/1/, część m. Lublina. W 1398 r. powstaje tutaj parafia (DM IV 1139), pleban występuje w 1428 r. (Ks Of 21v) oraz w 1430 r., kiedy to ma spór z dziedzicem Skrzyńca, zaś w 1453 r. z dziedzicem Dominowa (Ulan.Laudum 292, 297). Długosz podaje, że była tutaj parafia i folwark rycerski (D II 539), wieś graniczyła w średniowieczu z Dziesiątą (KzL 4 149v), Jabłonką (KzL 4 296). Wieś notowana w l. 1484 (Koz z.lub. 20691), 1511 (MHL 35), 1529 (LR 34, 429, 434), 1531 (ZD XIV 354), 1563 (KsP 33 437), 1564 (ibid. 510v) jako Jabramowycze, 1565 (L 43) Abrahamowicze i Jabrahamowicze, podobnie w 1626 (RL 53), 1674 i 1676 jako Abrahamowice, także w 1747 (KgL RMO 304 24). Dalej już Abramowice w l. 1801 (Hld), 1877, 1905, 1921 (Spis 68-9), gdzie odnotowano A. folwark, A. kolonię, A. leśnictwo, A. Kościelne i A. Prywatne oraz Wólkę Abramowicką. Po II wojnie światowej w zabudowaniach folwarku umieszczono szpital psychiatryczny. Ta część A., leżąca najbliżej Lublina, została w 1959 r. włączona do miasta (DL 22). Dzisiaj dzielnica w południowym rejonie Lublina (UN 114 31, L plan 1978). Pozostałe części A. są samodzielnymi wsiami (WU I 11).