(1398 or. Godzeszevo, 1420 Godzessewo, 1450 Godzyeszewo, Godzeschewo, Godzyszewo, 1467 Godzischewo, 1530 Godzissevo, 1535 Godzieschewo, 1610 Grodziszewo) 3 km na W od Kościana.
1. 1450 n. pow. kośc. (PG 4, 1v); 1581 n. par. Kościan (ŹD 62; ASK I 6, 479).
1. 1398, 1402, 1415 zapowiedź p. 3.
3. Własn. szlach. 1398-1436 Opacz, Opaczek z Kokorzyna Kokorzyński, brat Andrzeja profesora Akademii Krakowskiej (Cieplucha 187): 1398 tenże zapowiada dziedzinę G. oraz zapusty w lesie i pastwiska w Kobylnikach k. Kościana (Lek. 2 nr 2213); 1402 tenże zapowiada dziedziny Kokorzyn i G. (ZSW nr 348); 1430 tenże pozwany z G. przez Andrzeja Górskiego; sąd zachowuje Hankę ż. Opacza przy jej oprawie, którą Hanka ma na G. (RoścZ 9, 258v).
1415 Andrzej Gryżyński zapowiada zapusty m. in. w G. (RoścZ 4, 136).
1446-47 Jakub z G.1W zapisce KoścZ 13, 58 pisarz sądowy przy imieniu Jakuba podał Kokorzyn i „Gosczeszyno”. Jest to niewątpliwa pomyłka, bo właściciele Kokorzyna występują także jako właściciele G., natomiast nie pojawiają się w Gościeszynie. i Kokorzyna toczy proces z Anną Łukowską wd. po Mik. Granowskim z Ziemina i Granowa (KoścZ 12, 775; KoścZ 13, 58).
1448 Winc. Ziemek z Łęk Wielkich [k. Kościana] pozwany przez Macieja i Wojciecha braci niedz. z Grąbiewa o wprowadzenie ich w posiadanie dziedziny G. i o jej uwolnienie od roszczeń in. osób, które podnoszą roszczenie na sumę 150 fl. oraz tyleż samo tytułem szkody (RoścZ 13, 157).
1450 Sędziwój Rąbiński nabywa należności na Kokorzynie i G., przysądzone od Unisława, Piotra, Jakuba i Jana braci z Kokorzyna2Cieplucha s. 188, 251 podaje, że Sędziwój Rąbiński spłacił należności, jakie na Kokorzynie i G. mieli Andrzej Borek z Jaszkowa, Marcin Zgirza z Borku [obecnie Boreczek], Dominik z Wilkowa i Ziemek z Łęk oraz że w 1450 r. kupił on od Borków z Jaszkowa Kokorzyn, G. i Krzan: a) na rzecz Dominika Wilkowskiego3K 2, 189 zalicza go do rodu Bylinów i łączy go [jako właściciela?] z G. i Kokorzynem. Tymczasem cytowana przezeń zapiska dot. tylko rozgraniczenia w 1450 r. między Rogoźnem [przynależnym do Wilkowa Polskiego] własnością Dominika Witkowskiego a Rogoźnem [przynależnym do Żegrowa] własnością Wyszka Żegrowskiego (KoścZ 14, 112v-113; por. r. 1452 tamże k. 174v) i nie zawiera żadnej informacji o G. i Kokorzynie 20 grz. i 1/2 kopy [gr], 20 grz. i 1/2 kopy szer. gr oraz tytułem szkód 40 grz. i kopa [gr] (PG 4, 102v); b) tyleż samo na rzecz Andrzeja Jaszkowskiego (PG 4, 14), c) tyleż samo na rzecz Piotra Czackiego (PG 4, 1v); 1450 tenże nabywa należności na Kokorzynie i G., przysądzone od Jakuba Kokorzyńskiego na rzecz Winc. Ziemka z Łęk Średnich k. Kościana w wysokości 200 zł węg. i tyleż tytułem szkód (PG 4, 1v); 1450 tenże kupuje od Tomisława z Kokorzyna trzecie części Kokorzyna i G. za 900 zł węg. (PG 4, 69).
