(1153 [1154] Konare z kop., 1210 Konare, 1361 Konary, 1368 Conari, 1386 de Conarz, de Konar) 12 km na S od Jędrzejowa.

1. 1489, 1520 pow. krak. [ksiąs.] (RP s. 136-850); 1543, 1581 pow. ksiąs. (ZK 189 s. 143; ŹD s. 439, 93); 1495-1520, 1598 par. Nawarzyce (RP s. 227-850; WR k. 231)¹W RP z 1489-94 r. K. wymieniane są w par. Grodzina (RP s. 136-208; ŹD s. 439).

2. 1361 pole w K. k. Opatkowic, w stronę Łysakowa na prawo → p. 3; 1368 wieś król. C. leżąca k. klasztoru w Jędrzejowie; 1398 niwa k. łąk przed C. → p. 3; 1432 Nieustęp opat jędrz. osobiście i przez przysięgę 6 świadków oddala pozew Elżbiety wd. po Dobiesławie z C. o ustawienie płotów pomiędzy Olbrachcicami a K., zaś sąd zezwala, aby opat płoty tamże libere sepiuit alias grodzyl (ZK 197 s. 205); niwa za drogą w K., niwa w Olbrachcicach retro allodium alias na zagumniu w C. (ZK 10 s. 20a); 1462 spór pomiędzy kl. mog. a Janem pleb. z Piotrkowic o dzies. z pól przyłączonych w wyniku zamiany z Koprzywnicy [Pokrzywnicy] do Piotrkowic, leżących k. K., Piskorzowic, Przyłęku i Woli (Mog. 139); 1533 Zygmunt Stary zezwala klasztorowi jędrz. na wzniesienie mostu w miejscu bagnistym w Niegosławicach na drodze z Bochni, gdzie zbiegają się rzeki Mozgawa [płynąca] od Włodzisławia i Mierzawa płynąca od K. (Biblioteka UAM w Poznaniu, rps akc. 1609, Kopiarz jędrz. A k. 52v-3); 1540 Parzechowski Półłanek, rzeka [Mierzawa], młyn, łan Marzenowski, łan Czyszyński, Kapinowski Półłanek, łany Dutkowski i Zakieżyński, granica dzieli m.in. stodołę w K. na pół i wychodzi w pole aż do granic Olbrachcic → p. 3; 1541 granica pomiędzy Olbrachcicami kl. jędrz. a K. Stanisława i Jana oraz Jana, Adama, Jakuba i Stan. Konarskich rozpoczyna się k. boru pomiędzy Olbrachcicami i K., gdzie usypano 2 kopce narożne pomiędzy borem i bufforium alias błoniem i stąd bieży per illud bufforium alias przez błonia aż do rz. Mierzawy, gdzie przerwano rozgraniczenie z powodu zapadającego zmroku, zaś opat wystąpił z pozwem o kontynuowanie rozgraniczenia w dniu 7 III, na co nie zgodzili się pozwani Konarscy. Dlatego też strony będą się procesować o ustalenie dnia następnego rozgraniczenia (BPAN rkp 926, Kopiarz jędrz. B k. 137-9).

1545 granica pomiędzy Nawarzycami kl. jędrz. a K. Piotra Dębieńskiego sędziego ziemskiego krak. i Stan. Konarskiego z K., która poczyna się od narożnika wsi Piotrkowice Walentego referendarza król. i ww. Piotra Dębińskich, jest wytyczana przez komornika, wbrew protestom opata jędrz., przez usypanie kopców po obu brzegach rz. Mozgawy, idąc k. niej w dół aż do stawu w Nawarzycach, gdzie opat oświadczył, że tu rozciąga się opust, wieś Skoruszyce należąca do kl. jędrz. Twierdzenie to udowodnił, przedkładając dok. perg. Bolesława Wstydl. ks. krak. i sand. z nadaniem tej wsi klasztorowi oraz dok. Czadra wwdy krak. [1231-7] dotyczący sprzedaży cz. wsi → Nawarzyce klasztorowi, wreszcie akt potwierdzenia tej transakcji przez Bolesława Wstydl. i odmawiając komornikowi pełnomocnictw do rozgraniczania wsi Skoruszyce, gdyż rozciąga się ona za stawem w Nawarzycach, pomiędzy K., Nawarzycami i Niegosławicami. Pomimo to komornik kontynuuje rozgraniczenie, poczynając od narożnika wsi Piotrkowice, sypiąc kopiec poniżej tej rzeki [Mozgawy], zaś opat z tego powodu składa protestację. W tym narożniku k. rz. Mozgawy, za łąką należącą do plebana w Nawarzycach, usypano 3 kopce narożne. Granica bieży z jednej strony na W wzdłuż granicy Piotrkowic, mając po drugiej stronie rz. Mozgawy pola wsi Nawarzyce, a z trzeciej strony wieś K. Stąd granica biegnie starorzeczem Mozgawy, zaś kopce usypane są ku E po obu stronach Mozgawy, 4 pary kopców qdo nowo powstałego stawu nawarzyńskiego. Stąd kopce graniczne prowadzą w lewo wzdłuż rz. Mozgawy, która rozgranicza Nawarzyce od K., usque ad fossam antiquam alias do przekopy. Następnie, za rolami konarskimi [wsi K.], granica zakręca na N i wzdłuż 5 kopców bieży do łąk konarskich i niegosławskich [wsi K. i Niegosławice], rozdzielając je [następnymi] 5 kopcami, i dalej do rz. Mierzawy, gdzie usypano 2 kopce narożne i końcowe - jeden oznaczający granicę K., drugi zaś Nawarzyc (BPAN rps 926, Kopiarz jędrz. B k. 128v-132v).

