KONSTANTYNÓW

/136/, część m. Lublina. Był to 180-morgowy folwark wydzielony w XIX w. z dóbr pojezuickich leżących pod Lublinem (zob. Rury Jezuickie). Pod koniec XIX w. miał 1 budynek murowany i 13 drewnianych (SG IV 362). Zwano go również Konstantynówką (SG IV 364). W 1905 r. folwark ten miał 4 domy i 44 mieszkańców (SKLG 349), zaś w 1921 r. nosił nazwę Konstantynówka, miał 6 domów i 72 mieszkańców (Spis 63). Obecnie notowany jako Konstantynów, część m. Lublina (DzUL 1, 2-10; WU II 152), do którego został włączony w 1959 r. (DL 22). Na jego terenie powstaje osiedle mieszkaniowe. Położony na wschód od Al. Kraśnickiej między Węglinem a Poczekajką (L plan 1978).