WOLICA,

gm. Modliborzyce, woj. tarnobrzeskie. Notowana od 1412 r. jako Wolya wieś na prawie niemieckim w parafii Słupie, należąca do Jana Dłuto (DM I 297), później w 1452 r. (LKP 62), a w 1462 r. zapisano ją Wola Dlotowa (KzL 5 57), w 1464 r. jako Wola Dlotowska (KzL 5 391), w 1466 r. Wola Dluthowska (AGZ XII 3274). W 1475 r. odnotowano ją pod nazwą Wola Slupska (KzL 9 92), podobnie w l. 1484 (ibid. 389) i 1520 (KzL In 1 149v). Zmiana nazwy związana była z przejściem wsi z rąk Dłutów do innych właścicieli. W 1529 r. Wolycza (LR 450), w 1531 r. Wola Goworkonis z 3,5 łanu ziemi i młynem (ZD XIV 374), identycznie w 1543 r. W 1563 r. jest już Wolicza z 22 półłankami ziemi i młynem (KsP 33 453), w tym samym okresie jako Zwolya (ibid. 11), w 1580 r. ponownie Wolicza (ibid. 762), jako Wola w 1592 r., w 1626 r. jako Wolica (RL 82) i tak ciągle w XVII i XVIII w. W 1827 r. zapisano ją Wolica Wybranowska (Tab II 231). Tak pisano ją w XIX i XX w. W 1921 r. wieś miała 95 domów i 629 mieszkańców, kolonia (jedna) z folwarkiem (Wolica Górna) 39 domów i 242 mieszkańców (Spis 38). W 1971 r. były dwie wsie: Wolica i Wolica Kolonia (UN 110 14).