(1388 or. Drogoczino, 1403 Drogocino, 1447 Drogoczicze, 1510 Drogoczyno) wieś obecnie nie istnieje; istniała do XIX w. na skrzyżowaniu starych dróg: z Chludowa do Suchego Lasu i z Golęczewa do Chojnicy, 10 km na SW od Murowanej Gośliny.

1. 1388 D. w opolu → Chojnica (Lek. 1 nr 392); 1445 n. pow. pozn. (PG 2, 99); 1510 n. par. Chojnica (LBP 81).

2. 1529 narożnik D., → Chojnicy i Knyszyna leży w miejscu zw. Lisie Jamy (Lyszeyamy; PZ 29, 584).

3. Własn. szlach. 1397 śwd. Przedwój z D. (WR 1 nr 330); 1399-1408 Jasiek Drogocki albo Drogociński z D. (WR 1 nr 585, 596, 777, 787; WR 2 nr 113); 1403 tenże w sporze z Mik. Górką kanclerzem kat. pozn. (KP nr 1477); 1407 Febronia Lastina! [Lasczyna czyli ż. Laski z Łęgu w pow. kal.] dowodzi przy pomocy świadków w sporze z Adamem Gowarzewskim, że matka tegoż Adama była „wydana za Drogocinem przeciwko Biezdrowsku [obecnie Biedrusko], a Biezdrowsko przypadło na Lesczynę babkę” [tekst niejasny] (WR 1 nr 618); 1418 Dobiesława [z D.?] i Drogocka dowodzą przy pomocy świadków, że zapłaciły [za co?] Piotrowi z D. (WR 1 nr 949); 1429 Katarzyna z ss. Michałem i Andrzejem z D. p. 4; 1432 śwd. Andrzej z D. (WR 1 nr 1533); 1436 śwd. Michał Drogocki z D.¹Tenże Michał występował w 1447 r. jako niegdyś Drogocki w sporze ze Stan. Tuchorskim [z Tuchorzy] (KoścZ 13, 114) (WR 1 nr 1474, 1476); 1436, 1443, 1445 śwd. Jasiek z D. (WR 1 nr 1476, 1615, 1633); 1442 Wierzbięta z D. spłacił Janowi Knyszyńskiemu 60 grz. (PZ 14, 106); 1445 bracia Wierzbięta²Zm. a. 1461 r.; w 1461 r. wd. po nim Anna nabyła 2 ł. opust. i 5 ł. os. w Sobiesierniu (PG 6, 204), w 1464 r. jego niedz. ss. Michał, Jan, Marcin i Wojciech mieli otrzymać od Jana Baranowskiego 86 fl. długu (PZ 18, 21); w 1469 r. wspomn. Michał żonaty był z Barbarą Oporowską (PZ 19, 96) i Andrzej sprzedają D. Dawidowi niegdyś z Goździchowa za 400 grz. (PG 2, 99).

1469 Wielboria [siostra mieszcz. pozn. szl. Lubickiego z Lubicza] ż. Jana s. Dawida niegdyś Drogockiego upomina się o 50 grz. posagu i tyleż wiana zapisane jej na D.: Dawid niegdyś z D. przeniósł jej oprawę i zapisał ją z prawem wykupu za 100 grz. na 7 ł. w Kleszczewie [pow. pyzdr., k. Kostrzyna] u Mik. Sepieńskiego (PG 8, 24v; PZ 19, 20v); 1473 taż Wielboria ż. Jana niegdyś Drogockiego daje mu swą oprawę 50 grz. zapisaną na Kleszczewie (PG 8, 173v).

