(1388 Quasnow, 1396 Quasznow, 1398 Quasznyow, 1403 Quassynow, 1418 Kwasnyow, 1440 Kwasyowo, 1529 Quasnowo) dziś Kwaśniów Dolny i Górny 11 km na NE od Olkusza.

1. 1457 pow. lel. (GK 13 s. 690); 1489 n., 1581 pow. krak. (RP k. 133v; ŹD s. 31); 1470-80 n. par. Chechło (DLb. 2 s. 196).

2. 1402 las w K. → p. 3a; 1413, 1415 lasy w K. → p. 3b; 1403 → Krzywopłoty; → Barwałd Górny; 1414 niwa w K. za Łęgiem, przed granicą goliszowską [z Gołczowicami], przy Kamiennej Stępce [dziś między K. a Gołczowicami wzniesienie zw. Kamienna Góra; Mapa Obrębów] → Barwałd Górny; 1416 K. graniczy rolami z Cieślinem → p. 3a (ZK 312 s. 102); 1423 Jan z K. pozywa Jana Kożuszka z Mnikowa burgr. rabsztyńskiego [jako posesora graniczących z K. Gołczowic] o to, że naszedłszy z 6 sobie równymi i z 12 niższego stanu przekopał fosę, którą spływała woda do młyna Jana w K., wyrządzając szkodę wart. 20 grz., zatopił wodą łąki Jana w K. na szkodę 20 grz., a ponadto nie stawił się w sądzie z powodu choroby, a chciał by przysięgał za niego pełnomocnik Wojciech z Parcz (ZK 7 s. 292); ww. Kożuszek skazany za powyższą fosę na kary 7, 15 i 12 wiard. sądowi i Janowi z K. (ZK 7 s. 296); 1423; 1451 → p. 3a; 1499 → p. 3b.

3. Własn. szlach. -a. Sprawy własnościowe. 1388 Wichna ze Sławkowa powierza swą sprawę o wieś K. Jankowi z ziemi siew. i otrzymuje termin wizji (SP 8, 4648).

1388, jako zm. 1402 Dzierżek z K. i Młodzów [pow. wiśl., dziś Młodzawy] (SP 8, 4789, uw. 95/4, 103/23; ZK 3 s. 454).

1389-1402 Jan, Jaszek dz. K. do 1416, → Cieślina, → Barwałdu Górnego od 1416, s. ww. Dzierżka i Katarzyny [z Zębocina, 2 voto ż. Adama z Barwałdu Górnego], żonaty z Zacharką (SP 8, 5594, 5519, 8534, 8858, 8974, 9302, uw. 150/22, 283/43, 284/13, 287/1, 288/6, 291/27; ZK 2 s. 25; 3 s. 454; 3a s. 537; 5 s. 163, 254, 452-4, 458; 6 s. 151, 312. s. 101-2); 1389 Helena z ul. Sławkowskiej [w Krakowie] pozywa Jaszka z K. o 13 grz. (SP 8 uw. 150/22).

1394-1406 Adam z → Barwałdu Górnego h. Stary Koń dz. [przez pierwszą ż. Małgorzatę] K. i Ryczówka (SP 2, 1037, 1041, 1092; 8, 5663, 8220; ZK 2 s. 273, 373, 454, 462. 492, 573, 580; 3a s. 382, 390, 536, 616, 643-4; 3b s. 496, 509, 528; 4 s. 227; Bon. 13 s. 293); 1394 → Grabowa p. 6; Więcesław [kmieć z Biskupic] pozywa ww. Adama o 209 kop żyta i o zabranie 8 noży i toporów wart. 1 wiard. Wnosi o 20 grz. szkody (SP 8, 5663); Jan z K. i jego kmieć Jan pozywają Pornika kmiecia z Ryczówka o 5 miar zboża (ZK 2 s. 25); 1399 w sprawie między Katarzyną ż. Mirosława z [Ryczówka] i Tworowa [pow. chęc., dziś Oksa] a Adamem z Barwałdu [i K.] panowie [sędziowie] podarli dok. Drogosza [z Chrobrza, sędziego ziemskiego 1376-96] i złamali [pieczęć]. W dok. tym Małgorzata [pierwsza] ż. ww. Adama zapisała mężowi 200 grz. na Ryczówku i połowie K. Sędziowie wyrokują, że zapis ten został wyznaczony ,,de facto et non de iure” (SP 8, 8220); Kachna sołtyska Jangrotu c. Jaszka z K. → Jangrot p.4; 1401-2 → p. 3b; 1402 Jan s. zm. Dzierżka z Młodzów zastawia za 20 grz. swemu ojczymowi [vitrico] Adamowi z Barwałdu całą swoją cz. w K. i zezwala sprzedać las w K. albo drzewo na pokrycie za Jana 9 1/2 grz. długu z procentami u Żydów (ZK 3 s. 454; 3a s. 644); Sędzisz z Przełubska [dziś Przyłubsko] zobowiązuje się stawić w sądzie Halszkę ż. Mik. Kobiałki z Przełubska, która winna za 10 grz. ustąpić wieczyście Adamowi z K. cz. swojej dziedziny w K. i dać mu dok. z zapisem wiana i posagu na tej dziedzinie. Gdyby Sędzisz Halszki nie stawił, wówczas winien Adamowi zapłacić 20 grz. (ZK 3 s. 454; 3a s. 643); taż Halszka czyli Elżbieta ż. Mik. Kobiałki z Olpic [dziś nie istn.] oddaje wieczyście ww. Adamowi za 10 grz. długu męża całą swoją cz. w K. i wraz z Sędziszem przyrzeka chronić Adama od wszelkich do tej cz. pretensji. Po przekazaniu Adamowi dok. z zapisem wiana i posagu Elżbiety, Sędzisz będzie wolny od poręczenia (ZK 3 s. 462); 1403 Paszek z Młoszowej oddala roszczenia ww. Adama z racji poręczenia za ww. Sędzisza o wwiązanie w dziedzinę w K. i o charcicę → Krzywopłoty (SP 2, 954); 1405 → p. 3b; 1409 → Cieślin.