1545 rozgraniczenie wsi K. Piotra Dębieńskiego sędziego ziemskiego krak. i Stan. Konarskiego z K. od Niegosławic pozwanego przez nich klasztoru jędrz. przez komornika granicznego rozpoczyna się przy drodze publicznej z Niegosławic do m. Jędrzejowa, k. jej skrzyżowania z drogą z Opatkowic na N, biegnącą za rolami wsi K. zw. Wielkie Zagaje, pomiędzy K. a Niegosławicami. Pomimo protestów opata komornik rozpoczyna rozgraniczanie, polecając sypać kopce k. ww. drogi i skrzyżowania dróg, gdzie opat upatruje granicę ze swoją opust. wsią zw. Skoruszyce i dla potwierdzenia tego przedkłada ww. 3 dok.: 2 Bolesława Wstydl. i 1 Czadra wwdy brak. oraz odmawia komornikowi pełnomocnictw dla rozgraniczenia, bowiem Skoruszyce leżą pomiędzy K., Nawarzycami i Niegosławicami. Pomimo protestów opata komornik poleca usypać tu kopce graniczne, poczynając od ww. skrzyżowania dróg. Stąd granica bieży wzdłuż ww. drogi publicznej na S przez zagajnik i zarośla do skrzyżowania (via transversalis) z drogą wolską z Opatkowic do Krzcięcic, i od tej drogi do pola zw. Zagaje, i pomiędzy drogami wzdłuż 5 kopców, a następnie w prawo przez pole aż do innej drogi prowadzącej z Niegosławic do Jędrzejowa, koło której przy zaroślach usypano kopiec, a stąd przez te zarośla i pola wzdłuż 13 kopców do [innych] zarośli, przez pole za zaroślami i prosto wzdłuż drogi, a następnie od drogi w lewo, przez pole i przez drogę z K. do wsi Tur aż do drogi publicznej zw. pińczowską. Następnie granica bieży wzdłuż 2 kopców przez pole i łąkę k. rz. Mierzawy i do tej rzeki, gdzie usypano końcowy kopiec narożny od wsi Niegosławice, leżący za kopcami granicznymi rozdzielającymi Nawarzyce i K., po drugiej stronie rz. Mierzawy (tamże k. 132v-137); [1547-60] Wojciech [z Kłodawy] opat jędrz. i Piotr Dębiński sędzia ziemski i grodzki krak. [1545-60] zeznają, że w ciągu miesiąca przeprowadzą rozgraniczenie pomiędzy wsiami Łysaków kl. jędrz. a K., Olbrachcice i Zagaje Dębińskiego oraz pomiędzy wsiami K. i Niegosławice, w wyniku mediacji Andrzeja Szpota bpa laodycejskiego i sufragana krak., kan. krak., opata mog. i wąch. [1547-60] (tamże k. 140; por. Mog. s. 151, 154-7; UK 309).

3. Własn. książęca i król., później cz. kl. jędrz. i cz. szlach. Przed 1153 [1154], 1210 → p. 5; 1361 Kazimierz W. zatwierdza wyrok sędziego krak. Jana [z Grębynic], przysądzający Wilhelmowi opatowi i kl. jędrz. pole w K. k. Opatkowic w stronę Łysakowa na prawo, wbrew pretensjom Wincentego dz. z Koszyc [pow. pilzn.] i Dobiesława z Ławszowa (Mp. 1, 260); 1368 Kazimierz W. zamienia dobra z kl. koprz., uzyskując m. Jasło w ziemi biec. i Pukarzów w ziemi sier. w zamian za wsie król. Błonie i Łukawiec w ziemi sand., które władca uzyskał od Gerharda opata i kl. jędrz. w drodze zamiany za wieś król. C. leżącą k. klasztoru w Jędrzejowie (Mp. 3, 817); 1376-1400 Marcisz z K. i → Grodziny, br. Mikołaja kaszt. konarskiego [krak.?]; 1376-94 Mikołaj, Miczek Konarski z K. i → Grodziny kaszt. konarski [krak.?], br. Marcisza (też UM 163; ZK 1c s. 96, 293); 1386 Janek z Lubczy przeciwko [kmieciowi] Mik. Tomkowicowi z K. o porwanie kmiecia (SP 8 uw. 35/13); Tomek [kmieć] z K. nie stawił się w sprawie z Miczkiem i Janem prokuratorami pana Zbyszka z Lubczy o to, że zbiegł [od niego] przed czasem (SP 8 uw. 35/28, 36/14); 1386-7 Janek prokurator tegoż Zbyszka z Lubczy pozywa kmiecia Mikołaja z K. o to, że zbiegł przed czasem z Woli [Lubeckiej] (SP 8 uw. 36/12, 39/10).

1388-1409, zm. 1409 Dobiesław, Dobek z K. i Koszyc od 1378 h. Ostoja, stolnik krak. 1392- 3, podsędek ziemski krak. 1394-1409 (SP 8, 7221-2, uw. 286/15-6; UM 421, 315; DSZ s. XL); 1388 Peterlin ze Szczytnik procesuje się z br. [Mikołajem] kasztelanem [konarskim] z K. [i → Grodziny] i Marciszem (SP 8 uw. 122/15; por. UM 163); 1394-1401 Dorota wd. po Mikołaju z K. i → Grodziny kaszt. konarskim; 1394 Piotr z K., ma braci 1394, identyczny z Peterlinem ze Szczytnik 1388 lub z Piotrem Mikołajowicem 1398-1401 (ZK 1c s. 166); 1394-7 Jakub, Jakusz z K. (ZK 1 c s. 110; 2 s. 506); 1394 Jakusz z K. pozyskuje na Piotraszu z K. cz. dziedzictwa tamże, → 1398 (ZK 1c s. 180); tenże Piotr z tymże Jakuszem o dzierżenie dóbr wbrew prawu (ZK 1c s. 166-7, 178); Dorota wd. po Jaszku z K. oświadcza, że Pietrasz z braćmi winni wypałcić jej 15 grz. z racji posagu i dopiero wtedy uzyskają od niej dobra tytułem pr. bliższości (ZK 1c s. 176); Marek i Halszka z Bojańczyc pozywają Przecława z K. (ZK 1c s. 154, 164); Michał z Proszowic pozywa Mikołaja i Jakuba z K. o zabór pszenicy (ZK 1c s. 110); Mikołaj z synem z K. winien stawić kapelana Jana z Niegardowa w sprawie z Markiem z Bojańczyc (ZK 1c s. 159-60); Wojciech z Brzeska z kapelanem Gotfrydem z Brzeska ma stawić w sądzie komornika Wojciecha z Brzeska przeciwko wojewodzie [kasztelanowi?] z K. (ZK 1c s. 160); 1396 Jakusz z Tczycy w sporze z panią z C. (ZK 2 s. 398); Przybek z Grodziny procesuje się z panią z C. i [jej] synami (ZK 2 s. 406); Pietrasz z K. procesuje się z kmieciem Jakuszem z K. o 11 jaj (ZK 2 s. 454, 463, 467, 470); 1397 → Grodzina.

1398-1402, niepełnoletni 1394 Jan, Jaszek z K. i → Grodziny s. Mikołaja kaszt. konarskiego i Doroty, br. Piotra i Zawiszy; 1398-1401, niepełnoletni 1397 Piotr, Pietrasz z K. i → Grodziny s. Mikołaja kaszt. konarskiego i Doroty, br. Jana i Zawiszy; 1398-1403 Zawisza z K., → Grodziny i Młogolic [dziś Cło pow. wiśl.] s. Mikołaja kaszt. konarskiego i Doroty, br. Jana i Piotra.

