/7/, część m. Lublina. Na gruntach należących co najmniej od pocz. XVI w. do uposażenia cerkwi ruskiej pod zamkiem lubelskim już w końcu tego stulecia istniała jurydyka (Juryd 37). Wspomina o niej lustracja z 1602 r. (ibid.). Kiedy w 1588 r. przy cerkwi osiedli bazylianie, tereny cerkiewne zaczęto nazywać bazyliańskimi, a osiedle na nich powstałe Bazylianówką. Mimo zniesienia jurydyki w drugiej połowie XVIII w. osiedle pod tą nazwą nadal istniało. W 1893 r. zapisano je Wasilianówka (SG XIII 837), co zostało uznane za omyłkowe skojarzenie Wasyla (ukr.) z Bazylim (pol. Kosyl II 13). W 1905 r. czytamy już o Bazylianówce jako wsi w gm. Wólka mającej 10 domów i 24 mieszkańców (SKLG 329). Nie notowana w 1921 r., jako Bazyljanówka występuje w 1933 r. (Sk 913). Od 1959 r. jest rejestrowana jako dzielnica Lublina (DzUL 1, 2-10). Osią jej jest ulica tej samej nazwy biegnąca od ul. Lubartowskiej w kierunku północnym (L plan 1978).