BRZEZICE,

gm. Piaski, woj. lubelskie. Wieś ta w 1330 r. (KDMp II 602) jako Bryscza otrzymała prawo magdeburskie. Brzezice występują po raz pierwszy w 1381 r. (DM IV 1059), zaś w 1383 r. jako Brzezicz (DM I 172). Brzesice zapisano w 1409 r. (TA 93, 124). W 1442 r. (KDMp IV 1420) Brzesszyce sąsiadowały ze Stróżą, wsią leżącą na szlaku Chełm-Lublin. Długosz zanotował raz Brzezycze Minoris w parafii Piasek (D II 548), drugi raz Stroza alias Brzezycze (D II 549) w parafii Biskupice. W 1529 r. (LR 33) zapisano Brzezicze i Brzezycze (LR 427, 441). W 1531 r. raz występuje Brzesnicza, drugi raz Brzezice (ZD XIV 352, 353). Zapisy te dowodzą, że istniały już wówczas dwie wsie, na co mamy potwierdzenie z 1603 r., kiedy to w parafii Biskupice odnotowano Brzezice Małe (Vis.DL 96 380), z kolei w 1805 r. zapisano Brzezice Wielkie (Vis. DL 193 241). W 1787 r. (SLDK) występują Brzezice Szlacheckie i Brzezice. Ponieważ w 1801 r. (Hld) były Brzezice Wielkie (39 domów) i Brzezice Małe (28 domów) wynika z tego, iż jeszcze pod koniec XVI w. tuż na północ od Piasków powstało nowe osiedle zwane początkowo Brzezice Małe, zaś od XIX w. nazywane Brzeziczki (SKP 1877 I 58). Stare Brzezice, zwane także w XVIII w. szlacheckimi, po przemianowaniu B. Małych na Brzeziczki powróciły do nazwy pierwotnej Brzezice. Tak było w l. 1905 (SKLG 385), 1921 (Spis 66) i obecnie (UN 114 20; WU I 157).