1398-9 Dorota z C. wd. po Mikołaju, Femka ż. Laczka z Bystrzanowic i jej siostra Małgorzata wdowa z C. procesują się z br. Stanisławem i Jaszkiem z Ławszowa o dobra dziedz. (SP 8, 8754, uw. 243/1-3, 265/43; ZK 3 s. 9); 1398 → p. 6; Dorota z C. i jej ss. Jan, Piotr i Zawisza → Grodzina (SP 8, 6383); 1398 Jakusz z Tczycy zobowiązuje się zastawić za 30 grz. gr i 8 grz. kwartalników Dorocie z C. 4 ł. w Tczycy płacące po 1 grz. czynszu, pod rygorem wzrostu długu do 50 grz. (SP 8, 7201); Helena ż. Jakusza z Wilczkowic godzi się z kmieciem (colonus) pani z C. (SP 8 uw. 249/19); Dobiesław [z K.] podsędek krak. procesuje się z kl. jędrz. o niwę k. łąk przed C. (SP 8 uw. 242/1); Borzek z Olbrachcic z Dobkiem podsędkiem o przeoranie 400 skib w C. (SP 8, 7221); wdowa po Jakuszu z Dziekanowic procesuje się z Klimkiem kmieciem (colonus) z C. (ZK 1c s. 571); 1401 tenże Dobiesław podsędek krak. gwarantuje Klemensowi ze Strzeszkowic zwrot do ś. Mikołaja [6 XII] 30 grz. kwartników wwiązaniem do 4 kmieci w C. płacących 4 grz. czynszu (ZK 3 s. 224).

1414-28, zm. 1431/2 Dobiesław z K. i Koszyc s. Dobiesława z Koszyc i K. podsędka krak., h. Ostoja, br. Ścibora z Koszyc i Jana Rokosza z Koszyc (ZK 5 s. 454; 7 s. 213; 10 s. 20a; 146 s. 32, 167; 193 s. 275-6, 308; 194 s. 123; 195 s. 92, 299, 312; 196 s. 46; 197 s. 205; GK 1 s. 709-10, 738; 2 s. 672: br. Ścibora z Koszyc, 683; SP 2, 2415).

1414-58 Elżbieta c. Włodka z → Konaszówki i → Głogowian, 1 v° ż. [od 1432 wd.] Dobiesława z K. i Koszyc, 2 v° 1436/8 ż. Paszka z Sokołowa [pow. chęc.?] (ZK 5 s. 545; 146 s. 275; 197 s. 428-30, 432; 256 s. 144; 257 s. 137; 258 s. 107-8, 174, 270; SP 2, 2630); 1414 Dobiesław z K. zastawia za 90 grz. Jakubowi z Bużenina [woj. sier.] całe cz. dziedz. swej ż. Elżbiety w Konaszówce i Głogowianach, oraz zobowiązuje się stawić do ksiąg żonę dla potwierdzenia przez nią tego zastawu na najbliższe roki po odbyciu obecnej wyprawy wojennej [do Prus, przeciwko Krzyżakom] pod rygorem wwiązania do połowy swej wsi K. (ZK 5 s. 454); 1415 → Głogowiany; Dobiesław z K. zapisuje ż. Elżbiecie 430 grz. posagu i 200 grz. wiana na połowie swych dóbr (ZK 193 s. 276); → Głogowiany; Dobek z K. zobowiązuje się zwrócić Janowi [z Bogumiłowic pow. pilzn.] kaszt. czech. 8 grz. poręki pod rygorem oddania 2 koni (ZK 6 s. 97); → p. 6; 1416 Dobek z C. winien zapłacić 4 grz. kary jako poręczyciel za żonę [Mikołaja] Morawca Jakuszowi z Częstoszowic (ZK 194 s. 2); Mik. Morawiec z Ossowic i jego ż. Katarzyna zobowiązują się zapłacić Elżbiecie ż. Dobka z C. łącznie 200 grz. w dwóch ratach pod rygorem wwiązania do 1/4 cz. Konaszówki i 1/2 cz. Głogowian (ZK 194, s. 21, 75 - spłata w 1417 r.); Dobek z C. oddala pozew Stanisława z Węchadłowa w sprawie o nie wpisanie do księgi [transakcji i] sumy 9 grz. (ZK 194 s. 23); 1417-8 → p. 6; 1418 → Głogowiany; Jan z Ilikowic poręcza Michałowi z Przełęku spłatę przez Dobka z C. 16 grz. (ZK 194 s. 237); tenże Michał kwituje i uwalnia Andrzeja Niemstę od poręki za Dobka z C. złożonej jego zm. br. Piotrowi z Przyłęku (ZK 194 s. 237); 1421 → Komorniki; 1422 Maczek rządca z Włodzisławia [dziś Wodzisław] stawia 6 świadków przeciwko Dobkowi i [kmieciowi] Szymonowi z K., zaś sąd grodzki kładzie wadium 100 grz. w sporze pomiędzy panem marszałkiem [kor. Zbigniewem z Brzezia] i rządcą Maczkiem a Dobkiem, nakazując im zachowanie pokoju aż do wyroku (GK 1 s. 738).

1423-4 opatka Fenna oraz Anna Ksiąska i Wrochna [szwagierka Dobka] mniszki kl. Ś. Andrzeja procesują się z Dobkiem z K. o zapisy w księdze i karę 8 grz. (GK 2 s. 54, 60, 72, 219, 232, 251, 270, 275); 1424 za zgodą opatki umorzone zostają wszelkie pozwy i procesy pomiędzy mniszkami kl. Ś. Andrzeja z Krakowa a Dobkiem z C., Wojciechem zw. Żelazo i jego kmieciami wspólnikami (GK 2 s. 212); Maszek rządca Zbigniewa z Włodzisławia marszałka [Królestwa] w procesie przeciwko Szymkowi z C. kmieciowi Dobka z C. winien przedłożyć dok. od plebana z Żabna [pow. pilzn.] poświadczający, że jego świadek Jan z Pokrzywnicy zmarł w Żabnie i tam został pogrzebany, oraz dodatkowo dok. większej sprawy o 30 grz. ze Stefanem Dąbskim przed Mikołajem burgr. chęc. (GK 2 s. 219, 226, 250, 255, 268); tenże Zbigniew przedkłada dok. król. przeciwko Dobkowi z C., ganiący sąd krak., że sprawa marszałka nie została rozsądzona na rokach partykularnych i nakazujący wyznaczenie terminu (ZK 195 s. 280); 1424 Szymek kmieć ze Świątnik nie stawił się pozwany przez Dobka z C. o 4 grz. i o to, że zbiegł z C. przed czasem (ZK 195 s. 211); 1425 sąd wyznacza woźnego Wrochnie klarysce z kl. Ś. Andrzeja z Krakowa dla egzekucji wyroku w sprawie z Dobkiem z C. o zapis w księdze, 8 grz. kar. i karę XIV (GK 2 s. 326, 332, 356); 1425 → p. 6; 1427, → Komorniki; 1428 Stanisław opat tyniecki pozywa Dobka z C. o zagarnięcie w Opatkowicach 4 wołów, 4 lżejszych wołów oraz wymłócenie dzies. tj. 70 korców pszenicy, 80 żyta, 40 owsa, 40 jęczmienia i prosa oraz o szkody wart. 12 grz. (GK 3 s. 30).

