobą, na co nie przystał Piotr Mokrski. Wyrokiem sądu kmieć z Białej ma stawić do poręki pod karą XV kmiecia Chyłę (GK 16 s. 71—2, 87); 1463 kl. tyn. przeciw kmieciowi z Opatkowic i Piotrowi Mokrskiemu o karę za stanie przy swoim poddanym, pozywając o bydło i zboże wart. 30 grz. i dobra tegoż kmiecia (GK 16 s. 482); 1501 kmieć Jakub Widlak → p. 3a; 1503 Jakub Mokrski ma zwrócić kmiecia Świętosława Kowala ze Złotnik, które ma w dzierżawie Mik. Długosz, a przejętego bezprawnie i osiadłego w M. Zakład 20 grz. (GK 28 s. 1121); 1518 prac. Maciej Wrzosek kmieć z M. występuje o karę niestane przeciw Mik. Secygniowskiemu z Kotlic, podobnie jego pan Jakub Mokrski z M. (ZK 266 s. 380—1).

-3c. Areał, pobór. 1469 Chwaścice i M. winny zapłacić podatek wiardunkowy (GK 18 s. 843); 1475 M., Brus, Chwaścice, Jakubów i Rosiejów Piotra Mokrskiego nie zapłaciły regaliów (podatku król., GK 20 s. 37); 1489—90 w M. pobór 2½ ł. (ŹD s. 438—9; RP s. 149); 1491 w M. pobór z 3 ł.; 1492—3 z 2½ ł.; 1494—6 brak danych o poborze; 1497 pobór z 2 ł.; 1498—1501 brak danych; 1502, 1505, 1507—9 pobór z 1 ł.; 1510 z 2 ł; 1512—3 brak danych; 1514—20 pobór z 1½ ł. (RP s. 10, 248, 277, 296, 323, 340, 543, 571, 677, 681, 687, 734, 781, 790, 812, 827, 850); 1508 w pow. chęc. podatek łącznie z Secemina, Bychnowa, Wzleczy, M.[G.], Kawęczyna (ŹD s. 483); 1510 M.[G.] w pow. chęc., pobór od 2 zagr., ¼ ł. opust. (RP); 1530 w M.[D.] pobór z 1½ ł. karczmy i młyna o jednym kole dorocznych (RP k. 15); 1540 M. parafialne [czyli Dolne] otaksowane w ziemi krak. w pow. ksiąs.; w pow. chęc. M.G. płaci podatek z 7 ł. kmiecych, małych ról na kształt półłanków, z których 3 są karczmarzy i płacą po ½ grz., 7 ról półłankowych opust., castrum muratum, folwark, młyn na Nidzie i brzeg tej rzeki, łąki, pastwiska i lasy wystarczające; M.G., Wolica, Kawęcin czyli Wola Kawęcka i Tokarnia wycenione na 1000 grz. (ŹD s. 558); 1563 w M.[D.] pobór w cz. Prokopa Wrzesińskiego od rybaka i 2 rzemieślników; w cz. Stan. Garnkowskiego z 1 roli, od rybaka i rzemieślnika; w cz. Barbary Morawczowej z 2 ról, karczmy, od rybaka i 4 rzemieślników (RP k. 126).

