gm. Niemce, woj. lubelskie. Wieś ta jest notowana w źródłach od 1409 r., kiedy to występuje Strachota de Jacubouice (TA 119, 145). W 1434 r. zapisano Jassius de Jacubouicze Coninskiego (Ks Of 69v). Od nazwiska właścicieli zaczęto je więc nazywać J. Konińskie. W takiej postaci występują u Długosza (D I 199; II 537; III 243). W 1529 r. zapisano je Jacubouicze Conynski (LR 34), chociaż w innym miejscu figurują tylko Jacubovicze (LR 440). Tak też pisano je w spisach z następnych lat: 1531 (ZD XIV 348), 1563 (KsP 33 411v), 1565 (ibid. 31), 1626 (RL 12). W 1663 r. pojawiła się nazwa Jakubowice Końskie (BJ 13), a następnie pisano je w ten sposób w l. 1668, 1673, 1674, 1685 i ciągle w XVIII-XX w. Sporadycznie zaś w 1748 r. pojawił się zapis Jakubowice Mniejsze (Vis. KM 43 361). Po II wojnie światowej powrócono do nazwy jednoczłonowej Jakubowice (DzUL 1, 2-10, 12; UN 114 13; WU I 611).