/113/. Była to wieś benedyktynów sieciechowskich, którym jeszcze w XII w. miał ją podarować Jaksa (KK I 34). Wymieniono ją po raz pierwszy w 1252 r. jako Jaszthkowa Dabrowa (ibid.). W 1400 lub 1410 r. opat sieciechowski Wojsław osadził wieś Dąbrowę zwaną Jasthcow na prawie średzkim (SGa 95, 175). W 1427 r. osada ta zwie się już Opatkouice i graniczy z Piotrowicami (KzL 2 6), zaś w 1429 r. graniczyła ze Sługocinem (ibid. 63v). W 1442 r. nastąpiła sprzedaż sołectwa in Oppathky alias in mericem Jastkow (KzL 1 125). Granice Opatek z Jastkowem wzmiankowane są w 1443 r. (ibid. 141), zaś z 1466 r. pochodzą informacje, iż rozpoczął się proces zagarniania gruntów tej wsi przez Piotra Lesickiego z Piotrowic (KzL 5 452). Pomagali mu w tym dziedzice Jastkowa (ibid. 77v, 1469 r.). W tym też roku opat klasztoru sieciechowskiego puścił Opatki w dożywocie Mirzowi z Brzezie „aby od dawna nękane i trapione przez świeckich, ostatecznie nie zniszczały i nie pustoszały” (SGa 101). Inne fakty związane z tym sporem granicznym wsi Jassztkowa Dambrowa alias Opatki przytacza Długosz (D II 542; III 271). Pisze on, że kiedy opat Jan Bothurzinsky sprzedał sołectwo w tej wsi Piotrowi Lesickiemu, a miało to miejsce w 1442 r. (KzL 1 125), ten po sąsiedzku zagarnął znaczne obszary wsi „i zajmować do dnia dzisiejszego nie przestali”, wraz z innymi sąsiadami. Do końca XV w. wieś przeszła całkowicie w ręce świeckie, gdyż w l. 1487-1491 części w niej mieli: Jakub z Leśc, Mikołaj ze Sługocina i Jakub z Piotrowic (KzL 9 558, 610v; 11 75v). Wieś niegdyś ludna i duża znikła więc zupełnie na przełomie XV i XVI w. Lokalizujemy ją między Jastkowem, Leścami i Piotrowicami.