/18/, część m. Świdnika, woj. lubelskie. Świdnik Mały, wieś w okolicach Lublina, jest notowana już w 1419 r. (KzL 10 328v). Była ona wtedy związana z prebendą kościoła Św. Trójcy na zamku lubelskim. Z l. 1450-1451 mamy informacje, iż w tej wsi miał dobra biskup chełmski (KzL 4 18, 60v). Od niego to zapewne pochodzi nazwa Biskupie, notowana po raz pierwszy w 1485 r. (AKH 210, 211). W 1497 r. Jan Olbracht przekazał dalsze dochody z tej osady wraz z dziesięcinami z pozostałych trzech wsi o nazwie Świdnik mansjonarzom i klerykowi w kościele Św. Trójcy na zamku lubelskim (MK 22 70v-71; MRPS III suppl. 249). W 1529 r. wieś tę zapisano Byskupye alias Swydnyczek, zaś w 1563 r. Świdnik Minor alias Biskupie (KsP 33 408). W tej formie nazwę pisano w XVI-XVIII w. W 1676 r. (ZD XV 29a) występuje ponadto Biskupie alias Świdniczek Xięży, podobnie w 1747 r. (TŁ 75) Świdnik Mały Xięży. Tymczasem w 1674 r. zapisano jedynie Biskupie (RPogł.L 55), podobnie w l. 1721 (Vis.KM 20 510) oraz w 1787 (SLDK 452), a następnie przez cały XIX w., przy czym obok wsi istniał folwark, a po 1944 r. kolonia. Południową część wsi przed 1972 r. wchłonął Świdnik, a poza tym jako samodzielne osady istnieją wieś i kolonia Biskupie (UN 114 25; WU I 92).