ŚWIĘCIENIEC

(1303 Misscona, Miszewo Sancti Vincencii, Swanczinyecz, Szvyenczynyecz, Swyaczinecz, Swyanczynyecz, Szwyanczynyecz) 15 km na SEE od Płocka.

1. 1303 diec. płoc. (L nr 48; Maz. II nr 113); 1448 n. par. S. (Ep. 5, 14); 1506 dek. płoc. (MD); 1578 pow. płoc., par. S. (ŹD 7, 15, 131).

2. 1549 pole w Barcikowie naprzeciwko S., od rzeki do drogi pepłowskiej (PG 15, 315v); 1593 pole w Barcikowie pod S. w miejscu zw. Pod Baranówką (PG 95, 356v).

3. Włas. duch. 1303 Mikołaj bp Ostii i Velletri, legat Stolicy Apostolskiej, potwierdza bpowi i kapitule płoc. nadanie imiennie wyszczególnionych wsi przez Wolkmara kanonika płoc., wśród których wymienione jest M. (L nr 48; Maz. II nr 113)1Z wymienionych wsi tylko Miszewo czyli późniejszy Ś. stało się własnością duchowną, a więc darowizna została raczej nie zrealizowana. W pobliżu Ś. znajduje się kilka wsi o nazwie Miszewo (lub Miszewko) wszystkie one są jednak własnością szlachecką; 1451 Piechna wd. po Janie Dulidze osadniku z wsi M. S. V. (Ep. 5, 52); 1531: 1 1/2 ćwierci os. (RP 41, 66v).

5. 1448 Jakub wikary w kościele Ś. Wincentego w S. przywraca plebanowi tamże dzies. snop., które dzierżawił od tegoż plebana z wł. kmiecych w Kanigowie, z wł. kmiecych i szlacheckich w Mijakowie i z wł. szlacheckich w Pepłowie Nagórnym (Ep. 5, 14); oraz dzies. snop. z ról 2 kmieci w Cieślach (Ep. 5, 13v); 1449 Jakub s. Franciszka rektor kościoła par. Ś. Wincentego [w S.] zamienia się z plebanem z Węgry dzies. snopowymi (Ep. 5, 26v); tenże Jakub Frączek kanonik płoc., pleban w S., zamienia się parafią ze Ściborem z Gościeńczyc kanonikiem płoc. i warsz., plebanem w Daniszewie (Ep. 5, 32v);

1451 w następstwie sprawy Ścibora z Gościeńczyc kanonika płoc. i rektora par. Ś. Wincentego [w S.] z Janem wikarym tamże, bp płoc. oddala wikarego; otrzymuje on wobec arbitrów na cmentarzu kościoła Ś. Wincentego w M. połowę dzies. należących do wikariatu za czas swojej wysługi (Ep. 5, 58); 1487 Paweł z Łyczek archidiakon włocławski i pleban w S. przywłaszcza sobie dzies., należące do wikariuszy płoc. (ADP perg. 379); 1488 tenże Paweł kan. płoc. zamienia z bpem płoc. dzies. z niektórych pól w Cieślach, należącą do kościoła Ś. Wincentego w S., na dzies. z Samborza (Kap. P 50, 39v); 1515 tenże Paweł zrzeka się na rzecz bpa płoc. kościoła par. w S., który bp powierza Łukaszowi z Ciechanowa prepozytowi nieszawskiemu (Ep. 2, 86); 1516-1523 Łukasz z Ciechanowa doktor praw archidiakon dobrz. pleban w S. (Ep. 2, 109-110; ZDP nr 355); 1517 tenże Łukasz prepozyt w Nieszawie i rektor kościoła par. w S. przyznaje się, że 20 złotych dukatów, danych mu przez bpa płoc. dla opłacenia pewnych spraw w Kurii Rzymskiej, nie wydał wg przeznaczenia (Ep. 2, 255); 1519 discr. Piotr nauczyciel [szkoły par.] w S. (Ep. 2, 480); 1598 kościół par. Ś. Wincentego (WP 5, 98).

7. 1452-1528 (Ep. 5, 59, 132-132v, 166v; Ep. 10, 644a; Ep. 149, 51v; UP nr 74).

1 Z wymienionych wsi tylko Miszewo czyli późniejszy Ś. stało się własnością duchowną, a więc darowizna została raczej nie zrealizowana. W pobliżu Ś. znajduje się kilka wsi o nazwie Miszewo (lub Miszewko) wszystkie one są jednak własnością szlachecką.