5. -5a. Parafia z kościołem pod wezw. NMP, jej uposażenie i zasięg. 1-sza ćw. XIII w. kościół romański → p. 8; 1313—8 → p. 5c17O rzekomej wzmiance z 1308 → przyp. 2; 1326—7, 1350—1, 1354—5 uposażenie plebana wart. 4 grz. → p. 5b; 1331 Jan bp krak. eryguje par. w Chomętowie [pow. chęc.]. Do nowej parafii zostaje włączona m.in. wieś Staniewice [pow. chęc.], której połowa należała do par. w M. Rycerze oddający dotąd dzies. swobodną ze swoich ról plebanom w Kijach i M. obecnie mają ją oddawać do Chomętowa. Najpewniej z Woli Łukowej [czyli Łukowej] dzies. należała wcześniej do par. w M. (ZDK 1, 39); 1451 → Jędrzejów — klasztor p. b; 1489—90 w parafii M.: Brus, Czarniszyce, Gozna, Chwaścice, Kotlice (ŹD s. 438—9); 1503 Marcin pleb. w Chomętowie wydzierżawia dochody i majątek plebański w M. od pleb. Grzegorza na 3 lata za 20 fl. pol. w pierwszym roku, a w dwu latach po 18 fl. Po zakończeniu dzierżawy Marcin ma zwrócić 3 krowy, 2 woły, 2 jałowice 3-letnie, 3 wieprzki, 2 świnie, 3 świnki, kastrowanego konia (equum castratum), wielki kocioł w browarze i inny mały za 3 fl., wóz, pług, bronę, gęsi, kury i sprzęty domowe. Na roli plebańskiej pozostawi zasiewy takie, jakie teraz są (Ep. 4 k. 188); 1529 do plebana w M. należy: dzies. snop. we wsiach Gozna, Brus, M.G., Kawęczyn i M.D., dzies. pien. z 1 roli folw. w Michowie, dzies. snop. z 1 pola w Nidzie [pow. chęc., par. M.] należącej do szlachty, dzies. snop. z 2 pól w Chwaścicach i kolęda z wszystkich wsi par. Wart. beneficjum 30½ grz. 30 gr (LR s. 107); 1530 w parafii M. Kotlice, Chwaścice, Gozna, Bizoręda, Brus (RP k. 15); 1573 w parafii M.: Michów, Miąsowa, Mzurowa, Siedlce, Tokarnia, Wolica w pow. chęc. (ŹD s. 272); 1581 w parafii M.: Bizoręda, Chwaścice, Brus, Chwalczyce, Gozna (ŹD s. 87—8).

-5b. Opłaty na rzecz papiestwa. 1326—7 Maciej pleb. z M. od dochodu 4 grz. płaci 5 sk. 18 den. dzies. pap. (MV 1 s. 131—2); Wojciech prebendarz w M. od dochodu 2 grz. płaci dzies. pap. (MV 1 s. 131, 202); 1334—7 parafia M. płaci 17 sk. świętopietrze (MV 1 s. 354 – błędnie Moskorzów [Moscorsow], 374, 381, 393); 1346—58 parafia M. płaci 17 sk. świętopietrze (MV 2 s. 193 i n. wg indeksu); 1350—1 pleb. w M. od 4 grz. dochodu, a prebendarz od 2 grz. płacą dzies. pap.; 1354—5 dzies. pap. jw. (MV 2 s. 331, 393, 410); 1373—4 świętopietrze 17 sk. (MV 9 s. 6, 25);

-5c. Plebani, wikarzy, kapelani. 1313—8 Jakub [Szyrzyk] s. komesa Stanisława dz. Brzezna, kan. krak. i pleb. w M. (Pol. 2, 210, 228); 1326—7 Maciej pleb. (MV 1 s. 131, 202); 1365 Piotr pleb. w M. (Mp. 1, 277); 1376—87 Antoni, Jantek kapelan (SP 8, 45; ZK 1b s. 85, 159, 178—918Tych trzech ostatnich wiadomości o Antonim brak w drukowanej księdze w SP 8. Wyd. nierzadko opuszczał nie tylko imiona kapelanów, ale także całe fragmenty zapisek informujące o stawianiu przez sądem kapelana); 1376—88 Jan wikary i kapelan z M. (SP 8, 303; ZK 1a s. 213; 1b s. 213); 1381, 1388 Piotr kapelan (SP 8, 1087; ZK 1b s. 237 — brak w SP 8); 1381, 1387 Świętosław kapelan (SP 8, 1053, 1087; ZK 1b s. 182 — brak w SP 8); 1384 Mikołaj kapelan (SP 8, 2708); 1385 Wilam kapelan (SP 8, 3195, 3249); 1391 Paszek wikary (ZK 1c s. 223); 1394 Bogusz kapelan (ZK 1c s. 325; 2, 169—70); 1396 Mikołaj kapelan (SP 8, 5753); 1397—9 Mikołaj wikary (ZK 1c s. 555, 570; SP 8, 8344, uw. 284/3; ZK 2a s. 369 — opuszczona w SP 8, uw. 277); 1398 Mikołaj kapelan gracialis z M. (SP 8, 7549); 1398—9 Piotr pleban gracialis (SP 8, 7970, uw. 284/3).

