MOGIELNICA-BIEDRZYCH

1Wszystkie wsie o wspólnej nazwie Mogielnica istniały jako osobne osady już na początku XIV w., o czym świadczy sformułowanie w dokumencie z 1309 r.: „omnes Mogylnycza”. Z tym że nie wiemy, czy wówczas było tych wsi 5, tak jak w XVI w. Drugie człony nazw: Biedrzych, Prochenki, Prusy. Ubysz, Leonardy pojawiły się dopiero w XVI-wiecznych rejestrach poborowych, dlatego też identyfikacja wzmianek wcześniejszych jest z pewnością problematyczna. Wyjątek stanowi nazwa Prusy, która w wzmiankowanym dokumencie występuje niezależnie: „per totum Prussy” (1309 Mogylnycza, Moghylnycza, Mogylnycza-Biedrzych) obecnie cz. wsi Mogielnica, 8 km na NNE od Bielska.

1. 1309 n. par. Łęg [Kościelny] (AC III nr 308); 1578 pow. biel. (ŹD 31).

3. Włas. szlach. 1466-1489 discr. Stanisław s. Jana z M., 1466 student Uniwersytetu Krak., 1475 bakałarz sztuk, altarysta w kościele w Pułtusku (Album I, 185; Ep. 10, 132-133; Ep. 13, 22, 73, 114, 152, 159, 163v, 171; Ep. 11, 218, 235v, 264v, 271v, 272v, 279, 281v); tenże Stanisław zaprezentowany na plebanię w Korytnicy przez ks. Konrada III (Ep. 10, 119); 1487 tenże Stanisław mianuje ucz. Dorotę wd. po Macieju Rucie mieszcz. pułt. pełnomocnikiem swoich spraw (Ep. 11, 30); 1489 tenże Stanisław winien zapłacić ucz. magistrowi Piotrowi Helmanowi z Lipska 6 1/2 fl. [węg.] za kupione u niego książki (Ep. 11, 52); 1531: Stanisław – 2 wł. folw. (RP 41, 96v).

5. 1309 bp płoc. włącza wszystkie wsie M. wraz z dzies. do nowo erygowanej par. w Łęgu [Kościelnym] (AC III nr 308).

1 Wszystkie wsie o wspólnej nazwie Mogielnica istniały jako osobne osady już na początku XIV w., o czym świadczy sformułowanie w dokumencie z 1309 r.: „omnes Mogylnycza”. Z tym że nie wiemy, czy wówczas było tych wsi 5, tak jak w XVI w. Drugie człony nazw: Biedrzych, Prochenki, Prusy. Ubysz, Leonardy pojawiły się dopiero w XVI-wiecznych rejestrach poborowych, dlatego też identyfikacja wzmianek wcześniejszych jest z pewnością problematyczna. Wyjątek stanowi nazwa Prusy, która w wzmiankowanym dokumencie występuje niezależnie: „per totum Prussy”.