1411-2 Wit Kwasowski [!] z K. (SP 7/2, 1251; ZK 5 s. 313); 1411 Nawój z Tęczyna nie stawił się w sprawie z Witem z K. pozwany o 4 grz. 5 sk. kary za naganę szlachectwa (SP 7/2, 1251); Jan z K. [i Cieślina] gwarantuje Janowi z Kunic zwrot 40 grz. ewentualnym zastawem całej swojej cz. w K. na sumę 60 grz. (ZK 5 s. 254); 1412 włodarz i 6 kmieci z Kostrzca [wsi ww. Nawoja] skazani na karę XV z oskarżenia przez ww. Wita o odbicie ciąży (ZK 5 s. 313).

1413-35 Jan Kwaśniowski zw. też Gambrat [Gamrat] dz. Ryczówka i do 1416 Barwałdu Górnego, od 1416 dz. K., 1423-30 dz. cz. Chechła, h. Stary Koń, pstarości krak. 1431, żonaty z Elżbietą z Przyłęku, ojciec Jana i Piotra (GK 1 s. 234, 265; 2 s. 237, 337, 431, 439; 3 s. 382; 4 s. 158, 165, 172-3, 183, 357, 367; 5 s. 496; ZK 6 s. 150, 243, 248, 443-4, 498, 572; 7 s. 271, 317; 195 s. 333, 335; 312 s. 29, 55, 85, 92-3, 113, 137-8, 144-5, 154-5, 171, 176, 185-6, 189, 222, 225, 251, 265, 284-5, 287, 297-9, 313, 318-9, 323, 326-7, 329-30, 343, 373-4, 406-7; 378 s. 77; SP 2, 1661; ZDM 5, 1388; DSZ 153; Fed. s. 121); 1413, 1414 → p.3b; 1414 Zacharka ż. Jana z K. i → Cieślina (ZK 5 s. 458); → Barwałd Górny; 1415 → p. 3b; Jan Kwaśniowski zobowiązuje się zapłacić Pawłowi wójtowi z Lelowa 7 grz. 38 gr. Jeśli w terminie tej sumy nie zapłaci, winien zapłacić 16 grz. bez 10 sk. (ZK 312 s. 85); 1416 Jan z K. zastawia za 60 grz. Mik. Mrukowi z Zagórza [par. Żuraw] swoje dobra Ryczówek (ZK 312 s. 92); 1416 Jan z K. zapisuje ż. Elżbiecie [siostrze Prandoty z Przyłęku] 60 grz. posagu i 90 grz. wiana na połowie dóbr K. (ZK 312 s. 93); Jan z Cieślina daje Janowi z K. całą cz. w K. w zamian za cały Barwałd (ZK 6 s. 151); Jan z K. zw. Gambrat pozwany przez Jana z Cieślina [i Barwałdu] (ZK 312 s. 101); na mocy ugody JanzK. winien zwrócić Janowi z Cieślina przyw. dotyczące Barwałdu, który mu sprzedał [→ Barwałd Górny 1414]. Jan z K. winien „conarare odoracz” role czyli niwy, które są przydane (addite) do dóbr Cieślin; Jan z K. i jego ż. Elżbieta zobowiązują się zapłacić Mik. Mrukowi 40 grz., a wówczas on ma ustąpić z zastawu (ZK 312 s. 102); 1417 Jan z K. zastawia za 60 grz. Stan. Radostce mieszcz. z Olkusza dobra Ryczówek, z wyjątkiem sołectwa (ZK 312 s. 137-8); 1418 Mik. Tur z Zagórza oddala roszczenia Jana z K. o 7 grz., które pobrał od kmieci w Ryczówku, gdy miał go w dzierżawie (ZK 312 s. 147); 1419 Jan z K. gwarantuje ww. Radostce zwrot 9 grz. ewentualnym wwiązaniem w kmiecia Marcina w K.; Jan z K. zobowiązuje się pod sankcją kary XV zapłacić Radostce 9 grz. (ZK 6 s. 563, 603); Stan. Grodziński [= Ogrodzieński z Ogrodzieńca] pozwany przez Jana z K. o zabranie 20 sztuk wspólnego bydła i koni, bez rozróżnienia ich. Sąd przyznaje termin wizji, gdyż Stanisław chce zobaczyć, gdzie zabrano Kwaśniowskiemu bydło; Jan Kwaśniowski winien pod sankcją kary XV zapłacić ww. Stanisławowi 1 wiard. (GK 1 s. 111-2; SP 2, 1661).

