(1210 or. Dyznik) niezident. wieś, prawdop. w południowo-zachodniej Wielkopolsce.

1. [Pow. kośc.?]

3. Własn. książęca [potem klasztoru cyst. w Przemęcie?]¹Fundacja z 1210 r. nie została w tym czasie zrealizowana, a wieś o nazwie D. nie występuje w ogóle w późniejszych przywilejach dla cyst. w Przemęcie. 1210 ks. kal. Władysław Od. nadaje opactwu cyst. w Pforta [Saksonia] 15 wsi, m. in.→ Dominice, Koła [obecnie Koło k. Śmigla], Bukowiec Wielki i Mały, Mochy, Radomierz, w celu założenia klasztoru cyst. in provintia przem. oraz m. in. wymienia następujących chłopów (rustici) z D., nadanych temuż klasztorowi: Zvan, który ma łowić codziennie [dla kl.] ryby, Bonik, jego brat Mirek, Piwień (Piwen), Zelis, Niedomysł (Nidomislz) komornicy, Panoh, Miłosław (Miloslaus) koniuch (agazo), Jan kucharz (Wp. 1 nr 66).

Uwaga: W zamieszczonym w pierwszej części dok. wykazie 15 wsi nadanych cystersom wieś D. nie została wymieniona, a imiona nadanych chłopów podano oprócz D. tylko z 2 in. jeszcze wsi: → Dominice i nie istn. Żyrdniki (Zirsnik, Zirsnici) k. Rudy w ziemi wieluńskiej (→ Dzietrzniki [w:] R. Rosin; Słownik historyczno- geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu, Warszawa 1963, s. 182-183); te 2 ostatnie wsie we wspomn. wykazie jednak nie figurują. Tak więc, brak podstaw do utożsamiania D. z którąkolwiek z 15 in. wsi wymienionych w nadaniu, jak również z wsią → Dłużyna, co sugerował wydawca Wp.