(1401 Duszino, 1406 Duszina, 1418 Duszyna, 1421 Duschyny!, Dussyna, 1428 Pyanschicze alias Dusschna, Panschicze alias Dusschna, 1443 Duschina, 1462 Dusszina) 4 km na N od Gostynia.

1. 1444 n. pow. kośc. (PG 2, 47v); 1563 par. Gostyń Stary [por. wcześniejsze dane → p. 5] (ASK I 4, 162).

2. 1423 Bartosz [Wezenborg z Gostynia] i Pietrasz z Malewa rozgraniczają D. i Malewo wzdłuż kopców aż do samicy [tzn. do głównego koryta] rz. Obry i zobowiązują się do utrzymania tej granicy (Lub. C XVII, 17); 1426 wzm. z XVIII w. gran. D., Daleszyna i Malewa oraz jez. Zdbino (Lub. C 38 k. 139v, 140v); 1509 gran. D. z Pożegowem (Lub. C 38, 100v; Lub. C XVII, 17).

3. Własn. szlach. 1401 Trestram z D. w sporze z panem Franczkiem¹Franczek jest może identyczny z Franciszkiem mieszcz. z Kościana, który w 1405 r. procesował się z tym samym Trestramem piszącym się już z Czachorowa (ZSW nr 931) (KoścZ 1 k. 141v, 142v, dawniej k. 142v, 143v); 1406 Mik. Lubiatowski w sporze z wdową po Bartoszu [Wezenborgu] wdzie pozn. i jej ss. Bartoszem i Janem [z Gostynia] o D. i Daleszyn (KP nr 2686); 1408 Dziersław Jelenczewski dowodząc przy pomocy świadków, że ludzie z Malewa korzystali z jez. Zdbino, stwierdza, że działo się to, gdy Daleszyn i D. były w posiadaniu Mik. Lubiatowskiego (WR 3 nr 386); 1418 Sobek Zaleski w imieniu Bartosza Gostyńskiego przedstawia w sądzie list wzdawny (litera resignatoria) dot. 1/2 D. (KoścZ 5, 117v, dawniej 57v); 1421, a. 1450 Bartosz Wezenborg [z Gostynia] posiada D. → p. 5; 1423 tenże w D. → p. 2.

1444-48 Mac. Borek Osiecki z Osiecznej z ż. Małgorzatą, dziedziczką dóbr Nowe Miasto [n. Wartą pow. pyzdr.] nabywa dobra → Gostyń, w tym m. in. D. od Wezenborgów: Janusza Gostyńskiego oraz jego bratanic Magdaleny ż. Mac. Janiszewskiego i Marty ż. Jana Grudzewskiego cc. zm. Bartosza Gostyńskiego w zamian za dobra Nowe Miasto i [2 razy] 5000 grz. (PG 2 k. 10, 47v, 54, 145, 151v; PG 3 k. 32-33v; 5/8057 IV 259).

1462 Borkowie z → Gostynia i Osieczny ss. Maćka Borka Osieckiego dzielą się dobrami: bracia Maciej i Piotr otrzymują m. Gostyń z wsiami, m. in. D. (PG 6, 214v, por. k. 119); 1466 Mac. Borek z Gostynia [później duchowny] zapisuje Ściborowi z Ponieca 3000 grz. długu na 1/2 dóbr Gostyń, m. in. na 1/2 D. (PG 6, 237); 1471 Piotr [Borek] Gostyński zapisuje ż. Barbarze po 1000 zł węg. posagu i wiana na 1/4 dóbr Gostyń, m. in. na 1/4 D. (PG 8, 98); 1485 tenże kupuje od Marcina Ponieckiego [s. Ścibora] za 1000 zł węg. pr. do 1/3 dóbr Gostyń, m. in. do [1/3] D. (PG 10, 23v); Mik. Borek z Osieczny [brat Macieja i Piotra] kupuje od tegoż Ponieckiego za 1000 zł węg. pr. do 1/3 dóbr Gostyń, m. in. do [1/3] D. (PG 10, 23); 1489 Barbara wd. po Piotrze [Borku] Gostyńskim daje swemu drugiemu mężowi Janowi Milajowi z Jarocina cz. swego posagu zapisaną na dobrach → Gostyń [por. r. 1471], m. in. na cz. D. (PG 10, 106v); 1491 Mik. Osiecki sprzedaje z pr. odkupu Dobiesławowi z Kociug burgr. pozn. za 675 zł węg. i 70 grz. wsie Wojnowice i Śmiechowo oraz czwarte części [wsi pod Gostyniem], m. in. D. (PG 10, 145); 1491 Dobiesław z Kociug zapisuje Mikołajowi i Maciejowi, ss. Piotra Maior [z rodziny Strosbergów?, WSB 705] mieszcz. pozn., czynsz 8 grz. z pr. odkupu za 100 grz. na wspomn. wsiach (PG 10, 148v); 1491 Maciej i Jan Gostyńscy [ss. Piotra Borka] kupują za 1150 zł węg. od [ojczyma] Jana Milaja z Jarocina 1/3 posagu matki Barbary zapisanego na 1/4 dóbr Gostyń m. in. na 1/4 D. (PG 10, 153); 1509 D. w dobrach → Gostyń (PG 14, 84).

