(1397 półanki in Montibus, 1471 n. hereditas, villa Gory, 1478 Gora, 1479 Gora Kalinska, 1481 Gury, 1533 sors na Gurach) dziedzina w granicach Kaliny Wielkiej, po r. 1471 osobna wieś¹Wieś G. nie występuje w ogóle w źródłach drukowanych. Nie notują jej rejestry poborowe z XVI i XVII w. Nie wymienia jej też WR w par. Kalina Wielka, pod którą została wpisana dopiero w wizytacji z r. 1664, i to inną ręką. Por. też Mat. do MWK s. 65, a także → Kalina Wielka, dziś Góry Miechowskie, przysiółek Grzymałowa, 11 km na E od Miechowa.

1. 1492 n. pow. ksiąs. (GK 23 s. 1009-10); 1479 n. par. Kalina Wielka (ZK 262 s. 47).

2. 1397 w Kalinie [Wielkiej] półłanki na Górach; 1471 granice dziedziny G.; 1480 G. graniczy z Kaliną Wielką, niwa Klin, łany Tomaszowski i Otłog; 1481 droga z G. do Kaliny Wielkiej, 1482 niwa poniżej Mrowiska; 1488 cz. w G. Na Górach; 1492 wieś G. leży między granicami Klonowa, Kaliny Wielkiej i Śladowa; 1493 łan zw. Jakubowski → p. 3; 1507 siedlisko Włodkowskie w Kalinie [Wielkiej], położone pod G. (ZK 264 s. 275-6).

1584 granice między Śladowem Abrahama Sokołowskiego a opust. wsią G. Bartłomieja i Marcina Kmitów zaczynają się k. drogi z tej wsi do Śladowa. Dalej biegną tą drogą do chrustu w Tokarach [dziś pole o tej nazwie w Grzymałowie – UN 7 s. 21], nazywanego U Łowisk, do starego drożyska i z góry na N do potoku w chruście, między górami, do ujazdu ciągnącego się ku wsi Śladów i nim do gaju Skalina. Stąd przechodząc ujazd biegną przez góry do 3 kopców narożnych rozgraniczających Śladów, Kalinę [Wielką] i G. (ZK 406 s. 112-3); granice między Kaliną [Wielką] a G. zaczynają się w miejscu k. ściany i kopców Śladowa, blisko ujazdu i drogi z Kaliny do G. Stąd biegną na W „ad alveum alias do dolu” pod gajem zw. Borek. Po drugiej stronie tego dołu oznaczano granice kopcami na W „ad alveum dictum w Tuley” pod Sosnówką, przez ten gaj „ad campum alias na pole” k. drogi z Kaliny Wielkiej do Klonowa i na S k. tej drogi usypano kopce narożne Kaliny Wielkiej i G. (ZK 406 s. 220-2).

1585 granice między cz. Kaliny Wielkiej zw. Dzierzków a opust. wsią G. zaczynają się od kopca ściennego w miejscu k. ściany Kaliny Małej, k. drogi z Kaliny Wielkiej do Klonowa i „circa rubetum alias krzaku cirniowego”. Stąd granice biegną blisko tej drogi w prawą stronę na S obok doliny i chruściny brzozowej, niedaleko dębu, opuszczając drożysko w prawo i k. drożyska do gaju należącego do Kaliny Mniszej [Małej, należącej do kl. miech.], dalej pod lasem tej wsi do drożyska z Kaliny Wielkiej do lasu i do kopców rozgraniczających Kalinę Małą, Kalinę Wielką i G. (ZK 406 s. 240-2).