1400 Warcisław wikary (ZK 3b s. 157 — brak w SP 8); 1402 Maciej wikary (ZK 3a s. 511); 1403 Mikołaj kapelan (ZK 3b s. 3); 1404 Michał wikary (ZK 3b s. 452); 1438 Jakub pleban (ZCz 3 s. 140); 1451 Jakub pleban (Mp. 5 t. A 24); 1455 Mik. Ziema pleban, podżupek wielicki 1457—9 (Cracovia artificum suppl. 1451—1460, 240; OK 9 s. 684, GK 14 s. 298); 1471 Piotr pleban z M. (ZK 315 s. 178, 195); 1482 Piotr pleban (OK 13 s. 1265); 1483 szl. Stan. Skroniowski egzekutor testamentu zm. Piotra pleb. w M. w imieniu swoim i swoich współegzekutorów przeciw Piotrowi Mokrskiemu z M., który zaprzeczał, że zabrał pewne rzeczy zm. plebana (Ep. 3 k. 257v); księża Klemens z Poznania wikariusz wieczysty kielecki i Grzegorz z Bierunia [ziemia wiel.] wikariusz wieczysty na zamku krak., prezentowani na wakujący urząd plebana w M. przez dwie strony, godzą się przy mediacji Michała pleb. w Jędrzejowie i prebendarza w M. Grzegorz zostaje pleb. w M. w zamian za ustąpioną Klemensowi wikarię w kat. krak. (Ep. 3 k. 259r); Grzegorz pleban (OK 13 s. 1340); 1503 Grzegorz pleban (Ep. 4 k. 169v, 188)19Zapewne tożsamy z pleb. Grzegorzem poświadczonym 1483; 1507 Adam pleban (Ep. 5 k. 68v); 1513, 1527, 1539 przy kościele 1 wikariusz; 1527 przy kościele dwóch duchownych stypendystów (E. Wiśniowski, Materiały do stanu liczebnego duchowieństwa i służby kościelnej…, ABMK 18, s. 240—1); 1529 Jan z Jemielna pleban (LR s. 107).

-5d. Altaria ś. Tomasza w kościele parafialnym, prebendarze, uposażenie. 1326—7 Wojciech prebendarz w kościele w M. ma uposażenie wart. 2 grz. (MV 1 s. 131, 202); 1350—1, 1354—5 uposażenie wart. 2 grz. → p. 5b; 1372 Florian bp krak. na prośbę kaszt. rad. Klemensa i innych szlachciców kolatorów ołtarza pod wezw. Ś. Tomasza Apostoła w kościele we wsi M. pod wezw. NMP nadał temuż ołtarzowi dzies. stołu biskupiego w Kotlicach i z pewnego pola w Chwaścicach. Przy ołtarzu mają być odprawiane msze święte za żywych i zmarłych, a ołtarzystą ma być ksiądz (KK 2, 278); 1385—1406 Kosman, Koźma kapelan i prebendarz (SP 8, 3249, 7488 — preb.; ZK 2, 2098 — kapelan, 2242 — kapelan, 3743—4 — wikary, 3249 — preb.; ZK 1c s. 266, 275, 300, 334, 361 — kapelan, 422, 444, 471, 558; 2a s. 140 — opuszczona w SP 8; 3a s. 250; 3b s. 289; 311 s. 27); 1421 Dziwisz [z M. i Pacanowa] prep. skalbmierski, kan. krak. i prebendarz w M. (OK 4 s. 37, 41, 83, 272, 281, 286, 417, 677; Cracovia artificum suppl. 1421—1424, nr 103); 1442 Stanisław (OK 8 s. 389 — presbiter); 1470—80 dzies. snop. z folwarku szlach. w Sokołowie [pow. chęc.] i Czernikowie [pow. sand.] prebendzie w kościele w M.; dzies. snop. w Łukowej z folwarku szlach., karczmy i 3 zagród posiadających role z ról folw. wart. 3 grz. tejże prebendzie (DLb. 1 s. 317—8, 475, 637; 2 s. 394); 1483 Michał pleb. w Jędrzejowie i prebendarz w M. (Ep. 3 k. 257r, 259r); 1513, 1527, 1539 prebenda z 1 prebendarzem (E. Wiśniowski, Materiały, s. 241); 1529 Mateusz Kaczkowski pleb. w Stradowie [pow. wiśl.], kan. skalbmierski, prebendarz w M.; do prebendy M. należy dzies. snop.: z całej wsi Kotlice wart. 2 grz., ze wsi Chwaścice wart. 1 fl. pobierana co 3 lata, z ról folw. w Sokołowie 1 kopa, w Nidzie 24 gr, w Tokarni 30 gr, w Ostrowie 1 grz., w Marzęcinie 1 kopa, w Czarnkowie 30 gr, w Łukowej z pewnej części ról folw. 30 gr, w opuszczonej wsi Rębiechów z ról folw. wynosiła 24 gr wart. prebendy 9 grz. (LR s. 129, 135).