1423 star. krak. ustanawia wadium 60 grz. dla zachowania pokoju we wszystkich sprawach między Eleną z Chechła a Janem z K. (GK 2 s. 147); Jan z K. pozwany przez Elenę Kobyłczynę z Chechła o to, że przeszedł ze służbą granice i zabrał siano wart. 10 grz. (GK 2 s. 148, 160, 173, 200); Wojciech z Parcz pełnomocnik Eleny umarza pretensje do Jana z K. (GK 2 s. 199); Jan z K. [jako dz. Ryczówka] pozywa Piotra burgr. Ogrodzieńca o 2 konie i nierozgraniczenie [z Rodakami?, Ogrodzieńcem?] (GK 2 s. 90, 97, 107, 147); ww. winni we wszystkich sprawach zawrzeć ugodę (GK 2 s. 175); → Kowalowa; → Brzozów; → Chechło; Jan z K. zwalnia wieczyście Jana z Barwałdu [Górnego] z wszelkich pretensji do dóbr wiennych i innych zabranych przez Katarzynę macochę Kwaśniowskiego i zapisanych na dobrach [jej s.] Jana z Barwałdu. Jan z K. ma nadzieję, że po śmierci Katarzyny dobra te pozyska (ZK 7 s. 291); → p. 2; woźny sądowy oświadcza, że 2 krowy zajęte przez kmieci Jana Kożuszka [burgr. rabsztyńskiego] w Gołczowicach, winny być przysądzone Janowi z K. (ZK 7 s. 302); Jan z K. gwarantuje Janowi z Wilkowa [par. Irządze] i Katarzynie wd. po Marku z Bodziejowic zwrot 30 grz. ewentualnym wwiązaniem w Ryczówek (ZK 312 s. 225); 1423-4 Jan z K. ponawia trzykrotnie pozwanie Jana Kożuszka z Mnikowa burgr. z Rabsztyna o zajęcie krów (ZK 7 s. 307, 311, 317); 1424 Jan z K. gwarantuje Zaklice i Janowi z Bodziejowic sumę 50 grz. z racji poręczenia za niego ewentualnym wwiązaniem w Ryczówek (ZK 312 s. 251); Jan z K. zobowiązuje się pod sankcją kary XV zapłacić 6 grz. Elenie wd. po Bartłomieju z Chechła (ZK 312 s. 265); → Chechło [tu błędnie ZK 312 s. 205 zamiast 265]; 1425 Klemens z Chechła srrzedaje za 30 grz. Janowi z K. całą cz. w Chechle z pr. patr. kościoła tamże (ZK 312, s. 295); Jan z K. gwarantuje Zaklice z Białej [par. Irządze] i Konradowi z Bystrzonowic sumę 30 grz. z racji poręczenia za niego ewentualnym wwiązaniem w Ryczówek (ZK 312 s. 284-5); 1426 → Chechło; 1426, 1429 Jan z K. gwarantuje Janowi z Wilkowa zwrot 32 grz. ewentualnym wwiązaniem w Ryczówek (ZK 312 s. 301, 373-4); 1427 → Krzykawka; 1430 Jan Kwaśniowski zastępuje w sądzie swego kmiecia Michała z Chechła pozwanego przez [dz.] Bartka z Chechła o zranienie jego brata i zabranie 2 koni i oświadcza, że kmieć ten jest już oczyszczony z zarzutu wyrokiem sądu (GK 4 s. 172-3); 1431 Jan z K. poręcza, że ww. kmieć stawi się w sądzie w sprawie przeciw Bartkowi z Chechła; ww. Bartek winien zapłacić Janowi z K. 3 grz. kary (GK 4 s. 183).

1439-51 Piotr Kwaśniowski dz. K. i Ryczowka, dzierż. Bydlina, h. Stary Koń s. Jana, młodszy br. Jana, (SP 2, 2829; GK 6 s. 231-2, 253, 297, 391, 405; 7 s. 398, 911, 957, 970; 9 s. 150, 364; 10 s. 63-4, 280, 292, 308-9, 380-1, 670, 687, 1049-50; 11 s. 60, 121-2, 179, 350, 410, 418-9, 440- 2, 615; ZK 12 s. 387, 395; 313 s. 327-8, 343; Teut. 3 s. 24).

1439-73, jako zm. 1475 Jan Kwaśniowski dz. K. i Ryczówka h. Stary Koń, starszy br. ww. Piotra, burgr. rabsztyński 1462, żonaty z Katarzyną c. Schoffa (GK 6 s. 324, 331; 9 s.2, 32. 36, 406, 754; 10 s. 682-3, 717; 11 s. 7, 8, 121-2, 350, 688; 12 s. 521-2; 13 s. 39, 347, 509, 519, 524; 14 s. 11; 17 s. 213, 672; 18 s. 331, 559, 600-1, 669, 710, 817, 982, 984; 19 s. 7, 60, 87, 140, 259, 297, 342, 453, 641, 709; 20 s. 168; ZK 12 s. 168, 287; 15 s. 371; 146 s. 614; 258 s. 27a, 28a, 49; 313 s. 289, 343; 314 s. 191, 240; 315 s. 2, 13, 15-6, 21); 1439, 1440 → p. 3b; 1445 Jan z Tęczyna wwda krak. pozywa Piotra z K. i jego wspólników (GK 9 s. 150); Jan Ukropiec z Ryczówka i Piotr z K. skazani na karę król. LXX za niestawienie się przed kaszt. krak. (GK 9 s. 364); 1445 Jakub z Zaborowa [Mazowsze] dr dekretów i kan. krak. oświadcza, że gotów był przyjąć pieniądze od Jana Kwaśniowskiego, który chciał pr. bliższości wykupić wieś Sidzinę, lecz ten nie stawił się (GK 9 s. 454); 1446 → Cieślin; Jan z K. [h. Stary Koń] złożył w sądzie floreny [nie zapisano ich liczby], pragnąc wykupić prawem bliższości od ww. Jakuba Zaborowskiego Sidzinę, którą Jakub kupił [1445 KUJ 2, 148] u pkom. krak. Piotra Szafrańca z Pieskowej Skały [h. Stary Koń] (ZK 12 s. 387, 395); 1447 Piotr Kwaśniowski wydzierżawia za 8 fl. węg. Mik. Bydlińskiemu Bydlin. Piotr Pieniążek z Marcinkowic [par. Uniejów] i Mikołaj z Gołczy poręczają, że Bydliński po upływie czasu dzierżawy wyprowadzi się z domu i dworu, w przeciwnym razie wadium 100 grz. zostanie wypłacone Kwaśniowskiemu (GK 10 s. 63-4); Jan z K. jako jeden z poręczycieli długu 350 fl. węg. ww. Piotra Szafrańca u Mik. Bystrzonowskiego, gwarantuje spłatę ewentualnym wwiązaniem w Ryczówek (GK 10 s. 87-8); Mikołaj z Bydlina złożył pieniądze, pragnąc wykupić Bydlin od Piotra Kwaśniowskiego, lecz ten nie stawił się (GK 10 s. 280); Jan z K. pozywa ww. Jakuba z Zaborowa o nieprzyjęcie pieniędzy, którymi chciał wykupić z pr. bliższości Sidzinę (ZK 13 s. 60); 1448 → Książ Mały; Mik. Bydliński oświadcza, że dopisuje Piotrowi Kwaśniowskiemu na Bydlinie 35 grz. do pierwotnej sumy długu (GK 10 s. 308-9); Andrzej z Cieślina zastawia za 33 grz. ww. Piotrowi swoje dobra w Cieślinie, a jego ż. Katarzyna odstępuje od pr. do wiana i posagu na zastawie (GK 10 s. 380-1); ww. Andrzej złożył pieniądze, by wykupić Cieślin od Piotra i Jana Kwaśniowskich (GK 10 s. 670); 1449 sąd orzeka, że tenże Piotr może dalej dzierżyć Bydlin, na którym ma zapisane 85 grz. długu, gdyż Małgorzata ż. Mik. Korytaja z Upala [woj. łęcz.], wg oświadczenia jej pełnomocnika, nie ma pieniędzy na spłacenie długu (GK 10 s. 687 zp.); Jan z K. umarza zapis Andriasza [→ 1448] w księgach lel. na Cieślinie (ZK 13 s. 245); 1450 Jan z Bobrka kaszt. biec. i Piotr Szafraniec pkom. krak. zobowiązują się spłacić w określonym terminie Janowi i Piotrowi z K. 130 grz. długu, a obecnie wwiązują ich na tę sumę: Jan z Bobrka w Libiąż Duży, a Szafraniec w wieś [król. w tenucie] Lgotę [par. Dłużec] (GK 10 s. 1049-50); br. Piotr i Jan oświadczają, że byli gotowi od ww. przyjąć pieniądze, lecz ci nie stawili się (GK 11 s. 179).

