(1513 or. Barloszna, 1563 Barlozna albo Wesbina, 1750 Barlozna) las oraz struga, lewy dopływ Dojcy w okolicy Starego i Nowego Młyna, na N od Wolsztyna; obecnie w lesie tym leśniczówka Barłożna oraz osady Barłożna Wolsztyńska i Barłożna Gościeszyńska, 4 km na NE, 5,5 km na N i 5,5 km na NNE od Wolsztyna.

[Pow. kośc.]

1513 Jan Tłocki pozywa Annę Siekowską o to, że rozkazała wszystkim kmieciom z Głodna jechać do lasu B., położonego we wsi Rzeszotarzewo, wyciąć drzewa i zawieźć je do Głodna, czyniąc szkód na 40 grz.; pozwana temu zaprzecza (PZ 37, 96); 1563 Jakub Iłowiecki i jego synowcy, jako właściciele Nowego Młyna, oraz Stanisław, Bernard, Gabriel, Baltazar i Jan Tłoccy, jako właściciele Starego Młyna, zawierają ugodę dot. swych młynów: m.in. struga zw. B. albo W., która wpadała pierwotnym łożyskiem do stawu ku Staremu Młynowi została zastawiona przez groblę, a Iłowieccy powyżej [tego] młyna wielkim rowem skierowali tę strugę do → Dojcy na koła Nowego Młyna; Iłowieckim nie wolno tamować spływu wody tym rowem, chyba żeby chcieli puścić strugę starym łożyskiem (PG 107, 356-358v).

Uwaga: W tej samej okolicy występują strugi → Barłożna, Barłożna, czyli Wiążbina, → Barłożna Cienka oraz → Wiążbina. Jeszcze 1750 występują strugi Barłożna oraz Cienka Barłożna (K 4, 12). Ścisłe rozróżnienie tych strug jest trudne; niektóre z nich mogły być bocznymi odnogami tej samej rzeczki. Lokalizację lasu Barłożna ustala osada Holendry Barłożne (mapa Perthéesa).