3. Własn. szlach. 1397 z podziału dóbr br. Mściszkowi, Stanisławowi i Wojciechowi z → Kaliny [Wielkiej] przypadają m. in. 3 półł. tamże na Górach i trzy cz. ról Borku [dziś Rędziny-Borek na NW od G. – Mapa Obrębów] (ZK 1c s. 526-7); 1471 Mik. Kmita z Kaliny²Przed r. 1442 Mik. Kmita z Borczyna w pow. chęc., poświadczony w źródłach od r. 1430, ożenił się z Elżbietą c. Piotra z Kaliny. Dostała ona w posagu 20 grz. (ZK 256 s. 233). W r. 1451 Jan s. Włodka z Kaliny dał temuż Kmicie swoją cz. w Kalinie i cz. tamże, którą miał w zastawie w 70 grz. od Mik. Sławniowskiego, w zamian za cz. w Borczynie i Woli, zastaw w Śladowie i 20 koni „indomitis alias swerzepicze” (GK 11 s. 843-5 – wiadomość ta błędnie została zamieszczona w haśle → Boszczyn). Wymieniony w r. 1471 Mik. Kmita z Kaliny był najpewniej s. Mik. Kmity z Borczyna, występującego w źródłach najczęściej jako Kmita z Borczyna daje Janowi Piotraszowicowi z Kaliny całą cz. swego działu tamże z pr. patr. i z ławką w kościele w Kalinie [Wielkiej]. Dział ten dochodzi do drogi do Klonowa. W zamian Jan daje mu cz. dziedzin zw. Borek, G. i Trzeciny. Część ta rozciąga się „a metis alias vyasdu” wsi Śladów do drogi biegnącej blisko gajów z Kaliny [Wielkiej] do Klonowa pod Sosnówką i od drogi do znaków granicznych Kaliny [Małej], należącej do kl. miech., a stąd do znaków granicznych Klonowa i aż do znaków granicznych Racławic i Śladowa. Daje mu także rolę zw. Prebendarskie na górze i 20 grz., które już mu wypłacił. Stachna ż. Mik. Kmity i Elżbieta ż. Jana Piotraszowica zrzekają się pr. do posagu i wiana na zamienianych dobrach (ZK 260 s. 328-9).

1471-9 Mik. Kmita Kaliński dz. G. Kalińskiej, br. Piotra Kmity z Racławic, później z G. (ZK 260 s. 328; GK 20 s. 30, 606, 696, 710, 934, 958, 977); 1473 Stan. Słupowski z Nasiechowic poręcza stolnikowi lwowskiemu Mik. Odrowążowi z Dziewiątli [pow. sand.] za dług 5 i 1/2 grz. Mik. Kmity z G. (GK 19 s. 821); 1474 tenże winien 8 grz. Abrahamowi z Zakrzowa, 12 fl. Marcinowi Czuszowskiemu z Racławic, 12 fl. Andrzejowi z Boturzyna (GK 19 s. 874, 960, 974); 1476 Kmita z Kaliny zastawia za 15 grz. gr krak. Janowi Piotraszowicowi z Kaliny łan w G. z kmieciami Stanisławem i Staszkiem Bździoszkiem, płacącymi po pół grz. czynszu (ZK 262 s. 47); 1479 Mikołaj Kmita z G. daje br. Piotrowi Kmicie z Racławic całą wieś G. z cz. pr. patronatu kościoła w Kalinie w zamian za jego cz. w Racławicach z cz. pr. patronatu kościoła tamże i dopłatę 80 grz. Stachna ż. Mikołaja zrzeka się pr. do posagu i wiana w G., a Katarzyna ż. Piotra w Racławicach (ZK 262 s. 78).

1480-98 Piotr Kmita z G., wcześniej z Racławic, br. Mik. Kmity Kalińskiego z G. a od 1479 z Racławic (ZK 263 s. 33, 49, 80, 464; GK 21 s. 140-1, 332, 681, 1062); tenże Piotr wyznacza ż. Katarzynie c. Tala z Kazimierzy [Małej, pow. wiśl.] 80 grz. gr pol. posagu i tyleż wiana na połowie dóbr i dworu w G.; taż, odchodząc od swego pow. prosz., odstępuje Mikołajowi Kmicie z Racławic do pełnej spłaty 40 grz. gr pol., które ma zapisane jako oprawę przez pierwszego jej męża na cz. w Wojciechowicach; Piotr Kmita z G. zastawia za 40 grz. gr krak. Piotrowi Mściszkowi z Kaliny karczmę, w której siedzi Jan Mazur, 2 półł. z kmieciami Staszkiem i Jakubem, łan opust., niwę zw. Klin rozciągającą się od granic Kaliny [Wielkiej] do łanów zw. Tomaszowski i Otłog blisko ogrodu, łan na 26 zagonów za łanami kmiecymi, 6 stajań i 2 półł. opust. między łanami kmiecymi (ZK 262 s. 83, 85); br. Kmitowie Piotr z G. i Mikołaj z Racławic (GK 21 s. 140-1).

