gm. Wohyń, woj. bialskopodlaskie. Wieś ta występuje w źródłach od 1417 r. (KzL 10 173v) jako Brenicza, zaś w 1431 r. Brancze (Ks Oj 96v). W 1441 r. zapisano ją Bran(wy)cza (KzL 1 163), podobnie w l. 1447 (LKP 20) i 1476 (KzL 9 131v), zaś w l. 1475 i 1477 zapisano tę wieś Branycza (KzL 9 91v, 220v). Z interpretacji zapisów wynika, że już w 1447 r. istniały dwie Branice (późniejsze Suchowolska i Radzyńska); leżąca na lewym brzegu rzeki Piwonii (zwanej wtedy Branką), która należała do Anny Charłęskiej żony Piotra Ciołka z Kłodnicy oraz druga na prawym brzegu, należąca do Tomaszowskich. Spostrzeżenia te potwierdzają zapisy rejestru poborowego z 1531 r. (ZD XIV 530), gdzie obok Braniczy w parafii Czemierniki odnotowano drugą w parafii Kozirynek. Także w 1620 i 1626 r. (RL 48, 188) były dwie wsie tej nazwy: Branica własność Branickich w parafii Czemierniki i Branicza własność Mniszków w parafii Radzyń (Kozirynek). W 1801 r. (Hld) były dwie Branice: Duża i Mała, w 1877 r. (SKP I 52) pojawiły się już nazwy obecnie używane: Branica Radzyńska i Branica Suchowolska, tak samo w 1921 r. (Spis 87, 90) oraz w l. 1960, 1972 (DzUL 2-10, 12) i 1978 (WU I 142).