1451 br. Jan i Piotr z K. dzielą dobra: Jan otrzymuje całe dobra K. i połowę wszystkich młynów w K. i Ryczówku oraz połowę sadzawek na rzeczce → Dębiesznicy i na Niwiskach. Piotrowi przypada cała wieś Ryczówek aż do potoku [→ Dębiesznica r. 1543], z sołectwem, które bracia wykupują po połowie. Do Piotra należy druga połowa ww. młynów i w nich mogą mleć ludzie obu braci oraz druga połowa ww. sadzawek. Sadzawka na rz. → Czartorii ma należeć do Ryczówka. Lasek k. potoku Niwica oraz ule już bracia między sobą podzielili. Obaj winni wypłacić siostrze 100 grz. posagu i wyprawy. Także pancerz i łapkę (lapca) [wg SS 4 s. 110 łapka zw. też łebka to rodzaj hełmu] winni między sobą podzielić. Podział zabezpiecza 100 grz. wadium (ZK 146 s. 614); ww. br. oświadczają, że Stan. Bydliński [br. Mikołaja] zwrócił im 10 grz. (GK 11 s. 360); ww. Bydliński zastawia za 14 grz. Janowi z K. całą cz. w Załężu [par. Bydlin] z polem zw. Stara Wieś, z pr. wyrębu w lasach, bez pr. sprzedaży drewna (GK 11 s. 371-2); Andrzej z Tęczyna zobowiązuje się zapłacić Piotrowi Kwaśniowskiemu 180 fl. węg. i jako zabezpieczenie daje mu już teraz wwiązanie na zasadzie zastawu w swoją wieś Ryczów¹Wieś król. Ryczów Tęczyński miał w tenucie wraz z sołectwem (GK 11 s. 419); Jan Gocz z Chechła zastawia ww. Piotrowi za 11 grz. swoje cz. dóbr w Chechle i Niegowonicach (GK 11 s. 440-1); ww. Piotr oświadcza, że był gotów przyjąć pieniądze od Andrzeja z Tęczyna [za zastawiony mu Ryczów], lecz ich nie otrzymał (GK 11 s. 615); 1454 → p. 3b; Jan Kwaśniowski oświadcza, że Elżbieta Siedlecka i jej s. Jan wykupili od niego za 8 grz. zastaw w Niegowonicach (GK 12 s. 331-2).

1457 Jan z K. skazany na karę XV, gdyż mówił w sądzie głośno i nieobyczajnie (GK 13 s. 493); Andrzej z Tęczyna zobowiązuje się pod karą XV zwrócić Janowi Kwaśniowskiemu 120 grz. (GK 13 s. 515); Jan Kwaśniowski zapisuje ż. Katarzynie c. Schoffa [ze Skomlina w ziemi wiel.?] 100 grz. wiana i 100 grz. posagu na połowie dóbr w K. i Ryczówku i winien wnieść zapis do ksiąg lel. pod sankcją kary XV (GK 13 s. 690); ww. Jan gotów był przyjąć pieniądze od Mikołaja z Przegini i Andrzeja z Tęczyna (GK 13 s. 847); 1458 tenże Mikołaj dał Janowi z K. wwiązanie w 2 kopy gr czynszu z 5 ł. w Przegini (GK 13 s. 859); 1461 Andrzej z Tęczyna wydzierżawia za 20 grz. od Jana Kwaśniowskiego na rok dwie wsie Cieszkowy w ziemi sand., które Jan ma od niego w zastawie, zgodnie z zapisem w aktach król. sądu nadwornego (GK 15 s. 349); 1463 Jan z Tęczyna tenut. Rabsztyna gwarantuje Janowi Kwaśniowskiemu zwrot 150 fl. węg. długu ewentualnym wwiązaniem w wieś Ryczów (GK 16 s. 712); tenże Tęczyński wydzierżawia za 20 grz. od ww. Jana dwie wsie Cieszkowy w ziemi sand. [które ma od Tęczyńskiego w zastawie]; tenże Kwaśniowski zeznaje, że Tęczyński zapłacił mu za dzierżawę 20 grz. i zobowiązuje się ustąpić z dzierżawy po roku (GK 16 s. 712-3); 1465 ww. Jan wydzierżawia za 4 grz. Stan. Bydlińskiemu całą cz. Załęża, którą trzyma od niego zastawem (GK 17 s. 672-3); 1468 Piotr i Krzysztof Szafrańcowie z Pieskowej Skały, poręczając za młodszych braci, zastawiają ww. Janowi za 100 fl. węg. ich cło w Wolbromiu czyli mostowe w Łobzowie [par. Wolbrom], Jeśli w terminie tych 100 fl. nie zapłacą, zwiększy się suma zastawu do 120 fl. węg. (GK 18 s. 601, 643); 1469 Dobiesław Kmita z Wiśnicza jako poręczyciel za Dobiesława z Kurozwęk [pow. wiśl.] gwarantuje ww. Janowi zwrot 200 fl. węg. wwiązaniem w swoją wieś Śmiłowice; tenże Jan pozywa Kmitę o niedopuszczenie do wwiązania w Śmiłowice (GK 18 s. 733, 983); Stan. Domaniowski dopisuje Janowi Kwaśniowskiemu do pierwotnego długu 4 grz. na zastawie w Załężu (GK 18 s. 978).