1481 Piotr z Kaliny zw. Dolny sprzedaje za 300 grz. gr pol. Piotrowi Kmicie z Racławic całą wieś G. z pr. patronatu i ławką w kościele w Kalinie. Piotr z Kaliny nie będzie mu zabraniał drogi biegnącej z G. do Kaliny [Wielkiej] (ZK 262 s. 173-4); 1482 Piotr z G. bierze w zastaw za 10 grz. od Piotra Krzyśka [Mściszka] z Kaliny łan w Śladowie z kmieciem Wawrzyńcem zw. Jajko, który sam ma w zastawie od Wawrzyńca ze Śladowa; tenże Piotr sprzedaje za 60 grz. Piotrowi Krzyśkowi [Mściszkowi] z Kaliny całą cz. w G., którą przedtem zastawił za 40 grz. temuż Piotrowi Krzyśkowi [tu poprawione na Mściszek] pod warunkiem, że doda mu 1/2 ł. i ogród oraz niwę poniżej Mrowiska. Katarzyna ż. Piotra zrzeka się pr. do posagu i wiana (ZK 262 s. 219-20); Piotr Krzysiek [Mściszek] dz. G. wyznacza ż. Katarzynie c. Mikołaja z Mękarzowa 30 grz. posagu i 20 grz. wiana na połowie dóbr w G.; Piotr Kmita z G. zastawia za 10 grz. do pełnej spłaty Janowi Promieniowi z Kaliny łan w Śladowie z kmieciem Wawrzyńcem zw. Jajko, który ma w tej sumie w zastawie od Piotra Mściszka [z Kaliny] (ZK 262 s. 221, 246); Piotr Mściszek z G. zeznaje, że Jan z Kaliny wypłacił mu 2 grz. czynszu; Piotr z G. wyznacza ż. Katarzynie c. zm. Mikołaja Dąbrowskiego [nazwisko od Dąbrowy Tarnowskiej w pow. wiśl., gdzie był sołtysem] ze Złotej [Wielkiej, pow. wiśl.] 60 grz. posagu i tyleż wiana na połowie dóbr w G. i na połowie posiadanych pieniędzy w gotówce (ZK 262 s. 247, 250); 1484 Piotr z G. bierze w zastaw za 8 grz. cz. w Racławicach (ZK 262 s. 273); 1484-96 Mikołaj Kmita z G. i Racławic (ZK 263 s. 28, 444; GK 21 s. 987).

1488 Mikołaj z Góry [Górki Kościejowskiej] daje Piotrowi z G. całą wieś Górę i 200 grz. w zamian za całą cz. dziedz. Piotra w G. alias Na Górach z wyjątkiem zasiewów ozimych, ale z cz. pr. patronatu kościoła w Kalinie. Zamianę poręczają m. in. Piotr i Jan Promień z Kaliny; Piotr z G. wyznacza ż. Katarzynie c. Mikołaja ze Złotej [Wielkiej] 200 grz. posagu i wiana na połowie wsi Góra, a ta rezygnuje na rzecz Mikołaja z G. z oprawy zabezpieczonej jej przez męża na G.; Piotr z Góry ma w zastawie cz. zw. Puzdrowskie w Racławicach, z której rezygnuje na rzecz Elżbiety wd. po Janie Kowalowskim [→ Góra] (ZK 263 s. 28, 35-6); Mikołaj z G. wyznacza ż. Elżbiecie 140 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w G.; 1489 Mikołaj z G. sprzedaje za 100 grz. Piotrowi z Kaliny całą wieś G., przynależną do Kaliny, z cz. pr. patronatu kościoław Kalinie [Wielkiej] (ZK 263 s. 43, 81); 1490 Mikołaj Górski z G. przenosi zapis posagowy 50 grz. swej ż. Elżbiety, c. Sylwestra Kobyleńskiego, z dóbr w G. na Nasiechowice, a ta zrzeka się na rzecz Piotra z Kaliny pr. do oprawy na G. (ZK 263 s. 96)²Przed r. 1442 Mik. Kmita z Borczyna w pow. chęc., poświadczony w źródłach od r. 1430, ożenił się z Elżbietą c. Piotra z Kaliny. Dostała ona w posagu 20 grz. (ZK 256 s. 233). W r. 1451 Jan s. Włodka z Kaliny dał temuż Kmicie swoją cz. w Kalinie i cz. tamże, którą miał w zastawie w 70 grz. od Mik. Sławniowskiego, w zamian za cz. w Borczynie i Woli, zastaw w Śladowie i 20 koni „indomitis alias swerzepicze” (GK 11 s. 843-5 – wiadomość ta błędnie została zamieszczona w haśle → Boszczyn). Wymieniony w r. 1471 Mik. Kmita z Kaliny był najpewniej s. Mik. Kmity z Borczyna, występującego w źródłach najczęściej jako Kmita z Borczyna; 1492 Piotr dz. Kaliny s. zm. Jana Kalińskiego zastawia za 100 grz. do pełnej spłaty Piotrowi Kmicie z Racławic całą wieś swoją G., położoną między granicami Klonowa, Kaliny i Śladowa w pow. ksiąs. „et cum collatura plebanie in eadem villa Gory et cum stallo sz lyawszko in ecclesia in ibidem” [kościół oczywiście był w Kalinie Wielkiej] (GK 23 s. 1009-10); 1493 Piotr Kmita z G. wyznacza ż. Katarzynie c. Mikołaja ze Złotej Wielkiej 60 grz. posagu i tyleż wiana na połowie dóbr w G. z wyjątkiem łanu zw. Jakubowski z kmieciem Jakubem (ZK 263 s. 220); Piotr Kmita Górski z G. daje Mikołajowi Kmicie wieś G. z cz. pr. patronatu kościoła w Kalinie i 70 grz. w zamian za źreby i cz. w Racławicach zw. Gawłowskie, Rajskie i Puzdrowskie wraz z pr. patronatu i cz. ławki w kościele w Racławicach. Mikołaj poręcza za ss. Arona i Jana. Katarzyna ż. Piotra, c. Mikołaja Dąbrowskiego ze Złotej Wielkiej, zrzeka się oprawy zabezpieczonej jej na G., a Piotr Kmita Górski z Racławic wyznacza jej 100 grz. posagu i tyleż wiana na swych nowych dobrach (ZK 263 s. 268-71).

