gm. Kurów, woj. lubelskie. Wieś osadzona w dobrach markuszowskich w pierwszej połowie XV w. jako Markuszowa Wola. W 1443 r. wzmiankowane są nowiny in Marcussowavolya alias Ostrebloto (DKK IV/2 444). Jest to jedyny zapis tej formy nazwy. Już w 1442 r. zapisywano tylko Ostrebloto, przy czym podano, że cała wieś jest lokowana na nowym korzeniu (ibid. 434). W 1444 r. nazwano ją hereditas Zablotskye (KzL 1 245), zaś w 1447 r. Ostrebloto oraz Zaplocze alias Ostreblotho (LKP 17, 25). Ten zapis dowodzi pojawiania się trzeciej nazwy tej wsi - Zabłocie, która funkcjonowała obok poprzedniej. W drugiej połowie XV w. ciągle Zabłocie, z wyjątkiem zapisów Długosza, który raz daje Ostre Blotho, drugi zaś raz Zabloczycze (D II 572, 573). Powtórne odnotowanie sugerujące istnienia dwu wsi, należy uznać za pomyłkę. Zarówno przed Długoszem, jak i później ciągle chodzi o jedną osadę. W 1529 r. pisano ją Zabloczie (LR 33, 434), w 1531 r. Zabloczye (ZD XIV 359), podobnie w l. 1552 (KsP 33 399), 1563 (ibid. 479v) oraz 1565 (L 40) i Zabłocin w 1626 r. (RL 134). Później już tylko Zabłocie w XVII-XIX w. W 1877 r. było Zabłocie Duże i Zabłocie Małe (SKP II 308), w 1905 r. tylko jedna wieś Zabłocie (SKLG 467), w 1921 r. znowu dwie wsie: Zabłocie Duże i Zabłocie Małe (Spis 83). Po II wojnie światowej jedna wieś Zabłocie (DzUL 1, 2-10; WU III 666).