1471-99 Mikołaj Kwaśniowski dz. K. i Ryczówka h. Stary Koń s. Jana, br. Mikołaja i Andrzeja (GK 22 s. 65; 23 s. 660-1, 783, 1021-2; 24 s. 509, 769, 796, 804; 25 s. 780-1; 26 s. 679, 698, 903-4; ZK 314 s. 313; 319 s. 2, 5, 25, 27, 35, 872; Ind. s. 219).

1471-1511, jako zm. 1514 Jan Kwaśniowski dz. K. i Ryczówka, dzierżawca Przegini, h. Stary Koń, najstarszy z ss. Jana, br. ww. Mikołaja oraz Andrzeja, żonaty z Małgorzatą (GK 20 s. 117, 153, 168-9, 190, 356, 381, 409, 547, 689; 21 s. 903-5; 22 s. 65, 128-9, 307, 312, 365, 550, 718, 849, 917, 949-51; 1023, 1073; 23 s. 45, 248, 250, 263, 452, 460, 504, 513, 653, 660, 683, 708, 757; 24 s. 62-3, 390, 769, 796, 804, 869; 25 s. 581, 780-1; 26 s. 860, 909; ZK 314 s. 313, 320; 316 s. 309; 319 s. 2, 5, 25, 27, 35; MS 4, 36; Ind. s.132; Bon. 13 s. 293); 1471 → Klucze p. 3B; Stan. Domaniowski [czyli Bydliński] z Załęża i jego s. Stanisław zastawiają za 10 grz. ww. Janowi dziedzinę zw. Dzierzkowska w Załężu i na Ostrowie, który należy do Bydlina. Jeżeli w terminie Stanisław tę sumę zapłaci Janowi, wówczas ten winien ustąpić z dziedziny Dzierzkowskiej, lecz może zatrzymać role czyli domiarki, łąki i Ostrów dołączony do Bydlina [w rpsie: Gostow, zamiast Ostrow jak wyżej] i dzierżyć je zgodnie z pierwszym zapisem (GK 19 s. 444) Imbram z Woli Sasinowej [dziś Wola Czaryska] pleb. w Chechle gwarantuje Janowi Kwaśniowskiemu zwrot 20 fl. węg. ewentualnym wwiązaniem w całą swoją cz. Woli Sasinowej, zp. i nad nią dopisano: Jan starszy syn [Kwaśniowskiego], poręczając za innych synów, polecił zapiskę unieważnić (GK 19 s. 464); Jan Kwaśniowski oświadcza, że Paweł Balicki z Lgoty [par. Płoki] zadośćuczynił mu sumą 173 fi węg. za sumy zapisane przez br. Piotra i Krzysztofa Szafrańców na cle w Wolbromiu oraz za sumę z poręczenia przez Jana Trepkę za obu ww. braci. Kwaśniowski ustępuje z wszelkich pretensji do wcześniejszych zapisów; Jan s. zm. Lubonia z Załęża zastawia ww. Janowi całe cz. w Domaniowicach i Załężu; Mik. Bydliński i jego ż. [Jadwiga] ustępują Kwaśniowskiemu 30 grz., które ma im wypłacić Jan Tęczyński (GK 19 s. 473-5); 1472 Mik. Jawor z Przegini zastawia Kwaśniowskiemu za 40 fl. węg. 6 ł. w Przegini z imiennie wymienionymi kmieciami (GK 19 s. 606-7); 1473 → Klucze p. 3B; szl. Andrzej z Borowej [nie zid., pow. sand.?] pozywa Jana z K. o 1200 grz. i tyleż szkody i o najście domu (pro violencia domus, GK 19 s. 810).

1475-1500 Andrzej Kwaśniowski, dz. K. i Ryczówka, h. Stary Koń, s. Jana z K., brat Jana i Mikołaja, żonaty z Katarzyną Staszkowską (GK 23 s. 660-1; 24 s. 898; 25 s. 780-1, 983; 26 s. 25, 854, 916; ZK 153 s. 308; 314 s. 313; 319 s. 25, 27, 35); 1475 Mikołaj z Woli Sasinowej [→ wyż. 1471] gwarantuje Janowi starszemu s. zm. Jana z K. zwrot 20 fl. węg. ewentualnym wwiązaniem w swoje dobra w Woli Sasinowej (GK 20 s. 168 zp.); pełnomocnik ww. Jana stawił się dla otrzymania zadośćuczynienia 40 grz. długu i 12 grz. kar od Prandoty z Nakła i Przyłęku. Imbram s. Prandoty, jako pełnomocnik ojca, winien wyrokiem sądu dać Janowi wwiązanie w ludzi osiadłych, płacących 5 grz. czynszu na dobrach w Przyłęku, które są nie obciążone (que habent munda alias które maią goły in omnia; GK 20 s. 238-9); 1476 ww. Prandota z Nakła pozwany przez Jana z K., winien na rokach w Lelowie przysiąc przed komornikiem, że w Nakle nie ma nic więcej osadzonego ludźmi jak tylko karczmę płacącą 4 1/2 grz. czynszu, a następnie dać w nią Janowi wwiązanie; Imbram s. ww. Prandoty w imieniu ojca zastawia za 40 grz. długu i 12 grz. kar Janowi z K., karczmę w Nakle, na której siedzi Piotr Gospodarz. Dług był zaciągnięty przez Prandotę u zm. ojca Jana (GK 20 s. 381, 409-10 zp.); 1483 Tomasz Spyrka rajca olkuski zastawia za 240 fl. węg. Janowi z K., za zgodą [Jana] s. zm. Mik. Jawora z Przegini, całą połowę Przegini i wydaje dok. z ksiąg ziemskich na tę wieś (GK 21 s. 903); Jan z K. jako dzierżawca Przegini zobowiązuje się spłacić Spyrce 140 fl. węg. w ciągu 7 lat, po 20 fl. rocznie i zapisuje Spyrce tę sumę na tej połowie Przegini, którą od niego wykupił. Gdyby której raty nie zapłacił, wówczas Spyrka bez uprzedniego pozwu może wjechać (inequitare) w tę cz. Przegini, jak w swoją własną i dzierżyć ją na sumę rocznej raty (GK 21 s. 904 zp. i umorzona przez Spyrkę); Jan z K. zastawia za 100 fl. węg. ww. cz. Przegini [mężowi swojej siostry Katarzyny] Stanisławowi z Wierzbicy [par. Mstyczów], a ten wydzierżawia ją z dobrej woli Janowi na rok (GK 21 s. 905); 1485 Jan Kwaśniowski gwarantuje Stan. Starzyńskiemu z Niegowonic zwrot 100 fl. węg. długu u bratanka [brak imienia] tegoż Stanisława s. Jana Starzyńskiego z Niegowonic ewentualnym wwiązaniem w połowę swej wsi Przeginia. Pieniądze ma zwrócić na ręce Jana Bolesławskiego i Mik. Kwaśniewskiego opiekunów nieletniego s. Jana (GK 22 s. 65); Jan z K. zobowiązuje się pod sankcją kary XV zapłacić w 3 ratach 20 grz. główszczyzny za Macieja z Grabowej zabitego przez nieżyjącego obecnie Przedbora Starzyńskiego z Niegowonic c. tegoż Macieja Annie na mocy ugody z nią (GK 22 s. 128-9); 1486 taż Anna wnosi o karę XV za niewywiązanie się przez Jana z K. z powyższego zobowiązania i dany jest jej woźny dla obciążenia Jana (GK 22 s. 307, 312, 365);