1493-1503 Mikołaj Kmita dz. G., przedtem dz. cz. w Racławicach, po r. 1496 pisał się z G., którą posiadał już jego s. Aron, lub z → Górki w par. Koniusza, posiadanej przez starszego s. Jana (ZK 263 s. 268; GK 24 s. 653-4, 743, 770-1; po r. 1496 GK 26 s. 820, 879; 27 s. 702; 28 s. 9, 1200)²Przed r. 1442 Mik. Kmita z Borczyna w pow. chęc., poświadczony w źródłach od r. 1430, ożenił się z Elżbietą c. Piotra z Kaliny. Dostała ona w posagu 20 grz. (ZK 256 s. 233). W r. 1451 Jan s. Włodka z Kaliny dał temuż Kmicie swoją cz. w Kalinie i cz. tamże, którą miał w zastawie w 70 grz. od Mik. Sławniowskiego, w zamian za cz. w Borczynie i Woli, zastaw w Śladowie i 20 koni „indomitis alias swerzepicze” (GK 11 s. 843-5 – wiadomość ta błędnie została zamieszczona w haśle → Boszczyn). Wymieniony w r. 1471 Mik. Kmita z Kaliny był najpewniej s. Mik. Kmity z Borczyna, występującego w źródłach najczęściej jako Kmita z Borczyna; 1493-1537 Aron Kmita dz. cz. w G. i Kalinie s. Mikołaja, brat Jana (ZK 263 s. 268-71, 444; 264 s. 164; 267 s. 47; 268 s. 169-70; 247, 287; 269 s. 256-7, 260, 349; 279 s. 140-1, 174, 695; GK 24 s. 527-8; 26 s. 818)³Zapewne jest to ten sam Mikołaj, który w r. 1479 drogą zamiany z Piotrem przejął cz. w Racławicach. W r. 1493 zamienił ją na cz. G. Jeszcze tego roku z s. Aronem zastawili za 110 fl. Janowi Łaganowskiemu całą cz. w Racławicach z wyjątkiem części trzymanej przez szl. Stan. Byczka (GK 24 s. 527-8; ZK 263 s. 271); 1493-6 Jan Kmita z G. s. Mikołaja, brat Arona, po r. 1496 dziedziczył → Górkę przez ż. Dorotę z Wierzbna, z którą ożenił się w r. 1494 (ZK 263 s. 268, 444; GK 24 s. 810-3, 654-6, 770-1); 1494 Mik. Kmita z G. bierze w zastaw za 20 grz. gr pol. od synowej Doroty ż. Jana cz. w Wierzbnie (GK 24 s. 654-5); Jan ,,de Gory” s. Mik. Kmity „de eandem Gora” w imieniu ż. Doroty składa protest w sądzie, ponieważ była ona przygotowana do podziału dóbr w Wierzbnie z Anną wd. po Stan. Wierzbieńskim i nawet przyprowadziła ze sobą „nobiles et terrigenas” do jego przeprowadzenia, a więc nie z jej winy podział nie nastąpił (GK 24 s. 770-1); 1495 Mikołaj Kmita z G. zobowiązuje się wypłacić Jakubowi Sokolińskiemu mieszcz. z Książa [Wielkiego] 14 grz. gr pol. z tytułu posagu swej c. Magdaleny, która rezygnuje na rzecz ojca z pr. do dóbr ojcowskich i matczynych; tenże Mikołaj odstępuje za 21 fl. węg. do pełnej spłaty Piotrowi z Kaliny dwór zw. Drogoszowski wraz z przynależnościami w → Kalinie, który ma w zastawie od Dziersława i jego matki Elżbiety z Kaliny (ZK 263 s. 341; GK 25 s. 537-8); 1496 tenże Mikołaj zeznaje do ksiąg podział dóbr z ss. Janem i Aronem: starszy Jan za swoją cz. dóbr wziął 200 fl., a Aronowi przypadła wieś G. (ZK 263 s. 444-5); 1498 Aron Kmita dz. G. zastawia na rok za 10 fl. Jakubowi Kmicie z Racławic całą wieś G. (GK 27 s. 226).

