(1369 Komorow, 1373 Conrow, 1374 Comorow) wieś wchłonięta w XV w. przez m. Przyrów, nazwa nie notowana w UN i na Mapie Obrębów, leżała ok. 1 km na SW od Przyrowa.

[Pow. lel.]; przed 1369 par. Podlesie, 1369, 1373-4 par. własna (Mp. 2, 302; Rejestr świętop. k. 13, 35).

Własn. król. 1369 Kazimierz W. poleca opatrznemu Jakubowi Rechickiemu dz. Nagłowic lokować na pr. średz. w miejscu zw. Przyrów nad rz. Wiercicą pomiędzy Lelowem a Radomskiem [ziemia sier.] m. Przyrów, dodając mu wieś król. K. leżącą przy tym miejscu w jej granicach z rolami, łąkami i wszystkimi użytkami oraz odstępuje temuż Jakubowi wójtostwo dziedz. w tym mieście za 20 grz. gr pras. Mieszkańcy miasta uzyskują pod łąki miejsca bagniste rozciągające się od Sowielca [w 1789 r. z nazwą Szulewiec LK z 1789 r. cz. 2 s. 418; dziś łąki Sulawy w Kopaninach na W od Przyrowa, UN 202 s. 33] aż do granic Ulesia [ziemia sier.] z wyjątkiem 6 mórg w tych miejscach, które przypadają wójtowi, ponadto uzyskują miejsca ciągnące się od ról uprawnych wsi K. aż do bagna zw. Kozielny, też Koselin [od XVIII w. do dziś w Przyrowie pastwiska i łąki Koselin, LK z 1789 cz. 2 s. 418; UN 202 s. 33] wraz z tym bagnem przy polu wsi Wiercicy, przechodząc przez rz. Wiercicę, a także lasem, uzyskują też k. bagna zw. Głębokie wszelkie użytki, tj. bór, las i [bagno] Kozielny i użytki ciągnące się od tego bagna przy polu wsi Wiercicy przechodzące przez rz. Wiercicę w lesie. Wójt może założyć dla swego użytku sadzawkę w granicach miasta w miejscu gdzie są potoki. Dla kościoła fundowanego w K. król przeznacza 1 ł. i wyznacza mu opłatę z każdej jatki mięsnej [kopie opuszczają jej wysokość]. Dzies. po 6 gr z łanu [przynależy komu?]¹Później dzies. z łanów miej. Przyrowa wybierał bp krak., a zatem i do niego należała wcześniej dzies. z łanów w K (Mp. 1, 302 z 2 kop.); 1373-4 par. ufundowana i wydzielona z par. Podlesie, brak danych o świętopietrzu (Rejestr Świętop. k. 13, 35).

Por. J. Laberschek, Rozwój osadnictwa w powiecie lelowskim w średniowieczu (do 1400 roku), mps s. 128, 157-8, 160, 166, 168-70. Drewn. kościół par. w K. noszący wezw. Ś. Mikołaja leżał 1 km na SW od centrum dzisiejszego Przyrowa na lewym brzegu rz. Wiercicy. Przed 1480 parafię przeniesiono do wybudowanego w m. Przyrowie drewn. kościoła pod wezw. Ś. Doroty (DLb. 2 s. 214-5). Drewn. kościół w K. został rozebrany, a na jego miejscu w XVI w. wzniesiono obecny kościół mur., również pod wezw. Ś. Mikołaja. Wymienia go jako kaplicę mur. poza miastem w lasach w 1598 r. WR k. 346. Dzisiaj w ołtarzu barokowym tegoż kościoła z 2 poł. XVII w. znajduje się posąg Ś. Mikołaja z końca XIV w. (KatZab. 6 z. 4 s. 40), być może pochodzący z pierwotnego drewn. kościoła.

Poświadczone w 1476 r. przedmieście Przyrowa, które wówczas wraz z miastem zostało przez Pawła ze Szczekocin tenut. Olsztyna zastawione za 190 grz. Annie z Woli Starzyńskiej ż. Jana z Pieczeniegów, jest być może identyczne z K. (ZK 314 s. 331).