1Gumowo, leżące na granicy ziemi wysz. i ziemi płoc. (pow. płoń.), zostało w zasadzie opracowane w Słowniku hist.-geogr. ziemi wyszogrodzkiej (zob. s. 23). W źródłach, zarówno XV-wiecznych, jak i XVI-wiecznych, G. bywało określane dwojako: jako należące do ziemi wysz., jak i ziemi płoc. Widocznie cz. wsi znajdowała się na terenie pow. płoń. Podajemy w tym miejscu pod hasłem G. część materiałów, niewyzyskanych przy opracowaniu G. w ziemi wysz. ze względu na określenie położenia tegoż „in distr. płoc.” (1388 Gumowo) 10 km na W od Płońska, nad rz. Płonką.
1. 1471 ziemia płoc. (MK 5, 3); 1578 pow. płoń., par. Skołatowo (ŹD 98).
2. 1474 ks. Kazimierz III nadaje Janowi z Lipy kaszt. wis. 1 wł. we wsi Dzierzążnia, przyległą do wsi G. (MK 5, 48v).
3. Włas. szlach. 1403-1407 Szczepan z G. (Pł. nr 366, 366a, 1062); 1403-1410 Andrzej z G. (Pł. nr 366, 366a, 481, 1459); 1405 Bernard kanonik płoc. stawia świadków przeciwko Pawłowi z G. o to, że nie zegnał jego kmiecia z łąki (Pł. nr 643); 1407 sławetny Piotr z G. zastawia sławetnym Piotrowi i Andrzejowi z G. trzecią cz. własności w G. w 6 kopach gr na 3 lata (Pł. nr 1057); 1411 zawieszono wyrok w sprawie księdza Andrzeja z Sarbiewa z jednej i szl. Sarką [z G.] i Imką [z G.] z drugiej strony (Pł. nr 1562); zawieszono wyrok między szl. Piotrem z G. z jednej i wdowami po zm. Chrczonie i zm. Andrzeju z drugiej strony (Pł. nr 1619); Sarka z G. powierza Mikołajowi z Milewa prowadzenie wszystkich swych spraw (Pł. nr 1708); a następnie Borzymowi z Rutek (Pł. nr 1620); 1412 Henryk, Czcibor i Sylam z Rykaczewa powierzają Wawrzyńcowi z G. swoją cz. w Rykaczewie na 9 lat za 9 grzywien (Pł. nr 1851); Wawrzyniec Bujno z G. (Pł. nr 1759); 1460 Mik. Gumowski odstępuje Mik. Niestojemskiemu cz. Cydzyna (MK 5, 80v); 1471 → p. 4; 1473 w podziale dóbr między Janem z Ćwiklinka i Pawłem z Ćwiklina, Jan otrzymuje Rumokę i pieniądze na Wierzbowcu i G. (MK 6, 45v); → Ćwiklin; 1474 → p. 2; 1489 Maciej z G. syn zm. [Jana Lipskiego] kaszt. wis. kupuje dobra w Błominie [Gumowskim], Okrzeszynie i łąkę w Wierzbicy (MK 6, 225).
4. 1471 ks. Kazimierz III nadaje Janowi z Lipy sędziemu zakr. pr. chełm. na wieś G. z czynszem po 2 gr pras. (MK 5, 3).
5. 1388 bp płoc. zatwierdza wikariuszom wieczystym katedry płoc. posiadanie dzies. m. in. z wsi G. (L nr 114).
1 Gumowo, leżące na granicy ziemi wysz. i ziemi płoc. (pow. płoń.), zostało w zasadzie opracowane w Słowniku hist.-geogr. ziemi wyszogrodzkiej (zob. s. 23). W źródłach, zarówno XV-wiecznych, jak i XVI-wiecznych, G. bywało określane dwojako: jako należące do ziemi wysz., jak i ziemi płoc. Widocznie cz. wsi znajdowała się na terenie pow. płoń. Podajemy w tym miejscu pod hasłem G. część materiałów, niewyzyskanych przy opracowaniu G. w ziemi wysz. ze względu na określenie położenia tegoż „in distr. płoc.”