1505 Aron Kmita dz. G. zobowiązuje się zapłacić 35 grz. gr pol. pannie Elżbiecie c. Mik. Wielkanockiego pod warunkiem zastawienia jej połowy wsi G. i dworu tamże (ZK 264 s. 164-5); 1507 tenże Aron bierze w zastaw za 40 grz. gr pol. od Dziersława alias Dzierżka z Kaliny całe siedlisko zw. Włodkowskie pod G., należące do Kaliny, z niwką blisko łanu zw. Tomaszowski i 1/2 ł. roli w Rędzinie z tymi szczegnami [wygonami], które prowadzą do granic Śladowa, oraz łąką z 2 gajami zw. Brzozowy i Mały Gaj; tenże Dzierżek wydzierżawia Aronowi tę cz. w Kalinie na 20 lat i zeznaje, że został już spłacony z całej dzierżawy; 1508 Jan Kaliński zw. Mściszek wyznacza ż. Elżbiecie c. Andrzeja Lipnickiego 40 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w Kalinie i G. (ZK 264 s. 275-6, 277, 310); 1528-31 Stan. Kmita z G. i Kaliny s. Arona (ZK 269 s. 256-7, 260, 340); 1529 panna Katarzyna dz. Kaliny c. zm. Piotra Kalińskiego przeciw Aronowi dz. swych dziedzin w G. i Kalinie o dziedzinę w Kalinie zw. Wiechetkowska; Mik. Kaliński z Kaliny przeciw temuż Aronowi o przeoranie wygonu (ZK 268 s. 191-2); 1529-31 tenże Mikołaj przeciw Aronowi o spasienie łąki w Kalinie i zablokowanie znajdującego się na niej jeziora. Aron przysięga, że nie spasł swoim bydłem stajania żyta i stajania owsa w Kalinie oraz nie osadził kmiecia na wygonie (ZK 268 s. 192, 195, 218, 248, 269); 1530 Aron Kmita dz. swych cz. w Kalinie i G. zastawia obecnej ż. Katarzynie wg wcześniejszego zapisu za 40 grz. do pełnej spłaty całą cz. w Kalinie (ZK 279 s. 123); 1530-1 panna Katarzyna c. zm. Piotra Kalińskiego z Kaliny przeciw Aronowi Kmicie z G. i Kaliny o to, że posiada on pewną cz. dziedzictwa w Kalinie zw. Wiechetkowska, którą, jak twierdzi, kupił od jej stryja Dziersława, a ona ma do niej bliższość po stryju i chce wejść tym prawem w jej posiadanie. Sąd odsyła strony na wiec; w sporze między Aronem i Mik. Kalińskim sąd zarządza wizję „occasione exaracione repulsorium communis alias sczegna peccorum” w Kalinie, gdzie od dawna jest „expulsorium alias vygon” (ZK 268 s. 217-8, 220, 283-4).