1432-49 Anna h. Ostoja, c. Dobiesława z K. i Elżbiety, ż. przed 1443 Stan. Lipskiego z Lipy [pow. opocz. lub rad.] (ZK 10 s. 20a; 257 s. 364; Mp. 4, 1308; GK 10 s. 865-6); 1432-4 Elżbieta wd. po Dobiesławie z K. z c. Anną dają kl. jędrz. niwę roli w C. za drogą w zamian za niwę w Olbrachcicach leżącą retro allodium wlgariter dicendo na zagumniu wsi K. (ZK 10 s. 20a: 1432 r.; 197 s. 261; Biblioteka UAM w Poznaniu, rps akc. 1609, Kopiarz jędrz. A k. 46-6v; Mp. 4, 1308: 1434 r.); 1432 Nieustęp opat jędrz. płaci karę 6 sk. Elżbiecie wd. po Dobku z K. i tyleż sądowi pro wstech per corulum ad Tomconem ministerialem (SP 2, 2415); → p. 2; 1435 → Konaszówka; 1436 → Częstoszowice i Konaszówka; 1438 Elżbieta z C. wd. po Dobku z C., obecnie ż. Paszka z Sokołowa [pow. chęc.?] kwituje Mik. Morawca z Konaszówki z sumy 100 grz. (ZK 256 s. 76).

1440-58 Paweł, Paszek z Sokołowa i K. [po żonie], 1436/8 mąż Elżbiety wd. po Dobiesławie z K. (ZK 256 s. 76, 144; 257 s. 237-8; 258 s. 107-8, 131-3, 174); 1440 taż Elżbieta ż. Paszka z K. oświadcza, że Piotr z Różnicy wykupił od niej za 110 grz. cz. Mironic niegdyś należącą do Piotra z Mironic, którą Elżbieta dzierżyła za tę sumę od Mik. Morawca z → Konaszówki [→ 1435 i 1436] (ZK 256 s. 144); 1443 Anna z K. ż. Stanisława z Lipy zeznaje, że Paszek młodszy z Sędziszowa, Paweł Paszek z Sokołowa i Stanisław z Radziczowa poręczyli Stanisławowi z Psar za spłatę przez jej męża Stan. Lipskiego 114 grz. posp. monety i 228 grz.; taż Anna godzi się na zastawienie przez męża za 228 grz. Stanisławowi z Psar jej cz. w K. (ZK 256 s. 298-300).

1444-64, zm. ok. 1464, Jan Rokosz z Koszyc i K., h. Ostoja, s. Dobiesława z K. podsędka krak., br. Dobiesława z K. i Ścibora z Koszyc, pstar. krak. 1440-7, star. zatorski 1440, sędzia ziemski krak. 1455-64, burgr. krak. 1445-57 (ZK 257 s. 18-9, 49; F. Sikora, Rokosz Jan, PSB 31 s. 540-1); 1444 Nieustęp opat jędrz. i Anna z C. ż. Stan. Lipskiego procesują się przez pełnomocników o zagarnięcie wołu i owcy; Anna z C. winna stawić 6 świadków przeciwko Mik. Mokrskiemu, którzy przysięgą mają potwierdzić, że Mikołaj wraz z 14 wspólnikami porwał z jej dziedziny kmiecia Michała, przyprawiając ją o szkody wart. 20 grz. (SP 2, 3206, 3212); Mikołaj z Mokrska skazany na karę XV na rzecz sądu i XV na rzecz Anny z C. ż. Stanisława z Lipy, gdyż pozywał ją pozwem z pieczęcią ziemi sand. (ZK 257 s. 3); taż Anna zastawia za 132 grz. stryjowi ur. Janowi Rokoszowi z Koszyc pstar. krak. wieś C; taż Anna sprzedaje za 600 grz. temuż Rokoszowi swą połowę w K., którą jej matka dzierżyła w zastawie (ZK 257 s. 18-9, 22); Stanisław z Psar kwituje tegoż Rokosza z sumy 258 grz. należnych mu od Anny z C. oraz wydaje mu dok. poręki na tę sumę za tęż Annę i jej męża Stan. Lipskiego [→ 1443] (ZK 257 s. 22); → p. 5; 1445 Jan Rokosz pstar. krak. zastawia za 120 grz. Niemście z Książa Małego całą swą cz. w K. (ZK 257 s. 49); Stan. Lipski zobowiązuje się w ciągu 4 miesięcy uwolnić [cz.] K. [swej ż.] Anny z K. od zapisu 132 grz. na ręce tegoż Rokosza pod rygorem kar. W przypadku nie dotrzymania zobowiązania godzi się na uwięzienie go przez Rokosza w dowolnym miejscu, wsi, mieście i zamku (GK 9 s. 345); 1446 Paweł Paszek z C. z ż. Elżbietą zobowiązują się spłacić Andrzejowi ze Strzeszkowic 22 grz. pod gwarancją wwiązania go do ich cz. w C., z której dochód wynosi 4 grz. czynszu; 1447 Paweł Paszek z Sokołowa zobowiązuje się wypłacić Andrzejowi ze Strzeszkowic 20 grz. do Bożego Narodzenia pod rygorem udzielenia wwiązania do swej cz. Konar z czynszem 1 grz. (ZK 257 s. 137, 237-8).

1449, zm. 1450/56 Ścibor z Koszyc i K. h. Ostoja, s. Dobiesława z K. podsędka krak., br. Dobiesława z K. i Jana Rokosza sędziego krak. (ZK 257 s. 364; 258 s. 99-100; GK 10 s. 865-6); 1449 Anna ż. Stanisława z Lipy sprzedaje za 500 grz. monety posp. i za konia wart. 20 grz. ur. Ściborowi z Koszyc swoją połowę wsi C.; tenże Ścibor łan seu mansum alias sreb w C. leżący k. dworu daje w dożywocie tejże Annie żonie Stan. Lipskiego (ZK 257 s. 364; GK 10 s. 865-6).

