KURZĘCIN

1238 kop. XVIII w. Curenczino (Wp. 1 nr 213), wzm. XV w. Kurenczino (DA lib. 5-6, s. 273-274), 1305 kop. XV w. Curanczino (Wp. 2 nr 895), 1335 kop. XVI w. Curecino (Wp. 2 nr 1153), 1340 kop. XVI w. Curszancino, Curzanczino (PZ 20, 26v), 1510 Curzaczyno (ASK I 3, 267v), obecnie Skorzęcin, 11 km na SE od Murowanej Gośliny.

1. 1475 n. pow. pozn. (PZ 20, 26v); 1508 par. Uzarzewo1Najpewniej zaszła tu omyłka pisarza. W rejestrze par. Uzarzcwo sąsiaduje z par. Wierzenica. Także kilka innych wsi, znanych skądinąd jako należące do par. Wierzenica, podano tu pod par. Uzarzewo (ASK I 3, 23v); 1510 n. par. Wierzenica, dek. pozn. (LBP 65).

3. Własn. książęca, następnie joannitów pozn., później cysterek z Owińsk. 1238 Władysław Odonic zatwierdza nadania swego dziada Mieszka i stryja Władysława [Laskonogiego] na rzecz joannitów pozn., m.in. nadanie wsi C., oraz obdarza nadane dobra immunitetem (Wp. 1 nr 213; SŹ 9 s. 58).

1335 dziedzice z C. zajmują łąki w Dębogórze wsi klasztoru w Owińskach (Wp. 2 nr 1153); 1340 Janisław abp gnieźn. i Jan bp pozn. oznajmiają, że dotknięty nędzą klasztor w Owińskach sprzedał za zbyt niską cenę wsie C. i Barchcino [obecnie Barcinek] dziedzicom z Kowalskiego [pow. gnieźn.] Boguchwałowi, Piotrkowi, Prędocie i Szymonowi, a król Kazimierz jako dobry patron klasztoru odkupił te dobra i ponownie nadał cysterkom (Wp. 2 nr 1196); 1353 król Kazimierz nadaje klasztorowi w Owińskach wsie C. i Barchcino (Wp. 2 nr 1318).

1403 Mik. Kurzęcki [może tożsamy z sołtysem? → p. 4] śwd. Jana Dziurki przeciwko przeoryszy [z Owińsk] (WR 1 nr 732).

1510 wieś opatki z Owińsk → p. 5.

1475 wieś C. nie zapłaciła podatków (PZ 20, 26); 1508 pobór od 7 półł. (ASK I 3, 23v); 1509 pobór od 7 półł. i 1 ł. sołtysiego (ASK I 3, 65v); 1510 pobór od 6 półł. i 1 ł. sołtysiego (ASK I 3, 267v); 1510 → p. 5; 1553 pobór od 2 1/2 ł., 1 ł. sołtysiego, 1 karczmy (ASK I 5, 169v); 1563 pobór od 2 1/2 ł., 1 ł. sołtysiego, 3 1/2 ł. opust. (ASK I 5, 238); 1564 za czasów zm. Łukasza z Górki star. gen. wlkp. [1508-35] wieś K. klasztoru w Owińskach płaciła „do zamku pozn.” po 3 wiertele żyta, 1 ćw. owsa, wierteł pszenicy i 2 gr z każdego z 2 1/2 ł. (LWK 1, 131); 1581 pobór od 2 1/2 ł., 1 zagr., 1 ł. sołtysiego, 1/2 ł. karczmarskiego (ZD 39).

4. 1409 Mik. Ligocki [nie wiadomo z której Lgoty lub Ligoty] sołtys w C. [może tożsamy z Mik. Kurzęckim, → p. 3] (WR 1 nr 664); 1427 Stefan i Jan bracia rodzeni sołtysi w C (PZ 9, 107v); 1509-81 sołectwo na 1 ł. → p.3.

5. 1305 Andrzej [Zaremba] bp pozn. zatwierdza dokonane przez swego poprzednika bpa Jana [1286-97] na prośbę króla Przemysła [koronowany 1295, zm. 1296] nadanie dzies. ze wsi C. na rzecz klasztoru w Owińskach, za zgodą Grzegorza niegdyś dziekana pozn., do którego prebendy dzies. ta należała (Wp. 2 nr 895); 1510 wieś C. opatki z Owińsk, w par. Wierzenica, ma 3 1/2 ł. os., 2 1/2 ł. opust., 1 ł. sołtysi; płaci plebanowi tylko meszne; z karczmy pleb. pobiera 2 gr (LBP 65).

7. Rzekome grodzisko stożkowate (Hensel 6, 121-122; Fontes 32, woj. pozn. nr 44).

1 Najpewniej zaszła tu omyłka pisarza. W rejestrze par. Uzarzcwo sąsiaduje z par. Wierzenica. Także kilka innych wsi, znanych skądinąd jako należące do par. Wierzenica, podano tu pod par. Uzarzewo.