JAROSZOWICE

(1317 Jaroschow, 1350 Jarossow, 1357 Jarossin, 1400 Jaresswicz, 1441 Jaroschowcze, 1444 Jaroszowice, 1445 Jaroschouicze, 1488 Jaroschowycze, 1529 Jarossowicze) 3 km na SE od Wadowic.

1. 1433 ks. ośw. (Prochaska Reg. s. 85-6); 1470-80 dystr. barwałdzki (DLb. 1 s. 88); 1537 widek barwałdzki (Rejestr rogowego - In. 0 1 k. 32); 1553 dystr. żywiecki (In. 0 1 k. 162); 1581 pow. śl. (ŹD s. 100); 1350 par. J. (MV 2 s. 329); 1353 n. par. Klecza (MV 2 s. 257); 1356 par. Klecza czyli J. (MV 2 s. 289); 1470-80 par. Zakrzów (DLb. 1 s. 88; 2 s. 292); 1529, 1598 par. Wadowice (LR s. 206; WR k. 162); 1350-74 dek. Zator (MV 2 s. 329).

2. 1361 obszar sołectwa w → Barwałdzie [Dolnym] poczyna się od granic J. (Pol. 3, 127; MS 4 Suplement 210); 1426 ks. ośw. Kazimierz pozwala młynowi należącemu do wójtostwa w Wadowicach na pobór wody ze Skawy między Wadowicami a J. (I. Rychlik, Księstwo oświęcimskie i zatorskie, Tarnów 1889, s. 32); 1533 Zygmunt Stary zatwierdza wyznaczone przez swoich komisarzy granice między dobrami król. J. dzierżonymi przez Jana i Wawrzyńca Komorowskich a dobrami Bernarda Rusockiego: Klecza, Świnna Poręba i Kozia Poręba (WAP perg. własne 22).

3. Własn. król. w niegrodowym stwie barwładzkim. 1400 Jan ks. ośw. zapisuje ż. Jadwidze sumy wienne, m.in. na J. (Mp. 4, 1038; GrünMark. 2 s. 579); 1433 Kazimierz ks. ośw. sprzedaje Dorocie Szechowiczowej i jej s. Stanisławowi wieś Lipnik w ks. ośw. za 500 grz., tj. za 200 grz. gotówki i za J. w ks. ośw. ocenione na 300 grz. (Prochaska Reg., s. 85-6; ZDM 5, 1400); 1441 Władysław [Warn.] przekazuje Mikołajowi Serafinowi żupnikowi i miecznikowi krak. prawo do zamku → Barwałd z wsiami, m.in. z J., Zakrzowem i Barwałdem, które Serafin wykupił za własne pieniądze (ZDM 8, 2569; GrünMark. 2 s. 587-8); 1445 tenże Serafin zastawia za 3000 fl. węg. Mszczujowi ze Skrzynna [w pow. rad., dziś Skrzyńsko] zamek Barwałd z przynależnościami, tj. ze Stroniem, Leśnicą, Zakrzowem, z cz. Zebrzydowic, którą wykupił od Laczka ze Sosnowic. Jeżeli do przyszłych świąt Bożego Narodzenia Serafin nie wykupi z zastawu zamku Barwałd, winien wykupić z zastawów: od Dobka - wieś Stanisław, od Laczka - wieś Barwałd [Dolny] z lasem Ochodza, od Żegoty - J., od szl. Mikołaja - obie Chocznie [Starą i Nową] i przyłączyć do zastawionego Mszczujowi zamku Barwałd z wsiami (ZK 12 s. 213-4); Jan z Czyżowa namiestnik Królestwa zaświadcza, że ww. Mszczuj zastawił Włodkowi ze Skrzynna i jego ż. Katarzynie zamek → Barwałd z wsiami, m.in. z J. (ZDM 3, 723); 1448 Włodek ze Skrzynna oświadcza, że za 3000 fl. węg., stanowiących macierzyste pieniądze jego ż. Katarzyny, wykupił u Mszczuja ze Skrzynna zamek → Barwałd z wsiami, m.in. z J. i zapisał te 3000 fl. węg. na tych dobrach ż. Katarzynie (ZK 13 s. 163); 1470-80 własn. król. należąca do zamku Barwałd. Łany kmiece (DLb. 1 s. 88; 2 s. 292); 1488 Jan z Komorowa i Żywca ma w tenucie dobra król. przynależne do zamku → Barwałd, m.in. wieś J. (GK 22 s. 914); 1515 Zygmunt Stary zezwala temuż Komorowskiemu sprzedać lub zastawić za 1000 grz. 30 grz. czynszu na zamku → Barwałd z wsiami, m.in. na J. (BPAN Katalog 1, 151); 1518 → Barwałd - zamek; 1533 własn. król. w tenucie Jana i Wawrzyńca Komorowskich (WAP perg. własne 22); 1537 kmiecie płacą po 2 gr rogowego od krowy: Jan Czech od 6 krów, Słowak od 14, Mika od 8, Sudwa od 11 i 2 jałowic, Słysz od 9 krów i jałowicy, Marcin od 8, Smoła od 6 i jałowicy, Rakuski od 4 krów i od 2 jałowic, Marek od 13 krów, Nowaczek od 7, Piwonia od 8, Stanek od 9, Knap od 4 i od jałowicy, Michałek od 8 krów, Czemura od 4 i od jałowicy, Dolny od 9 i od 2 jałowic, Słowaczek od 7 krów, Jakubek od 10 i od 2 jałowic, Marcinek od 4 i od jałowicy (Rejestr rogowego - In. O 1 k. 32).