1456-81 Mikołaj z K. s. Ścibora z Koszyc, br. Jana i Dobiesława (ZK 258 s. 99-100; GK 21 s. 518); 1456-62 Jan z K. s. Ścibora z Koszyc, br. Mikołaja i Dobiesława (ZK 258 s. 99- 100, 362); 1456-62 Dobiesław młodszy z K. s. Ścibora z Koszyc, br. Jana i Mikołaja (ZK 258 s. 99-100, 215, 362).

1456 Dobiesław najmłodszy s. zm. Ścibora z Koszyc, ręcząc za swych br. starszego Jana i średniego Mikołaja, zastawia za 80 grz. Pawłowi ze Słupowa całą swą cz. w K. (ZK 258 s. 99-100, zp.); Elżbieta wd. po Paszku z K. zobowiązuje się wypłacić Janowi z Kaliny s. zm. Piotra 125 grz. posagu swej c. Elżbiety, jego żony; tenże Jan Kaliński zapisuje ż. Elżbiecie z K. c. zm. Paszka 125 grz. posagu i 125 grz. wiana na połowie swych dóbr w Kalinie i Polanowicach (ZK 258 s. 107-8)²Elżbieta - matka i Elżbieta - córka zostały najpewniej błędnie nazwane wdową (consors olim) i córką (filia olim) zm. Paszka, → 1458; 1458 Paweł Paszek z ż. Elżbietą zastawiają za 430 grz. półgr Janowi Ilkowskiemu z Ilkowic swoją cz. w K., dając mu wwiązanie do niej, zaś Jan wypłaci im do Bożego Narodzenia pierwszą ratę 180 grz. (nad zapiską nota, iż pieniądze aresztował woźny w imieniu Jana z Brzezia i Michała z Piotrkowic); Jan z Brzezia i Michał z Piotrkowic poręczają warunki zastawu (ZK 258 s. 131-3); Jan Kaliński Piotraszowic kwituje Pawła Paszka z K. i jego ż. Elżbietę ze 100 kop posagu ich córki, a jego żony Elżbiety; ww. poręczyciele dostają woźnego, który zaaresztuje u Jana Ilkowskiego pieniądze z racji ich poręki za Paszka i jego ż. Elżbietę z K. (ZK 258 s. 134, 174); 1460 Paweł niegdyś ze Słupowa kwituje Dobiesława z Koszyc z 80 grz. zastawu na K.; Jan Ilkowski ręczy temuż Dobiesławowi za tegoż Pawła, że pod wadium 80 grz. umorzy wszelkie pozwy (ZK 258 s. 215); 1462 Jan i Dobiesław ss. Ścibora z Koszyc Małych sprzedają za 500 grz. Janowi z Ilkowic połowę wsi K. Dobiesław zobowiązuje się stawić ż. Dorotę dla zeznania zgody na tę transakcję (ZK 258 s. 346-7, 362); 1470-80 w C. łany kmiece (DLb. 3 s. 374: niewypełniony formularz).

1481-98 Michał Konarski z K. i Starzyn. br. Andrzeja, Abrahama i Jana ze Starzyn, burgr. olsztyński 1497 (GK 21 s. 518; 22 s. 232; 26 s. 567; 27 s. 281; ZK 316, s. 110)³Z l. 1487-94 znany jest Mik. Konarski pstar. i burgr. san. (→ Konary, które?). Brak informacji pozwalających utożsamiać go z Mikołajem z K. i Starzyn; 1481 kl. jędrz. pozywa Mikołaja z K. o to, że nie chce wypuścić i uwolnić kmiecia Mikołaja osiadłego na roli w Niegosławicach, którą dzierżawił na rok od opata, oraz o szkody, ziarno w stodole i bydło (GK 21 s. 518); 1487 br. Mik. Konarski, Abraham i ksiądz Jan ze Starzyn sprzedają za 400 grz. Stanisławowi pleb. w Moskorzowie całe swoje cz. w Starzynach i Drużkowej (ZK 316 s. 110); 1488 Jan z Przyłęku [pow. lel.] w imieniu Andrzeja z Pińczowa [pow. wiśl.] kaszt. sąd. kwituje Mik. Konarskiego z sumy 200 fl. zapisanych na C. i umarza zapis w GK (ZK 316 s. 127); 1489-98 w K. pobór z 5 1/2 ł., 1497-8 z 6 ł., 1499-1501, 1508-12 z 4 ł., 1513-20 z 6 ł. (RP s. 136, 150, 163, 178, 193, 208, 227, 77, 114, 40, 11, 249, 278, 341, 367, 598, 627, 660, 572, 543, 711, 734, 791, 813, 828, 850; ŹD s. 439).

1494-1504 Jan z K. i → Górki [par. Koniusza, od 1498] s. Mikołaja, br. Jakuba, Tomasza i Feliksa (AGZ 7, 103; GK 26 s. 890-1; 27 s. 281, 597, 621, 702, 733-4; Mp. 5 T 172; ZK 23 s. 207); 1494-1524, zm. przed 1527, Jakub Konarski z K. i → Dobranowic s. Mikołaja, br. Jana, Tomasza i Feliksa (AGZ 7, 103; Mp. 5 T 172; RP s. 784, 797, 819, 839, 856; GK 27 s. 281; 37 s. 515; ZK 30 s. 429; SP 6, 396, 419; Bon. 11 s. 41)⁴Przodkiem [dziadem?] lub krewniakiem Jana i Jakuba Mikołajowiców z K. i → Dobranowic był zapewne poświadczony w 1462 r. Jan Konarski z Dobranowic (Mp. 5 L 13), brak jednak danych o dziedziczeniu przezeń w K; 1497 Jakub z K. zobowiązuje się wypłacić Janowi z Łaganowa i Zbigniewowi z Kosocic 80 grz. dzierżawy z dóbr Rzędowice, wydzierżawionych opatrznemu Piotrowi mieszcz. z Proszowic (GK 26 s. 476); 1498, zm. przed 1543, Tomasz Konarski z K. s. Mikołaja, br. Jana, Jakuba i Feliksa (GK 27 s. 281; ZK 189 s. 143-5).

1498-1538, zm. 1538/9 Feliks Konarski z K. s. Mikołaja, br. Jana, Jakuba i Tomasza (GK 27 s. 281; ZK 28 s. 192-3; 29 s. 460-1, 479; 187 s. 635-9; 190 s. 23-4, 454); 1498, 1499 → Górka par. Koniusza; 1498 Mikołaj z K. pozwany przez Kat. Szczekocką ze Szczekocin o to, że za jego wiedzą jego ss. Jakub, Tomasz i Feliks impossessionati alias golothy wraz z 6 wspólnikami z jego dworu w K. najechali zbrojnie m. Szczekociny i spustoszyli pod miastem dom i zagrodę kmiecia Macieja, zadali mu 2 rany krwawe i 2 rany sine, po czym porwali go do K., za co Mikołaj jest odpowiedzialny gdyż napastnicy to jego comestores alias chleboyeczcze (GK 27 s. 281); 1500 Katarzyna [c. Jana Kmity z Górki] ż. Jana Konarskiego pozywa kmieci ze Stawu (GK 27 s. 1266).