1531 sąd uwalnia Arona dz. swych cz. w G. i Kalinie od pozwu wniesionego przez pannę Katarzynę c. zm. Piotra Kalińskiego z Kaliny, gdyż kupił on cz. w Kalinie zw. Włodkowska od Dziersława i od ojca Katarzyny; Jan s. Arona z G.; Grzegorz Litewka i Grzegorz Wagros kmiecie w Kalinie Arona Kmity dz. G. i Kaliny (ZK 269 s. 337, 364); Dziersław Kaliński dz. swych cz. w Kalinie i G. (ZK 279 s. 236); Jan Piętka kmieć Arona Kmity z G. i Kaliny; tenże Aron zeznaje w sporze z Mik. Kalińskim z Kaliny, że dziedzicznie posiada łąkę w Kalinie, o którą Mikołaj go pozywa. Łąkę tę wyznaczają pale i wykopywał je na swojej własności (ZK 268 s. 247, 287); 1533 br. nie podzieleni Jan i Józef Mściszkowie dziedzice z Kaliny i „Na gurach” odstępują ur. Mik. Kalińskiemu dz. Kaliny całe swoje cz. w Kalinie i Na Górach (in Kalina et Na Gurach). Ręczą za nich Anna ż. Jana Mściszka i jej br. stryjeczni Iwan Pychalt i Stan. Janowski zw. Dykacz (ZK 279 s. 304-5); 1534 Aron Kmita dz. Kaliny i G. wyznacza ż. Katarzynie c. zm. Jakuba Kępskiego 40 grz. posagu i tyleż wiana na połowie swoich dóbr (ZK 219 s. 428-9); 1537 tenże Aron ma w zastawie za 270 fl. pol. od Pawła Kępskiego [br. żony] dobra w Kępie i Waganowicach (ZK 279 s. 656-8); 1584 → p. 2.

5. 1479 Mik. Kmita z G. Kalińskiej pozwany na wniosek prep. gnieźn. i kan. krak. Uriela z Górki [w sprawie o dzies.]; Mikołaj ze Śladowa i Jan Kaliński ręczą za Mik. Kmitę Kalińskiego z G. Mikołajowi z Sienna [pow. rad.] kan. krak. [posesorowi preb. Bosutowskiej w kat. krak.], że zapłaci 4 kopy gr [z tytułu dzies., gdyż z kilku folwarków szlach. w Kalinie Wielkiej należała ona do tej prebendy] (GK 20 s. 934, 958, 977).

6. 1502-3 występne poczynania Mik. Kmity z G. w ratuszu w Proszowicach, → Górka, par. Koniusza, p. 6; 1532 wyrokiem sądu Mik. Kaliński z Kaliny winien wymierzyć sprawiedliwość wg pr. pol. pod karą XV Janowi Piętce kmieciowi Arona Kmity z G. i Kaliny przeciw swemu kmieciowi Mik. Starnawie, który zabił Mikołaja br. Piętki (ZK 268 s. 287).

Uw. Potomkowie Mik. Kmity z Borczyna dziedziczyli nie tylko cz. w Kalinie Wielkiej, ale także G., wyłączone z Kaliny i określane w księgach ziem. jako osobna wieś, cz. w Racławicach i Górze (dziś Górka Kościejowska). Jeden z nich przejął przez żonę Górkę w par. Koniusza (jej nazwę przekazywały źródła również w formie Góra lub Góry). Prawidłowe rozdzielenie materiału źródłowego wymagało dodatkowej bardzo szerokiej kwerendy w księgach ziemskich ksiąskich i proszowskich oraz grodzkich krak., stąd też w haśle Góra (dziś Górka Kościejowska) nie wykorzystano następujących wiadomości, które dopiero po opracowaniu tego hasła można było odnieść do tej wsi: GK 14 s. 66 z r. 1458; 19s. 624 z r. 1472; 20 s. 216, 601 z l. 1475, 1477; 21 s. 538-9 z r. 1482; 21 s. 961 z r. 1484; 22 s. 519-21, 587-8, 620-2 z r. 1487; 22 s. 919 z r. 1488; 23 s. 197-8, 450-1 z r. 1490; 25 s. 52 z r. 1495.