-5e. Kapelani dziedziców. 1330 Mikołaj kapelan Tomisława [wwdy] sand. (ZDK 1, 37); 1376 Jan kapelan dworu Klemensa [kaszt. rad.] (SP 8, 224); 1382—6 Jan kapelan dworu Klemensa kaszt. rad. (SP 8, 1509, 1587); 1384—5 Mikołaj kapelan dworu Andrzeja z M. (SP 8, 2288—9, 2646, 2708, 3114); 1388—94 Maciej kapelan dworu pana Radomskiego [kaszt. rad. Klemensa II] (ZK 2, 173, 175, 194, 250, 254; 1b s. 346 — opuszczona w SP 8 uw. 136/9).

-5f. Prawo patronatu kościoła i prebendy. 1451 z zamiany dóbr Tomasz z → Kotlic ustępuje kaszt. wiśl. Mikołajowi z Zakrzowa wieś Kotlice z częścią pr. patronatu kościoła i prebendy w M. (ZK 258 s. 44—5); 1452 Jan Bejzat marszałek dworu król. i chorąży krak. i Mikołaj chorąży sand. ss. kaszt. rad. [Klemensa II z M.] z jednej strony, a Jan s. Adama z M. poręczający za starszego br. Piotra z drugiej strony godzą się pro scabellis alias lawky w kościele w M. pod zakładem 200 grz. Ławki, które od dawna były po prawej stronie przed ołtarzem NMP, będą stać w spokoju i będą służyć chorążym Bejzatowi i Mikołajowi oraz ich spadkobiercom i należeć do nich wieczyście. Jan i Piotr ss. Adama nie będą stawiać swoich ławek przed ławkami chorążych ani nie będą swoich ławek przenosić ze starego miejsca pod zakładem 200 grz. Także inne ławki z lewej strony przez ołtarzem prebendy będą Jana i Piotra oraz ich spadkobierców i stać tam będą wieczyście, a chorążowie nie będą stawiać swoich ławek przed owymi ławkami i zmieniać ich miejsca pod tym samym zakładem (SP 2, 3481 — tu błędnie ex altera fratribus zamiast ex altera partibus); Mikołaj chorąży sand. i Piotr dziedzice M. godzą się w sprawie pr. patr. kościoła w M. Po śmierci obecnego plebana, który właśnie zmarł, Piotr prezentuje na rektora kościoła w M. za zgodą Mikołaja, a po odejściu tegoż nowej prezenty dokona Mikołaj za zgodą Piotra (ZK 151 s. 232).

-5g. Szkoła. 1513 minister ecclesie; 1527 kleryk; 1539 nauczyciel (E. Wiśniowski, Materiały, s. 241).

6. Już od drugiej ćwierci XV w. tylko niektórzy przedstawiciele rodziny Mokrskich dziedziczyli w M., jednakże pozostali, dziedzicząc inne dobra, często pisali się nadal z M., dawnego gniazda, i używali nazwiska Mokrski. Przy pomieszczonych niżej osobach zostały przytoczone tylko te sygnatury źródłowe, gdzie w zapiskach pisały się one z M. lub Mokrski z M., względnie tylko Mokrski. Treść tych zapisek zostanie omówiona bliżej w tych osadach, w których rzeczywiście dziedziczyli i działali. Niezebranie ich w tym haśle prowadziłoby do ich niewykorzystania, gdyż np. podczas opracowywania hasła Pałecznica musiano by przeprowadzić ponowną, żmudną kwerendę dotyczącą M.