1488-1525 Katarzyna c. Jana z K., siostra Jana, Mikołaja i Andrzeja wd. po Stańczyku z Suliszowa i Wierzbicy [par. Mstyczów], 1496 ż. Stan. Paczołtowskiego (GK 22 s. 949-50, 1054-5; 23 s. 50; 25 s. 581; 27 s. 99-101); 1488 Jadwiga ż. Stan. Zalasza z Grabowej, siostra zm. Stańczyka z Suliszowa [pow. chęc.?, pow. sand.?] oświadcza, że Katarzyna z K. wdowa po ww. Stańczyku zwróciła jej dok. oprawy zapisujący 200 fl. węg. na połowie dóbr Stańczyka i umorzyła wpis tej oprawy w księgach ziemskich prosz. Katarzyna może więc podjąć tę sumę. Te 200 fl. węg. zostało pożyczone: 100 fl. węg. Stan. Szafrańcowi z Pieskowej Skały, 60 fl. Janowi Kraszowskiemu mieszcz. z Olkusza i 40 fl. br. Katarzyny Janowi Kwaśniowskiemu. Jadwiga oddaje też Katarzynie w dzierżawę dożywotnią sołectwo w Czubrowicach. Po śmierci Katarzyny sołectwo ma wrócić do Jadwigi lub jej potomków, co poręcza pod wadium 200 grz. Kwaśniowski (GK 22 s. 949-50); Stan. Szafraniec z Pieskowej Skały i Mikołaj z Czajowic zobowiązują się zapłacić 100 fl. węg. ww. Katarzynie wd. po Stanisławie czyli Stańczyku z Wierzbicy (GK 22 s. 1054-5); 1489 → Czaple Wielkie; 1489-90 Skarbek z Zastępowa [czyli Stradowa, pow. wiśl.] i jego ż. Elżbieta wnoszą wielokrotnie o karę XV dla Jana z K. za niezapłacenie długu w terminie (GK 23 s. 64, 70, 286-7, 303, 313, 327, 367, 427, 436, 441).

1490-1514 Małgorzata Kwaśniowska wd. po Szymonie z Krakowa i Wierzchowiska, ż. Jana z K., 1510 wd. (GK 23 s. 371-2, 392-3, 499-500, 918-9; 24 s. 164, 978; 25 s. 780-1; ZK 319 s. 972; Wypisy 1501-1515, 208, 225; Bon. 13 s. 293); 1490 → Kolbark; Jan z K. dzierż. Przegini gwarantuje Zbigniewowi z Wodzisławia zwrot 225 fl. węg. ewentualnym wwiązaniem w całą wieś Przeginia i wówczas winien uwolnić te dobra od pretensji ż. Małgorzaty do oprawy wiana i posagu, jak też od wszelkich innych pretensji (GK 23 s. 371-2 zp.); tenże Jan i jego ż. Małgorzata wd. po Szymonie [Siemionku] z Krakowa [i Wierzchowiska] jako opiekunowie Jana i Więcesława ss. tegoż Szymona [i ww. Małgorzaty] poręczają Piotrowi prep. zwierz, za te dzieci, że nie będą niepokoić kl. zwierz. o sumę 60 fl. węg. zapisanych niegdyś ich zm. ojcu na dobrach klaszt.: Braciejówka, Troksa, Chrząstowice i Kolbark, a po dojściu do lat sprawnych umorzą ten zapis w księgach ziemskich lel. (GK 23 s. 392-3); 1490-1 Anna z Grabowej pozywa Jana z K. dzierżawcę Przegini [→ 1485] o odbicie zajętego sądownie mienia i wnosi o karę XV (GK 23 s. 248, 250, 263, 513, 559); Skarbek i jego ż. Elżbieta z Zastępowa pozywają ww. Jana o karę XV i odbicie ciąży na wsi K. (GK 23 s. 452, 460, 504); 1491 Wojc. Szczepanowski ze Szczepanowic [pow. pilzn.] całą cz. Przegini, trzymaną zastawem od Jana z K., podzastawia za 240 fl. ż. Jana Małgorzacie (GK 23 s. 499-500); woźny sądowy oświadcza, że ma dokonać zgodnie z zapisem, za zgodą Jana Kwaśniowskiego, wwiązania Zbigniewa z Wodzisławia w wieś Przeginia (GK 23 s. 531); Jan Przełęcki wik. kat. krak. pełnomocnik Anny z Grabowej mniszki kl. zwierz. oświadcza, że Kwaśniowski zadośćuczynił jej 20 grz. główszczyzny za jej ojca Macieja [→ 1485], umarza więc wszystkie kary i zapisy (GK 23 s. 596); ww. Skarbek i jego ż. Elżbieta wnoszą o karę XV dla ww. Jana za odbicie danego im prawem wwiązania w K. i proszą o woźnego dla wwiązania ich w tę wieś (GK 23 s. 653, 683, 708); br. nie podzieleni Jan, Mikołaj i Andrzej dz. K. zastawiają za 34 fl. węg. Piotrowi Wiplarowi z Uliny cały Ryczówek (GK 23 s. 660-1); 1492 woźny sądowy oświadcza, że ww. Skarbkowi i Elżbiecie dane jest wwiązanie z racji długu i kar w wieś Jana Kwaśniowskiego Ryczówek (GK 23 s. 757); Jan Jawor dz. Przegini gwarantuje Małgorzacie z K. ż. Jana zwrot 84 fl. węg. ewentualnym wwiązaniem w połowę czynszu z karczmy w Przegini (GK 23 s. 918-9); Mik. Kwaśniowski z K. zastawia za 60 fl. węg. liczonych po 30 gr Wojc. Szczepanowskiemu całą swoją cz. w Załężu (GK 23 s. 1021-2).

