/335/, część m. Puławy, woj. lubelskie. Była to stara wieś nad Wisłą pierwszy raz notowana w 1368 r. (Wiśn. 116) przy okazji rozgraniczenia posiadłości klasztoru sieciechowskiego od dóbr sąsiednich. W 1388 r. zapisano ją Vlostouicz (SP VIII 178). Inne zapisy z XIV-XV w. zob. Kuraś II, s. 263-4. Długosz zanotował Wloschowycze wieś Jana Konińskiego herbu Rawa należącą do parafii w Jaroszynie (za Wisłą), mającą kaplicę (oratorium) wybudowaną ze względu na trudności w przedostawaniu się mieszkańców wsi do kościoła przez rzekę (D II 563). W 1529 r. Wlosthowicze i Wlostowycze miały kaplicę filialną kościoła parafialnego (LR 351, 438). W 1531 r. Wlostowicze miały już własną parafię (ZD XIV 359), do której należała Parchatka, a w 1543 r. także i Osiny. W 1552 r. miały własną Rudę żelazną z kuźnicą (zob. Ruda Włostowice). Włostowice zapisano w 1565 r. w parafii Końskowola (L 41). W 1626 r. były dużą wsią (RL 38). Notowane też w l. 1676, 1748, 1787, 1801 aż do II wojny światowej. Rozrastające się m. Puławy, zwłaszcza po wybudowaniu tu wielkiej fabryki nawozów azotowych, powiększyły w ostatnich latach swój obszar włączając doń między innymi również Włostowice, jako część Puław notowane od 1961 r. (DzUL 1, 2-10; UN 118 5; WU III 580).