1504-44 Barbara z → Dobranowic ż. [od 1527 wd.] Jakuba Konarskiego, siostra Zofii Górskiej 1537 (GK 29 s. 147; SP 6, 396, 419, 476; Kniaz. 268; Bon. 11 s. 41; ZK 29 s. 640; 30 s. 255, 379, 652-3; 163 s. 53, 449-50, 486; 188 s. 62, 171, 175-6, 182, 247, 292, 311, 528; 190 s. 34, 183, 186, 294-5); 1504 Bartosz Pawłowski w imieniu Jakuba opata jędrz. zakłada protest przeciwko Barbarze Zagórskiej ż. Jakuba Konarskiego, gdyż w sprawie o jego dobra Przestańsko przedłożyła ona pozew przeciwko Janowi Michowskiemu, który tam nic nie posiada (GK 29 s. 147); taż Barbara kasuje swoją oprawę posagu i wiana na dobrach Zagórzyce i Przestańsko, zapisaną jej przez pierwszego męża zm. Stan. Zagórskiego i kwituje ze spłaty tych sum Zofię ż. Andrzeja Więcławskiego i Elżbietę ż. Mik. Potockiego ze Święcic; Jakub z K. ustępuje z 120 grz. br. Janowi z połowy dóbr K. z połową dworu, które sam posiadał z zapisu ojca Mik. Konarskiego (ZK 23 s. 199, 207); 1507 Jakub Konarski i jego ż. Barbara posiadają zapisy od Adama Włodzisławskiego tenut. ojcowskiego na wsi Smardzowice (ZK 23 s. 386-7); 1509 taż Barbara zapisuje mężowi Jakubowi Konarskiemu swe dobra w → Dobranowicach wraz z ruchomościami (ZK 205 s. 54-6); 1524 Jakub Konarski z K. i Dobranowic opiekun dóbr Rudno zm. Stan. Naramskiego i jego niepełnoletnich dzieci wydzierżawia za 70 fl. węg. mieszcz. krak. Prokopowi na 3 lata dobra Rudno (GK 37 s. 515).

1530-46 Jan Konarski z Dobranowic, K., Kończyc i Częstoszowic s. Feliksa Konarskiego i Zofii, br. Adama, Jakuba i Stanisława [→ p. 2], siostrzeniec Barbary Konarskiej z Dobranowic, ż. Urszula z Częstoszowic i Konaszówki 1536-9 (ZK 29 s. 790; 30 s. 199, 322, 426, 452, 457, 680, 780, 908, 967; 189 s. 521; 190 s. 32-3, 106-7, 128, 182-3, 186, 225, 678, 1156, 1204-6; RP k. 20); 1530 → Dobranowice; 1530-2 br. Stan. i Jan Naramscy, w imieniu swoim i br. Mikołaja i Jakuba, zapisują swe dobra Garlica i Szczodrkowice w pow. krak. i Rudno w pow. prosz. Janowi Łabędziowi ze Stręgoborzyc stolnikowi król., Żegocie Plechowskiemu, Mik. i Pawłowi „Sydlynszkym” oraz ciotce (amitta) Barbarze Konarskiej (ZK 30 s. 255; 188 s. 62, 247); 1532 Barbara Konarska ciotka i jedna z opiekunów Stan., Jana i Mik. Naramskich ss. zm. Stan. Naramskiego z Rudna Górnego, Garlicy i Szczodrkowic (ZK 28 s. 659).

1534-40, zm. przed 1543 Zofia Górska h. Odrowąż, siostra Stan. Górskiego pstar. krak. i Barbary Konarskiej z Dobranowic 1537, ż. [od 1539 wd.] Feliksa Konarskiego z K. (ZK 29 s. 460-1; 30 s. 99-100, 161, 344, 369, 402-3; 187 s. 635-9; 188 s. 390, 724; 189 s. 216-7; 190 s. 454); 1534 Stan. Górski z Gór i Kończyc daje w dożywocie siostrze Zofii ż. Feliksa Konarskiego wszystkie swe dobra, ruchomości i dochody (ZK 30 s. 99-100); woźny sąd. realizując wolę Stan. Górskiego niegdyś pstar. krak. przeprowadza na rzecz jego siostry Zofii wwiązanie do jego dóbr Wilkowiska Wielkie i Małe oraz wójtostwa w Tymbarku wraz z wsią wójtowską Jasna (ZK 30 s. 159); tenże Jan w imieniu matki Zofii protestuje przed sądem przeciwko Maciejowi Malechowskiemu ze Stradowa [pow. wiśl.] i Kózek, że nie zwrócił 700 fl. (ZK 30 s. 199); 1535 → Komorniki; Jan Konarski z Dobranowic w imieniu matki Zofii ż. Feliksa Konarskiego protestuje przed sądem w sprawie sukcesji po zm. Stan. Górskim przeciwko Janowi i Sebastianowi Kołkom i Zofii Wężykowej (ZK 30 s. 369-70); 1536 Feliks Konarski składa protestację przeciwko Mik. Lutomierskiemu wojskiemu większemu sier., gdyż był gotów przyjąć przeniesienie z GK do ZK wpisu w sprawie dworu nad rz. Wisłą [w Krakowie] po zm. Stan. Górskim; Barbara wd. po Jakubie Konarskim z Dobranowic zapisuje swoim siostrom Dorocie Śliwczynie, Barbarze Erdzieszowskiej, Elżbiecie Tęgoborskiej i Kat. Wronickiej sumę 440 fl. na wójtostwie wsi Lubocza i dobrach Częstoszowice i Konaszówka, zapisaną jej samej wcześniej przez Urszulę ż. Jana Konarskiego (ZK 30 s. 421, 429); Feliks Konarski zapisuje ż. Zofii swe dobra w dożywocie (ZK 30 s. 454); 1536 Mik. Lutomierski wojski większy sier. i celnik krak. ceduje na rzecz tejże Zofii cały dwór nad Wisłą pod zamkiem krak., z którego ustąpili na jego rzecz Szczepan gwardian, Stanisław z Sanoka i Bernard z kl. bernardynów w Stradomiu (ZK 30 s. 458, 565); Feliks Konarski i jego ż. Zofia z Gór zapisują sobie nawzajem dobra dziedz. na wypadek śmierci, zaś Zofia za zgodą rodowców Hier. Dębińskiego z Dębna i Mik. Pieniążka z Krużlowej godzi się na przeniesienie 3000 fl. ubezpieczonych mężowi na jej dobrach także na jego dobra (ZK 30 s. 561-3); taż Zofia Feliksowa siostra zm. Stan. Górskiego pstar. krak. układa się z siostrzeńcami Janem i Sebastianem Kołkami w sprawie spadku po Stanisławie w Kończycach (ZK 30 s. 558-9).