4. 1317 Władysław ks. ośw. wydaje przyw. dla sołtysa w J. (GOśw. 80 s. 2293; 246 s. 3293-4 - zaginione).

5. 1350-8 par. J., par. Klecza i par. J. czyli Klecza1Wymiar świętop. w rejestrach z XIV w. wskazuje, że par. Klecza i par. J. stanowiły jedną parafię. Może J. były filią Kleczy? Par. Klecza jako samodzielna występuje nadal, par. J. zanika w XV w. Przytoczona niżej przez A. Nowakowskiego informacja o interdykcie może mieć związek ze zniesieniem jaroszowickiej parafii świętop. 2 3/4 sk. (MV 2 s. 257, 266, 273, 280, 288, 296, 329); 1373-4 świętop. z par. J. jw. (Rejestr Świętop. k. 7, 31); przed 1470, „jak głoszą przekazy, u schyłku średniowiecza nastąpił mord plebana jaroszowickiego”. Ludność obłożono interdyktem, parafię zniesiono, przyłączając część jej do Zakrzowa, a część do Wadowic (A. Nowakowski, Z dziejów miasta i parafii Wadowice, Kraków 1985 s. 34-5 - bez podania źródła tej informacji); 1470-80 wieś J. należy do par. Zakrzów. Dzies. snop. z wszystkich łanów kmiec. od dawna należy do scholastyka kat. krak. (DLb. 1 s. 88; 2 s. 292); 1529 dzies. snop. wart. 1 1/2 grz. ww. scholastykowi, meszne w owsie wart. 1 grz. 12 gr i stołowe należą do par. w Wadowicach (LR s. 206, 294).

6. 1507-9 Grzegorz z J. notariusz i prebendarz zamku w Oświęcimiu (MS 4, 8346, 9011).

1 Wymiar świętop. w rejestrach z XIV w. wskazuje, że par. Klecza i par. J. stanowiły jedną parafię. Może J. były filią Kleczy? Par. Klecza jako samodzielna występuje nadal, par. J. zanika w XV w. Przytoczona niżej przez A. Nowakowskiego informacja o interdykcie może mieć związek ze zniesieniem jaroszowickiej parafii.