1424—44 stren. Jan Mokrski z M., Pałecznicy i → Ławszowa, dz. M. w l. 1387—1423, s. Andrzeja, br. Adama, ż. Nawojka, burgr. krak. od 1430 r.20Jan Mokrski był burgrabią krak. co najmniej od 16 III 1430, a nie od 22 II 1431. W 1430 został poświadczony jako „Johannes Mokrzy” burgr. w GK 4 s. 53, ale tę wzmiankę opuścił Fedorowicz w AKH 8 s. 128. (Burgr. krak. 50; SP 2, 259, 350, 2362, 2427, 2434, 2440, 2977, s. 524; GK 2 s. 436; 3 s. 269, 311, 393, 401, 413; 4 s. 53, 78, 81—3, 99, 114, 149, 151 — Wojciech, jego krawiec, 161, 166, 170, 176, 182, 211, 247, 263, 279, 295, 331, 340, 346, 395, 403, 431, 439, 444, 466, 468, 525, 533, 596, 605, 637—8, 666, 831, 835, 882—3, 935, 964, 969, 986—8, 994; 5 s. 1, 10, 34, 119, 121—2, 125, 132, 148, 226, 228, 314, 353; 6 s. 22, 35, 37, 43—4, 46—7, 58—9, 107—8, 120—1, 208, 245, 249, 265, 350, 355, 367, 402, 485; 7 s. 22, 35, 43—4, 46—9, 58—9, 63, 65, 73, 107, 115, 120—1, 147, 162, 202, 208, 245, 249, 265, 276, 279, 323, 339—41, 350, 355, 373—4, 402, 458, 482, 492, 498, 529, 533, 564—5, 568, 579, 600, 602, 616, 628, 634—5, 648—9, 756, 779; 8 s. 9, 29, 40, 74, 516, 522, 646—7, 678, 684, 727, 740—1, 950, 1006, 1081; ZK 7 s. 376; 8 s. 200—1; 146 s. 38—9, 283, 286; 150 s. 29—31 → Mogilno p. 3a, 130, 149, 262, 268; 197 s. 616, 656—7, 709; 198 s. 7, 77, 234; AKH 8 s. 128—9; Mp. 4, 1277; CE 1/1, 79; 2, 255; ZDM 2, 465).

1439 Jan [Bejzat] z M., Piotr Mokrski, Florian z Pacanowa [i M.] i Andrzej Mokrski biorą udział w konfederacji korczyńskiej Spytka z Melsztyna (CE 2, 255).

1439—76 stren. Andrzej Mokrski z M., dz. Pałecznicy, Pamięcic, Ławszowa, h. Jelita, s. Jana, br. Mikołaja, ż. Małgorzata c. Kunczy mieszcz. krak., burgr. krak. 1448—76 (Burgr. krak. 71; Czyżak → p. 7, tabl.; W. Bukowski, Sprzedaż i dziedziczenie urzędu w Polsce, „Teki Krakowskie” 5, 1997, s. 29—37; CE 1/2, 265; 2, 225; GK 8 s. 674, 912, 950, 1006, 1081; 9 s. 242, 321, 685, 689, 885; 10 s. 1, 300, 305, 339, 721, 726, 737, 779, 923, 1022; 11 s. 16, 292, 589, 908; 12 s. 37—8, 172; 13 s. 394—7, 404—5, 661, 816; 14 s. 140, 148—9, 160, 344, 373; 15 s. 24—5, 262—3; 16 s. 295, 507, 521—2, 644, 664, 678—9, 706, 905—6, 909; 17 s. 15, 94, 100—1, 105, 141, 200, 363—4, 436—7, 441, 443, 614, 619, 625, 680, 763, 774—5, 792—3, 823, 828, 860—1, 876—7, 889, 896, 930—1, 956; 18 s. 327, 399, 431, 518, 545, 548, 553, 795; 19 s. 477, 529, 637, 658, 744, 748, 764, 780—1, 783—4, 787, 939, 967; 20 s. 29, 50, 124, 127; ZK 13 s. 349—51; 14 s. 181; 15 s. 109, 269—70, 310; 16 s. 261, 320, 323, 386, 398, 448, 471, 493, 517; 17 s. 370, 434, 452, 484, 507, 518, 546, 611, 640; 146 s. 482, 495, 507 → Mogilno p. 3a, 622; 151 s. 124, 164—5; 152 s. 40—1, 43, 102—3, 124, 314—5; 198 s. 370—1, 420; 199 s. 279; 200 s. 64, 80, 110, 212—5, 228—9; 201 s. 239; 257 s. 120—1; AKH 8 s. 131; OK 8 s. 16, 972; SP 2, 3547, 3607, 3622, 3845; Rad. 429 s. 335—6).

