GOTPRZYDOWICE

(1384 Gotpridouicz, 1394 Gotprzidouicz, Gotpredouicz, 1395 Gotsprzidouicz, 1426 Gotprzidowice, 1444 Godprzidowicze, 1449 Godprzidouicze, 1450 Gosprzidowicze, 1473 Gothprzidovicze, 1476 Goprzydouicze, 1476-80 Gothprzydowicze, 1493 Gotprzydowice, 1498 Gothprzydovicze, 1507 Gothprzydowycze) wieś, dziś nie istniejąca, wchłonięta w XV w. przez Witowice, 8 km na W od Miechowa.

1. 1450 pow. krak., 1493, 1509 pow. ksiąs. (ZP s. 459; Mp. 5 T 109; ZK 154 s. 515-17); 1470-80 par. Szreniawa (DLb. 2 s. 37; 3 s. 25).

2. 1384 n. młyn; 1385 rz. Szreniawa → p. 3; 1444 dziedzina Chudzińska (ZK 257 s. 16); 1585 granice między G. i Topolą [dziś cz. wsi Witowice ― UN 7 s. 44] a Makowem biegną k. ściany Witowic i kopców narożnych tych wsi i k. drogi, zw. Makowska, z Makowa do m. Miechowa i w prawo w kierunku północnym Nad Wodończą i, przekraczając wyrwę ziemną, (transgrediendo rupturam terre alias przerwę), biegną dalej ku północy pozostawiając z prawej strony gaj dębowy, zw. Roskowiecz, należący do wsi G. i tu koło gościńca żarnowieckiego z Krakowa do m. Żarnowca, dalej przechodząc tę drogę kopcami przez Wodończę i krzaki w kierunku pagórka na północ aż do wsi Topola do kopców narożnych Topoli, G. i Makowa. Dalej do starego koryta Szreniawy, czyli do Starego Rzeczyska, które stanowi granicę Makowa i Topoli, aż do wsi Przybysławice (ZK 406 s. 301-8).

3. Własn. szlach. 1384-95 Klemens z G. (SP 8, 2362, 2509, 3706, 3746, 4293, 4296, uw. 46/27; ZK 2 s. 198, 200; 1 c s. 189, 194, 197); 1384-95 Franek młynarz z G. (SP 8, 2278, 2361, 2450, 3707, 3747; ZK l c s. 189, 194); 1384 Maciej z Przybysławic k. Szreniawy procesuje się z Frankiem z G. o opuszczenie przez tegoż młyna i jego spalenie (SP 2, 2278); 1385 Klemens z G. nad rz. Szreniawą płaci karę XV w sporze z Piechną panną z Przybysławic o 40 kop żyta i 10 kop pszenicy (SP 8, 3706); Maciej włodarz z Przybysławic przeciwko Frankowi młynarzowi z G. o opuszczenie młyna przed oznaczonym terminem, przez co młyn uległ spaleniu i o nieopłacenie czynszu. Franek płaci karę XV (SP 8, 3707); 1387 Klemens [z] G. powierza Skrońkowi pisarzowi „alias” z Probołowic opiekę nad wszystkimi kmieciami w G. i Stogniewicach (SP 8, 4296); Klemens z G. w sporze z kl. staniąt. oraz Adamem i Warszem z Przecławic (SP 8 uw. 46/27); [Konstancja ż. Jakuba z Koniecpola] wojewodzina sier. w sporze z Klemensem z G. o łan, czyli niwę, leżącą w Topoli trzymaną w zastawie do czasu zwrotu pieniędzy (ZK 2 s. 200).