1537-45 Stanisław Konarski z K. s. Feliksa, br. Jana, Adama i Jakuba (ZK 187 s. 677; 188 s. 569; → p. 2); 1537 Barbara Konarska z Dobranowic wd. po Jakubie Konarskim kwituje Urszulę ż. Jana Konarskiego z sumy 440 fl. na wsiach Częstoszowice i Konaszówka (ZK 30 s. 652-3); taż Barbara układa się z siostrzeńcami Janem Konarskim z Dobranowic s. Feliksa, br. Stan., Janem, Jakubem i Mik. Naramskimi i Hier. Radwańskim, m.in. przyznając Janowi Konarskiemu zapis na Dobranowicach (ZK 30 s. 680); 1538 Urszula ż. Jana Konarskiego z Częstoszowic zastawia za 100 fl. Piotrowi Rożnowi z Bruśnika dworzaninowi król. swój dom w Stradomiu [pod Krakowem] leżący k. kl. Bernardynów, pomiędzy domem Kołacznickiej i Pierśnickiego (Pyrzsnyski; ZK 30 s. 754-6); Barbara Konarska wd. po Jakubie Konarskim z Dobranowic anuluje zapis wsi Dobranowice na rzecz Jana Konarskiego s. Feliksa z K.; taż Barbara, z powodu złego zdrowia, ustanawia Sebastiana Branickiego bpa kamienieckiego i Jana hrabiego (comes) z Tarnowa kaszt. krak. opiekunowi swych dóbr (ZK 190 s. 23-4).

1540-6 Adam Konarski z K. s. Feliksa i Zofii br. Jana, Jakuba i Stanisława (ZK 29 s. 788-9; 189 s. 495; 190 s. 454); 1540 we dworze Jakuba Konarskiego w K. wymienieni sędziowie polubowni (divisores) na mocy orzeczenia sądu grodzkiego krak. wydzielają Janowi Konarskiemu 1/5 dziedzictwa w K. jako spadek po jego ojcu Mikołaju. Stryj Stanisław przekazuje mu ze swej cz. w K.: 1/2 ł. zw. Parzychowski, Parzechowski Półłanek wraz z osiadłym tam kmieciem Maciejem zw. Karczmarzem oraz wszystkie pożytki i barcie leżące w porębach alias w olszach za rzeką [Mierzawą], k. młyna i łąki w K., wraz z rolami opust., z wyjątkiem opust. łanu zw. Marzenowski Łan, który pozostanie przy Stanisławie wraz z folw. i innymi rolami opust. należącymi do zagrodników i obsianymi zbożem jarym i ozimym. Ponadto Stanisław wydziela mu 1/5 swej cz. młyna i opust. karczmy wraz z przynależnymi do nich rolami i zagrodami. Z kolei Jakub br. stryjeczny Jana ze swych cz. wydziela mu: 2 części, które zostaną przyłączone do należnego mu działu po ojcu Mikołaju, a mianowicie: 1/2 ł. zw. Czyszyński wraz z osiadłym kmieciem Bartłomiejem zw. Kroza, 1/2 ł. zw. Kapinowski Półłanek cum area alias z siedliskiem, oraz pożytki i barcie w porębach alias olchach wraz z 2 ł. opust. zw. Dutkowski i Zakieżyński, wreszcie 2/5 młyna i opust. karczmy z rolami. Winien także wydzielić Janowi 1/5 zabudowań starego dworu, w którym obecnie rezyduje, poczynając od wygonnych wrót (od wygonnych wroth), skąd limes alias granicze albo prog będzie poprowadzony wzdłuż parkanu aż do jego końca (debet transire uno sepe inter ipsos alias parkany jeden czaly usque ad finem sepis alias do koncza tego parkanu), i stąd od jego boku (a triangulo) prosto wzdłuż [innego] parkanu aż do wielkiego ogrodu i do wielkich drzwi, wrót stodoły i stąd a prime tramite alias od pierwej wyerzey [wierzei] płot [graniczny] będzie biegł prosto per orreum alias przez gumno aż ad allodium vel hostium allody alias do samey stodoły et per allodium alias przez stodole, w której to stodole Janowi przypadnie 1 sąsiek (sassyek), i przez drugie wielkie wrota stodoły w pole aż do granic Olbrachcic. Wadium 120 grz. (APKr., Archiwum Konarskie Grabowskich 1, odpis z XVIII-wiecznej oblaty w GK); Zofia Konarska wd. po Feliksie Konarskim, Zofia Uljeska ż. Jakuba Uljeskiego [z Ulesia?], oraz Jan Kołek, spadkobiercy zm. Stan. Górskiego pstar. krak. dzielą pozostawione przezeń dobra spadkowe Góry, Węchadłów, Zagajów, Kończyce i cz. w Świeborowicach. M.in. Konarska otrzymuje: Kończyce, cz. w Świeborowicach i karczmę in Thluky w pow. krak. oraz dwór pod zamkiem krak. na brzegu rz. Wisły a następnie sprzedaje te dobra klasztorowi [paulinów] ze Skałki w Kazimierzu, z wyłączeniem pr. patr. kościoła w Górach (ZK 29 s. 460-1); br. niepodziełeni Jan i Adam Konarscy zastawiają za 250 fl. matce Zofii wd. po Feliksie Konarskim swoje cz. w K. (ZK 190 s. 454); 1541 → p. 2.