1450—63 zm. 1463 Mikołaj Mokrski z Pałecznicy i M., brat rodz. Andrzeja; brat stryj. Piotra z M. i Rosiejowa, ż. Dorota c. Mikoszka z Chotowej [pow. pilzn.] (ZK 199 s. 103—4, 267; GK 15 s. 24—5, 240—1, 264, 296; 16 s. 507).

1463—5 Andrzej i Katarzyna dzieci zm. Mik. Mokrskiego, bratankowie Andrzeja Mokrskiego z Ławszowa burgr. krak. (GK 16 s. 906—7; ZK 200 s. 28—9, 290); 1464 Dorota ż. Pakosza ze Słupi wd. po Mik. Mokrskim z Pałecznicy, c. Mikosza z Chotowej (ZK 200 s. 212—5).

1466 Jan br. przyrodni Jakuba Obulca, siostrzeniec Andrzeja Mokrskiego burgr. krak. (ZK 17 s. 370).

1476—84 Magdalena ż. Jana Buczyńskiego z Olszyn c. Andrzeja Mokrskiego z Pałecznicy, jej stryj Piotr z M. i br. stryjeczny Mikołaj, → Łaszów (ZK 201 s. 190—1, ZCz. 5 s. 35; GK 21 s. 1108).

1476 Andrzej Mokrski z Pałecznicy i Łaszowa i jego bratanek Andrzej s. zm. Mik. Mokrskiego zawierają ugodę w sprawie dóbr → Łaszów p. 3a (ZK 201 s. 190—1).

1485—6 Greta, Małgorzata wd. po Andrzeju Mokrskim z Pełcznicy → Łaszów p. 3 (ZK 146 s. 746; 202 s. 106—7).

Studenci z M.: 1407 Jan; 1432 Klemens s. Piotra; 1437 Jan s. Jana; 1450 Mikołaj s. Mikołaja (Metryka UK 2 s. 316); 1550 Mikołaj s. Mikołaja Mokrskiego (Urban, Losy, s. 178; Metryka UK s. 429).

7. M. Czyżak, Rodzina Mokrskich h. Jelita w średniowieczu, praca magisterska napisana w Zakładzie Nauk Pomocniczych Historii pod kierunkiem prof. dr. hab. Janusza Bieniaka, Toruń 1995, mps w Pracowni Słownika Historyczno-Geograficznego w Krakowie; Kurtyka Tęczyńscy; J. Wroniszewski, Szlachta ziemi sandomierskiej w średniowieczu. Zagadnienia społeczne i gospodarcze, Poznań—Wr. 2001; A. Marzec, Urzędnicy małopolscy w otoczeniu Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego (1305—1370), Kr. 2006; T. Nowakowski, Krakowska kapituła katedralna wobec panowania Przemyślidów w Małopolsce w latach 1292—1306, PH 82, 1991, s. 16; J. Gzella, Małopolska elita władzy w okresie rządów Ludwika Węgierskiego w Polsce w latach 1370—1382, Toruń 1994, s. 29—30, 58, 71—4, 84, 101, 123—6, 147, 150, 154.