1465 Agnieszka ż. Sędziwoja Rąbińskiego daje swym synom niedz. Piotrowi i Janowi z miłości macierzyńskiej trzecią cz. swego posagu wynoszącego 1300 grz., tzn. 433 grz., zapisanego przez męża na wsiach Rąbiń, Kokorzyn, G. i Krzon [k. Kościana, obecnie Krzan] (PG 6, 216v).
1467-75 Piotr, Jan Starszy i Jan Młodszy bracia niedz. z Rąbinia: 1467 ciż kupują od Katarzyny wd. po Iwanie z Karmina części po jej zm. matce Agnieszce we wsiach Rąbiń, Kokorzyn, G. i Drzęczewo za 200 grz. (PG 7, 247); 1469 bracia Jan Starszy i Młodszy kupują od Elżbiety wd. po Jakubie niegdyś Sierakowskim [z Sierakowa k. Międzychodu] części po jej zm. matce Agnieszce wd. po Sędziwoju Rąbińskim we wsiach Rąbiń, Drzęczewo, Kokorzyn i G. za 200 grz. (PG 8, 44); 1471 Jan Starszy Rąbiński, za zgodą braci swych Piotra plebana w Niezamyślu [pow. pyzdr., obecnie Zaniemyśl] i Jana Młodszego, zapisuje ż. Małgorzacie po 300 grz. posagu i wiana na wsiach Kokorzyn i G. (PG 8, 105), a 1482 Małgorzata zeznaje, że Kokorzyn i G. są wolne od tych obciążeń, ponieważ mąż Jan Starszy Rąbiński zapisał jej tenże posag i wiano na innych dobrach, tj. na 1/2 dziedziny Rąbiń (RoścG 2, 93); 1475 podział dóbr między braćmi: Piotr Rąbiński kan. pozn. otrzymuje Drzęczewo, Jan Starszy części Rąbinia, a Jan Młodszy części Kokorzyna i G. (PG 9, 41).
1483 Jan Młodszy Rąbiński, 1488 Kokorzyński: 1483 tenże dz. w Kokorzynie zapisuje ż. Katarzynie z Lasocic po 200 zł węg. posagu i wiana na G. (PG 9, 184v); 1488 tenże zapisuje ż. Katarzynie po 300 zł węg. posagu i wiana na G., folwarku Kunradowo z łąkami, na 1/2 zagrodników i na całym wiatraku w Kokorzynie (PG 10, 98v).
1535 Krzysztof Kokorzyński zapisuje ż. Urszuli c. zm. Piotra Rydzyńskiego po 600 zł pol. posagu i wiana na połowach wsi Kokorzyn i G., na 1/4 wsi Krzon, na 1/2 cz. wsi Białe Jezioro [obecnie Białcz Stary] na dworze, folw., wiatraku i stawie Wierzchny Staw w Kokorzynie (PG 16, 760).
1530-81 pobór: 1530 z 3 ł. (ASK I 3, 121v), 1563 z 6 3/4 ł. [ASK I 4, 149), 1581 z 6 ł. (ŹD 62; ASR I 6, 479v).
5. 1610 meszne z G. dla plebana w Kościanie (AAP Acta Visitationum 4, 68v).
1 W zapisce KoścZ 13, 58 pisarz sądowy przy imieniu Jakuba podał Kokorzyn i „Gosczeszyno”. Jest to niewątpliwa pomyłka, bo właściciele Kokorzyna występują także jako właściciele G., natomiast nie pojawiają się w Gościeszynie.
2 Cieplucha s. 188, 251 podaje, że Sędziwój Rąbiński spłacił należności, jakie na Kokorzynie i G. mieli Andrzej Borek z Jaszkowa, Marcin Zgirza z Borku [obecnie Boreczek], Dominik z Wilkowa i Ziemek z Łęk oraz że w 1450 r. kupił on od Borków z Jaszkowa Kokorzyn, G. i Krzan.
3 K 2, 189 zalicza go do rodu Bylinów i łączy go [jako właściciela?] z G. i Kokorzynem. Tymczasem cytowana przezeń zapiska dot. tylko rozgraniczenia w 1450 r. między Rogoźnem [przynależnym do Wilkowa Polskiego] własnością Dominika Witkowskiego a Rogoźnem [przynależnym do Żegrowa] własnością Wyszka Żegrowskiego (KoścZ 14, 112v-113; por. r. 1452 tamże k. 174v) i nie zawiera żadnej informacji o G. i Kokorzynie.