/212/. Leżały w parafii Czemierniki nad Wieprzem (zob.). W 1351 r. jako Opatkowice, posiadłość benedyktynów z Łysej Góry, otrzymały prawo magdeburskie (CDP III 231). Długosz podaje, że w 1400 r. jako niedogodnie położone sprzedał je klasztor za 100 grzywien właścicielom sąsiedniego Siostrzytowa (D II 550). Tymczasem w 1427 r. (DM II 390) Opathkowice figurują wśród wsi wyznaczonych przez opata Mikołaja na utrzymanie zakonników: Oppathcouicze villa deserta retro Lublin, którą bracia mieli na nowo osadzić. Wyraźne określenie położenia Opatkowic „retro Lublin” w odniesieniu do usytuowania: macierzysty klasztor na Św. Krzyżu - Lublin - Opatkowice, lokalizuje tę wieś na wschód od Lublina. Z dokumentu powyższego wynika jasno, iż informacja Długosza o czasie i okolicznościach sprzedaży tej wsi przez benedyktynów jest mylna. Ponadto trzeba dodać, iż podaje on jako nabywców z 1400 r. współczesnych sobie właścicieli Siostrzytowa, występujących w źródłach dopiero od lat sześćdziesiątych XV w. Istnieje także dokument króla Władysława z 1434 r. potwierdzający sprzedaż przez klasztor wsi Opatchowicze w ziemi lubelskiej za 60 grzywien Janowi Parkoszowiczowi (KDMp IV 1306). Zatem klasztor pozbył się tej posiadłości między 1427 a 1434 r. Z opisu granic Biskupic z 1446 r. (ibid. 1482) wynika, że Opatkowice musiały leżeć na wschód od Łysołajów, a na północ od Siostrzytowa. Długosz opisując historię ich sprzedaży, zaznaczył iż leżały blisko Wieprza w parafii Czemierniki, że pola ich nowi właściciele zamienili na folwark i nie pozostał po tej osadzie żaden ślad (D II 550, III 245-6), a więc w jego czasach wieś już nie istniała. Opatkowice pojawiają się znowu w 1529 r. (LR 172) w wykazie wsi należących do prepozytury w Koniemłotach obok Staszowa. Wydawca tego źródła w indeksie miejscowości zidentyfikował owe Opatkowice jako wieś w parafii Czemierniki, może dlatego, że prepozytem w Koniemłotach był Jerzy Canyczki, benedyktyn świętokrzyski. Wszystkie inne wsie wyszczególnione w tym zapisie w parafii Koniemłoty leżały wokół tej wsi, na północ i na zachód od Wisły, z wyjątkiem owych Opatkowic. Nie jest więc możliwe, aby chodziło tutaj o wieś już przecież nie istniejącą, na dodatek występującą wraz z osadami położonymi w zwartym kompleksie na lewym brzegu Wisły. Dlatego, przyjmując za mylną identyfikację wydawców księgi uposażeń z 1529 r., musimy stwierdzić, iż omawiane tutaj Opatkowice, leżące w pobliżu Wieprza zaginęły w XV w.