1530 pobór z D. od 4 ł. (ASK I 3, 124v); 1535 D. zalega z poborem 5 kwart roli [opust.] (ASK I 5, 142); 1563 pobór od 11 1/4 ł. 1 komornicy, i młyna wodnego o 2 kołach (ASK I 4, 162); 1566 pobór od 10 1/4 ł. i 4 zagr. (ASK I 4, 256); 1581 pobór od 1 1/2 ł., 2 zagr. i młyna walnego o 1 kole (ŹD 66; ASK I 6, 488).

5. 1421 zakonnik [bened.] Sędziwój prep. w Gostyniu Starym w sporze z Bartoszem Wezenborgiem [z Gostynia] o dzies. D. (ACC 5, 114); tenże w sporze z Tomaszem kościelnym z D.²Zapiska dot. sporu „Thome ministri ecclesie in Duschyny! cum Sandkone preposito de Gostyna” ma tekst niejasny. Nowacki wysnuł z niej wniosek o istnieniu kościoła filialnego w D. (Now. 2 s. 413, 645). Ponieważ skądinąd nic o tym kościele nie wiemy, można też przypuścić, że Tomasz kościelny (minister) ze Starego Gostynia mieszkał w D. lub stamtąd pochodził o dzies. z D. płatną w życie dla prepozytury w Gostyniu Starym (ACC 5, 143); 1426 oficjał pozn. wydaje wyrok w sprawie o dzies. snop. z folw. D. zw. → Piąszyce: Mikołaj prep. w Gostyniu Starym pozwał Bartosza Wezenborga dz. Gostynia o zaległą od 3 l. dzies. z folw. w D.; w tej sprawie zeznał Paweł pleb. z Gostynia jako zachodźca Wezenborga, że folw. Piąszyce należy od ok. 80 l. do zamku w Gostyniu i dzies. z niego pobierali plebani gostyńscy, a zeznania prep. Mikołaja mówiące, że role [P.] należą do Dusiny, są fałszywe; oficjał przyznaje dzies. z folw. w D. prepozytowi w Gostyniu Starym, a pleb. Pawła obciąża kosztami procesu (Lub. Diss. XVIII, 1); 1428 Jerzy prep. z Gostynia Starego w wyniku ugody z Ziemiętą pleb. z Gostynia ma pobierać dzies. z D., jednakże w roku bieżącym bez grochu i owsa (ACC 5, 114); wyrok sądu apelacyjnego oficjała gniezn. rozstrzyga spór o dzies. z części wsi Piąszyce albo D. z ról folw. Bartosza [Wezenborga] na korzyść prep. Jerzego (AAP Stary Gostyń kościół parafialny A 1); 1450 Sędziwój prep. z Gostynia Starego upomina się u kmieci z D. o 2 gr zaległej opłaty [z łanu] oraz po 1 ćw. żyta i 1 ćw. owsa tytułem małdratów i wiardunków [dzies.], kmiecie zeznają, że przed 20 l. Bartosz Wezenborg razem z klasztorem [tzn. z prepozytem] z powodu spustoszenia D. i złego stanu ról kmiecych (pravitas agrorum) zwolnił kmieci od płacenia 7 gr i odtąd kmiecie płacili po 5 gr, po 1 korcu żyta i po 1 korcu owsa (ACC 32, 63).

8. Ok. połowy X w. – XII w.: grodzisko może pierwotnie wklęsłe oraz ślady osady na E od rz. Kani w pobliżu jej ujścia do Kanału Obrzańskiego, ok. 2 km na NE od Dusiny, a 1 km na NW od zabudowań wsi Ostrowo (Hensel 1, 199-201).