1473 Jan z Knyszyna [wcześniej z → Soboty] sprzedaje [z pr. odkupu?] D. z folw. oraz 4 ł. w Knyszynie za 200 grz. [tekst uszkodzony, brak nazwiska nabywcy] (PG 7, 218); 1476 tenże zapisuje na D. 100 kop gr, które otrzymał jako majątek po ojcu swej ż. Katarzyny (PG 9, 42); 1476 ugoda między Katarzyną wd. po Janie Knyszyńskim a Anną ż. Parysa z Lubowa, Barbarą ż. Marcina ze Studzieńca, Katarzyną ż. Jana Łężeckiego, Ofką ż. Andrzeja Przecławskiego, Dorotą ż. Jana Konińskiego [z Konina k. Pniew] córkami Jana Knyszyńskiego z → Knyszyna; Katarzyna ma zrezygnować ze swej oprawy 100 kop gr na D. i opuścić D., a w zamian otrzyma dożywocie w Knyszynie (PG 58, 47); 1481 Ofka dz. D., wd. po Andrzeju Przecławskim w sporze z Parysem z Lubowa (PZ 20, 152); 1485 Anna ż. Parysa z Lubowa, Katarzyna ż. Jana Łężeckiego dz. w Izdebnie, Dorota ż. Jana z Konina, cc. zm. Jana Knyszyńskiego sprzedają Zofii wd. po Andrzeju Przecławskim i jej ss. Janowi, Wincentemu i Jerzemu za 550 grz. części swe w Knyszynie i w D. (PG 10, 12); 1485 Elżbieta ż. Jana Drogockiego z D. pozwana przez Mik. Trzcieńskiego, ponieważ bezprawnie zajęła Trzciankę [k. Opalenicy] (PG 58, 156v); 1491 Jan, Wincenty i Jerzy z Przecławia dają stryjowi Tomaszowi Rokitnickiemu cz. Drogocina,

a w zamian otrzymują od niego cz. Rokitnicy (PG 10, 154); 1505 Anna c. zm. Jana Drogockiego, żoną Jana Kokorzyńskiego (PG 15, 348v); 1507 Jan Przecławski burgr. pozn. zapisuje ż. Katarzynie c. Bieniaka Zajączkowskiego po 10 grz. posagu i wiana na częściach wsi Przecławek, Rokitnica, Łagiewniki, D., Knyszyn i Wargowo (PG 13, 101); 1507 Winc. Przecławski kupuje z zastrz. pr. odkupu wsie Knyszyn i D. od Jana Lutomskiego, który nabył je uprzednio [przed r. 1485 (KR 5, 15)] od Barbary i Marcina Studzieńskich na tych samych warunkach (PG 13, 130v).

1508 wiardunki wojenne z 2 półł. (ASK I 3, 5v); 1510 D. opust. (ASK I 3, 250v); 1510 D. opust., pozostał 1 kmieć i karczma, nie wiadomo, ile łanów opustoszało; folw. (allodium) należy do [Przecławskich] z Chojnicy (LBP 81); 1563 pobór: 2 ł., karczma i 1 stolarz (arcularius; ASK I 5, 219); 1577 Janusz Przecławski płaci pobór (ASK 5, 670v); 1580 tenże płaci pobór: 2 ł., 1 rzem., karczma od kęsa roli (a modico agri; ŹD 10; ASK I 6, 91v).

Mieszkańcy D.: 1393 śwd. Marcin kmieć z D. (Lek. 1 nr 1500); 1484 Szczepan karczmarz z D. z ż. Małgorzatą z Lulina sprzedają z pr. odkupu Jerzemu Zetowi z Naramowic mieszcz. i rajcy pozn. 4 ł. opust. w Morawsku za 20 grz. (PG 10, 9v).

4. 1423 sołtys w D. (RH 14, 60); 1429 Wyszek sołtys z D. w sporze z Katarzyną i jej ss. Michałem i Andrzejem z D. (PZ 11, 14).

5. 1510 komandor joan. [ze wsi → Święty Jan k. Poznania] utrzymuje, że wiardunki dzies. z D. należą do niego (LBP 81).

6. 1468 Jakub Drogocki³Nie wiadomo, czy to aktualny dziedzic D. Pozostali uczestnicy wywodu pochodzili z okolic Wrześni i Konina świadczy w trzeciej parze świadków w wywodzie szlachectwa braci Andrzeja i Piotra Sługockich [ze Sługocina w pow. kon.] (Koz. Nieznane nr 53); 1498 Jan Drogocki jako żołnierz pieszy u boku Tomasza Jezierskiego [z Jezior Wielkich pow. pyzdr.] chorążego pozn. zastępuje Jadwigę wd. po Bolesławie Piotrowskim dziedziczkę cz. po ojcu w Dziećmierowie [pow. pyzdr.] (ExpBel. nr 561).