1493 Jan Kwaśniowski dz. Ryczówka gwarantuje Mik. Pieniążkowi z Iwanowic zwrot 200 fl. węg. z poręczenia za Janusza Świrczowskiego ewentualnym wwiązaniem w całą swoją wieś dziedz. Ryczówek i w połowę Przegini, którą dzierżawi (GK 24 s. 62-3 zp.); Małgorzata ż. Jana z K. zostaje wwiązana w karczmę szl. Jana Jawora w Przegini (GK 24 s. 164); Jan Kwaśniowski oświadcza, że chciał wykupić Ryczówek od Wojc. Szczepanowskiego, lecz ten nie stawił się dla przyjęcia pieniędzy (GK 24 s. 390); 1494 Mik. Kwaśniowski z Ryczówka zastawia za 17 fl. węg. Bieniaszowi Pogórskiemu [tenut. Będzina] 2 ł. w Ryczówku, na których osadzeni są kmiecie Jan Zbysz i Mik. Klara, płacący po pół kopy gr czynszu (GK 24 s. 509); Skarbek niegdyś z Zastępowa pozywa Mik. i Jana Kwaśniowskich dz. K. o wyrzucenie go gwałtem z dóbr Ryczówek; star. krak. nakazuje woźnemu wwiązanie ww. Skarbka i jego ż. Elżbiety w dobra Ryczówek, z których zostali gwałtem usunięci przez ww. braci (GK 24 s. 769, 796, 804); ciż oświadczają, że Jan Kwaśniowski zapłacił im zgodnie z zapisem 50 fl. i 10 grz. i zapis umarzają (GK 24 s. 869); Andrzej Kwaśniowski gwarantuje Sciborowi Rożniatowskiemu z Domaniowic zwrot 100 fl. pol. ewentualnym wwiązaniem w całą swoją cz. w K. (GK 24 s. 898); Małgorzata ż. Jana z K. oświadcza, że była gotowa przyjąć od Jana Jawora dz. Przegini pieniądze zapisane jej na połowie Przegini, lecz ich nie otrzymała (GK 24 s. 978); 1496 Jan Kwaśniowski z Ryczówka zobowiązuje się zapłacić siostrze Katarzynie ż. Stan. Paczołtowskiego 40 fl. pol. i gwarantuje tę sumę ewentualnym wwiązaniem w Ryczówek. Zp. i dopisano: Katarzyna pieniądze otrzymała i zapis umorzyła (GK 25 s. 581); br. Jan, Mik. i Andrzej Kwaśniowscy pod sankcją kary XV poręczają za Jana i Więcesława dzieci zm. Szymona czyli Siemonka z Wierzchowiska, iż nie będą wnosić pretensji w sprawie zwrotu 38 grz., które dziś ich matka Małgorzata ż. ww. Jana przyjęła od Jana Rabsztyńskiego z Tęczyna star. sand. z rąk burgr. Rabsztyna Mik. Bobowskiego, ani do innych sum, które Tęczyński jej zapisał, a Małgorzata wcześniej przyjęła (GK 25 s. 780-1); Andrzej dz. K. gwarantuje Sciborowi Rożniatowskiemu z Domaniowie zwrot 100 fl. pol. ewentualnym wwiązaniem w całą swoją cz. w K. (GK 25 s. 983); 1497 Andrzej z K. gwarantuje Wojc. Szczepanowskiemu z Bydlina star. pileckiemu zwrot 100 fl. pol. ewentualnym wwiązaniem w całą swoją cz. w K. (GK 26 s. 25); 1498 Rafał Pisarski wnosi o karę XV dla Mik. Kwaśniowskiego za udaremnienie wwiązania w Ryczówek, zgodnie z zapisem (GK 26 s. 698); tenże Rafał, dzierżawiący za 50 fl. węg. od ww. Mikołaja Ryczówek, podzastawia tę wieś za tę sumę Mik. Chełmskiemu (GK 26 s. 903-4); 1499 → p. 3b; 1500 Andrzej z K. zapisuje ż. Katarzynie c. Jana Staszkowskiego z Wolbromia 150 grz. wiana i 150 grz. posagu na połowie dworu i ról folw. w K. (ZK 153 s. 308); 1507 Zygmunt I na prośbę Andrzeja Tęczyńskiego i jego ż. Barbary zwalnia na rok Jana Kwaśniowskiego, który ma w opiece zamek Rabsztyn, od obowiązku wyprawy wojennej (MS 4, 36); 1514 → p. 6.

1518-25 Weronika c. Więcesława z → Jodłownika, wd. po Więcesławie Siemionku Kwaśniowskim (MS 4, 4711, 11754).

1545-8 Jan Kwaśniowski s. ww. zm. Więcesława Siemionka [i Weroniki] (MS 4, 8231; 21769).

