DĄBROWA MOKRA

(1280 Dubroua Mokra z kop., 1283 Dabrowa Mokra, Dubrawa Mokre, 1292 Dubroue Mokre, 1307 Mokra Dabrowa, 1313 Mokra Dambrowa, 1409 Mocra Dambrow, 1530 Mokra Dąbrova), dziś Mokra Wieś (Pawłowski 1 s. 73), 7 km na NW od Starego Sącza.

1. 1530 pow. sądec. (RP k. 42; ŹD s. 128); 1470-80 n. par. Podegrodzie (DLb. 3 s. 342).

2. 1313 droga z D. M. do Stronia, granice ze Stroniem, potok bez nazwy płynący z D. M. i potok Turkel [dziś przysiółek Stronia na W od D. M. nosi nazwę Tyrkiel - MAd. i Pawłowski 1 s. 121] → p. 4.

3. Własn. książęca, następnie kl. Klar. w → Starym Sączu. 1280 ks. Kunegunda funduje kl. Klar. w Starym Sączu, który uposaża m. in. wsią D. M. (Mp. 2, 487); 1283 papież Marcin IV zatwierdza kl. starosądec. posiadanie imiennie wymienionych wsi, m. in. D. M. (Mp. 1, 102; 2, 496); 1292 Wacław czeski zatwierdza kl. starosądec. posiadanie imiennie wymienionych wsi, m. in. D. M. (Mp. 2, 521); 1313 → p. 4; 1408-9 Mikołaj kmieć z M. D. (ZK 5 s. 41, 121, 127); 1470-80 M. D. należy do klar. starosądec., łany kmiece, z których klasztor pobiera po 16 sk. czynszu, po kurze, po 20 jaj i po 2 sery. Kmiecie nie odrabiają powab, ale mają obowiązek zwozić po 1 wozie drzewa, tytułem spy dają i po 1 ćw. żyta, po 2 ćw. owsa i płacą po 4 gr, karczma, zagrodnicy i folwark (DLb. 3 s. 342); 1530, 1536 w M. D. pobór z 2 ł. (RP k. 42; RP); 1564 wieś kl. starosądec. D. M. w kluczu gołkowickim tytułem spy i łanowego płaci dla stwa nowosądec. 1 grz. 28 gr i 5 den. Kmiecie płacą klasztorowi po 4 gr czynszu z łanu, dają sep żytnią i owsianą, oprawne, kury i spisne oraz robociznę 4 dni w roku albo w zamian kury lub pieniądze (LK 1 s. 167-8).

4. Krótko po r. 1280 ks. Kunegunda powierza niejak. Gołemu lokację wsi D. M. na pr. średz.; 1313 opatka kl. starosądec. Katarzyna poświadcza, że Augustyn i Bogusz ss. Sieciecha i Świętosław s. Dobrosława sprzedali za 6 grz. Szymankowi sołectwo w M. D. z takimi prawami, jakie miał ich dziad zw. Goły i ich ojcowie. Przyw. lokacyjny otrzymał Goły od ks. Kunegundy. Nie mogą oni przekazać Szymankowi tego przyw., ponieważ spłonął w pożarze klasztoru. Opatka określa prawa i obowiązki sołtysa i mieszkańców wsi M. D. Czynsz z łanu średz. po 8 sk., z którego szósta cz. przypada Szymankowi, kmiecie odrabiają dla kl. pańszczyznę [orzą i sieją] i dostarczają do kl. z każdego dworu po wozie drzewa i od wszystkich 1 wieprza tuczonego i dają 2 razy w roku obiedne dla wysłannika klaszt. Sprawy sądowe wątpliwe będą rozpatrywane tak, jak w Biegonicach i Barcicach. Sołtys obow. do 1 obiednego w roku, ma trzecią cz. z sądownictwa, 1 ł. wolny, który jednym końcem sąsiaduje z wsią i leży przy drodze do Stronia, drugim końcem dotyka ściany strońskiej i potoków - jednego płynącego ze wsi i drugiego zw. Turkel i spływających razem (Mp. 2, 560); 1307 Paweł sołtys z M. D. ławnik starosądec. (Mp. 2, 543); 1402-6 Paweł sołtys z M. D., ławnik król. sądu pr. niem. w Nowym Sączu (Mp. 4, 1066, 1099); 1470-80 sołtys z 1 ł. wolnym i szóstym denarem z czynszu (DLb. 3 s. 342); 1536 sołectwo (RP).

5. 1470-80 dzies. snop. i kon. z całej wsi wart. 6 grz. bpowi krak. (DLb. 3 s. 342); 1529 dzies. snop. łącznie z innymi wsiami bpowi krak. (LR s. 45).