(1303 Sankowo, Schakowo, Sakow) 9 km na N od Płocka.
1. 1549 distr. płoc. (PG 14, 393); 1578 pow. płoc., par. Proboszczewice (ŹD 5, 13).
2. 1549 płosa w S. pod Niszczycami w miejscu zw. Zakozojady (PG 14, 393).
3. Włas. szlach. 1303 Mikołaj legat Stolicy Apostolskiej zatwierdza nadanie Wolkmara kan. płoc. „Tokar, Gnojna, S., Leksyna, Radzikowa, Miszewa”, który wsie swoje darowuje kapitule płoc. (L nr 48; Maz. II nr 113)1W tekście: „de Tokam, de Gwino, de Sankovo, de Nisino, de Razikowo, de Misseua”. Identyfikację podaję za K. Pacuskim. Z miejscowości tych tylko Miszewo, czyli późniejszy Święcieniec, stało się własnością duchowną, a więc darowizna została raczej nie zrealizowana (Sękowo, Leksyn, Miszewo – w z. płoc., Tokary i Gnojno – w z. gost., Radzikowo – w z. zakr.); 1427 Agnieszka c. Jana Valdebene2W tekście błędnie odczytano: „Johannis Waldeborii” z Wilanowa żona Jana z S. kwituje braci: Jana, Stanisława i Piotra z zadośćuczynienia za dobra dziedziczne (PP V nr 519); ks. Janusz I nadaje Janowi z S. immunitet sądowy (PP V nr 518); 1428 Jan Sękowski, żona – siostra Stanisława Milonowskiego [tzn. z Wilanowa] (PP V nr 801); 1434 Sękowska procesuje się z Falisławem z Siekluk (Z II nr 470, 533); dzieci Jana Sękowskiego procesują się z Falisławem z Siekluk (Z II nr 567); dzieci Sękowskiej występują przeciwko Janowi z Sarbiewa, a następnie przeciwko Maciejowi z Płońska (Z II nr 594, 621); 1435 Mikołaj z S. oskarżony przez Agnieszkę z S. o wyprowadzenie bydła z obory (Z II nr 1347); 1436 kmieć w S. (Z II nr 2240); Jan z S. (Z II nr 2272); 1437 Mikołaj i Paweł z S. (Z II nr 2857, 2859, 2982); Jan z Młocka jako arbiter szlachty z S. (Z II nr 2599); Łaskarz z S. (Z II nr 2862, 2983); 1448 Jakub i Mikołaj, bracia dziedzice z S. (AC III nr 3); 1455 Sasin Kiełtyka [z Ćwiklina] darowuje po swojej śmierci Halszce c. zm. Mikołaja z Garwarza 30 kóp gr w półgr., które winien mu Mikołaj Sękowski (MK 337, 57); 1459 Łaskarz i Jan z S z Katarzyną wd. po Pawle z Sarbiewa sprzedają Mikołajowi Wronie z Janczewa wszystkie swe cz. w Woli Dłużniewskiej i w Sarbiewie za 400 kóp gr w półgr. (MK 335, 153v); 1460 Jakób z S. (ADP perg. 306; ZDP nr 172); 1492 Andrzej Rubieszewski z Radzanowa [Starego] z ż. Małgorzatą zabezpieczają Mikołajowi Małpie z S. [dług] na połowie swych dóbr w Ciołkowie (MK 6, 301v-302); 1527-1539 Jan Sękowski z Sarbiewa sędzia wiski (WS 290); 1531: Wawrzyniec – 1 wł. os.; Piotr – 1 wł. os.; Paweł – 2 wł. os. (RP 41, 76); Andrzej Sękowski ma 5 1/2 wł. os. w Ciołkowie (RP 41, 69v); Piotr z S. herbu Prawdzic jest świadkiem oczyszczenia szlachectwa Mik. Brunowskiego dz. z Tysek (PG 1, 164v-165; SW nr 171).
1 W tekście: „de Tokam, de Gwino, de Sankovo, de Nisino, de Razikowo, de Misseua”. Identyfikację podaję za K. Pacuskim. Z miejscowości tych tylko Miszewo, czyli późniejszy Święcieniec, stało się własnością duchowną, a więc darowizna została raczej nie zrealizowana (Sękowo, Leksyn, Miszewo – w z. płoc., Tokary i Gnojno – w z. gost., Radzikowo – w z. zakr.).
2 W tekście błędnie odczytano: „Johannis Waldeborii”.