8. Zachowane pieczęcie Mokrskich z h. Jelita: Tomisława z 1316, bpa krak. Floriana z l. 1372, 1375 i 1377, kan. krak. Klemensa z 1407, Jana Bejzata z 1451 (KK 1, 114; F. Piekosiński, Heraldyka polska wieków średnich, Kr. 1899, s. 69, 390; tenże, Pieczęcie polskie wieków średnich, Kr. 1899; J. Szymański, Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego, W. 1993, s. 143—5; J. Szyszka, Ród Jelitów w ziemi sieradzkiej w średniowieczu, mps pracy magisterskiej z 2004 r. w Pracowni Słownika).

W M.D. kościół par. Wniebowzięcia NMP. Wzniesiony z ciosów piaskowcowych, jednonawowy kościół romański, datowany na 1. ćwierć XIII w., o prostokątnym prezbiterium wtórnie wkomponowanym w bryłę późniejszej świątyni. Nawa 5,10 × 5,10 m, prezbiterium 2,7 × 3,0 m (Sztuka polska przedromańska i romańska do schyłku XIII w., red. M. Walicki, W. 1971, s. 738; Z. Świechowski, Architektura romańska w Polsce, W. 2000, s. 171—2).

Z przyjemnością składam serdeczne podziękowania mgr Zuzannie Kulpie za naukową współpracę przy opracowaniu tego hasła.

1 Właściwie do końca XV w. M. było jedyną jednostką administracyjną w ziemi krak., w której miały miejsce podziały na dziedziny pomiędzy poszczególnymi członkami rodziny Mokrskich. Dopiero w końcu XV w. M. rozpadło się na dwie osady, z których M.D. pozostało w woj. krak., a M.G. znalazło się administracyjnie w ziemi sand. w pow. chęc. Nazwa M. Superior poświadczona 1483. Obydwie osady łączyła jednak wspólna par. w M.D. Podobny proces miał miejsce w Michowie w pow. chęc., czyli Mnichowie po przejęciu tej wsi przez Mokrskich.

2 B. S. Kumor, Dzieje diecezji krakowskiej do roku 1795, Kr. 2002, t. 4, s. 196, jako pierwszą wzmiankę o par. w M. podaje datę 1308, powołując się na MV 3 (nie 1) s. 96, gdzie jest dok. arcbpa gnieźn. Jakuba skierowany do plebanów z Wielunia i de Mokcrzsco. Chodzi więc tu o wieś par. Mokrsko w ziemi wiel. i diec. gnieźn., a nie M. w ziemi i diec. krak.

3 W poszczególnych katalogach różnie zapisywano przy bpie Florianie nazwę jego wsi M. jako położonej w ziemi sand.: Mokrzsko, Mokriszko, Moxkro — s. 68, 103, 115.

4 A. Marzec, Stanisław Jelitko z Mokrska, utożsamia go z późniejszym kaszt. małogojskim. Wypadnie więc przyjąć, że po 19 VI 1352 (ostatnie poświadczone wystąpienie z tytułem podczaszego) albo przez pewien czas nie pełnił żadnego urzędu, albo pisarz opuścił ten tytuł.

5 M. D. Kowalski, Prałaci i kanonicy, s. 145, przyjął, że suplikę składał ojciec Dziwisza, Klemens. M. Czyżak → p. 7, s. 42—4, wykazała jednak, że na pewno chodziło tu o Klemensa, który był br. Dziwisza. Jego ojciec Klemens, pełniący wówczas urząd kaszt. rad., w czasie podróży rycerza Klemensa z M. do Włoch, a następnie do Compostelli przebywał wówczas w Krakowie.

6 S. Borkiewicz, Z. Linowski, Monografia powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937, s. 108, błędnie przyjmują, że bp Florian w 1380 przekazał swoje dobra bratankowi kaszt. rad. Klemensowi i kan. krak. Dziwiszowi. Co prawda dziedziczyli oni dobra po biskupie, ale dopiero po śmierci ich ojca Klemensa → 1387.

7 1399 dziedziczy cz. w Karwinie Piotr z Sancygniowa, który powołuje się na swego ojca [czyli Klemensa] → Karwin p. 4.

