SEROKI

(1443 Syroky, Siroky, Seroky, Szeroki, Seroky Szyeprzskye) 16 km na NNE od Sierpca.

1. 1443 n. distr. płoc. (MK 337, 124); 1578 pow. sierp., par. Lutocin (ŹD 39).

2. 1595 w Strusinie, w polu pod Golejewem płosa od wsi Sz. czyli od drogi płockiej (PG 98, 56).

3. Włas. szlach. 1443 Jan i Mikołaj z Czachowa zastawiają Świętosławowi Skłodowi z Pęszyna całą swoją cz. we wsi S. w 13 1/2 kopach gr na 3 lata pod przepadkiem (MK 337, 124); 1447 w podziale dóbr dziedzicznych między braćmi, Andrzejem z Zakrzewa kanclerzem płoc. i Piotrem z Gulczewa [Starego], Piotr otrzymuje połowę m. Sierpc z dworem, wieś Dąbrówki po śmierci Sasina i m. Bieżuń z wsiami S., Obrąb, Dąbrówki, Strzeszewo, Zimolza po śmierci Aleksandra (MK 336, 14-14v); 1453 szl. Mikołaj z S. kupuje od Sanki i Sary, Żydów, dziedziców z Ossardowa, Ossardowo w z. bełzkiej za 200 kóp gr szerokich i konia wartości 10 grzywien i 20 łokci sukna (MK 337, 91v); 1510 Prokop Sierpski star. płoc. zabezpiecza żonie Elżbiecie z Gaju wiano na połowie wsi S. (MS IV/1 nr 965); 1520 → p. 5; 1531: 10 1/2 wł. os. (RP 41, 85v).

4. 1451 ks. Włodzisław I nadaje ur. Raciborowi kanclerzowi płoc. pr. chełm. na wieś Golejewo i na cz. wsi S. z czynszem po 2 gr pras. (MK 335, 42v).

5. 1520 Franciszek Zembocki prepozyt w Sierpcu i pleban w Luszynie darowuje Elżbiecie z Gaju wd. po Prokopie Sierpskim 243 kopy gr i 20 gr, zabezpieczone na wsiach Mojnowo i S. (MS IV/2 nr 12727).