1426 z podziału dóbr między br. Janem, Piotrem i Mikołajem, Janowi przypadają 2 wsie Maków ze Zwonowicami [dziś Dzwonowice], zaś Piotrowi i Mikołajowi 3 wsie: Witowice, G. i Poręba [Zdzieszyca, dziś Poręba Dzierżna] (ZK 195 s. 395); 1444 Mik. Słupowski z Topoli sprzedaje Mik. Pieniążkowi z Witowic za dziedzinę zw. Chudzińska należącą do G., 100 grz., konia wart. 20 grz. i 12 zwojów sukna mechelskiego całe swe prawo patr. kościoła w Szreniawie, które należy od dawna do dziedziny Topola (ZK 257 s. 16); 1449 Mikołaj z Witowic star. biec. i wielkorządca krak. przeznacza swej ż. Katarzynie c. Naszona z Pierszyc [pow. Pilzn.] 150 grz. posagu i tyleż wiana na połowie swej dziedziny w Witowicach i G. (ZK 13 s. 262); 1450 Mik. Pieniążek daje Andrzejowi z Jadownik 4 kmieci w G. w pow. krak. jako dodatek do ceny sprzedaży Jadownik (ZP 24 s. 459); 1473 G. własn. [Mik.] Pieniążka [z Witowic] pkom. krak. (ZK 152 s. 370); 1476 z podziału dóbr ojczystych i macierzystych między br. Janem Pieniążkiem z Witowic star. sanockim, Janowi przypadają Witowice i G. a Stan. jego część i część ich br. Mikołaja Pieniążka nadana mu przez króla, jako że Mikołaj dokonał zdrady króla na rzecz króla Węgier, tj. wsie: Topola, Poręba, [Zdzieszyca], Szarkówka i Jadowniki (SP 2, 4159); 1476-1480 G. i Witowice, 2 wsie uznawane za jedną i nazywane Witowicami. Własn. Stan. Pieniążka h. Jelita. w obu wsiach 19 łanów kmiec., 2 karczmy z rolami, 3 zagrody z rolami, 2 młyny z rolami, duży folwark ryc. (DLb. 2 s. 37; 3 s. 25); 1493 Mik. Pieniążek z Witowic sprzedaje za 1760 fl. węg. z pr. wykupu do 3 lat Pawłowi Czarnemu mieszcz. krak. swoje wsie w pow. ksiąs.: Witowice, G., Szarkówkę, Topolę i Dąbrówkę [par. Szreniawa]. Paweł cz. tej sumy, tj. 860 fl., płaci Mik. Pieniążkowi. Za 600 fl. wykupuje Witowice i G. z zastawu u Stan. Korytko, za pozostałe 300 fl. Szarkówkę, Topolę i Dąbrówkę z zastawu u Jana Makowskiego (Mp. 5 T 109); 1498 Małgorzata ks. raciborska i opolska, jeżeli uzyska drogą prawną lub ugodą z ks. cieszyńskim Kazimierzem księstwo pszczyńskie, wówczas wymieni zamek i m. Pszczynę z miastami Mikołów, Bieruń i Mysłowice z wszystkimi wsiami do nich należącymi za dobra dziedz. Pawła Czarnego z Witowic żupnika krak., a mianowicie: Witowice, G., Szarkówkę, Topolę i Dąbrówkę i inne dobra, które są mu zastawione: Charsznica, Szreniawa, Adamowice i Wierzchowisko (SP 2, 4509 ― zamiana nie doszła do skutku); 1505 Mikołaj z Kamieńca [ziemia sanocka] wwda i kaszt. sandom. oraz star. krak. poświadcza transakcję z r. 1493 (Mp. 5 T 109); 1507 Stan. Pieniążek z Jadownik s. Stan. Pieniążka z Witowic odstępuje Pawłowi Czarnemu rajcy krak. dobra swoje dziedz.: Witowice, G., Szarkówkę, Topolę i Dąbrówkę (ZK 154 s. 264); 1509 Paweł Czarny star. brzeski, dz. Witowic zastawia swej c. Agnieszce ż. Jana Melsztyńskiego wsie swoje dziedz.: Witowice, G., Szarkówkę i Topolę w ziemi krak., powiecie ksiąs. (ZK 154 s. 515-17).

5. Dzies. snop. i kon. z 19 łanów kmiec., 2 karczem, 3 zagród i 2 młynów z rolami we wsiach Witowice i G. wart. 20 grz. klasztorowi miech.; kolęda i ofiary z G. plebanowi w Szreniawie (DLb. 2 s. 37; 3 s. 25).