8 Wiadomość z tej strony błędnie zamieszczono w haśle Jankowice, uznając Andrzeja za żyjącego.

9 Nie dziedziczyli już oni w M., ale w Łukowej.

10 W regestach błędnie zapisano, że majątek dzieliły „syny Floryanowe z Mokrska”. Na ewidentny błąd filiacyjny zwróciła uwagę Czyżak → p. 7, dobra dzielili bowiem synowie świeżo zmarłego Klemensa II kasz. rad., bratanka bpa krak. Floriana. Obydwa regesty pochodzą ze wspólnego źródła, czyli Inwentarza Zamojskiego. W tym czasie imię Florian w rodzinie Mokrskich miał tylko jeden z synów kasztelana Klemensa, który brał udział w podziale majątku. Wystawcy dok. wspólnie pełnili urzędy w l. 1417—27. Jako pierwszy wśród świadków dok. został wymieniony bliski krewny Mokrskich Niemierza z Łukowej (u Paprockiegpo błędnie de Lutova). Dobrze poświadczeni są Paweł z Sędziszowa, Marcisz z Karsów i Jan z Tworowa (Kartoteka Pracowni Słownika). Nic bliższego nie da się powiedzieć o Janie Borku z Januszowic, Zygmuncie z Minostowic i Andrzeju z „Garbic”. Nie przemawia to jednak przeciw autentyczności dok. z uwagi na skąpość źródeł dla ziemi sand. Dodać tu trzeba, że nazwa Garbice również jest zepsuta.

11 Wymieniony wśród świadków fals. z datą 1415 wystawionego rzekomo przez pkom. krak. Jana z Tęczyna (Mp. 4, 1151).

12 Jan właściwie konsekwentnie pisał się z M., którego nie posiadał, rzadko z Pałecznicy, choć już w 1424 wystąpił jako Jan z Pałecznicy pozwany przez Piechnę ż. Jana Wałacha z Baranowa o 300 grz. szer. gr, które jej przysługują z Pałecznicy (ZK 7 s. 276).

13 Pierwsza zapiska nieskreślona, w której jest wykreślone zdanie o tym, że to jest zastaw na podstawie zapisu Piotra Gagata, brata Tomka. Wydaje się, że pierwsza zapiska miała być anulowana.

14 W haśle Chwaścice regest z błędami.

15 Umowa ta została zawarta 2 VIII wg ZK 151 s. 192—3. Na wcześniejszych stronach tej księgi umowę tę w skróconej wersji wpisano pod 1 VIII na s. 174 i ją skreślono. Na następnych stronach 175—6 wpisano prawie taką samą wersję umowy, jak na s. 192—3, ale również ją skreślono. Obydwie wersje mają tę samą listę świadków. Ma ją także wersja drukowana w SP 2, ale jej listę świadków już na s. 194 wydawca opuścił. Umowę poświadczali: Mikołaj z Brzezia marszałek kor., Piotr z Pieskowej Skały pkom. krak., Mikołaj z Korzennej kaszt. czech., Mikołaj z Pęchowa podsędek sand., Jan z Wodzisławia i Zdziebor ze Świeradzic. Paweł Odrowąż ze Sprowy ożenił się z Jadwigą z Komornik c. Piotra Mokrskiego z M. i Komorniki — w ten sposób Dziewięcioły z cz. w Dziemierzycach i Obrażowicach przeszły w ręce Odrowążów.

16 Reg. tej zapiski jest też u Kniaz. 33, ale z opuszczeniami, a m.in. Szlembarkiem i Knurową → Donosy p. 3.

17 O rzekomej wzmiance z 1308 → przyp. 2.

18 Tych trzech ostatnich wiadomości o Antonim brak w drukowanej księdze w SP 8. Wyd. nierzadko opuszczał nie tylko imiona kapelanów, ale także całe fragmenty zapisek informujące o stawianiu przez sądem kapelana.

19 Zapewne tożsamy z pleb. Grzegorzem poświadczonym 1483.

20 Jan Mokrski był burgrabią krak. co najmniej od 16 III 1430, a nie od 22 II 1431. W 1430 został poświadczony jako „Johannes Mokrzy” burgr. w GK 4 s. 53, ale tę wzmiankę opuścił Fedorowicz w AKH 8 s. 128.