ROGOZINKO

(1439 Rogoszino, Rogoschino Nova, Rogozyno Parva, Rogoszyno Nobilium, Rogozino Kales)1W zasadzie brak danych, że Rogoschino Nova to R., a Rogoschino Antiqua to Rogozino. Prawdopodobnie Rogozino i R. tworzyły jedną, rozwleczoną osadę, której części – dla odróżnienia – nazywane były Rogoschino Nova lub Rogoschino Antiqua. Dopiero w 1491 r., gdy cz. R. stała się własnością duch., nastąpił faktyczny podział na R. i Rogozino 10 km na NEE od Płocka, nad rz. Jasienicą.

1. 1441 n. distr. płoc. (MK 336, 28v); 1450 z. płoc. (MK 336, 51v); 1578 pow. płoc., par. Imielnica (ŹD 17).

3. Włas. szlach. 1439 Dobiesław z Szeligów [Małych] zastawia na 11 lat pod przepadkiem połowę własności w Mijakowie, trzymaną w zastawie od zm. Mikołaja z Barcikowa, Mikołajowi s. tegoż Mikołaja; Dobiesław winien z cz. tej spłacić Mikołaja z R., obecnego męża wd. Katarzyny, która miała na tej cz. zabezpieczone wiano (MK 336, 85v); 1441 Arnold z R. odstępuje Andrzejowi dz. z R. całą swą cz. w Rogozinie i w R. N. za 32 kopy gr; Mikołaj Uniema odwołuje tę sprzedaż tytułem pr. bliższości (MK 336, 28v-29); Mikołaj z R. płaci szl. Andrzejowi zw. Piwo 32 kopy gr za cz. własności w Rogozinie i w R. P., których sprzedaż odwołał z tytułu pr. bliższości; pieniądze otrzymuje Szczepan z Miszewka [Stefanów] (MK 336, 35); 1442 szl. i ucz. Małgorzata ż. Mikołaja z R. darowuje po swej śmierci mężowi i dzieciom wiano zabezpieczone na częściach w R., kupionych od Bernarda i Prawdy (MK 336, 18); 1450 Paweł z R. sprzedaje Andrzejowi zw. Piwo z R. całą swą cz. w Rogozinie i w R. N. za 100 grzywien gr pras. (MK 336, 51v); 1451 tenże Piwo poręcza Mikołajowi Wężowi chor. ciech. 300 kóp gr w półgr. za Ziemaka z Wronina, zabezpieczywszy dług na swej własności w R. i Białyninie (MK 335, 47v); 1452 Mikołaj z R. burgrabia płoc. (MK 337, 100); 1453 Andrzej Piwo, dopóki nie spłaci 300 kóp gr, wwiązuje Mikołaja Węża w swą własność we wsiach R. i Białynin (MK 337, 86v); 1472 szl. Jadwiga wd. po Święszku z R. z synami Piotrem i Janem zastawia swemu zięciowi Pawłowi z Duplic cz. z siedliskiem w R. w 16 kopach gr w szelągach (ADP perg. 347); 1480 Sasin z R. otrzymuje od księcia pr. nieodpowiedne (MK 5, 81v); 1491 Adam Piwo dz. z R. zapisuje Pawłowi z Łyczek archidiakonowi włocławskiemu i pułtuskiemu dobra swoje w Rogozinie, poręczywszy pokój ze strony ż. Katarzyny i siostry Katarzyny z dóbr Koszelewo i Mściszew (MK 6, 256v); 1497 król Jan Olbracht daje Mikołajowi Samborskiemu dobra Sasina Kaleszy z R. P. (MS II nr 952); 1531: Jan Łysy – 1 wł. folw.; Jan Kaljesz – 2 wł. folw. (RP 41, 67v).

1 W zasadzie brak danych, że Rogoschino Nova to R., a Rogoschino Antiqua to Rogozino. Prawdopodobnie Rogozino i R. tworzyły jedną, rozwleczoną osadę, której części – dla odróżnienia – nazywane były Rogoschino Nova lub Rogoschino Antiqua. Dopiero w 1491 r., gdy cz. R. stała się własnością duch., nastąpił faktyczny podział na R. i Rogozino.