(1341 Dobrzikowo, Dobrzykowo) na lewym brzegu Wisły, 9 km na SEE od Płocka.
1. 1341 par. Troszyn [Polski] (ADP perg. 388); 1472 ziemia gost.! (MK 6, 225; MK 5, 28); 1453 par. D. (UKP nr 396); 1506 par. Radziwie (Kap. P 50, 73v); 1578 pow. płoc., par. Imielnica (ŹD 10)1Na temat przynależności administracyjnej wsi D., ze względu na jej położenie na lewym brzegu Wisły, panuje w literaturze duże pomieszanie. Nawet u Pawińskiego znajdujemy D. zarówno w pow. płoc. (s. 10), jak i w pow. gost. (s. 198). Pomieszanie to sprawiło, że np. Zierhoffer uznał D. za wieś „dziś już nie istniejącą” (s. 158). Tymczasem zarówno Troszyn, jak i D. (obydwie wsie będące ośrodkami parafii w XV w.) jeszcze w XVI w. płaciły pobór w woj. płoc., podczas gdy pozostałe wsie wchodzące w skład tych parafii należały do ziemi gostyńskiej. Ten stan rzeczy, mający zapewne swoją genezę w związku własnościowym tych wsi z kompleksami dóbr w woj. płockim, przetrwał aż do trzeciej ćwierci XVIII w. i był przyczyną pomyłek także źródłowych, jak np. dokument z 1472 r.
2. 1456 łąka zw. Przewoźna Łąka obok granic D. (MS III, Supl. nr 159); 1446, 1472 → p. 3.
3. Włas. ks., następnie szlach. 1441 kmiecie z D.: Jan Gierszk, Jan Bajdo, Paweł Warda, Michał Niziołek, Mikołaj Byk, Florian Stopka, Wojciech Włoch, Paweł Harnasz poręczają Stanisławowi wójtowi z D. i Szczepanowi z Miszewka [-Stefanów] 10 kóp gr w półgr. za Gabriela młynarza z D. (MK 335, 52v; MK 336, 29v); 1446 ks. Włodzisław I zabezpiecza egzekutorom testamentu Michała prepozyta kolegiaty Ś. Michała 200 kóp gr w półgr. na dochodach z przewozów książęcych w Płocku i w D. (ADP perg. 268; ZDP nr 145): 1472 ks. Kazimierz III nadaje Mikołajowi Dołędze z Krosny [bakałarzowi sztuk, pisarzowi ciech., marszałkowi nadwornemu i star. płoc.] wieś książęcą D., którą ma wykupić z rąk Szczepana ze Szczytna kaszt. płoc., wraz z oboma brzegami Wisły i przewozem tamże z dawna istniejącym, dając mu także zwolnienie od kar i pr. chełm. na D. z czynszem po 2 gr posp. (MK 6, 225-225v; MK 5, 28-28v); 1478 ur. Mikołaj Krośnia dz. z D. winien Janowi Białowieskiemu 30 fl. węg. (Ep. 10, 178); 1478 – zm. 1509 ur. Mikołaj Dołęga Krośnia z D., do 1484 sędzia płoc., od 1486 kaszt. płoc., od 1507 kaszt. wis. (WS 252, 286, 288; MK 6, 166v; Ep. 10, 657; UKP nr 493; Kap. P 50, 42; MK 18, 82v; ZDP nr 197, 199, 200, 202, 204, 220, 221, 223, 235, 237, 240, 244, 247, 251, 252); 1482 tenże Mikołaj sprzedaje wójtostwo w Czermnie (MK6, 156v); 1489 Feliks i Prokop, synowie zm. Andrzeja z Gulczewa pkom. płoc., zabezpieczają Mikołajowi z D. kaszt. płoc. pr. bliższosci po zm. Andrzeju z Zakrzewa kanclerzu płoc. swym dziadzie do obu wsi Zakrzewo (MK 6, 228); które to prawo Mikołaj z D. sprzedaje Janowi s. Jana z Żernik i z Zakrzewa za 100 fl. węg. (MK 6, 247v; MK 18, 98; MK 9, 207v); 1522 Małgorzata Dobrzykowska norbertanka w Płocku (KN 237); 1531: 9 wł. os., młyn o 1 kole, dziedziczny (RP 41, 72v).
4. 1441 Stanisław wójt w D. (MK 335, 52v; MK 336, 29v); 1472 → p. 3.
5. 1341 bp płoc włącza wieś D. do [nowo] konsekrowanej par. w Troszynie [Polskim] (ADP perg. 388); 1453 Klemens pleban w D. (UKP nr 396); 1506 bp płoc. przenosi kościół par. w D. wraz z całą parafią do kościoła par. w Radziwiu (Kap. P 50, 73v).
7. Bon. IV, 341.
1 Na temat przynależności administracyjnej wsi D., ze względu na jej położenie na lewym brzegu Wisły, panuje w literaturze duże pomieszanie. Nawet u Pawińskiego znajdujemy D. zarówno w pow. płoc. (s. 10), jak i w pow. gost. (s. 198). Pomieszanie to sprawiło, że np. Zierhoffer uznał D. za wieś „dziś już nie istniejącą” (s. 158). Tymczasem zarówno Troszyn, jak i D. (obydwie wsie będące ośrodkami parafii w XV w.) jeszcze w XVI w. płaciły pobór w woj. płoc., podczas gdy pozostałe wsie wchodzące w skład tych parafii należały do ziemi gostyńskiej. Ten stan rzeczy, mający zapewne swoją genezę w związku własnościowym tych wsi z kompleksami dóbr w woj. płockim, przetrwał aż do trzeciej ćwierci XVIII w. i był przyczyną pomyłek także źródłowych, jak np. dokument z 1472 r.