3b. Kmiecie, karczma, młyn. 1394 → p. 3a; 1401 Mik. Kokołka [kmieć?] z K. pozywa Adama z K., o to, że nie chciał sprawować sądu nad swoim kmieciem (ZK 3a s. 390); 1402 Adam z K. winien w sprawie z Dobrką kmiotka z K. stawić woźnego dla rozpoznania, czy taż Dobrka prosiła i zlecała poręczenie za nią temuż Adamowi (ZK 3a s. 382); 1405 Sobek²W SP 2 błędny odczyt ,,Dobek”, zamiast Sobek kmieć Adama z K. przysięga, że Andrzej [sołtys] z Ryczowa, zadał mu 4 rany sine i przykuł go do ściany izby (SP 2, 1092); ww. Andrzej w powyższej sprawie skazany na karę XV Adamowi i sądowi i na zapłacenie Sobkowi 1 grz. zadośćuczynienia za rany (ZK 4 s. 227); tenże Sobek pozywa ww. Andrzeja, że zadał mu 6 ran sinych, gdy był zatrzymany i uwięziony (ZK 3b s. 496, 509, 528); 1413 Jan z K. zobowiązuje się zapłacić 25 grz. Dorocie ż. Mik. Mruka i gwarantuje ewentualnym wwiązaniem w kmieci i karczmę w K. Kmiecie ci mają wówczas cieszyć się takimi wolnościami, jakie od dawna mają, a Dorota może ścinać drzewo w lasach należących do K. i zwozić je dla własnych potrzeb (ZK 312 s. 29); Jan z K. zastawia za 20 grz. Mik. Mrukowi 4 kmieci w K. (ZK 312 s. 55); 1415 Jan z K. gwarantuje ww. Mrukowi zwrot 40 grz. ewentualnym wwiązaniem w 5 kmieci i w 1 łan opust. z karczmą w K. oraz wolnym używaniem lasów w K. (ZK 312 s. 85); 1416, 1419 → p. 3a; 1423 młyn → p. 2; 1439 Piotr z K. pozywa Mikołaja kmiecia z Dupic o niestawienie się w sprawie o zbiegnięcie od niego przed czasem; sąd grodzki odsyła powyższą sprawę o zbiegnięcie do sądu dziedzica [Dupic] Krystyna [Koziegłowskiego] w Siemierzycach( GK 6 s. 231-2, 253); Piotr z K. otrzymuje w powyższej sprawie termin w sądzie grodzkim (GK 6 s. 297); 1440 Jan z K., jako pozywający, wnosi o karę za trzykrotne niestawienie się jego zbiegłych kmieci Macieja i Stanisława z Dupic (GK 6 s. 366, 377, 392); ww. Mikołaj kmieć z Dupic pozwany przez Piotra z K. wnosi przez swego zastępcę procesowego Jana z Owczar o przesunięcie terminu, gdyż ma większą sprawę z Mikołajem kmieciem z Bukowna (GK 6 s. 391, 405); 1451 → p. 3a; 1454 szl. Elżbieta Siedlecka pozywa kmieci z K.: Macieja, Bartłomieja. Stanisława i czwartego bez imienia o skoszenie gwałtem łąki w Niegowonicach. Jan Kwaśniowski wnosi o odesłanie kmieci do sądu patrymonialnego (GK 12 s. 323); 1470-80 łany kmiece i 5 zagród z rolami (DLb. 2 s. 196); 1499 Andrzej z K. zastawia za 14 1/2 fl. pol. Małgorzacie ż. Jana Kwaśniowskiego swój młyn w K. z sadzawką przy nim (GK 27 s. 972).

3c. Folwark, pobór. 1470-80, 1529 folwark (DLb. 2 s. 196; LR s. 152); 1454 wieś K. skazana za karę XIV za niezapłacenie wiardunkowego (GK 12 s. 295).

Pobór: 1489 z 4 1/2 ł., 1490-7, 1499, 1500 z 5 ł., 1508 z 4 ł. (ŹD s. 435; RP k. 6r, 70r, 107v, 133v, 159v, 174v, 189v, 204r, 224r, 244r, 337r); 1500 → p. 3a; 1530 pobór z 3 ł. (RP k. 5).

5. 1470-80 dzies. snop. i kon. wart. 6 grz. z ł. kmiecych bpowi, dzies. snop. wart. 6 grz. z folwarku i zagród z rolami plebanowi w Chechle (DLb. 2 s. 196); 1529 dzies. snop. wart. 1 grz. z ról folw. plebanowi w Chechle (LR s. 152).

6. 1471-2 Jan i Mikołaj z K. ss. Jana studentami Ak. Krak. (Ind. s. 132, 219); 1514 w związku ze skargą szl. Małg. Kwaśniowskiej [wd. po Janie z K.], dotyczącą pewnej pożyczonej księgi medycznej, Maciej z Krakowa iluminator ksiąg zeznaje przed oficjałem krak., że pożyczył tę księgę od pani Małgorzaty, miał ją u siebie i użyczył jakiemuś chirurgowi Krzysztofowi, który nie zwróciwszy księgi ,,dał nogę” (movit pędem) z Krakowa. Oficjał wyrokuje: ponieważ Maciej wszędzie i długo szukał księgi i nie mógł jej odzyskać, obie strony mają stawić się przed oficjałem i starać się zawrzeć ugodę; przed oficjałem - w imieniu ww. Macieja przebywającego na dworze Lanckorońskiego w Krakowie - stawił się mgr Stan. Brzezicki z Brzezie [woj. lub.], złożył księgę medyczną w sprawie, w której Maciej był ekskomunikowany i prosił o uwolnienie Macieja od kar. Oficjał nakazał przechować w aktach księgę, co do której Brzezicki poręczył, że jest identyczna z tą, o którą toczył się spór i zawyrokował uwolnienie Macieja od kar. (Wypisy 1501-1515, 208, 225); 1526 mgr Mik. Kwaśniowski (Wypisy 1526-29, 36).

Uw. W latach 1521-8 występuje w źródłach Mik. Kwaśniowski dz. Ryczowa i Ryczówka, który w r. 1528 sprzedaje Ryczów Jakubowi Pieczowi z Góry Tarnowej. Był to prawdopodobnie syn ww. Jana z K. i Małgorzaty z K., ale brak potwierdzenia w źródłach, że - oprócz ww. wsi - posiadał K. (MS 4, 3582; SP 6, 266; ZK 317 s. 215, 292, 294, 322-3, 336, 341-2, 352); 1523 → Ciężkowice [par. własna].