DŁUŻNIEWO

1W indeksie Księgi ziemskiej płońskiej nie rozróżniono Dłużniewa w pow. biel. od Dłużniewa w pow. płoń. Większość pozycji tamże zebranych pod hasłem D. tyczy się Dłużniewa Dużego. Błąd ten powtarzają niektórzy autorzy, m. in. Zierhoffer (ok. 1240, Dlusnovo, Dlusznewo, Dlusznyewo, Dlusznowo, Dlusnyewo, Dlusnyevo Zavissy) nad rz. Raciążnicą, 10 km na NNW od Płońska.

1. 1578 pow. płoń., par. Sarbiewo (ŹD 99).

2. 1405-06 Niełaskarz z D. procesuje się o granice z dziedzicami z Sarbiewa i z Jarocina (Pł. nr 623-4, 652, 666, 669, 674, 682); 1474 łąki i mokradła obok granic D. (MK 5, 48v); 1475 bagno, czyli jeziorko zw. Wielatowo, między granicami Sarbiewa, D., Galomina i Goszczyc (MK 5, 53); 1483 → p. 3.

3. Włas. częściowo duch. (?), następnie szlach. Ok. 1240 ks. Konrad I potwierdza bpstwu płoc. posiadanie m. in. połowy D. (K nr 301); 1402-1406 Łaskarz z D. (Pł. nr 208, 415, 422, 729); 1405-06 → p. 2; 1406 Jakub, Piotr, Jarosław, kmiecie z D. (Pł. nr 677); 1420 – zm. 1447 Zawisza z D. i z Kondrajca star. płoc., od 1434 zarazem podstoli płoc., 1440 kaszt. raciąski (ZDP nr 100; Kapica 83; MK 336, 61; Kapica 349-350; MK 335, 22v; WS 147, 275); 1447-1494 Zawisza Dłużniewski z Kondrajca s. Zawiszy, 1460-77 chor. płoc., 1477 zarazem star. wysz., 1481 marszałek nadworny (ZDP nr 167; MK 6, 139d, 161v); 1471 ur. Katarzyna c. zm. Stanisława z Gościeńczyc, żona ur. Zawiszy z D. chor. płoc., kwituje stryjów i braci, dziedziców z Gościeńczyc, Ścibora bpa płoc., Jakuba kaszt. czers., Aleksego chor. zakr., Jana s. Janusza, z zadośćuczynienia za dobra ruchome: złoto, srebro, perły, kielichy i klejnoty (MK 5, 150v); 1474 Zawisza [Dłużniewski] z Kondrajca chor. płoc. kupuje łąki i mokradła między granicami D., Galomina i Goszczyc (MK 5, 48v); 1477 Mikołaj Dołęga z Łęg prepozyt Ś. Michała, kanonik płoc., darowuje Zawiszy [Dłużniewskiemu] z Kondrajca, swemu siostrzeńcowi, wieś Wronino (MK 5, 187); 1483 tenże Zawisza kupuje 1 mórg w Sarbiewie z brzegiem rz. Raciążnicy i z łąką (MK 6, 161v-162); 1519 ks. Anna mianuje Zawiszę Dłużniewskiego z Kondrajca [s. zm. Zawiszy marszałka] starostą wyszogrodzkim (MK 341, 2; WS 314); a następnie temuż Zawiszy nadaje urząd starosty wis. (MK 341, 2v; WS 314); tenże Zawisza posiada Wronino i Niwę (MK 32, 237v); 1527 Zawisza Dłużniewski (ZR nr 2361); 1531: 12 wł. os. (RP 41, 114).

4. 1413 Mikołaj wójt z D. świadkiem Janusza z D. (Pł. nr 2088).

7. Bon. IV, 299.

1 W indeksie Księgi ziemskiej płońskiej nie rozróżniono Dłużniewa w pow. biel. od Dłużniewa w pow. płoń. Większość pozycji tamże zebranych pod hasłem D. tyczy się Dłużniewa Dużego. Błąd ten powtarzają niektórzy autorzy, m. in. Zierhoffer.