ANDRZEJOWO

(1170! rps XV w. Andrzeowo, 1218 or. i trans. 1417 Andreovo, 1225 or. Andreou, 1235 rps XV w. Ondrogewo, 1238 kop. XVIII w. Andreievo, 1335 kop. XVIII w. Andrzeyowo) niezident. wieś w okolicy Poznania.

1. [Pow. pozn.]

3. Własn. książęca, następnie kl. joan. k. Poznania, wreszcie szlach. 1170! [recte 1187] ks. Mieszko [St.] nadał [na prośbę Benedykta bpa pozn.] kl. joan. pozn. [→ Ś. Jan k. Poznania] ufundowany przez siebie [1170] za radą Radwana bpa pozn. [1164-72] szpital Ś. Michała pod Poznaniem wraz z wsiami książęcymi: Miłostowo [niezident. k. Poznania], A., Wygonowo [niezident. k. Poznania], Wielkie, Suchy Las, Objezierze i Lipnica i nadanymi wspomn. szpitalowi przez bpa Radwana dzies. stołu biskupiego z tychże wsi oraz z 9 in. wsi (DH 2, 80; RPD nr 115, 126 Wp. 1 nr 29 z datą 1191?; SŹr. 8, 94-95)1Treść wzm. Długosza co do chronologii i przedmiotu nadania została tu skorygowana na podstawie ustaleń Z. Kozłowskiej-Budkowej i A. Gąsiorowskiego (→ też Czerlenino); 1218 or. [interpol. XIII w. i trans. 1417] Paweł bp pozn. zatwierdza nadania swych poprzedników: bpów Radwana [dla szpitala Ś. Michała], Benedykta i Arnolda dla joan. pozn., m. in. dzies. z wspomn. wyżej wsi, w tym z A. (SŹr. 8, 90-95 i 9 nr 4 s. 55-56; Wp. 1 nr 104; MS 4/3 suppl. nr 5; RPD nr 115 s. 113, nr 126 s. 122; Bielińska 320)2W or. z 1218 jest „in villis vestris”, natomiast w trans. z 1418 jest „in villis nostris”, czyli rzekomo wsiach bpa; 1225 ks. Władysław [Lask.] zatwierdza nadania swego ojca Mieszka dla kl. joan. w Poznaniu we wsiach: Objezierze i Lipnica z przypisańcami, Drożyn [obecnie Drużyn] z targiem i karczmą, Prerezin [→ Krzesinki?], Miłostowo i Wygonowo oraz A., nadając imm. ekon. i sąd. (Maleczyński Studia 251; Wp. 1 nr 117; SŹr. 9, 58); 1235 [interpol. po 1250], 1238 [fals. i interpol.], ks. Władysław Od. zatwierdza fundację szpitala i kl. joan. w Poznaniu dokonaną przez jego dziada Mieszka i stryja Władysława z ich nadaniami: Objezierze z przypisańcami, Wierzchucino [k. Wronek], Drożyn z targiem i karczmą, Wielkie, Kurzęcino [obecnie Skorzęcin k. Murowanej Gośliny], Wygonowo i Miłostowo, Pogorzelica [k. Pyzdr] z przewozem i O. (w 1238 A.), zwalniając te dobra od wszelkich ciężarów (DH 2, 247; Wp. 1 nr 213; SŹr. 9, 58); 1335 Szczepan z Górki [której?] podstoli pozn. oddaje kl. joan. k. Poznania swoje wsie Kanclerzewice i Rangocino, położone k. jez. [→ Wielkie Jezioro k. Kiekrza], wraz z łąkami i 3 in. mniejszymi jez. przyległymi do Rangocina, w zamian za wieś A., z wyjątkiem dzies. z niej, które kl. zachowuje dla siebie (Wp. 2 nr 1143).

Uwaga: Według A. Gąsiorowskiego do pierwotnego uposażenia joan. pozn. nie należał Suchy Las (brak tej nazwy w or. dok. z 1225), a także z przyw. Odonica należy wyłączyć Pogorzelicę otrzymaną przez kl. w l. 1250-53 oraz Skorzęcin, Wielkie i Wierzchucin, które znalazły się dopiero w interpol. kopii dok. z 1238; do nadań bpów Radwana i Benedykta nie należały też m. in. dzies. z wsi Wielkie i Suchy Las, których nazwy interpol. na razurze or. z 1218 (SŹr. 9, s. 51, 57 przypisy 12-13). J. Nowacki natomiast zaliczał te osady do najdawniejszego członu dóbr joan. z czasów Mieszka St. i Władysława Łask. (Now. 2, 774). Wysunął też hipotezę o wcześniejszych rządach bpa Radwana, tj. rzekomo w l. 1156 (1159?) – 1162 (1164?), wbrew przeważającej tezie o r. 1170 jako dacie fundacji szpitala Ś. Michała (Now. 2, s. 49-50).

1 Treść wzm. Długosza co do chronologii i przedmiotu nadania została tu skorygowana na podstawie ustaleń Z. Kozłowskiej-Budkowej i A. Gąsiorowskiego (→ też Czerlenino).

2 W or. z 1218 jest „in villis vestris”, natomiast w trans. z 1418 jest „in villis nostris”, czyli rzekomo wsiach bpa.