1543-60, zm. 1560, Piotr Dębieński z K. i Piotrkowic h. Rawicz, sędzia ziemski krak. 1545-60, sędzia grodzki krak. 1543, pstar. krak. 1541-60, burgr. krak. 1556-60 (ZK 189 s. 143; Biblioteka UAM w Poznaniu, rps akc. 1609, Kopiarz jędrz. A k. 52, 127; BPAN rps 926 k. 128v-137, 140-140v; UK 309 i s. 221; Bon. 4 s. 215); 1543 Stan. Konarski dz. cz. w K. darowuje Piotrowi Dębieńskiemu z Piotrkowic wszystkie swoje cz. wsi K. w ziemi krak. i pow. ksiąs.; Jakub Konarski z K. s. zm. Tomasza Konarskiego z K. i Korytnicy darowuje br. Stan. Konarskiemu Korytnicę w pow. chęc., po zm. matce Urszuli (ZK 189 s. 143-5); br. Jan i Adam Konarscy z Kończyc ss. zm. Feliksa Konarskiego w dworze na podzamczu krak. nad Wisłą dzielą dobra po zm. matce Zofii Konarskiej i po zm. Stan. Górskim. Jan otrzymuje domus magna alias wielki dom wraz ze stajnią (stabulum) i innymi zabudowaniami, zaś Adam - domus parva alias mnyeischi dom tegoż dworu wraz z łaźnią i zabudowaniami. Jan ma umożliwiać Adamowi wyjazdy i wjazdy wozami do dworu; 1544 Jan Konarski br. cioteczny Zofii ż. Zygfryda Jurowskiego z Jurowej [nie zid.], c. zm. Zofii Uljeskiej (ZK 189 s. 216-7, 246); Adam Konarski z Kończyc sprzedaje za 300 fl. Piotrowi Dębińskiemu z Piotrkowic swój dwór nad rz. Wisłą pod zamkiem krak., leżący k. dworu pana Lasockiego; tenże Adam ustępuje br. Janowi Konarskiemu swe cz. we wsiach K., Kończyce i Świeborowice oraz gwarantuje mu bezpieczeństwo od pozwów o zapisy na tych dobrach, tj. 600 fl. Andrzeja Świeborowskiego w ZK i księgach „in curia” i 150 fl. po ich siostrze Annie na rzecz Jana Czarnockiego z Wierzbicy, wpisanych do ksiąg ksiąs.; Barbara Konarska kwituje Jana i Urszulę Konarskich z 90 fl. z racji dzierżawy Częstoszowic (ZK 29 s. 635, 640, 643, 678); 1545 → p. 2; 1546 ur. Jan Konarski z Częstoszowic, ręcząc za br. Adama Konarskiego, oraz Jan Kołek z Czeluśnicy kwitują Jana Jordana z Zakliczyna z sumy 1600 fl. zapisanych na dobrach Szwyeczina [Święcice?] (ZK 29 s. 788-90); [1547-60] → p. 2; 1554 za zgodą króla Piotr Dębieński sędzia ziemski krak. zastawia za 800 fl. kl. jędrz. czynsz 40 fl. z dóbr K. i Olbrachcice (Biblioteka UAM w Poznaniu, rps akc. 1609, Kopiarz jędrz. A k. 120v-1); 1581 z wsi K. i Zagaje Stan. Dębieńskiego pobór łącznie z 5 1/2 ł. kmiec., od 1 czynszownika, 3 zagr. bez roli, 5 komor. z bydłem, 1 rzem. (ŹD s. 93).

4. 1408 Jan z Rębowa [nie zid.] pozywa o nie stawienie się Macieja i Mik. Czechasza kmieci z C. (KSN 2210); kmiecie z C. mają przedłożyć przed sądem wyższym pr. niem. na zamku krak. przywilej, wedle którego nie są zobowiązani stawać przed tym sądem (KSN 2223).

5. Przed 1153 [1154] zm. Maur bp [krak. 1110-8] konsekrując kościół [par.] w Brzeźnicy [= Jędrzejowie] przyłączył do jego uposażenia m.in. dzies. z wsi K., co później potwierdził jego następca bp [krak.] Radost [1118-42]; 1153 [1154] przy okazji fundacji kl. cyst. w Brzeźnicy [→ Jędrzejowie] nadanie powyższe potwierdza Jan arcbp gnieźn. (Mp. 2, 372; Repert. 55; por. DLb. 3 s. 362, 374-5; MPH 5 s. 54-6, 58 i wg ind.); 1210 Wincenty [Kadłubek] bp krak. odnawia przyw. kl. jędrz., w tym nadanie dzies. m.in. z K. przez bpa Maura, potwierdzone przez bpa Radosta, oraz nadanie bpa Giedki [z 1166-7] dzies. ze wsi gdzie siedzą dwaj koniarze, leżącej nad rz. zw. „Nidika” pomiędzy → Budziwoja wsią i wsią Niegosława [wieś z dwoma koniarami różna od K.] (Mp. 2, 380, por. 374; Repert. 67; → Budziwoja wieś, Uw.); 1444 Świętosław Sikora z Gunowa udziela stren. Janowi Rokoszowi z Koszyc pstar. krak. i Zasadzie z Gutowa wwiązania do Gunowa i do dziesięcin w Szarbii i C. z racji poręki spłaty przez niego 45 grz. Piotrowi Cikowskiemu. Poręczyciele będą dzierżyli te dobra do czasu aż zostaną skwitowani przez Sikorę. Z dóbr tych, czerpiąc ze stodoły i sprzedanych dziesięcin, mają spłacić Cikowskiego (GK 8 s. 826); 1470-80 w C. dzies. snop. i kon. z łanów kmiecych klasztorowi jędrz. z nadania bpa krak. Maura [przed 1153] (DLb. 3 s. 374); 1529 w C. dzies. snop. z folw. wart. 2 grz. plebanowi w Nawarzycach; dzies. snop. z ról kmiec. wart. 8 grz. klasztorowi jędrz. (LR s. 230, 251).

6. 1398 Dzierżka z [...] procesuje się z panią z C. o rany (ZK 1c s. 565); 1415 Dobiesław z K. pozywa Marcisza z Soboniowa o 18 grz. i karę XV za 2 rany krwawe (ZK 6 s. 26, zapiska unieważniona z polecenia Jana [kaszt.] czech.); tenże Marcisz winien zapłacić temuż Dobkowi łącznie 20 grz. kar za 2 rany krwawe (ZK 6 s. 32); 1417-8 poręczyciele z ramienia br. Jana [Rokosza] z Koszyc i Ścibora ręczą Piotrowi z Przełęku za Dobka z K., że ten zapłaci mu 80 grz. za rany pod karą ustaloną przez starostę krak. lub jego surogatora (ZK 6 s. 351; 194 s. 131); 1418 → Głogowiany; 1425 Dobek z C. pozwany w imieniu króla z rozkazu Klemensa Wątróbki wielkorządcy krak., nie stawił się na termin w sprawie z Wrochną klaryską z kl. Ś. Andrzeja w Krakowie o odbicie ciąży zajętej przez woźnego w poczet długów, oraz o zamordowanie woźnego, a także w drugiej sprawie z woźnym Stan. Bogutą o zamordowanie jego stryja Bartka [woźnego sąd.], o 6 ran sinych i 1 krwawą, oraz o karę XV i król. LXX (GK 2 s. 362).

7. Bon. 11 s. 40-1.