/219/. W średniowieczu taką nazwę nosiło jedno z jezior na tzw. pojezierzu łęczyńskim (dzisiaj Uściwierz). Cały teren położony na północ od rzeki Świnki, dopływu Wieprza, wraz z jeziorami (zob. Nadrybie) otrzymali benedyktyni sieciechowscy w XII w. od Jaksy. Wśród wsi wówczas im nadanych był Ostwis (KK I 34). Długosz dokładnie opisał historię wsi Osthfysz, która niegdyś należała do parafii Łęczna, a w jego czasach już nie istniała (D III 270-1). Ponieważ Nadrybie, wieś zaginiona, ale następnie odbudowana, leżała nad jeziorem tej samej nazwy, analogicznie wieś Ostwisz lokalizujemy na południowo-zachodnim krańcu jeziora Uściwierz (MWL).