KALINOWSZCZYZNA

/119/, część m. Lublina. Pierwszą wzmiankę o tej jurydyce lubelskiej znamy z 1552 r., kiedy to Jędrzej Lassota zajął tereny na Słomianym Rynku, bo tak wówczas ją nazwano (Juryd 34). Początkowo obszar leżący na wschód od m. Lublina nosił nazwę Przedmieścia Lwowskiego (ibid. 27). W l. 1602 i 1614 na Słomianym Rynku było spore osiedle (ibid. 38). Ponieważ na początku XVII w. starosta lubelski Zbigniew Firlej rozpoczął ściąganie osadników do tej królewskiej jurydyki, zaczęto ją nazywać także Firlejowszczyzną, którą to nazwę zanotowano jeszcze w 1765 r. (ibid. 39-40). W XVIII w. zaczęto ją nazywać także Kalinowszczyzna (ibid. 39), po raz pierwszy w 1748 r. (Vis.KM 43 361), chociaż dalej była używana nazwa Słomiany Rynek. W 1787 r. starosta lubelski Michał Mniszech uzyskał dla Kalinowszczyzny przywilej królewski na jarmarki, ale w 1791 r. przestała ona prawnie istnieć zniesiona jak wszystkie jurydyki przez Konstytucję 3 maja. Nazwę Słomiany Rynek zachował plac we wschodniej części jurydyki, Kalinowszczyzną nazywa się obecnie zarówno główną ulicę biegnącą od wzgórza czwartkowskiego na wschód, jak i całą dzielnicę położoną wzdłuż tej ulicy (L plan 1978; WU II 11).